-
101 ακολαστος
21) недисциплинированный, разнузданный, распущенный(δῆμος Her.; ὄχλος Eur.; στράτευμα Xen.; ἀνήρ, ἵππος Plat.)
2) невоздержный, неумеренный, распутный3) ненаказанный(ἁμαρτήματα Xen.)
-
102 αληθινος
дор. ἀλᾱθῐνός 31) истинный, подлинный, настоящий(στράτευμα Xen.; σοφία Plat.; φίλος Dem.; ἀνήρ Theocr.)
2) несомненный, (досто)верный(μαρτυρία Dem.; νίκη Plut.)
3) правдивый, искренний(εὔνοια, δάκρυον Plut.)
-
103 αμισθος
-
104 αναβιβαζω
тж. med.1) сажать, приказывать сесть(τινὰς ἐπὴ ἳππους Her., Xen., Plat.; ἐπὴ τέν ναῦν Plut., med. Thuc.)
2) приказывать взойти или (воз)вести(τινὰ ἐπὴ τέν πυρήν Her.; ἐπὴ λόφον, sc. τὸ στράτευμα Xen.)
ἀ. τοὺς στρατιώτας ἐπὴ τὸ τεῖχος Polyb. — приказывать солдатам взойти на стены, т.е. взять приступом3) поднимать(τινὰ ἐπί τι Her.)
4) вытаскивать (на сушу)(τριήρεις Xen.)
5) выводить, ставить, представлять(ἐπὴ τέν σκηνήν τι Polyb., Luc.)
; перен. выставлять напоказ, обличать(ἄγνοιάν τινος Polyb.)
6) вызывать или приказывать привести(μάρτυρας Isae.)
ἀναβιβασάμενος αὐτὸν βούλομαι ἐρέσθαι Lys. — я хочу его вызвать для опроса7) повышатьτὰς τιμὰς ἀ. Diod. — повышать цены;
εἰς τέν ἄκραν τιμέν καὴ δύναμιν ἀναβιβάζεσθαι Plut. — стремиться к высшим почестям и (высшему) могуществу8) med. приводить с собой(τινά Lys., Plat., Dem.)
9) досл. отводить назад, перен. понижать, умерять(τοὺς φθόγγους Plut.)
-
105 αναπαυω
ион. ἀμπαύω1) тж. med. (при)останавливать, прекращать(βοήν Soph.)
ἀ. τινὰ ἔργων Hom. — заставлять кого-л. прекратить работу;τὸν πόλεμον ἔφη οὐ πεπαῦσθαι, ἀλλ΄ ἀναπεπαῦσθαι Plut. — он сказал, что война (с Митридатом) не кончилась, а (лишь) приостановилась2) давать отдых(τὸ στράτευμα Xen. или τέν στρατιάν Plut.)
ἀ. τινά τινος Soph. — дать кому-л. отдохнуть от чего-л.;ἀ. τοὺς λειτουργοῦντας Dem. — дать передышку несущим бремя литургий;ἀ. ἑαυτὸν ἔκ τινος Polyb. — оправляться от чего-л.;ἀναπαύεσθαι (v. l. παύεσθαι) τῆς διανοίας Xen. — оставлять мысль (о чём-л.), отказываться от намерения3) преимущ. med. отдыхать(ἐπὴ τῆς κλίνης Her.)
ἀναπαύοντες ἐν τῷ μέρει Thuc. — посменно отдыхая;ἀναπεπαυμένος ἀπό τινος Thuc., ἔκ τινος Plat. и τινός Isocr., Luc.; — отдохнув, оправившись от чего-л.;σημαίνειν τῷ κέρατι ὡς ἀναπαύεσθαι Xen. — трубить сигнал к отдыху;τόσσ΄ εἰπὼν ἀνεπαύσατο Theocr. — сказав это, он умолк;δειπνήσαντες ἀνεπαύοντο Xen. — поужинав, они легли отдыхать4) убивать(τινά Plut.)
5) med. умирать Plut. -
106 αναρχος
-
107 αναταρασσω
атт. ἀνατᾰράττω1) мутить, взбалтывать (sc. τὰ θολώδη Arst.)2) приводить в неистовство, возбуждать(τινά Eur.)
3) смущать4) приводить в беспорядок, расстраивать(στράτευμα ἀνατεταραγμένον Xen.; ἀναταραχθεῖσαι πόλεις Plut.)
-
108 αποσπαω
1) отрывать, разлучать(τινα ἀπό τινος Her. и τινά τινος Plut.)
2) вырывать(τινα ἐκ χερῶν τινος Eur.)
3) отвлекать, уводить в сторону(τινά τινος и ἀπό τινος Plat.)
τέν μάχην μακρὰν ἀποσπάσασθαί τινος Plut. — оттянуть сражение на большое расстояние от чего-л.4) лишать(τινά τινος Soph., Plut., редко τινά τι Soph.)
5) срывать, взламывать(θύρας Her.)
6) оттаскивать, тащить(τινα κόμης Aesch.)
7) разрывать, разделять8) отделяться, уходить прочь(ἥ ὄρνις ἀπέσπα φεύγουσα Xen. - v. l. ἀπεσπᾶτο)
-
109 αφικνεομαι
ион. ἀπικνέομαι1) приходить, прибывать(νῆας Hom.; δόμους Pind.; ἄστυ Aesch.; (ἐς) κλισίην, ἐπὴ κρουνούς, ποτὴ δώματα, κατὰ στρατόν, γαῖαν ὑπὸ στυγερήν Hom.; ἐπὴ τῶν νήσων Xen.)
2) доходить, достигать, попадать(εἰς ἀπορίαν Plat.; ἐς τοῦτο δυστυχίας Thuc.)
εἰς τὸ ἴσον τινὴ ἀ. Xen. — сравняться с кем-л.;ἐς ὀλίγον ἀφίκετο τὸ στράτευμα νικηθῆναι Thuc. — войско чуть не было разбито;ἐς πᾶσαν βάσανον ἀ. Her. — подвергаться всяческим пыткам3) вступать(διὰ μάχης и ἐς λόγους τινί Her.)
ἑαυτῷ διὰ λόγων ἀ. Eur. — рассуждать с самим собой;ἀ. τινι ἐς ἔχθος Her. и δι΄ ἔχθρας Eur. — вступать во враждебные отношения, начать враждовать с кем-л.4) постигать(ἄλγος ἀφίκετό τινα Hom.)
5) возвращаться(εἰς πατρίδα γαῖαν Hom.)
διὰ χρόνου ἀφιγμένος Plat. — вернувшись после долгого отсутствия -
110 αχανης
21) широко раскрытый, зияющий(βάθος Plut.; χάσμα Anth.)
2) с разинутым ртом или не могущий раскрыть рта, т.е. остолбеневший(ἀχανεῖς ἕστασαν Polyb.; εἱστήκειν ἀ. Luc.)
3) безмерный, огромный, обширный(τόπος Arst., Plut.; πέλαγος, πεδίον, λισσάδες, στράτευμα Plut.)
-
111 διαβιβαζω
(fut. διαβιβάσω и διαβιβῶ)1) переводить(στρατὸν κατὰ γεφύρας Her.)
2) переправлять(ὁπλίτας ἐς τέν νῆσον Thuc.)
3) перен. приводить, сводить(ἐπὴ τὰ ὁμοειδῆ τι Plut.)
-
112 διαπτοεω
эп. διαπτοιέω распугивать, разгонять(ἐπέεσσι γυναῖκας Hom.; φόβος διεπτόησε στρατόν Eur.; τὸ στράτευμα Plut.)
δείσαντες διεπτοήθημεν Plat. — мы в страхе убежали -
113 διασπαω
(fut. тж. διασπάσομαι, aor. тж. διεσπασάμην)1) разрывать на части, растерзывать(τινα κρεουργηδόν Her.; med. χεροῖν χρόα Eur.; οὐχ ὅλος, ἀλλὰ διεσπασμένος Arst.; ὑπὸ τῶν κυνῶν διασπᾶσθαι Plut.; перен. πρὸς τοσαύτας ὑπηρεσίας διασπώμενος Luc.)
2) разбивать, разрушать(σταύρωμα Xen.; γέφυραν Polyb.; χάρακα Plut.)
3) сокрушать, подрывать(νόμους Xen.; πόλιν Plat.; πολιτείας Dem.)
4) воен. прорывать, рассеивать(τὸ στράτευμα διεσπασμένον Thuc.; τὰς φάλαγγας Arst.; τέν τάξιν Plut.)
τὸ διεσπάσθαι τὰς δυνάμεις Xen. — разбросанность (рассредоточенность) войсковых частей5) отрывать, разделять, разлучать(τινα καί τινα ἀπ΄ ἀλλήλων Xen.; διασπᾶσδαι ἀπὸ τῶν φίλων καὴ συνήθων Arst.)
-
114 διαφιημι
(fut. διαφήσω, aor. διαφῆκα) распускать, отпускать(τὸ στράτευμα Xen.; τέν δύναμιν Dem.; πάντας εἰς τέν χειμασίαν Polyb.; τοὺς συμμάχους Plut.)
-
115 διοριζω
ион. διουρίζω1) разграничивать, размежевывать(Λιβύην τε καὴ Ἀσίην Her.; τὸ ἄνω καὴ τὸ κάτω Arst.: τέν Εὐρώπην ἀπὸ τῆς Ἀσίας Diod.)
τὸ διορίζον ἐπίγραμμα Plut. — пограничная надпись;τὸ διωρισμένον Arst. — (нечто) прерывистое, разобщенное2) разграничивать, различать(ἀκούσιά τε καὴ ἑκούσια ἀδικήματα Plat.; τὰ καλὰ καὴ τὰ αἰσχρά Arst.)
3) определять, назначать (в удел), указывать(γέρα θεοῖσι Aesch.)
μακρὸν διορίσαι τινά Soph. — сделать кого-л. великим;διωρισμένος ὑπὸ τῶν νόμων Arst. и ἐκ τοῦ νόμου Dem. — установленный законами;διωρισμένα καὴ τεταγμένα Dem. — законоположения4) выводить (за пределы страны), переводить, перемещать, переносить(στράτευμα Τροίαν ἔπι Eur.; τὸν ἐνθένδε πόλεμον εἰς τέν ἤπειρον Isocr.)
ἐκ γῆς διορίσαι πόδα Eur. — уйти из страны, удалиться5) выбрасывать, изгонять(τινὰ ὑπὲρ θυμέλας Eur.; τι ἔξω τῶν ὅρων τῆς χώρας Plat.)
6) med. договариваться, уславливаться(πρός τινα Plat., Plut.)
7) тж. med. лог. определять(τι Arph., Plat. и περί τινος Isocr., Arst.)
-
116 δυσχρηστος
21) негодный, неприменимый, ненужный, бесполезный(στράτευμα Xen.; μέθοδος Arst.; ὑπ΄ ἀταξίας, sc. στρατιώτης Plut.)
2) непокорный, норовистый(ἵππος Plut.)
-
117 εισφρεω
1) впускать, допускать (sc. τινα Arph.; τὸ στράτευμα Dem.); med. допускать к себе(τι Eur. и τινα Dem.)
2) поглощать, поедать(εἰσφρῆσαι πλῆθος τῶν κογχῶν Arst.)
3) входить, вторгаться -
118 εκκλινω
1) отклоняться, подаваться в сторону или назад, отступать(ἐξέκλινεν ἀπὸ σφῶν τὸ στράτευμα Thuc.; ἐκκλῖναι καὴ φυγεῖν Xen., Polyb.)
2) уклоняться, избегать(τι Plat., Polyb., Plut., Babr.)
3) уклоняться, переходить(εἰς ὀλιγαρχίαν Arst.)
ἐ. εἰς μελανίαν Arst. — приобретать черный оттенок4) грам. склонять или спрягать(ὄνομα Plat.)
-
119 εκτεινω
(= ἐκτανύω См. εκτανυω)(fut. ἐκτενῶ, aor. ἐξέτεινα; pass.: fut. ἐκταθήσομαι, aor. ἐξετάθην)
1) вытягивать, распрямлять(τὰ σκέλη Xen.; τὸν δάκτυλον Arst.)
ἐκταθεὴς καθεύδων Xen. и ἐκτεταμένος καθεύδων Plut. — вытянувшись во сне;προς κέντρα κῶλον ἐ. Aesch. — лезть на рожон;ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα Soph. — я охвачен ужасом (досл. я распростерт в страхе)2) растягивать, удлинять(τὸν βίον πρὸς τὰ πεντήκοντα Arst.; τοὺς περιπάτους Xen.; воен. τὸ κέρας Plut.)
ἐ. πλεῦνα λόγον Her. и μείζονα λόγον Soph. — говорить пространно;πολὺς ἐκτέταται χρόνος Soph. — прошло много времени3) протягивать, простирать(τέν χεῖρα Arph., Plat., Polyb.)
ἐκεῖσε κακεῖσ΄ ἀσπίδ΄ ἐκτείνων χερί Eur. (об — обороняющемся) поворачивая рукой щит то туда, то сюда4) натягиватьπάντα κάλων ἐ. погов. Plat. — натягивать все канаты, т.е. пускать в ход все средства
5) воен. вытягивать в длину, выстраивать(στρατόν Eur.)
ἐ. τὸ στράτευμα ἐπὴ δέκα ἀσπίδων Xen. — построить войско по десяти бойцов в глубину6) напрягать(πᾶσαν προθυμίην ἐ. Her.)
ἅπασαν ἀγωνίαν ἐ. Dem. — бороться изо всех сил;ἐκτείνων ἵππον Xen. — пустив коня во весь опор7) убивать наповалἓν γὰρ ἐκτενεῖ σ΄ ἔπος Eur. — одно лишь слово убьет тебя
8) вонзать(ξίφος εἰς ἧπαρ Eur.)
-
120 εμβαλλω
(fut. ἐμβαλῶ, aor. 2 ἐνέβαλον, pf. ἐμβέβληκα)1) (во что-л) бросать, кидать, сбрасывать(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)
πῦρ ἐμβαλεῖν Thuc. — поджечь;ἐ. ψῆφον Xen., Dem.; — опускать вотивный камень (в урну);ἐμβαλεῖν ἐαυτὸν εἰς τόπους γλίσχρους Plut. — попасть в бесплодные местности;εἰς τοὺς περιπατοῦντας ἐμβαλεῖν ἑαυτόν Plut. — смешаться с толпой гуляющих2) вкладыватьσκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;
τέν χεῖρα ἐ. τινί Arph. — подавать кому-л. руку;ἔμβαλλε χειρὸς πίστιν. - Ἐμβάλλω μενεῖν Soph. — дай руку в знак клятвы. - Даю слово, что остаюсь3) давать, предлагатьἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;
ἐ. τοῖς ἵπποις τὸν χιλόν Xen. — задать лошадям корм:ἐμβάλλεσθαι τῶν λαγῴων ирон. Arph. — объедаться заячьим мясом4) med. (тж. ἐ. εἰς τὸν ἐχῖνον Dem.) предоставлять, давать(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)
5) обрушивать(οἰκίας τισί Arph.)
6) посылагь, насылать(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)
7) вставлять(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)
ἐ. λόγον περί τινος Xen., Plat., Plut.; — заводить разговор о чем-л.;τῶν πολέμων μέσην ἐμβαλεῖν τέν εἰρήνην Plut. — устроить мирную передышку между (двумя) войнами8) ставить, устанавливать(πύλην Plut.)
9) проводить, прокапывать10) проводить, чертитьαἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.
11) (тж. ἐ. κώπησι Hom. и κώπαισι Pind.) налегать на весла, усиленно грести Arph., Xen.12) вводить, включать (в состав), причислять(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)
ἐμβαλεῖν ἑαυτὸν εἰς τέν ἑταιρείαν Plut. — войти в содружество13) ввергать, сажать(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)
14) вдвигать, всовывать, задвигать(μόχλον Xen.)
15) загонять(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)
16) отбрасывать, оттеснять(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)
17) сажать, грузить(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)
ἐμβαλέσθαι τινά Luc. — посадить кого-л. на свой корабль18) набрасывать, накладывать, надевать(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)
19) наносить(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)
ἐ. (sc. πληγὰς) ὡς ἰσχυρότατα Xen. — стегать изо всех сил20) делать прививку, прививать(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)
21) повергать(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)
ἐ. τινὰ εἰς ἀπορίαν Plat. — ставить кого-л. в затруднительное положение;ἐμβαλεῖν τινὰ εἰς ὑποψίαν Plut. — внушить кому-л. подозрение;ἐμβαλεῖν εἰς τὸν πόλεμον τέν Ἑλλάδα Plut. — вовлечь Грецию в войну;ἐμβαλεῖν τινα ἐς γραφάς Arph. — втянуть кого-л. в судебные процессы;εἰς ἔχθραν ἐμβαλεῖν τινα Dem. — навлечь на кого-л. ненависть;εἰς γέλωτα ἐμβαλεῖν τι Dem. — осмеять что-л.22) набрасывать (на ложе), стлать(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)
23) распространять(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)
24) внушать(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)
θεοῦ τινος εἰς νοῦν ἐμβαλόντος Plut. — по наитию свыше;εἰς τὸν νοῦν ἐμβαλέσθαι τι Dem. — забрать себе в голову, придумать что-л.;ἐμβάλλεσθαι θυμῷ τι Hom. — замышлять что-л.25) устремляться, впадать(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)
26) врываться, вторгаться(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)
27) набрасываться, нападать(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐν τῷ ἀεὴ ἀπαντῶντι ἐ. Plat. — набрасываться на каждого встречного;ξυνετύγχανε τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ δ΄ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι Thuc. — приходилось то совершать нападения на других, то самим подвергаться нападениям28) ( о воде) набегать
См. также в других словарях:
στράτευμα — expedition neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στράτευμα — το, ΝΜΑ, και στράτεμα Ν [στρατεύω (Ι)] συντεταγμένη στρατιωτική δύναμη, στρατός νεοελλ. σύνολο πολλών συντεταγμένων στρατιωτικών μονάδων ενός κράτους ή και το σύνολο τών ενόπλων δυνάμεων μιας χώρας αρχ. 1. εκστρατεία, στρατεία* 2. το ναυτικό 3.… … Dictionary of Greek
στράτευμα — το στρατός ή τμήμα στρατού: Τα εχθρικά στρατεύματα εισέβαλαν στη χώρα μας … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
στράτευμ' — στράτευμα , στράτευμα expedition neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατευμάτοιν — στράτευμα expedition neut gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατευμάτων — στράτευμα expedition neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατεύμασι — στράτευμα expedition neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατεύμασιν — στράτευμα expedition neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατεύματα — στράτευμα expedition neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατεύματε — στράτευμα expedition neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στρατεύματι — στράτευμα expedition neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)