Перевод: с русского на испанский

с испанского на русский

больно

  • 21 вид

    вид I
    1. (внешность) aspekto, eksteraĵo;
    име́ть \вид aspekti;
    у него́ хоро́ший \вид li bone aspektas;
    2. (ландшафт) pejzaĝo;
    3. (род, сорт) genro, speco;
    4. (форма) formo, figuro, staturo;
    ♦ \вид на жи́тельство legitimilo, pasporto;
    \виды на урожа́й perspektivoj pri rikolto;
    в \виде kiel, en formo;
    при \виде ĉe vido;
    для \вида por vido, ŝajno, ŝajnige;
    ни под каки́м \видом neniel, neniamaniere, senkondiĉe;
    де́лать \вид ŝajnigi, simuli;
    име́ть \виды celi, esperi;
    пропа́сть из \виду malaperi el vidado;
    име́ть в\виду́ atenti, konsideri;
    поста́вить на \вид riproĉe atentigi, rimarkigi.
    --------
    вид II
    грам.: соверше́нный \вид perfekto;
    несоверше́нный \вид imperfekto.
    * * *
    I м.
    1) ( внешность) aspecto m, aire m, traza f, apariencia f

    ва́жный вид — aspecto importante

    больно́й, здоро́вый вид — aspecto enfermizo, sano

    вне́шний вид — aspecto exterior, exterior m

    с незави́симым ви́дом — con aire independiente

    име́ть вид (+ род. п.) — tener aire (trazas) de..., parecer (непр.) vi

    приня́ть вид... — tomar el aspecto (el aire)...

    у него́ жа́лкий вид — tiene un aspecto lamentable

    знать кого́-либо по ви́ду — conocer a alguien de vista

    су́дя по ви́ду — a juzgar por las trazas (por las apariencias)

    ему́ на вид 20 лет — representa 20 años

    с ви́ду — en apariencia (al parecer)

    2) ( состояние) estado m; cariz m ( оборот дела)

    в хоро́шем ви́де — en buen estado

    в испра́вленном ви́де — corregido; arreglado, reparado ( починенный)

    в пья́ном ви́де — en estado de embriaguez

    3) (пейзаж, перспектива) vista f; paisaje m

    вид из окна́ — vista desde la ventana

    вид на́ море — vista al mar

    вид спе́реди — vista de frente

    ви́ды Кавка́за — vistas del Cáucaso

    о́бщий вид — aspecto general

    4) ( поле зрения) vista f

    скры́ться и́з виду — desaparecer (непр.) vi

    потеря́ть и́з виду — perder de vista

    на виду́ — a la vista

    быть на виду́ — estar a la vista

    при ви́де (+ род. п.)a la vista (de)

    5) мн. ви́ды (предположения, планы) perspectivas f pl, vistas f pl

    ви́ды на бу́дущее — perspectivas (para) el futuro

    име́ть ви́ды (на + вин. п.)poner la mira (en)

    для ви́да — para aparentar; como (en) apariencia (de)

    ••

    вид на жи́тельство — permiso de residencia

    под ви́дом (+ род. п.) — con (bajo) pretexto (de); a guisa (de) a título (de) ( в качестве)

    ни под каки́м ви́дом — de ninguna manera, bajo ningún pretexto

    в ви́де ( кого-чего) — a modo de..., a guisa de..., a título de..., en concepto de...

    в ви́де о́черка — como modalidad de ensayo

    в ви́де исключе́ния — como excepción

    в ви́де о́пыта — como experimento, en calidad de experimento

    де́лать вид — poner cara (de); fingir vt, aparentar vt

    не показа́ть ви́ду — no dejar ver nada, no dar a entender

    име́ть в виду́ (+ вин. п.) — tener en cuenta; pensar vt (en)

    поста́вить на вид ( кому-либо) — hacer una amonestación (a)

    упуска́ть из ви́ду — dejar en el tintero

    он вида́л ви́ды — es un hombre de mucho mundo, es un toro corrido

    II м.
    1) (разновидность, тип) variedad f
    2) биол. especie f, variedad f
    3) грам. aspecto m

    соверше́нный, несоверше́нный вид — aspecto perfectivo, imperfectivo

    * * *
    I м.
    1) ( внешность) aspecto m, aire m, traza f, apariencia f

    ва́жный вид — aspecto importante

    больно́й, здоро́вый вид — aspecto enfermizo, sano

    вне́шний вид — aspecto exterior, exterior m

    с незави́симым ви́дом — con aire independiente

    име́ть вид (+ род. п.) — tener aire (trazas) de..., parecer (непр.) vi

    приня́ть вид... — tomar el aspecto (el aire)...

    у него́ жа́лкий вид — tiene un aspecto lamentable

    знать кого́-либо по ви́ду — conocer a alguien de vista

    су́дя по ви́ду — a juzgar por las trazas (por las apariencias)

    ему́ на вид 20 лет — representa 20 años

    с ви́ду — en apariencia (al parecer)

    2) ( состояние) estado m; cariz m ( оборот дела)

    в хоро́шем ви́де — en buen estado

    в испра́вленном ви́де — corregido; arreglado, reparado ( починенный)

    в пья́ном ви́де — en estado de embriaguez

    3) (пейзаж, перспектива) vista f; paisaje m

    вид из окна́ — vista desde la ventana

    вид на́ море — vista al mar

    вид спе́реди — vista de frente

    ви́ды Кавка́за — vistas del Cáucaso

    о́бщий вид — aspecto general

    4) ( поле зрения) vista f

    скры́ться и́з виду — desaparecer (непр.) vi

    потеря́ть и́з виду — perder de vista

    на виду́ — a la vista

    быть на виду́ — estar a la vista

    при ви́де (+ род. п.)a la vista (de)

    5) мн. ви́ды (предположения, планы) perspectivas f pl, vistas f pl

    ви́ды на бу́дущее — perspectivas (para) el futuro

    име́ть ви́ды (на + вин. п.)poner la mira (en)

    для ви́да — para aparentar; como (en) apariencia (de)

    ••

    вид на жи́тельство — permiso de residencia

    под ви́дом (+ род. п.) — con (bajo) pretexto (de); a guisa (de) a título (de) ( в качестве)

    ни под каки́м ви́дом — de ninguna manera, bajo ningún pretexto

    в ви́де ( кого-чего) — a modo de..., a guisa de..., a título de..., en concepto de...

    в ви́де о́черка — como modalidad de ensayo

    в ви́де исключе́ния — como excepción

    в ви́де о́пыта — como experimento, en calidad de experimento

    де́лать вид — poner cara (de); fingir vt, aparentar vt

    не показа́ть ви́ду — no dejar ver nada, no dar a entender

    име́ть в виду́ (+ вин. п.) — tener en cuenta; pensar vt (en)

    поста́вить на вид ( кому-либо) — hacer una amonestación (a)

    упуска́ть из ви́ду — dejar en el tintero

    он вида́л ви́ды — es un hombre de mucho mundo, es un toro corrido

    II м.
    1) (разновидность, тип) variedad f
    2) биол. especie f, variedad f
    3) грам. aspecto m

    соверше́нный, несоверше́нный вид — aspecto perfectivo, imperfectivo

    * * *
    n
    1) gener. (разновидность, тип) variedad, (ñîñáîàñèå) estado, apariencia, cariz (оборот дела), especie, estampa, haz, paisaje, parecer, ralea, semeja, semejanza, traza, ver, vistas, виды (предположения, планы) perspectivas, ìndole, aspecto, catadura, faz, género, semblante, talante, talle, tipo, vista, aire
    2) colloq. pinta, pelaje (чаще об одежде), empaque
    3) botan. variedad
    4) eng. elevación, perspectiva
    5) econ. categorìa, clase, forma
    6) Guatem. filo

    Diccionario universal ruso-español > вид

  • 22 вставать

    встава́ть
    см. встать.
    * * *
    несов.

    больно́й начина́ет встава́ть — el enfermo comienza a levantarse

    не встава́я — sin levantarse

    * * *
    несов.

    больно́й начина́ет встава́ть — el enfermo comienza a levantarse

    не встава́я — sin levantarse

    * * *
    v
    2) colloq. (о мужском половом органе) empalmarse (ïðèìåð: se ha empalmado - ó ñåãî âñáàë)
    3) jarg. (о члене) ponerse dura [la polla]

    Diccionario universal ruso-español > вставать

  • 23 выходить

    выходи́ть
    см. вы́йти.
    * * *
    I в`ыходить
    сов. разг.
    1) ( помочь выздороветь) salvar vt, curar vt; sanar vt

    вы́ходить больно́го — curar a un enfermo

    2) ( вырастить) criar vt, sacar adelante
    II выход`ить
    несов.
    1) см. выйти

    окно́ выхо́дит на у́лицу — la ventana da a la calle

    ••

    э́то не выхо́дит у меня́ из головы́ — esto me obsesiona (no me sale de la cabeza)

    выхо́дит, что... разг. — resulta que..., es decir...

    выходи́ть за ра́мки — rebasar (translimitar, transgredir) los límites, romper los moldes

    выходи́ть в лю́ди — abrirse paso

    * * *
    I в`ыходить
    сов. разг.
    1) ( помочь выздороветь) salvar vt, curar vt; sanar vt

    вы́ходить больно́го — curar a un enfermo

    2) ( вырастить) criar vt, sacar adelante
    II выход`ить
    несов.
    1) см. выйти

    окно́ выхо́дит на у́лицу — la ventana da a la calle

    ••

    э́то не выхо́дит у меня́ из головы́ — esto me obsesiona (no me sale de la cabeza)

    выхо́дит, что... разг. — resulta que..., es decir...

    выходи́ть за ра́мки — rebasar (translimitar, transgredir) los límites, romper los moldes

    выходи́ть в лю́ди — abrirse paso

    * * *
    v
    1) gener. (израсходоваться, окончиться) acabarse, (о социальном происхождении) descender, (появиться, быть изданным) aparecer, (ïðîèçîìáè) provenir, (стать кем-л.; получиться; удаться) hacerse, abandonar (покинуть), ausentarse, bajar (из вагона и т. п.), bajar a tierra, dejar, desembarcar (с корабля), estar ausente (отсутствовать), ir, llegar, pasar (перейти в другое помещение), poder hacer, proceder, resultar, retirarse (отлучиться), salir a la luz, suceder, tener vistas a..., terminarse, (из автомашины, автобуса) bajarse, caer, dar (об окне, балконе), desembocar (об улице, дороге), salir, salir (о книге, газете)
    2) colloq. (âúðàñáèáü) criar, (помочь выздороветь) salvar, curar, sacar adelante, sanar, topar, cuajar
    3) amer. abrirse
    6) Arg. egresar

    Diccionario universal ruso-español > выходить

  • 24 голова

    голов||а́
    kapo;
    ♦ теря́ть го́лову perdi la kapon;
    очертя́ го́лову senpripense, perdinte la kapon;
    в \головаа́х ĉe kapkuseno;
    с \головаы́ до ног de l'kapo ĝis la piedoj;
    в пе́рвую го́лову unuavice;
    как снег на́ \головау tute neatendite, kiel fulmo el blua ĉielo.
    * * *
    ж. (мн. го́ловы, вин. п. ед. го́лову)
    1) cabeza f (тж. перен. -ум, рассудок)

    (у меня́) боли́т голова́ — (me) duele la cabeza

    с непокры́той голово́й — con la cabeza descubierta, descubierto

    с головы́ до ног, с ног до головы́, с (от) головы́ до пят — de pies a cabeza; de arriba a abajo

    све́тлая голова́ — buena cabeza, mente lúcida

    пуста́я голова́ — cabeza vacía (de chorlito)

    тяжёлая голова́ — cabeza pesada (cargada)

    на све́жую го́лову — con la cabeza despejada (descansada)

    челове́к с голово́й — hombre de cabeza, hombre sesudo

    уда́р голово́й — cabezada f, cabezazo m

    со́рок голо́в рога́того скота́ — cuarenta cabezas de ganado vacuno

    3) м., ж. разг. ( руководитель) jefe m

    городско́й голова́ уст.alcalde m

    4) (первые ряды и т.п.) cabeza f

    в голове коло́нны — a la cabeza de la columna

    ••

    голова́ са́хару — pan (pilón) de azúcar

    с головы́ ( с каждого) — por cabeza

    в голова́х ( в изголовье) — a la cabecera

    в пе́рвую го́лову — en primer lugar (orden)

    на свою́ го́лову — en propio perjuicio (daño)

    о двух голова́х ≈≈ no ponérsele nada por delante

    сам себе́ голова́ — el que hace de su capa un sayo

    с голово́й уйти́ (погрузи́ться, окуну́ться) ( во что-либо) — meterse de cabeza (en), enfrascarse

    очертя́ го́лову — perdiendo la cabeza, de cabeza

    свое́й голово́й — por su cabeza

    сломя́ го́лову (мчаться, бежать) — a todo correr, más que de prisa, sin poner los pies en el suelo

    из головы́ вон ≈≈ cayó de la cabeza (de la memoria)

    не выходи́ть из головы́ — no borrarse (no apartarse) de la memoria

    вы́бросить (вы́кинуть) из головы́ — quitarse de la cabeza

    вы́лететь (вы́скочить) из головы́ — irse (volar) de la cabeza

    держа́ть в голове́ — conservar en la memoria

    прийти́ в го́лову — ocurrirse una idea, pasarle a uno por la cabeza una cosa

    уда́рить в го́лову (о вине и т.п.) — subirse a la cabeza

    дыря́вая голова́ разг.tiene la cabeza a las once

    одева́ться че́рез го́лову (о женщине; о духовном лице) — vestirse por la cabeza

    би́ться голово́й об сте́ну — darse de cabezadas por las paredes; machacar (martillar) en hierro frío

    лома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos

    моро́чить го́лову — trastornar la cabeza; tomar el pelo ( дурачить); calentarle (quebrarle) la cabeza a uno

    вбить (втемя́шить) себе́ в го́лову — encajársele (metérsele, ponérsele) a uno en la cabeza una cosa

    не́где (не́куда) го́лову приклони́ть — no tiene donde volver la cabeza

    кива́ть голово́й ( в знак согласия) — otorgar de cabeza

    вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую — cargar la culpa en cabeza ajena, hacer pagar justos por pecadores

    голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza

    у неё голова́ кру́жится (закружи́лась), у неё закружи́лось в голове́ — le da vueltas (se le va) la cabeza

    у него́ есть голова́ на плеча́х — tiene la cabeza sobre los hombros

    го́лову дать на отсече́ние — poner (apostar) la cabeza (por)

    вы́дать себя́ с голово́й — enseñar la oreja

    голово́й руча́ться (отвеча́ть) (за + вин. п.)responder con la cabeza (por)

    заплати́ть (поплати́ться) голово́й — pagar con la cabeza (con la vida)

    ве́шать го́лову — agachar la cabeza

    на го́лову сади́ться ( кому-либо) неодобр. — vivir de mogollón, andar de gorra

    снять го́лову ( с кого-либо) — cortar la cabeza (a)

    сложи́ть го́лову — dar la vida

    не сноси́ть головы́ — perder (pagar con) la vida

    ходи́ть на голове́ — tener el diablo en el cuerpo

    быть на́ голову (голово́й) вы́ше кого́-либо — ser superior a alguien, estar por encima de alguien ( en algo)

    разби́ть на́ голову — derrotar completamente

    как снег на́ голову — como llovido del cielo, como caído de las nubes

    обру́шиться (посы́паться) на чью-либо го́лову — llover sobre la cabeza (sobre los hombros) de alguien

    намы́лить го́лову ( кому-либо) — dar un jabón (una jabonadura), echar un trepe (a)

    де́йствовать че́рез го́лову кого́-либо — actuar sin poner en conocimiento a alguien, actuar saltándose (sin contar con) a alguien

    * * *
    ж. (мн. го́ловы, вин. п. ед. го́лову)
    1) cabeza f (тж. перен. -ум, рассудок)

    (у меня́) боли́т голова́ — (me) duele la cabeza

    с непокры́той голово́й — con la cabeza descubierta, descubierto

    с головы́ до ног, с ног до головы́, с (от) головы́ до пят — de pies a cabeza; de arriba a abajo

    све́тлая голова́ — buena cabeza, mente lúcida

    пуста́я голова́ — cabeza vacía (de chorlito)

    тяжёлая голова́ — cabeza pesada (cargada)

    на све́жую го́лову — con la cabeza despejada (descansada)

    челове́к с голово́й — hombre de cabeza, hombre sesudo

    уда́р голово́й — cabezada f, cabezazo m

    со́рок голо́в рога́того скота́ — cuarenta cabezas de ganado vacuno

    3) м., ж. разг. ( руководитель) jefe m

    городско́й голова́ уст.alcalde m

    4) (первые ряды и т.п.) cabeza f

    в голове коло́нны — a la cabeza de la columna

    ••

    голова́ са́хару — pan (pilón) de azúcar

    с головы́ ( с каждого) — por cabeza

    в голова́х ( в изголовье) — a la cabecera

    в пе́рвую го́лову — en primer lugar (orden)

    на свою́ го́лову — en propio perjuicio (daño)

    о двух голова́х — ≈ no ponérsele nada por delante

    сам себе́ голова́ — el que hace de su capa un sayo

    с голово́й уйти́ (погрузи́ться, окуну́ться) ( во что-либо) — meterse de cabeza (en), enfrascarse

    очертя́ го́лову — perdiendo la cabeza, de cabeza

    свое́й голово́й — por su cabeza

    сломя́ го́лову (мчаться, бежать) — a todo correr, más que de prisa, sin poner los pies en el suelo

    из головы́ вон — ≈ cayó de la cabeza (de la memoria)

    не выходи́ть из головы́ — no borrarse (no apartarse) de la memoria

    вы́бросить (вы́кинуть) из головы́ — quitarse de la cabeza

    вы́лететь (вы́скочить) из головы́ — irse (volar) de la cabeza

    держа́ть в голове́ — conservar en la memoria

    прийти́ в го́лову — ocurrirse una idea, pasarle a uno por la cabeza una cosa

    уда́рить в го́лову (о вине и т.п.) — subirse a la cabeza

    дыря́вая голова́ разг.tiene la cabeza a las once

    одева́ться че́рез го́лову (о женщине; о духовном лице) — vestirse por la cabeza

    би́ться голово́й об сте́ну — darse de cabezadas por las paredes; machacar (martillar) en hierro frío

    лома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos

    моро́чить го́лову — trastornar la cabeza; tomar el pelo ( дурачить); calentarle (quebrarle) la cabeza a uno

    вбить (втемя́шить) себе́ в го́лову — encajársele (metérsele, ponérsele) a uno en la cabeza una cosa

    не́где (не́куда) го́лову приклони́ть — no tiene donde volver la cabeza

    кива́ть голово́й ( в знак согласия) — otorgar de cabeza

    вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую — cargar la culpa en cabeza ajena, hacer pagar justos por pecadores

    голова́ идёт кру́гом — da vueltas la cabeza

    у неё голова́ кру́жится (закружи́лась), у неё закружи́лось в голове́ — le da vueltas (se le va) la cabeza

    у него́ есть голова́ на плеча́х — tiene la cabeza sobre los hombros

    го́лову дать на отсече́ние — poner (apostar) la cabeza (por)

    вы́дать себя́ с голово́й — enseñar la oreja

    голово́й руча́ться (отвеча́ть) (за + вин. п.)responder con la cabeza (por)

    заплати́ть (поплати́ться) голово́й — pagar con la cabeza (con la vida)

    ве́шать го́лову — agachar la cabeza

    на го́лову сади́ться ( кому-либо) неодобр. — vivir de mogollón, andar de gorra

    снять го́лову ( с кого-либо) — cortar la cabeza (a)

    сложи́ть го́лову — dar la vida

    не сноси́ть головы́ — perder (pagar con) la vida

    ходи́ть на голове́ — tener el diablo en el cuerpo

    быть на́ голову (голово́й) вы́ше кого́-либо — ser superior a alguien, estar por encima de alguien ( en algo)

    разби́ть на́ голову — derrotar completamente

    как снег на́ голову — como llovido del cielo, como caído de las nubes

    обру́шиться (посы́паться) на чью-либо го́лову — llover sobre la cabeza (sobre los hombros) de alguien

    намы́лить го́лову ( кому-либо) — dar un jabón (una jabonadura), echar un trepe (a)

    де́йствовать че́рез го́лову кого́-либо — actuar sin poner en conocimiento a alguien, actuar saltándose (sin contar con) a alguien

    * * *
    n
    1) gener. cabeza (тж. перен.-ум, рассудок), coca, res, cabeza, testa, testera
    2) colloq. (руководитель) jefe, calamorra, chola, cholla, calabaza, caletre, casco
    3) mexic. maceta
    4) Arg. mate, chilostra
    5) Col. mochila

    Diccionario universal ruso-español > голова

  • 25 дежурить

    дежу́р||ить
    deĵori;
    flegi (y постели больного);
    \дежуритьный 1. прил. deĵoranta, deĵora;
    2. сущ. deĵoranto;
    \дежуритьство deĵoro;
    ночно́е \дежуритьство nokta deĵoro;
    чьё сего́дня \дежуритьство? kiu deĵoras hodiaŭ?
    * * *
    несов.

    дежу́рить у посте́ли больно́го — velar a un enfermo

    * * *
    несов.

    дежу́рить у посте́ли больно́го — velar a un enfermo

    * * *
    v
    1) gener. (неотлучно находиться) velar, estar de servicio (de guardia), montar la guardia, (попеременно) hacer turnos

    Diccionario universal ruso-español > дежурить

  • 26 забота

    забо́т||а
    zorgo;
    malkvieteco (беспокойство);
    без забо́т senzorge;
    \заботаиться zorgi;
    \заботаиться о своём здоро́вье zorgi pri sia sano;
    \заботаливость zorgemo;
    \заботаливый zorga, zorgema.
    * * *
    1) ( беспокойство) preocupación f, inquietud f

    забо́та о бу́дущем — preocupación por el futuro

    без забо́т — sin preocupación

    ему́ (и) забо́ты ма́ло разг. — no le preocupan sus obligaciones; le importa todo un bledo

    2) (попечение; хлопоты) preocupación f, solicitud f; cuidado m ( уход); desvelo por

    забо́та о челове́ке — preocupación por la persona

    забо́та о больно́м — cuidado por el enfermo

    забо́ты по хозя́йству — preocupaciones domésticas

    прояви́ть забо́ту (о + предл. п.)preocuparse (por)

    досто́ин вся́ческой забо́ты — por la preocupación que merece

    ••

    не́ было забо́ты! — ¡no faltaba más que esto!

    не моя́ (тво́я и т.д.) забо́та — a mi (a ti, etc.) no me (no te, etc.) incumbe; no es de mi (de tu, etc.) incumbencia

    у него́ забо́т по́лон рот, он весь в забо́тах — anda en constante ajetreo, está atareado hasta los pelos, está desbordado (liadísimo)

    * * *
    1) ( беспокойство) preocupación f, inquietud f

    забо́та о бу́дущем — preocupación por el futuro

    без забо́т — sin preocupación

    ему́ (и) забо́ты ма́ло разг. — no le preocupan sus obligaciones; le importa todo un bledo

    2) (попечение; хлопоты) preocupación f, solicitud f; cuidado m ( уход); desvelo por

    забо́та о челове́ке — preocupación por la persona

    забо́та о больно́м — cuidado por el enfermo

    забо́ты по хозя́йству — preocupaciones domésticas

    прояви́ть забо́ту (о + предл. п.)preocuparse (por)

    досто́ин вся́ческой забо́ты — por la preocupación que merece

    ••

    не́ было забо́ты! — ¡no faltaba más que esto!

    не моя́ (тво́я и т.д.) забо́та — a mi (a ti, etc.) no me (no te, etc.) incumbe; no es de mi (de tu, etc.) incumbencia

    у него́ забо́т по́лон рот, он весь в забо́тах — anda en constante ajetreo, está atareado hasta los pelos, está desbordado (liadísimo)

    * * *
    n
    1) gener. (áåñïîêîìñáâî) preocupación, aflicción, cuidado (óõîä), cuita, desvelo por, guarda, inquietud, quebradero de cabeza, curia, desvelo, pena, recaudo, solicitud
    2) colloq. ponepesares, pejiguera

    Diccionario universal ruso-español > забота

  • 27 заразный

    прил.
    contagioso, infeccioso

    зара́зные боле́зни — enfermedades contagiosas

    зара́зный больно́й — enfermo contagioso

    * * *
    прил.
    contagioso, infeccioso

    зара́зные боле́зни — enfermedades contagiosas

    зара́зный больно́й — enfermo contagioso

    * * *
    adj
    1) gener. infeccioso, infectivo, patotero, pegadizo, pegajoso, contagioso, pestilencial, pestìfero
    2) med. transmisible, trasmisible, virulento
    3) Ecuad. pasoso

    Diccionario universal ruso-español > заразный

  • 28 затронуть

    затро́нуть
    (ek)tuŝi;
    tuŝeti (коснуться);
    \затронуть вопро́с tuŝi la problemon;
    \затронуть самолю́бие ofendi ambicion.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( коснуться) tocar vt; rozar vt ( поранить); llegar vi ( hasta)

    у неё затро́нуты лёгкие — tiene los pulmones tocados (afectados)

    2) перен. ( задеть) tocar vt, herir (непр.) vt, afectar vt

    затро́нуть чьи́-либо интере́сы — afectar (herir) los intereses de alguien

    затро́нуть самолю́бие — herir el amor propio

    затро́нуть те́му — rozar (abordar) un tema

    кри́зис затро́нул страну́ — la crisis afectó el país

    3) (в разговоре и т.п.) tocar vt

    затро́нуть вопро́с — tocar (tratar) una cuestión

    ••

    затро́нуть больно́е ме́сто — tocar el punto flaco

    затро́нуть за живо́е — tocar a lo vivo (en lo vivo)

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( коснуться) tocar vt; rozar vt ( поранить); llegar vi ( hasta)

    у неё затро́нуты лёгкие — tiene los pulmones tocados (afectados)

    2) перен. ( задеть) tocar vt, herir (непр.) vt, afectar vt

    затро́нуть чьи́-либо интере́сы — afectar (herir) los intereses de alguien

    затро́нуть самолю́бие — herir el amor propio

    затро́нуть те́му — rozar (abordar) un tema

    кри́зис затро́нул страну́ — la crisis afectó el país

    3) (в разговоре и т.п.) tocar vt

    затро́нуть вопро́с — tocar (tratar) una cuestión

    ••

    затро́нуть больно́е ме́сто — tocar el punto flaco

    затро́нуть за живо́е — tocar a lo vivo (en lo vivo)

    * * *
    v
    1) gener. (êîññóáüñà) tocar, llegar (hasta), rozar (поранить)
    2) liter. (çàäåáü) tocar, afectar, herir

    Diccionario universal ruso-español > затронуть

  • 29 кормить

    корми́ть
    nutri, manĝigi;
    \кормить гру́дью mamnutri;
    \кормиться sin nutri.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( питать) nutrir vt, alimentar vt; dar de comer; cebar vt ( скот)

    корми́ть больно́го — dar de comer a un enfermo

    корми́ть как на убо́й разг.dar de comer como para cebar

    здесь ко́рмят хорошо́ — aquí dan bien de comer, aqui se come bien

    2) ( грудью) amamantar vt, dar de mamar, dar el pecho
    3) перен. ( содержать) alimentar vt, mantener (непр.) vt, sustentar vt

    корми́ть всю семью́ — mantener a toda la familia

    ••

    корми́ть обеща́ниями — mantener con promesas, ser todo jarabe de pico

    корми́ть за́втраками — mañanar vt, mañanear vt

    корми́ть вшей, клопо́в прост.comerse de miseria

    хле́бом не корми́ ( кого-либо) — beber los vientos (por); no querer más que...; tener único el deseo

    соловья́ ба́снями не ко́рмят погов. ≈≈ no sólo de palabras vive el hombre; obras son amores que (y) no buenas razones

    как во́лка ни корми́, он всё в лес смо́трит посл. — el lobo muere lobo; la cabra siempre mira al monte

    * * *
    несов., вин. п.
    1) ( питать) nutrir vt, alimentar vt; dar de comer; cebar vt ( скот)

    корми́ть больно́го — dar de comer a un enfermo

    корми́ть как на убо́й разг.dar de comer como para cebar

    здесь ко́рмят хорошо́ — aquí dan bien de comer, aqui se come bien

    2) ( грудью) amamantar vt, dar de mamar, dar el pecho
    3) перен. ( содержать) alimentar vt, mantener (непр.) vt, sustentar vt

    корми́ть всю семью́ — mantener a toda la familia

    ••

    корми́ть обеща́ниями — mantener con promesas, ser todo jarabe de pico

    корми́ть за́втраками — mañanar vt, mañanear vt

    корми́ть вшей, клопо́в прост.comerse de miseria

    хле́бом не корми́ ( кого-либо) — beber los vientos (por); no querer más que...; tener único el deseo

    соловья́ ба́снями не ко́рмят погов. — ≈ no sólo de palabras vive el hombre; obras son amores que (y) no buenas razones

    как во́лка ни корми́, он всё в лес смо́трит посл. — el lobo muere lobo; la cabra siempre mira al monte

    * * *
    v
    1) gener. (ãðóäüó) amamantar, alimentar, dar de comer, dar de mamar, dar el pecho, mantener, nutrir, (детёныша) atetar (dar la teta, comúnmente a un animal.), cebar (ñêîá)
    2) liter. (ñîäåð¿àáü) alimentar, sustentar

    Diccionario universal ruso-español > кормить

  • 30 лёгочный

    лёгочный
    pulma;
    \лёгочный больно́й pulmomalsanulo.
    * * *
    прил.
    pulmonar; de pulmón

    лёгочный больно́й — enfermo del pecho (de los pulmones)

    лёгочное заболева́ние — afección pulmonar

    лёгочная арте́рия — arteria pulmonar

    лёгочная чума́ — peste neumónica

    * * *
    adj
    gener. de pulmón, pulmonar

    Diccionario universal ruso-español > лёгочный

  • 31 лежачий

    прил.
    acostado, echado, tumbado

    в лежа́чем положе́нии — echado, acostado

    лежа́чий больно́й — enfermo en cama, decumbente m

    лежа́чее ме́сто разг.lugar para dormir

    ••

    под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт посл. — agua parada no mueve (el) molino; no acaba el negocio quien se da al ocio

    лежа́чего не бьют посл.del árbol caído no se hace leña

    не бей лежа́чего — fácil, sin esfuerzo, está chupado

    рабо́та - не бей лежа́чего — el trabajo es coser y cantar

    * * *
    прил.
    acostado, echado, tumbado

    в лежа́чем положе́нии — echado, acostado

    лежа́чий больно́й — enfermo en cama, decumbente m

    лежа́чее ме́сто разг.lugar para dormir

    ••

    под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт посл. — agua parada no mueve (el) molino; no acaba el negocio quien se da al ocio

    лежа́чего не бьют посл.del árbol caído no se hace leña

    не бей лежа́чего — fácil, sin esfuerzo, está chupado

    рабо́та - не бей лежа́чего — el trabajo es coser y cantar

    * * *
    adj
    gener. acostado, echado, tumbado

    Diccionario universal ruso-español > лежачий

  • 32 лихорадить

    несов. (тж. безл., вин. п.)
    tener fiebre; tener escalofríos ( чувствовать озноб); acalenturarse, afiebrarse (Чили)

    больно́й (больно́го) лихора́дит — el enfermo tiene fiebre (escalofríos); al enfermo le dan escalofríos

    * * *
    v

    Diccionario universal ruso-español > лихорадить

  • 33 место

    ме́ст||о
    1. loko;
    \место происше́ствия loko de akcidento;
    заня́ть \место okupi (или preni) lokon;
    в дру́гом \местое aliloke;
    2. (должность) ofico;
    3. (багаж) pakaĵo.
    * * *
    с.
    1) lugar m, sitio m; asiento m ( сиденье)

    рабо́чее ме́сто — lugar de trabajo

    обще́ственное ме́сто — lugar público

    спа́льное ме́сто — lugar para dormir

    ме́сто назначе́ния — destino m ( lugar)

    ме́сто рожде́ния — lugar de nacimiento

    ме́сто стоя́нки ( автомобилей) — lugar de (a) parqueo (de aparcamiento)

    ме́сто заключе́ния — prisión f, lugar de reclusión

    поста́вить, положи́ть на ме́сто — colocar, poner en su lugar

    заня́ть (своё) ме́сто — ocupar (su) puesto

    заня́ть пе́рвое ме́сто (в соревновании и т.п.) — ocupar el primer puesto

    на ме́сте — en su lugar, en su sitio

    на ви́дном ме́сте — en un puesto (en un sitio) destacado

    с ме́ста на ме́сто — de un lugar a otro, de aquí para allá

    - уступить место
    2) ( местность) lugar m, sitio m, paraje m

    живопи́сные ме́ста́ — lugares pintorescos

    глухо́е ме́сто — lugar perdido

    3) (отрывок, часть книги, пьесы и т.п.) trozo m, pasaje m
    4) (должность, служба) empleo m, plaza f; puesto m, cargo m ( пост)

    быть без ме́ста — estar sin empleo

    5) (багажное и т.п.) bulto m, fardo m
    ••

    де́тское ме́сто анат.placenta f

    больно́е ме́сто — punto flaco (débil)

    у́зкое ме́сто — punto flaco (de una empresa, de un negocio)

    о́бщее ме́сто — lugar común, tópico m

    отхо́жее ме́сто — excusado m, retrete m

    ло́бное ме́сто ист.patíbulo m, cadalso m

    власть на ме́ста́х — autoridades locales (municipales)

    ме́ста́ о́бщего по́льзования — lugares de uso común (cocina, retrete y cuarto de baño en residencias y pisos compartidos)

    ме́ста́ не столь отдалённые уст.lugar de exilio

    на ме́сте преступле́ния — en flagrante (delito); in fraganti; con las manos en la masa

    не к ме́сту — desacertado, desatinado

    ни с ме́ста! — ¡no se muevan!, ¡sin (no) moverse!

    по ме́ста́м! — ¡a sus sitios!

    (у него́, у неё) глаза́ на мо́кром ме́сте — tiene la lágrima fácil

    э́то его́ сла́бое ме́сто — éste es su punto flaco

    име́ть ме́сто ( происходить) — tener lugar, ocurrir vi

    знать своё ме́сто — conocer (saber) su lugar

    ста́вить кого́-либо на ме́сто, указа́ть ме́сто кому́-либо — poner a alguien en el lugar que le corresponde

    стоя́ть на ме́сте — estar estancado, estancarse

    не находи́ть себе́ ме́ста — estar como alma en pena

    у меня́ (у него́) се́рдце (душа́) не на ме́сте — no (me, le) cabe el corazón en el pecho

    уби́ть (уложи́ть) на ме́сте — matar (dejar) en el sitio

    нет ме́ста, не должно́ быть ме́ста чему — esto no debe tener lugar, esto es inadmisible

    пусто́е ме́сто разг.un cero a la izquierda

    с ме́ста — de un arranque, de un golpe

    свя́то ме́сто пу́сто не быва́ет посл. — a rey muerto, rey puesto

    * * *
    с.
    1) lugar m, sitio m; asiento m ( сиденье)

    рабо́чее ме́сто — lugar de trabajo

    обще́ственное ме́сто — lugar público

    спа́льное ме́сто — lugar para dormir

    ме́сто назначе́ния — destino m ( lugar)

    ме́сто рожде́ния — lugar de nacimiento

    ме́сто стоя́нки ( автомобилей) — lugar de (a) parqueo (de aparcamiento)

    ме́сто заключе́ния — prisión f, lugar de reclusión

    поста́вить, положи́ть на ме́сто — colocar, poner en su lugar

    заня́ть (своё) ме́сто — ocupar (su) puesto

    заня́ть пе́рвое ме́сто (в соревновании и т.п.) — ocupar el primer puesto

    на ме́сте — en su lugar, en su sitio

    на ви́дном ме́сте — en un puesto (en un sitio) destacado

    с ме́ста на ме́сто — de un lugar a otro, de aquí para allá

    - уступить место
    2) ( местность) lugar m, sitio m, paraje m

    живопи́сные ме́ста́ — lugares pintorescos

    глухо́е ме́сто — lugar perdido

    3) (отрывок, часть книги, пьесы и т.п.) trozo m, pasaje m
    4) (должность, служба) empleo m, plaza f; puesto m, cargo m ( пост)

    быть без ме́ста — estar sin empleo

    5) (багажное и т.п.) bulto m, fardo m
    ••

    де́тское ме́сто анат.placenta f

    больно́е ме́сто — punto flaco (débil)

    у́зкое ме́сто — punto flaco (de una empresa, de un negocio)

    о́бщее ме́сто — lugar común, tópico m

    отхо́жее ме́сто — excusado m, retrete m

    ло́бное ме́сто ист.patíbulo m, cadalso m

    власть на ме́ста́х — autoridades locales (municipales)

    ме́ста́ о́бщего по́льзования — lugares de uso común (cocina, retrete y cuarto de baño en residencias y pisos compartidos)

    ме́ста́ не столь отдалённые уст.lugar de exilio

    на ме́сте преступле́ния — en flagrante (delito); in fraganti; con las manos en la masa

    не к ме́сту — desacertado, desatinado

    ни с ме́ста! — ¡no se muevan!, ¡sin (no) moverse!

    по ме́ста́м! — ¡a sus sitios!

    (у него́, у неё) глаза́ на мо́кром ме́сте — tiene la lágrima fácil

    э́то его́ сла́бое ме́сто — éste es su punto flaco

    име́ть ме́сто ( происходить) — tener lugar, ocurrir vi

    знать своё ме́сто — conocer (saber) su lugar

    ста́вить кого́-либо на ме́сто, указа́ть ме́сто кому́-либо — poner a alguien en el lugar que le corresponde

    стоя́ть на ме́сте — estar estancado, estancarse

    не находи́ть себе́ ме́ста — estar como alma en pena

    у меня́ (у него́) се́рдце (душа́) не на ме́сте — no (me, le) cabe el corazón en el pecho

    уби́ть (уложи́ть) на ме́сте — matar (dejar) en el sitio

    нет ме́ста, не должно́ быть ме́ста чему — esto no debe tener lugar, esto es inadmisible

    пусто́е ме́сто разг.un cero a la izquierda

    с ме́ста — de un arranque, de un golpe

    свя́то ме́сто пу́сто не быва́ет посл. — a rey muerto, rey puesto

    * * *
    n
    1) gener. (áàãà¿ñîå è á. ï.) bulto, (должность, служба) empleo, (отрывок, часть книги, пьесы и т. п.) trozo, asiento (сиденье), cargo (ïîñá), fardo, paso (в книге), colocación, lado, localidad, lugar, paraje, pasaje (в книге), plaza, puesto
    2) amer. asiento
    3) eng. punto, ubicación, emplazamiento, situación
    4) law. banco, banquillo, silla, sitial
    5) econ. posición
    6) Cub. sitio
    7) Ecuad. tendal

    Diccionario universal ruso-español > место

  • 34 мнимый

    мни́мый
    ŝajna, kvazaŭa, fikcia, imaga.
    * * *
    прил.
    1) ( воображаемый) imaginario; aparente ( кажущийся)
    2) (притворный, ложный) ficticio, ilusorio

    мни́мый больно́й — enfermo aparente

    ••

    мни́мые чи́сла мат.números imaginarios

    * * *
    прил.
    1) ( воображаемый) imaginario; aparente ( кажущийся)
    2) (притворный, ложный) ficticio, ilusorio

    мни́мый больно́й — enfermo aparente

    ••

    мни́мые чи́сла мат.números imaginarios

    * * *
    adj
    1) gener. aparente (кажущийся), de guardarropìa, ficticio, fingido, ilusorio, imaginario
    2) law. especioso, plausible

    Diccionario universal ruso-español > мнимый

  • 35 обернуть

    оберну́ть
    envolvi;
    enpaki (в бумагу).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( завернуть) envolver (непр.) vt

    оберну́ть больно́го в про́стыни — envolver al enfermo con (en, entre) sábanas

    2) ( обвить вокруг) enrollar vt
    3) ( повернуть) volver (непр.) vt

    оберну́ть лицо́ к кому́-либо — volver la cara hacia alguien

    4) перен. ( придать тот или иной характер) volver (непр.) vt

    оберну́ть де́ло в свою́ по́льзу — sacar jugo del asunto, sacar tajada (de)

    5) твор. п., в + вин. п. ( в сказках - превратить) convertir (непр.) vt (en), transformar vt (en)
    6) разг. уст. ( деньги) chalanear vt
    7) прост. realizar vt, llevar a cabo

    в оди́н день оберну́ть все дела́ — concluir (acabar) todos los asuntos en un día

    ••

    оберну́ть вокру́г па́льца — dársela con queso (a)

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( завернуть) envolver (непр.) vt

    оберну́ть больно́го в про́стыни — envolver al enfermo con (en, entre) sábanas

    2) ( обвить вокруг) enrollar vt
    3) ( повернуть) volver (непр.) vt

    оберну́ть лицо́ к кому́-либо — volver la cara hacia alguien

    4) перен. ( придать тот или иной характер) volver (непр.) vt

    оберну́ть де́ло в свою́ по́льзу — sacar jugo del asunto, sacar tajada (de)

    5) твор. п., в + вин. п. ( в сказках - превратить) convertir (непр.) vt (en), transformar vt (en)
    6) разг. уст. ( деньги) chalanear vt
    7) прост. realizar vt, llevar a cabo

    в оди́н день оберну́ть все дела́ — concluir (acabar) todos los asuntos en un día

    ••

    оберну́ть вокру́г па́льца — dársela con queso (a)

    * * *
    v
    1) gener. (в сказках - превратить) convertir (en), (çàâåðñóáü) envolver, (îáâèáü âîêðóã) enrollar, (ïîâåðñóáü) volver, transformar (en)
    4) simpl. llevar a cabo, realizar

    Diccionario universal ruso-español > обернуть

  • 36 обложить

    сов., вин. п.
    1) ( положить кругом) poner (непр.) vt ( alrededor), rodear vt (de)

    обложи́ть больно́го поду́шками — rodear al enfermo con almohadas

    2) (облицевать; отделать) revestir (непр.) vt, guarnecer (непр.) vt; orlar vt, ribetear vt ( окаймить)

    обложи́ть дёрном — encespedar vt

    3) ( обволочь) cubrir (непр.) vt

    не́бо (круго́м) обложи́ло безл. — se cubrió el cielo, el cielo está encapotado (entoldado)

    4) безл. (горло, язык)

    у меня́ язы́к обло́жен — tengo la lengua sucia

    5) (налогом и т.п.) imponer (непр.) vt

    обложи́ть штра́фом — imponer multa, multar vt

    обложи́ть подохо́дным нало́гом — gravar con IRPF

    6) воен. ( осадить) cercar vt
    7) охот. abarcar vt
    8) груб. ( обругать) poner como un trapo
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( положить кругом) poner (непр.) vt ( alrededor), rodear vt (de)

    обложи́ть больно́го поду́шками — rodear al enfermo con almohadas

    2) (облицевать; отделать) revestir (непр.) vt, guarnecer (непр.) vt; orlar vt, ribetear vt ( окаймить)

    обложи́ть дёрном — encespedar vt

    3) ( обволочь) cubrir (непр.) vt

    не́бо (круго́м) обложи́ло безл. — se cubrió el cielo, el cielo está encapotado (entoldado)

    4) безл. (горло, язык)

    у меня́ язы́к обло́жен — tengo la lengua sucia

    5) (налогом и т.п.) imponer (непр.) vt

    обложи́ть штра́фом — imponer multa, multar vt

    обложи́ть подохо́дным нало́гом — gravar con IRPF

    6) воен. ( осадить) cercar vt
    7) охот. abarcar vt
    8) груб. ( обругать) poner como un trapo
    * * *
    v
    1) gener. (ñàëîãîì è á. ï.) imponer, (îáâîëî÷ü) cubrir, (облицевать; отделать) revestir, (ïîêðúáüñà) cubrirse (de), (положить кругом) poner (alrededor), (положить кругом) rodearse, estar rodeado (de), guarnecer, orlar, ribetear (окаймить), rodear (de)
    4) hunt. abarcar

    Diccionario universal ruso-español > обложить

  • 37 отчаяться

    отча́яться
    malesperi, senesperiĝi.
    * * *
    сов.

    отча́яться в спасе́нии — perder la esperanza de salvarse

    отча́яться спасти́ больно́го — desahuciar al enfermo

    2) на + вин. п., разг. ( осмелиться) atreverse (a)
    * * *
    сов.

    отча́яться в спасе́нии — perder la esperanza de salvarse

    отча́яться спасти́ больно́го — desahuciar al enfermo

    2) на + вин. п., разг. ( осмелиться) atreverse (a)
    * * *
    v
    1) gener. desesperarse

    Diccionario universal ruso-español > отчаяться

  • 38 плохой

    прил. в разн. знач.
    malo; mal (перед сущ. м. р.)

    плоха́я пого́да — mal tiempo

    плохо́е настрое́ние — mal humor (talante)

    быть в плохо́м настрое́нии — estar de mal temple (de mal humor)

    больно́й о́чень плох — el enfermo está muy grave

    его́ дела́ пло́хи — sus asuntos andan mal (van de mal en peor)

    что тут плохо́го? — ¿qué hay (de) mal(o) en ello?

    ••

    с ним шу́тки пло́хи — ése no se anda con bromas, cuidado con ése que se pica en seguida, ojo con ése que tiene malas pulgas

    пойти́ по плохо́й доро́ге (по плохо́му пути́) — ir (seguir) por mal camino

    * * *
    прил. в разн. знач.
    malo; mal (перед сущ. м.)

    плоха́я пого́да — mal tiempo

    плохо́е настрое́ние — mal humor (talante)

    быть в плохо́м настрое́нии — estar de mal temple (de mal humor)

    больно́й о́чень плох — el enfermo está muy grave

    его́ дела́ пло́хи — sus asuntos andan mal (van de mal en peor)

    что тут плохо́го? — ¿qué hay (de) mal(o) en ello?

    ••

    с ним шу́тки пло́хи — ése no se anda con bromas, cuidado con ése que se pica en seguida, ojo con ése que tiene malas pulgas

    пойти́ по плохо́й доро́ге (по плохо́му пути́) — ir (seguir) por mal camino

    * * *
    adj
    gener. mal (перед сущ. м. р.), chuso, malo

    Diccionario universal ruso-español > плохой

  • 39 поднять

    подня́ть
    1. levi;
    hisi (флаг);
    2. (увеличить, повысить) plialtigi;
    \поднять дисципли́ну plialtigi disciplinon;
    ♦ \поднять вопро́с levi la demandon;
    \поднять го́лос levi sian voĉon;
    \поднять крик ekkrii el la tuta gorĝo;
    \поднять шум fari bruon;
    \поднять на́ смех ridindigi, primoki;
    \поднять ору́жие levi armilojn;
    \поднять трево́гу krii alarmon;
    \поднять нос разг. teni la nazon supren;
    \подняться 1. leviĝi, sin levi;
    2. (взойти) supreniri;
    3. (увеличиться, повыситься) plialtiĝi;
    4. (восстать) ribeli.
    * * *
    (1 ед. подниму́) сов., вин. п.
    1) (с земли́, с полу) recoger vt; levantar vt, alzar vt ( на воздух)

    подня́ть ка́мень с земли́ — recoger (levantar) la piedra del suelo

    подня́ть ребёнка ( с пола) — levantar al niño ( del suelo)

    2) ( переместить наверх) levantar vt, alzar vt, subir vt

    подня́ть на ли́фте — subir en el ascensor

    подня́ть го́лову — levantar (alzar, erguir) la cabeza (тж. перен.)

    подня́ть флаг — izar la bandera

    подня́ть паруса́ — izar (largar) las velas

    подня́ть я́корь — levar el ancla

    подня́ть за́навес — subir (alzar) el telón

    подня́ть бока́л (за + вин. п.) — beber a la salud (de); brindar vi (por)

    подня́ть кры́шку — levantar la tapa

    подня́ть воротни́к — levantar el cuello

    3) ( придать стоячее положение) levantar vt, poner derecho

    подня́ть стул — levantar la silla

    4) разг. ( вылечить лежачего больного) sanar vt, hacer convalecer

    подня́ть больно́го — poner en convalecencia al enfermo

    5) разг. ( вырастить) educar vt, formar vt, criar vt

    подня́ть дете́й — educar a los hijos

    6) (заставить встать; побудить к действию) levantar vt, sublevar vt; hacer levantarse

    подня́ть кого́-либо с посте́ли — hacer levantarse a alguien del lecho

    подня́ть наро́д — sublevar (alzar en armas) al pueblo

    подня́ть зве́ря охот.levantar la pieza (la caza)

    7) ( заставить взлететь) hacer despegar, hacer levantar el vuelo

    подня́ть в во́здух самолёт — hacer despegar el avión

    8) (возбудить - мысли, чувства; вопрос, дело) plantear vt, presentar vt

    подня́ть трево́гу — tocar alarma, dar la señal de alarma

    подня́ть де́ло про́тив кого́-либо — pleitear contra alguien

    подня́ть вопро́с — plantear (presentar) una cuestión

    9) ( начать какое-либо действие) armar vt, levantar vt, alzar vt

    подня́ть шум — armar ruido

    подня́ть крик — alzar el grito

    подня́ть восста́ние — alzar en armas, sublevarse

    10) (увеличить; повысить) aumentar vt, subir vt, elevar vt (тж. перен.)

    подня́ть на́сыпь — subir (acrecentar) el terraplén

    подня́ть урожа́й — elevar la cosecha

    подня́ть производи́тельность — elevar la productividad

    подня́ть дисципли́ну — mejorar la disciplina

    подня́ть це́ны — subir (alzar) los precios

    подня́ть авторите́т — elevar (aumentar) la autoridad

    подня́ть настрое́ние — levantar el humor, elevar la moral

    11) (наладить, поправить) fomentar vt, hacer ascender (medrar, progresar)

    подня́ть хозя́йство — desarrollar (fomentar) la economía

    подня́ть заво́д — hacer progresar la fábrica

    дере́вни по́дняты к жи́зни — las aldeas han despertado a la vida

    12) разг. ( пересмотреть) revisar vt

    подня́ть архи́в — revisar el archivo

    подня́ть ста́рые дела́ — revisar (rever) los expedientes antiguos

    13) ( вспахать) roturar vt

    подня́ть целину́ — roturar las tierras vírgenes

    ••

    подня́ть глаза́ (взор) — levantar (alzar) los ojos

    подня́ть го́лос — levantar (alzar) la voz

    подня́ть меч — alzar la espada

    подня́ть ору́жие — alzarse en armas, alzar las armas

    подня́ть на́ ноги ( кого-либо) — poner en pie (de pies) (a)

    подня́ть из руи́н, из пе́пла — levantar de las ruinas, de las cenizas

    подня́ть на во́здух — volar (непр.) vt, explotar vt

    подня́ть пары́ — levantar vapor

    подня́ть пе́тлю — levantar un punto, remallar vt

    подня́ть на́ смех — poner en ridículo (a), burlarse (de)

    подня́ть стяг (стя́ги) на кого́-либо — empezar una contienda contra alguien; levantar las banderas contra alguien; romper hostilidades contra alguien

    * * *
    (1 ед. подниму́) сов., вин. п.
    1) (с земли́, с полу) recoger vt; levantar vt, alzar vt ( на воздух)

    подня́ть ка́мень с земли́ — recoger (levantar) la piedra del suelo

    подня́ть ребёнка ( с пола) — levantar al niño ( del suelo)

    2) ( переместить наверх) levantar vt, alzar vt, subir vt

    подня́ть на ли́фте — subir en el ascensor

    подня́ть го́лову — levantar (alzar, erguir) la cabeza (тж. перен.)

    подня́ть флаг — izar la bandera

    подня́ть паруса́ — izar (largar) las velas

    подня́ть я́корь — levar el ancla

    подня́ть за́навес — subir (alzar) el telón

    подня́ть бока́л (за + вин. п.) — beber a la salud (de); brindar vi (por)

    подня́ть кры́шку — levantar la tapa

    подня́ть воротни́к — levantar el cuello

    3) ( придать стоячее положение) levantar vt, poner derecho

    подня́ть стул — levantar la silla

    4) разг. ( вылечить лежачего больного) sanar vt, hacer convalecer

    подня́ть больно́го — poner en convalecencia al enfermo

    5) разг. ( вырастить) educar vt, formar vt, criar vt

    подня́ть дете́й — educar a los hijos

    6) (заставить встать; побудить к действию) levantar vt, sublevar vt; hacer levantarse

    подня́ть кого́-либо с посте́ли — hacer levantarse a alguien del lecho

    подня́ть наро́д — sublevar (alzar en armas) al pueblo

    подня́ть зве́ря охот.levantar la pieza (la caza)

    7) ( заставить взлететь) hacer despegar, hacer levantar el vuelo

    подня́ть в во́здух самолёт — hacer despegar el avión

    8) (возбудить - мысли, чувства; вопрос, дело) plantear vt, presentar vt

    подня́ть трево́гу — tocar alarma, dar la señal de alarma

    подня́ть де́ло про́тив кого́-либо — pleitear contra alguien

    подня́ть вопро́с — plantear (presentar) una cuestión

    9) ( начать какое-либо действие) armar vt, levantar vt, alzar vt

    подня́ть шум — armar ruido

    подня́ть крик — alzar el grito

    подня́ть восста́ние — alzar en armas, sublevarse

    10) (увеличить; повысить) aumentar vt, subir vt, elevar vt (тж. перен.)

    подня́ть на́сыпь — subir (acrecentar) el terraplén

    подня́ть урожа́й — elevar la cosecha

    подня́ть производи́тельность — elevar la productividad

    подня́ть дисципли́ну — mejorar la disciplina

    подня́ть це́ны — subir (alzar) los precios

    подня́ть авторите́т — elevar (aumentar) la autoridad

    подня́ть настрое́ние — levantar el humor, elevar la moral

    11) (наладить, поправить) fomentar vt, hacer ascender (medrar, progresar)

    подня́ть хозя́йство — desarrollar (fomentar) la economía

    подня́ть заво́д — hacer progresar la fábrica

    дере́вни по́дняты к жи́зни — las aldeas han despertado a la vida

    12) разг. ( пересмотреть) revisar vt

    подня́ть архи́в — revisar el archivo

    подня́ть ста́рые дела́ — revisar (rever) los expedientes antiguos

    13) ( вспахать) roturar vt

    подня́ть целину́ — roturar las tierras vírgenes

    ••

    подня́ть глаза́ (взор) — levantar (alzar) los ojos

    подня́ть го́лос — levantar (alzar) la voz

    подня́ть меч — alzar la espada

    подня́ть ору́жие — alzarse en armas, alzar las armas

    подня́ть на́ ноги ( кого-либо) — poner en pie (de pies) (a)

    подня́ть из руи́н, из пе́пла — levantar de las ruinas, de las cenizas

    подня́ть на во́здух — volar (непр.) vt, explotar vt

    подня́ть пары́ — levantar vapor

    подня́ть пе́тлю — levantar un punto, remallar vt

    подня́ть на́ смех — poner en ridículo (a), burlarse (de)

    подня́ть стяг (стя́ги) на кого́-либо — empezar una contienda contra alguien; levantar las banderas contra alguien; romper hostilidades contra alguien

    * * *
    v
    1) gener. (возбудить - мысли, чувства; вопрос, дело) plantear, (âñïàõàáü) roturar, (çàñáàâèáü âçëåáåáü) hacer despegar, (наладить, поправить) fomentar, (начать какое-л. действие) armar, (переместить наверх) levantar, (ñ çåìëè, ñ ïîëó) recoger, (увеличить; повысить) aumentar, alzar (на воздух), elevar (тж. перен.), hacer ascender (medrar, progresar), hacer levantar el vuelo, hacer levantarse, poner derecho, presentar, subir, sublevar
    2) colloq. (вылечить лежачего больного) sanar, (âúðàñáèáü) educar, (пересмотреть) revisar, criar, formar, hacer convalecer

    Diccionario universal ruso-español > поднять

  • 40 поить

    пои́ть
    trinkigi;
    drinkigi (спиртным).
    * * *
    несов., вин. п.
    dar de beber; abrevar vt ( скот)

    пои́ть кого́-либо ча́ем (молоко́м, ко́фе и т.п.) — servir (dar) té (leche, café, etc.) a alguien

    пои́ть больно́го — dar de beber al enfermo

    пои́ть и корми́ть — sustentar vt; dar de beber y (de) comer

    * * *
    несов., вин. п.
    dar de beber; abrevar vt ( скот)

    пои́ть кого́-либо ча́ем (молоко́м, ко́фе и т.п.) — servir (dar) té (leche, café, etc.) a alguien

    пои́ть больно́го — dar de beber al enfermo

    пои́ть и корми́ть — sustentar vt; dar de beber y (de) comer

    * * *
    v
    1) gener. achispar, dar de beber, abrevar (ñêîá), propinar

    Diccionario universal ruso-español > поить

См. также в других словарях:

  • Больно — «Больно» Сингл Нюши из альбома Выбирать чудо Выпущен 16 февраля 2011 года Формат Радиоротация, видеоклип, цифровая дистрибуция Записан 2010 год …   Википедия

  • БОЛЬНО — 1. БОЛЬНО1. 1. нареч. Так, что чувствуется боль. Больно ударить. «Как больно лев за спесь наказан комаром!» Крылов. Больно обидеть. 2. безл., в знач. сказуемого, кому чему и кому чему с инф. Чувствуется боль, страдание физическое или душевное… …   Толковый словарь Ушакова

  • БОЛЬНО — 1. БОЛЬНО1. 1. нареч. Так, что чувствуется боль. Больно ударить. «Как больно лев за спесь наказан комаром!» Крылов. Больно обидеть. 2. безл., в знач. сказуемого, кому чему и кому чему с инф. Чувствуется боль, страдание физическое или душевное… …   Толковый словарь Ушакова

  • больно — См. очень …   Словарь синонимов

  • Больно — (иноск.) очень сильно, до боли (ср. больше, сильнѣе). Ср. «Больно свято звонишь, чуть на небѣ не слышно»! (о ханжѣ.) Ср. Трава больно сильно пахнетъ. Тургеневъ. Хорь и Калинычъ. См. Здорово …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • больно́й — больной, болен, больна, больно, больны; сравн. ст. больнее …   Русское словесное ударение

  • БОЛЬНО 1 — нареч. и в знач. сказ. Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949 1992 …   Толковый словарь Ожегова

  • БОЛЬНО 2 — нареч. (прост.). То же, что очень. Б. хитёр. Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю. Шведова. 1949 1992 …   Толковый словарь Ожегова

  • больно — БОЛЬНО, нареч. и в знач. сказ. 1. Так, что чувствуется боль. Б. ушибиться. Б. наступить. Сделать б. кому н. (причинить боль.). 2. перен. Обидно, неприятно, досадно. Б. за друга. Б. вспомнить. II. БОЛЬНО, нареч. (прост.). То же, что очень. Б.… …   Толковый словарь Ожегова

  • больно — (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …   Формы слов

  • БОЛЬНО — и ладно. Кар. (Волог.). Одобр. Хорошо. СРГК 1, 92 …   Большой словарь русских поговорок

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»