-
1 χηλός
χηλός, ἡ, Kiste, Kasten, Schrank, Kleider und anderes Geräth aufzubewahren; oft bei Hom.: χηλοῦ δ' ἀπὸ πῶμ' ἀνέῳγεν καλῆς, δαιδαλέης Il. 16, 221; ἐκ χηλοῖο λαβών 228; δέπας δ' ἀπέϑηκ' ἐνὶ χηλῷ 254; εἵματα μὲν ἐϋξέστῃ ἐνὶ χηλῷ κεῖται καὶ χρυσὸς πολυδαίδαλος Od. 13, 10, u. sonst; gew. durch κιβωτός erklärt, wie Schol. Lycophr. 239.
-
2 χηλος
ὁ сундук, ларь Hom., Theocr. -
3 χηλός
χηλόςlarge chest: fem nom sg -
4 χηλός
χηλός, ἡ,A large chest, coffer,χηλοῦ δ' ἀπὸ πῶμ' ἀνέῳγε καλῆς δαιδαλέης Il.16.221
;ἐϋξέστῃ ἐνὶ χηλῷ Od.13.10
, etc.;κενεᾶς ἐν πυθμένι χηλοῦ Theoc.16.10
. -
5 χηλός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > χηλός
-
6 χηλός
χηλός, ἡ, Kiste, Kasten, Schrank, Kleider und anderes Gerät aufzubewahren -
7 παρά-χηλος
παρά-χηλος, am Hufe, Hippiatr.
-
8 μακρό-χηλος
μακρό-χηλος, langklauig, -hufig, Strab. XVII, 835, v. l. μακρόχειλος.
-
9 δί-χηλος
-
10 μονό-χηλος
μονό-χηλος, einklauig, mit ungespaltenen Hufen, μονόχαλα ὑπὸ σφυρά, Eur. l. A. 225.
-
11 ὀνό-χηλος
ὀνό-χηλος, ἡ, Eselsklaue, = Vorigem, Schol. Nic. Ther. 838.
-
12 ἑτερό-χηλος
ἑτερό-χηλος, mit ungleichen Hufen, Sp.
-
13 χηλοί
χηλόςlarge chest: fem nom /voc plχηλόωnotch arrows: pres subj mp 2nd sgχηλόωnotch arrows: pres ind mp 2nd sgχηλόωnotch arrows: pres subj act 3rd sg -
14 χηλούς
χηλόςlarge chest: fem acc pl -
15 χηλόν
χηλόςlarge chest: fem acc sg -
16 χηλώ
χηλόςlarge chest: fem gen sg (doric aeolic)χηλόωnotch arrows: pres subj act 1st sgχηλόωnotch arrows: pres ind act 1st sg——————χηλόςlarge chest: fem dat sg -
17 πυκνός
πυκνός, u. poet. πυκινός, a) von der Beschaffenheit einer Masse, dicht, fest, derb, im Ggstz des Lockern u. Losen; ϑώρηξ, Il. 15, 529; ἀσπίδα ῥινοῖσιν πυκινήν, 13, 804; χλαῖνα πυκνὴ καὶ μεγάλη, Od. 14, 521; λέχος, Il. 9, 621 Od. 7, 340. 23, 177, eigtl. wohl von dichter, festgeschüttelter Streu od. festgestopftem Bett; καὶ μαλακόν, Il. 14, 349; νέφος, 5, 751. 8, 395; νεφέλη, 16, 288; πυκνὰ νέφεα, Hes. O. 555; ὀστοῠν, Plat. Tim. 75 a; πυκνὰ καὶ βαρέα, 52 e, u. sonst; καὶ λεῖα, Rep. VI, 510 a; χρυσοῠ πυκνότερον ὄν, Tim. 59 b; σπάρτα, Xen. An. 4, 7, 15. – b) von der Verbindung einzelner Theile zu einem Ganzen, dicht gedrängt, in dichten Schaaren, nahe beisammen, im Ggstz des Zerstreu'ten, Vereinzelten, weit aus einander Liegenden; ὀδόντες, σταυροί, πυκνοὶ καὶ ϑαμέες, Od. 12, 92. 14, 12; πυκιναὶ φάλαγγες, πυκναὶ στίχες, dichte Schaaren, Il. 4, 281. 7, 61 u. sonst; Hes. Th. 935; βέλεα, Il. 11, 576, λίϑοι, 16, 212, in dichter Menge abgeschossen, geworfen; πυκινῇσιν λιϑάδεσσιν, Od. 23, 193; aber πυκνοῖσιν λάεσσιν, mit dicht gehäuften Steinen, Il. 24, 798; πυκνὰ καρήατα, dicht gedrängte Köpfe, Kopf an Kopf gedrängt, 11, 309; σταυροί, 24, 453; auch mit dem dat., πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοις, dicht an einander gedrängt, 13, 133. 16, 217 Od. 5, 480; πυκνὰ πτερά, dicht gefiederte Flügel, Il. 11, 454. 23, 879 Od. 5, 53 u. sonst; bes. vom dichten Laube, dichter Waldung: ὄζοι, Il. 21, 245; ϑάμνοι, Od. 5, 471; πέταλα, 19, 520; ὕλη, Il. 18, 320 Od. 6, 128; λόχμη, 19, 439; δρυμά, Il. 11, 1, 18; – σύες πυκινοὺς κευϑμῶνας ἔχοντες, Od. 10, 283, was man auch zu c) ziehen kann; vgl. Hes. O. 534; – πυκνοὺς ϑεοπρόπους ἴαλλεν, Aesch. Prom. 661; πυκνοῖς ὄσσοις δεδορκώς, 681, häufig, u. öfter; πυκιναῖς δρόσοις, Soph. Ai. 1178; πυκνῇ νιφάδι, Eur, Andr. 1130; u. in Prosa: πυκναῖς ϑριξί, Plat. Prot. 321 a; häufig, τοῖς ἐρωτήμασι τοῠ ξυνϑήματος πυκνοῖς χρώμενοι, Thuc. 7, 44; ἡ εἰωϑυῖά μοι μαντικὴ ἡ τοῠ δαιμονίου πάνυ πυκνὴ ἦν, Plat. Apol. 40 a, u. öfter; δένδρα, Xen. An. 4, 8, 2; φάλαγξ, 2, 3, 3, wie Pol. πυκνοτέρας ἢ πρόσϑεν τὰς σημαίας καϑιστάνων, 3, 113, 3. – In der Musik das wiederholte Angeben desselben Tones. – c) fest zusammengefügt, verschlossen; δόμ ος, Il. 10, 267. 12, 301 Od. 6, 134 u. sonst; χηλός, 13, 68; ϑύραι, Il. 14, 167. – Uebh. tüchtig in seiner Art; πυκινὸν ἄχος, ein tüchtiges, großes Leid, Il. 16, 599, vgl. Od. 11, 88; so ἄτη, Il. 24, 480; μελεδῶναι, Od. 19, 516; dah. übertr. auf den Geist, πυκιναὶ φρένες, Il. 14, 294, ursprünglich = dichtes, festes Zwerchfell, was als der Sitz eines tüchtigen Verstandes galt; Διὸς πυκινὸς νόος, 15, 461, wie Archil. 60; φρήν, Eur. I. A. 67; Ar. Ach. 420; μήδεα, Il. 3, 208; πυκινὰ φρεσὶ μήδε' ἔχοντες, 24, 282; Od. 19, 353; πυκινὴ βο υλή, Il. 2, 55. 9, 76; ἐφετμή, verständig, 18, 216; μῠϑος, ein tüchtiges, verständiges Wort, Od. 3, 23, wie πυκινὸν ἔπ ος, Il. 11, 788; dah. liegt auch schlaues, vorsichtiges Verbergen der Absicht darin, wie πυκινὸς λόχος, 24, 779, vgl. Od. 11, 525, ἠμὲν ἀνακλῖναι ἠδ' ἐπιϑεῖναι, wobei man an den eigentlichen Ort des Hinterhalts, das Versteck denken muß; so auch δόλος, Il. 6, 187. – Aehnl. bei den folgdn Dichtern; πυκινῷ ϑυμῷ, Pind. P. 4, 73; πυκινὰν μῆτιν, 4, 58; πυκναῖς βουλαῖς, I. 6, 8; auch von Menschen, klug, verschlagen, Σίσυφον πυκνότατον παλάμαις, Ol. 13, 52; vgl. Soph. μάλα τοι ἄπορα πυκινοῖς ἐνιδεῖν πάϑη, Phil. 843; πυκνότατον κίναδος, Ar. Av. 429; auch in Prosa, καὶ τοῠτο πυκνῆς διανοίας ἐχόμενον ἐφϑέγξατο, Plat. Rep. VIII, 568 a. – Adv. al πυκινῶς und nach Hom. πυκνῶς, bes. ϑύραι, σανίδες πυκινῶς ἀραρυῖαι, dicht, fest verbunden, fest verschlossen, Il. 9, 475 Od. 2, 344 u. oft; u. übertr., πυκινῶς ἀκάχημαι, ich betrübe mich tüchtig, sehr, Il. 19, 312 Od. 19, 95 u. sonst; πυκινῶς ὑποϑήσομαι, nachdrücklich, bedächtig ermahnen, rathen (s. ob. 2), Il. 21, 293 Od. 1, 279; πυκνῶς ποικίλους λόγους ἀνεῠρεν, Ar. Th. 438. – b) eben so πυκνόν u. πυκνά, πυκινόν u. πυκινά gebraucht, dicht, häufig; πήρην πυκνὰ ῥωγαλέην, Od. 13, 438. 17, 198; πυκνὰ ἑκατέρωσ' ἀποβλέπειν, Plat. Rep. VI, 501 b; u. comparat., νῠν δὲ σὲ χρὴ πυκνότερον δεῦρο ἰέναι, Rep. I, 328 d, wie πυκνότερον ἐν ταυϑοῖ παρέρχεται Dem. 41, 24; u. übertr., πυκινόν περ ἀχεύων Od. 11, 88, ἀνεστενάχιζε Il. 10, 9, πυκνὰ μάλα στενάχων 18, 318, ἐμοὶ πυκινὰ φρονέοντι Od. 9, 445.
-
18 χηλίον
-
19 εὔ-ξεστος
εὔ-ξεστος, ep. ἐΰξεστος, auch 3 Endgn, wohl geglättet, polirt, übh. sauber gearbeitet, von Holzarbeiten, oft bei Hom., Beiw. von ἀπήνη, Il. 24, 275, ῥυμός, 271, φάτνη, 280, Od. oft, χηλός, 13, 10, ἄκοντες, 14, 225; sp. D., σανίδες, Man. 6, 524; λάεσσιν ἐϋξέστοισιν Ep. ad. 375 a (IX, 688). – In Prosa Luc. Quom. hist. scrib. 27 τοῦ ϑεοποδίου τὸ εὔξεστον.
-
20 μακρό-χειλος
μακρό-χειλος, mit langen Lippen, s. - χηλος.
См. также в других словарях:
χηλός — large chest fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλός — ὁ, Α 1. μεγάλο ξύλινο κιβώτιο, σεντούκι για φύλαξη ενδυμάτων και σκευών, συνήθως διακοσμημένο (α. «χηλοῡ δ ἄπο πῶμ ἀνέῳγεν καλῆς, δαιδαλέης», Ομ. Ιλ. β. «χηλοῡ... καλεῑται δὲ παρὰ μὲν Λάκωσι κιβωτός, παρὰ δὲ Ἀττικοῑς λάρναξ», Σχόλ. Ιλ.) 2.… … Dictionary of Greek
χηλοῖο — χηλός large chest fem gen sg (epic) χηλόω notch arrows pres opt mp 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλοῖς — χηλός large chest fem dat pl χηλόω notch arrows pres opt act 2nd sg χηλόω notch arrows pres subj act 2nd sg χηλόω notch arrows pres ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλοῖσιν — χηλός large chest fem dat pl (epic ionic aeolic) χηλόω notch arrows pres part act masc/neut dat pl (doric aeolic) χηλόω notch arrows pres subj act 3rd sg (epic) χηλόω notch arrows pres ind act 3rd pl (aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλοί — χηλός large chest fem nom/voc pl χηλόω notch arrows pres subj mp 2nd sg χηλόω notch arrows pres ind mp 2nd sg χηλόω notch arrows pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλοῦ — χηλός large chest fem gen sg χηλόω notch arrows pres imperat mp 2nd sg χηλόω notch arrows imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλούς — χηλός large chest fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλῶ — χηλός large chest fem gen sg (doric aeolic) χηλόω notch arrows pres subj act 1st sg χηλόω notch arrows pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλῷ — χηλός large chest fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χηλόν — χηλός large chest fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
