-
1 λόχμη
λόχμηthicket: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————λόχμηthicket: fem dat sg (attic epic ionic) -
2 λόχμη
λόχμη, ἡ (λόχος), Wildlager, Dickicht, Gebüsch, das dem Wilde zum Lager dient, ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς, Od. 19, 439. 445; λόχμας ὑπὸ κυανέας Pind. Ol. 6, 40, vgl. P. 4, 244, der Wald, wie Ol. 11, 31; ἔχω μασχάλας λόχμης δασυτέρας Ar. Eccl. 61, vgl. Lys. 800; u. in späterer Prosa, Ael. H. A. 13, 14, Luc. Philopatr. 10; Plut.
-
3 λοχμη
ἥ1) заросли, чаща(πυκινή Hom.)
2) логовоοὐ γὰρ ἄν ποτε τρέφειν δύναιτ΄ ἂν μία λ. κλέιπτα δύο погов. Arph. — одному дому не прокормить двух воров
3) густые волосы(λόχμην πολλέν φορεῖν Arph.)
-
4 λόχμη
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > λόχμη
-
5 λόχμη
λόχμη, ἡ, Wildlager, Dickicht, Gebüsch, das dem Wilde zum Lager dient; λόχμας ὑπὸ κυανέας, der Wald -
6 λόχμη
See also: s. λέχεται.Page in Frisk: 2,140Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λόχμη
-
7 λόχμη
A thicket, copse, esp. as the lair of wild beasts,ἐν λόχμῃ πυκινῇ κατέκειτο μέγας σῦς Od.19.439
;λόχμας ὕπο κυανέας Pi.O.6.40
, cf. P.4.244;ἐχῖνος ὥς τις ἐν λόχμῃ κεῖσαι πεσών S.Ichn.121
: in pl., λόχμαισι δοκεύσαις lying in wait in the coppice, Pi. O.10(11).30;μασχάλαι λόχμης δασύτεραι Ar.Ec.61
, cf. Lys. 800: prov., μία λ. δύο ἐριθάκους οὐ τρέφει Sch.Ar.V. 922: also in Prose, Arist.HA 615a17, Ael.NA13.14, Creophyl. ap. Ath.8.361d;λόχμη τῶν θηρίων Jul.Mis. 338c
. -
8 λόχμῃ
Βλ. λ. λόχμη -
9 λόχμη
η заросли, лесная чаща, лесные дебри -
10 λόχμαι
λόχμηthicket: fem nom /voc plλόχμᾱͅ, λόχμηthicket: fem dat sg (doric aeolic) -
11 λόχμαις
λόχμηthicket: fem dat pl -
12 λόχμαισι
λόχμηthicket: fem dat pl (epic ionic aeolic) -
13 λόχμην
λόχμηthicket: fem acc sg (attic epic ionic) -
14 λόχμης
λόχμηthicket: fem gen sg (attic epic ionic) -
15 λόχμα
-
16 λόχμᾳ
-
17 λόχμας
λόχμᾱς, λόχμηthicket: fem acc plλόχμᾱς, λόχμηthicket: fem gen sg (doric aeolic) -
18 λέχεται
λέχεται κοιμᾶται H.Grammatical information: v.Meaning: `lie down, fall asleep'.Other forms: perf. ptc. λελο[γ]χυῖα λεχὼ γενομένη H. (also Antim. in PMilan. 17 II 10), καλέχες κατάκεισο. Πάφιοι H. (Schwyzer-Debrunner 473 n. 5), with ep. aorist- and future forms: λέκτο, λέξο, - λέχθαι, - λέγμενος (\< *λεχσ-το, - σο, - σθαι, - μενος? Schwyzer 751; after Chantraine Gramm. hom. 1, 296 rather athem. present), λέξασθαι, λέξομαι, also with παρα-, κατα-, προσ-, `lie, lie down'; act. aor. λέξον, ἔλεξα (Il.)Derivatives: 1. λέχος n. `lair, bed', esp. `nuptial bed', also `death-bed' (Il.; after ἕδος? Porzig Satzinhalte 263); as 1. member in λεχε-ποίης `having grass as bed' (Il.; Bechtel Lex. s. v.; on the 2. member Fraenkel Nom. ag. 2, 141), as 2. member e. g. ὀρει-λεχής `having his lair in the mountains' (Emp.); with λεχαῖος `belonging to the lair' (A. Th. 292 [conj.], A. R.), λεχήρης `bed-ridden' (E. in lyr.), λεχώ f. `one who has just given birth' (E., Ar., Cyrene), also λεκχώ (Delphi; expressive gemination, Schwyzer 478 n. 3 and Fraenkel Glotta 32, 18), with λεχώϊος `belonging to...', λεχωϊς = λεχώ (- ίς lengthening, Schwyzer 465; A. R., Call.). - 2. λόχος m. `child-birth', usu. `ambush, band (in ambush)', milit. `armed band' (Il.), often as 2. member, e. g. ἄ-λοχος f. `lairfellow, spouse' (Il.; Clark ClassPhil. 35, 188ff.), as 1. member e. g. in λοχ-ᾱγός `leader of a λόχος' (Dor.; S., Th., X.; Chantraine Études 90). Several derivv: λόχιος `belonging to birth' (E., Ar.), ἡ Λοχία surn. of Artemis (E., inscr.), τὰ λόχια `discharge after child-birth' (Hp., Arist.); λοχεῖος (E. in lyr., Plu.), λοχαῖος (Arat., AP) `id.'; λοχίτης m. `belonging to one and the same λ., war-fellow' (A., S., X.; Redard 42); λοχώ (- ώς, - ός) = λεχώ (LXX, Dsc.). Transformation λοχεός `ambuch' (Hes. Th. 178; after φωλεός a. o.); λοχή = λόχμη (late epigr.). Denomin. verbs: a. λοχάω, - ομαι `lie in ambush' (ep. ion., hell.; after κοιμάω, - ομαι Risch ̨ 112b; s. also Leumann Hom. Wörter 185 ff. [and Risch Gnomon 23, 370]; hardly iterative-intensive to λέχεται with Schwyzer 718); with λόχησις, - ητικός (late). b. λοχεύω, - ομαι `give birth, deliver', pass. `be delivered, be born' (h. Merc., Trag. etc.) with λόχευμα ` birth, the born' (A., E.), λοχεία `giving birth, birth' (Pl., E.), λοχεύτρια f. `who has just given birth' (sch.). c. λοχίζω `lie in ambush, distribute men in companies' (Hdt., Th.) with λοχισμός `putting ambushes' (Plu.). - 3. λέκτρον, often pl. -α `lair, (nuptial)bed' (Il.); compp. e. g. κοινό-λεκτρος `having a common lair, uptial, bedfellow' (A.); λεκτρίτῃ θρόνῳ ἀνάκλισιν ἔχοντι H.; cf. Redard 113. - 4. λόχμη f. `lair of wild beasts, copse, bush' (τ 439, Arist. ; after κώμη?, Porzig Satzinhalte 289; cf. also *κοίμη in κοιμάω) with λοχμαῖος `living in the bush' (Ar. in lyr.), - ιος `id.' (A P), - ώδης `grown with bush etc.' (Th., Thphr.), λοχμάζω `form a copse' (Pisand. Ep.). - On the whole word group, which in Ionic -Attic was very limited and specialized (instead κεῖμαι, ( κατα)-κλίνομαι), s. also Ruijgh L'élém. ach. 153f.Origin: IE [Indo-European] [658] * legʰ- lie'Etymology: With the primary thematic present λέχεται agrees exactly Goth. ligan `lie', which (like sitan `sit') is suspected as innovation for the further in Germ. dominating and also in Slavic (OCS ležǫ) found yotpresent (Brugmann Grundr.2 II: 3, 190 a. 192); after Specht KZ 62, 45 f. the verb was originally limited to the aorist. A primary present, orig. prob. also yotpresent, is also found in Celtic, MIr. laigid `lies down' (with a from e as in saidid `sits'; Thurneysen KZ 59, 9 f.). Italic too has once known this verb, as appears from Falisc. lecet `iacet' (formation?), s. Porzig Indogermanica 176. - Also to the Greek verbal nouns the other languages give many comparable forms: OWNo. lag n. `Lage, position', pl. lǫg `law', Russ. lóg `valley, cleft', Scr. lŏg `lying', Pol. od-ɫog `fallow field' (\> Lith. at-lagaĩ `id.'; cf. Porzig Satzinhalte 311f.), Alb. lagje `band, group', all from IE * logho- (formally = λόχος); OCS lože ' κλίνη, κοίτη'; OHG lehtar `uterus' = λέκτρον; in Slav., e. g. OCS ložes-no, pl. -na ' μήτρα, uterus' prob. the s-stem in λέχος. With ἄ-λοχος cf. Serb.-Csl. su-logъ ' σύγ-κοιτος, spouse' (Russ.-Csl. su-ložь). Toch. B leke, A lake `lair'. - More forms in WP. 2, 424f., Pok. 658f., W.-Hofmann s. lectus, Ernout-Meillet s. lectus, Vasmer Wb. s. ležátь, lóže, ljágu.Page in Frisk: 2,110-112Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λέχεται
-
19 ξύλοχος
Grammatical information: f.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Of old explained from *ξυλό-λοχος through haplology; the exacter semantic interpretation remains uncertain; cf. Solmsen Unt. 97 n. 1 (p. 98). Because of the femin. gender (after λόχμη?) Bechtel Lex. s. v. points to the possibility of adjectival origin; so prop. "having dry wood as bed" (sc. εὑνή)?Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ξύλοχος
-
20 πυκνός
πυκνός, u. poet. πυκινός, a) von der Beschaffenheit einer Masse, dicht, fest, derb, im Ggstz des Lockern u. Losen; ϑώρηξ, Il. 15, 529; ἀσπίδα ῥινοῖσιν πυκινήν, 13, 804; χλαῖνα πυκνὴ καὶ μεγάλη, Od. 14, 521; λέχος, Il. 9, 621 Od. 7, 340. 23, 177, eigtl. wohl von dichter, festgeschüttelter Streu od. festgestopftem Bett; καὶ μαλακόν, Il. 14, 349; νέφος, 5, 751. 8, 395; νεφέλη, 16, 288; πυκνὰ νέφεα, Hes. O. 555; ὀστοῠν, Plat. Tim. 75 a; πυκνὰ καὶ βαρέα, 52 e, u. sonst; καὶ λεῖα, Rep. VI, 510 a; χρυσοῠ πυκνότερον ὄν, Tim. 59 b; σπάρτα, Xen. An. 4, 7, 15. – b) von der Verbindung einzelner Theile zu einem Ganzen, dicht gedrängt, in dichten Schaaren, nahe beisammen, im Ggstz des Zerstreu'ten, Vereinzelten, weit aus einander Liegenden; ὀδόντες, σταυροί, πυκνοὶ καὶ ϑαμέες, Od. 12, 92. 14, 12; πυκιναὶ φάλαγγες, πυκναὶ στίχες, dichte Schaaren, Il. 4, 281. 7, 61 u. sonst; Hes. Th. 935; βέλεα, Il. 11, 576, λίϑοι, 16, 212, in dichter Menge abgeschossen, geworfen; πυκινῇσιν λιϑάδεσσιν, Od. 23, 193; aber πυκνοῖσιν λάεσσιν, mit dicht gehäuften Steinen, Il. 24, 798; πυκνὰ καρήατα, dicht gedrängte Köpfe, Kopf an Kopf gedrängt, 11, 309; σταυροί, 24, 453; auch mit dem dat., πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοις, dicht an einander gedrängt, 13, 133. 16, 217 Od. 5, 480; πυκνὰ πτερά, dicht gefiederte Flügel, Il. 11, 454. 23, 879 Od. 5, 53 u. sonst; bes. vom dichten Laube, dichter Waldung: ὄζοι, Il. 21, 245; ϑάμνοι, Od. 5, 471; πέταλα, 19, 520; ὕλη, Il. 18, 320 Od. 6, 128; λόχμη, 19, 439; δρυμά, Il. 11, 1, 18; – σύες πυκινοὺς κευϑμῶνας ἔχοντες, Od. 10, 283, was man auch zu c) ziehen kann; vgl. Hes. O. 534; – πυκνοὺς ϑεοπρόπους ἴαλλεν, Aesch. Prom. 661; πυκνοῖς ὄσσοις δεδορκώς, 681, häufig, u. öfter; πυκιναῖς δρόσοις, Soph. Ai. 1178; πυκνῇ νιφάδι, Eur, Andr. 1130; u. in Prosa: πυκναῖς ϑριξί, Plat. Prot. 321 a; häufig, τοῖς ἐρωτήμασι τοῠ ξυνϑήματος πυκνοῖς χρώμενοι, Thuc. 7, 44; ἡ εἰωϑυῖά μοι μαντικὴ ἡ τοῠ δαιμονίου πάνυ πυκνὴ ἦν, Plat. Apol. 40 a, u. öfter; δένδρα, Xen. An. 4, 8, 2; φάλαγξ, 2, 3, 3, wie Pol. πυκνοτέρας ἢ πρόσϑεν τὰς σημαίας καϑιστάνων, 3, 113, 3. – In der Musik das wiederholte Angeben desselben Tones. – c) fest zusammengefügt, verschlossen; δόμ ος, Il. 10, 267. 12, 301 Od. 6, 134 u. sonst; χηλός, 13, 68; ϑύραι, Il. 14, 167. – Uebh. tüchtig in seiner Art; πυκινὸν ἄχος, ein tüchtiges, großes Leid, Il. 16, 599, vgl. Od. 11, 88; so ἄτη, Il. 24, 480; μελεδῶναι, Od. 19, 516; dah. übertr. auf den Geist, πυκιναὶ φρένες, Il. 14, 294, ursprünglich = dichtes, festes Zwerchfell, was als der Sitz eines tüchtigen Verstandes galt; Διὸς πυκινὸς νόος, 15, 461, wie Archil. 60; φρήν, Eur. I. A. 67; Ar. Ach. 420; μήδεα, Il. 3, 208; πυκινὰ φρεσὶ μήδε' ἔχοντες, 24, 282; Od. 19, 353; πυκινὴ βο υλή, Il. 2, 55. 9, 76; ἐφετμή, verständig, 18, 216; μῠϑος, ein tüchtiges, verständiges Wort, Od. 3, 23, wie πυκινὸν ἔπ ος, Il. 11, 788; dah. liegt auch schlaues, vorsichtiges Verbergen der Absicht darin, wie πυκινὸς λόχος, 24, 779, vgl. Od. 11, 525, ἠμὲν ἀνακλῖναι ἠδ' ἐπιϑεῖναι, wobei man an den eigentlichen Ort des Hinterhalts, das Versteck denken muß; so auch δόλος, Il. 6, 187. – Aehnl. bei den folgdn Dichtern; πυκινῷ ϑυμῷ, Pind. P. 4, 73; πυκινὰν μῆτιν, 4, 58; πυκναῖς βουλαῖς, I. 6, 8; auch von Menschen, klug, verschlagen, Σίσυφον πυκνότατον παλάμαις, Ol. 13, 52; vgl. Soph. μάλα τοι ἄπορα πυκινοῖς ἐνιδεῖν πάϑη, Phil. 843; πυκνότατον κίναδος, Ar. Av. 429; auch in Prosa, καὶ τοῠτο πυκνῆς διανοίας ἐχόμενον ἐφϑέγξατο, Plat. Rep. VIII, 568 a. – Adv. al πυκινῶς und nach Hom. πυκνῶς, bes. ϑύραι, σανίδες πυκινῶς ἀραρυῖαι, dicht, fest verbunden, fest verschlossen, Il. 9, 475 Od. 2, 344 u. oft; u. übertr., πυκινῶς ἀκάχημαι, ich betrübe mich tüchtig, sehr, Il. 19, 312 Od. 19, 95 u. sonst; πυκινῶς ὑποϑήσομαι, nachdrücklich, bedächtig ermahnen, rathen (s. ob. 2), Il. 21, 293 Od. 1, 279; πυκνῶς ποικίλους λόγους ἀνεῠρεν, Ar. Th. 438. – b) eben so πυκνόν u. πυκνά, πυκινόν u. πυκινά gebraucht, dicht, häufig; πήρην πυκνὰ ῥωγαλέην, Od. 13, 438. 17, 198; πυκνὰ ἑκατέρωσ' ἀποβλέπειν, Plat. Rep. VI, 501 b; u. comparat., νῠν δὲ σὲ χρὴ πυκνότερον δεῦρο ἰέναι, Rep. I, 328 d, wie πυκνότερον ἐν ταυϑοῖ παρέρχεται Dem. 41, 24; u. übertr., πυκινόν περ ἀχεύων Od. 11, 88, ἀνεστενάχιζε Il. 10, 9, πυκνὰ μάλα στενάχων 18, 318, ἐμοὶ πυκινὰ φρονέοντι Od. 9, 445.
См. также в других словарях:
λόχμη — thicket fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμῃ — λόχμη thicket fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμη — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 760 μ., 47 κάτ.) του νομού Γρεβενών. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νομού, 15 χλμ. Β της πόλης των Γρεβενών. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Γρεβενών. Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Βίτσι. * * * η (Α λόχμη) μέρος δάσους στο οποίο… … Dictionary of Greek
λόχμη — η πυκνό μέρος του δάσους από θάμνους, όπου κρύβονται άγρια ζώα ή θηράματα: Ο λαγός τρόμαξε και φώλιασε στη λόχμη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
λόχμαι — λόχμη thicket fem nom/voc pl λόχμᾱͅ , λόχμη thicket fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμαις — λόχμη thicket fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμαισι — λόχμη thicket fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμην — λόχμη thicket fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμης — λόχμη thicket fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόχμῃσι — λόχμη thicket fem dat pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λοχμαίος — λοχμαῑος, αία, ον (Α) [λόχμη] αυτός που ανήκει σε λόχμη ή αυτός που διαμένει, που κρύβεται σε λόχμη («Μοῡσα λοχμαία» το αηδόνι, Αριστοφ.) … Dictionary of Greek
