-
1 φθορη
-
2 φθορή
φθοράdestruction: fem dat sg (epic ionic)φθορῆι, φθορεύςcorrupter: masc dat sg (epic ionic) -
3 φθορῇ
φθοράdestruction: fem dat sg (epic ionic)φθορῆι, φθορεύςcorrupter: masc dat sg (epic ionic) -
4 φθορή
φθοράdestruction: fem nom /voc sg (epic ionic) -
5 φθορά
φθορά, ἡ, ion. φϑορή, Verderben, Vernichtung, Zerstörung, Her. 2, 161; Verlust, ἀνϑρώπων Thuc. 7, 27; Untergang, Her. 7, 18; ἄγουσά τ' ἀντίφερνον Ἰλίῳ φϑοράν Aesch. Ag. 394; u. im plur. 788; σκοποῦσι τὴν πάλαι γένους φϑοράν Soph. O. C. 370; ἐπεὶ γενομένῳ παντὶ φϑορά ἐστιν Plat. Rep. VIII, 546 a; νόσων ἢ πολέμων φϑορά Legg. V, 741 e; Ggstz von γένεσις Phaed. 95 e u. oft, wie Folgde; Arist. hat περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς geschrieben. – Schändung eines Mädchens, Verführung der Unschuld, τῷ τῆς ἐλευϑέρων φϑορᾶς νόμῳ Aesch. 1, 12, wo das Gesetz steht; Plut. Marc. 1. – Bei Malern das Verreiben der Farben in einander; Plut. sagt de glor. Ath. 2, Apollodor habe erfunden φϑορὰν καὶ ἀπόχρωσιν σκιᾶς.
-
6 θε-ήλατος
-
7 θεηλατος
21) призываемый богомβοῦς πρὸς βωμὸν θ. Aesch. — телица, гонимая (самим) богом к алтарю (на заклание)
2) по воле богов установленный, богами ниспосланный(πρᾶγμα Soph.; συμφορά Eur.; φθορή Her.; ἆται Plut.)
3) внушенный богом, боговдохновенный(μάντευμα Soph.)
4) посвященный богам, божественный(ἕδραι Eur.)
-
8 φθορα
ион. φθορή ἥ1) гибель, уничтожение, разрушение(Ἰλίου Aesch.)
φ. ἀνθρώπων Thuc. — повальная смертность среди людей, мор;γένεσις καὴ φ. Plat. — возникновение и разрушение (гибель);ἥ μεγίστη φ. ὕδασιν Plat. — страшное наводнение, потоп2) порчаτὰς μίξεις τῶν χρωμάτων οἱ ζωγράφοι φθορὰς ὀνομάζουσι Plut. — смешение красок живописцы называют порчей
3) развращение, растление Aeschin., Plut.4) расточение, растрата(χρημάτων Plut.)
-
9 θεήλατος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θεήλατος
-
10 φθορά
A destruction, ruin, Hdt.2.161, 7.18, Hp.Vict.1.5, A.Ag. 406 (lyr.), etc.; of persons, death, esp. by some general visitation, as pestilence, Th.2.47, Pl.Lg. 677a (pl.), GDI 5104c11 (Crete, pl.);ἀνδροθνῆτας Ἰλίου φθοράς A.Ag. 814
.b of animals, loss by death, PStrassb.24.26,31 (ii A. D.).2 Philos., passing out of existence, ceasing to be,γενομένῳ παντὶ φ. ἐστι Pl.R. 546a
;περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς Id.Phd. 95e
, title of work by Arist., cf. Pl.Phlb. 55a, Arist.Ph. 229b13, Gal.6.6; ἡ φ. μεταβολή τίς ἐστιτῶν φθειρομένων εἰς τοὐναντίον ἑκάστῳ Plu.2.948f
: pl., Pl.Phd. 96b, R. 490e, al.: with dat. (instrumental),ἡ μεγίστηφθορὰ ὕδασιν Id.Ti. 23c
, cf. 22d.b loss by deterioration,ἐκφορίου.. ἀνυπολόγου πάο ης φθορᾶς PTeb.105.3
,18 (ii B. C.); damage,ἐκτεῖσαι τὴν γεγονυῖαν ὑπ' αὐτῶν τοῦ χόρτου.. φ. BGU1824.29
(i B. C.); misspelt φθαρά ib.1866.3 (i B. C.).4 seduction, ἐλευθέρων Lexap. Aeschin.1.12; παρθένων, γυναικῶν, Plu.2.712c (pl.), Vett.Val.2.37 (pl.), cf. Parth.35.3, D.H.2.25; rape, Str.6.1.6.6 gradation of colours in painting, Plu.2.346a; τὰς μίξεις τῶν χρωμάτων οἱ ζωγράφοι φθορὰς ὀνομάζουσι ib.725c, cf. 393c.7 = φθόη, Hp.Aph.7.80.8 storm-tossings or shipwrecks,τί τοι λέγοιμ' ἂν τὰς ἐν Αἰγαίῳ φθοράς; E.Hel. 766
; cf.φθείρω 11.4
.
См. также в других словарях:
φθορῇ — φθορά destruction fem dat sg (epic ionic) φθορῆι , φθορεύς corrupter masc dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθορή — φθορά destruction fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φθορά — η, ΝΜΑ, και ιων. τ. φθορή Α 1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού φθείρω, βαθμιαία καταστροφή, βαθμιαίος αφανισμός 2. απώλεια, βλάβη, ζημιά (α. «ο στρατός μας προξένησε μεγάλη φθορά στους εχθρούς» β. «ἐκφορίου ἀρταβῶν Χ ἀνυπολόγου πάσης φθορᾱς»,… … Dictionary of Greek
