-
1 προκαλείσθαι
προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλέωcall forth: fut inf mid (attic epic)προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic) -
2 προκαλεῖσθαι
προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλέωcall forth: fut inf mid (attic epic)προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic) -
3 προκαλεω
(преимущ. med.)1) вызывать, бросать вызов(τινα μάχεσθαι и τινα χάρμῃ Hom.; τινα μάχῃ Anacr.; τινα εἰς ἀγῶνα Plat.)
προκαλεῖσθαί τινα εἰς λόγους Plat. — вызывать кого-л. на разговор (ср. 3)2) обращаться с призывом, призыватьπροκαλεῖσθαι εὐγένειάν τινος Eur. — взывать к чьему-л. благородству
3) звать, приглашать(πρὸς τὸ συνδειπνεῖν Plat.; πρὸς τέν θήραν Arst.; ἐς σπονδὰς καὴ διάλυσιν πολέμου Thuc.; ἐπὴ τιμωρίαν Dem.)
προκαλεῖσθαί τινα ἐς λόγους Her. — приглашать кого-л. для переговоров (ср. 1)4) (раньше) предлагать(τι Thuc.; τινά τι Arph., Plat., Dem.)
ἐπιεικῆ καὴ μέτρια προκαλεῖσθαι Plut. — делать справедливые и умеренные предложения5) юр. вызывать(εἰς μαρτυρίαν Dem.)
; προκαλεῖσθαί τινά τινος εἰς Ἄρειον πάγον Luc. вызывать кого-л. на суд по обвинению в чем-л.6) призывать в свидетели, ссылатьсяπροκαλεῖσθαι ἐπί τινα περί τινος Polyb. — ссылаться на кого-л. в связи с чем-л.
7) вызывать, причинять8) возбуждать, раздражать(ἀλλήλους NT.)
-
4 προ-καλέω
προ-καλέω (s. καλέω), hervor- oder herausrufen, gew. med. zu sich heraus-, vorrufen; bes. zum Kampf herausfordern, Il. 13, 809 Od. 8, 142; u. mit dem Zusatze μαχέσασϑαι, Il. 3, 432. 7, 39. 50; auch πάντας προκαλέσσατο χάρμῃ, er forderte Alle zum Kampfe heraus, 7, 218. 285, Sp., προκαλεσάμενος τὸν Ἔρωτα κατεπάλαισεν εὐϑύς, Luc. D. D. 7, 3; εἰς ἀγῶνα, Conv. 20; τινὰ μάχῃ, Anacr. 12, 7. So οὐχ ἃ κρείττων ᾔδει ὤν, ταῠτα προὐκαλεῖτο τοὺς συνόντας, Xen. Cyr. 1, 4, 4; auch ἐς λόγους, Her. 4, 201; πρὸς τὸ συνδειπνεῖν, Plat. Conv. 217 c. – Uebh. auffordern, ermuntern, veranlassen, zu Etwas, τινὰ ἐς λόγους, ἐς σπονδάς, ἐπὶ συμμαχίαν, Thuc. 3, 34. 4, 19. 5, 43, u. mit doppeltem. acc. der Person u. der Sache, προκαλεῖσϑαί τινά τι, z. B. σπονδάς, εἰρήνην, Einen zum Frieden auffordern, ihm den Frieden vorschlagen, Ar. Ach. 627 Equ. 796; ἅπερ καὶ τὸ πρότερον ἤδη προὐκαλεσάμεϑα, wozu wir auch schon früher aufforderten, was wir vorschlugen, Thuc. 2, 72, vgl. 73; αὐτῶν προκαλεσαμένων, auf ihre eigene Aufforderung, 4, 20, u. öfter; πολλὰ καὶ δίκαια προκαλεῖσϑαί τινα, Dem. 30, 1; ἃ προὐκαλούμην αὐτόν, Plat. Euthyphr. 5 b, εἰπεῖν ἃ προκαλούμεϑα, Legg. X, 885 e. συγ γυμνάζεσϑαι αὐτὸν προὐκαλούμην, Conv. 217 b; προκαλεῖσϑαι ἐπὶ τιμωρίαν, auffordern, Rache zu nehmen, Dem. 21, 226. καὶ παρορμῆσαι, Pol. 1, 1, 4; τινὰ εἰς διαλύσεις. 1, 31, 4, u. öfter; Sp., χεῖλος προκαλούμενον φίλημα, die zum Kusse richtssprache = der Gegenpartei ein außergerichtliches Beweismittel zur Entscheidung eines Rechtsstreites in Vorschlag bringen, z. B. die Sache eines Schiedsrichter zu übergeben, Zeugen verhören, zulassen u. dgl. vgl. Antiph. 1, 6. 6, 23 ff.; τὴν ἐμὴν μὴτέρα τὸν αὐτὸν ὅρκον ὀμόσαι προὐκαλούμην, ich erbot mich, meine Mutter solle denselben Eid schwören, Dem. 55, 27, u. öfter; übh. vor Gericht fordern, προκαλοῠμαί δε τραύματος εἰς Ἄρειον πάγον, Luc. Tim. 46. – Sich auf Jem. berufen, an ihn appelliren, περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων ἐπὶ Ῥωμαίους, Pol. 26, 2, 13.
-
5 προκαλείσθ'
προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres imperat mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres opt mp 2nd pl (epic ionic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: fut ind mid 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres imperat mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres opt mp 2nd pl (epic ionic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: fut inf mid (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: imperf ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: imperf ind mp 2nd pl (attic epic) -
6 προκαλεῖσθ'
προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres imperat mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres opt mp 2nd pl (epic ionic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: fut ind mid 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres imperat mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres opt mp 2nd pl (epic ionic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: pres ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: fut inf mid (attic epic)προκαλεῖσθαι, προκαλέωcall forth: pres inf mp (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: imperf ind mp 2nd pl (attic epic)προκαλεῖσθε, προκαλέωcall forth: imperf ind mp 2nd pl (attic epic) -
7 προκαλέω
B mostly [voice] Med., call out to fight, challenge,Αἴας δὲ πρῶτος προκαλέσσατο Il.13.809
, cf. Od.8.142;ἴθι νῦν προκάλεσσαι.. Μενέλαον ἐξαῦτις μαχέσασθαι Il.3.432
, cf. 7.39; προκαλέσσατο χάρμῃ ib. 218; so, later,π. εἰς ἀγῶνα X.Mem.2.3.17
, cf. Luc.Symp.20;εἰς μονομαχίαν Ael.VH1.24
;μάχῃ Anacreont.12.7
; ταῦτα π. τοὺς συνόντας thus.., X.Cyr.1.4.4; challenge to drink, Critias Fr.6.7 D.; π. τινὰ συμπαίζειν; συγγυμνάζεσθαι, Anacr.14.4, Pl.Smp. 217c: prov., ἱππέας εἰς πεδίον προκαλῇ, Σωκράτη εἰς λόγους προκαλούμενος, of one who challenges another in his own department, Id.Tht. 183d, cf. Men.268.2 invite or summon,τινὰ ἐς λόγους Hdt.4.201
, Th.3.34;ἐς σπονδὰς καὶ διάλυσιν πολέμου Id.4.19
;ἐπὶ ξυμμαχίαν Id.5.43
;ἐπὶ τιμωρίαν D.21.226
;πρὸς τὸ συνδειπνεῖν Pl.Smp. 217c
; [ ἰχθῦς] πρὸς τὴν θήραν π. entice them out, Arist. HA 534a17; πρὸς αὑτόν τινας endeavour to attach them to oneself, Plb.3.77.7.3 c. acc. et inf., invite one to do.., Trag.Adesp. 165 (= Com.Adesp.1295), etc.;π. τινὰ ἐς λόγον ἐλθεῖν Isoc.5.91
;εἰρήνην ποιεῖσθαι X.HG2.2.15
, cf. Pl.Euthd. 294b, etc.;προκαλούμεθα ὑμᾶς φίλοι εἶναι καὶ ἐκ τῆς γῆς ἡμῶν ἀναχωρῆσαι Th.5.112
; of things, αὐτὰ (sc. τὰ πράγματα) invite, admonish,Arist.
Pol. 1331a22: also π. εἰ βούλοιντο.., c. inf., Th.4.30.4 abs., αὐτῶν προκαλεσαμένων at or after their invitation, ib. 20, cf. Pl.R. 451c; appeal,προκαλεῖσθαι περί τινος ἐπὶ Ῥωμαίους Plb.24.9.13
.II c. acc. rei, offer, propose,δίκην Th.1.39
, cf. 2.72, 73, Ar. Ach. 984, etc.;τὰ εἰρημένα Th.5.37
;τὰς σπονδάς Ar.Eq. 796
: with acc. pers. added, προκαλεῖσθαί τινας τὴν εἰρήνην offer them peace, Id.Ach. 652, cf. Pl.Euthphr.5a, Chrm. 169c.2 law-term, make an offer or challenge to the opponent for bringing about a decision, e.g. for submitting the case to arbitration, letting slaves be put to the torture, etc.,προκαλοῦνται πρόκλησιν ἡμᾶς D.37.12
, cf. 40.44, Antipho 1.6: c. acc. pers., challenge him, Id.6.23; π. εἰς πάντα τινάς ib.26;εἰς ἀντίδοσιν Lys.24.9
;εἰς ὅρκον D.52.17
;εἰς ἐμφανῶν κατάστασιν Is.6.31
(leg. προς-) ; π. τινά τι make one an offer, D.48.4, cf. 37.42: c. acc. et inf., π. τὴν μητέρα ὀμόσαι offer that she should take an oath, Id.55.27: c. inf. only,π. ἐθέλειν ἐπιδεῖξαι Id.27.50
, cf. 54.27; alsoπ. κατά τινος εἰς μαρτυρίαν Id.29.20
( προσκ- codd.):—[voice] Pass., π. περὶ Ἐπιδάμνου ἐς κρίσιν Th.l.34.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προκαλέω
-
8 προς-καλέω
προς-καλέω (s. καλέω), anrufen, δεύτερόν σε προςκαλῶ, Soph. Ai. 89; hinzu-, herbeirufen, -holen, Plat. Men. 82 a; ἐϑελοντηδὸν προςκαλοῠντες τοὺς Βοιωτούς, Thuc. 8, 98; auch med., zu Hülfe für sich, Her. 1, 69 (aber προςκαλεῖσϑαί τινα ἐς λόγους, 4, 201, ist falsche Lesart für προκαλεῖσϑαι); προςκαλουμένη πολλοῖς φιλήμασι, Luc. Asin. 51; προςκαλέσασϑαι ἐπὶ τὸν ἀναδασμόν, Epist. Saturn. 31. – Gew. bei den Attikern = vor Gericht laden, anklagen, τινά, Ar. Nubb. 1259, τινὰ ὕβρεως, Vesp. 1417, u. öfter; καὶ δίκας τῶν Φλιασίων προςκαλουμένων οὐκ ἐδίδοσαν, Xen. Hell. 7, 4, 11, wenn es nicht hier προκαλ. heißen muß; δίκην, Lys. 21, 19; Dem. u. a. Redner oft; bes. zum Zeugniß, Plat. Legg. XI, 936 e; κλητῆρας ἔχων, Dem. 34, 13; κατὰ Δήμωνος εἰς μαρτυρίαν, 29, 20.
-
9 ἐξ-ονομα-κλήδην
ἐξ-ονομα-κλήδην, bei Namen gerufen, namentlich, ἐξ. ὀνομάζων ἄνδρα ἕκαστον Il. 22, 415; καλεῖν Od. 12, 250; in tmesi, ἐκ δ' ὀνομακλήδην Δαναῶν ὀνόμαζες ἀρίστους 4, 278; προκαλεῖσϑαι Critias bei Ath. X, 432 e.
-
10 δικαιοδοσια
ἥ1) судебная власть, юрисдикция Polyb., Plut.2) судопроизводство, суд3) дикеодосия (международное соглашение о разборе исков одной страны к гражданам другой - ἥ κατὰ τό σύμβολον δ. Polyb.) -
11 συγγυμναζω
одновременно упражнять, совместно обучать(τέν φάλαγγα καὴ τοὺς μισθοφόρους Polyb.; ἑαυτὸν πρός τι Diog.L.)
συγγυμνάζεσθαι προκαλεῖσθαί τινα Plat. — приглашать кого-л. к совместным гимнастическим упражнениям;καταλήψεις συγγεγυμνασμέναι Sext. — совместно развитые, т.е. сопряженные представления -
12 χαρμη
дор. χάρμᾱ ἥ1) воинский пыл, воинственность Hom.2) победа(δύο ἐγένοντο χάρμαι Pind.)
3) сражение, битва, бой(προκαλεῖσθαι χάρμῃ Hom.)
-
13 δικαιοδοσία
δῐκαιο-δοσία, ἡ,A jurisdiction, Plb.20.6.2, etc.; trial,ἑλκομένης δ. Id.22.4.2
: pl.,εἰς δ.προκαλεῖσθαί τινα Id.4.16.4
;ἡ πρὸς ἀλλήλους δ. Milet. 3
No.154.5 (ii B. C.), cf.IG12(9).903 (Chalcis, ii B. C.); administration of justice, Str.13.1.55, al., D.S.37.8, al., BGU226.11 (i A. D.).II international compact for trying suits in the forum rei, Plb.23.1.2, 32.17.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δικαιοδοσία
-
14 πεδίον
A plain, in Hom. mostly sg., Il.5.222, al.: in pl., 12.283, Hes.Op. 388, etc. ; ἐν πεδίῳ on a fertile plain, opp. ἐν πέτραις, Men.719.b metaph., of the sea, ; πόντου π. Αἰγαῖον Ion Trag.60 ;π. πλόϊμα Tim.Pers.89
.2 freq. with gen. or adj. of particular plains (mostly in sg.),πεδίον Αἰσώπου A.Ag. 297
; τὸ Τροίας π. S.Ph. 1435 (but τὰ Τ. π. 1376) ; τὸ Θήβης π. Id.OC 1312 ; Καϋστρίων π. Ar.Ach.68 ; τὸ Κιρραῖον π. Aeschin.3.107 ; τὰ Θετταλικὰ π. Pl.Plt. 264c ; τὸ Ἄρειον π., = Lat. Campus Martius, D.H.7.59.b esp. the plain of Attica, IG12.842C7, Hdt. 1.59, Th. 2.55, Is.5.22.3 ἱππέας εἰς π. προκαλεῖσθαι, prov. of challenging persons to do that in which they excel, Pl.Tht. 183d, cf. Men. 268.II part of the foot next the toes, metatarsus, Gal.UP3.5, al., Poll.2.197. -
15 πρόκλησις
2 sounding of the advance, Opp.ἀνάκλησις, προκλήσεις σάλπιγγος J.BJ2.20.7
.II invitation, offer, proposal,τὴν π. ἡμῶν οὐκ ἐδέχεσθε Th.3.64
, cf. Arist.Pol. 1292a29, etc.;π. ποιησάμενοι D.H.7.39
;προτιθέναι App.BC1.4
.III as law-term, formal challenge or wager, offered by either party to his opponent, for the purpose of bringing disputed points to issue, such as a challenge to the opponent to let his slaves be tortured to give evidence against him, or an offer of one's own slaves to be tortured, Lys.4.15, D.37.40; challenge or offer to take an oath with respect to the matter at issue, Arist.Rh. 1377a20; π. προκαλεῖσθαι to make such a challenge, D.59.124: c. dupl. acc., ;οὐ δέξεσθαι τὴν π. Id.40.10
; φεύγειν to decline it, Antipho 6.27; μαρτυρεῖν to appeal to it, D.45.15.IV titillation, stimulation, Aret.CA1.2, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρόκλησις
-
16 σπονδή
A drink-offering, of wine poured out to the gods before drinking,σπονδῇσι θύεσσί τε ἱλάσκεσθαι Hes.Op. 338
; οὐ σπονδῇ χρέωνται [οἱ Πέρσαι] Hdt.1.132;ἦν δὲ κἀμπέλου σπονδή S.Fr. 398
; σπονδὴ θεοῦ a drink-offering to a god, E.Cyc. 469;ἔγχει δὴ σπονδήν Ar. Pax 1102
, cf. Antipho 1.19, Berl.Sitzb.1927.169 ([place name] Cyrene);σ. ἐγκανάξαι Ar.Eq. 106
; σπονδὰς θεοῖς λείβειν, σπεῖσαι, A.Supp. 982, E.El. 511;Διοσκόρων μέτα σπονδῶν μεθέξεις Id.Hel. 1668
, cf. Ba.45; σπονδὰς ποιεῖσθαι, ποιεῖν, Antipho 1.18, Men.273, etc.; τρίτας σπονδὰς ποιήσαντες (where pl. is used of a single libation) X.Cyr.2.3.1, cf.τριτόσπονδος; σπονδὴ σπονδή· εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε Ar. Pax 433
;σπονδῶν μετεῖχε καὶ εὐχῶν D. 19.128
; περὶ σπονδὰς καὶ κύλικας εἶχον were engaged in feasting, Hdn.4.11.4; of the rites of hospitality, D.19.189.II pl., σπονδαί a solemn treaty or truce (because solemn drink-offerings were made on concluding them, D.S.3.71 [here in sg.]; ; distd. fr. εἰρήνη, And.3.11);σ. τοῦ πολέμου Aeschin.2.172
; αἱ Λακεδαιμονίων ς. the truce with them, Th.1.35; αἱ πρός τινα ς. ib.44, etc.; σπονδὰς φέρειν to offer a truce, E.Ph.97;παραδιδόναι Ar.Eq. 1389
; προκαλεῖσθαι ib. 796;δέχεσθαι Th.5.21
, 30; ;σ. εἵλετο X.HG3.2.1
;σπονδῶν τυχεῖν Id.An.3.1.28
; σ. ποιήσασθαί τινι make a truce with any one, Hdt.1.21;πρός τινας Ar.Ach.52
, 131; less freq.,σ. ποιεῖν Th.5.76
; σ. σπένδεσθαι (v. σπένδω) ; ὀμνύειν Foed.ib.5.23;σ. γενέσθαι Hdt.7.149
; ἐπὶ τούτοις on these conditions, Th.4.16;σπονδέων ἐουσέων Hdt.7.149
;τῶν σ. προκεχωρηκυιῶν Th.1.87
;αἱ σ. μενόντων X.An.2.3.24
; σπονδὰς τέμωμεν (on the false analogy of ὅρκια τ.) E.Hel. 1235;τὰς σ. μέλλειν ἀπορρηθήσεσθαι Lys.22.14
;ξυγχέαι Th.5.39
, cf. 1.146; λύειν ib.78, etc.; , cf. X.An.4.1.1, D.19.191;σπονδῶν σύγχυσις Pl.R. 379e
; ἐμμενῶ ταῖς σπονδαῖς Foed. ap. Th.5.18; σπονδὰς ποιησαμένους τὰ περὶ Πύλον,= σπεισαμένους τὰ π. Π., having made a truce as regards.., Id.4.15; σ. τοῖς σώμασιν, ὥστε ἀπελθεῖν a safe-conduct, Aeschin.2.141.2 esp. the Truce of God during the Olympic games, etc., αἱ Ὀλυμπιακαὶ ς. Th.5.49; λέγοντες μὴ ἐπηγγέλθαι πω ἐς Λακεδαίμονα τὰς ς. ibid.; during the Eleusinian mysteries, Aeschin.2.133, IG12.6.48,68, al.2 douceur, gratuity, σ. παιδαρίοις ib.1207.10 (ii A.D.), etc. -
17 ἐξονομακλήδην
ἐξονομ-ακλήδην, Adv.A by name,ἐ. ὀνομάζων Il.22.415
;ἐκ δ' ὀ. Od.4.278
;ἐμὲ δὲ φθέγγοντο καλεῦντες ἐ. 12.250
;προκαλεῖσθαι Critias 6.8
D.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐξονομακλήδην
-
18 προκαλέω
προ-καλέω, hervor- oder herausrufen, gew. med. zu sich heraus-, vorrufen; bes. zum Kampf herausfordern; auch πάντας προκαλέσσατο χάρμῃ, er forderte alle zum Kampfe heraus. Übh. auffordern, ermuntern, veranlassen, zu etwas; σπονδάς, εἰρήνην, einen zum Frieden auffordern, ihm den Frieden vorschlagen; ἅπερ καὶ τὸ πρότερον ἤδη προὐκαλεσάμεϑα, wozu wir auch schon früher aufforderten, was wir vorschlugen; αὐτῶν προκαλεσαμένων, auf ihre eigene Aufforderung; προκαλεῖσϑαι ἐπὶ τιμωρίαν, auffordern, Rache zu nehmen; χεῖλος προκαλούμενον φίλημα, die zum Kusse auffordernde Lippe; in der Gerichtssprache = der Gegenpartei ein außergerichtliches Beweismittel zur Entscheidung eines Rechtsstreites in Vorschlag bringen, z. B. die Sache eines Schiedsrichter zu übergeben, Zeugen verhören, zulassen; τὴν ἐμὴν μὴτέρα τὸν αὐτὸν ὅρκον ὀμόσαι προὐκαλούμην, ich erbot mich, meine Mutter solle denselben Eid schwören; übh. vor Gericht fordern. Sich auf jem. berufen, an ihn appellieren -
19 προκαλέω
προκαλέω mostly mid. (Hom. et al.; ins, pap; 2 Macc 8:11; Jos., Ant. 7, 315; 18, 369; Just., D. 123, 7; Tat. 23, 1) to call out to someone to come forward, freq. in a hostile sense provoke, challenge τινά someone Gal 5:26 (Diod S 4, 17, 4 προκαλεῖσθαί τινα εἰς μάχην; Arrian, Cyneg. 16, 1; Lucian, Conv. 20 ἐς ἀγῶνα προκαλέσασθαι αὐτόν).—M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
προκαλεῖσθαι — προκαλέω call forth pres inf mp (attic epic) προκαλέω call forth fut inf mid (attic epic) προκαλέω call forth pres inf mp (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
προκαλεῖσθ' — προκαλεῖσθε , προκαλέω call forth pres imperat mp 2nd pl (attic epic) προκαλεῖσθε , προκαλέω call forth pres opt mp 2nd pl (epic ionic) προκαλεῖσθε , προκαλέω call forth pres ind mp 2nd pl (attic epic) προκαλεῖσθε , προκαλέω call forth fut ind… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομολογία — I Συμφωνία, ομοφωνία. Ο. πίστης ονομάζεται η επίσημη έκθεση των δογμάτων μιας Εκκλησίας ή και η αποδοχή ενός θρησκευτικού δόγματος. (Νομ.) Ο όρος ο. σημαίνει γενικά την αναγνώριση ή την αποδοχή κατηγορίας πταίσματος από το πρόσωπο που διέπραξε το … Dictionary of Greek
πρόκληση — η / πρόκλησις, εως, ΝΑ και ιων. τ. γεν. ιος, Α [προκαλῶ] 1. η ενέργεια τού προκαλώ, σκόπιμη ή ακούσια ενέργεια που προκαλεί, επιθετική στάση, ερεθισμός (α. «η επίδειξη τού πλούτου είναι πρόκληση για τους φτωχούς» β. «τα όσα δημοσιεύθηκαν στις… … Dictionary of Greek