Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

πατρὸς+κατ

  • 21 ἐναντίος

    ἐναντίος, α, ον,
    A opposite, = ἀντίος (which is rare in Prose):
    1 of Place, on the opposite side, opposite, c.dat.,

    ἀκταὶ ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν Od.10.89

    ;

    Πάτροκλος δέ οἱ.. ἐ. ἧστο Il.9.190

    , cf. Od.23.89: hence, fronting, face to face,

    αὐτῳ οὔ πω φαίνετ' ἐναντίη 6.329

    ;

    ὄττις ἐ. τοι ἰσδάνει Sapph.2.2

    ; δεῖξον.. τὸ σὸν πρόσωπον δεῦρ' ἐ. πατρί before him, E.Hipp. 947; τὰναντία τινί things open to one's sight, X.Cyr.3.3.345: abs.,

    ἐ. στάνθ' E.Hipp. 1078

     (but ἐ. κεῖσθαι look opposite ways, Pl.Smp. 190a).
    b with Verbs of motion, in the opposite direction, ἔνθα οἱ.. ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ came to meet him, Il.6.251;

    ἐναντίοι ἀλλήλοισιν ὄγμον ἐλαύνωσιν 11.67

    ;

    δύο ἅμαξαι ἐ. ἀλλήλαις Th.1.93

    ;

    ἄνεμος ἐ. ἔπνει X.An.4.5.3

    .
    c Astrol., in diametrical aspect, Vett.Val.70.16, Man.3.360.
    2 in hostile sense, opposing, facing in fight, c. gen.,

    ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν Il.5.497

    , cf. S.Aj. 1284, X.An.4.3.28, etc.: c. dat., Il.5.12, E.Supp. 856, IT 1415; οἱ ἐ. one's adversaries, A. Th. 375, Gorg.Fr. 12 D., etc.; the enemy, Hdt.7.225, Th.4.64, etc.
    b generally, opposed to,

    τινί X.An.3.2.10

    ; τὸ ἐ. the opposite party, Id.Ath.1.4; presenting obstacles, hindering,

    τινί S.Ph. 642

    .
    c ὁ δι ἐναντίας the opponent in a alawsuit, PFlor.1.58.15 (iii A.D.), etc.
    3 of qualities, acts, etc., opposite, contrary, reverse,

    τἀναντί' εἰπεῖν A.Ag. 1373

    ;

    δίκαια καὶ τἀναντία S.Ant. 667

    : mostly c.gen., τὰ ἐ. τούτων the very reverse of these things, Hdt.1.82, cf. Th.7.75, etc.; δείξας.. ἄστρων τὴν ἐ. ὁδόν, i.e.

    τὴν τοῦ ἡλίου ὁδὸν ἐ. οὖσαν τοῖς ἄστροις E.Fr. 861

    : also c. dat.,

    Ὀρφεῖ δὲ γλῶσσαν τὴν ἐναντίαν ἔχεις A.Ag. 1629

    ; τἀναντία πρήσσειν [ τῇ ὑγιείῃ] Democr.234;

    δύο τὰ -ώτατα εὐβουλίᾳ Th.3.42

    ;

    ἀγαθῷ κακὸν -ώτερον ἢ τῷ μὴ ἀγαθῷ Pl.R. 491d

    ;

    ἐναντία λέγει αὐτὸς αὑτῷ Id.Prt. 339b

    , cf.Ar.Ach. 493;

    τἀναντία τούτοις Pl. Prt 323d

    ; ἐναντία γνῶναι ταῖς πλείσταις [ πόλεσιν] X.Lac.1.2;

    τὴν ἐ. τινὶ ψῆφον θέσθαι D.19.65

    ; simply

    τὴν ἐ. θέσθαι τινί Pl.La. 184d

    : folld. by

    ἤ, τοὺς ἐ. λόγους ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε Hdt.1.22

    ;

    τοὐ. δρῶν ἢ προσῆκ' αὐτῷ ποιεῖν Ar.Pl.14

    ;

    τοὐ. ἔπαθεν ἢ τὸ προσδοκώμενον Pl.Lg. 966e

    , cf. R. 567c, etc.: freq. strengthd., πᾶν τοὐ., πάντα τἀ., quite the contrary, Lg. 967a, X.Mem.3.12.4; πολὺ τοὐ. Stratt.57;

    τὸ δὲ πολὺ ἐναντίον ἀποβήσεται Pl.Ap. 39c

    .
    b τὰ ἐ. opposites in Philos., Pherecyd.Syr. 3, Arist.Metaph. 986b3, etc.
    4 in the Philos. of Arist., τἀναντία (dist. fr. other ἀντικείμενα, Metaph. 1018a25 ) are contraries, esp. the two attributes within the same genus which differ most widely from each other (as hot and cold), Cat. 6a18, al.
    b ἐ. ἀποφάνσεις, προτάσεις, contrary propositions (All B is A, No B is A), opp. contradictory (v. ἀντιφατικῶς), Id.Int. 17b4, APr. 63b28.
    II freq. in Adv. usages:
    1 from Hom. downwds., neut. ἐναντίον as Adv., opposite, facing, ἐ. ὧδε κάλεσσον here to my face, Od.17.544; εἰς ὦπα ἰδέσθαι ἐ. to look one in the face, 23.107;

    ἐ. προσβλέπειν τινά E.Hec. 968

    , etc.; γυναῖκας ἀνδρῶν μὴ βλέπειν ἐ. ib. 975: abs., D.4.40, etc.: hence, like a Prep. c. gen., in the presence of,

    τῆς βουλῆς IG12.91

    ; τῶνδ' ἐ. S.OC 1002; μαρτύρων ἐ. Ar.Ec. 448;

    ἐ. τοῦ παιδίου Id.Lys. 907

    ;

    ἐ. ἁπάντων λέγειν Th.6.25

    ;

    ἐ. Διός Plb.7.9.2

    ; also neut. pl., IG7.1779 ([place name] Thespiae).
    b in hostile sense, against, c. gen., ἀνέσταν.. σφοῦ πατρὸς ἐ. Il.1.534;

    ἐ. ἰέναι τινός 21.574

    ;

    ἐ. μάχεσθαί τινος 20.97

    ;

    ἐ. ἵστασ' ἐμεῖο 13.448

    : abs., ἐ. μίμνειν stand one's ground against, ib. 106: c. dat., νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐ. 20.252;

    ἐ. θεοῖς E.Or. 624

    ;

    ἐ. τῷ ὅρκῳ πράττειν IG22.1258.2

    .
    c contrariwise, in [dialect] Att. also with the Art., τοὐναντίον on the other hand,

    τοὐ. δέ.. Antiph.80.4

    ; ἢ πάλιν τοὐ. Men.460.5; conversely, Pl.Men. 89e.
    d neut. pl. ἐναντία as Adv., c. dat., Hdt.6.32, Th.1.29, etc.
    2 with Preps., ἐκ τοῦ ἐ. over against, opposite, opp. ἐκ πλαγίου, X.HG4.5.15, etc.; ἐξ ἐναντίας, [dialect] Ion. - ίης, Hdt.7.225, Th.4.33 ( οἱ ἐξ ἐ. the opposing parties, prob. in PGrenf. 2.78.26 (iv A. D.)); ἐκ τῶν ἐ. on the contrary, Plb.5.9.9;

    ἀπ' ἐναντίας Ascl.Tact.1.2

    ;

    ἀπ' ἐ. Χωρεῖν Procop.Arc.4

    ; κατὰ τὰ ἐ. Pl.Ti. 39a: Geom., αἱ κατ' ἐναντίον τοῦ παραλληλογράμμου πλευραί the opposite sides of the parallelogram, Archim.Aequil.1.9; αἱ κατ' ἐ. τομαί opposite sections (i. e. branches) of the hyperbola, Apollon.Perg.Con. 3.23.
    3 regul.Adv. - ίως contrariwise, c. dat.,

    τούτοις οὐκ ἐ. λέγεις A.Eu. 642

    ;

    ἐ. διακεῖσθαί τινι Pl.R. 361c

    ;

    ἐ. ἀντικεῖσθαι Arist.Int. 17b20

    ; πικρῶς καὶ ἐ. like an enemy, D.19.339;

    ἐ. ἢ ὡς ἀνδραπόδοις τραφεῖσι Pl.Tht. 175d

    ; ἐ. ἔχειν to be exactly opposed, Id.Euthd. 278a; πρός τι to be contrary in respect of.., D.1.4; in the Logic of Arist., Metaph. 1057b11, al., cf. Procl.in Alc.p.268C.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐναντίος

  • 22 ὀφθαλμός

    ὀφθαλμός, ὁ, (ὄπωπ-α, ὀφ-θῆναι,
    A v. ὄψ B) eye, used by Hom. and Hes. mostly in pl.;

    ὀφθαλμοὶ δ' ὡς εἰ κέρα ἕστασαν.. ἀτρέμας ἐν βλεφάροισι Od.19.211

    : sg., παίειν τινὰ ἐς τὸν ὀ. Hdt.9.22: the pl. continued most common, but the dual also occurs, as in Ar.Nu. 362: pl. is used in many phrases, ἐλθέμεν ἐς ὀφθαλμούς τινος before one's eyes, Il.24.204; οὐδ' Ἀχιλῆος ὀφθαλμοὺς εἴσειμι ib. 463; ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν, ὁρᾶσθαι, etc., 10.275, Od.4.47, etc.; but ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶν, νοεῖν, to see before one's eyes, 8.459, Il.24.312; ἔχειν ἐν ὀ. to have before one's eyes, X.An.4.5.29; τὰ ἐν ὀ. what is before one's eyes, Pl.Tht. 174c; τὸ ἐν τοῖς ὀ. δὴ γελοῖον what was ridiculous to the eye, Id.R. 452d; ἐπίπροσθε τῶν ὀ. Id.Smp. 213a;

    πρὸ τῶν ὀ. προφαίνεσθαι Aeschin.2.148

    ;

    ἐπ' ὀφθαλμῶν Luc. Tox.20

    ; γενέσθαι τινὶ ἐξ ὀφθαλμῶν to get out of any one's sight, Hdt.5.106;

    ἐξ ὀ. ἀποπέμψασθαι Id.1.120

    ;

    ἐξ ὀ. ποιεῖν Alciphr. 3.20

    ; κατ' ὀφθαλμοὺς λέγειν τινί to tell one to one's face, opp. εἰς οὖς, Ar.Ra. 626; τυράννου κατ' ὀ. κατηγορεῖν to accuse him to his face, X. Hier.1.14: sg. in the phrase πρὸς ὀφθαλμὸν ἐπιχεῖν, μίσγειν, by eye, PHolm.7.23, PLeid.X.62; eyes were painted on the bows of vessels,

    βλοσυροῖς κατὰ πρῷραν ὀφθαλμοῖς οἷον βλέπει Philostr.Im.1.19

    , cf. IG22.1607.24, Poll.1.86; whence the joke in Ar.Ach.97.
    II in sg., the eye of a master or ruler, πάντα ἰδὼν Διὸς ὀ. Hes.Op. 267;

    Δίκης ὀ. ὃς τὰ πάνθ' ὁρᾷ Men.Mon. 179

    ;

    δεσπότου ὀ. X.Oec.12.20

    ; ἀκοίμητος ὀ., of God, Secund.Sent.3; so a king is called

    ὀ. οἴκων A.Ch. 934

     (so

    ὄμμα Pers. 169

    ); and in Persia ὀφθαλμὸς βασιλέως the king's eye was a confidential officer, through whom he beheld his kingdom and subjects, A.Pers. 979(lyr.), Hdt.1.114, Ar.Ach.92, X.Cyr.8.2.10 sq., Arist.Pol. 1287b29, Ph.1.642; cf. οὖς.
    III the eye of heaven, ἑσπέρας ὀ., νυκτὸς ὀ., of the moon, Pi.O.3.20, A.Th. 390; also οὐράνιος ὀ., of the sun, Secund.Sent.5.
    IV the dearest, best, as the eye is the most precious part of the body, hence of men, ὀ. Σικελίας, στρατιᾶς, Pi.O.2.10, 6.16; also, light, cheer, comfort,

    μέγας <γ'> ὀ. οἱ πατρὸς τάφοι S.OT 987

    , cf. E.Andr. 406.
    V eye or bud of a plant or tree, Alcm.43, Ion Eleg.1.6, Hp.Nat.Puer.26, X.Oec. 19.10, Thphr.HP1.8.5, etc.
    VI a surgical bandage covering one or both eyes, Hp.Off.7, Heliod. ap. Orib. 48.29,30.
    VII Archit., in dual, the disks forming the centres of the volutes of an Ionic capital, IG12.374.291.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀφθαλμός

  • 23 ὄψις

    ὄψις, ἡ, gen. εως, [dialect] Ion. ιος, ([etym.] ὄπωπα):
    I objective, aspect, appearance of a person or thing,

    πατρὸς φίλου ὄψιν ἀτυχθείς Il.6.468

    ;

    εἰσορόων ὄ. τ' ἀγαθὴν καὶ μῦθον ἀκούων 24.632

    , cf. S.Ph. 1412 (anap.);

    δῶρον, οὐ σπουδαῖον εἰς ὄ. Id.OC 577

    ; πλείω τὴν ὄ. παρείχετο made the appearance greater, Th.6.46;

    ἀξιόλογον ὄ. παρέχεται τὸ δένδρος PCair.Zen. 157.4

     (iii B. C.);

    ὥστε ὄ. καλὴν φαίνεσθαι X.An.5.9.9

    ;

    εἰκάζεσθαι ἀπὸ τῆς φανερᾶς ὄ. Th.1.10

    ;

    τὴν ὄ. τοῦ σώματος προορᾶν Id.7.44

    : the acc. is used abs., in appearance,

    τῷ ὄψιν ἐειδόμενος Pi.N.10.15

    ;

    στρογγύλος τὴν ὄ. Hermipp.4

    ;

    ἀστειότατον τὴν ὄ. Alex.59

    ; καλός τε κἀγαθὸς τὴν ὄ. Pl.Prm. 127b; ἀπὸ τῆς ὄ. Ἑλληνικός to judge from his looks, Antiph. 33.2; so

    ἐκ τῆς ὄ. POxy. 37 ii 3

     (i A. D.).
    b countenance, face, E. Med. 905, Pl.Phdr. 240d, 254b, etc.; διοίδησις ὅλης ὄ. Herod.Med. in Rh.Mus.58.83, cf. Sor.1.44, Philum. ap. Aët.9.7; οὐκ ἄξιον ἀπ' ὄψεως οὔτε φιλεῖν οὔτε μισεῖν οὐδένα by the face or look merely, Lys.16.19; ἀδήλως τῇ ὄ. πλασάμενος so that nothing could be learnt from his countenance, Th.6.58;

    τίνι δεδούλωταί ποτε; ὄψει Men.541.2

    : pl., Alex.98.6, Anaxandr.41.38.
    c visual impression or image of an object, Pl.Tht. 193c.
    2 thing seen, sight,

    φοβερὰν ὄ. προσιδέσθαι A.Pers.48

     (anap.), cf. Supp. 567 (lyr.);

    ὁρῶ Πυλάδην.., ἡδεῖαν ὄ. E.Or. 727

    , cf. Pl.Lg. 887d, etc.; ἄλλην ὄ. οἰκοδομημάτων other architectural sights, Hdt.2.136; τὰ δὲ χρήματα.. ἔστιν ὄψις mere outside show, Antiph.33.2;

    πολλὴν ὄ. παρασχόντα ἔπειτα μηδὲν ὠφελῆσαι Hp. Art.44

    ; of scenic representations, Arist.Po. 1453b1, al.; ὁ τῆς ὄ. κόσμος ib. 1449b33: pl., ib. 1462a16.
    3 vision, apparition, Hdt.1.39, etc.;

    ὄ. ἐν τῷ ὕπνῳ Id.3.30

    , al.;

    ὄ. ἐνυπνίου Id.8.54

    ;

    ὄ. ὀνείρου Id.1.38

    ;

    ὄ. ἔννυχοι A.Pr. 645

    , cf. Ag. 425 (lyr.), S.El. 413, E.Hec.72 (lyr.), IG42(1).121.11 (Epid., iv B. C.), etc.
    II subjective, power of sight or seeing, vision, ὄψει τινὰ ἰδεῖν, ἐσιδεῖν, Il.20.205, Od.25.94, cf. Heraclit.55, Democr.11, Emp.4.10, Th.7.75, etc.; τῆς ἐμῆς ὄ. Hdt.2.99, 147;

    τῆς ὄ. στερηθῆναι Id.9.93

    , etc.; οὐ τὸ δρασθὲν πιστότερον

    ὄψει λαβόντες ἢ τὸ ἀκουσθέν Th.3.38

    ; οὐ καθορωμένους τῇ ὄ. νυκτὸς οὔσης ib. 112.
    b act of seeing or looking,

    ἡ εἰς τὸ ἄνω ὄ. Pl.Cra. 396b

    ; sense of sight, Arist.de An. 428a6, Mete. 369b9; τὰ διὰ τῆς ὄ., of pleasures, Id.EN 1118a3, etc.
    c pl., organs of sight, eyes, ὄψεις μαρᾶναι to quench the orbs of sight, S.OT 1328, cf. Ant.52, Heraclit. 26;

    τὸ κάλλος πάντων εἷλκε τὰς ὄ. ἐπ' αὐτόν X.Smp.1.9

    ; ἀσθενῖ ( = -εῖ) τὰς ὄ. POxy.911.6 (iii A. D.): so in sg., ἐστερήθη τῆς μιᾶς ὄ. Plb.3.79.12: sg. in collective sense, the eyes, [ ἰχθῦς] λευκὴν ἔχοντες τὴν ὄ. Arist. HA 602a11, cf. PA 656b29.
    d Medic., iris of the eye, Hp.Prorrh. 2.19 (but eye-ball or eye, Id.Prog.7 (pl.)); also, pupil, Ruf.Onom. 23.
    e of the visual rays which were supposed to proceed from the eyes, Pl.Ti. 45c, 46b, Arist.Mete. 343a13, 370a19: in other places Arist. controverted this Empedoclean theory, Sens. 437b14.
    2 view, sight, ἀπικνέεσθαι ἐς ὄψιν τινί come into one's sight, i.e. presence, Hdt.1.136; εἰς ὄψιν τινὸς or τινὶ ἥκειν, μολεῖν, ἐλθεῖν, περᾶν, A.Ch. 215, Pers. 183, E.Med. 173 (anap.), Or. 513; καλέσαι τινὰ ἐς ὄ. Hdt.5.106; ἀποφαίνειν τί τινι ἐς ὄ. Id.4.81;

    λυπηρὰς τῇ ὄ. ἀχθηδόνας προστιθέμενοι Th.2.37

    ;

    ἐν ὄ. τοῦ δήμου Plu.TG12

    ; κατ' ὄψιν in person, ὡς ἐνετειλάμην σοι κατ' ὄ. as I enjoined you when with you, POxy.1154.4 (i A. D.), cf. 117.3 (ii/iii A. D.), etc.
    b dignity, position,

    κατὰ τὴν ἐμὴν ὄ. καὶ ὑπόλημψιν PLond.1.77.59

     (vi A. D.); ἡ τῶν γονέων ἡμῶν προτεραία ὄ. PMasp. 2 iii6 (vi A. D.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὄψις

  • 24 εἰκών

    εἰκών, όνος, ἡ (Aeschyl., Hdt.+; loanw. in rabb.)
    ① an object shaped to resemble the form or appearance of someth., likeness, portrait (cp. Did., Gen. 82, 6) of the emperor’s head on a coin (so Artem. 4, 31; of an emperor’s image Jos., Bell. 2, 169; 194, Ant. 19, 185; cp. AcThom 112 [Aa II/2, 223, 19]; s. DShotter, Gods, Emperors, and Coins: Greece and Rome, 2d ser. 26, ’79, 48–57) Mt 22:20; Mk 12:16; Lk 20:24. Of an image of a god (Diod S 2, 8, 7 [Zeus]; Appian, Mithrid. 117 §575 θεῶν εἰκόνες; Lucian, Sacr. 11; 2 Ch 33:7; Is 40:19; Just., A I, 55, 7; Ath. 18, 1; s. TPodella, Das Lichtkleid ’96, esp. 83–88) Rv 13:14f; 14:9, 11; 15:2; 16:2; 19:20; 20:4.
    ② that which has the same form as someth. else (not a crafted object as in 1 above), living image, fig. ext. of 1 εἰκὼν τοῦ θεοῦ (ἄνθρωπος πλάσμα καὶ εἰκὼν αὐτοῦ [God] Theoph. Ant. 1, 4 [p. 64, 17]; w. ὁμοίωσις Did., Gen. 56, 28) of a man (cp. Mitt-Wilck. I/2, 109, 11 [III B.C.] Philopator as εἰκὼν τοῦ Διός; Rosetta Stone=OGI 90, 3 [196 B.C.] Ptolemy V as εἰκὼν ζῶσα τοῦ Διός, cp. APF 1, 1901, 483, 11; Plut., Themist. 125 [27, 4]; Lucian, Pro Imag. 28 εἰκόνα θεοῦ τ. ἄνθρωπον εἶναι; Diog. L. 6, 51 τ. ἀγαθοὺς ἄνδρας θεῶν εἰκόνας εἶναι; Sextus 190; Herm. Wr. 1, 12 al.; Apuleius as image of God, Rtzst., Mysterienrel.3 43; JHehn, Zum Terminus ‘Bild Gottes’: ESachau Festschr. 1915, 36–52) 1 Cor 11:7 (on the gradation here cp. Herm. Wr. 11, 15a); of Christ (Helios as εἰκών of deity: Pla., Rep. 509; Proclus, Hymni 1, 33f [Orphica p. 277 Abel]; Herm. Wr. 11, 15; Stob. I 293, 21=454, 1ff Sc.; Hierocles 1, 418: the rest of the gods are εἰκόνες of the primeval god.—The Logos: Philo, Conf. Ling. 97; 147. Wisdom: Wsd 7:26) 2 Cor 4:4; Col 1:15 (εἰ. τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ὁ μονογενής Did., Gen. 58, 3; cp. εἰκὼν γὰρ τοῦ … θεοῦ ὁ λόγος ἐστὶ αὐτοῦ Orig., C. Cels. 4, 85, 24.—EPreuschen, ZNW 18, 1918, 243).—εἰ. τοῦ χοϊκοῦ, τοῦ ἐπουρανίου image of the earthly, heavenly (human being) 1 Cor 15:49. (See SMcCasland, The Image of God Acc. to Paul: JBL 69, ’50, 85–100). The image corresponds to its original (cp. ὁμοίωμα 2ab; Doxopatres [XI A.D.]: Rhet. Gr. II 160, 1 εἰ. καὶ ὁμοίωμα διαφέρει; Mel., P. 36, 245 διὰ τῆς τυπικῆς εἰκόνος; 38, 262 τοῦ μέλλοντος ἐν αὐτῷ τὴν εἰκόνα βλέπεις and oft. in typological exegesis of the OT).
    ③ that which represents someth. else in terms of basic form and features, form, appearance (Istros [III B.C.]: no. 334 Fgm. 53 Jac. ἀνθρωποειδὴς εἰκών=a human figure; Artem. 1, 35 p. 36, 5 τὸ πρόσωπον κ. τὴν εἰκόνα=the face and the form; Ps.-Callisth. 2, 27; Hierocles 20, 465: to his followers Pythagoras has θείαν εἰκόνα=the appearance of a god; Cleopatra ln. 154 ἐτελειώθη ἡ εἰκὼν σώματι κ. ψυχῇ κ. πνεύματι; Herm. Wr. 1, 12 of the first human being, the son of the πατὴρ πάντων: τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων; 5, 6; En 106:10) ὁμοίωμα εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου the likeness of mortal human form Ro 1:23 (MHooker, NTS 6, ’60, 297–306). συμμόρφους τῆς εἰ. τοῦ υἱοῦ conformed to the appearance of his Son 8:29; cp. 2 Cor 3:18; εἰ. τ. πραγμάτων form of things in contrast to their σκιά Hb 10:1.—The infl. of Gen 1:26f is very strong (κατʼ εἰκόνα θεοῦ; TestNapht 2:5; Tat. 12, 1 al.; Just., A I, 63, 16 εἰκόνος ἀσωμάτου. See AStruker, D. Gottesebenbildlichkeit d. Menschen in d. christl. Lit d. zwei erst. Jahrh. 1913). Humans made by God ἐκ τῆς ἰδίας εἰ. in God’s own form Dg 10:2; cp. τῆς ἑαυτοῦ εἰ. χαρακτήρ 1 Cl 33:4; cp. vs. 5; B 5:5; 6:12. Gen 1:27 also infl. Col 3:10: the new human is made new κατʼ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν. (Philo, Leg. All. 3, 96, in Platonic fashion, expresses the thought that first of all an image proceeded fr. God, which, in turn, served as a model for humans; against this view s. FEltester, Eikon im NT, ’58, 157).—EKäsemann, Leib u. Leib Christi: Beiträge zur Hist. Theol. 9, ’33, 81–88, 147–50; J Bover, ‘Imaginis’ notio apud B. Paulum: Biblica 4, 1923, 174–79; HWillms, Εἰκών I ’35; ESelwyn, Image, Fact and Faith: NTS 1, ’55, 235–47; GLadner, RAC IV, ’59, 771–86 (lit.); JJervell, Imago Dei (Genesis, late Judaism, Gnosis, NT) FRLANT no. 58, ’60; KPrümm, Verbum Domini 40, ’62, 232–57 (Paul); ELarsson, Christus als Vorbild, ’62.—DELG s.v. ἔοικα. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > εἰκών

  • 25 βασιλεύω

    1 rule “ καί τοι μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμεν ὄμνυμι προήσειν” P. 4.166

    Ἄδραστος· ὃς τότε μὲν βασιλεύων κεῖθι N. 9.11

    ἀμφοτέραις (i. e. Λακεδαίμονι καὶ Θεσσαλίᾳ) —

    γένος Ἡρακλέος βασιλεύει P. 10.3

    pass., “ ἀρχαίαν κομίζων πατρὸς ἐμοῦ βασιλευομέναν οὐ κατ' αἶσαν τιμάν” P. 4.106

    Lexicon to Pindar > βασιλεύω

  • 26 γάρ

    γάρ particle, always in second or third position.
    1 not joined with other particles.
    a gives reason for what precedes.

    ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά. μείων γὰρ αἰτία O. 1.35

    λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει O. 2.19

    (If a man had the qualities I describe, he would be celebrated.) ἴστω γὰρ ἐν τούτῳ πεδίλῳ δαιμόνιον πόδ' ἔχων Σωστράτου υἱός (but cf. h infra) O. 6.8

    ὄτρυνον νῦν ἑταίρους, Αἰνέα,. ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός O. 6.90

    ἀσκεῖται Θέμις ἔξοχ' ἀνθρώπων (sc. in Aigina). ὅτι γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές because Aigina is a great commercial state — and is bound to reverence the rule of righteous dealing, Sandys O. 8.23

    πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· πρόσθε γὰρ νώνυμνος O. 10.50

    Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, σώτειρα Τύχα. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) O. 12.3 ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον· ἐοικότα γὰρ καὶ

    τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν P. 1.34

    ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν δάκος ἀδινὸν κακαγοριᾶν. εἶδον γὰρ Ἀρχίλοχον P. 2.54

    “ἱκόμαν οἴκαδ'. πεύθομαι γάρ νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι βιαίως ἀρχεδικᾶν τοκέων” P. 4.109 ἔλπετο δ' οὐκέτι οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ( δέρμα sc.)

    λόχμᾳ P. 4.244

    μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν· ὥρα γὰρ συνάπτει P. 4.247

    θεόθεν ἐραίμαν καλῶν, δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων P. 11.52

    ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ ὁμῶς N. 1.53

    ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε μιχθείς. εἶδε γὰρ N. 1.56

    ἵκεο Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι N. 3.3

    ἀπότρεπε αὖτις Εὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι διελθεῖν N. 4.71

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων N. 6.29

    ἀμπνέων τε πρίν τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα δόμεν βασάνῳ ἐς ἔλεγχον ἅπας κίνδυνος N. 8.20

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει N. 9.4

    ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα N. 11.45

    οἱ μὲν πάλαι ῥίμφα παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής τω τότ' ἦν I. 2.6

    ἔστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας I. 4.2

    δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί I. 4.30

    προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ. τόλμα γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ I. 4.45

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ Μοῖσα, ταμίας Πυθέᾳ τε κώμων I. 6.57

    κώμαζ' ἔπειτεν Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ νίκαν παγκρατίου I. 7.21

    ἄλοχον

    εὐειδέα θέλων ἑκάτερος ἑὰν ἔμμεν. ἔρως γὰρ ἔχεν I. 8.29

    τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ οὐκ ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ καλῶν δάμασεν I. 8.70

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ. ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων Pae. 6.7

    ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν θεῶν ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς ὑπὲρ Πανελλάδος Pae. 6.62

    πιστὰ δ Ἀγασικλέει μάρτυς ἤλυθον ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2.. ἀσκὸς δ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι. τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.
    b gives an explanation of what precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε φύτευμα. ἤδη γὰρ αὐτῷ ἀντέφλεξε Μήνα i. e. for by now all else was ready O. 3.19

    νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν O. 3.36

    ζεῦξον ἤδη μοι σθένος ἡμιόνων. κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται O. 6.25

    ἅπαντας ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ γεγάκειν πατρός O. 6.49

    ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες O. 8.61

    χαρίτων νέμομαι κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν O. 9.28

    ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. since we are gifted in different directions O. 9.104

    τὰν ὀλβίαν Κόρινθον. ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει O. 13.6

    ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα. γλυκὺ γὰρ αὐτῷ μέλος ὀφείλων ἐπιλέλαθ O. 10.3

    ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. ἕκαθεν γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος O. 10.7

    May my poetry be effective.

    Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος O. 13.96

    τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων ἔμολον O. 14.17

    καιρὸν εἰ φθέγ-

    ξαιο, μείων ἕπεται μῶμος ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ κόρος ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας P. 1.82

    With the help of Artemis he mastered his horses.

    ἐπὶ γὰρ ἰοχέαιρα παρθένος χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον P. 2.9

    νεφέλᾳ παρελέξατο ψεῦδος γλυκὺ μεθέπων. εἶδος γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου P. 2.38

    “αἷμά οἱ κείναν λάβε σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· τότε γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” P. 4.48

    Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν P. 4.68

    “οὐ πρέπει νῷν χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν δάσασθαι. μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” P. 4.148 κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ ἔσαν” P. 4.209

    ἀκηράτοις ἁνίαις. κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν P. 5.34

    ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν τεσσαράκοντα γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον δίφρον κομίξαις P. 5.49

    Ἡσυχία, τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς ἐπίστασαι P. 8.6

    “τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει. μόνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” P. 8.52 θεῶν δ' ὄπιν ἄφθονον αἰτέω, λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ but ultimately it is god who is responsible for good fortune P. 8.73

    Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα· γεύεται γὰρ ἀέθλων P. 10.7

    κώπαν σχάσον. ἐγκωμίων γὰρ ἄωτος ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε μέλισσα θύνει λόγον P. 10.53

    χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος, βουλαῖσι δὲ φρήν N. 1.26

    I had rather be generous to my friends than miserly. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων ἀνδρῶν (but cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) N. 1.32

    κτείνοντ' ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε N. 3.52

    τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν· πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31

    ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν πόδα νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. κεῖνος γὰρ Ὀλυμπιόνικος ἐὼν N. 6.17

    εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης. πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ N. 7.9

    εἰ δὲ τύχῃ τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι N. 7.12

    βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι N. 7.84

    λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας N. 9.24

    ἴστω λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ ἅμα κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον ἄρηται κῦδος, οὐκ ἔστι πρόσωθεν N. 9.46

    ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον ἄστυ τὸ Προίτοιο θάλησεν† N. 10.41

    ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον ὄμμα N. 10.62

    οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων. οὐ γὰρ πάγος οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται, εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.33

    ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν I. 4.23

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων. τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.33

    Homer has perpetuated the fame of Aias.

    τοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ τις εὖ εἴτῃ τι I. 4.40

    We sing the praise of the victorious sons of Lampon.

    εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς ἤδη πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν I. 6.10

    τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. ἴστω γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον κλέος αὔξων I. 7.27

    τὸ δὲ πρὸ ποδὸς ἄρειον ἀεὶ βλέπειν χρῆμα πάν. δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας I. 8.46

    ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα.. 112. ἐπεύχομαι εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] ἀνδρῶν φρένες, ὅστις ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ εὔφρων ἕψεται πρώτα θυγάτηρ ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The soul survives the body. τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν fr. 131b. 2.
    c introduces narrative in elaboration of what precedes.—

    δέξαιτόνδε κῶμον. ψαύμιος γὰρ ἵκει ὀχέων, ὅς O. 4.10

    ἔμαθε δὲ σαφές· εὐμενέσσι γὰρ παρὰ Κρονίδαις γλυκὺν ἑλὼν βίοτον, μακρὸν οὐχ ὑπέμεινεν ὄλβον P. 2.25

    ἔσχε τοι ταύταν μεγάλαν ἀυάταν καλλιπέπλου λῆμα Κορωνίδος. ἐλθόντος γὰρ εὐνάσθη ξένου P. 3.25

    “φαμὶ διδασκαλίαν Χίρωνος οἴσειν. ἀντρόθε γὰρ νέομαι” P. 4.102 “δύνασαι δ' ἀφελεῖν μᾶνιν χθονίων. κέλεται γὰρ ἑὰν ψυχὰν κομίξαι Φρίξος” P. 4.159

    σπέρμ' ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες· τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν P. 4.256

    ἐπέγνω μὲν Κυράνα δικαιᾶν Δαμοφίλου πραπίδων. κεῖνος γὰρ ἐν παισὶν νέος P. 4.281

    ἔχοντι τὰν ( Κυράναν sc.)

    χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι. σὺν Ἑλένᾳ γὰρ μόλον P. 5.83

    Ἀντίλοχος ἀναμείναις Μέμνονα. Νεστόρειον γὰρ ἵππος ἅρμ' ἐπέδα P. 6.32

    ἴτω τεὸν χρέος, ὦ παῖ. παλαισμάτεσσι γὰρ ἰχνεύων ματραδελφεοὺς P. 8.35

    ἄκουσεν Δαναόν ποτ' ἐν Ἄργει οἷον εὗρεν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτὼ παρθένοισι ὠκύτατον γάμον. ἔστασεν γὰρ P. 9.114

    τυφλὸν δ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε N. 7.24

    πολλά νιν πολλοὶ λιτάνευον ἰδεῖν· ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον N. 8.9

    ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν. φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτὲ N. 9.13

    φθιμένου Κάστορος ἐν πολέμῳ. τὸν γὰρ Ἴδας ἔτρωσεν N. 10.60

    καὶ πάθον δεινὸν παλάμαις Ἀφαρητίδαι Διός· αὐτίκα γὰρ

    ἦλθε Λήδας παῖς N. 10.65

    ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ. κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι I. 1.17

    ἤρχετο μόροιο κάρυξ. ἦν γάρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43) introducing argument, proof, example: It is easy for a poet to praise a man for his labours.

    μισθὸς γὰρ ἄλλοις ἄλλος ἐπ' ἔργμασιν ἀνθρώποις γλυκὺς. ὃς δ ἀμφ ἀέθλοις ἄρηται κῦδος ἁβρόν, εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται I. 1.47

    You Graces are a source of pleasure to men.

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας O. 14.8

    μέγιστον δ' αἰόλῳ ψεύδει γέρας ἀντέταται. κρυφίαισι γὰρ ἐν ψάφοις Ὀδυσσῆ Δαναοὶ θεράπευσαν N. 8.26

    cf. N. 7.24
    d after a verb of announcing or simm.

    κοινὸν λόγον φίλαν τείσομεν ἐς χάριν. νέμει γὰρ Ἀτρέκεια πόλιν O. 10.13

    Χάριτες, κλῦτ' ἐπεὶ εὔχομαι· σὺν γὰρ ὑμῖν O. 14.5

    “κέκλυτε. φαμὶ γὰρ” P. 4.14 ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ. τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας; P. 4.70

    γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν. εἰ γὰρ P. 4.263

    ἀκούσατ. ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφροδίτας ἄρουραν ἤ Χαρίτων ἀναπολίζομεν P. 6.1

    εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις. ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου I. 6.60

    e introduces an explanation of particular words.

    Καδμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον, Αἰγίνας ἕκατι. φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθὼν ξένιον ἄστυ κατέδρακεν N. 4.22

    ἄπιστον ἔειπ (= ἔειπα).

    αἰδὼς γὰρ ὑπὸ κρύφα κέρδει κλέπτεται, ἃ φέρει δόξαν N. 9.33

    ἕκαλος ἔπειμι γῆρας ἔς τε τὸν μόρσιμον αἰῶνα. θνᾴσκομεν γὰρ ὁμῶς ἅπαντες. δαίμων δ' ἄισος I. 7.42

    οὐ κό]ρῳ ἀλλ' ἀρετᾷ. [ γ]ὰρ ἁρπαζομένων τεθνάμεν [[βρεϝεμαξρ] χρη]μάτων ἢ κακὸν ἔμμεναι (supp. Lobel) fr. 169. 16.
    f introduces an explanation of something not directly expressed. στρατὸν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι· τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ' αἴθων ἀλώπηξ οὔτ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος i. e. they are unable to behave in another way for... O. 11.19 Χαρίτων μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γάρ φαμι πόλιν τάνδ' εὐκλείξαι i. e. they did not leave me in the past for... P. 9.90 Zeus buried Amphiareus before Periklymenos struck him from behind. (He was in full flight.)

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    His parents' lackof ambition prevented Aristagoras competing in Ol. and Pyth. games. (I would have let him.)

    ναὶ μὰ γὰρ ὅρκον κάλλιον ἂνδηριώντωνἐνόστησ' ἀντιπάλων N. 11.24

    They won in different events. (but not in the pentathlon)

    οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον I. 1.26

    χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν. (Melissos had to use all means possible.)

    οὐ γὰρ φύσιν ὠαριωνείαν ἔλαχεν I. 4.49

    esp. after voc., Ζεῦ· τεαὶ γὰρ ὧραι i. e. on you I call O. 4.1 cf. O. 12.3, O. 14.5

    Φοῖβε, ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν, ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι P. 1.41

    Ζεῦ, τεὸν γὰρ αἷμα, σέο δ' ἀγών N. 3.65

    g introduces explanation in parenthesis.

    ἀλλ' ὅμως, κρέσσον γὰρ οἰκτιρμοῦ φθόνος, μὴ παρίει καλά P. 1.85

    ὁ γὰρ καιρὸς πρὸς ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει P. 4.286

    ἀλλὰ χαλκὸν μυρίον οὐ δυνατὸν ἐξελέγχειν, μακροτέρας γὰρ ἀριθμῆσαι σχολᾶς, ὅν τε N. 10.46

    Ἀμύκλαθεν γὰρ ἔβα N. 11.34

    h introduces the answer to a preceding question.

    τί μάλα τοῦτο κερδαλέον τελέθει; ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθὺ σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι P. 2.79

    cf. O. 6.8

    ἐπεὶ τίνα πάτραν, τίνα οἶκον ναίων ὀνυμάξεαι ἐπιφανέστερον Ἑλλάδι πυθέσθαι; πάσαισι γὰρ πολίεσι λόγος ὁμιλεῖ Ἑρεχθέος ἀστῶν P. 7.9

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοὶ ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; οὐ γὰρ ἔσθ' ὅπως τὰ θεῶν βουλεύματ ἐρευνάσει fr. 61. 3.
    i introducing a question, progressive. τίς γὰρ ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα ἐπέθηκ; O. 13.20 cf. P. 4.70
    k fragg. ἐπικράνοισι γὰρ fr. 6b. d. ἀριστεύοντα γὰρ ἐν fr. 6b. e. ἦν γὰρ τὸ πάροιθε fr. 33d. 1.

    τῶν γὰρ ἀντομένων[ Pae. 2.42

    ]γὰρ ἐπῆν πόνος[ Pae. 8.88

    ]σοφίᾳ γὰρ Pae. 14.40

    ]α μὲν γὰρ εὔχομαι Pae. 16.3

    ]ἔσσεται γὰρ ἁδυ[ Pae. 21.13

    ἀιὼν γὰρ Pae. 22.8

    ]γὰρ εὔχομαι. Δ. 1. 1. ]θαμὰ γὰρ οἰκόθεν[ Δ. 4h. 11. τὸ γὰρ πρὶν γενέ[σθαι Παρθ. 1. 2. ]ι γὰρ ὁ [Λοξ]ίας Παρθ. 2. 3. προβάτων γὰρ *fr. 104b. 1. νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις fr. 105b. 1. πάντων γὰρ fr. 140a. 54 (28). ] γάρ σε fr. 140a. 60 (34). κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι fr. 143. 1. ὁ γὰρ ἔπαινος *fr. 181* ]εν γὰρ, Ἄπολλον[ fr. 215. 8. νικώμενοι γὰρ (v. l. δέ) fr. 229. ] οντι γὰρ ανα[ ?fr. 333a. 15. ] εὔφρων γὰρ[ P. Oxy. 1792. fr. 41. οὐ γὰρ εικ[ P. Oxy. 2442. fr. 68.
    2 εἰ γάρ if only, introducing wish. — “εἰ γὰρ οἴκοι νιν βάλε, αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” P. 4.43 with apodosis suppressed.

    εἰ γὰρ ὁ πᾶς χρόνος ὄλβον μὲν οὕτω καὶ κτεάνων δόσιν εὐθύνοι P. 1.46

    εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι διαπλέκοις εὐδαίμον' ἐόντα N. 7.98

    3 combined with other particles.
    a καὶ γάρ, καὶ γάρ.
    I for the fact is, emphasising the explanation.

    ταχέες ἔβαν· καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ θᾶσσον ἔντυνεν βασιλεὺς ἀνέμων P. 4.181

    ἔλπομαι δ' τὸν Ἱπποκλέαν θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις, νέαισίν τε παρθένοισι μέλημα. καὶ γὰρ ἑτέροις ἑτέρων ἕρωτες ἔκνιξαν φρένας P. 10.59

    καί τινα φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ· καὶ γὰρ βελέων ὑπὸ ῥιπαῖσι κείνου φαιδίμαν γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπεν N. 1.67

    ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν. καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν I. 2.30

    νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων. καὶ γὰρ ἐριζόμεναι νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ; ἅρμασιν ἵπποι διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν θαυμασταὶ πέλονται I. 5.4

    ἀνορέας ἐπέτρεψας ἕκατι

    σαόφρονος. καὶ γὰρ ὁ πόντιος Ὀρς[ιτ]ρίαινά νιν περίαλλα βροτῶν τίεν Pae. 9.47

    καὶ γὰρ:

    καὶ τοὶ γὰρ αἰθοίσας ἔχοντες σπέρμ' ἀνέβαν φλογὸς οὔ O. 7.48

    II where the καί goes closely with what follows, and is emphatic, also, even. “καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχος ὀργὰ” P. 9.42

    καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς, ὅμως ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων N. 1.50

    καὶ γὰρ ἐν ἀγαθέᾳ χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς Πυθῶνι κράτησεν Καλλίας N. 6.34

    καὶ γάρ:

    καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.56

    γ. introduces example, yes and, and further

    καὶ γὰρ Ἀλκμήνας O. 7.27

    καὶ γὰρ βιατὰς Ἄρης P. 1.10

    μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ' ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων. καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν I. 5.26

    b introducing double reason.
    I

    τε γὰρ δέ. κακολόγοι δὲ πολῖται· ἴσχει τε γὰρ ὄλβος οὐ μείονα φθόνον· ὁ δὲ χαμηλὰ πνέων ἄφαντον βρέμει P. 11.29

    II

    μὲν γὰρ δέ. Ὀλυμπίᾳ μὲν γὰρ αὐτὸς γέρας ἔδεκτο, Πυθῶνι δ O. 2.48

    τὸ μὲν γὰρ πατρόθεν τὸ δ' ματρόθεν O. 7.23

    πολλοῖσι μὲν γὰρ ἀείδεται. τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.25

    cf. frag. Pae. 16.3
    III

    μὲν γὰρ ἀλλά. ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν σεῖσαι. ἀλλ' ἐπὶ χώρας αὖτις ἕσσαι δυσπαλὲς δὴ γίνεται P. 4.272

    c γὰρ ὦν, looking to what follows, of course, but then

    ἐσσὶ γὰρ ὦν σοφός· οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν I. 2.12

    d γάρ τοι emphasising general validity of the reason.

    τὶν δὲ μοῖρ' εὐδαιμονίας ἕπεται. λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται ὁ μέγας πότμος P. 3.85

    I pray to Aiakos as I make this offering to the victors.

    σὺν θεῷ γάρ τοι φυτευθεὶς ὄλβος ἀνθρώποισι παρμονώτερος N. 8.17

    Lexicon to Pindar > γάρ

  • 27 ἐμός

    ἐμός (ἐμόν, -ῶν; -ά, -ᾶς, -ᾷ, -άν, -ά, -ᾶν, -αῖς; -ον nom., acc., - ῶν.)
    1 my, our referring normally to both chorus and Pindar, but occasionally to the chorus alone Πα. 2. 29 e. g., and apparently to Pindar alone P. 3.78, P. 10.56, e. g.

    ματρομάτωρ ἐμὰ Στυμφαλίς, εὐανθὴς Μετώπα, πλάξιππον ἃ Θήβαν ἔτικτεν O. 6.84

    ἐμῶν δ' ὕμνων ἄεξεὐτερπὲς ἄνθος O. 6.105

    πόθι φρενὸς ἐμᾶς γέγραπται O. 10.3

    ὁ μέλλων χρόνος ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ χρέος O. 10.8

    ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω Ματρί, τὰν κοῦραι παῤ ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι (ὅτι ἐγειτνία τῇ Πινδάρου οἰκήσει Μητρὸς θεῶν ἱερὸν καὶ Πανός, ὅπερ αὐτὸς ἱδρύσατο. Σ, but v. Fränkel, Hermes 1961, 392 on Kallistratos) P. 3.78

    τὸν δ' ἀμφέποντ αἰεὶ φρασὶν δαίμον ἀσκήσω κατ ἐμὰν θεραπεύων μαχανάν P. 3.109

    τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος (ἀπὸ τοῦ χοροῦ ἢ ἀπὸ τοῦ ποιητοῦ. Σ, but possibly both. cf. O. 6.84) P. 5.72

    ἐμᾷ ποτανὸν ἀμφὶ μαχανᾷ P. 8.34

    Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρ' ἀοίδιμον (reference unknown) P. 8.58

    Ἐφυραίων ὄπ' ἀμφὶ Πηνειὸν γλυκεῖαν προχεόντων ἐμὰν P. 10.56

    ἐμὰν ποιπνύων χάριν τόδ' ἔζευξεν ἅρμα Πιερίδων P. 10.64

    θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.27

    κεῖνος ἀμφ' Ἀχέροντι ναιετάων ἐμὰν γλῶσσαν εὑρέτω κελαδῆτιν N. 4.85

    Αἰακὸν ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ (ἑᾷ Hermann: “quo sensu Aeacus Thebanorum πολίαρχος dici potuerit ignoramus.” Puech: cf. v. 61 ξεῖνός εἰμι) N. 7.85

    τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ N. 7.102

    ναὶ μὰ γὰρ ὅρκον, ἐμὰν δόξαν κάλλιον ἂν δηριώντων ἐνόστησ' ἀντιπάλων (κατὰ τὴν ἐμὴν δόκησιν. Σ.) N. 11.24

    μᾶτερ ἐμὰ, χρύσασπι Θήβα I. 1.1

    ταῦτα, Νικάσιππ, ἀπόνειμον, ὅταν ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς i. e. to Thrasyboulos of Akragas I. 2.48

    τὸ δ' ἐμόν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται I. 5.19

    ματρὸς δὲ ματέρ' ἐμᾶς ἔτεκον ἔμπαν a chorus of Abderitans sing of their founding city Teos Pae. 2.29

    ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων τεοῖσιν ἐμαῖς τε τιμαῖς Pae. 6.11

    ]ἐμὸν τ[ Pae. 10.17

    ]νας ἐμᾶς διψῶντα[ Παρθ. 2.. μελισσοτεύκτων κηρίων ἐμὰ γλυκερώτερος ὀμφά fr. 152. ὤνασσ' Ἀλάθεια, μὴ πταίσῃς ἐμὰν σύνθεσιν τραχεῖ ποτὶ ψεύδει fr. 205. 3. in direct speech, “ ποθέω στρατιᾶς ὀφθαλμὸν ἐμᾶς” O. 6.16 “ ἀρχαίαν κομίζων πατρὸς ἐμοῦ τιμάν” P. 4.106 “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” I. 6.42 “τὸ μὲν ἐμόν, Πηλέι γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ” (τοῦτο ἰσοδυναμεῖ τῷ κατὰ ἐμὲ ἢ κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην. Σ.) I. 8.38 “

    ἐμὰν ματέρα λιπόντες καὶ ὅλον οἶκον Pae. 4.44

    Lexicon to Pindar > ἐμός

  • 28 οὐδέ

    1 following affirmative sent., cl.
    a and... not

    ὡς δ' ἄφαντος ἔπελες, οὐδὲ φῶτες ἄγαγον O. 1.46

    ὣς ἔννεπεν, οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι O. 1.86

    περὶ θνατῶν δ' ἔσσεσθαι μάντιν ἔξοχον, οὐδέ ποτ ἐκλείψειν γενεάν O. 6.51

    ἤρειδεν δέ μιν Φοῖβος, οὐδ' Ἀίδας ἀκινήταν ἔχε ῥάβδον O. 9.33

    οὐδέ μιν φόρμιγγες δέκονται P. 1.97

    φρενῶν ἔλαχε καρπὸν ἀμώμητον, οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται P. 2.74

    οὐδ' ἀπίθησέ νιν, ἀλλ P. 4.36

    οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι ᾤχοντ' ἀγλαοί, ἀλλ P. 4.82

    οὐδ' ἀλλοτρίων ἔρωτες ἀνδρὶ φέρειν κρέσσονες N. 3.30

    οὐδέ μίν ποτε φόβος ἀνδροδάμας ἔπαυσεν ἀκμὰν φρενῶν N. 3.39

    οὐδὲ θερμὸν ὕδωρ τόσον γε μαλθακὰ τεύχει γυῖα N. 4.4

    σοφοὶ δὲ μέλλοντα τριταῖον ἄνεμον ἔμαθον οὐδ' ὑπὸ κέρδει βλάβεν N. 7.18

    οὐδ' Ὑπερμήστρα παρεπλάγχθη N. 10.6

    οὐδ' ἀμόχθῳ καρδίᾳ προσφέρων τόλμαν παραιτεῖται χάριν N. 10.30

    οὐδὲ παναγυρίων ξυνᾶν ἀπεῖχον καμπύλον δίφρον I. 4.28

    οὐδ' ἔστιν οὕτω βάρβαρος οὔτε παλίγγλωσσος πόλις, ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος I. 6.24

    b adversative, but — not

    οὐδ' ἔλαθ Αἴπυτον ἐν παντὶ χρόνῳ κλέπτοισα θεοῖο γόνον O. 6.36

    οὐδ' ἔλαθε σκοπόν P. 3.27

    οὐδέ ποτε ξενίαν οὖρος ἐμπνεύσαις ὑπέστειλ' ἱστίον ἀμφὶ τράπεζαν I. 2.39

    2 following a neg. sent., phrase, nor
    a

    κέκριται πεῖρας οὔ τι θανάτου, οὐδ' ὁπότε O. 2.32

    οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ οὐδὲ πόντιον ὕδωρ ἀλλὰ O. 2.64

    οὐκ ἔμειν' ἐλθεῖν τράπεζαν νυμφίαν οὐδὲ παμφώνων ἰαχὰν ὑμεναίων P. 3.17

    “ οὔ τί που οὗτος Ἀπόλλων οὐδὲ μὰν χαλκάρματός ἐστι πόσις Ἀφροδίτας” P.4.87. “ οὐ πρέπει νῷνχαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν τιμὰν δάσασθαι” P. 4.148

    οὐκ ἐρίζων ἀντία τοῖς ἀγαθοῖς οὐδὲ μακύνων τέλος οὐδέν P. 4.286

    οὔ μιν ἄλυξεν, οὐδὲ μὰν βασιλεὺς Γιγάντων P. 8.17

    καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.6

    αἰσιᾶν οὐ κατ' ὀρνίχων ὁδόν· οὐδὲ Κρονίων ἀστεροπὰν ἐλελίξαις οἴκοθεν μαργουμένους στείχειν ἐπώτρυν N. 9.19

    ἀλλ' οὔ νιν φλάσαν οὐδ ἀνέχασσαν N. 10.69

    οὐ φιλοκερδής πω τότ' ἦν οὐδ ἐργάτις· οὐδ ἐπέρναντο γλυκεῖαι μαλθακόφωνοι ἀοιδαί I. 2.6

    —7.

    οὐ γὰρ πάγος οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται I. 2.33

    οὔτοι τετύφλωται μακρὸς μόχθος ἀνδρῶν οὐδ' ὁπόσαι δαπάναι ἐλπίδων ἔκνιξ ὄπιν† I. 5.57 κεῖνον οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δάπτει (v. l. οὐ κὶς) fr. 222. 2. στῆναι μὲν οὐ θέμις οὐδὲ παύσασθαι φορᾶς ?fr. 358. irregularly coordinated,

    ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος οὐδ' ἅτις Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός I. 6.26

    b

    οὔτε οὐδέ. τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη, οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ γέλως γλυκὺς ὦρσεν χάριν P. 8.85

    c

    τε οὐ οὐδέ. Οὐλυμπίᾳ τε Θεόγνητον οὐ κατελέγχεις, οὐδὲ Κλειτομάχοιο νίκαν Ἰσθμοῖ θρασύγυιον P. 8.37

    d

    οὐδὲ οὐδέ. ἐξίκετ' οὐδ ἀνέμους ἔ[λ]ᾳ[θ]εν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον Pae. 6.110

    οὐδὲ πελέκεις οὐδὲ Σειρήν (“[οὐ]-οὐδὲ οὐδὲ to be presumed, Zuntz, C. R., 1935, 5) ?fr. 339.
    e οὔτοι οὐδέ. οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198a.
    f fragg. ]γονουτουν ἀμπελ[ ]ιατων οὐδ' Ἀχελωιο[ ( οὔτ' ὦν οὐδὲ vid. Lobel) Πα. 13. c. 11. ἀνδροφθόρον, οὐδὲ σιγᾷ κατερρύη fr. 177b. ]αιων οὐδέ μ[ιν fr. 51 f. c. 5.
    3 not... even

    οὐδ' ἂν χρόνος δύναιτο θέμεν O. 2.16

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας (Schneidewin: οὔτε codd.) O. 14.8

    ἀλλ' οὐδὲ ταῦτα νόον ἰαίνει φθονερῶν P. 2.89

    τὰν οὐδὲ Πορφυρίων

    μάθεν P. 8.12

    τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ' ἀοιδαὶ ἔλιπον (Boeckh: οὔτε codd.) I. 8.56

    Lexicon to Pindar > οὐδέ

  • 29 γελάω

    γελάω, [dialect] Ep. [full] γελόω Od.21.105, [dialect] Aeol. [full] γέλαιμι Hdn.Gr.2.463, al.; [dialect] Ep. part.
    A

    γελόωντες Od.18.40

    , γελώοντες, -ώωντες, or - οίωντες ib. 111, cf. 20.390; [dialect] Ep. [tense] impf. γελώων or

    - οίων 20.347

    ; [dialect] Dor. part. γελᾶσα, [ per.] 3pl. γελᾶντι, Theoc.1.36,90; [dialect] Aeol.

    γελαίσας Sapph.2.5

    : [dialect] Att. [tense] fut.

    γελάσομαι Pl.Phdr. 252b

    , X.Smp.1.16, etc.; later

    γελάσω AP2.178

     (Mel.), 11.29 (Autom.), Anacreont.38.8, etc.: [tense] aor.

    ἐγέλᾰσα E.IT 276

    , etc.; [dialect] Ep.

    ἐγέλασσα Il.15.101

    ; [dialect] Dor.

    ἐγέλαξα Theoc.20

    . <*>, v.l.ib.7.42; [ per.] 3pl. γέλαν for ἐγέλασαν Poet. ap. EM255.6:—[voice] Pass., [tense] fut.

    - ασθήσομαι D.L.1.78

    , Luc.Am.2: [tense] aor.

    ἐγελάσθην D.2.10

    , ([etym.] κατ-) Th.3.83, Pl. Euthphr.3c, etc.: [tense] pf. γεγέλασται ([etym.] κατα-) Luc.DMort.1.1.
    I abs., laugh,

    ἁπαλὸν γελάσαι Od.14.465

    ;

    ἀχρεῖον γ. 18.163

    ;

    γναθμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν 20.347

    ;

    δακρυόεν γ. Il.6.484

    ;

    μηδὲν ἵλεων γ. S.Aj. 1011

    ; ἡ δ' ἐγέλασσε χείλεσιν, of feigned laughter, Il.15.101; ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ his heart laughed within him, 21.389;

    γελῶ ὁρῶν Hdt.4.36

    :—[voice] Pass., εἵνεκα τοῦ γελασθῆι αι for the sake of a laugh being raised, D.2.19.
    II laugh at,

    ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν Il.2.270

    , 23.784;

    ἐπ' ἀλλήλοισι γελῶσιν Thgn. 1113

    ; γελᾷ δὲ δαίμων ἐπ' ἀνδρὶ θερμῷ laughs scornfully at.., A.Eu. 560 (lyr.); ἐπί τινι at a thing, X.Mem.4.2.5, Pl.Phlb. 50a: freq. c. dat.,

    γελᾷ δὲ τοῖσδε.. ἄχεσιν πολὺν γέλωτα S.Aj. 957

     (lyr.), cf. 1043, Ar. Nu. 560; ἐγέλασα ψολοκομπίαις was amused at them, Id.Eq. 696;

    ὅταν ποτ' ἀνθρώποισιν ἡ τύχη γελᾷ Philem.110

    ;

    εἰς ἐχθροὺς γ. S. Aj.79

    ;

    ἐν κακοῖσι τοῖς ἐμοῖς A.Ch. 222

    : rarely c. gen. pers.,

    γελᾷ μου S.Ph. 1125

     (lyr.), cf. Pl.Tht. 175b, Luc.Dem.Enc.16, Procop.Goth.4.28 (v.l.).
    2 c. acc., deride,

    τινά Theoc.20.1

    ;

    ἢ τόδε γελᾶτε, εἰ..

     ;

    X.Smp.2.19

    ; τί δὲ τοῦτ' ἐγέλασας ἐτεόν; what is this you are laughing at? Ar.Nu. 820:—[voice] Pass., to be derided, A.Eu. 789 (lyr.), S.Ant. 839 (lyr.);

    πρός τινος Id.Ph. 1023

    ;

    παρά τινος Id.OC 1423

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γελάω

  • 30 θάλλω

    θάλλω, Hes.Op. 173, h.Cer. 402, etc.: [tense] aor.1 ἔθηλα ([etym.] ἀν-) Ael.NA2.25, 9.21: [tense] aor. 2
    A

    θάλε h.Hom.19.33

    ;

    ἀν-έθαλον LXX Wi.4.4

    , Ep.Phil. 4.10: [tense] pf. τέθηλα, in Hom. only part. in [tense] pres. sense τεθηλώς, [dialect] Ep. fem. τεθᾰλυῖα, and [ per.] 3sg. [tense] plpf.

    τεθήλει Od.5.69

    ; [ per.] 3sg. ind.

    τέθηλε Hes. Op. 227

    , Emp.77, S.Ph. 259; [dialect] Aeol. and [dialect] Dor.

    τέθᾱλα Sapph.Supp.25.12

    , Pi.Fr.129.5, B.9.40, IG3.171; subj. τεθήλῃ Epigr. ap. Pl.Phdr. 264d; inf.

    τεθηλέναι Id.Cra. 414a

    ; part. τεθᾱλώς prob. in A.Supp. 107(lyr.):—[voice] Pass., [tense] fut. θᾰλήσομαι ([etym.] ἀνα-) AP7.281 (Heraclid.): (cf. θηλέω):—sprout, grow, thrive, esp. of fruit-trees,

    ἐρινεὸς.. φύλλοισι τεθηλώς Od.12.103

    ; τεθήλει δὲ σταφυλῇσι, of a vine, 5.69; ἄνθεσι γαῖα θάλλει h.Cer.l.c.; <

    δένδρεα> τέθηλε καρπῶν ἀφθονίῃσι Emp.77

    ;

    ὦ χρυσέᾳ κόμᾳ θάλλων Λοξία Pi.I.7(6).49

    ;

    πώγωνι θάλλων S.Ichn.358

    : abs.,

    καρπὸν τρὶς ἔτεος θάλλοντα Hes.Op. 173

    ;

    θάλλει κατ' ἦμαρ αἰεὶ νάρκισσος S.OC 681

     (lyr.), etc.: freq. in [tense] pf. part., as Adj., luxuriant,

    τεθαλυῖά τ' ὀπώρη Od.11.192

    ;

    τεθαλυῖά τ' ἀλωή 6.293

    : also, c. acc. cogn., οὐ δένδρε' ἔθαλλεν χῶρος the place grew no trees, Pi.O.3.23, cf. AP9.78 (s.v.l., Leon.); ἐν φύλλοισι θαλλούσης βίον ξανθῆς ἐλαίας (Dind. ἴσον) A.Pers. 616; simply, bloom, Thphr.HP1.1.2; but of σίκυοι, etc.,

    ἡ ἀπὸ τοῦ ὕδατος ἀτμὶς οἷον θάλλοντας παρέχει Id.CP5.6.5

    .
    b of other natural objects, τεθαλυῖά τ' ἐέρση copious dew, Od. 13.245; ῥάχιν τεθαλυῖαν ἀλοιφῇ rich with fat, Il.9.208, cf. Od.13.410; εἰλαπίνῃ τεθαλυίῃ at a sumptuous feast, 11.415.
    2 of persons, states or conditions, bloom,

    θ. ἁπαλὸν χρόα Archil.100

    ; thrive, flourish,

    Εἰρήνη τεθαλυῖα Hes.Th. 902

    ; θάλλοισα εὐδαιμονία, ἀρετά, Pi.P. 7.19, I.5(4).17;

    πατρὸς θάλλοντος S.Ant. 703

    , cf. Ph. 420, etc.; ζῶν καὶ θάλλων alive and prosperous, Id.Tr. 235; ζῇ καὶ θάλλει [ἡ παίδευσις] Antipho Soph.60;

    θάλε πόθος h.Hom.19.33

    ;

    Ἔρως ἐπὶ Χαλκιδέων θάλλει πόλεσιν Carm.Pop.44

    ;

    Ἔρως τότε μὲν θ. τε καὶ ζῇ, ὅταν εὐπορήσῃ, τότε δὲ ἀποθνῄσκει Pl.Smp. 203e

    ;

    θ. καὶ εὐδαιμονεῖ χώρα καὶ πόλις Id.Lg. 945d

    : c. dat. modi,

    θάλλουσιν δ' ἀγαθοῖσι Hes.Op. 236

    ; ἀγλαΐῃ τεθαλυῖαι [δμῳαί] Id.Sc. 276; τοῖσι (sc. ἀνδράσι)

    τέθηλε πόλις Id.Op. 227

    ;

    πόλις ἐλευθερίᾳ τεθαλυῖα Simon.102

    ;

    θ. ἀρεταῖς Pi.O.9.16

    ;

    ἐλπίδι B.9.40

    ;

    εὐγενεῖ τέκνων σπορᾷ S.Ant. 1164

    ;

    παρρησίᾳ E.Hipp. 422

    ;

    δαίμων ἀφθίτῳ θ. βίῳ Critias25.17D.

    ;

    θ. ἐπὶ γυμνάδος ἔργοις Epigr.Gr.233

     ([place name] Chios).
    3 of disease and the like , in bad sense, to be fresh, active,

    ἡ δ' ἐμὴ νόσος ἀεὶ τέθηλε S.Ph. 259

    ; πήματα.. ἀεὶ θάλλοντα μᾶλλον ἢ καταφθίνοντα waxing, Id.El. 260;

    ἔρις θάλλει E.Ph. 812

     (lyr.): c. dat.,

    ἀφροσύναις θάλλουσ' Ὕβρις B.14.58

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θάλλω

  • 31 νέμω

    νέμω, [tense] fut.
    A

    νεμῶ S.Aj. 513

    , ([etym.] ἀπο-) Pl.Phlb. 65b, later

    νεμήσω Longus 2.23

    : [tense] aor. ἔνειμα, [dialect] Ep.

    νεῖμα Il.3.274

    : [tense] pf. νενέμηκα ([etym.] δια-) X.Cyr.4.5.45:—[voice] Med., νέμομαι, [tense] fut.

    νεμοῦμαι Th.4.64

    , D.21.203; [dialect] Ion. νεμέομαι ([etym.] ἀνα-) Hdt.1.173; later

    νεμήσομαι D.H.8.71

    , Plu.Crass.14, etc.: [tense] aor.

    ἐνειμάμην Th.8.21

    , etc. ( ἐνεμησάμην is f.l. in Clearch.10, Hp.Oss.18 ([etym.] ὑπο-)):—[voice] Pass., [tense] fut.

    νεμηθήσομαι Plu. Agis14

     (also νεμήσομαι in pass. sense ([etym.] δια-) App.BC4.3): [tense] aor.

    ἐνεμήθην Pl.Lg. 849c

    , D.36.38 (also in med. sense ([etym.] κατ-) Plu.Per.34, Ath.15.677e): [tense] pf.

    νενέμημαι Pl.Prm. 144d

    , etc. (also in med. sense, D.47.35).—Hom. uses of the [voice] Act., only [tense] pres., [tense] impf., and [tense] aor.; of the [voice] Med., [tense] pres. and [tense] impf.
    A deal out, dispense, freq. in Hom., esp. of meat and drink, μοίρας, κύπελλα, κρέα, μέθυ ν., Od.8.470, 10.357, Il.9.217, Od.7.179, cf. IG12.10.3, al.; οἱ γεωνόμοι νειμάντων τὴν γῆν ib.45.7: then generally, distribute, of the gods,

    Ζεὺς.. νέμει ὄλβον.. ἀνθρώποισιν Od.6.188

    ;

    Ζεὺς τά τε καὶ τὰ νέμει Pi.I.5(4).52

    , cf. P.5.55;

    θεῶν τὰ ἴς α νεμόντων Hdt.6.11

    , 109;

    Ζεὺς νέμων εἰκότως ἄδικα μὲν κακοῖς, ὅσια δ' ἐννόμοις A.Supp. 403

     (lyr.); [Διὶ] τὸν ὑπεραλγῆ χόλον ν. leave vengeance to Zeus, S.El. 176 (lyr.); of men,

    ν. δευτερεῖά τινι Hdt.1.32

    ;

    τρίτον μέρος τῶν σκύλων τισί Th.3.114

    ; μοῖραν ν. τινί pay one due honour, respect, A.Pr. 294 (lyr.); μητρὸς τιμὰς ν. respect her privileges, Id.Eu. 624 (but πρόσω ν. τιμάς extend one's privileges, ib. 747);

    Λύκῳ κῆπον Εὐβοίας νέμει S.Fr.24

    ; Πολυκράτης μητέρα νέμει P. allots a mother (to you), prov. in Duris63 J.;

    εἰ πατρὸς νέμοι τιν' ὤραν τοῦ καλῶς πράσσειν δοκεῖν S. Tr.57

    ;

    τὸ σὸν γέρας τιμὴν ἐμοὶ ν. Id.Ph. 1062

    ;

    ἐκείνῳ.. αἰτίαν νέμει Id.Aj.28

    ; ν. αἵρεσιν give one a choice, ib. 265;

    ναύταις οὐκέθ' ὁδὸν νέμει

     affords, vouchsafes,

    E.Hipp. 745

     (lyr.); τὸ πιστὸν τῆς ἀληθείας ν. observe it, S.Tr. 398;

    τῷ.. ὄχλῳ πλέον ν. E.Hec. 868

    ;

    μήτε οἴκτῳ πλέον ν. μήτ' ἐπιεικείᾳ Th.3.48

    ;

    τὸ ἧσσον ἀδικίᾳ E.Supp. 380

     (lyr.); τῷ φθόνῳ πλέον μέρος ib. 241;

    τὸ πλεῖστον ἡμέρας τούτῳ μέρος Id.Fr. 183

    ;

    ἔλασσόν τινι Antipho 5.10

    ;

    χάριν τινί Ar.Av. 384

    ;

    πενίᾳ καὶ πλούτῳ τιμὴν ν. Pl.Lg. 696a

    ; of judges, κολαστὴν.. θάνατον ν. ib. 863a;

    συγγνώμην τισί Gal.6.753

    : c. inf.,

    νεῖμεν ἐμοὶ τέρψιν ὁμιλεῖν S.Aj. 1201

     (lyr.):—[voice] Pass., νέμεται ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας is freely bestowed upon them, Hdt.9.7.α'; κρέα νενεμημένα portions of meat, X.An.7.3.21; πλεῖστα μέρη ἡ οὐσία νενεμημένη distributed into.., Pl.Prm. 144d.
    2 pay out, distribute a bandage, in [voice] Act. and [voice] Pass., Hp. Off.8,22, Fract.4,16, Sor.Fasc.4, al.
    II [voice] Med., distribute among themselves: hence, have and hold as one's portion, possess,

    πατρώϊα πάντα νέμεσθαι Od.20.336

    : mostly of land, τεμένεα, τέμενος, 11.185, Il.12.313;

    ἔργα 2.751

    , Hes.Op. 119; πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἐνειμάμην (sc. οὐσίαν) Lys.16.10, cf. 19.46; τἄλλα νεμομένη administering.., Hdt.4.165; τὰ μέταλλα, τὰ ἐμπόρια, Id.7.112, Th. 1.100; [τὰ λήμματα] ἃ νέμεσθε which you enjoy, D.3.33: abs., ἔμ' οἴεσθ' ὑμῖν εἰσοίσειν ὑμᾶς δὲ νεμεῖσθαι; that you shall reap the fruit, Id.21.203.
    2 reap the fruit of: hence, dwell in, inhabit,

    ἄλσεα νέμεσθαι Il.20.8

    ; freq. with names of places, spread over, occupy a country, Ἰθάκην, Ὑρίην νέμεσθαι, Od.2.167, Il.2.496;

    ἀγρούς Pi.P.4.150

    ;

    τὸ πρὸς τὴν ἠῶ Hdt.4.19

    , etc.;

    νεμόμενοι τὰ αὑτῶν.. ὅσον ἀποζῆν Th.1.2

    .
    b generally, enjoy,

    προσόδους BGU256.9

     (ii A.D.), etc.
    c of cities, to be situated upon,

    τὸν Ἄθων Hdt.7.23

    , cf. 123:— [voice] Pass.,

    ἄχρι τῆς ὁδοῦ τῆσδε τὸ ἄστυ τῇδε νενέμηται IG12.893

    ; cf.

    νέμησις 11.1

    .
    3 in Pi., of Time, spend, pass, αἰῶνα, ἁμέραν, O.2.66, N.10.56: abs., live,

    ἡσυχᾷ νεμόμενος P.11.55

    .
    III from Pi. onwards, [voice] Act. is found in sense of [voice] Med., hold, possess,

    ἕδος Ὀλύμπου ν. O.2.12

    ;

    ἔνδον ν. πλοῦτον κρυφαῖον I.1.67

    ; inhabit,

    γῆν ν. Hdt.4.191

    ;

    χωρίον κοινῇ ν. Th.5.42

    ;

    πόλιν S.OC 879

     (lyr.); ὅτι πλείστους ν. ἄνδρας to have as many husbands as possible, Str.11.13.11: abs., hold land, occupy, dwell,

    ν. περὶ τὴν λίμνην Hdt.4.188

    :—[voice] Pass., of places, to be inhabited,

    πάντα ὑπὸ βαρβάροισι νέμεται Id.7.158

    : abs., of a country, maintain itself, be constituted, Th.1.5,6.
    2 hold sway over, manage,

    πόλιν Hdt. 1.59

    , 5.29; τὰς Ἀθήνας ib.71, etc.;

    λαόν Pi.O.13.27

    ;

    πάντα A.Pr. 526

     (lyr.);

    ἀστραπᾶν κράτη ν. S.OT 201

     (lyr.); κράτη καὶ θρόνους ib. 237, cf.Aj. 1016;

    σύνοδον OGI50.3

     (Ptolemais, iii B.C.);

    τὸν μέγαν Πακτωλὸν εὔχρυσον νέμεις S.Ph. 393

     (lyr.); οἴακα ν. wield, manage it, A.Ag. 802 (anap.);

    ἀσπίδ' εὔκυκλον ν. Id.Th. 590

    ; ἰσχὺν ν. ἐπὶ σκήπτροις support oneself on staves, Id.Ag.75 (anap.); ν. γλῶσσαν use the tongue, ib. 685 (lyr.);

    ν. πόδα Pi.N.6.15

    : abs., hold sway,

    ὃς Συρακόσσαισι ν. Id.P.3.70

    .
    3 hold, consider as..,

    σὲ νέμω θεόν S.El. 150

     (lyr.), cf. 598, Tr. 483, Aj. 1331 (so in [voice] Pass., οὐδέ μοι ἐμμελέως τὸ Πιττάκειον νέμεται seems not to me fitly said, Simon.5.9): in Prose, προστάτην νέμειν τινά register as one's patron, Isoc.8.53, Hyp.Fr.21, Arist.Pol. 1275a12;

    ἡγεμόνα ν. τινά Agatharch.Fr.Hist.17J.

    ; ἀθλητῶν τοὺς μὴ νενεμημένους ἢ σεσωμασκηκότας unproved athletes, Plb. 6.47.8.
    IV call over, recite, S.Fr. 144; = ἀναγινώσκω, Hsch.
    B of herdsmen, pasture, graze their flocks, drive to pasture, abs.,

    ἐπῆλθε νέμων Od.9.233

    ; [χώραν] ἱκανὴν νέμειν τε καὶ ἀροῦν both for pasture and tillage, Pl.R. 373d: c. acc.,

    ὁ μὲν ἵππους νέμων, ὁ δὲ βοῦς Hdt.8.137

    ;

    μῆλα E.Cyc.28

    , etc.; κτήνη πληγῇ ν. drive them afield with blows, Pl.Criti. 109c, cf. Heraclit.11 ([voice] Pass.).
    2 more freq. in [voice] Med., of cattle, feed, graze, Il.5.777, 15.631, Od.13.407, Hdt. 8.115, etc.: c. acc. loci, range over,

    ὡς λέαινα.. δρύοχα νεμομένα E.El. 1163

     (lyr.);

    κολοιοὶ ταπεινὰ ν. Pi.N.3.82

    : c. acc. cogn., feed on,

    νέμεαι.. ἄνθεα ποίης Od.9.449

    ;

    νομάς Hdt.1.78

    ;

    χλόην E.Ba. 735

    ;

    τὰ λευκὰ σήσαμα Ar.Av. 159

    ; of men, eat, S.Ph. 709 (lyr.).
    b metaph., of fire, consume, devour, Il.23.177, Hdt.5.101; also

    τὸ ψεῦδος.. νέμεται τὴν ψυχήν Plu.2.165a

    .
    c Medic., abs., of ulcers, spread,

    ἐνέμετο πρόσω Hdt.3.133

    , cf. Thphr.HP9.9.5; of gangrene, prob. in D.S.17.103; of thrush, Asclep. ap. Gal.12.995;

    ἐπὶ μᾶλλον ν. Aret.CA1.9

    ; ἐς τὸ εἴσω ν. ibid.; of a swelling,

    ὄγκος νεμόμενος Philum.Ven.17.1

    .
    II c. acc. loci, ὄρη νέμειν graze the hills [with cattle], X.Cyr.3.2.20:—[voice] Pass.,

    [τὸ ὄρος] νέμεται αἰξὶ καὶ βουσί Id.An. 4.6.17

    .
    2 metaph., πυρὶ νέμειν πόλιν waste a city by fire, give it to the flames, Hdt.6.33:—[voice] Pass., πυρὶ χθὼν νέμοιτο were being devoured, wasted by fire, Il.2.780;

    πυρὶ νέμεται.. ἡ φάλαγξ Plu.Alex. 18

    . (Cf. OHG. neman 'take', Avest. n[schwa]mah- 'loan', Lith. nuoma 'rent', 'usury'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νέμω

  • 32 νῦν

    νῦν (for [full] νυν, [full] νυ, v. infr. II), Adv.
    A now, both of the present moment, and of the present time generally, οἳ ν. βροτοί εἰσιν mortals of our day, Il.1.272 ; so in [dialect] Ion. and [dialect] Att., οἱ ν. [ἄνθρωποι] men of the present day, Hdt.1.68 ;

    οἵ γε ν. Pi.O.1.105

    , B.5.4, cf. Arist.Metaph. 1069a26 ; ὁ ν. τρόπος, τὸ ν. βαρβαρικόν, Th.1.6 ; Βοιωτοὶ οἱ ν. ib.12 ;

    ὁ ν. παρὼν χρόνος S.Tr. 174

    , al., Pl.Prm. 141e ;

    ἡμέρα ἡ ν. S.OT 351

     ;

    νὺξ ἡ ν. Id.Ant.16

     ;

    ἡ ν. ὁδός Id.El. 1295

     ;

    τὸ ν.

     the present,

    Arist.Ph. 218a6

    , al. ;

    ἀπὸ τοῦ ν. Pl.Prm. 152c

    , LXXGe.46.30, etc. ;

    ἀπὸ ν. AP5.40

     (Rufin.) ;

    ἕως τοῦ ν. LXXGe.46.34

     ; μέχρι ν. (v.l. μ. τοῦ ν.) D.S.17.110 ; τὰ ν. simply, = ν., Hdt.7.104, E.Heracl. 641, etc. ;

    τό περ ν. Pi. N.7.101

     ;

    τὰ δὲ ν. S.OC 133

     (lyr.) ;

    τὸ ν. εἶναι Pl.R. 506e

    , X.Cyr.5.3.42, Arist.Ath.31.2 ;

    τὸ ν. ἔχον Act.Ap.24.25

    .
    2 of the immediate past, just now, but now,

    ν. Μενέλαος ἐνίκησεν Il.3.439

    , cf. 13.772, Od. 1.43, S.OC84, X.Cyr.4.5.48 ;

    ν. γοῦν ἐπεχείρησας Pl.R. 341c

     ;

    ἡλίκα ν. ἐτραγῴδει D.18.13

    .
    3 of the future, presently,

    ν. αὖτ' ἐγχείῃ πειρήσομαι Il.5.279

    , cf. 20.307, Od.1.200 ;

    ν. φεύξομαι, τόθ' ἁγνὸς ὤν E.El. 975

     ; cf. νῦν δή, νυνί.
    4 sts. opp. to what might have been under other circumstances, as it is (or was), as the case stands (or stood), as a matter offact,

    ν. δ' ὁ μὲν ὣς ἀπόλωλε Od.1.166

     ;

    εἰ μὲν ὑπώπτευον, οὐκ ἂν.. ἐποιούμην· ν. δὲ κτλ. Th.4.126

    , cf. 1.122, 3.113, Pl. Cra. 384b, D.18.195, etc. ; καὶ ν. even so, X.An.7.4.24,7.7.17.
    5 coupled with other Particles,

    τὰ ν. γε S.Ph. 245

    , etc. ;

    ν. γε μάν Pi. P.1.50

     ; ν. δή, v. h. v. : with other expressions of Time, ν... σήμερον, ν. ἡμέρη ἥδε, Il.7.29, 13.828 ;

    ν. ἤδη

     henceforth,

    S.Ant. 801

     (anap.), etc. ;

    ν... ἄρτι

     but now,

    Pl.Cra. 396c

    .
    II enclit. (but see below) νυν, νυ. [νυ only [dialect] Ep., [dialect] Boeot., and Cypr. (also Arc. in ὅνυ, q. v.) ; νῠν twice in Hom., Il.10.105, 23.485 : ῡ?νῦνX in Trag. ([pron. full] ῡ A.Th. 242, 246, S.Ant. 705, E.Or. 1678, etc. ; [pron. full] ῠ S.Tr.92, E.Andr.91, etc.), [pron. full] ῡ in Com. (Ar.V. 1381, Pl. 975, al.), exc. Cratin.144, Ar.Th. 105 (lyr., citing Agatho), and perh. Nu.141 ; both quantities in τοίνυν, q.v.]
    1 rarely of Time, now, perh. so used in Il.10.105, cf. Parm.19.1, Pi. P.11.44, al., Epich.170.6.
    2 in [dialect] Ep. mostly as a particle of emphasis,

    ἧκε δ' ἐπ' Ἀργείοισι κακὸν βέλος· οἱ δέ νυ λαοὶ θνῇσκον Il.1.382

    , etc.: freq. coupled with other Particles or Conjs.,

    ἦ ῥά ν. 4.93

     ;

    καί νύ κεν 3.373

     ; οὔ ν., μή νύ τοι, 10.165, 1.28 ; ἐπεί νύ τοι ib. 416 ;

    ὥς νύ περ 2.258

    .
    3 in commands or entreaties,

    μή ν. μοι νεμεσήσετ' 15.115

     : freq. with other Advbs., δεῦρό ν. come now ! 23.485 ;

    ἐνταῦθά ν. ὕβριζε A.Pr.82

    , cf. Ar.Th. 1001, V. 149, Pl. 724 ;

    εἶά ν. Id. Pax 467

    , V. 430, Pl. 316 : freq. with imper., φέρε ν. ib. 789 ;

    ἄγε ν. Id. Pax 1056

    , V. 381 ;

    σπεῦδέ ν. Id.Pl. 414

     ;

    σίγαν. S.Aj.87

    , Cratin.l.c. ;

    περίδου ν. Ar.Nu. 644

    , cf. X.Cyr.5.3.21, etc. ;

    ὕφαινέ ν. B.18.8

     ; so in [dialect] Boeot.,

    ν. ἔνθω IG7.3172.88

     (Orchom.) ; also in Cypr. with opt. in commands, δυϝάνοι ν., δώκοι ν., Inscr.Cypr.135.6,16 H. ([place name] Idalion).
    4 in questions, τίς ν. ; τί ν. ; who, what, why now? Il.5.373, 1.414,4.31 ; ἦ νυ.. ; Od.6.125. [In signf. I always perispom. In signf. II perispom. exc. when short, Hdn.Gr.2.39, al. ; enclit. when short, sts. in codd., as Il.23.485 (Pap. in AJP21.304, etc. ; oxyt. when = δή, Tyrannioap.Hdn.Gr.2.27 ; καθ' ὁμαλισμόν or κατ' ἔγκλισιν when=δή, Sch.Ar.Pl. 414, Sch.A.R.1.664). In codd. usu. perispom. in both senses, A.Pr.82, Th. 242, 246, S.Ant. 705,El. 324, Ar.Pl. 414, V. 758, 922, etc. ; even νῠν is written νῦν in codd. vett. Pi. passim, also in S.Aj.87, Tr.92, etc. ; hence νυν may freq. be restored where the sense requires it. The accent of τοίνῡ?νῦνXν perh. shows that both νῠν and νῡν could be enclitic.—Position: in signf. I νῦν can occupy any position ; in signf. II it prefers (like other enclitics, but also like ἄν, δέ, γάρ, etc.) the second place in the sentence, e.g.

    πρός νύν σε πατρός S.Ph. 468

    , cf. OC 1333 ;

    ἀπό νύν με λείπετ' ἤδη Id.Ph. 1177

     (lyr.) ;

    μετά νυν δός E.Supp.56

     (lyr.) ; νυ (always enclitic) precedes other enclitics and allows only δέ to precede.] (Cf. Skt. nú, n[umacracute], nūnám, OE. nū 'now', etc.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νῦν

  • 33 σέβομαι

    σέβομαι, mostly used in [tense] pres.: [tense] impf. in Hdt.7.197: [tense] fut.
    A

    σεβήσομαι POxy.1381.202

     (ii A.D.): [tense] aor.

    ἐσέφθην S.Fr. 164

    , Pl.Phdr. 254b, Porph.Plot.12:— feel awe or fear before God, feel shame, οὔ νυ σέβεσθε; Il.4.242, cf. Ar.Nu. 293;

    τιμῶν καὶ σεβόμενος Pl.Lg. 729c

    ; σεφθεῖσα awe-stricken, Id.Phdr. l.c.: rarely c. inf., dread or fear to do a thing,

    σ. προσιδέσθαι.., ἀντία φάσθαι A.Pers. 694

     (lyr.);

    μιαίνειν τὸ θεῖον Pl.Ti. 69d

    ;

    σέβεται καὶ φοβεῖται.. τό τι κινεῖν τῶν καθεστώτων Id.Lg. 798b

    : so c. acc. rei, to fear to do it, Antipho 2.4.12: c. part.,

    σ. προσορῶν Pl.Phdr. 250e

    .
    2 after Hom., c. acc. pers., revere, worship,

    Κρονίδαν Pi.P.6.25

    ;

    θεούς A.Supp. 921

    , etc.; πάντων ἀνάκτων κοινοβωμίαν ib. 223;

    Λατώ Ar.Th. 123

    ; Λυκοῦργον σέβεσθαι worship him as a hero, Hdt.1.66, cf. 7.197;

    προσορῶν ὡς θεὸν σ. τινά Pl.Phdr. 251a

    ; do homage to Zeus, A.Pr. 937: generally, pay honour or respect to.., θνατοὺς ἄγαν σ. ib. 543 (lyr.);

    τὸ φίλον S.OC 187

     (lyr.), cf. Ph. 1163 (lyr.), etc.;

    σ. τινὰ τύχης μάκαρος E.IT 648

    .
    b esp. of Jewish proselytes,

    σεβομένη τὸν θεόν Act.Ap.16.14

    , cf.J.AJ14.7.2; σεβόμενοι προσήλυτοι, Ἕλληνες, Act.Ap.13.43, 17.4; σεβόμεναι γυναῖκες ib.13.50.
    3 of things,

    τὰ βυβλία σεβόμενοι μεγάλως Hdt.3.128

    ;

    ὄργια Ar.Th. 949

    ;

    ὦ Πιερία, σέβεταί σ' Εὔιος E.Ba. 566

     (lyr.);

    τὸ σῶφρον αἰδούμενος ἅμα καὶ σ. Pl.Lg. 837c

    .
    II [voice] Act. σέβω is post-Hom., used only in [tense] pres. and [tense] impf., worship, honour, mostly of the gods,

    σ. Δήμητρος πανήγυριν Archil.120

    ;

    πατρὸς Ὀλυμπίοιοτιμάν Pi.O.14.12

    ;

    θεούς A.Th. 596

    ;

    Νύμφας Id.Eu.22

    ;

    Ἅιδην S.Ant. 777

    ; τἀν Ἅιδου ib. 780;

    θεῶν θέσμια Id.Aj. 713

    (lyr.), etc.; rare in Prose,

    νομίζεται θεοὺς σέβειν X.Mem.4.4.19

    , cf. Ar.Nu. 600; but also of parents, S.OC 1377, cf. Ant. 511; of kings, Id.Aj. 667, etc.; of suppliants, A.Eu. 151 (lyr.);

    λέγω κατ' ἄνδρα, μὴ θεόν, σέβειν ἐμέ Id.Ag. 925

    ;

    αἰχμὴν.. μᾶλλον θεοῦ σ. Id.Th. 530

    ;

    σ. ὀνείρων φάσματα Id.Ag. 274

    ;

    τὰς ἐμὰς ἀρχὰς σ. S.Ant. 744

     ( εὖ σέβουσι is dub. cj. for εὐσεβοῦσι in A.Ag. 338, cf. E.Ph. 1320, Tr.85); σέβειν ἐν τιμῇ c. acc., A.Pers. 166, Pl.Lg. 647a: c. inf., ὑβρίζειν ἐν κακοῖσιν οὐ σέβω, i.e. τὸ ὑβρίζειν, I do not respect, approve it, A.Ag. 1612;

    τὸ μὴ ἀδικεῖν σέβοντες Id.Eu. 749

    : rarely of a god,

    Ποσειδῶν.. τὰς ἐμὰς ἀρὰς σέβων E.Hipp. 896

    :— σέβομαι as [voice] Pass., to be reverenced,

    ἡ δ' οἴκοι [πόλις] πλέον δίκῃ σέβοιτ' ἄν S.OC 760

    ; τὸ σεβόμενον reverence, Plu. 2.1101d.
    2 less freq. abs., to worship, to be religious,

    τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν A.Eu. 725

    , cf. 897;

    οὐ γὰρ σέβεις S.Ant. 745

    ;

    κρίνοντες ἐν ὁμοίῳ καὶ σέβειν καὶ μή Th.2.53

    ; but in all these places an object shd. perh. be supplied from the context. ( σέβομαι prob. orig. 'I shrink from.. ', of which σοβέω is the causal; perh. cogn. with Skt. tyajati 'desert, let go'.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σέβομαι

  • 34 φύσις

    φύσις [pron. full] [ῠ], ἡ, gen. φύσεως, poet. φύσεος prob. (metri gr.) in E.Tr. 886, cf. Ar.V. 1282 (lyr.), 1458 (lyr.), [dialect] Ion. φύσιος: dual φύσει (
    A v.l. φύση) Pl.R. 410e, ([etym.] φύω):
    I origin,

    φ. οὐδενός ἐστιν ἁπάντων θνητῶν οὐδὲ.. τελευτή Emp.8.1

     (cf. Plu.2.1112a);

    φ. βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ πρῶτα Pl.Lg. 892c

    ;

    ἡ φ. ἡ λεγομένη ὡς γένεσις ὁδός ἐστιν εἰς φύσιν Arist.Ph. 193b12

    ;

    φ. λέγεται ἡ τῶν φυομένων γένεσις Id.Metaph. 1014b16

    ; freq. of persons, birth,

    φύσει νεώτερος S.OC 1295

    , cf. Aj. 1301, etc.;

    φύσι γεγονότες εὖ Hdt.7.134

    ; φύσει, opp. θέσει (by adoption), D.L.9.25;

    φύσει Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος Ath.4.183d

    ; so ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, υἱός, ἀδελφός, Plb. 3.9.6, 3.12.3, 11.2.2; also in acc.,

    ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν S.El. 325

    ; ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν ib. 1125, cf. Isoc.3.42.
    2 growth, τριχῶν, παιδίου, Hp.Nat.Puer.20,29, cf. 27: pl.,

    γενειάσεις καὶ φύσεις κεράτων Plot.4.3.13

    .
    II the natural form or constitution of a person or thing as the result of growth (

    οἷον ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φ. εἶναι ἑκάστου Arist.Pol. 1252b33

    ): hence,
    1 nature, constitution, once in Hom., καί μοι φύσιν αὐτοῦ (sc. τοῦ φαρμάκου)

    ἔδειξε Od.10.303

    ;

    φ. τῆς χώρης Hdt.2.5

    ;

    τῆς Ἀττικῆς X.Vect.1.2

    , cf. Oec.16.2, D.18.146, etc.;

    τῆς τριχός X.Eq.5.5

    ; αἵματος, ἀέρος, etc., Arist.PA 648a21, Mete. 340a36, etc.: pl.,

    φύσεις ἐγγιγνομένας καρπῶν καὶ δένδρων Isoc.7.74

    ;

    αἱ φ. καὶ δυνάμεις τῶν πολιτειῶν Id.12.134

    ;

    ἡ τῶν ἀριθμῶν φ. Pl.R. 525c

    ;

    ἡ τῶν πάντων φ. X.Mem.1.1.11

    , etc.;

    ἡ ἰδία τοῦ πράγματος φ. IG22.1099.28

     (Epist.Plotinae).
    2 outward form, appearance,

    μέζονας ἢ κατ' ἀνθρώπων φύσιν Hdt.8.38

    ; ἢ νόον ἤτοι φύσιν either in mind or outward form, Pi.N.6.5;

    οὐ γὰρ φ. Ὠαριωνείαν ἔλαχεν Id.I.4(3).49

     (67);

    μορφῆς δ' οὐχ ὁμόστολος φ. A.Supp. 496

    ;

    τὸν δὲ Λάϊον φύσιν τίν' εἶχε φράζε S.OT 740

     (read εἷρπε, taking φ. with ἔχων), cf. Tr. 379; δρακαίνης φ. ἔχουσαν ἀγρίαν prob. in E.Ba. 1358;

    τὴν ἐμὴν ἰδὼν φ. Ar.V. 1071

     (troch.), cf. Nu. 503;

    τὴν τοῦ σώματος φ. Isoc.9.75

    .
    3 Medic., constitution, temperament, Hp.Aph.3.2 (pl.), al.;

    ἡ φ. καὶ ἡ ἕξις Id.Acut.43

    ;

    φ. φύσιος καὶ ἡλικία ἡλικίης διαφέρει Id.Fract.7

    ;

    φύσιες νούσων ἰητροί Id.Epid.6.5.1

    .
    b natural place or position of a bone or joint, ἀποπηδᾶν ἀπὸ τῆς φ., ἐς τὴν φ. ἄγεσθαι, Id.Art.61, 62, al.;

    ὀστέον μένον ἐν τῇ ἑωυτοῦ φ. Id.VC5

    , al.;

    φύσιες τῶν ἄρθρων Id.Nat.Puer.17

    .
    4 of the mind, one's nature, character,

    ἦθος ἕκαστον, ὅπῃ φ. ἐστὶν ἑκάστῳ Emp.110.5

    ;

    εὐγενὴς γὰρ ἡ φ. κἀξ εὐγενῶν.. ἡ σή S.Ph. 874

    ; τὴν αὑτοῦ φ. λιπεῖν, δεῖξαι, ib. 902, 1310;

    φ. φρενός E.Med. 103

     (anap.);

    ἡ ἀνθρωπεία φ. Th.1.76

    ;

    φ. τῆς μορφῆς καὶ τῆς ψυχῆς X.Cyr.1.2.2

    ;

    ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φ. δ' ἴση E.Fr. 168

    ; φ. φιλόσοφος, τυραννική, etc., Pl.R. 410e, 576a, etc.;

    δεξιοὶ φύσιν A.Pr. 489

    ;

    ἀκμαῖοι φύσιν Id.Pers. 441

    ;

    τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεος, ἣν ἔχοι τις Ar.V. 1458

     (lyr.), cf. 1282 (lyr.);

    Σόλων.. ἦν φιλόδημος τὴν φ. Id.Nu. 1187

    ;

    ἔνιοι ὄντες ὡς ἀληθῶς τοῦ δήμου τὴν φ. οὐ δημοτικοί εἰσι X.Ath.2.19

    ; φύσεως ἰσχύς force of natural powers, Th.1.138; φύσεως κακία badness of natural disposition, D.20.140;

    ἀγαθοὶ.. γίγνονται διὰ τριῶν, τὰ τρία δὲ ταῦτά ἐστι φ. ἔθος λόγος Arist. Pol. 1332a40

    ; χρῶ τῇ φύσει, i.e. give rein to your natural propensities, Ar.Nu. 1078, cf. Isoc.7.38;

    τῇ φ. χρώμενος Plu.Cor.18

    ;

    θείας κοινωνοὶ φ. 2 Ep.Pet.1.4

    : pl., Isoc.4.113, v.l. in E.Andr. 956;

    οἱ ἄριστοι τὰς φ. Pl.R. 526c

    , cf. 375b, al.: prov.,

    ἔθος, φασί, δευτέρη φ. Jul.Mis. 353a

    .
    b instinct in animals, etc., Democr.278;

    οὐκ ἐπιστήμῃ οὐδὲ τέχνῃ ἀλλὰ φύσει Herm.

     ap. Stob.1.41.6;

    ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἡ αἴσθησις τῇ φ. ἥνωται, ἐν δὲ ἀνθρώποις τῇ νοήσει Corp.Herm. 9.1

    , cf. 12.1.
    5 freq. in periphrases, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ' ὀργάνειας, i.e. would'st provoke a stone, S.OT 335;

    χθονὸς φ. A.Ag. 633

    ; esp. in Pl.,

    ἡ τοῦ πτεροῦ φ. Phdr. 251b

    ;

    ἡ φ. τῶν σωμάτων Smp. 186b

    ; ἡ φ. τῆς ἀσθενείας its natural weakness, Phd. 87e;

    ἡ τοῦ μυελοῦ φ. Ti. 84c

    ;

    ἡ τοῦ δικαίου φ. Lg. 862d

    , al.; ἡ φ., with gen. understood, Smp. 191a, Phd. 109e.
    III the regular order of nature,

    τύχη.. ἀβέβαιος, φ. δὲ αὐτάρκης Democr.176

    ;

    κατὰ φύσιν Pl.R. 444d

    , etc.; τρίχες κατὰ φύσιν πεφυκυῖαι growing naturally, Hdt.2.38, cf. Alex.156.7 (troch.);

    κατὰ φύσιν νόμος ὁ πάντων βασιλεύς Pi.Fr. 169

     (cf. Pl.Grg. 488b);

    κατὰ φ. ποιεῖν Heraclit.112

    ; opp. παρὰ φύσιν, E.Ph. 395, Th.6.17, etc.;

    παρὰ τὴν φ. Anaxipp.1.18

    ; προδότης ἐκ φύσεως a traitor by nature, Aeschin.2.165; πρὸ τῆς φ. ἥκειν εἰς θάνατον before the natural term, Plu.Comp.Dem.Cic.5: freq. in dat. φύσει (

    ἐν φ. Hp.

    Aër.14) by nature, naturally, opp. τύχῃ, τέχνῃ, Pl.Lg. 889b, cf. R. 381b;

    φύσει τοιοῦτος Ar.Pl. 275

    , cf. 279, al.;

    ὁ ἄνθρωπος φ. πολιτικὸν ζῷόν ἐστι Arist.Pol. 1253a3

    ; ὁ μὴ αὑτοῦ φ. ἀλλ' ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φ. δοῦλός ἐστιν ib. 1254a15;

    φ. γὰρ οὐδεὶς δοῦλος ἐγενήθη ποτέ Philem.95.2

    ; opp. νόμῳ (by convention), Philol.9, Archelaus ap.D.L.2.16, Pl.Grg. 482e, cf. Prt. 337d, etc.;

    τὰ μὲν τῶν νόμων ὁμολογηθέντα, οὐ φύντ' ἐστίν, τὰ δὲ τῆς φύσεως φύντα, οὐχ ὁμολογηθέντα Antipho Soph.44

    Ai 32 (Vorsokr.5);

    ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται D.25.15

    ;

    τοὺς τῆς φ. οὐκ ἔστι λανθάνειν νόμους Men.Mon. 492

    ;

    οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει τινί Pl. Ap. 22c

    ;

    φ. μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν S.Ph.79

    , cf. Pl.Phlb. 14c, etc.;

    φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι Antipho Soph.44

     Bii 10 (Vorsokr.5); φύσιν ἔχει c. inf., it is natural, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι (sc. τὸν Ἡρακλέα); Hdt.2.45, cf. Pl.R. 473a; οὐκ ἔχει φύσιν it is contrary to nature, ib. 489b;

    οὔτ' εὔλογον οὔτ' ἔχον ἐστὶ φύσιν D.2.26

    ;

    τὸ τόλμημα φύσιν οὐκ ἔχει Polem.Call.36

    .
    IV in Philosophy:
    1 nature as an originating power,

    φ. λέγεται.. ὅθεν ἡ κίνησις ἡ πρώτη ἐν ἑκάστῳ τῶν φύσει ὄντων Arist.Metaph. 1014b16

    ;

    ὁ δὲ θεὸς καὶ ἡ φ. οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν Id.Cael. 271a33

    ; ἡ δὲ φ. οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ ib. 291b13;

    ἡ μὲν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φ. ἀρχὴ ἐν αὐτῷ Id.Metaph. 1070a8

    , cf. Mete. 381b5, etc.;

    φ. κρύπτεσθαι φιλεῖ Heraclit.123

    ;

    ἡ γοητεία τῆς φ. Plot.4.4.44

    ; φ. κοινή, the principle of growth in the universe, Cleanth.Stoic.1.126; as Stoic t.t., the inner fire which causes preservation and growth in plants and animals, defined as πῦρ τεχνικὸν ὁδῷ βαδίζον εἰς γένεσιν, Stoic.1.44, cf. 35, al., S.E.M.9.81; Nature, personified,

    χάρις τῇ μακαρίᾳ Φ. Epicur.Fr. 469

    ;

    Φ. καὶ Εἱμαρμένη καὶ Ἀνάγκη Phld. Piet.12

    ;

    ἡ κατωφερὴς Φ. Corp.Herm.1.14

    .
    2 elementary substance,

    κινδυνεύει ὁ λέγων ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν πάντων εἶναι καὶ τὴν φ. ὀνομάζειν αὐτὰ ταῦτα Pl.Lg. 891c

    , cf. Arist.Fr.52 (defined as

    τὴν πρώτην οὐσίαν.. ὑποβεβλημένην ἅπασι τοῖς γεννητοῖς καὶ φθαρτοῖς σώμασι Gal.15.3

    );

    τῶν φύσει ὄντων τὰ στοιχεῖά φασιν εἶναι φύσιν Arist.Metaph. 1014b33

    : pl., Epicur.Ep. 1p.6U., al.;

    ἄτομοι φ.

     atoms,

    Democr.

     ap. Diog.Oen.5, Epicur.Ep. 1p.7U.;

    ἄφθαρτοι φ. Phld.Piet.83

    .
    3 concrete, the creation, 'Nature',

    ἀθανάτου.. φύσεως κόσμον ἀγήρων E.Fr. 910

     (anap.);

    περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν Pl.Prt. 315c

    ; περὶ φύσεως, title of works by Xenophanes, Heraclitus, Gorgias, Epicurus, etc.;

    [σοφία] ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν Pl.Phd. 96a

    ;

    περὶ φ. ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη Epicr.11.13

     (anap.); so later,

    ἡ φ. τὸ ὑπὸ ψυχῆς τῆς πάσης ταχθέν Plot.2.2.1

    ;

    τὰ στοιχεῖα τῆς φ. Corp.Herm.1.8

    ; αἱ δύο φ., i.e. heaven and earth, light and darkness, etc., PMag.Leid.W.6.42.
    4 Pythag. name for two, Theol.Ar.12.
    V as a concrete term, creature, freq. in collect. sense, θνητὴ φ. mankind, S.Fr. 590 (anap.), cf. OT 869 (lyr.); πόντου εἰναλία φ. the creatures of the sea, Id.Ant. 345 (lyr.);

    ὃ πᾶσα φ. διώκειν πέφυκε Pl.R. 359c

    , cf. Plt. 272c; ἡ τῶν θηλειῶν φ. woman- kind (opp. τὸ ἄρρεν φῦλον) X.Lac.3.4: also in pl., S.OT 674, Pl.R. 588c, Plt. 306e, X.Oec.13.9; in contemptuous sense, αἱ τοιαῦται φ. such creatures as these, Isoc.4.113, cf. 20.11, Aeschin.1.191.
    b of plants or material substances,

    φ. εὐώδεις καρποφοροῦσαι D.S.2.49

    ;

    ὑγράν τινα φ. καπνὸν ἀποδιδοῦσαν Corp.Herm. 1.4

    .
    VI kind, sort, species,

    ταύτην.. ἔχειν βιοτῆς.. φύσιν S.Ph. 165

     (anap.);

    ἐκλέγονται ἐκ τούτων χρημάτων μίαν φ. τὴν τῶν λευκῶν Pl.R. 429d

    ; φ. [ἀλωπεκίδων] species, X.Cyn.3.1; natural group or class of plants, Thphr.HP6.1.1 (pl.).
    VII sex, θῆλυς φῦσα (prob. for οὖσα)

    κοὐκ ἀνδρὸς φύσιν S.Tr. 1062

    , cf. OC 445, Th.2.45, Pl.Lg. 770d, 944d: hence,
    2 the characteristic of sex, = αἰδοῖον, Tab.Defix. 89a6 (iv B.C.), Nic.Fr.107, D.S.32.10, S.E.M.1.150, etc.: esp. of the female organ, Hp.Mul.2.143, Ant.Lib.41, Artem.5.63, PMag.Osl.1.83,324, Horap. 1.11: pl., τῶν δύοφ., of the testes, Sch.Ar.Lys.92, cf. PMag.Par.1.318.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φύσις

  • 35 ἄριστος

    ἄριστος [ᾰ], η, ον, (with Art. [dialect] Ep.
    A

    ὤριστος Il.11.288

    , [dialect] Att. ἅριστος) best in its kind, and so in all sorts of relations, serving as [comp] Sup. of ἀγαθός:
    I of persons,
    1 best in birth and rank, noblest: hence, like ἀριστεύς, a chief,

    Ἀργείων οἱ ἄριστοι Il.4.260

    , cf. 6.209;

    ἄ. ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς 2.580

    ;

    θεῶν ὕπατος καὶ ἄ. 19.258

    ;

    πατρὸς πάντων ἀ. παῖδα S.El. 366

    ; ἀνδρῶν τῶν ἀ. ὁμιλίη, opp. δῆμος, Hdt.3.81, cf. Cic.Att.9.4.2.
    2 best in any way, bravest,

    ἀνδρῶν αὖ μέγ' ἄ. ἔην Τελαμώνιος Αἴας Il.2.768

    , cf. 7.50, etc.; οἰωνοπόλων, σκυτοτόμων ὄχ' ἄ., 6.76, 7.221.
    b c. dat. modi,

    βουλῇ μετὰ πάντας.. ἔπλευ ἄ. 9.54

    , al.;

    ἔγχεσιν εἶναι ἀρίστους Od.4.211

    .
    c c. acc. rei,

    εἶδος ἄριστε Il.3.39

    ;

    ψυχὴν ἄ. Ar.Nu. 1048

    .
    d c. inf.,

    ἄριστοι μάχεσθαι X.Cyr.5.4.44

    ; ἄ. διαβολὰς ἐνδέκεσθαι readiest to give ear to calumnies, Hdt.3.80; ἄ. ἀπατᾶσθαι best, i.e. easiest, to cheat, Th.3.38.
    3 morally best,

    εἴς τινα E.Alc.83

    (lyr.);

    οἱ ἄ. ἁπλῶς κατ' ἀρετήν Arist.Pol. 1293b3

    .
    4 best, most useful,

    πόλει E.Fr. 194

     codd. (leg. ἀρεστός)

    αὑτῷ Id.Heracl.5

    .
    II of animals, things, etc., best, finest,

    ἵπποι Il.2.763

    ; μήλων, ὑῶν, Od.9.432, 14.414;

    τεύχε' ἄριστα Il.15.616

    ;

    χῶρος Od.5.442

    ;

    ποταμῶν ἄ. τά τε ἄλλα καὶ ἀκέσασθαι Hdt.4.90

    ; ἄριστα φέρεσθαι win an excellent reward, S.El. 1097 (lyr.).
    III neut. pl. as Adv., ἄριστα best, most excellently,

    ὄχ' ἄ. Il.3.110

    , Od.13.365, cf. Hdt.1.193, al., etc.; ἄριστά γε, in answers, well said! Pl.Tht. 163c: later also

    ἀρίστως Iamb.Myst.3.14

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄριστος

  • 36 ἐμπνέω

    ἐμπνέω, poet. [suff] ἐμ-πνείω, [tense] fut.
    A

    - πνεύσομαι E.Andr. 555

    ; later

    - πνεύσω Aen.Gaz.Ep.11

    :— blow or breathe upon, c. dat.,

    πόντῳ Hes.Op. 508

    ; ἐμπνείοντε μεταφρένῳ, of horses so close behind as to breathe upon one's back, Il.17.502; of a lover, Hsch.; κατ' οὖρον, ὥσπερ ἱστίοις, ἐμπνεύσομαι τῇδε E.l.c.;

    ἄνεμος ἐμπνεύσας δορί Id.Cyc.19

    ; [ αὐλοῖς] ἐμπνεῖν breathe into, play the flute, AP9.266 (Antip.): c. acc. cogn., Χείλεσι μοῦσαν ἐ., of Pan, APl.4.226 (Alc.):—[voice] Pass.,

    ἐμπνεόμενα ὄργανα Poll.4.67

    ;

    πνεῦμα -πνεόμενον τῷ αὐλῷ S.E.P.1.54

    .
    2 abs., breathe in, inhale, Hp.Flat.4; but usu.,
    b breathe, live, be alive, A.Ag. 671, Ar.Th. 926, Pl.Ap. 29d, etc.; τὰ ἐμπνέοντα, = ἔμψυχα, Call. Iamb.1.127;

    ἐ. τᾷ τέχνᾳ AP9.777

     (Phil.); of one expiring,

    βλέποντα κἀμπνέοντ' ἔτι S.Ph. 883

    ;

    σμικρὸν ἐμπνέουσ' ἔτι E.Alc. 205

    ;

    βραχὺν δὴ βίοτον ἐμπνέων ἔτι Id.Hipp. 1246

    .
    3 c. gen., breathe of, be laden with,

    Ἀραβίης ὀδμῆς Perict.

     ap. Stob.4.28.19;

    ἐ. ἀπειλῆς καὶ φόνου Act.Ap.9.1

    .
    II trans., blow into, ἄνεμος μέσον ἱστίον ἐ. swell the sail, h.Bacch.33, cf. Pi.I.2.40.
    2 breathe into, infuse into, μένος, θάρσος. τινί, Il.20.110, Od.9.381, al.; [ Μοῦσαι]

    ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδήν Hes. Th.31

    ;

    πατρὶ.. πατρὸς ἐνέπνευσεν μένος Pi.O.8.70

    : also c. inf. pro acc., φᾶρος ἐνέπνευσε φρεσὶν ὑφαίνειν breathed into my mind (i.e. inspired me with the thought) to weave it, Od.19.138 :— [voice] Pass., to be inspired,

    ὑπὸ θεοῦ Longin.16.2

    ;

    εἰς μαντικήν Plu.2.421b

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμπνέω

  • 37 ἐφάπτω

    ἐφάπτ-ω, [dialect] Ion. [full] ἐπάπτω,
    A bind on or to, πότμον ἐφάψαις ὀρφανόν having fixed it as his doom, Pi.O.9.60; τί δ'.. ἐγὼ λύουσ' ἂν ἢ 'φάπτουσα προσθείμην πλέον; what should I gain by undoing or by making fast [ Creon's command]? v.l. in S.Ant.40; ἔγνω.. τοὔργον κατ' ὀργὴν ὡς ἐφάψειεν τόδε he knew that she had made fast (i.e. perpetrated) the deed, Id.Tr. 933:—[voice] Pass., [ per.] 3sg. [tense] pf. and [tense] plpf. ἐφῆπται, -το, is or was hung over one, fixed as one's fate or doom, c. dat. pers.,

    Τρώεσσι κήδἐ ἐφῆπται Il.2.15

    , cf. 6.241;

    Τρώεσσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐφῆπται 7.402

    , cf. Od.22.41; ἐφῆπτο ib.33;

    ἀθανάτοισιν ἔρις καὶ νεῖκος ἐφῆπται Il.21.513

    .
    b Geom., touch, Euc. 3 Def.3, etc.; in Arist., of a circle, pass through angular points, Mete. 376b9; of a point, lie on a circle as locus, ib. 376a6.
    c as lawterm, c.gen., claim as one's property, S.OC 859, Pl.Lg. 915c, GDI1883.17 (Delph.), Milet.3 No.140.29: c. dat., GDI1780.8 (Delph.).
    d generally, lay violent hands upon, τοίχου, ἱματίου, Pl.R. 574d.
    2 lay hold of or reach with the mind, attain to,

    τοῦ ἀληθοῦς Id.Smp. 212a

    ; ἐ. τινὸς μνήμῃ, αἰσθήσει, Id.Phdr. 253a, Phd. 65d;

    ἐ. ἀμφοῖν τῇ ψυχῇ Id.Tht. 190c

     (c. acc., dub. in Lg. 664e); ἐ. λόγων touch upon, meddle with, Pi.O.9.12;

    ζητημάτων Pl.Lg. 891c

    ; apply oneself to,

    ἐξηγήσεως Gal.16.558

    .
    3 c. dat. rei, apply oneself to, ἔπεσι, τέχναις, κελεύθοις ζωᾶς, Pi.O.1.86, P.8.63, N.8.36.
    5 follow, come next, f.l. for ἐφεψάσθω, Theoc.9.2.
    III [voice] Pass., to be kindled: hence, blush, Id.14.23.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐφάπτω

  • 38 ἔπειτα

    ἔπειτα, [dialect] Ion. and [dialect] Dor. [full] ἔπειτε( [full] ν) (q.v.), Adv., ([etym.] ἐπί, εἶτα):
    I of mere Sequence, without any notion of cause, thereupon, thereafter, then, freq. from Hom. downwds., as Il.1.48, 2.169, etc.: when in strong opposition to the former act or state, with past tenses, thereafter, afterwards; with future, hereafter,

    ἢ πέφατ' ἢ καὶ ἔ. πεφήσεται Il.15.140

    ; opp. αὐτίκα νῦν, 23.551; ὃς δ' ἔπειτ' ἔφυ, opp. ὅστις πάροιθεν ἦν, A.Ag. 171 (lyr.): in Hom.freq. with other Advs.,

    αὐτίκ' ἔ. Il.5.214

    ; αἶψα, ὦκα ἔ., 24.783, 18.527; even

    ἔνθα.. ἔ. Od.10.297

    ;

    δὴ ἔ. 8.378

    : usu. with reference to a former act, just then, at the time, 1.106; freq. in narrative,

    πρῶτα μὲν.., αὐτὰρ ἔ. Il.16.497

    ; πρῶτον μέν.., folld. by ἔ. δέ.., Th.2.55, Pl.Ap. 18a, etc.; by ἔ. alone, Th.1.33, etc.; by ἔ. δέ.. ἔ. δέ.. ἔ..., X.Cyr.1.3.14; ἐπεὶ δέ.. ἔ... ἔ... ἔ. δέ, ib.8.3.24, al.;

    πρὶν μέν.., ἔ. δέ.. S.El. 724

    ;

    ἔ. γε Pl.Tht. 147c

    , etc., f.l. in Ar.Th. 556; κἄπειτα, freq. in Trag., S.Aj.61, 305, etc.
    2 c. Art., τὸ ἔ. what follows,

    τό τ' ἔ. καὶ τὸ μέλλον καὶ τὸ πρίν Id.Ant. 611

     (lyr.);

    τά τε πρῶτα, τά τ' ἔ., ὅσα τ' ἔμελλε τυχεῖν E.IT 1265

     (lyr.);

    οἱ ἔ.

     future generations,

    A.Eu. 672

    ;

    ὁ ἔ. βίος Pl.Phd. 116a

    ;

    εἰς τὸν ἔ. χρόνον Id.Phlb. 39e

    , X.Cyr.1.5.9, OGI90.43 (Rosetta, ii B.C.);

    ἡ ἐς τὸ ἔ. δόξα Th.2.64

    ;

    ἐν τῷ ἔ. Pl.Phd. 67d

    ;

    ἐκ τοῦ ποτὲ εἰς τὸ ἔ. Id.Prm. 152b

    .
    3 like εἶτα, with a finite Verb after a participle, μειδήσασα δ' ἔ. ἑῷ ἐγκάτθετο κόλπῳ she smiled and then placed it in her bosom, Il.14.223, cf. 11.730, etc.: freq. in Trag. and [dialect] Att., A.Th. 267, Eu.29, Pl.Phd. 82c: so freq. when part. and Verb are opposed, marking surprise or the like , and then, and yet, nevertheless,

    τὸ μητρὸς αἷμα.. ἐκχέας πέδοι ἔ. δώματ' οἰκήσει πατρός; A.Eu. 654

    , cf. 438;

    χὤταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔ. τοῦτο καλλύνειν θέλῃ S.Ant. 496

    ;

    ὅστις ἀνθρώπου φύσιν βλαστὼν ἔ. μὴ κατ' ἄνθρωπον φρονῇ Id.Aj. 761

    ;

    εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ' ἐν Ἀθηναίοις λέγειν μέλλω Ar.Ach. 498

    , cf. Av.29, Pl.Grg. 519e, Prt. 319d: adversatively, answering

    μέν, πολλάκις μὲν ὥρμα.., ἔ... διεκωλύετο Id.R. 336b

    ;

    ἔτι μὲν ἐνεχείρησα.., ἔ... Id.Prt. 310c

    , etc.; also κἄπειτα after a part., Ar.Nu. 624, Av. 536; cf.

    εἶτα 1.2

    .
    4 in apodosi (never at the beginning of the clause; in Hom. freq. strengthd. by other Particles):
    a after a Temporal Conj., then, thereafter, ἐπεὶ δὴ σφαίρῃ πειρήσαντο, ὀρχείσθην δὴ ἔ. when they had done playing at ball, then they danced, Od.8.378; after ἐπεί, Il.16.247;

    ἐπὴν.. δὴ ἔ. Od.11.121

    ; ὁπότε, Il.18.545; ὅτε, 3.223;

    ὡς.. ἄρ' ἔ. 10.522

    ;

    ἦμος.. καὶ τότ' ἔ. 1.478

    .
    b after a Conditional Conj., then surely, εἰ δ' ἐτεὸν δὴ.. ἀγορεύεις, ἐξ ἄρα δή τοι ἔ. θεοὶ φρένας ὤλεσαν if thou speakest sooth, then of a surety have the gods infatuated thee, 7.360, cf. 10.453, Od.1.290, etc.; so after ἤν, Il.9.394; also when the apodosis takes the form of a question, εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μ' αὐτὸν ἑλέσθαι, πῶς ἂν ἔ. Ὀδυσῆος λαθοίμην; how can I in such a case? 10.243; when a condition is implied in relat. Pron., ὃν ( = εἴ τινα)

    μέν κ' ἐπιεικὲς ἀκουέμεν, οὔ τις ἔ. τόν γ' εἴσεται 1.547

    ; ὃν ( = εἴ τινα)

    δέ κ' ἐγὼν ἀπάνευθε μάχης ἐθέλοντα νοήσω μιμνάζειν, οὔ οἱ ἔ. ἄρκιον ἐσσεῖται 2.392

    .
    II of Sequence in thought, i.e. Consequence or Inference, then, therefore,

    ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ἔ... μενεαίνεις Od.17.185

    , cf. Il.15.49, 18.357;

    οὐ σύ γ' ἔ. Τυδέος ἔκγονός ἐσσι 5.812

    ; rarely at the beginning,

    ἔπειθ' ἑλοῦ γε θάτερα S.El. 345

    .
    2 in telling a story, νῆσος ἔ. τις ἔστι now, there is an island, Od.4.354, cf. 9.116.
    3 in [dialect] Att. freq. to introduce emphatic questions, why then.. ?

    ἔ. τοῦ δέει; Ar.Pl. 827

    , cf. Th. 188, Nu. 226; mostly to express surprise, or to sneer, and so forsooth..? and so really..? ἔ. οὐκ οἴει φροντίζειν [τοὺς θεοὺς τῶν ἀνθρώπων]; X.Mem.1.4.11; so

    κἄπειτα E. Med. 1398

     (anap.), Ar.Ach. 126, Av. 963, X.Smp.4.2; freq. with δῆτα added,

    ἔ. δῆτα δοῦλος ὢν κόμην ἔχεις; Ar.Av. 911

    , cf. 1217, Lys. 985, E.Alc. 822.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔπειτα

  • 39 ὑπέρ

    ὑπέρ [ῠ], [dialect] Ep. also [full] ὑπείρ, used by Hom. (metri gr.) only in the phrase ὑπεὶρ ἅλα (v. ὑπείρ); Arc. [full] ὁπέρ (q. v.): in [dialect] Aeol. replaced by περί (v.
    A

    περί A.

     V): Prep. governing gen. and acc., in Arc. also dat. (Cf. Skt. upaári 'above', Goth. ufar, OE. ofer 'over':—from it are formed the [comp] Comp. and [comp] Sup. ὑπέρτερος, -τατος, also Adv. ὕπερθεν, and Nouns ὑπέρα, ὕπερος.)
    A WITH GENIT.,
    I of Place, over;
    1 in a state of rest, over, above, freq. in Hom.,

    βάλε.. στέρνον ὑ. μαζοῖο Il.4.528

    ; χιτωνίσκους ἐνεδεδύκεσαν ὑ. γονάτων not reaching to the knees, X.An.5.4.13;

    ἕστηκε.. ὅσον τ' ὄργυι' ὑ. αἴης Il.23.327

    ;

    εἴθ' ὑ. γῆς, εἴτ' ἐπὶ γῆς, εἴθ' ὑπὸ γῆς Thphr.Ign.1

    ; στῆ δ' ἄρ' ὑ. κεφαλῆς stood over his head as he lay asleep, Il.2.20, Od.4.803, al.;

    πασάων ὕ. ἥ γε κάρη ἔχει 6.107

    ;

    ὑ. πόλιος, ὅθι Ἕρμαιος λόφος ἐστίν, ἦα 16.471

    ; ὑ. κεφαλῆς οἱ ἐγίνετο διεξελαύνοντι over head, i. e. over the gateway, Hdt.1.187;

    ὑ. τῆς ὀροφῆς IG12.373.246

    ; ὑ. τοῦ ἀγάλματος ib.264;

    ὄρος τὸ ὑ. Τεγέης Hdt.6.105

    ; τὰ ὑ. κεφαλῆς the higher ground, X.Ages.2.20; Ἰονίας ὑ. ἁλὸς οἰκέων on the Ionian sea, i.e. on its shores, Pi.N.7.65;

    λιμὴν καὶ πόλις ὑ. αὐτοῦ κεῖται Th.1.46

    , cf. 6.4, D.C.40.14: of relative geographical position, above, farther inland,

    οἰκέοντες ὑ. Ἁλικαρνησσοῦ μεσόγαιαν Hdt.1.175

    ;

    ἐξ Αἰθιοπίας τῆς ὑ. Αἰγύπτου Th.2.48

    ;

    τοῖς ὑ. Χερρονήσου Θρᾳξίν X.An.2.6.2

    ;

    ὑ. Μασσαλίας Plb.2.14.8

    , cf. 5.73.3, al.: in Hellenistic Gr. the acc. is commoner in this sense, v. infr. B. I.
    b of ships at sea, off a place, Th.1.112, 8.95;

    ναυμαχίην τὴν ὑ. Μιλήτου γενομένην Hdt.6.25

    ; ὑ. τούτου (sc. Φαλήρου) ἀνακωχεύσαντες τὰς νέας ib. 116.
    2 in a state of motion, over, across,

    κῦμα νηὸς ὑ. τοίχων καταβήσεται Il.15.382

    ;

    τὸν δ' ὑ. οὐδοῦ βάντα προσηύδα Od.17.575

    ;

    πηδῶντος.. τάφρων ὕ. S.Aj. 1279

    ;

    ὑ. θαλάσσης καὶ χθονὸς ποτωμένοις A.Ag. 576

    ; ἐκκυβιστᾶν ὑ. [ τῶν ξιφῶν] X.Smp.2.11.
    3 over, beyond,

    ἐν Κρήτῃ εὐρείῃ τηλοῦ ὑ. πόντου Od.13.257

    .
    II metaph., in defence of, on behalf of,

    τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕ. Il.7.449

    ;

    ἑκατόμβην ῥέξαι ὑ. Δαναῶν 1.444

    : generally, for the prosperity or safety of,

    τὰ ἱερὰ ὑ. τῆς Εὐβοίας θῦσαι IG12.39.65

    , cf. 45.5;

    ἱερὰ θυόμενα ὑ. τῆς πόλεως X.Mem.2.2.13

    ;

    ἐπιτελεῖν τὰς θυσίας ὑ. τε ὑμῶν καὶ τῶν τέκνων UPZ14.27

     (ii B.C.); in dedications (always with reference to living persons),

    Σμικύθη μ' ἀνέθηκεν.. εὐξαμένη.. ὑ. παίδων καὶ ἑαυτῆς IG12.524

    , cf. 22.4403, 42(1).569 (Epid.);

    Ἀρτέμιδι Σωτείρᾳ ὑ. βασιλέως Πτολεμαίου Ἐπικράτης Ἀθηναῖος OGI18

     (Egypt, iii B. C.), cf. 365 (Amasia, ii B. C.), al.; ὑ. τῆς εἰς αἰῶνα διαμονῆς Ἀντωνείνου Καίσαρος ib.702.3 (Egypt, ii A.D.); ὑ. τῆς τύχης.. Ἀντωνείνου Σεβαστοῦ Εὐσεβοῦς ib.703.2 (Ptolemais, ii A.D.); ὑ. σωτηρίας τοῦ κυρίου ἡμῶν.. Ἀντωνείνου ib.706 (Egypt, ii/iii A. D.);

    εὑδόντων ὕ. φρούρημα A.Eu. 705

    ; ὑ. τινὸς κινδυνεύειν, μάχεσθαι, βοηθεῖν, Th.2.20, Pl.Lg. 642c, X.An.3.5.6;

    ἧς ἔθνῃσχ' ὕ. S.Tr. 708

    ;

    ὑ. γῆς τῆς Ἀθηναίων ναυμαχέειν Hdt.8.70

    ;

    ὑ. τῆς Ἑλλάδος ἀμῦναι Pl.Lg. 692d

    ; ἀμυνῶ ὑ. ἱερῶν καὶ ὁσίων Jusj. ap. Poll.8.105;

    νῦν ὑ. πάντων ἀγών A.Pers. 405

    ;

    ὑ. δόξης τελευτήσαντες D.23.210

    , cf. Isoc.6.93; πάνθ' ὑ. ὑμῶν φανήσεται πράξας Χαβρίας, καὶ τὴν τελευτὴν αὐτὴν τοῦ βίου πεποιημένος οὐχ ὑ. ἄλλου τινός in your interests, D.20.80, cf. 83;

    ὑ. τῆς Ἀσίας στρατηγήσας Isoc.4.154

    ; of things sought,

    ὑ. τοῦ νεκροῦ ὠθισμὸς ἐγένετο πολύς Hdt.7.225

    ; ἀφίκετο ὑ. γενεᾶς, ὑ. φωνᾶς, ὑ. τοῦ θησαυροῦ, IG42 (1).121.10,42, 123.11 (Epid., iv B.C.);

    γίνωσκέ με πεπορεῦσθαι εἰς Ἡρακλέους πόλιν ὑ. τῆς οἰκίας UPZ68.3

     (ii B. C.); sts. even of the thing to be averted, ἱκέσιον λόχον δουλοσύνας ὕ. about slavery, A.Th. 111 (lyr.), cf. Aeschin.3.10.
    2 for, instead of, in the name of, ὑ. ἑαυτοῦ τι προϊδεῖν on his own behalf, Th.1.141;

    ὑ. τινὸς ἀποκρίνεσθαι Pl.R. 590a

    ;

    προλέγειν X.An.7.7.3

    ;

    ἐπεὶ οὖν σὺ σιωπᾷς, ἐγὼ λέξω καὶ ὑ. σοῦ καὶ ὑ. ἡμῶν Id.Cyr.3.3.14

    , cf. S.El. 554; ὑ. Ζήνωνος πράσσων as Zeno's representative, PSI4.389.8 (iii B. C.);

    ἔγραψεν ὑ. αὐτῶν διὰ τὸ φάσκειν αὐτοὺς μὴ εἰδέναι γράμματα PGrenf.2.17.9

     (ii B. C.); θεάσασθε ὃν τρόπον ὑμεῖς ἐστρατηγηκότες πάντ' ἔσεσθ' ὑ. Φιλίππου as though by commission from P., D.3.6; so in other dialects c. acc., v. infr. B. v.
    3 in adjurations, with verbs of entreaty, entreat one as representative of another, τῶν ὕ. ἐνθάδ' ἐγὼ γουνάζομαι οὐ παρεόντων, i. e. I entreat you as they would if they were here, Il.15.665, cf. 660; then more metaph., by, λίσσομ' ὑ. ψυχῆς ( as you value your life)

    καὶ γούνων σῶν τε τοκήων 22.338

    , cf. 24.466;

    λίσσομ' ὑ. θυέων καὶ δαίμονος.. σῆς τ' αὐτοῦ κεφαλῆς καὶ ἑταίρων Od.15.261

    ;

    λίσσου' ὑ. μακάρων σέο τ' αὐτῆς ἠδὲ τοκήων A.R.3.701

    ; ὑ. ξενίου λίσσεται ὔμμε Διός in the name of Zeus, AP7.499.2 (Theaet.); so [dialect] Aeol. περ (v.

    περί A.

     V).
    4 of the cause or motive, for, because of, by reason of,

    ἀλγέων ὕ. E.Supp. 1125

     (lyr.);

    ὑ. παθέων Id.Hipp. 159

     (lyr.);

    ἔριδος ὕ. Id.Andr. 490

     (lyr.); of punishment or reward, for, on account of,

    τοῖσιν ἄγουσιν κλαύμαθ' ὑπάρξει βραδυτῆτος ὕ. S.Ant. 932

     (anap.), cf. Isoc.11.39, Lys.3.43, 4.20, 13.41,42, X.An.1.3.4; ἀτῆθθαι ὑ. τῶ πατρὸς τὰ πατρώϊα the father's property shall pay the fine for the father, Leg.Gort.11.42;

    ἀποτεισάτω ὁ δεσπότης ὑ. τοῦ δούλου PHal. 1.198

     (iii B. C.); τοῦτον (viz. a runaway slave)

    ὃς ἂν ἀναγάγῃ, λήψεται ὅσα καὶ ὑ. τοῦ προγεγραμμένου UPZ121.24

     (ii B. C.);

    τὸ κατεσκευασμένον ὑ. τῆς ἡμετέρας σωτηρίας Ἰσιδεῖον

     as a thank-offering for..,

    Sammelb.3926.12

     (i B. C.);

    ὑ. ὧν ἐτιμήσαμεν αὐτοὺς ταῖς μεγίσταις τιμαῖς Isoc.9.57

    ;

    ἀποδοῦναι χάριν ὑ. ὧν.. ἅπαντας ἀνθρώπους εὐεργέτησεν Id.4.56

    ; of payment,

    ἡμιωβέλιον ὑ. ἑκάστου IG12.140.2

    ; μέτρησον Ποσειδωνίῳ ὑ. Ἡρακλείδου on account of H., i.e. debiting H.'s account, PFay.16 (i B. C.); μετρήσω ὑ. σοῦ εἰς τὸ δημόσιον for the credit of your account, PAmh.2.88.22 (ii A. D.);

    ὑ. λαογραφίας Ostr.Bodl. iii 80

     (i A. D.);

    ὑ. λόγου ἀννώνης Ostr. 1479

     (iii A. D.);

    ὑ. ὧν ἔμαθεν καταβαλεῖν μισθόν Jul.Or.3.126a

    , cf. Ael.NA3.39.
    5 ὑ. τοῦ μή c. inf., for the purpose of preventing or avoiding,

    ὑ. τοῦ μηδένα.. βιαίῳ θανάτῳ ἀποθνῄσκειν X.Hier.4.3

    ;

    ὑ. τοῦ μὴ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον Isoc.7.64

    , cf. 12.80;

    τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπέμειναν.. ὑ. τοῦ μὴ τὸ κελευόμενον ποιῆσαι D.18.204

    : also without μή, for the sake of, ὑ. τοῦτοῖς ἄλλοις ἐπιτάττειν ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν to be ready to die for the sake of.., Isoc.6.94;

    μὴ τοσαύτην ποιεῖσθαι σπουδὴν ὑ. τοῦ βλάψαι τοὺς πολεμίους ἡλίκην ὑ. τοῦ μηδὲν αὐτοὺς παθεῖν δεινόν Plb.3.94.9

    , cf. 5.32.1, 5.86.8: this constr. is found also in signf. A. 111.
    III concerning,

    ὑ. σέθεν αῐσχε' ἀκούω Il.6.524

    ;

    κᾶρυξ ἀνέειπέ νιν ἀγγέλλων Ἱέρωνος ὑ. καλλινίκου ἅρμασι Pi.P.1.32

    ;

    Σκύθαι μὲν ὧδε ὑ. σφέων τε αὐτῶν καὶ τῆς χώρης τῆς κατύπερθε λέγουσι Hdt.4.8

    ; τὰ λεγόμενα ὑ. ἑκάστων v.l. in Id.2.123;

    τοὺς ὑ. τοῦ αἰῶνος φόβους Epicur.Sent.20

    ; διαλεχθῆναι, ἀγορεύειν ὑ. τινός, Pl.Ap. 39e, Lg. 776e; περὶ μὲν οὖν τούτων τοσαῦτά μοι εἰρήσθω, ὑ. ὧν δέ μοι προσήκει λέγειν .. Lys.24.4, cf. 21, 16.20;

    ὑ. οὗ.. ὁμολογῶ.. διαφέρεσθαι τούτοις D.18.31

    ; βουλευομένων ὑ. τοῦ ποίαν τινὰ [ εἰρήνην ποιητέον] Id.19.94;

    ἔγραψάς μοι ὑ. τῶν καμίνων PCair.Zen. 273.2

     (iii B. C.);

    ἐνεκάλουν ὑ. σύκων PSI6.554.24

     (iii B. C.);

    ἐπεδώκαμέν σοι ὑπόμνημα ὑ. τοῦ μὴ εἰληφέναι τὴν.. ὄλυραν UPZ46.4

     (ii B. C.);

    συλλαλήσαντες ὑ. τοῦ τὴν πόλιν ἐνδοῦναι τοῖς Ῥωμαίοις Plb.1.43.1

    ; θροῦς ὑ. τοῦ τὸν Λυκοῦργον ἐκπέμπειν talk of sending L., Id.5.18.5, cf. 6; γνώμην ὑ. τῆς κοινῆς [ δόξης] Isoc.6.93;

    ὑ. τῶν τούτου λῃτουργιῶν.. ὡδὶ γιγνώσκω D.21.152

    ;

    ἐκ τῶν ἐμφανῶν ὑ. τῶν ἀφανῶν πιστεύειν Jul.Or. 4.138b

    ; with vbs. expressing emotion,

    ποίας.. γυναικὸς ἐκφοβεῖσθ' ὕ.; S.OT 989

    ;

    εἰ τὰ παρὰ σοὶ καλῶς ἔχει, θάρρει ὑ. ἐκείνων X.Cyr.7.1.17

    ;

    οὐδεὶς ὑ. μου δαιμόνων μηνίεται κατασφαγείσης A.Eu. 101

     (approaching sense 11.1).
    I of Place in reference to motion, over, beyond, freq. in Hom., e.g.

    ὑ. ὦμον ἤλυθ' ἀκωκή Il.5.16

    , cf. 851;

    ἀλάλησθε.. ὑπεἰρ ἅλα Od.3.73

    , cf. 7.135, al., A.Eu. 250, S.Ant. 1145 (lyr.);

    ὑ. τὸν δρύφακτον ὑπερτιθέμενοι Plb.1.22.10

    : without such reference,

    ὑ. Ἡρακλείας στήλας ἔξω κατοικοῦσι Pl.Criti. 108e

    , cf. Jul.Or.1.6d;

    τὰς κεφαλὰς ὑ. τὸ ὑγρὸν ὑπερίσχον Plb.3.84.9

    ;

    τῶν ὑ. τὸ Σαρδῷον πέλαγος τόπων Id.2.14.6

    ;

    ὑ. Μασσαλίαν Id.2.16.1

    ;

    λόφον κείμενον ὑ. τὴν ὁδόν Id.2.27.5

    , cf. 3.47.2, al.;

    τῶν συριῶν ὑ. τὴν σκηνὴν οὐσῶν PHib. 1.38.7

     (iii B. C.);

    οὐλὴ.. ὑ. ὀφρὺν δεξιάν PCair.Zen.76.13

     (iii B. C.);

    τὸ ὑ. τὸν ἔσχατον.. σπόνδυλον Sor.1.102

    ;

    ὑ. τὸν οὐρανόν Jul.Or. 4.135a

    .
    II of Measure, above, exceeding, beyond,

    ὑ. τὸν ἀλαθῆ λόγον Pi.O.1.28

    ;

    ὑ. τὸ βέλτιστον A.Ag. 378

     (lyr.);

    ὑ. ἐλπίδα S.Ant. 366

     (lyr.);

    ὑ. δύναμιν Th.6.16

    ;

    μεγέθει ὑ. τοὺς ἐν τῇ νηΐ Pl.R. 488b

    ;

    ὑ. ἄνθρωπον εἶναι Id.Lg. 839d

    , Luc.Vit.Auct.2; ὑ. ἡμᾶς beyond our powers, Pl.Prm. 128b;

    ὑ. τὴν ἀξίαν E.HF 146

    ;

    ὑ. τὴν οὐσίαν Pl. R. 372b

    ; ὑ. τὸ ὕδωρ (cf.

    ὕδωρ 1.4

    ) Luc.Pr.Im.29.
    b after [comp] Comp., than, δυνατώτεροι ὑ. .. LXX Jd.18.26: so after Posit., τοῖς ἀγαθοῖς ὑ. αὐτόν better than he, ib.3 Ki.2.32.
    2 of transgression, in violation of, ὑ. αἶσαν, opp. κατ' αἶσαν, Il.3.59, al.;

    ὑ. Διὸς αἶσαν 17.321

    ;

    ὑ. μοῖραν 20.336

    ; ὑ. μόρον (or ὑπέρμορον) ib.30;

    ὑ. θεόν 17.327

    ;

    ὑ. ὅρκια 3.299

    , al.
    III of Number, above, upwards of, τὰ ὑ. δέκα μνᾶς [ ξυμβόλαια] IG12.41.23, cf. 22.48, al.;

    ὑ. τεσσεράκοντα ἄνδρας Hdt.5.64

    ; ὑ. τετταράκοντα (sc. ἔτη) X.HG5.4.13;

    ὑ. τὰ στρατεύσιμα ἔτη γεγονόσι Id.Cyr.1.2.4

    ; ὑ. ἥμισυ more than half, ib.3.3.47.
    IV of Time, beyond, i.e. before, earlier than,

    ὁ ὑ. τὰ Μηδικὰ πόλεμος Th.1.41

    ;

    ὑ. τὴν φθοράν Pl.Ti. 23c

    .
    V in some dialects, in sense A. 11.1,2, on behalf of,

    ὑ. τὰν πόλιν SIG437

     (Delph., iii B. C.), al., cf. IG42(1).109iv113 (Epid., iii B. C.), 5(2).438-40,442 (Megalop., ii B. C.), 42(1).380,665 (Epid., i A. D.), IPE4.71.10 (Cherson., ii A. D.); in sense A. 111, concerning,

    ἐπικράνθη μοι ὑ. ὑμᾶς LXX Ru.1.13

    .
    C WITH DAT., only Arc., μαχόμενοι ὑ. τᾷ τᾶς πόλιος ἐλευθερίᾳ fighting for.., IG5(2).16 (Tegea, iii B. C.).
    D POSITION: ὑπέρ may follow its Subst., but then by anastrophe becomes ὕπερ, Il.5.339, Od.19.450, al., S.OT 1444, etc.
    E AS ADV., over-much, above measure,

    ὑπὲρ μὲν ἄγαν E.Med. 627

     (lyr.); also written ὑπεράγαν, Str.3.2.9, Ael.NA3.38, etc.; cf. ὑπέρφευ: as a predicate, διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; ὑπὲρ ἐγώ I am more [ than they], 2 Ep.Cor.11.23.
    F IN COMPOS. ὑπέρ signifies over, above, in all relations, e. g.,
    1 of Place, over, beyond, as in ὑπεράνω, ὑπέργειος, ὑπερβαίνω, ὑπερπόντιος.
    2 of doing a thing for or in defence of, as in ὑπερμαχέω, ὑπερασπίζω, ὑπεραλγέω.
    3 above measure, as in ὑπερήφανος, ὑπερφίαλος.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπέρ

  • 40 καλέω

    καλέω impf. ἐκάλουν; fut. καλέσω (LXX; JosAs 17:5; 20:6; Jos., Ant. 11, 266.—W-S. §13, 5; B-D-F §74, 1; Mlt-H. 242); 1 aor. ἐκάλεσα; pf. κέκληκα. Mid.: fut. 3 sg. καλέσεται (Just., D. 43, 5). Pass. 1 fut. κληθῆσομαι (W-S. §15); 2 fut. 3 sg. κεκλήσεται Lev 13:45; Hos 12:1; 1 aor. ἐκλήθην; pf. κέκλημαι (Hom.+).
    ① to identify by name or attribute, call, call by name, name
    ⓐ call (to someone) abs., with naming implied (opp. ὑπακούειν; cp. PHamb 29, 3 [89 A.D.] κληθέντων τινῶν καὶ μὴ ὑπακουσάντων; Just., D. 136, 2 οὔτε καλοῦντος αὐτοῦ ἀνέχεσθε οὔτε λαλοῦντος ἀκούετε) of God ἐκάλουν καὶ οὐχ ὑπηκούσατε 1 Cl 57:4 (Pr 1:24); w. obj. τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατʼ ὄνομα J 10:3 v.l.
    ⓑ call, address as, designate as w. double acc. (Just., D. 3, 5 θεὸν σὺ τί καλεῖς; Hippol., Ref. 6, 20, 1) αὐτὸν καλῶμεν κύριον 2 Cl 4:1; cp. Mt 22:43, 45; 23:9 (here the sense supplies the second acc.: you are to call no one your father); Lk 20:44; Ac 14:12; Ro 9:25; Hb 2:11; 1 Pt 1:17 P72; 3:6. A voc. can take the place of the second acc. τί με καλεῖτε κύριε, κύριε; Lk 6:46. Pass. καλεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ῥαββί Mt 23:7. ὑμεῖς μὴ κληθῆτε ῥαββί you are not to have people call you ‘rabbi’ vs. 8; vs. 10. Cp. Lk 22:25; Js 2:23. ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται Mt 21:13; Mk 11:17 (both Is 56:7). κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ Ro 9:26 (Hos 2:1).
    ⓒ name, provide with a name w. double acc. (Iren. 1, 1, 1 [Harv. I 8, 3]) ἐκάλουν αὐτὸ … Ζαχαρίαν they were for naming him Z. Lk 1:59 (on ἐπὶ τῷ ὀνόματι τ. πατρός after his father[’s name] cp. 1 Esdr 5:38; Sir 36:11 and s. Hs 9, 17, 4).—Pass. be given a name, be named (Jos., Ant. 1, 34) κληθήσεται Ἰωάννης his name is to be John Lk 1:60; cp. vs. 62. σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς J 1:42. Also of localities Mt 27:8; Ac 1:19; ApcPt Rainer (s. Ἀχερουσία).—Have as a name, be called (Lucian, Jud. Voc. 7 Λυσίμαχος ἐκαλεῖτο; Just., D. 1, 3 Τρύφων…καλοῦμαι; 63, 5 Χριστιανοὶ … καλούμεθα) ὸ̔ς καλεῖται τ. ὀνόματι τούτῳ who bears this name Lk 1:61. Also of localities (Appian, Bell. Civ. 3, 70 §289; 3, 91 §374; SIG 599, 5 τὸ φρούριον ὸ̔ καλεῖται Κάριον; Just., A I, 59, 6 τὸ καλούμενον Ἔρεβος) πόλις Δαυὶδ ἥτις καλεῖται Βηθλέεμ Lk 2:4. Cp. Ac 28:1; Rv 11:8.—Lk, Ac, Rv, GPt add to a pers. or thing the name or surname which he, she, or it bears, by means of the pres. pass. ptc. (cp. SIG 685, 39 νῆσον τὴν καλουμένην Λεύκην; 826e 22; 1063, 5; PPetr II, 45 II, 20; BGU 1000, 6; PCairGoodsp 9, 4; O. Wilck II, 1210, 4). The name: ἀδελφὴ καλουμένη Μαριάμ a sister named Mary Lk 10:39 (PCairMasp 23, 16 τ. ἀδελφὴν καλουμένην Πρόκλαν; TestJob 48:1 ἡ καλουμένη Ἡμέρα). Cp. 19:2; Ac 7:58; Rv 19:11, also 12:9. πόλις καλουμένη Ν. Lk 7:11; cp. 9:10; 19:29; 21:37; 23:33; Ac 1:12; 3:11; 8:10; 9:11; 10:1; 27:8, 14, 16; Rv 1:9; 16:16; GPt 6:24. The surname (2 Macc 10:12 Πτολεμαῖος ὁ καλούμενος Μάκρων; 1 Macc 3:1; Jos., Ant. 13, 367; TestJob 1:1 Ιωβ τοῦ καλουμένου Ιωβαβ): Σίμων ὁ κ. ζηλωτής Simon the Zealot Lk 6:15. Cp. 1:36; 8:2; 22:3 (s. ἐπικαλέω 2); Ac 1:23; 13:1; 15:22 (s. ἐπικαλέω), 37.—The example of the OT (Gen 17:19; 1 Km 1:20; Hos 1:9; 1 Macc 6:17) has influenced the expr. καλεῖν τὸ ὄνομά τινος, w. the name added in the acc. καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν Mt 1:21; GJs 11:3; 14:2. Cp. Mt 1:23 (Is 7:14), 25; Lk 1:13, 31. Pass. Lk 2:21; Rv 19:13.
    ⓓ Very oft. the emphasis is to be placed less on the fact that names are such and such, than on the fact that the bearers of the name actually are what the name says about them. The pass. be named thus approaches closely the mng. to be, and it must be left to the sensitivity of the interpreter whether this transl. is to be attempted in any individual case (Quint. Smyrn. 14, 434 οὔτʼ ἔτι σεῖο κεκλήσομαι=I do not wish any longer to be yours, i.e. your daughter). Among such pass. are these: Ναζωραῖος κληθήσεται he is to be a Nazarene Mt 2:23. υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται 5:9; cp. vs. 19ab. υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται (in parallelism w. ἔσται μέγας) Lk 1:32; so GJs 11:3, but without the ref. to greatness; cp. Lk 1:35, 76; 2:23. οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου 15:19, 21. οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος 1 Cor 15:9. ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν, καί ἐσμέν that we should be called children of God; and so we really are 1J 3:1 (sim. Eur., Ion 309 τ. θεοῦ καλοῦμαι δοῦλος εἰμί τε; cp. Just., D. 123, 9; καλεῖσθαι beside εἶναι as Plut., Demetr. 900 [25, 6]). οἱ κεκλημένοι ἐν ὀνόματι κυρίου those who are identified by the Lord’s name i.e. as Christians Hs 8, 1, 1. ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται as long as it is called ‘today’, as long as ‘today’ lasts Hb 3:13 (WLorimer, NTS 12, ’66, 390f, quoting Pla., Phd. 107c).—Here we may also class ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα in (through) Isaac you are to have your descendants Ro 9:7 and Hb 11:18 (Gen 21:12).
    ② to request the presence of someone at a social gathering, invite (Hom. et al.; pap; 2 Km 13:23; Esth 5:12; ISardRobert 1, ’64, p. 9, lines 1–4) τινά someone εἰς (τοὺς) γάμους to the wedding (Diod S 4, 70, 3; POxy 1487, 1 καλεῖ σε Θέων εἰς τοὺς γάμους) Mt 22:9; Lk 14:8, cp. vs. 10 (Syn. ἐρωτάω; s. three texts, invitations to the κλινή of Sarapis [ZPE 1, ’67, 121–26], two w. ἐ. and one w. καλέω New Docs 1, 5–9; on Luke’s compositional use of the meal context, s. XdeMeeûs, ETL 37, ’61, 847–70; cp. J 2:2; Rv 19:9. Abs. invite τινά someone 1 Cor 10:27 (Diog. L. 7, 184 of Chrysippus: ἐπὶ θυσίαν [sacrificial meal] ὑπὸ τῶν μαθητῶν κληθῆναι); priests to a child’s birthday GJs 6:2. Cp. Lk 7:39; 14:9, 12f, 16. οἱ κεκλημένοι the invited guests (Damox. Com. [IV/III B.C.] Fgm. 2, 26 K. in Athen. 3, 59, 102c τ. κεκλημένον; Jos., Ant. 6, 48; 52); Mt 22:3b (οἱ κεκλημένοι εἰς τ. γάμους as Diphilus Com. [IV/III B.C.] Fgm. 17, 1), 4, 8; Lk 14:7, 17; cp. vs. 24. ὁ κεκληκώς, the host 14:10 (s. above).—If αὐτοῦ Mk 2:15 refers to Jesus’ home, κ. in vs. 17 registers the double sense of an invitation to dinner and receipt of Messianic benefits, w. Jesus as host (s. AMcNeile, Mt ’57, 118); difft. Lk 5:27–32, s. 4 below. Of a follow-up invitation to guests upon completion of banquet preparations Mt 22:3a (cp. 3b below).
    ③ to use authority to have a person or group appear, summon
    ⓐ call together τινάς people: Workers to be paid Mt 20:8. Slaves to receive orders 25:14; Lk 19:13. Shepherds GJs 4:3. τὰς θυγατέρας τῶν Ἑβραίων for Mary’s diversion 6:1; 7:2. τὰς παρθένους Ox 404 recto, 21 (Hs 113, 5); GJs 10:1. Guests Mt 22:3a (s. 2 end).
    ⓑ summon τινά someone (Appian, Bell. Civ. 4, 82 §347; 4, 86 §362; 1 Macc 1:6) ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν they sent to him to summon him Mk 3:31. Cp. Mt 2:7; 22:3a. Of Joseph ἐκάλεσεν αὐτήν GJs 13:2 (for the context cp. Mt 1:18f). Of God: the Israelites fr. Egypt (as a type of Christ) Mt 2:15.— Call upon (Himerius, Or. 48 [=Or. 14], 10; 4 Macc 3:19) Hb 11:8.
    ⓒ a legal t.t. call in, summon before a court (oft. pap) τινά someone (Jos., Ant. 14, 169) Ac 4:18; 24:2.—The transition to mng. 4 is well illustrated by Mt 4:21; Mk 1:20; Papias (8), where the summons is also a call to discipleship.
    ④ From the mngs. ‘summon’ and ‘invite’ there develops the extended sense choose for receipt of a special benefit or experience, call (Paus. 10, 32, 13 οὓς ἂν ἡ ῏Ισις καλέσῃ διʼ ἐνυπνίων; Ael. Aristid. 30, 9 K.=10 p. 116 D.: ὑπὸ τοῦ θεοῦ κληθείς) καλούμενος ὑπὸ τοῦ θεοῦ Hb 5:4. τινὰ εἴς τι someone to someth., in the usage of the NT, as well as that of the LXX, of the choice of pers. for salvation: God (much more rarely Christ) calls εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν 1 Th 2:12; εἰς τὴν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν 1 Pt 5:10. εἰς ζωὴν αἰώνιον 1 Ti 6:12. εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ to fellowship with his son 1 Cor 1:9. ἐκ σκότους εἰς τὸ αὐτοῦ φῶς from darkness to his light 1 Pt 2:9. ἀπὸ σκότους εἰς φῶς 1 Cl 59:2. διὰ τ. χάριτος αὐτοῦ Gal 1:15. for this God called you through our proclamation, namely to obtain the glory 2 Th 2:14; cp. 1 Th 2:12. καλέσαντι … εἰς τὴν μερίδα τοῦ κλήρους τῶν ἁγίων Col 1:12 v.l. (for ἱκανώσαντι). Without further modification Ro 8:30; 9:24; 1 Cor 7:17f, 20–22, 24; Eph 1:11 v.l.; 2 Cl 9:5; 10:1.—κ. κλήσει ἁγίᾳ call with a holy calling 2 Ti 1:9. ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς (attraction, instead of ἣν) ἐκλήθητε worthily of the calling by which you were called Eph 4:1 (on the constr. s. W-S. §24, 4b; Rob. 478). Of God: ὁ καλῶν τινά Gal 5:8; 1 Th 5:24. Abs. ὁ καλῶν Ro 9:12. ὁ καλέσας τινά Gal 1:6; 1 Pt 1:15; 2 Pt 1:3. Likew. of Christ ὁ καλέσας τινά 2 Cl 5:1 (Just., A I, 15, 7). Pass. οἱ κεκλημένοι those who are called Hb 9:15. κεκλημένοι ὑπὸ τοῦ θεοῦ διʼ αὐτοῦ (=Ἰ. Χρ.) 1 Cl 65:2. οἱ κεκλημένοι ὑπʼ αὐτοῦ (=υἱοῦ τ. θεοῦ) Hs 9, 14, 5. οἱ κληθέντες Hm 4, 3, 4. S. also 1d.—More closely defined: ἐν δικαιοσύνῃ B 14:7 (Is 42:6). ἐπʼ ἐλευθερίᾳ (s. ἐλευθερία) Gal 5:13. οὐκ ἐπὶ ἀκαθαρσίᾳ ἀλλʼ ἐν ἁγιασμῷ not for impurity, but in consecration 1 Th 4:7. ἐν εἰρήνῃ in peace 1 Cor 7:15. ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν you were called in the one hope that you share in your call Eph 4:4. ἡμεῖς διὰ θελήματος αὐτου (=θεοῦ) ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ κληθέντες 1 Cl 32:4. εἰς εἰρήνην τοῦ Χριστοῦ ἐν ἐνὶ σώματι Col 3:15. ἐν τῇ σαρκί 2 Cl 9:4. ἐν Ἰσαάκ Hb 11:18 (=Ro 9:7). πόθεν ἐκλήθημεν καὶ ὑπὸ τίνος καὶ εἰς ὸ̔ν τόπον 2 Cl 1:2. εἰς τοῦτο ἵνα for this reason, that 1 Pt 3:9; cp. 2:21. Of Christ: οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς (+ εἰς μετάνοιαν v.l.) Mt 9:13; Mk 2:17 (on a prob. double sense in this pass. s. 2); 2 Cl 2:4; cp. vs. 7 (cp. Just., A I, 40, 7 εἰς μετάνοιαν καλεῖ πάντας ὁ θεός); Lk 5:32 (ἐλήλυθα … εἰς μετάνοιαν). Of God: ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐκ ὄντας he called us when we did not exist 2 Cl 1:8. ὁ καλῶν τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα the one who calls into being what does not exist Ro 4:17 (Philo, Spec. Leg. 4, 187 τὰ μὴ ὄντα ἐκάλεσεν εἰς τὸ εἶναι; cp. Is 41:4; 48:13).—Of the call to an office by God Hb 5:4.—JHempel, Berufung u. Bekehrung (also GBeer Festschr.) ’35; HWildberger, Jahwes Eigentumsvolk ’60.—B. 1276. DELG. EDNT. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καλέω

Страницы

См. также в других словарях:

  • ГРИГОРИЙ ПАЛАМА — [Греч. Γρηγόριος Παλαμᾶς] (ок. 1296, К поль 14.11.1357, Фессалоника), свт. (пам. 14 нояб., переходящее празд. во 2 ю Неделю Великого поста), архиеп. Фессалоникийский, отец и учитель Церкви. Жизнь Источники Свт. Григорий Палама. Икона. Посл. треть …   Православная энциклопедия

  • АФАНАСИЙ I ВЕЛИКИЙ — [Греч. ̓Αθανάσιος ὁ Μέγας] (ок. 295, Александрия? 2.05.373, там же), cвт. (пам. 18 янв., 2 мая), еп. Александрийский (с 8 июня 328), великий отец и учитель Церкви. Свт. Афанасий Великий. Фреска собора мон ря прп. Антония Великого в Египте. XIII в …   Православная энциклопедия

  • ИОАНН ДАМАСКИН — Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) Прп. Иоанн Дамаскин. Икона. Нач. XIV в. (скит св. Анны на Афоне) [греч. ᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκήνος, ὁ Χρυσορρόας, лат. Ioannes Damascenus] (2 я пол. VII в., Дамаск до 754 г.), прп. (пам …   Православная энциклопедия

  • Αγία Τριάδα — I Ο όρος σημαίνει ένα από τα κυριότερα δόγματατης χριστιανικής πίστης, γνωστόως το τριαδικό δόγμα.Αποτελεί το κεφάλαιον της πίστεως, τη βάση και το θεμέλιο της διδασκαλίας περί της απολύτρωσης και σωτηρίας του ανθρώπου. Εκφράζει την πίστη σε έναν …   Dictionary of Greek

  • Geflügelte Worte (Antike) — Alpha und Omega, Anfang und Ende, kombiniert zu einem Buchstaben Diese Liste ist eine Sammlung alt und neugriechischer Phrasen, Sprichwörter und Redewendungen. Sie beschreibt ihren Gebrauch und gibt, wo möglich, die Quellen an. Graeca non… …   Deutsch Wikipedia

  • Ελλάδα - Θρησκεία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Το περιεχόμενο της θρησκείας που επικράτησε στον ελλαδικό χώρο κατά την Παλαιολιθική εποχή δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί επακριβώς. Τα λιγοστά και δυσεξιχνίαστης σημασίας ευρήματα δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση αυτή …   Dictionary of Greek

  • Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… …   Wikipedia

  • ЕПИФАНИЙ КИПРСКИЙ — [греч. ᾿Επιφάνιος ὁ τῆς Κύπρου; лат. Epiphanius Constantiensis in Cypro], свт. (пам. 12 мая) (ок. 315, сел. Бесандука, Палестина 12 мая 403), еп. г. Констанции (древний Саламин, ныне пригород Фамагусты, Кипр), отец и учитель Церкви, богослов… …   Православная энциклопедия

  • ВАСИЛИЙ ВЕЛИКИЙ — [греч. Βασίλειος ὁ Μέγας] (329/30, г. Кесария Каппадокийская (совр. Кайсери, Турция) или г. Неокесария Понтийская (совр. Никсар, Турция) 1.01.379, г. Кесария Каппадокийская), свт. (пам. 1 янв., 30 янв. в Соборе 3 вселенских учителей и святителей; …   Православная энциклопедия

  • ИОАНН ЗЛАТОУСТ. Часть II — Учение Считая правильную веру необходимым условием спасения, И. З. в то же время призывал веровать в простоте сердца, не обнаруживая излишнего любопытства и помня, что «природа рассудочных доводов подобна некоему лабиринту и сетям, нигде не имеет …   Православная энциклопедия

  • ГРИГОРИЙ БОГОСЛОВ — [Назианзин; греч. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ Ναζιανζηνός] (325 330, поместье Арианз (ныне Сиврихисар, Турция) близ Карвали (ныне Гюзельюрт), к югу от г. Назианза, Каппадокия 389 390, там же), свт. (пам. 25 янв., 30 янв. в Соборе Трех святителей; пам …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»