-
41 забытье
забытьес ἡ νάρκη, ὁ ἐλαφρός ὑπνος (дремота)! ἡ βύθιση, ὁ βύθος, ἡ λήθη (беспамятство):впадать в \забытье πέφτω σέ λήθη, λιποθυμώ. -
42 λάθας
λά̱θᾱς, λήθηforgetting: fem acc pl (doric)λά̱θᾱς, λήθηforgetting: fem gen sg (doric aeolic) -
43 συνεπιλήθη
συνεπῑλήθη, σύν, ἐπί-ἱλέομαιaor ind mp 3rd sg (ionic)σύν, ἐπί-ἱλέομαιaor ind mp 3rd sg (ionic)συνεπῑλήθη, σύν-πιλέωcompress wool: aor ind pass 3rd sg -
44 забытьё
-я, προθτ. в забытьй ουδ.1. λήθαργος, -ία, λήθη.2. λησμονιά, -σύνη, ξεχασιά.3. αλλοφροσύνη, παραφροσύνη.εκφρ.впасть в забытьё – περιπίπτω σε λήθη•лежит в -ьи – κείτεται αναίσθητος. -
45 Лета
Лета 1-ы θ.Λήθη.εκφρ.кануть в -у – ξεχνιέμαι εντελώς, παραδίνομαι στη λήθη.Лета 2лет πλθ. τα χρόνια, τα έτη. || ηλικία•человек средних лет άνθρωπος μεσήλικος.
εκφρ.в -ах – μεσήλικος•на цвете лет – στο άνθος της ηλικίας•на старости лет – στα γεράματα, στα γηρατειά•по молодости лет – λόγω της νεανικής ηλικίας•с детских лет – από τα παιδικά χρόνια; αποτην παιδική ηλικία. -
46 λήθαιος
III λ. λίθος, = μελιτίτης λ., Ps.-Dsc.476 ed. Sarac.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λήθαιος
-
47 ἔξοδος
ἔξοδος (A), ἡ,A going out, opp. εἴσοδος, S.Aj. 798, 806, etc.;ἐκ τῆς χώρης Hdt.1.94
;ἔστι.. λήθη μνήμης ἔ. Pl.Phlb. 33e
;λήθη ἐπιστήμης ἔ. Id.Smp. 208a
;ἔ. τοῦ βίον PLond.1.77.57
(vi A. D.).2 marching out, military expedition, Hdt.9.19; κοιναὶ ἔ. ib.26;ἔ. ποιεῖσθαι Th. 3.5
, etc., cf. Ar.Nu. 579; τὴν ἐπὶ θανάτῳ ἔ. ποιεῖσθαι, of Leonidas, Hdt.7.223;ἔ. ἐξελθεῖν X.HG1.2.17
;ἐξόδους ἕρπειν κενάς S.Aj. 287
;τὴν ἐπ' Ὠρεὸν ἔ. D.18.79
; ἔ. πεζαί ib.100 (s. v.l.).3 procession, Hdt.3.14; esp. of women of rank with their suite,ἔ. γυναικεῖαι Pl. Lg. 784d
, cf. Thphr.Char.22.10;ἐξόδους λαμπρὰς ἐξιοῦσαν D.48.55
, cf. Lex Solonisap.Plu.Sol.21.II way out, outlet,διὰ τῶν στεγέων Hdt.2.148
(pl.), cf. Th.1.106, 2.4(sg.);πυλῶν ἐπ' ἐξόδοις A. Th.33
, cf. 58, 285;πρὸς θυρῶνος ἐξόδοις S.El. 328
; εἴσοδοι καὶ ἔ. entrances and exits, POxy.241.20 (i A. D.); of a river,ἔ. ἐς θάλασσαν Hdt.7.130
;ἡ Ἀρκαδία οὐκ ἔχει ἐξόδους τοῖς ὕδασιν εἰς θάλατταν Arist.Pr. 947a19
.b esp. of the Jewish Exodus, LXXEx. tit., etc.3 of orifices in the body, ἡ ἔ. τοῦ περιττώματος, of the vent or anus, Arist.PA 675b9;τῆς τροφῆς Id.HA 507a32
, cf. 532b6; so of other orifices in the body, ib. 511a27, etc.III end, close, ἐπ' ἐξόδῳ εἶναι (of a truce) Th.5.14;ἐπ' ἐ. τῆς ἀρχῆς X.HG5.4.4
; ἐπ' ἐ. (- ου vulg.)τοῦ ζῆν J.AJ4.8.2
;ἔ. τοῦ βίου PLond.1.77.57
: abs., departure, death, Ev.Luc.9.31, 2 Ep.Pet. 1.15, Arr.Epict.4.4.38.3 end of a tragedy, i.e. all that follows the last choral ode, Arist.Po. 1452b21; ἔξοδον αὐλεῖν play the chorus off the stage (their exit being led by an αὐλητής), Ar.V. 582, cf.Sch.IV outgoing, payment of money, IG14.422 ([place name] Tauromenium), 5(1).1390.50 (Andania, i B. C.), Plb.6.13.2; opp. εἴσοδος, Test.Epict.6.34: pl., D.H.10.30.------------------------------------ἔξοδος (B), ον, -
48 λανθάνω
Grammatical information: v.Meaning: `keep somebody unaware, escape notice, be unknown, unnoted; make somebody forget something', midd. `forget, ' (details on the use of the forms in Schwyzer 699 a. 748).Other forms: λήθω ( ληθάνω η 221), aor. λαθεῖν, λελαθεῖν, - έσθαι ( ἐπι-λῆσαι υ 85), fut. λήσω (Il.), perf. λέληθα (IA.), midd. λέλασμαι (Hom.), λέλησμαι (Att.), late aor. λήσασθαι, λησθῆναι, Dor. Aeol. λά̄θω, λά̄σω, λᾶσαι, λέλᾱθα.Compounds: also with prefix. esp. ἐπι-.Derivatives: A. from λαθεῖν. - έσθαι: 1. λάθρη, -ᾱ adv. `secretly' (Il.; λάθρᾰ h. Cer. 240) with λαθραῖος `secret' (IA.). λάθριος (S. Ichn. 66 [lyr.], hell.), - ίδιος, - ιμαῖος (late) `id.'; adv. λαθρᾰ́-δᾱν (Corinn.; like κρυφᾰ́-δᾱν), λαθρη-δόν, - δά, - δίς (late); as 1. member λαθρο-, e.g. λαθρό-νυμφος `secretly married' (Lyc.), for the older variant λᾰθι-, e. g. λαθι-κηδής (X 83), prop. "at which the sorrows remain hidden" but also with the verb directly associated: `making sorrows forgotten' (s. Schwyzer 447, Bechtel Lex. s. v.); cf. λᾱθι- s. C. - 2. λαθητικός `who avoids notice' (Arist.; λάθησις sch. Gen. A 36) ; 3. λάθος n. `forgetfulness' (NGr. for *λῆθος, λᾶθος s. B.). - B. From λήθειν: 1. λήθη, Dor. λάθα `forgetfulness' (Β 33; cf. Porzig Satzinhalte 233) with ληθαῖος `making forgotten, forgetful' (Call., Lyc.), also ληθήμων, ληθώδης, λήθιος (H.). 2. λᾶθος n. = λήθη (Theoc.); λαθοσύνα f. `id.' (E. IT 1279, uncertain, cf. Wyss - συνη 42). 3. ληθεδών, - όνος f. `id.' (AP, APl.) with ληθεδανός = ληθαῖος (Luc.); Chantraine Form. 361 f. 4. ἔκ-λη-σις (ω 485), ἐπί-λᾱ-σις (Pi. P. 1, 46) `forgetting', from ἐκ-, ἐπι-λήθειν; besides from the simplex the typologically older λῆσ-τις `id.' (S., E.); Schwyzer 504, Chantraine 276, Holt Les noms d'action en - σις 36 f., Porzig Satzinhalte 196. -- 5. λήσ-μων `forgeting, forgetful' (Them.) with λησμοσύνη (Hes. Th. 55; after μνημοσύνη; also S. Ant. 151); ἐπιλήσ-μων `id.' (Att.) with ἐπιλησμον-ή, - μοσύνη (Crat., LXX), ἐπιλησμον-έω, λησμον-έω (M.- a. NGr.); details in Georgacas Glotta 36, 167f. (not always correct). - C. As 1.member in verbal governing compp.: 1. λησί-μβροτος `taking men unawares, deceiver' (h. Merc.; Zumbach Neuerungen 24); 2. λᾱθί-πονος `forgetting (making forgotten) sorrows' (S.; cross with λᾰθι-; Schwyzer 444); 3. λᾱθ-άνεμος `escaping the wind' (Simon.).Etymology: On ἀληθής, λήθαργος s. vv.; cf. also ἄλαστος. As basis of the Greek system serves the present λήθω, λά̄θω; beside this stands from the beginning the thematic zero grade aorist λᾰθεῖν and λελᾰθεῖν, - έσθαι with the perf. midd. λέλασμαι and isolated nominal derivv., esp. the couple λάθ-ρᾱ: λαθ-ι- (Schwyzer 447 f.); also the nasalpresent λα-ν-θ-άνω (beside λήθω which is in Hom. better attested) is perhaps an innovation (after μαθεῖν: μανθάνω?; Kuiper Nasalpräs. 156). -As in πύθω (: πύος), βρίθω (: βριαρός) also in λήθω the - θ- can be isolated as an added (present) element; a dentalless form seems indeed found in λῃ̃το ἐπελάθετο (beside λήιτο ἐπε\<λά\> θετο) H. (on - ι- s. below). Thus connection with the synonymous Lat. lă-t-eō `be hidden' becomes probable (cf. for the formation the opposite păt-eō; s. also on δατέομαι). - Other combinations are because of the meaning either very uncertain or wrong: Toch. A lä(n)t-, B lät-, lant- `go out' (Pedersen Tocharisch 173), Slav.: OCS lajati ' ἐνεδρεύειν', Tchech. lákati `persecute' (hard to separate from identical verbs meaning ' ὑλακτεῖν' resp. `desire'; Germ. nouns as OWNo. lōmr `treason, deceit', OHG luog `hole, lair'. - For an original long diphthong lāi- are both λαίθαργος (which is Pre-Greek, s. v.) and λῃ̃το unreliable evidence; can λῃ̃το be from *l̥h₂-to? - On Λητώ s. v. - Further forms in Pok. 651, W.-Hofmann s. lateō.Page in Frisk: 2,80-82Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λανθάνω
-
49 Lethe
Lēthē, ēs, f. (Λήθη, eig. die Vergessenheit), der Fluß der Unterwelt, aus dem alle hingehenden Schatten trinken, um das Vergangene zu vergessen (dah. oblivionis amnis od. aqua), Ov. ex Pont. 2, 4, 23 u.a.: immittere alci Stygiam Lethen (poet. = Vergessenheit) in viscera, Lucan. 5, 221. – Appell. = Vergessenheit, lethen daemonis sui accipiet, Pelagon. veterin. 28 (397 Ihm). – Dav. Lēthaeus, a, um (Ληθαιος), a) zum Flusse Lethe- u. zugleich zur Unterwelt gehörig, lethäisch, amnis, Verg., od. gurges, Catull., od. stagna, Prop., der Fluß Lethe: ratis, der Kahn des Charon, Tibull.: tyrannus, Pluto, Colum.: vincula Lethaea abrumpere alci, den Todesschlaf vernichten, ins Leben zurückführen, Hor. – b) poet. = Vergessenheit bringend, somnus, Verg.: papavera, Verg.: sucus, Ov.
-
50 παρ-ολιγ ωρέω
παρ-ολιγ ωρέω, = ὀλιγωρέω; absolut, Xen. Hell. 7, 4, 13; Pol. 4, 46, 6; u. pass., μηδέποτε λήϑῃ μηδὲ ἀμελείᾳ τῶν κρειττόνων ἡμᾶς παρωλιγωρῆσϑαι, Plat. Epin. 991 d; Pol. 5, 27, 6.
-
51 ΑἹΡέω
ΑἹΡέω, fut. αἱρήσω, ἑλῶ Ar, Lys. 542, Antiphil. 15 ( Plan. 334) καϑελεῖ; aor. εἷλον, ἑλεῖν, ep. ἕλεσκον, Hom. Od. 14, 220, ἕλεσκε(ν) Iliad. 24, 752 Od. 8, 88; aor. I. ᾕρησα, ᾑρησάμην nur Sp. u. an wenigen Stellen sicher, s. Lob. zu Phryn. 716 vgl. ἐξαιρέω; perf. ᾕρηκα, ᾕρημαι, ion. ἀραίρηκα, ἀραίρημαι Her. 4, 66; aor. ᾑρέϑην; fut. med. αἱρήσομαι, ἀφελοῦμαι = ἀφαιρήσομαι Timostrat. com. bei B. A. 80; εἱλόμην, ἑλοίατο Od. 20, 117; εἱλἀμην nur Sp., wie Ep. ad. (App. 257) u. D. Sic.; ᾑρήσεται fut. exact. pass. Plat. Gorg. 338 b. – 1) Act., nehmen, fassen, χεῖρ' ἕλε δεξιτερήν Od. 1, 191, ἀμφοτέρων ἕλε χεῖρα 3, 37, χειρὸς ἑλόντ' ἀγέμεν Βρισηίδα Il. 1, 323, κόμης ἕλε Πηλείωνα 1, 197, κύσα γούναϑ' ἑλών Od. 14, 279, τῇ ἑτέρῃ μὲν ἑλὼν ἐλλίσσετο γούνων Il. 21, 71, δεξιτερὴν ἐπὶ καρπῷ ἑλὼν ἐμὲ χεῖρα προσηύδα Od. 18, 258, ἀλλά με κεῖνος ἑλὼν ἐπὶ μάστακα χερσὶν οὐκ ἔα εἰπέμεναι 23, 76, μέσσου δουρὸς ἑλών Il. 7, 56, ἕλκε δὲ δουρὸς ἑλών 16, 406; ἔνϑεν ἑλών, von dort beginnend, Od. 8, 500; τὴν δὲ προτὶ οἷ εἷλε Il. 21, 508 vgl. Od. 24, 348; ἀγκὰς ἑλεῖν Od. 7, 252 Il. 24, 227, ἑλεῖν ohne Zusatz = umarmen, Od. 11, 205; ὀδὰξ ἑλεῖν οὖδας Il. 11, 749, γαῖαν ἀγοστῷ 11, 425, ἔπαλξιν χερσί 12, 397, χαλκὸν ὀδοῠσιν 5, 75, χερσὶ δόρυ 15, 474; παρϑένον χερὶ χερὸς ἑλών Pind. P. 9, 216; ἐν χερσὶν ἑλεῖν Od. 12, 229 Theocr. 3, 41, μετὰ χερσὶν ἕλοντο Od. 8, 372; – καϑαρὰ χροῒ εἵμαϑ' ἑλοῠσα Od. 4, 750. – Häufig = fangen, in seine Gewalt bringen, von der Jagd sowohl, λέοντα ἐν βρόχοις Eur. Herc. Fur. 150, ἰχϑύν Theocr. 21, 49, als Menschen im Kampfe, ζωοὺς ἕλον πολλούς Il. 21, 102, ζῶντας Xen. An. 1, 6, 2. u. zwar in doppelter Beziehung, entweder das Einholen bezeichnend, neben παρελϑεῖν Il. 23, 345; Od. 8, 330, τοὺς φεύγοντας Lys. 2, 4, vgl. Il. 21, 555, Xen. Cyr. 4, 3, 17, od. mit dem Speere treffen, ἔγχεσιν ἑλεῖν Il. 17, 276, χαλκῷ 7, 77; ohne Zusatz = tödten Il. 15, 515. 16, 306, = gefangen nehmen 21, 77, Pferde erbeuten 17, 488; vgl. Soph. Phil. 435, wo der Schol. erklärt ἀναιρεῖν φαρμάκοις; Eur. Med. 389 Hec. 869; ähnlich πατρῷον αἷμα ταῖς ἐμαῖς χερσὶν ἑλεῖν Soph. O. C. 996; vgl. auch Xen. Cyr. 3, 4, 36. Daran reihen sich die beiden Bdign a) Einen über etwas ertappen, ἐπ' αὐτοφώρῳ, auf der That, Eur. Ion 1214; ἐπὶ κλοπῇ Plat. Legg. IX, 874 b; pass., ᾑρῆσϑαι κλοπεύς, als Betrüger erfunden worden sein, Soph. Ant. 493; mit dem partic., τήνδ' εἵλομεν ϑάπτουσαν 385; τινὰ κλέπτοντα Ar. Equ. 835, woran sich die gerichtlichen Ausdrücke reihen (vgl. διώκειν u. φεύγειν), τινά τινος, z. B. παρανοίας Aesch. 3, 156, Einen des Wahnsinnes überführen; Xen. Mem. 1, 2, 49; δώρων, der Bestechung, Ar. Nub. 582; οἱ δίκῃ καὶ ψήφῳ ἑλόντες Dem. 21, 11; δίκην, γραφὴν αἱρ εῖν, mit einer Klage durchdringen, 18, 3. 21, 181; Antiph. 2 α 5; Plut. Arat. 25; μή σε ψῆφος Ἀργείων ἕλῃ Eur. Or. 797; ἀγὼν ᾑρέϑη, der Kampf wurde gewonnen, Soph. O. C. 1148; auch von Sachen, τοῠτο ἐμὲ αἱρήσει, dies wird mich verurtheilen, Plat. Apol. 28 b; – b) mit Gründen überzeugen, für sich gewinnen, zunächst δελεάσμασί τινα ἑλεῖν Ar. Equ. 786; τὸν ἐρώμενον Plat. Lys. 205 e 206 a; ἄνϑρωπον Xen. Mem. 2, 3, 16; ὑπὸ χρημάτων αἱρεϑῆναι, bestochen werden, Plut. Cat. min. 18 u. öfter; οἱ λέγοντες αἱροὖσιν, sie überreden, Ael. H. A. 14, 13 V. H. 1, 25; ohne acc. oft bei Her., ὁ λόγος αἱρεῖ, die gesunde Vernunft kehrt, 2, 53; γνώμη 2, 43; ὅ τι ἂν ὁ λογισμὸς αἱρῇ, was die Rechnung ergiebt, erweif't, Aesch. 3, 59. Ebenso Plat. ὁ λόγος αἱρεῖ Phileb. 35 d Crit. 48 c, αἱροῠντος λόγου Rep. IV, 440 b, u. mit hinzugefügtem ἡμᾶς X, 607 b, u. ohne λόγος, χαλεπώτερον ἑλεῖν, ὡς, es ist schwerer zu erweisen, daß, Theaet. 179 c; auch öfter Plut., z. B. Sympos. 3, 4 τρίτον τοῠτο τὸ περὶ τὰς ταφὰς αἱρεῖ, ϑερμότερα τὰ ϑήλεα εἶναι. – Sehr gewöhnlich von Hom. an: im Kriegeerobern, einnehmen, πόλιν Iliad. 2, 37, νῆας 13, 42, πόλιν Aesch. Pers. 861; Her. 1, 162; Thuc. 2, 25 u. die Folgenden; νήσους Her. 3, 39; τὰ τόξα αἱρεῖ Τροίαν Soph. Phil. 113, χώραν Tr. 240; τοὺς Ἐρετριέας Plat. Legg. III, 698 d; τὸν βασιλέα, besiegen, Xen. Hell. 3, 5, 1; von Plut. Pomp. 65 verbunden mit καταπολεμῆσαι τὰς δυνάμεις. – Auch von Affectionen des Körpers und der Seele wird sehr häufig gesagt, daß sie die Menschen ergreifen, so ἵμερος αἱρεῖ τινα Iliad. 3, 446, πόϑος Od. 4, 596, τὴν δ' ἅμα χάρμα καὶ ἄλγος ἕλε φρένα Od. 19, 471, ἄχος Il. 13, 581, χόλος 4, 23, μένος 5, 136, ἄτη 16. 805, δέος 17, 67, τρόμος 19, 14, ϑάμβος Od. 3, 372, τάφος 21, 122, οἶκτος 2, 81, λήϑη Il. 2, 34, σκότος 16, 607, ὕπνος 10, 192, κοῖτος Od. 19, 515; ὕπνος Soph. Ant. 605; umgekehrt Thuc. ὕπνον αἱρεῖν, sich schlafen legen; ϑάμβος Ar. Av. 782; ἔρως Eur. Rhes. 856, οἶκτος El. 972, φϑόνος Or. 972; νόσημα Plat. Theaet. 142 b, wo der Schol. καταπονεῖ erkl., überwältigen. – Umgekehrt κῠδος, Ruhm erlangen, Il. 17, 321; στεφάνους Pind. P. 3, 133; τὰ Ἴσϑμια, den Sieg in den isthmischen Spielen, Simonid. – 2) Med., für sich nehmen, Od. 2, 357, Ὠρίων' ἕλετο ῥοδοδάκτυλος ἠώς Od. 5, 121 vgl. κακά νιν μοῖρα ἕλοιτο Soph. O. R. 885, εἰ γάρ πως εἴη αὐτάγρετα πάντα βροτοῖσιν, πρῶτόν κεν τοῠ πατρὸς ἑλοίμεϑα νόστιμον ἦμαρ Od. 16, 149, ὦ φίλοι, ἀνέρες ἔστε καὶ ἄλκιμον ἦτορ ἕλεσϑε Il. 5, 529; – σφαῖραν καλὴν μετὰ χερσὶν ἕλοντο Od. 8, 372, εἵλετο δ' ἄλκιμον ἔγχος Il. 3, 338; in vielen Verbindungen gebraucht Hom. act. u. med. ohne Unterschied, so daß also in ihnen geradezu das med. für das act. steht; lehrreich z. B. Iliad. 15, 125, wo Athene dem Ares den Helm abnimmt, τοῦ' δ' ἀπὸ μὲν κεραλῆς κόρυϑ' εἵλ ε τ ο καὶ σάκος ὤμων, ἔγχος δ' ἔστησε στιβαρῆς ἀπὸ χειρὸς ἑλοῠσα; – δαῖτα ἑλέσϑαι Od. 20, 117, δεῖπνον Iliad. 2, 399, δόρπον 18. 298, πιέειν δ' οὐκ εἶχεν ἑλέσϑαι Od. 11, 584; vgl. οἶνον ἑλεῖν Od. 21, 294; ἑλέσϑαι ἄριστον Her. 3, 26; σῖτον Thuc. 2, 75, u. öfter; δεῖπνον Xen. Cyr. 8, 1, 13; ὕπνου δῶρον Il. 7, 482, ὕπνον Thuc. 2, 75; – erlangen, erreichen, empfangen, ἄσπετον ὦνον ἕλοιτο Od. 14, 297, μυρί' ἕλοντο 15, 367, vgl. λέβηϑ' ἕλε Il. 23, 613; – ἐπὶ ἴστορι πεῖραρ ἑλέσϑαι Il. 18, 501; – ἐμεῠ δ' ἕλετο μέγαν ὅρκον Od. 4. 746, er nahm mir einen Eid ab, Τρωσὶν γερούσιον ὅρκον ἕλωμαι = παρὰ τῶν Τρώων Iliad. 22, 119. – Sich für etwas entscheiden, wählen, Iliad. 16, 282 Πηλείωνα μηνιϑμὸν μὲν ἀπορρῖψαι, φιλότητα δ' ἑλέσϑαι; sich etwas auswählen, aussuchen, Illad. 9, 578 τέμενος ἑλέσϑαι, 139 γυναῖκας, 10, 235. 242 ἕταρον; – πόλεμον πρὸ εἰρήνης, den Krieg dem Frieden vorziehen, Her. 1, 87; πρὸ δέκα μνῶν Xen. Mem. 2, 5, 3; vgl. Plat. Rep. II, 366 b Crit. 52 b; bes. ἀντί τινος, z. B. ἀντὶ πάντων, es Allem vorziehen, Arist. Eth. Nic. 9, 8; Xen. An. 1, 7, 3; ἀντὶ τοῠ πολεμεῖν ἑλέσϑαι δουλεύειν Mem. 2, 1, 13; auch mit dem gen., noch häufiger μᾶλλον ἤ, Plat. Apol. 38 e Gorg. 469 c; Xen. Apol. 9, so daß μᾶλλον αἱρεῖσϑαι geradezu lieber wollen heißt, und ohne μᾶλλον Xen. Ages. 4, 5. Vgl. περὶ πλείονος τῆς πίστεως Dinarch. 3, 10; πῦρ ἱερὸν οὐκ ἄμεινον αἱρούμενοι ἑτέρου Plut. Symp. 7, 4, 3. – Daher geradezu wollen, σὺ οὖν πότερον αἱρεῖ Plat. Rep. I, 347 e; u. bes. wählen, στρατηγόν Her. 6, 67; Thuc. 8, 82; ἄρχοντα Xen. Cyr. 1, 5, 5, δικαστήν 2, 4, 8; ἐπὶ τὴν ἀρχήν, zu dem Amte, Plat. Men. 90 b Legg. VII, 809 a 709; εἱλόμην ῥᾳϑυμεῖν Isocr. 4, 3; mit folgdm inf. Ar. Eccl. 2. 17; ἐκ τριῶν ἕν Soph. Tr. 747; τὰ τῶν Ἀϑηναίων, die Partei der Athener ergreifen, Thuc. 3, 63; Ἀϑηναίους 3, 56; ἄλλους Her. 1, 108; Κῠρον Xen. Hell. 3, 1, 3, u. Sp.; bes. einer philosophischen Sekte beitreten, τὰ Πλάτωνος Luc. Hermot. 85; αἱρεῖσϑαι γνώμην, eine Meinung billigen, annehmen, Her. 4, 137. 139; ᾐρηνται, sie haben gewählt, Xen. An. 5, 6, 12, ᾑρημένοι στρατηγόν Hell. 1, 4, 12; aber pass. ῂρημένος στρατηγός ib. 21 u. οἱ προστατεῖν αἱρούμενοι Men. bei Stob. flor. 45, 5.
-
52 εὐκταῖος
εὐκταῖος, gewünscht, wünschenswerth, und gesluchtsluchenswerth; πατρόϑεν εὐκταία φάτις, des Vaters Fluch, Aesch. Spt. 823, wie πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινύν 705; Ἅιδου εὐκταία χάρις Ag. 1360, erflehte Gunst; εὐκταῖα, Wünsche, Gelübde, Aesch. Suppl. 626, wie Soph. Tr. 238; ἐπιβοᾶται Θέμιν εὐκταίαν Eur. Med. 169, wie τοῖς δυςτυχοῦσιν εὐκταία ϑεός (Λήϑη), angefleht, u. so auch sp. D.; νύμφα, geweiht, gelobt, Eur. I. T. 213; πανηγύρεις, ludi votivi der Römer, D. Hal. u. A. – Uebh. wünschenswerth, bei Plat. Legg. III, 687 e, v. l. für εὐκτέον; häufig bei Plut. u. Luc., ὅπερ εὐκταιότατον αὐτῷ Tyrann. 17. – Auch akt., wünschend, betend, Aesch. frg. 46; εὐχαί, flehende Bitten, Ar. Av. 1060; ἐπῳδαί Plat. Legg. X, 906 b. – Adv. εὐκταίως, Schol. Pind. P. 5, 155; K. S.
-
53 ληθοσύνη
ληθοσύνη, ἡ, = λήϑη, f. l. bei Eur. I. T. 1279.
-
54 ληθαῖος
ληθαῖος, zur Vergessenheit gehörig, vergeßlich oder vergessen lassend, ὅτε οἱ ληϑαῖον ἐπἲ πτερὸν ὕπνος ἐρείσει, den das Uebel vergessen lassenden Fittig des Schlafes, Csilim. Del. 233; vgl. Nonn. D. 7, 141. – Häufiger von Λήϑη, s. nom. pr.
-
55 λάθα
-
56 λᾶθος
-
57 λῆθος
-
58 ἐπι-τρέχω
ἐπι-τρέχω (s. τρέχω), aor. ἐπέδραμον, selten ἐπέϑρεξα, Il. 13, 409, perf. ἐπιδεδράμηκα, p. ἐπιδέδρομα (s. unten), 1) herzu-, herbeilaufen, sowohl zur Hülfe, als zum Angriff, Il. 4, 524. 18, 527 u. öfter; ἐπιδραμὼν πάντα τὰ διδόμενα ἐδέκετο Her. 3, 135, hastig zugreifend, begierig; ἐπιδραμὼν οὕτως εὐϑύς Plat. Legg. VII, 799 c; vgl. Dem. 27, 56. 29. 48, hastig Etwas zu erlangen suchend; φύλακας, οἷς ἐπέδραμον, διέφϑειραν, auf welche sie stießen, Thuc. 4, 32; ἐπὶ τὰ ἔξω 104. – Dah. χὠρην, χὠμας, durchstreifen u. plündern, Her. 8, 23. 32; Pol. u. a. Sp. Auch = ergreifen, befallen, ψυχὴν ἐπιδέδρομε λήϑη Ap. Rh. 1, 645. So kann man auch Soph. Ant. 585 erkl., ὅταν Θρῄσσαισιν ἔρεβος ὕφαλον ἐπιδράμῃ πνοαῖς, Schol. ἀντὶ τοῦ ἐκ βάϑους κινήσῃ τὴν ϑάλατταν, das Meeresdunkel durchstürmt. – Bei Homer unterschied Aristarch ἐπιτρέχειν und διώκειν, wo von Verfolgung die Rede ist; διώκειν heiße Jemanden verfolgen, welcher sich verfolgt weiß, ἐπιτρέχειν dagegen Jemanden, der nicht weiß, daß er verfolgt werde, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 10, 354. 359, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 127. – 2) nachlaufen, nachrollen, ἅρματα ἵπποις ἐπέτρεχον Il. 23, 504. – 3) darüber hinlaufen, streifen, ἀσπὶς ἐπιϑρέξαντος ἄυσεν ἔγχεος Il. 13, 409, sich darüber hin verbreiten, λευκὴ ἐπιδέδρομεν αἴγλη Od. 6, 45; Arat. 80; κακὴ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς Od. 20, 357; auch c. dat., λεπτὸν ἐπιδέδρομε νυκτὶ φέγγος Ap. Rh. 2, 670; εἴ τί οἱ ἔρευϑος ἐπιτρέχει Arat. 834; auch = überlaufen, τὴν σύριγγα τῇ γλώττῃ Alciphr. 3, 12; τοῖς χείλεσι τοὺς καλάμους Long. 1, 24; τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδάς Ath. IV, 139 e; Sp. = sich an einem Gegenstande zeigen, ἰταμοῦ ἤϑους σημεῖα τοῖς εἴδεσι τῶν γυναικῶν ἐπιτρέχει Plut.; körperlich, μείοσι μὲν λυγκῶν ἐπιδέδρομε ῥινὸς ἐρευϑής, μείζοσι δὲ κροκόεν τε ϑεείῳ τ' εἴκελον ἄνϑος Opp. Cyn. 3, 94; τῷ δὴ μήλων ἐπιδέδρομεν ὀδμή Hermipp. Ath. I, 29 e; von der Rede, ἐπιτρέχουσα τῇ λέξει ἀῤῥυϑμία ib. V, 189 c; – τοῖς ϑήλεσι, sich begatten, Plut. sol. an. 9. – In der Rede schnell durchlaufen, kurz abhandeln, ἐπιδεδράμηται Xen. Oec. 15, 1; μικρὰ ἐπιδραμοῦμαι περὶ αὐτῶν Dem. 17, 19, περί τινος, wie Isocr.; Sp. auch λόγῳ τι, Luc.
-
59 ἐγ-γίγνομαι
ἐγ-γίγνομαι (s. γίγνομαι), 1) darin geboren werden, entstehen; Hom. nur im perf., τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν Il. 6, 495; vgl. Od. 13, 233; Λιβύῃ ἐγγεγαῶτα Ap. Rh. 4, 1561: ἔν τινι, Her. 2, 92;. ἐν ἐλευϑέροις καὶ δούλοις ἐγγιγνομένη ἀδικία Plat. Rep. I, 351 d, u. öfter; τινί, z. B. αἴσϑημά τι καὶ νηπίοις γε τῶν κακῶν ἐγγίγνεται Eur. I. A. 1244; Ion 1524; so Thuc. 2, 49; λήϑη ἐγγίγνεταί τινι, Xen. Mem. 1, 2, 21; vgl. Hell. 2, 3, 48, u. öfter. – Der aor. med. ἐγγείνασϑαι hat Il. 19, 26 die akt. Bdtg; darin erzeugen. – 2) hinein-, dazwischen kommen, dazwischen sein; von der Zeit; χρόνου ἐγγενομένου, nachdem Zeit dazwischen verflossen war, Her. 1, 190 u. öfter, wie Thuc.1, 113 u. folgende Historiker oft; ἵνα χρόνος ἐγγένηται, damit Zeit gelassen werde, Plat. Conv. 184 a-Allgemeiner, ἵνα μὴ αὖϑις τοιοῦτον ἐγγένηται, damit uns nicht wieder so Etwas widerfahre, Plat. Rep. I, 341 b. – 3) ἐγγίνεται c. inf., es geht an, es ist möglich od. erlaubt, Her. 1, 152. 6, 38; διεπράξαντο ὥστε μὴ ἐγγενάσϑαι μοι ποιῆσαι Antiph. 5, 17; ὥστε οὐδὲ φρονῆσαι ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέν Plat. Phaed. 66 c; Sp., wie Plut. Nic. 18; dah., wie ἐξόν, absolut, ἐγγενόμενον ἡμῖν αὐτὸν ἀτιμῶσαι, obwohl es uns freistand, Is. 5, 19. Vgl. ἐκγίγνομαι.
-
60 ἔξ-οδος
ἔξ-οδος, ἡ, der Ausgang, 1) der Ort zum Hinausgehen, πυλῶν ἔξοδος Aesch. Spt. 33. 58; Eur. Rhes. 514; ϑυρῶνος Soph. El. 320; Thuc. 1, 106 u. Folgde. Uebh. eine Oeffnung, durch welche Etwas herauskommt, z. B. von den Schamtheilen, Arist. Von der Mündung eines Flusses, Her. 7, 130. – 2) die Handlung des Ausgehens, das Fortgehen, Soph. Ai. 785 u. öfter; Ἡράκλειος, des Herakles, Trach. 51; Ggstz εἴςοδος, Eur. Herc. Fur. 623; übertr., λήϑη μνήμης ἔξ., das Ausgehen, Verschwinden, Plat. Phil. 33 e, vgl. Conv. 208 e; bes. – a) von kriegerischen Auszügen, eine Expedition, Feldzug, Her. 9, 19 Thuc. 2, 10 u. die folgdn Historiker, sowohl übh. ins Feld, als zur Schlacht, od. übh. nur von einem Orte weg; ἔξοδον ποιεῖσϑαι, einen Feldzug, auch einen Ausfall machen, Thuc. 3, 5; Lys. 16, 18; Xen. Cyr. 1, 5, 14 u. öfter; ἐξελϑεῖν Hell. 1, 2, 17. – b) ein Festaufzug, Her. 3, 14; bes. vom pomphaften Ausgange vornehmer Frauen mit Gefolge, Dem. 48, 55; vgl. Plat. Legg. VI, 784 d; auch vom Auszuge der Braut aus dem väterlichen Hause, D. Hal. rhet. 4. – c) das Weggehen des Chores in den Tragödien, ἔξοδον αὐλεῖν τινι, Jemandem zum Fortgehen aufspielen, Ar. Vesp. 582, wo der Schol. zu vergleichen; nach Arist. poet. 12 ἔξοδος μέρος ὅλον τραγῳδίας, μεϑ' ὃ οὐκ ἔστι χοροῦ μέλος, der Schluß der Tragödie; übh. Schluß, Ende, ἐπ' ἐξόδῳ εἶναι, am Ende sein, Thuc. 3, 14; λόγων, der Schluß, das Resultat, Plat. Prot. 361 c; vgl. Xen. Hell. 5, 4, 4. – 3) vom Gelde, das Ausgeben, der Aufwand (Ggstz von εἴςοδος), ἔξοδον ποιεῖν εἴς τι, Pol. 6, 13, 2; N. T. u. a. Sp.
См. также в других словарях:
Λήθη — forgetting fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λήθη — forgetting fem nom/voc sg (attic epic ionic) λῆθος neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) λῆθος neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λήθῃ — Λήθη forgetting fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λήθη — Ονομασία, στην αρχαιοελληνική μυθολογία, ενός από τους ποταμούς του Άδη. Από εκεί έπιναν νερό οι ψυχές των νεκρών για να ξεχάσουν την προηγούμενη ζωή τους. Ο Αριστοφάνης ονομάζει έτσι και μια πεδιάδα του Άδη, ενώ την ίδια ονομασία έφερε και μια… … Dictionary of Greek
λήθη — η το να ξεχνάει κανείς, η λησμονιά: Έριξε στη λήθη όλα όσα τον βασάνιζαν … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
λήθῃ — λανθάνω escape notice pres subj mp 2nd sg λανθάνω escape notice pres ind mp 2nd sg λανθάνω escape notice pres subj act 3rd sg λήθη forgetting fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λήθηι — λήθῃ , λανθάνω escape notice pres subj mp 2nd sg λήθῃ , λανθάνω escape notice pres ind mp 2nd sg λήθῃ , λανθάνω escape notice pres subj act 3rd sg λήθῃ , λήθη forgetting fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λήθηι — Λήθῃ , Λήθη forgetting fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Лета — (Λήθη = забвение): 1) дочь Эриды, мать харит. 2) Источник и река Забвения в подземном царстве. По прибытии в подземное царство умершие пили из этой реки и получали забвение всего прошедшего; наоборот, те, которые появлялись обратно на землю,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
λᾶθαι — λήθη forgetting fem nom/voc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Λῆθαι — Λήθη forgetting fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)