-
1 κεκρααντο
-
2 κεκράαντο
κεκράανται, κεκράαντο: see κεράννῦμι.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κεκράαντο
-
3 κεκράαντο
κραίνωṇ-y: perf ind mp 3rd pl (epic) -
4 κραινω
(aor. ἔκρᾱνα - эп. ἔκρηνα, эп. imper. aor. κρῆνον, inf. aor. κρῆναι, 3 л. sing. pf. κέκρανται - 3 л. pl. κεκράανται, 3 л. pl. ppf. κεκράαντο; inf. fut. med.-pass. κρᾰνέεσθαι; aor. pass. ἐκράνθην)1) приводить в исполнение, исполнять, осуществлять, свершать(τόδε ἐέλδωρ, ἔπος, ἐφετμάς Hom.; ὑπόσχεσιν Aesch.)
οἱ (ὄνειροι) ἔτυμα κραίνουσιν Hom. — (некоторые) сновидения сбываются;οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε Hom. — они сильнее меня и в помыслах, и в делах2) делать, совершатьοὔ μοι δοκέει τῇδε γ΄ ὁδῷ κρανέεσθαι Hom. — этим путем, мне кажется, ничего не достигнуть
3) отделывать4) решать, постановлятьμία ψῆφος κέκρανται Aesch. — принято единодушное решение;
κρανθεῖσα ψῆφος Eur. — принятое решение5) повелевать, править, управлять(χώρας, χθονός Soph.)
κ. στρατοῦ Soph. — командовать армией;θρόνους καὴ σκῆπτρα κ. Soph. — владеть престолами и скиптрами, т.е. обладать царской властью6) иметь (в чем-л. исход, чем-л.) заканчиваться(ποῖ δῆτα κρανεῖ μένος ἄτης; Aesch.)
-
5 κραίνω
Aκρᾰνέω Emp.111.2
; [dialect] Att. [var] contr. , E. Supp. 375 [ κρᾱνῶ in compd. codd., nisi leg. - κράνῃ vel - κραίνει]: [tense] aor. ἔκρᾱνα ib. 369; [dialect] Ep. and [dialect] Ion. ἔκρηνα, inf. κρῆναι, Od.5.170, Herod.7.69 (dub.):—[voice] Med., [tense] fut. inf. in pass. senseκρᾰνέεσθαι Il.9.626
: [tense] aor.ἐπ-εκρήναντο Q.S.14.297
:—[voice] Pass., [tense] fut.κρανθήσομαι A.Pr. 911
: [tense] aor.ἐκράνθην Pi.P.4.175
, E.Hec. 219: κέκρανται [ per.] 3sg. [tense] pf. [voice] Pass., A.Supp. 943, also [ per.] 3pl., E.Hipp. 1255 (sed leg. συμφορά).—Hom. (v. infr.) mostly uses the [dialect] Ep. [tense] pres. κραιαίνω, [tense] impf. ἐκραίαινεν, [tense] aor. imper. κρήηνον, κρηήνατε, inf. κρηῆναι: [ per.] 3sg. [tense] pf. [voice] Pass.ἐπι-κεκράανται Od.4.616
: [tense] plpf. ἐπι-κεκράαντο ib. 132: [tense] aor.ἐκρᾱάνθην Theoc.25.196
. (Orig. κρᾱαίνω ( ἐκράαινεν has Ms. authority in Il.5.508, ἐπεκράαινε in 2.419, ἐπεκράανε in 3.302; cf.κράανον· τέλεσον Hsch.
, ἐπικραᾶναι· τῇ κεφαλῇ ἐπινεῦσαι, τελέσαι Id.), [var] contr. κραίνω, κρῆναι, etc. and by distraction κραιαίνω, κρηῆναι, etc.: κρᾱαίνω from κρᾱς - ṇ-yω ([etym.] κάρα, κράατα) = κεφαλαιόω 'achieve'.):—poet. Verb, accomplish, fulfil,τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ Il.1.41
, 504, cf. Od.17.242; οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε better than I both to conceive and accomplish, 5.170;κρῆνον νῦν καὶ ἐμοὶ.. ἔπος ὅττι κεν εἴπω 20.115
; καί τε κραίνουσιν ἕκαστα, of the Thriae, h.Merc. 559; l. c.; μαντεύματα κ. give true oracles, E. Ion 464 (lyr.);δίκας θνατοῖσι κραίνων B.12.45
;τοῦ δ' ἐκραίαινεν ἐφετμάς Il.5.508
, cf. Pi.O.3.11; οἵ ῥ' ἔτυμα κραίνουσι those dreams come true, Od.19.567; freq. in A., esp. of Fate, as Pr. 512, al., cf. S.OC 914, Tr. 127 (lyr.), etc.:—[voice] Pass., with [tense] fut. [voice] Med., to be accomplished, brought to pass,οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσθαι Il. 9.626
;πατρὸς δ' ἀρὰ.. τότ' ἤδη παντελῶς κρανθήσεται A.Pr. 911
, cf. 213; κέκρανται ψῆφος the vote hath been cast, Id.Supp. 943;ψῆφος ἡ κρανθεῖσα E.Hec. 219
; (lyr.):— for the phrase ἐπὶ χείλεα κεκράαντο, v. ἐπικραίνω; of a person, ἐκράνθην I was perfected (Sch. ἐπετελέσθην), Pi.Pae.9.34.II = τιμᾶν, Hsch.; so perh. in h.Merc. 427 κραίνων ἀθανάτους τε θεοὺς καὶ γαῖαν ἐρεμνήν, ὡς ἐγένοντο (less prob. finishing [ the tale of] the gods and earth, how they were made).III abs., exercise sway, reign,δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον.. ἀρχοὶ κραίνουσι Od.8.391
: c. acc. cogn., κ. σκῆπτρα sway the staff of rule, S.OC 449; .2 after Hom., c. gen., reign over, govern, στρατοῦ, τῆς χώρας, τῆσδε γῆς, χθονός, S. Aj. 1050, OC 296, 862, 926: in later [dialect] Ep. c. dat., Orph. A. 475: c. acc.,κ. Διὸς οἴκους IG14.433
([place name] Tauromenium); ἐπὶ σπλῆνα κ., of a vein, dominate, Aret.CA2.2, cf. CD1.2.IV intr., come to an end, result in a thing, ποῖ δῆτα κρανεῖ; A.Ch. 1075 (anap.); of disease, culminate, be at its worst, Aret.SD2.8, CA1.1.2 Medic., of bones, etc., terminate,ὅπῃ κραίνουσι Hp.Art.45
, cf. Aret.SD1.7, 8; extend,ἀπὸ ἥπατος ἐς νεφρούς Id.CA2.6
. -
6 κραιαίνω
κραιαίνω, ep. gedehnt = κραίνω; τοῦ δ' ἐκραί. αινεν ἐφετμάς Il. 5, 508; aor., τόδε μοι κρήηνον ἐέλδωρ 1, 504, κρηήνατε Od. 3, 418. 17, 242, κρηῆναι Il. 9, 101; perf., χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται Odyss. 15, 116, χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο Od. 4, 132.
-
7 κραίνω
κραίνω (ΚΡΑΣ), fut. κρανῶ, aor. ἔκρηνα, ἔκρᾱνε, Eur. ion 572 (s. auch das Vorige), – vollenden, vollführen, erfüllen, bewirken; ἐέλδωρ Il. 1, 504; οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε, besser, fähiger, Etwas zu erdenken und es auch auszuführen, Od. 5, 170; ἔτυμα κραίνειν 19, 567, von Träumen, einen wahrhaften Ausgang bringen; κρῆνον ἔπος, ὅττι κεν εἴπω 20, 115; ἐφετμάς, die Befehle ausführen, Il. 5, 508, wie Pind. Ol. 3, 11; γάμου τελευτήν P. 9, 68; auch im pass., κλέος ἐκράνϑη 4, 125; οὔ μοι δοκέει τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσϑαι, in passiv. Bdtg, auf diesem Wege scheint es mir nicht ausgeführt werden zu können, Il. 9, 626; von silbernen Gefäßen heißt es χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται (κεκράαντο), mit Gold sind (waren) die Ränder daran vollendet, gearbeitet, so daß damit bezeichnet wird, daß mit der Vergoldung der Ränder die ganze Arbeit fertig war, Od. 4, 132. 616. 15, 116. – Oft bei den Tragg.; πύργοις δ' ἀπειλεῖ δείν' ἃ μὴ κραίνοι τύχη Aesch. Spt. 408, vgl. Suppl. 531; u. so bes. von den Göttern und dem Schicksale, die Etwas zu Ende führen, in Erfüllung gehen lassen, ἀρὰ Κρόνου τότ' ἤδη παντελῶς κρανϑήσεται Prom. 911; ὑπόσχεσιν, das Versprechen erfüllen, Suppl. 363; μία ψῆφος κέκρανται 921, wie κρανϑεῖσα ψῆφος Eur. Hec. 223; κέκρανται συμφοραὶ νέων κακῶν Hipp. 1255. – Daher = der Fürst sein, der Alles vollzieht, vollstreckt, obwalten, gebieten, δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον ἀριπρεπέες βασιλῆες ἀρχοὶ κραίνουσι Od. 8, 390; ϑρόνους καὶ σκῆπτρα κραίνειν καὶ τυραννεύειν χϑονός Soph. O. C. 405; c. gen., ὁ κραίνων τῆςδε τῆς χώρας 297, öfter; ὃς κραίνει στρατοῦ Ai. 1029; einzeln bei sp. D., die es mit dem dat. vrbdn, vgl. Herm. Orph. p. XIX. – Intr., sich endigen, auslaufen in Etwas, Hippocr., wie man auch Aesch. Ch. 1071 erklärt, ποῖ δῆτα κρανεῖ, ποῖ καταλήξει μένος ἄτης.
-
8 κραιαινω
(aor. ἐκρήηνα, imper. aor. κρήηνον - 2 л. pl. κρηήνᾰτε, inf. aor. κρηῆναι; pass.: 3 л. pl. aor. ἐκράανθεν с ρᾱ, 3 л. pl. pf. κεκράανται с ρᾱ, 3 л. pl. ppf. κεκράαντο с ρᾱ) Hom., HH., Theocr. = κραίνω См. κραινω -
9 κεκοτηώς
A v. κοτέω. [full] κεκράανται, [full] κεκράαντο, v. κραίνω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κεκοτηώς
-
10 ἐπικραίνω
ἐπικραίνω, [dialect] Ep. [suff] ἐπικρᾰδ-κραιαίνω, [ per.] 3sg. [tense] fut. ἐπικρᾱνεῖ dub. in A.Ag. 1340 codd.(anap.): [tense] aor. 1 - έκρᾱνα, [dialect] Ep. -έκρηνα, -εκρήηνα(v. infr.):—[voice] Med., [ per.] 3pl. [tense] aor. 1Aἐπεκρήναντο Q.S.14.297
:—bring to pass, accomplish, ἀρὴν πᾶσαν ἐπικρήνειε may he fulfil it, Il.15.599; οὔ σφιν ἐπεκραίαινε he fulfilled it not for them,3.302, cf. 2.419 (v.l.- άαινε); νῦν μοι τόδδ' ἐπικρήηνον ἐέλδωρ grant me this prayer, fulfil it, 1.455, etc.; μῦθον ἐπεκρήηνε καρήατι by a nod, Call.Dian.40;ἐ. τέλος A.Supp. 624
; (lyr.);γάμου πικρὰς τελευτάς Id.Ag. 744
(lyr.); ποινὰς θανάτων ib. 1340 (anap.); χάριν ἀντ' ἔργων ib. 1546 (anap.), cf. S.Ph. 1468(anap.);τὸ δέον Archyt.
ap. Iamb.Protr.4:—[voice] Pass., χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράαντο were finished off with gold, Od.4.132, cf. 616.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικραίνω
-
11 κεκράανται
κεκράανται, κεκράαντο: see κεράννῦμι.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κεκράανται
-
12 κραίνω
κραίνω, vollenden, vollführen, erfüllen, bewirken; οἵ μευ φέρτεροί εἰσι νοῆσαί τε κρῆναί τε, besser, fähiger, etwas zu erdenken und es auch auszuführen; ἔτυμα κραίνειν, von Träumen, einen wahrhaften Ausgang bringen; ἐφετμάς, die Befehle ausführen; οὔ μοι δοκέει τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσϑαι, in passiv. Bdtg, auf diesem Wege scheint es mir nicht ausgeführt werden zu können; von silbernen Gefäßen heißt es χρυσῷ δ' ἐπὶ χείλεα κεκράανται ( κεκράαντο), mit Gold sind (waren) die Ränder daran vollendet, gearbeitet, so daß damit bezeichnet wird, daß mit der Vergoldung der Ränder die ganze Arbeit fertig war; bes. von den Göttern und dem Schicksale, die etwas zu Ende führen, in Erfüllung gehen lassen; ὑπόσχεσιν, das Versprechen erfüllen. Daher = der Fürst sein, der alles vollzieht, vollstreckt, obwalten, gebieten. Intr., sich endigen, auslaufen in etwas
См. также в других словарях:
κεκράαντο — κραίνω ṇ y perf ind mp 3rd pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
