κέκλῐμαι

κλίνω

sráyati: perf ind mp 1st sg

κλίνω [pron. full] [ῑ], [tense] fut.

A

κλῐνῶ Lyc.557

, ( ἐγκατα-) Ar.Pl. 621: [tense] aor. 1

ἔκλῑνα Il.5.37

, etc.: [tense] pf.

κέκλῐκα Plb.30.13.2

:—[voice] Med., [tense] aor.

ἐκλινάμην Od.17.340

, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. κλῐθήσομαι συγ-) E.Alc. 1090, ( κατα-) D.S.8 Fr.19: [tense] fut. 2

κατα-κλῐνήσομαι Ar.Eq.98

, Pl.Smp. 222e, also κεκλίσομαι dub. in A.D.Pron.22.7: [tense] aor. 1 ἐκλίθην [ῐ] Od.19.470, S.Tr. 101 (lyr.), 1226, E.Hipp. 211 (anap.), freq. in Prose; poet. also ἐκλίνθην, v. infr. 11.1,2,3: [tense] aor. 2 ἐκλίνην [ῐ] only in compds.,

κατακλῐνῆναι Ar.V. 1208

, 1211, X.Cyr.5.2.15, etc.;

ξυγκατακλῐνείς Ar.Ach. 981

: [tense] pf. κέκλῐμαι (v. infr.); inf.

κεκλίσθαι A.D.Synt.325.3

, but κεκλίνθαι v.l. ib.47.1. ( κλῐ-ν-ψω, for. root κλῐ: κλει-, cf. κλειτύς; Skt. śráyati 'cause to lean', 'support', Lat.clinare, clivus.):—cause to lean, make to slope or slant, ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς when he inclines or turns the scale, Il.19.223; Τρῶας δ' ἔκλιναν Δαναοί made them give way, 5.37, cf. Od.9.59;

ἐπεί ῥ' ἔκλινε μάχην Il.14.510

;

ἔκλινε γὰρ κέρας.. ἡμῶν E.Supp. 704

; also

ἐκ πυθμένων ἔκλινε.. κλῇθρα S.OT 1262

:— [voice] Med., Περσῶν κλινάμενοι [δύναμιν] IG12.763.

2 make one thing slope against another, i.e. lean, rest it,

τι πρός τι Il.23.171

, cf. 510;

ἅρματα δ' ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια 8.435

: c.dat., ἔστησαν σάκε' ὤμοισι κλίναντες, i.e. raising their shields so that the upper rim rested on their shoulders, 11.593.

3 turn aside,

μηκέτι τοῦδε βήματος ἔξω πόδα κλίνῃς S.OC 193

(lyr.); ὄσσε πάλιν κλίνασα having turned back her eyes, Il.3.427; τὰς ἐκ τῶν ἀριστερῶν [φλέβας] ἐπὶ τὰ δεξιὰ κ. turn to.., Pl.Ti. 77e.

4 make another recline, ἐν κλίνῃ κλῖναί τινας make them lie down at table, Hdt.9.16;

κλῖνόν μ' ἐς εὐνήν E. Or. 227

;

κλίνατ', οὐ σθένω ποσίν Id.Alc. 267

(lyr.): metaph., ἡμέρα κλίνει τε κἀνάγει πάλιν ἅπαντα τἀνθρώπεια puts to rest, lays low, S. Aj. 131.

5 in Magic, make subservient,

ψυχήν PMag.Par.1.1718

.

6 Gramm., inflect,

τὰ ῥήματα A.D.Synt.212.20

:—[voice] Pass., Id.Pron.12.7.

II [voice] Pass., lean,

ἂψ δ' ὁ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης ἐκλίνθη Il.6.467

; ὁ δ' ἐκλίνθη, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν he bent aside, 7.254; of a brasen foot-pan, ἂψ δ' ἑτέρωσ' ἐκλίθη it was tipped over, Od.19.470; of battle, turn,

ἐκλίνθη δὲ μάχη Hes.Th. 711

; of a body in equilibrium,

οὐδαμόσε κλιθῆναι Pl.Phd. 109a

, cf. Archim. Fluit.1.8,al.

2 lean, stay oneself upon or against a thing, c. dat.,

ἀσπίσι κεκλιμένοι Il.3.135

; κίονι, κλισμῷ κεκλιμένη, Od.6.307, 17.97;

ἠέρι δ' ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχἔ ἵππω Il.5.356

(s.v.l.);

ἐν δορὶ κεκλιμένος Archil.2

(also in [voice] Med.,

κλινάμενος σταθμῷ Od.17.340

);

κεκλιμένοι καλῇσιν ἐπάλξεσιν Il.22.3

;

πρὸς τοῖχον ἐκλίνθησαν Archil.34

;

ξύλα ἐς ἄλληλα κεκλιμένα Hdt.4.73

; ὅταν τύχωσι (sc. αἱ ἄτομοἰ τῇ περιπλοκῇ κεκλιμέναι when they chance to be propped (i.e. checked) by the interlacing with others, Epicur.Ep.1p.8U.

3 lie down, fall,

ἐν νεκύεσσι κλινθήτην Il.10.350

, etc.; παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι lie beside her on the bed, Od.18.213, cf. S.Tr. 1226: in [tense] pf., to be laid, lie,

ἔντεα.. παρ' αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο Il.10.472

; φύλλων κεκλιμένων of fallen leaves, Od.11.194 ( φύλλα κεκλ. in Thphr.HP3.9.2, slanting leaves);

Ληθαίῳ κεκλιμένη πεδίῳ Thgn.1216

; Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιθείς laid by Alpheus' stream, Pi.O.1.92; ἐπὶ γόνυ κέκλιται has fallen on her knee, i.e.is humbled, A.Pers. 931 (lyr.);

ὑπτία κλίνομαι S.Ant. 1188

;

τὸ μὲν πρῶτον ἐρρήγνυτο τὸ τεῖχος, ἔπειτα δὲ καὶ ἐκλίνετο X.HG5.2.5

;

οὐ νούσῳ.. οὐδ' ὑπὸ δυσμενέων δούρατι κεκλίμεθα AP7.493

(Antip. Thess.), cf. 315 (Zenod. or Rhian.), 488 (Mnasalc.), Epic.Oxy.214r.3.

4 recline at meals,

κλιθέντες ἐδαίνυντο Hdt.1.211

, cf. E.Cyc. 543, SIG 1023.48 (Cos, iii/ii B.C.); κλίθητι καὶ πίωμεν cj. in Com.Adesp.1203, cf. E.Fr. 691.

5 of Places, lie sloping towards the sea, etc., lie near,

ἁλὶ κεκλιμένη Od.13.235

; [νῆσοι] αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται ([dialect] Ep. for κέκλινται) 4.608: hence, of persons, lie on, live on or by, [

Ὀρέσβιος] λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Il.5.709

;

ῥηγμῖνι θαλάσσης κεκλίαται 16.68

, cf. 15.740;

δισσαῖσιν ἀπείροις κλιθείς S.Tr. 101

(lyr.); πλευρὰ πρὸς ἀνατολὰς κεκλιμένη, τὸ εἰς τὰς ἄρκτους κ., Plb.2.14.4, 1.42.5;

ὄρος Κοῖον ὃ κέκλιται πρὸς Παρνασσόν SIG826

Eiii 37 (Delph., ii B.C.).

6 metaph., τῷδε μέλει κλιθείς having devoted himself to.., Pi.N.4.15 (also in [voice] Act., incline towards,

τῶν πραγμάτων ἐπὶ Ῥωμαίους κεκλικότων Plb. 30.13.2

).

7 wander from the right course,

κεκλιμένη ναῦς Thgn. 856

.

III [voice] Med., decline, wane, καὶ κλίνεται (sc. τὸ ἦμαρ) S.Fr.255.6.

IV intr. in [voice] Act., κ. πρὸς τὸ ξανθὸν χρῶμα incline towards.., Arist.Phgn. 812b3; κλίνοντος ὑπὸ ζόφον ἠελίοιο as the sun was declining, A.R.1.452; ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός as it came to an end, Plb.3.93.7;

ἡ ἡμέρα ἤρξατο κλίνειν Ev.Luc.9.12

;

ἡ πόλις ἐπὶ τὸ χεῖρον ἔκλινεν X.Mem.3.5.13

;

τὸ κλῖνον ἀναλήμψεσθαι PFay.20.14

(iii/iv A.D.).

2 of soldiers, κ. ἐπ' ἀσπίδα, ἐπὶ δόρυ, turn to left, to right, Plb.3.115.9, etc.;

κ. πρὸς φυγήν Id.1.27.8

; also, wheel, Ascl. Tact.10.4.

συναπο-κλίνω [pron. full] [ῑ],

A turn aside together with, [tense] pf. [voice] Pass.

- κέκλῐμαι Lib.Descr.22.5

.

II intr., turn aside together,

ἐπ' ἀμφότερα Plu.2.790e

: abs., J.BJ1.24.2;

ἡ δειρὴ τῷ παντὶ σ. προσώπῳ Lib.Descr.18.3

.

Grammatical information: v.

Meaning: `incline (oneself), lean (on), sink, bend'.

Other forms: - ομαι, aor. κλῖναι, κλίνασθαι (Il.), pass. κλιθῆναι (Od.), κλινθῆναι (Il.;; Chantraine Gramm. hom. 1, 404 w. n. 2, Schwyzer 761), also κλινῆναι (Att.; prob. for *κλι-ῆναι; Schwyzer 760), fut. κλῐνῶ (Att.), perf. midd. κέκλῐμαι (Il.), with κέκλῐκα (Plb.),

Compounds: very often with prefix, e. g. ἀνα-, κατα-, παρα-, ἐν-, ἀπο-,

Derivatives: 1. from the root with δ-suffix: δι-κλί-δ-ες f. `double leaning, two-winged' (s. v.), ἐγκλίς ἡ καγκελλωτη θύρα (EM); παρα-, ἐγ-κλιδόν `turning aside, inclining' (Od.). 2. From a prefixed present with ending after the s-stems (Schwyzer 513): κατα-, ἐπι-, ἀπο-, ἐκ-, συγ-κλινής etc. `inclined away, slant etc.' (Hp., A.) with ἐπικλίν-εια (Heliol. Med.), συγκλιν-ίαι pl. (Plu.). 3. compounds with τη-suffix: παρα-, συγ-κλί-της `who lies beside or together at the table' (X.. Plu.), ἐπι-κλίν-της `who inclines to the side' (Arist.). - 4. κλειτύ̄ς (also κλῑτύς after κλί̄νω), ύος f. `slope, hill' (Il.; on the notation Schwyzer 506 w. n. 7). 5. κλεῖτος n. (A. R. 1, 599), κλῐ́τος n. (Lyc., LXX, AP) `slope, side'. - 6. κλίσις, most. in prefixcompp., e. g. ἀνά-, κατά-, ἀπό-κλισις `leaning back etc.' (IA.). - 7. κλίμα n. (with hell. ῐ for ει; Schwyzer 523) `inclination, slope, quarter, land', also ἔγκλι-μα etc. (Arist.), with κλιματίας `inclining' (Herakleit., Amm. Marc.), κλιματικός `belonging to the sone' (Vett. Val.). 8. κλῖμαξ, - ακος f. `trep, ladder, climax etc.' (Od.) with κλιμάκιον (IA.), - ίς (Att. inscr., hell.), κλιμακίσκοι πάλαισμα ποιόν H.; κλιμακίζω `use a grip called κλῖμαξ in the fighting', metaph. `bring down' (Att.); κλιμακωτός (Plb.), - ώδης (Str.) `like a trep'; also κλιμακ-τήρ `rug of a ladder' (IA.), `critical point of a mans life' (Varro) with κλιμακτηρικός, - τηρίζω (Gell., Vett. Val.); on the formation of κλῖμαξ (ῑ analog. for ει [*κλεῖ-μα] from κλί̄νω) Rodriguez Adrados Emerita 16, 133ff.; on κλιμακτήρ Chantraine Formation 327f. - 9. κλισμός `arm-chair' (Ion.Il.) with κλισμίον, - άκιον (inscr., Call.), `inclination, slope' (Arist.). - 10. ἀνά-κλιθρον `back of a chair' (Ptol.). - 11. κλίτα στοαί, κλίταν ( καὶ τάν cod.) στοάν H., prop. `leaning'; from there κλισία, Ion. - ίη `pile-dwelling, shed, chapel; arm-chair, resting-bed, tomb' ( Il.), κλίσιον nearly `annex, stoa' (ω 208, Delos III<sup>a</sup>), also `annex, shed, chapel' (Lys., Paus.); often written κλεισίον (inscr.), also κλεισία f. `tavern' (ep.), perh. through adaptation to κλείω `lock' (diff. Schulze Q. 295 A. 3 and Fraenkel KZ 45, 168); from there κλεισιάδες ( θύραι) `doors of the κλ(ε)ισία, of the κλ(ε)ισίον' (Hdt., Ph., D. H., Plu.); details on κλισίη in Frisk Eranos 41, 59ff., Scheller Oxytonierung 61. - 12. ( ἐγ-, ἐκ-)κλιτικός `inflecting etc.' (gramm.); to ( ἔγ-, ἔκ-)κλισις. - From the present: 13. κλίνη `layer, bed, litter' (IA.; cf. Chantraine Formation 192) with κλινίς, - ίδιον, - ίον, - άριον (Com.), κλίνειος `belonging to a κλίνη' (D.), - ήρης `censorius' (Ph., J.); as 2. member in σύγ-κλινος `bedfellow' (Men.). - 14. κλιντήρ, - ῆρος m. `id.' (Od.) with κλιντήριον, - ίδιον, - ίσκος (Ar.), ἀνακλιν-τήρ `neighbour at table' (Ps.-Callisth.); παρακλίν-τωρ `id.' (AP); ἀνά-, ἐπί-κλιν-τρον `back (leaning) etc.' (Erot. in Poll., Ar., inschr. etc.).

Origin: IE [Indo-European] [600] *ḱlei- `lean'

Etymology: The yot-presens κλί̄νω \< *κλῐ́ν-ι̯ω, which is a Greek innovation, goes back on an older nasal-presens, seen in several languages but in diff. forms: Lat. clīnāre, Germ., e. g. OS hlinōn, OHG hlinēn \> lehnen, Balt., e. g. Latv. slìe-n-u, slìet, EastLith. šli-n-ù, šliñti `lean', Av. sri-nu-, ptc. sri-ta- `lean', prob. also Arm. li-ni-m, aor. ipv. le-r, `become, be'; the basis was athem. *ḱli-n-ā-mi. Beside this there was in Indo-Iranian and Baltic a thematic root-present, e. g. Skt. śrayati = Lith. (old a. dial.) šlejù `lean'. The originally only presentic nasal has in Latin and Germanic conquered the whole inflexion, but in Greek did not reach the perfect ( κέ-κλι-ται: Skt. śi-śri-y-é), partly also the passive aorist. - The Greek nominal derivations are mostly innovations; note, except ( ἄ)-κλιτος = Skt. śri-tá-, Av. sri-ta- `leaning', κλίσις, formally = Lith. šli-tì-s `shove-shed'; κλίτον = Germ. e. g. OHG lit `cover', NHG Augen- lid; beside it with full grade (as in κλει-τύς) e. g. OWNo. hlīð f. `slope'. As in κλίνη the nasal came in OHG hlina `reclinatorium'. - Several nominal formations in Bq s. v., Pok. 600ff., W.-Hofmann s. clīnō.

Page in Frisk: 1,874-875