-
1 διά-σημος
διά-σημος, sehr erkennbar, berühmt; καὶ λαμπρός, Plut. Dion. 54; κράνος, prächtig, T. Graech. 17, u. a. Sp. – Vom Ton, vernehmlich, deutlich, διάσημα ϑροεῖ Soph. Phil. 209.
-
2 διάσημος
-
3 διασημος
21) явственный, заметныйὡς μέ δ. εἴη Plut. — чтобы не быть узнанным
2) славный, замечательный, выдающийся(λαμπρὸς ἐν τοῖς ἀγῶσι καὴ δ. Plut.)
-
4 σῆμα
Grammatical information: n.Meaning: `sign, symbol, trait, omen, mark, character, feature, gravestone' (Il.).Other forms: Dor. σᾶμα.Compounds: Compp., e.g. σηματ-ουργός m. `mark maker' (A.); often as 2. member with regular transition in the o-stems, e.g. ἄ-σημος, Dor. ἄ-σᾱμος `without signs, unimpressed, unintelligible' (IA., Dor.), isolated ἀ-σήμων `id.' (S.), ἐπί-σημος, Dor. -ᾱ- `provided with a mark' (IA., Dor.), n. - ον `mark, weapon' (Ion. hell. a. late), also -α (Simon., A. a.o.; after σῆμα).Derivatives: 1. the adj. σημα-λέος `sending signs', surn. of Zeus (Paus.), - τόεις `full of gravestones' (AP). 2. the verbs a. σημαίνω, Dor. (Pamphyl.) σᾱμ-, often w. prefix, e.g. ἐπι-, ὑπο-, δια-, ἀπο-, `to give a sign, to denounce, to order' (Il.) with σημάν-τωρ, - τορος m. `commander, ruler, guide' (ep. Il.), des. of a military official (Hdt. 7, 81), `annunciator, announcing' (late poet.; on the meaning Aly Glotta 5, 58 ff.), - τήρ, - τήριον, - τρον, - τρίς, - τρια, - τικός, - σις, also σημασία f. `announcement etc.' (Arist., hell. a. late; Schwyzer 469); b. σηματίζομαι = σημαίνομαι (sch.). 3. Subst. a. dimin. σημάτιον n. (Eust.); b. σημ-εῖον, Ion. -ήϊον, Dor. σᾱμ- n. `sign, mark, standard, signal, signet' (IA., Dor.; as μνημ-εῖον: μνῆμ-α; s. on μιμνήσκω) with - ειώδης `noteworthy' (Arist., hell. a. late), - ειόομαι, - ειόω, also w. ἐπι- a. o., `to note, to notice; to provide with a seal' (Hp., Thphr., hell. a. late), from where - είωσις, - είωμα, - ειωτικός; c. σημ-εία (- έα, - αία) f. `standard, banner' (hell. a. late; after βασιλ-εία etc.; Schwyzer 469, 470 n. 6). 4. PN Σαμιχος m. (Boeot. inscr.) a.o.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The word seems an inherited word, but is without convincing etymology. After Brugmann (e.g. Grundr.1 II 348) identical with Skt. dhyā-man- n. `thought' (late lex.; to dhyā́-yati, -ti `think'); semantic. not really striking. E. Leumann (s. Schwyzer 322 n. 1) compares Sak. (North-Ar.) śśāma `sign'. -- From ἄσημον MPers. asēm `(uncoined) silver', NPers. sīm `(silver) thread'; cf. Bailey Trans. Phil. Soc. 1933, 50.Page in Frisk: 2,695-696Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σῆμα
-
5 επισημος
21) снабженный печатью или рисунком, (от)чеканенный, чеканный(ἀργύριον Thuc.; χρυσίον Xen.)
χρυσὸν ἐπίσημον καὴ ἄσημον Her. — золото в (чеканной) монете и в слитках2) снабженный надписью, надписанный(ἀναθήματα Her.)
3) достопамятный(μνῆμα Soph.)
4) славный, почетный(τάφος Thuc.)
ἐ. βουλόμενος γενέσθαι σοφίην Her. — желающий прославиться мудростью5) выдающийся, замечательный(χαρακτήρ Eur.)
6) пользующийся почетом, чтимый(ἐν βροτοῖς Eur.)
7) знатный(ξένοι Arph.)
8) из ряда вон выходящий, необычный, чрезвычайный(ξυμφοραί Eur.)
9) известный, пресловутый(διὰ δημοκοπίαν καὴ προπέτειαν Plut.; δέσμιος NT.)
ἐ. ἐς τὸν ψόγον Eur. — имеющий дурную славу;ἐ. ἐπὴ τῇ μοχθηρίᾳ τοῦ τρόπου Luc. — известный своей испорченностью -
6 ἐπίσημος
II. having a mark, inscription or device on it, esp. of money, stamped, coined, χρυσὸς ἐ., opp. ἄσημος, Hdt.9.41;ἀργύριον Th.2.13
;χρυσίον X.Cyr.4.5.40
, cf.IG12.301, al.; so ἀναθήματα οὐκ ἐ. offerings with no inscription on them, Hdt.1.51; ἀσπίδες ἐ., opp. λεῖαι, IG12.280, cf. Men.526.2. of epileptic patients, bearing the marks of the disease, Hp.Morb.Sacr.8; of cattle, spotted or striped, LXX Ge.30.42.3. notable, remarkable, μνῆμ' ἐ. a speaking remembrance, S.Ant. 1258(anap.); ; εὐνή, λέχος, Id.HF68, Or.21; ; ; τάφοςἐπισημότατος Th.2.43
;τιμωρία Lycurg.129
;τόποι IG12(3).326.42
(Thera, [comp] Sup.); of garments, fine, SIG695.39 (Magn. Mae., ii B.C.); and of persons, ἐ. σοφίην notable for wisdom, Hdt.2.20;ἐ. ἐν βροτοῖς E.Hipp. 103
;ἐ. ξένοι Ar.Fr. 543
: in bad sense, conspicuous, notorious,ἐς τὸν ψόγον E.Or. 249
; δέσμιος ἐ. Ev.Matt.27.16;διὰ δημοκοπίαν Plu.Fab.14
;ἐπὶ τῇ μοχθηρίᾳ Luc.Rh.Pr.25
.4. significant, οὐκ ἐ. Artem.1.59, 3.32.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίσημος
См. также в других словарях:
περίσημος — ον, δωρ. τ. περίσαμος, ον, Α πολύ φημισμένος, περιώνυμος, γνωστός παντού, διαβόητος («ὁ φόνος ἦν... περισαμότατος», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + σημος (< σῆμα), πρβλ. διά σημος] … Dictionary of Greek
διοσημία — η (Α) 1. κάθε σημείο που προέρχεται από τον Δία, οιωνός από τον ουρανό, μετεωρολογικό ή ουράνιο φαινόμενο που προαναγγέλλει το μέλλον 2. οιωνός, σημάδι, μήνυμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < διο * + σημία < σημος < σήμα] … Dictionary of Greek
