-
1 δικαστού
-
2 δικαστοῦ
-
3 νυστάζω
νυστάζω, nicken; bes. im Schlafe, schlafen, Ar. Av. 638; ὥςπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, Plat. Apol. 31 a; auch übertr., nicht Acht geben, schläfrig, nachlässig sein, μηδὲν δεῖσϑαι νυστάζοντος δικαστοῦ, Rep. III, 405 c; τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαϑῆ φύσει, Legg. V, 747 b; Sp., wie Plut., χρὴ πολυμαϑοῦς καὶ οὐ νυστάζοντος ἐν τοῖς Ἐλληνικοῖς πράγμασιν ἀνδρός, Conv. 5, 2.
-
4 ζῶον
ζῶον, τό, richtiger ζῷον, vgl. E. M. p. 413, 17 u. oben ζώϊον, lebendiges Wesen, Thier; Ar. Pax 131; Plat. πᾶν ὅ τι περ ἂν μετάσχῃ τοῦ ζῆν, ζῷον ἂν λέγοιτο ὀρϑότατα, Tim. 77 b; μὴ μόνον κατ' ἀνϑρώπων, ἀλλὰ καὶ κατὰ ζῴων πάντων καὶ φυτῶν Phaed. 70 d; 110 e Conv. 188 a; πρὸς ἡμῖν τἄλλα ζῷα καὶ δένδρα Soph. 233 e; Folgde; τί γὰρ εὔδαιμον μᾶλλον νῦν ἐστι δικαστοῦ ζῷον Ar. Vesp. 551; πενία, ἧς οὐδαμοῠ οὐδὲν πέφυκε ζῷον ἐξωλέστερον Plut. 443. – Nach Phot. ζῷον καὶ τὸ ἀληϑινὸν καὶ τὸ γεγραμμένον λέγουσι, gemaltes Wesen, Gemälde; ζῷα γράφειν u. γράφεσϑαι, = ζωγραφεῖν, oft bei Her.; ζῷα γραψάμενος πᾶσαν τὴν ζεῦξιν τοῦ Βοσπόρου (gleichsam "nach dem Leben malen lassen") 4, 88; ζῷα ἐγγεγλυμμένα für τύποι ἐγγεγλυμμένοι 2, 149; ἀνδριάντας καὶ ζῷα λίϑινα καὶ ξύλινα Plat. Rep. VII, 515 a; ὁ λόγος ὥςπερ ζῷον τὴν ἔξωϑεν περιγραφὴν ἔοικεν ἱκανῶς ἔχειν, wie ein Gemälde in Umrissen, Polit. 277 c; ἐπ' ἀμφοτέροις τοῖς μιμήμασι, τοῖς ζῴοις καὶ τοῖς ὀνόμασι Crat. 430 d; τὰ ζῷα ποιεῖν, malen, Plut. Per. 13. – Auch = ζῴδιον, Sternbild, Plut. an. procr. 31.
-
5 μακαριστός
μακαριστός, glücklich, selig zu preisen, gepriesen; τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, Ar. Vesp. 550; ζήσουσι τοῦ μακαριστοῦ βίου μακαριώτερον, Plat. Rep. V, 465 d; τὴν μακαριστοτάτην εὐδαιμονίαν κεκτῆσϑαι, Xen. Mem. 2, 1, 33; Sp.
-
6 ἀρετή
ἀρετή ( ἀρι –, ἀρείων, ἄριστος, Ἄρης, vgl. ἀρεί. ων), ἡ, Tugend, nicht im christl., sondern im Griech. Sinne; Vortrefflichkeit, Güte, Vorzug, von Geist u. Leib. Hom. Od. 17, 322 ἥμισυ γάρ τ' ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρυόπα Ζεὺς ἀνέρος, εὖτ' ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν. In diesem Sinne Hom. öfters von den Heroen; Iliad. 13, 237 συμφερτὴ δ' ἀρετὴ πέλει ἀνδρῶν καὶ μάλα λυγρῶν, Zenodot u. Aristophanes Byz. συμφερτὸς δὲ βίη, Aristarch συμφερτὴ δ' ἀρετή, s. Scholl. Nicanor. u. Didym.; die Götter haben ἀρετή Iliad. 9, 498, Pferde 23, 276 (vgl. Aristot. Eth. 2, 5 Xen. Hier. 2, 2), Penelope Od. 2, 206. 24, 197, die Füße eines Mannes Iliad. 20, 411; ὄφρ' ἀρετὴν παρέχωσι ϑεοὶ καὶ γούνατ' ὀρώρῃ Od. 18, 133; κρείσσων ἀρετῇ τε βίῃ τε Iliad. 23, 578; τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε 9, 498; ἐμὴν ἀρετὴν εἶδός τε δέμας τε ὤλεσαν ἀϑάνατοι Od. 18, 251. 19, 124; ἀλλὰ καὶ ἔνϑεν ἐμῇ ἀρετῇ βουλῇ τε νόῳ τε ἐκφύγομεν 12, 211; οὕτω γάρ κέν μοι ἐυκλείη τ' ἀρετή τε εἴη ἐπ' ἀνϑρώπους 14, 402; auffallende Vbdg σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν Od. 24, 193; Plural dreimal: πόσιν παντοίῃς ἀρετῇσι κεκασμένον Od. 4, 725. 815; τοῦ γένετ' ἐκ πατρὸς πολὺ χείρονος υἱὸς ἀμεί-νων παντοίας ἀρετάς, ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσϑαι, καὶ νόον ἐνπρώτοισι Μυκηναίων ἐτέτυκτο Iliad. 15, 642. Auch bei Herod. Tapferkeit, Muth, 8, 92; ἀρετὰς ἀποδείκνυσϑαι, Heldenthaten vollbringen, 1, 176. 9, 40; ἀρετὰς πράσσειν, Großthaten verrichten, Pind. I. 5, 11; vgl. Plat. Rep. X, 618 b; ἐπὶ γένεσι καὶ προγόνων ἀρεταῖς καὶ ῥώμῃ τῆς πόλεως Menex. 243 c; Xen. Cyr. 4. 1, 5, u. sonst auch Sp. Vorzüglichkeit, Trefflichkeit, χώρη ἀρετὴν ἄκρη Her. 7, 5, wie γῆς Thuc. 1, 2; Plat. Critia 110 e 117 b u. Sp., wie Pol. 2, 15, 1 u. öfter; ἅρματος Xen. Hier. 11, 5; σώματος ἀρετή, ὑγίεια Plat. Gorg. 479 b; Arist. rhet. 1, 3; Schönheit, Xen. Cyr. 5, 1, 4; ὀφϑαλμῶν, ὤτων Plat. Rep. 1, 353 b; ἑκἀστου σκεύους καὶ ζώου X, 601 d; κυνῶν, ἵππων I, 335 b u. sonst. Bei den Att. wird aber die moralische Bedeutung, Tugend, vorherrschend, u. bleibt es bei den Spätern; bes. Tüchtigkeit des Sinnes u. des Handelns vereinigt. Dah. geistiger Vorzug, ἀρεταί, vortreffliche Eigenschaften übh.; Plat. spricht auch von ἀρετὴ τεκτονική, πολιτική, Kunst u. Fertigkeit, Prot. 322 d; κυβερνητική Alc. I, 135 a; δικαστοῦ Apol. 18 a. d. i. die Pflicht. Bei Thuc. 3, 58 ἡ ἀρετὴ ἡ ἐς τοὺς Ἕλληνας, Verdienst; ebenso ἡ περὶ ἐμὲ ἀρετή Xen. An. 1, 4, 8; ἀρετῆς καὶ δόξης λόγος Dem. 19, 142; Auszeichnung, φέρει εἰς τοὺς πολλοὺς ἀρετήν Thuc. 1, 38; Harpocr. erkl. dah. εὐδοξία; vgl. B. A. 443 u. Soph. Phil. 1420 ἀϑάνατον ἀρετὴν ἔσχον.
-
7 γνώμη
γνώμ-η, ἡ,II organ by which one perceives or knows, intelligence,1 thought, judgement (τῆς ψυχῆς ἡ γ. Pl.Lg. 672b
),ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γ. S. Ant. 176
: acc. abs., γνώμην ἱκανός intelligent, Hdt.3.4; γ. ἀγαθός, κακός, S.OT 687, Ph. 910;τοιάδε τὴν γ. Id.El. 1021
;κατὰ γ. ἴδρις Id.OT 1087
(lyr.);γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν Pi.N.10.89
;γνώμῃ μαθεῖν τι S.OC 403
;γνώμῃ κυρήσας Id.OT 398
; γνώμῃ φρενῶν, opp. ὀργῇ, ib. 524;γνώμης ξύνεσις Th.1.75
;γνώμης μᾶλλον ἐφόδῳ ἢ ἰσχύος Id.3.11
;ταῖς γ. καὶ τοῖς σώμασι σφάλλεσθαι X. Cyr.1.3.10
, cf. Th.1.70; γνώμῃ, opp.τύχῃ, σωφρονοῦντες Isoc.3.47
; γνώμης ἅπτεσθαι affect the head, of wine or fever, Hp.Acut.63, Fract.11; γνώμην ἔχειν understand, S. El. 214 (lyr.), Ar.Ach. 396;πάντων γ. ἴσχειν S.Ph. 837
(lyr.); προσέχειν γνώμην give heed, attend,δεῦρο τὴν γ. προσίσχετε Eup.37
;πρὸς ἕτερον γνώμην ἔχειν Aeschin. 3.192
; to be on one's guard, Th.1.95; δηλοῦν τὴν γ. ἔν τινι to show one's wit in.., Id.3.37;ἐν γνώμῃ τι παραστῆσαι D.4.17
; ἀπὸ γνώμης φέρειν ψῆφον δικαίαν with a good conscience, A.Eu. 674; but οὐκ ἀπὸ γ. λέγεις not without judgement, with good sense, S.Tr. 389;ἄτερ γνώμης A.Pr. 456
;ἄνευ γ. S.OC 594
; γνώμῃ κολάζειν with good reason, X.An.2.6.10; γνώμῃ τῇ ἀρίστῃ (sc. κρίνειν or δικάζειν) to the best of one's judgement, in the dicasts' oath, Arist.Rh. 1375a29;ἡ καλουμένη γ. τοῦ ἐπιεικοῦς κρίσις ὀρθή Id.EN 1143a19
; soπερὶ ὧν ἂν νόμοι μὴ ὦσι, γνώμῃ τῇ δικαιοτάτῃ κρινεῖν D.20.118
;γ. τῇ δ. δικάσειν ὀμωμόκασιν Id.23.96
, cf. 39.40;τῇ δ. γ. Arist.Pol. 1287a26
; ὅστις γνώμῃ μὴ καθαρεύει has not a clear conscience, Ar.Ra. 355.2 will, disposition, inclination,εὐσεβεῖ γνώμᾳ Pi.O.3.41
;γ. Διός A.Pr. 1003
; ἐν γνώμῃ γεγονέναι τινί to stand high in his favour, Hdt.6.37; πάσῃ τῇ γ. with all one's zeal, Th.6.45;τίνα αὐτοὺς οἴεσθε γ. ἕξειν περὶ σφῶν αὐτῶν And.1.104
;γ. ἔ. περί τινα Lys.10.21
; πρὸς τοὺς Ἀθηναίους τὴν γ. ἔχειν to be inclined towards.., Th.5.44; ἐμπιμπλάναι τὴν γ. τινός satisfy his wishes, X.An.1.7.8, cf. HG6.1.15 (pl.); ἀφ' ἑαυτοῦ γνώμης on his own initiative, Th.4.68; ἐκ μιᾶς γ. of one accord, with one consent, D.10.59;μιᾷ γνώμῃ Th.1.122
, 6.17;διὰ μιᾶς γ. γίγνεσθαι Isoc.4.139
; κατὰ γνώμην according to one's mind or wishes,ὅταν τἀκεῖ θῶ κατὰ γνώμην ἐμήν E.Andr. 737
;ἄν τι μὴ κατὰ γ. ἐκβῇ D.1.16
: in pl., φίλιαι γνῶμαι friendly sentiments, Hdt. 9.4.III judgement, opinion,βροτῶν γ. Parm.8.61
; ταύτῃ.. τῇ γνώμῃ πλεῖστός εἰμι I in cline mostly to this view, Hdt.7.220 (s. v.l.); alsoταύτῃ πλεῖστος τὴν γνώμην εἰμί Id.1.120
;ἡ πλείστη γ. ἐστί τινι Id.5.126
;τλέον φέρει ἡ γ. τινί Id.8.100
;τὸ πλεῖστον τῆς γ. εἶχεν.. προσμεῖξαι Th.3.31
;γνώμην τίθεσθαι Hdt.3.80
; οὕτως τὴν γ. ἔχειν to be of this opinion, Th.7.15, cf. X.Cyr.6.2.8, Ar.Nu. 157;εἴ τινι γ. τοιαύτη παρειστήκει περὶ ἐμοῦ And.1.54
;τὴν αὐτὴν γ. ἔχειν Th.2.55
; τῆς αὐτῆς γ. εἶναι, ἔχεσθαι, Id.1.113, 140;ὁ αὐτὸς εἰμὶ τῇ γ. Id.3.38
; κατὰ γ. τὴν ἐμήν in my judgement or opinion, Hdt.2.26, 5.3; ellipt.,κατά γε τὴν ἐμήν Ar.Ec. 153
, cf. Plb.18.1.18, D.H.Isoc.3: abs.,γνώμην ἐμήν Ar.V. 983
, Pax 232; παρὰ γνώμην τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο contrary to general opinion, Th.4.40; but παρὰ γ. κινδυνευταί reckless venturers, Id.1.70, cf. 4.19; εἰπὲ μὴ παρὰ γ. ἐμοί either contrary to my wish, or contrary to your true opinion, A.Ag. 931, cf.Supp. 454: freq. of opinions delivered publicly,ἑστάναι πρὸς τὴν γ. τινός Th.4.56
; Θεμιστοκλέους γνώμῃ by the advice of Th., Id.1.90,93; γνώμην ἀποφαίνειν deliver an opinion, Hdt.1.40; ἀποδείκνυσθαι ib. 207;ἐκφαίνειν Id.5.36
; (anap.), Ar.Ec. 658;ἀποφαίνεσθαι E.Supp. 336
;ποιεῖσθαι περί τινων Th.3.36
; γνώμας κατέθεντο have made up their minds, Parm.8.53.2 proposition, motion,γνώμην εἰσφέρειν Hdt.3.80
,81;εἰπεῖν Th.8.68
, etc.; (but γνώμας προτιθέναι hold a debate, Th.3.36);γνῶμαι τρεῖς προεκέατο Hdt.3.83
: freq. in Inscrr., resolution, IG12.118.28, etc.; γ. στρατηγῶν ib.22.27; Κλεισόφου καὶ συμπρυτάνεων ib.1; ἡ ἐκφερομένη γ. ib.1051c26; γνώμην νικᾶν carry a motion, Ar.V. 594, Nu. 432;κρατεῖν τῇ γ. Plu.Cor.17
.3 γνῶμαι, αἱ, practical maxims, Heraclit. 78, S.Aj. 1091, X.Mem.4.2.9, Arist.Rh. 1395a11 (sg., 1394a22).4 in pl., fancies, illusions, S.Aj.52.5 intention, purpose, resolve, ἀπὸ τοιᾶσδε γνώμης with some such purpose as this, Th.3.92; γνώμην ποιεῖ σθαι, c.inf., propose to do, Id.1.128; κατὰ γνώμην of set purpose, D.H. 6.81 (so alsoγνώμης Lib.Or.33.13
, 50.12); τίνα ἔχουσα γνώμην; with what purpose? Hdt.3.119; οἶδα δ' οὐ γνώμῃ τίνι; with what intent? S.OT 527, cf. Aj. 448; ἡ ξύμπασα γ. τῶν λεχθέντων the general purport.., Th.1.22; ἦν τοῦ τείχους ἡ γνώμη.., ἵνα .. the purpose of it was.., that.., Id.8.90. -
8 νυστάζω
Aἐνύσταξα Thphr.Char.7.8
, LXX 2 Ki.4.6, al. ;ἐνύστασα Dionys.Com.2.43
, AP12.135 (Asclep.):— mostly [tense] pres., to be half asleep, doze,νυστάζοντα οὐδένα ἂν ἴδοις X.Cyr. 8.3.43
; ;ὀφθαλμοὶ πλέοντες ὥσπερ τῶν νυσταζόντων Hp.Epid.7.17
; οὐχὶ νυστάζειν ἔτι ὥρα ’στίν Ar.Av. 639, cf. Xenarch.2.1, Com.Adesp.185 ;νυστάζοντος δικαστοῦ Pl.R. 405c
: metaph., ; ; ἔν τινι in a thing, Plu.2.675b.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νυστάζω
-
9 οὗτος
οὗτος, αὕτη, τοῦτο, gen. τούτου, ταύτης, τούτου, etc.: the dual fem. never in [dialect] Att., v. ὁ, ἡ, τό, init.:—demonstr. Pron.,A this, common from Hom. downwds.A ORIGIN and FORMS: οὗτος, αὕτη, τοῦτο prob. arose from a reduplication of the demonstr. ὁ, ἡ, τό with insertion of - υ- (= Skt. Particle u), e.g. ταῦτα fr. τα-υ-τα: [dialect] Dor. gen. sg. fem.τούτας Philol.11
; nom. pl.τοῦτοι, ταῦται A.D.Synt.111.23
: the former occurs Sophr.24, GDI 3045 B 6 ([place name] Selinus), SIG339.16 (Rhodes, iii B. C.), etc., the latter is dub. in Sophr.97, certain in SIG 241 B117 (Delph., iv B. C.): in [dialect] Boeot. all forms begin with οὑτ-, as gen. sg. neut.οὕτω Supp.Epigr.3.359.11
(iii B. C.); acc. sg. fem.οὕταν Corinn. Supp.2.80
; acc. pl. neut. (Tanagra, iii B. C.), etc.: gen. pl. fem. [dialect] Att. τούτων, Cret.ταυτᾶν Leg.Gort.5.19
; neut. (Elis, iv B. C.).—In [dialect] Ion. sts. written ταότην, ταο̄τα, SIG283.19 (Chios, iv B. C.), 46.7 (Halic., v B. C.), al.—In [dialect] Att. οὗτος was freq. strengthd. by the demonstr. -ί, οὑτοσί, αὑτηί, τουτί, gen. τουτουί, dat. τουτῳί, acc. τουτονί; pl. nom. οὑτοιί, neut. ταυτί, etc., this man here: sts. a Particle is inserted between the Pron. and -ί, as αὑτηγί for αὑτηί γε, Ar.Ach. 784; τουτογί for τουτί γε, Id.V. 781, Av. 894, al.; ταυταγί for ταυτί γε, Id.Eq. 492, Pax 1057, al.; τουτοδί for τουτὶ δέ, Id.Pl. 227; τουτουμενί for τουτουὶ μέν, Id.Ra. 965.—In codd. the ν ἐφελκυστικόν is sts. added in the forms οὑτοσίν, οὑτωσίν, and οὑτοσίν is said to be [dialect] Att. by A.D.Pron.59.24, 82.11. [This ι is always long, and a long vowel or diphthong before it becomes short, as αὑτη?οὗτοςXί, τουτω?οὗτοςXί, οὑτοῐί, Ar.Nu. 201, Pl.44, Ach.40, etc.]B USAGE in regard to CONCORD. οὗτος is freq. used as a Pron. Subst.: hence neut. is folld. by gen.,κατὰ τοῦτο τῆς ἀκροπόλιος Hdt. 1.84
;εἰς τοῦθ' ὕβρεως ἐλήλυθεν D.4.37
;εἰς τοῦθ' ἥκεις μανίας Id.36.48
;ταῦτα τῶν μαθημάτων Pl.Euthd. 278b
: but quite as freq. as Adj., in which case its Subst. commonly takes the Art., οὗτος ὁ ἀνήρ or ὁ ἀνὴρ οὗτος.—But the Art. is absent,1 always in [dialect] Ep. Poets (exc. Od.18.114),οὗτος ἀνήρ Il.14.471
, Od.1.406, etc.: sts. also in Trag., A.Pers. 122 (lyr.), 495, S.Ph. 406, OC 471, 1177: once in an Inscr., τοπεῖα:τούτων τὰ ἡμίσεα τοπείων IG22.1622.135
(iv B. C.).2 sts. when the Noun is so specified that the Art. is not needed,ἐς γῆν ταύτην.., ἥντινα νῦν Σκύθαι νέμονται Hdt.4.8
; , cf. Pl.R. 449d, etc.;πατὴρ σὸς οὗτος, ὃν θρηνεῖς ἀεί S.El. 530
.4 when the Noun with which οὗτος agrees stands as its Predicate,αὕτη γὰρ ἦν σοι πρόφασις S.Ph. 1034
; δικαστοῦ αὕτη ἀρετή [ἐστι] Pl.Ap. 18a: this exception extends to cases in which the Predicate is not so distinctly separated from the Subject, αἰτίαι μὲν αὗται προυγεγένηντο these were the grievances which already existed, Th.1.66; ταύτην φήμην παρέδοσαν this was the report which.., Pl.Phlb. 16c: freq. with a [comp] Sup., κίνησις αὕτη μεγίστη δὴ.. ἐγένετο this was notably the greatest movement which.., Th.1.1, cf. 3.113: withπρῶτος Id.1.55
,98, 6.31, Ev.Luc. 2.2.5 when [ per.] 3rd pers. is used for [ per.] 2nd to express contempt, οὗτος ἀνήρ, οὑτοσὶ ἀνήρ, Pl.Grg. 467b, 489b, etc.II though οὗτος usu. agrees with the Noun that serves as Predicate, it is not rare to find it in the neut.,μανία δὲ καὶ τοῦτ' ἐστί E.Ba. 305
;τοῦτο γάρ εἰσι.. εὔθυναι D.19.82
, etc.: and in pl.,οὐκ ἔστι ταῦτα ἀρχή Aeschin. 3.13
;ταῦτ' ἐστὶν ὁ προδότης Id.2.166
: so with an explanatory clause added,τοῦτο γάρ ἐστιν ὁ συκοφάντης, αἰτιᾶσθαι μὲν πάντα ἐξελέγξαι δὲ μηδέν D.57.34
.2 so also with a Noun in apposition,τούτοισιν μὲν ταῦτα μέλει, κίθαρις καὶ ἀοιδή Od.1.159
;τούτου τιμῶμαι, ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως Pl.Ap. 36e
, cf. E.Fr.323.3, etc.3 the neut. also may refer to a masc. or fem. Noun, καρπὸν φορέει κυάμῳ ἴσον: τοῦτο ἐπεὰν γένηται πέπον κτλ. Hdt.4.23, cf. X.An.1.5.10, etc.4 the neut. is also used of classes of persons, μελιτοπῶλαι καὶ τυροπῶλαι: , cf. Pl.Lg. 711a; or of an abstract fact,οὐκ Ἰοφῶν ζῇ;—τοῦτο γάρ τοι καὶ μόνον ἔτ' ἐστὶ λοιπὸν ἀγαθόν Ar.Ra.73
.III with Prons.,1 personal, οὗτος σύ, in local sense, v. infr. c.1.5.2 interrog., τί τοῦτ' ἔλεξας; what is this that.. ? S.Ph. 1173 (lyr.), cf. Ant.7; ποίοισι τούτοις; for ποῖά ἐστι ταῦτα οἷς [ἔχεις ἐλπίδα]; Id.OC 388, cf.Ant. 1049; Νέστορ' ἔρειο ὅν τινα τοῦτον ἄγει whom he brings here, Il.11.612.4 possess., πατὴρ σὸς οὗτος this father of thine, S.El. 530, cf. X.An.7.3.30.5 demonstr., οὗτος ἐκεῖνος, τὸν σὺ ζητέεις, where ἐκεῖνος is the Predicate, Hdt.1.32;τοῦτ' ἔστ' ἐκεῖνο E. Hel. 622
, cf. Or. 804; αὐτὸ τοῦτο, v. αὐτός 1.7; τοῦτον τὸν αὐτὸν ἄνδρα this same man, S.Ph. 128.b exceptionally,Διφίλου οὗτος ὅδ' ἐστὶ τύπος IG12(5).300
([place name] Paros).6 ἄλλος τις οὗτος ἀνέστη another man here, Od.20.380.IV with Numerals, τέθνηκε ταῦτα τρία ἔτη these three years, Lys.7.10codd.; [στρατείαν] ἑνδέκατον μῆνα τουτονὶ ποιεῖται for these eleven months, D.8.2, cf. 3.4;τριακοστὴν ταύτην ἡμέραν Men.Epit.27
;ταύτας τριάκοντα μνᾶς D.27.23
, cf. Pl.Grg. 463b, etc.C SIGNIFICATION AND SPECIAL IDIOMS:I this, to designate the nearer, opp. ἐκεῖνος, that, the more remote, ταῦτα, like τὰ ἐνταῦθα, things round and about us, earthly things, Pl.Phd. 75e (v. l.); cf. ὅδε init.: but οὗτος sts. indicates that which is not really nearest, but most important, δεῖ.. τὸ βέλτιστον ἀεί, μὴ τὸ ῥᾷστον λέγειν: ἐπὶ ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἡ φύσις αὐτὴ βαδιεῖται, ἐπὶ τοῦτο δὲ κτλ. D.8.72, cf. 51.3 and 18.2 when, of two things, one precedes and the other follows, ὅδε prop. refers to what follows, οὗτος to what precedes,οὐκ ἔστι σοι ταῦτ', ἀλλά σοι τάδ' ἔστι S.OC 787
, cf. ὅδε III. 2: freq., however, where there are not two things, οὗτος refers to what follows, Il. 13.377, Od.2.306, etc.; οὔκουν.. τοῦτο γιγνώσκεις, ὅτι .. ; A.Pr. 379, etc.3 οὗτος is used emphat., generally in contempt, while ἐκεῖνος denotes praise, ὁ πάντ' ἄναλκις οὗτος, i.e. Aegisthus, S.El. 301;τούτους τοὺς συκοφάντας Pl.Cri. 45a
; so D.de Coron. uses οὗτος of Aeschines, ἐκεῖνος of Philip; but οὗτος is used of Philip, D.2.15, 4.3.b of what is familiar, τούτους τοὺς πολυτελεῖς χιτῶνας, of the Persians, X.An.1.5.8;οἱ τὰς τελετὰς.. οὗτοι καταστήσαντες Pl.Phd. 69c
, cf. Men. 80a; τὸ θυλακῶδες τοῦτο the familiar bag-like thing, Thphr.HP3.7.3, cf. 3.18.11, 4.7.1;οἱ τὰς κόρας ταύτας ὠνούμενοι τοῖς παισίν D.Chr.31.153
.4 in [dialect] Att. law-language, οὗτος is commonly applied to the opponent, whether plaintiff (as in Aeschin. 2.130 ) or defendant (as in Id.1.1); so, in the political speeches of D., οὗτοι are the opposite party, 4.1, 8.7, etc.; but in the forensic speeches, οὗτοι freq. means the judges, the court, 21.134, 36.47.5 much like an Adv., in local sense (cf. ὅδε init.), τίς δ' οὗτος κατὰ νῆας.. ἔρχεαι; who art thou here that comest.. ? Il.10.82; freq. in [dialect] Att., τίς οὑτοσί; who's this here? Ar.Ach. 1048; πολλὰ ὁρῶ ταῦτα πρόβατα I see many sheep here, X.An.3.5.9 (as v.l.): with Pron. of 2 pers., οὗτος σύ ho you! you there! S.OT 532, 1121, E.Hec. 1280, etc.: and then οὗτος alone like a voc., οὗτος, τί ποιεῖς; A.Supp. 911,cf.S.Aj.71, E.Alc. 773, Ar.Eq. 240, Nu. 220, al.: with a pr. n.,ὦ οὗτος, Αἴας S.Aj.89
;ὦ οὗτος οὗτος, Οἰδίπους Id.OC 1627
, cf. Ar.V. 1364: with voc.,βέντισθ' οὗτος Theoc.5.76
:—the fem. is rarer, ; .—This phrase mostly implies anger, impatience, or scorn.II simply as antec. to ὅς, Od.2.40, S.OT 1180, etc.: freq. following relat. clause,ἅ γ' ἔλαβες,.. μεθεῖναι ταῦτα Id.Ph. 1247
, cf. 1319,Ant. 183, 203, Pl.Grg. 469c.III = τοιοῦτος, οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι Pi.O. 4.26;σὺ τοίνυν οὗτος εὑρέθης D.18.282
, cf. 173.IV after a parenthesis, the Subject, though already named, is freq. emphat. repeated byοὗτος, οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης.., οὐδὲ οὗτος προσωτέρω.. ἔφησε ἀπικέσθαι Hdt.4.16
, cf.81 (s. v. l.), 1.146, Pl.Phd. 107d, etc.V καὶ οὗτος is added to heighten the force of a previous word,ξυνεστῶτες.. ναυτικῷ ἀγῶνι, καὶ τούτῳ πρὸς Ἀθηναίους Th.4.55
, cf. Hdt.1.147, 6.11, etc.; soοὐδὲ τούτου Aeschin.2.100
; v. infr. VIII.2.VI repeated, where for the second we should merely say he or it,τοῖσιν τούτου τοῦτον μέλεσιν.. κελαδοῦντες Ar.Ra. 1526
, cf. Pl.La. 200d.1 ταῦτ', ὦ δέσποτα yes Sir (i. e. ἔστι ταῦτα, ταῦτα δράσω, etc.), Ar.V. 142, Pax 275, cf. Eq.III; so ; ; so also ἦν ταῦτα even so, true, E.Ph. 417.2 ταῦτα μὲν δὴ ὑπάρξει so it shall be, Pl.Phd. 78a.3 καὶ ταῦτα μὲν δὴ ταῦτα so much for that, freq. in [dialect] Att., as Pl.Smp. 220c.4 ταῦτα at end of a formula in epitaphs, etc., prob. short for ταῦτα οὕτως ἔχει or ὁ βίος ταῦτά ἐστιν, e.g. οὐδὶς ( = -εὶς) ἀθάνατος:ταῦτα IG14.420
; Προκόπι ταῦτα ib.1824; χαίρεται ( = -τε) ταῦτα ib.1479, etc.: similarly perh. in a letter,ἂμ μὴ πέμψῃς, οὐ μὴ φάγω, οὐ μὴ πείνω. ταῦτα POxy.119.15
(ii/iii A. D.).VIII Adverbial usages:1 ταῦταabs., therefore, that is why.., Il.11.694;ταῦτ' ἄρα Ar.Ach.90
,Nu. 319, 335, 394, al., X.Smp.4.55; , Pl.Smp. 174a; , Ar.V. 1358, etc.; αὐτὰ ταῦτα ἥκω, ἵνα .. Pl.Prt. 310e: τοῦτο is rare in this sense,τοῦτ' ἀφικόμην, ὅπως.. εὖ πράξαιμί τι S. OT 1005
; αὐτὸ γὰρ τοῦτο just because of this, Pl.Smp. 204a.b πρὸς ταῦτα so then, therefore, prop. used in indignant defiance, A.Pr. 992, 1043, S.Aj. 971, 1115, 1313, OT 426, OC 455, etc.2 καὶ ταῦτα, adding a circumstance heightening the force of what has been said, and that,ἄνδρα γενναῖον θανεῖν, καὶ ταῦτα πρὸς γυναικός A.Eu. 627
: but mostly with a part.,ὅς γ' ἐξέλυσας ἄστυ.., καὶ ταῦθ' ὑφ' ἡμῶν οὐδὲν ἐξειδὼς πλέον S.OT37
, cf. Ar.Ra. 704, Pl.Phdr. 241e, etc.; or with a part. omitted, ἥτις.. τὴν τεκοῦσαν ὕβρισεν, καὶ ταῦτα τηλικοῦτος (sc. οὖσα) S.El. 614; soκαὶ ταῦτα μέντοι Pl.Erx. 400b
.b καὶ ταῦτα anyhow, no matter what happens (or happened), ἐπεχείρησας, οὐδὲν ὢν καὶ ταῦτα you tried, but were no good anyhow, i.e. try as you might, Id.R. 341c, cf. Diod.Com.3.5.3 τοῦτο μέν.., τοῦτο δέ .. on the one hand.., on the other.., partly.., partly.., very freq. in Hdt., as 1.161, al.; τοῦτο μέν is sts. answered by δέ only, 4.76, S.Aj. 670, OC 440; by δὲ αὖ, Hdt.7.176; by ἔπειτα δέ, S.Ant.61; by ἀλλά, D.22.13; by εἶτα, S.Ph. 1345; by τοῦτ' αὖθις, Id.Ant. 165.4 dat. fem. ταύτῃ,a on this spot, here, ταύτῃ μὲν.., τῇδε δ' αὖ .. Id.Ph. 1331;ἀλλ' ἐὰν ταύτῃ γε νικᾷ, ταυτῃὶ πεπλήξεται Ar.Eq. 271
, cf. Th. 1221.c in this way, thus, A.Pr. 191, S.OC 1300, etc.;οὐ.. ταῦτ' ἐστί πω ταύτῃ Ar.Eq. 843
;ἀλλ' οὔτι ταύτῃ ταῦτα E. Med. 365
, cf. A.Pr. 511: antec. to ὥσπερ, Pl.R. 330c; to ὅπῃ, X.Cyr. 8.3.2;οὕτω τε καὶ ταύτῃ γίγνοιτο Pl.Lg. 681d
; καὶ οὕτω καὶ ταύτῃ ἂν ἔχοι ib. 714d; ταύτῃ καλεῖσθαι, etc., like οὕτω κ., Sch.Pl.Smp. 215b.6 ἐν τούτῳ in that case, Pl.R. 440c.7 πρὸς τούτοις ([etym.] - οισι) besides, Hdt.2.51, Pl.Prt. 326a, X.Mem.2.4.4, Ar.Pl. 540. -
10 ἀρετή
A goodness, excellence, of any kind, in Hom. esp. of manly qualities,ποδῶν ἀρετὴν ἀναφαίνων Il.20.411
;ἀμείνων παντοίας ἀρετὰς ἠμὲν πόδας ἠδὲ μάχεσθαι καὶ νόον 15.642
; so of the gods,τῶν περ καὶ μείζων ἀ. τιμή τε βίη τε 9.498
; also of women, Od.2.206; ἀ. εἵνεκα for valour, Hdt.8.92: pl., ἀ. ἀπεδείκνυντο displayed brave deeds, Id.1.176, 9.40.b later, of the gods, chiefly in pl., glorious deeds, wonders, miracles, SIG1172, Str.17.1.17;ζῶσαι ἀ. IG14.966
, cf. 1 Ep.Pet.2.9: also in sg.,ὄψιν ἰδοῦσα ἀρετὴν τῆς θεοῦ IG2.1426
b, cf. Isyll. 62, BSA21.169,180.2 generally, excellence,ἡ ἀ. τελείωσίς τις Arist. Metaph. 1021b20
, cf.EN 1106a15, etc.; of persons,ἄνδρα πὺξ ἀρετὰν εὑρόντα Pi.O.7.89
, cf. P.4.187, B.9.13, etc.;τὸ φρονεῖν ἀ. μεγίστη Heraclit. 112
: in pl., forms of excellence,μυρίαι ἀνδρῶν ἀ. B.13.8
, cf. Gorg. Fr.8, etc.;δικαστοῦ αὕτη ἀ. Pl.Ap. 18a
; esp. moral virtue, Democr. 179, 263, al., Gorg.Fr.6; opp. κακία, X.Mem.2.1.21, cf.Pl.R. 500d, Lg. 963a, 963c sq., D.60.17, Arist.EN 1102a6, Pol. 1295a37, etc.; good nature, kindness, etc., E.Fr. 163.b of animals, things, as land, Hdt.4.198, 7.5, Th.1.2; ἡ ἐν ἀρετῇ κειμένη γῆ productive land, PTeb.5.165 (ii B. C.);ἵππου Hdt.3.88
; κυνῶν, ἵππων, Pl.R. 335b; σκεύους ib. 601d; [ ἀστακοῦ] Archestr.Fr.24;ἀ. βίου Pl.R. 618c
; , etc.3 prosperity, Od.13.45.II ἀ. εἴς τινα active merit, good service done him,ἐς τοὺς Ἕλληνας Th.3.58
, cf. 2.40;ἀ. περί τινα X. An.1.4.8
;ἀνταποδοῦναι ἀ. Th.4.19
;ἀρετὰς παρασχέσθαι ὑπέρ τινος D.19.312
; ἀρετῆς ἕνεκα, freq. in honorary Inscrr., IG22.107.14, etc.III reward of excellence, distinction, fame,πλούτῳ δ' ἀρετὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ Hes.Op. 313
, cf. Sapph.80, Pi.N.5.53, al.;ἀθάνατος ἀ. S.Ph. 1420
, Pl.Smp. 208d;ἃ ἆθλα τοῦ πολέμου τοῖς ἀνδράσιν ἐστίν, ἐλευθερία καὶ ἀ. Lycurg.49
; of God,δόξα καὶ ἀ. 2 Ep.Pet.1.3
: in pl., glories, Thgn.30, Pi.N.10.2, al.;πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος Id.O. 2.53
;γενναίων ἀ. πόνων E.HF 357
(lyr.), cf. Lys.2.26;προγόνων ἀ. Pl.R. 618b
; in LXX freq. of the praises of God, Is.42.8, al.V ἡ ἀ. σου as a title, Your worship, PLips.13 ii 20, etc.VI an engine of war, Ath.Mech.38.11.VII a plaster, Androm. ap. Gal.13.531. -
11 μάχαιρα
μάχαιρα, ης, ἡ (Hom.+. The Ptolemaic pap as a rule decline it [Mayser p. 12] μαχαίρας,-χαίρᾳ; likew. LXX [Thackeray p. 141f; Helbing p. 31ff]; ISm 4:2b; also mss. and some edd. of the NT. The pap fr. Roman times prefer-ρης, -ρῃ [isolated exx. fr. earlier times, e.g. PTebt 16, 14: 114 B.C.; 112, 45: 112 B.C.]; sim. 4 [6] Esdr [POxy 1010]; likew. the NT)① a relatively short sword or other sharp instrument, sword, dagger Mt 26:47, 55; Mk 14:43, 48; Lk 22:36, 38 (ASchlatter, Die beiden Schwerter: BFCT 20, 6, 1916; TNapier, ET 49, ’38, 467–70; IZolli, Studi e Mat. di Storia delle Rel. 13, ’38, 227–43; RHeiligenthal, NTS 41, ’95, 39–58. Field, Notes 76f suggests ‘knives’ here), 52; Rv 6:4; 13:10. ἐν φόνῳ μαχαίρης ἀποθανεῖν be killed with the sword Hb 11:37 (Ex 17:13; Dt 13:16). ἀποσπᾶν τὴν μ. draw the sword Mt 26:51. Also σπάσασθαι τὴν μ. (1 Ch 21:5; 1 Esdr 3:22; Jos., Vi. 303) Mk 14:47; Ac 16:27. λαμβάνειν μάχαιραν take, grasp the sword (Jos., Vi. 173) Mt 26:52b (HKosmala, NovT 4, ’60, 3–5: Targum Is 50:11 as parallel); ἑλκύειν μ. J 18:10; πατάσσειν ἐν μ. strike w. the sword Lk 22:49. βάλλειν τὴν μ. εἰς τὴν θήκην put the sword into its sheath J 18:11; cp. Mt 26:52a. Of execution by the sword ISm 4:2ab. ἀναιρεῖν μαχαίρῃ have someone put to death w. the sword Ac 12:2; ἔχειν πληγὴν τῆς μ. have a sword-wound Rv 13:14. στόμα μαχαίρης the edge of the sword (cp. Gen 34:26; 2 Km 15:14; TestJud 5:5; Theod. Prodr. 1, 19 Hercher; 2, 264; 6, 101) Lk 21:24; Hb 11:34 (OHofius, ZNW 62, ’71, 129f); the corresponding figure μ. κατέδεται (cp. 2 Km 11:25; Theod. Prodr. 6, 122 H. ἔτρωγεν … τὸ ξίφος κρέα, ἔπινεν ἡ μ. πηγὰς αἱμάτων) 1 Cl 8:4 (Is 1:20). (S. also πίπτω 1bαא.) μ. δίστομος a double-edged sword (Judg 3:16; Pr 5:4) Hb 4:12 (for the interpretation ‘scalpel’ or ‘bistoury’ s. CSpicq, RB 58, ’51, 482–84 [difft. idem, Lexique s.v. δίστομο], but the chief objections to such renderings are the absence of references in ancient medical writers to a double-edged surgical instrument and their preference for the diminutive μαχαίριον in connection w. such instruments).② in various images μ. sword stands forⓐ violent death Ro 8:35ⓑ for war (Gen 31:26; SibOr 8, 120.—Opp. εἰρήνη.) Mt 10:34 (Harnack, ZTK 22, 1912, 4–6).ⓒ the powerful function of the divine word ἡ μ. τοῦ πνεύματοςthe sword of the Spirit, explained as the Word of God Eph 6:17 (cp. Hb 4:12 in 1 above).ⓓ the power of authorities to punish evildoers τὴν μάχαιραν φορεῖν carry the sword Ro 13:4 (cp. Philostrat., Vi. Soph. 1, 25, 3 δικαστοῦ ξίφος ἔχοντος; Ulpian in Digest of Justinian 2, 1, 3).—B. 559; 1392. DELG. M-M. EDNT. TW.
См. также в других словарях:
δικαστοῦ — δικαστής a judge masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γνώμη — η (AM γνώμη) 1. σκέψη, ιδέα, άποψη («σύμφωνη γνώμη, αντίθετη γνώμη, τὴν αὐτὴν ἔχειν γνώμην») 2. θέληση, επιθυμία (α. «δεν τού κάμε τη γνώμη του», β. «ὅρκον ἔκαμαν φρικτὸν γνώμην νὰ ἔχουν μίαν», γ. «κατὰ γνώμην σύμφωνα με την επιθυμία του») 3.… … Dictionary of Greek
νυστάζω — (ΑΜ νυστάζω) αισθάνομαι διάθεση να κοιμηθώ, κυριεύομαι από νύστα νεοελλ. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) νυσταγμένος, η, ο α) νυσταλέος β) νωθρός, δυσκίνητος νεοελλ. μσν. βαρύνομαι («η φροντίς δεν νυστάζει», Βιζυην.) αρχ. 1. μέ παίρνει ύπνος,… … Dictionary of Greek
ούτος — αύτη, τούτο (ΑΜ οὗτος, αὕτη, τοῡτο, γεν. τούτου, ταύτης, τούτου) (δεικτ. αντων. με την οποία δηλώνεται πρόσωπο ή πράγμα το οποίο βρίσκεται τοπικώς ή χρονικώς κοντά ή είναι παρόν ή για το οποίο γίνεται λόγος) 1. αυτός, τούτος 2. φρ. (με επιρρμ.… … Dictionary of Greek
