-
1 αἰδοῖος
αἰδοῖος ( αἰδώς), 1) ehrwürdig, von Vornehmeren u. im Schutz der Götter Stehenden, βασιλεύς Il. 4, 402, ἑκυρά 22, 451, ξεῖνοι Od, 19, 316, ἄλοχοι Il. 21, 460, ταμίη Od. 1, 139, mit φίλος verb. 19, 254, mit δεινός 14, 234, φίλος πάντεσσι γένοιτο δεινός τ' αἰδοῖός τε 8, 22; Plat. Theaetet. 183 e; παρϑένος κυδρή τ' αἰδοίη τε Hes. O. 257. Aehnl. Pind. und Aesch., Ζεύς Suppl. 189, πόσις Ag. 586. – 2) verschämt, blöde, ἀλήτης Od. 17, 578; wie Plat. Legg. XII, 943 e; Aesch. Suppl. 28; ἔπη 191; πρόξενος 486, mitleidig; – τὸ αἰδοῖον ϑαλάσσιον, ein Meerthier, Nic. Ath. III, 105 c. – Comp. αἰδοιότερος Od. 11, 360; αἰδοιότατον γέρας Pind. P. 5, 18, αἰδοιέστατος Ol. 3, 42. – Das Neutrum τὸ αἰδοῖον und häufiger τὰ αἰδοῖα das Schamglied, die Scham, Il. 13, 568 Hes. O. 731; von Frauen Her. 1, 108 u. öfter in Prosa. – Adv. αἰδοίως Od. 19, 243.
-
2 αιδοίος
-
3 αἰδοῖος
-
4 αἰδοῖος
αἰδοῑος (superl. αἰδοιέστατος, αἰδοιότατος coni.)1 revered, honoured κτεάνων δὲ χρυσὸς αἰδοιέστατος (v. 1. - έστατον.) O. 3.42αἰδοία Χάρις O. 6.76
αἰδοίαν χάριν O. 7.89
“ ἀνδρὸς αἰδοίου.” P. 4.29 αἰδοιότατον γέρας (Er. Schmid.: αἰδοιέστατον codd.) P. 5.18 αἰδοῖος μὲν ἧν ἀστοῖς ὁμιλεῖν (ἀμφίβολον. ἤτοι γὰρ αὐτὸς ἦν ἐντροπῆς ἄξιος ὁμιλῶν τοῖς ἀστοῖς, ἢ αὐτὸς ἐνετρέπετο ἐν τῷ τοῖς ἀστοῖς ὁμιλεῖν. Σ.) I. 2.37 ἥρωες αἰδοίαν ἐμείγνυντ' ἀμφὶ τράπεζαν θαμά fr. 187. -
5 αιδοιος
31) внушающий уважение, почтенный(βασιλεύς, ξεῖνοι, ἑκυρά Her.; γέρας Pind.; πόσις Aesch.)
α. Ζεύς Aesch. — великий Зевс2) застенчивый, стыдливый, робкий(ἄλοχοι, παρθένος, ἀλήτης Hom.)
3) почтительный(πνεῦμα, λόγοι Aesch.)
4) сострадательный, милостивый(πρόξενος Aesch.)
-
6 αἰδοῖος
A having a claim to regard, reverence, or compassion (cf. αἰδώς), in Hom., Hes. only of persons, sts. of gods,θεῶν γένος Hes.Th.44
, cf. Op. 257, Il.18.394; more freq. of human beings, as kings, Il.4.402, members of family, esp. wife, 21.460, servants,ταμίη Od.1.139
, women generally,παρθένος Il.2.514
; then of the helpless or those needing protection, guests, Od.9.271, suppliants, 7.165: abs.,αἰδοίοισιν ἔδωκα 15.373
: [comp] Comp.- ότερος καὶ φίλτερος 11.360
(later- έστερος D.P.172
):—after Hom. of things,ξείνων αἰ. λιμένες Emp.112.3
: [comp] Sup.-ότατον, γέρας Pi.P.5.18
; but-έστατος.. χρυσός O.3.42
, cf. Alcm.74A. Adv. -ως, ἀπέπεμπον, of a guest, Od. 19.243.II [voice] Act., bashful, shamefaced,κακὸς δ' αἰ. ἀλήτης Od.17.578
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἰδοῖος
-
7 αἰδοῖος
αἰδοῖος ( αἰδώς): (1) modest, bashful, Od. 17.578.— (2) honored, respected, of those who by their relationship, position, or circumstances have a claim to deference or merciful treatment, as the gods, kings, suppliants, mendicants, and the ‘housekeeper’ ( ταμίη).—As subst. neut. pl. αἰδοῖα, ‘the parts of shame,’ ‘privy parts,’ Il. 13.568†.—Adv., αἰδοίως ἀπέπεμπον, ‘with due honor,’ ‘fitting escort,’ Od. 19.243.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > αἰδοῖος
-
8 αἰδοίος
-
9 δεινός
δεινός (Wurzel Δι-, verwandt δίον, δίεσϑαι, δέος, δείδω), furchtbar; überhaupt Alles, was das gewöhnliche Maaß überschreitet u. dadurch Staunen od. Furcht einflößt, Plat. Lach. 198 b δεινὰ ἡγούμεϑα ἃ δέος παρέχει; oft bei Homer; z. B. δεινὸς ἀνήρ Iliad. 11, 654; δεινὰ πέλωρα Iliad. 2, 321; αἰγίδα δεινήν Iliad. 5, 739; die Scylla ist Odyss. 12, 119 ἀϑάνατον κακόν, δεινόν τ' ἀργαλέον τε καὶ ἄγριον οὐδὲ μαχητόν. οὐδέ τις ἔστ' ἀλκή· φυγέειν κάρτιστον ἀπ' αὐτῆς. – Zuweilen ist es so viel wie »außerordentlich«, »groß«, » gewaltig«; so kann man verstehen Iliad. 7, 245 δεινὸν σάκος; 10, 254 ὅπλοισιν δεινοῖσιν; Odyss. 7, 41 Athene δεινὴ ϑεός, 10, 136 Kirke δεινὴ ϑεός, 7, 246 Kalypso δεινὴ ϑεός; doch ist dabei zu beachten, daß Kalypso und Kirke ursprünglich Göttinnen der Unterwelt sind, Todesgöttinnen. – Zuweilen verbunden mit αἰδοῐος: Iliad. 18, 394 Thetis δεινή τε καὶ αἰδοίη ϑεός; 3, 172 αἰδοῖός τέ μοί ἐσσι, φίλε ἑκυρέ, δεινός τε; Odyss. 8, 22 ὥς κεν Φαιήκεσσι φίλος πάντεσσι γένοιτο δεινός τ' αἰδοῖός τε; 14, 234 καί ῥα ἔπειτα δεινός τ' αἰδοῖός τε μετὰ Κρήτεσσι τετύγμην. – Odyss. 22, 405 δεινὸς εἰς ὦπα ἰδέσϑαι; 16, 401 δεινὸν γένος βασιλήιόν ἐστιν κτείνειν. – Superlativ, Στυγὸς ὕδωρ, ὅς τε μέγιστος ὅρκος δεινότατός τε πέλει μακάρεσσι ϑεοῖσιν Odyss. 5, 186 Iliad. 15, 38. – Adverbial δεινόν, Iliad. 11, 10 ἔνϑα στᾶσ' ἤυσε ϑεὰ μέγα τε δεινόν τε ὄρϑια; 16, 138 δεινὸν δὲ λόφος καϑὐπερϑεν ἔνευεν; 3, 342 δεινὸν δερκόμενοι; Plural δεινά, Iliad. 15, 13 δεινὰ δ' ὑπόδρα ἰδὼν Ἥρην πρὸς μῠϑον ἔειπεν. – Sehr zweifelhaft ist Iliad. 7, 346 Τρώων αὖτ' ἀγορὴ γένετ' Ἰλίου ἐν πόλει ἄκρῃ, δεινὴ τετρηχυῖα, entweder »eine große«, oder »eine von Furcht und Schrecken erfüllte«, δεινός nicht wie sonst = »Furcht erregend«, sondern passivisch = »in Furcht gesetzt«. Auf jeden Fall ist hier δεινός ungeschickt gebraucht; diese Gegend der Ilias ist ein schlechtes Füllstück zwischen dem sechsten und dem siebenten Liede, s. Lachmann Betrachtungen über Homers Ilias S. 23. – Zuweilen wird eine kurze Sylbe vor δεινός im Verse lang gebraucht, Odyss. 3, 322 ἐπεὶ μέγα τε δεινόν τε, Odyss. 5, 52 ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο ἰχϑῠς ἀγρώσσων πτερὰ δεύεται ἅλμῃ; dies erklärt man durch die Annahme, hinter dem δ von δεινός sei ein Consonant ausgefallen, F oder j, δFεινός oder δjεινός, s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1, 201. 2, 225. An einigen Stellen ist die Kürze vor δεινός nicht lang gebraucht; Iliad. 15, 626 ἀνέμοιο δὲ δεινὸς ἀήτη, vgl. s. v. ἀήτη; Iliad. 8, 133 βροντήσας δ' ἄρα δεινὸν ἀφῆκ' ἀργῆτα κεραυνόν. Aus diesem Unterschiede auf ein verschiedenes Zeitalter der Stellen zu schließen ist unstatthaft. Die im Erlöschen begriffenen Laute F und j und was noch sonst von der Art gewesen sein mag, wurden in den Homerischen Zeiten in einem und demselben Worte beliebig gesprochen und nicht gesprochen. – Folgende: 1) schrecklich, entsetzlich; Pind. πόλεμος, στάσις, P. 2, 64 N. 9, 13; neben φοβερόν Her. 7, 120; πόλεμος Plat. Menex. 242 e. – 2) von Her. an τὸ δεινόν = die Gefahr; δεινὸν γίγνεται od. ἐστί, μή, es ist Gefahr vorhanden, es ist zu fürchten, daß, Her. 7, 157; δεινότατον τῷ δήμῳ, μή Andoc. 3, 1; οὐ δεινόν ἐστι, μή, es ist nicht zu fürchten, daß, Her. 1, 84; Plat. Gorg. 520 d; auf das Subject bezogen, δεινοὶ ἔσονται μὴ ἀποστέωσι, es wird zu fürchten sein, daß sie abfallen, Her. 1, 155; vgl. 7, 235; – δεινόν τι ἡγεῖσϑαι, etwas für ein Unglück halten; so auch δεινὸν ποιεῖσϑαι, Aufhebens machen, übelnehmen, Her. 8, 16. 1, 127. 3, 155 u. öfter, so daß ein inf. folgt; auch akt., Her. 3, 14. 5, 41; sich wundern, δεινὰ ἐποιοῦντο, πάσας τὰς ὀρχήσεις ἐν ὅπλοις εἶναι Xen. An. 5, 9, 11; sequ. εἰ Plat. Hipp. min. 363 c; Luc. Nigr. 34; ebenso ist δεινὰ πάσχειν gebraucht Dem. 51, 19; δεινῶς φέρειν, aegre ferre, Her. 2, 121, 3; – δεινῶς ἔχειν, in einer schrecklichen Lage sein, Xen. An. 6, 2, 23; – δεινὸν καὶ χαλεπὸν πάϑος Plat. Polit. 308 a; δεινὰ πάσχειν Gorg. 519 b u. sonst. – 3) außerordentlich, gewaltig, wie unser »furchtbar« im gew. Leben; ἵαερος, heftige Begierde, Her. 9, 3; ἔρως Plat. Theaet. 169 b; ἐπιϑυμίαι Rep. IX, 573 d; ϑηρευτής Conv. 203 d; – δεινὸν ἂν εἴη, das wäre doch stark, sonderbar, arg, Theaet. 184 d, u. öfter bei Att.; καὶ ἄλογον Plat. Theaet. 203 d; δεινὸν πρᾶγμα λέγεις, εἰ Euthyd. 298 c; – Her. vrbdt ἀνὴρ δ. καὶ ἀτάσϑαλος 7, 116; σοφὸς καὶ δ. 5, 23; so erhält es die Bdtg »ausgezeichnet«, auch im Guten, bes. von Plat. an; ἀκοντιστής Prot. 342 e; φύλαξ Rep. I, 334 a; ἰατροί, ῥήτορες, ἱππεῖς, die in ihrer Art tüchtig u. wirksam sind; bes. oft δεινὸς καὶ σοφός, von den Sophisten, περί τινος Crat. 424 c; oft mit leichtem Tadel od. Ironie, Klügler, Phil. 29 a; καὶ πανοῠργοι Rep. X, 613 b; Ggstz von ἰδιώτης Dem. 4, 35. – Auch c. inf., erfahren, gewaltig worin, λέγειν u. ä.; δεινὸς χρῆσϑαι τοῖς πράγμασιν, geschickt in Benutzung der Umstände, Dem. 1, 3; mit accus., τὰ τοιαῦτα δ. Plat. Conv. 198 d; τοὺς λόγους, τὴν τέχνην Euthyd. 304 d; περὶ τὸ ἀδικεῖν Rep. III, 405 c; περὶ Ὁμήρου, im Homer bewandert, Ion 531 a; δεινὸς ἐν λόγοις Timocles Ath. VIII, 341 f; κατὰ χειρουργίαν Ael. V. H. 3, 1. – Im Sittlichen steht es dem πανοῦργος entgegen, Arist. Eth. eud. 5, 12. – Das adv. δεινῶς ist oft nur = sehr, selbst bei adj., δ. μέλαινα Her. 2, 76.
-
10 αιδοιότερον
αἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: adverbial compαἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc comp sgαἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc comp sg -
11 αἰδοιότερον
αἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: adverbial compαἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc comp sgαἰδοῑότερον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc comp sg -
12 αιδοίον
αἰδοῖονprivy parts: neut nom /voc /acc sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc sg -
13 αἰδοῖον
αἰδοῖονprivy parts: neut nom /voc /acc sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc sg -
14 αιδοιέστατον
αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc superl sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc superl sg -
15 αἰδοιέστατον
αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc superl sgαἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc superl sg -
16 αιδοιότατον
αἰδοῑότατον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc superl sgαἰδοῑότατον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc superl sg -
17 αἰδοιότατον
αἰδοῑότατον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: masc acc superl sgαἰδοῑότατον, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: neut nom /voc /acc superl sg -
18 αιδοία
αἰδοί̱ᾱ, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem nom /voc /acc dualαἰδοί̱ᾱ, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
19 αἰδοία
αἰδοί̱ᾱ, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem nom /voc /acc dualαἰδοί̱ᾱ, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
20 αιδοίη
αἰδοί̱η, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem nom /voc sg (epic ionic)——————αἰδοί̱ῃ, αἰδοῖοςhaving a claim to regard: fem dat sg (epic ionic)
См. также в других словарях:
αιδοίος — αἰδοῑος, α, ον (Α) 1. ο άξιος σεβασμού, σεβαστός, σεβάσμιος, σεμνός, χρηστός 2. (για ξένους και ικέτες) αυτός που είναι άξιος προστασίας 3. (για πράγματα, όπως το γέρας ή ο χρυσός) αξιοσέβαστος, πολύτιμος 4. ο πλήρης σεβασμού, σεμνός, δειλός,… … Dictionary of Greek
αἰδοῖος — having a claim to regard masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοιέστατον — αἰδοῖος having a claim to regard masc acc superl sg αἰδοῖος having a claim to regard neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοιέστατοι — αἰδοῖος having a claim to regard masc nom/voc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοιέστατος — αἰδοῖος having a claim to regard masc nom superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοῖαι — αἰδοῖος having a claim to regard fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοῖοι — αἰδοῖος having a claim to regard masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοιότερον — αἰδοῑότερον , αἰδοῖος having a claim to regard adverbial comp αἰδοῑότερον , αἰδοῖος having a claim to regard masc acc comp sg αἰδοῑότερον , αἰδοῖος having a claim to regard neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοιότατον — αἰδοῑότατον , αἰδοῖος having a claim to regard masc acc superl sg αἰδοῑότατον , αἰδοῖος having a claim to regard neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοῖον — privy parts neut nom/voc/acc sg αἰδοῖος having a claim to regard masc acc sg αἰδοῖος having a claim to regard neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰδοία — αἰδοί̱ᾱ , αἰδοῖος having a claim to regard fem nom/voc/acc dual αἰδοί̱ᾱ , αἰδοῖος having a claim to regard fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
