-
1 Κύπριοι
Κύπριοςof Cyprus: masc nom /voc pl -
2 κύπριοι
κύπριοςof Cyprus: masc nom /voc pl -
3 οὔνης
-
4 πέσσον
πές<ς>ον· ὄρος· χωρίον Κύπριοι, πεδίον Αἰολεῖς· τινὲς ὁμαλές, Hsch. -
5 ἐνεύνοι
ἐνεύν-οι· ἐπιτήδειοι τόποι εἰς Κύπριοι, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνεύνοι
-
6 ῥύεινα
-
7 ἀβαριστάν
Origin: XX [etym. unknown]Page in Frisk: 1,3Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀβαριστάν
-
8 ἀγχοῦρος 2
ἀγχοῦρος 2.Grammatical information: m.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unknown. The interchange ου\/αυ is reliable as both occur in Callimachus (so the αυ must not be explained from αὔριον). I propose arʷ- \> αυρ- (with anticipation of the labial element) and ουρ- (with additional colouring of the vowel); cf. on ἀρασχάδες.Page in Frisk: --Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀγχοῦρος 2
-
9 ἄδρυα
Meaning: πλοῖα μονόξυλα, Κύπριοι. Λέγονται δε καὶ οἱ ἐν τῳ̃ ἀρότρῳ στῦλοι. Σικελοὶ δε ἄδρυα λέγουσι τὰ μῆλα, παρὰ δε Άττικοῖς ἀκρόδρυα. H. Also ἄδρυα· οἱ στῦλοι (`poles') ἀρότρου, δι' ὧν ὁ ἱστοβοεὺς ἁρμόζεται. H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] [214]Etymology: The first seems from *ἅ-δρυα `(consisting) of one (single) tree', ἁ- \< *sm̥- and δρῦς. For the meaning `one single' cf. μώνυχες, s.v. ὄνυξ. But in the third meaning it is a variant of μάδρυα, which is non-IE (s. there), so it is probably folk-etymology (compounds with δρυ- are rare and doubtful; see DELG s.v. δρῦς). (One might consider that the kernel of these stone-fruits, in some cases, easily falls in two parts, which resemble a canoe.) - On the second part nothing can be said. - On the third see μάδρυα.Page in Frisk: 1,22Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄδρυα
-
10 ἄκμων
ἄκμων, - ονοςGrammatical information: m.Meaning: `anvil' (Il.), also `meteoric stone' (Hes. Th. 722), = οὑρανός η σίδηρον H., = ἀλετρίβανος (`pestle'), Κύπριοι H.Origin: IE [Indo-European] [19] *h₂eḱmōn `stone'Etymology: Old word for `stone', found in several languages: Skt. áśman- m. `stone, heaven(?)' (a stone vault?, Reichelt IF 32, 23ff., Fraenkel KZ 63, 183f., cf. ἄκμων `meteoric stone' and `heaven'); Av. asman- `stone, heaven', OP. asman- `heaven'; Lith. akmuõ, -eñs `stone' (with regular depalatalization before m; ãšmens `sharp side, edge' with aš- from other positions). - The relation of these words to OCS kamy, - ene `stone' and the Germanic group ON hamarr `hammer' (orig. of stone) is much discussed. One supposes the root aḱ- `sharp' in ἀκή etc. On these questions see the lit. in Mayrh. EWAia 1.137, e.g. Maher, JIES 1 (1973) 441ff. and EIEC 547.Page in Frisk: 1,54Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄκμων
-
11 ἀκούω
Grammatical information: v.Meaning: `hear', also `obey, be called' (Il.)Compounds: νηκουστέω \< *n̥-h₂k-.Origin: IE [Indo-European] [587] * h₂keus-Etymology: The explanation as *ἀκ-ουσ-ι̯ω `scharfes Ohr hinhalten', with ἀκ- and οὖς has now rightly been generally abandoned. - To Goth. hausjan `hear' as * h₂kous-. ἀκούω from *ἀκουσ-yω, a desid.? (cf. ἀκουστός, ἤκουσμαι). The primary verb in ἀκεύει.See also: κοέωPage in Frisk: 1,57-58Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀκούω
-
12 ἄορον
Grammatical information: m.Etymology: One assumes *sm̥-u̯oros `locking' (s. εἷς); cf. OCS. za-vorъ ` μοχλός', Russ. za-vórъ `to block a passage with bars' (Solmsen Unt. 297), to OCS za-vrěti `shut' (\< * ver-ti) and Lith. su-vérti `shut' (* uerH-), Skt. api-vr̥ṇoti `lock', perh. Lat. operio id.; s. Schulze Kl. Schr. 672, Bechtel Dial. 1, 445. But the meaning of *sm̥- is not clear; so rather * h₂uerH-, which confirms Lubotsky's analysis of Skt. vr̥ṇóti `to shut' as * Huer- (Indoarisch, Iran. Indogerm. ed. Forssman 2000, 315-325).Page in Frisk: 1,117Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄορον
-
13 ἄπριγδα
Grammatical information: adv.Meaning: `fast, tight' (A.)Other forms: ἀπρίξ (S.)Origin: XX [etym. unknown]Etymology: For adverbs in -( γ)δα, -ξ s. Schwyzer 620, 626. From α intensivum and πρίω `saw', so `keeping as solid as the teeth of a saw'; doubtful (a saw does not hold, keep things).Page in Frisk: 1,126Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄπριγδα
-
14 ἀρβύλη
Grammatical information: f.Meaning: `shoe that covers the whole foot up to the ankle' (Hp.).Other forms: ἀρβύκη (read ἀρβύλης) τοῦ ὑποδήματος H. Also ἀράβυλας· ὑποδήματος εἴδη φορτικὰ καὶ βαρβαρικὰ H. And ἄρμυλα· ὑποδήματα, Κύπριοι H.Derivatives: κατάρβυλος reaching down to the shoes' (S.); cf. καθάρβυλος χλανίς.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Clearly a substr. word; suffix - υλ- Fur. 201 n. 14; var. β\/μ; αρ\/ αρα; κατ-\/ καθ-άρβυλος. Bănăt̨eanu REIE 3, 145. Knauer Glotta 33, 114 n. 1. Neumann ( Orbis 20, 1971, 482-485) suggests a connection with Hitt. arpu- `difficult' as `shoes fit for difficult terrain'; doubtful: difficult shoes?; he also thinks β\/μ is Cyprian (but see on κυβερνάω).Page in Frisk: 1,130Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀρβύλη
-
15 ἄρπεζα
Grammatical information: f.Meaning: `hedge' (Nic.), pl.; cf. ἀρπέζας τοὺς αἱμασιώδεις τόπους. οἱ δε τείχη καὶ περιβόλους. οἱ δε τὰ κλιμακώδη χωρία H.).Other forms: ἄρπεζος f. `ds.' (Mylasa). Cf. further ἄρπισαι αἱμασιαί. η τάφρους and ἄρπιξ εἶδος ἀκάνθης, Κύπριοι H. Also ἀρπάναι· μάνδραι βοσκήματων.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Νο etymology. Connection with ἅρπη, ἁρπεδόνη, ἁρπάζω is not convincing. (Chantraine's suggestion that the basic meaning is `limit of a terrain', and so perhaps connected with ἀρπεδόνη, is improbable: it is something concrete in the terrain, functioning as boundary, like αἱμασία.) The variation - εζα\/- ισα is the typical type of variation found in substr. words.Page in Frisk: 1,150Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄρπεζα
-
16 αὔω 2
αὔω 2.Grammatical information: v.Meaning: `get a light, light a fire' (ε 490). On the meaning Borthwick, Class. Quart. 63 (1969) 296.Compounds: ἐν-αύω `kindle' (Hdt.); - ἐξ-αῦσαι ἐξελεῖν (H., Pl. Com.) mit ἐξαυστήρ `fire-tong, κρεάγρα' (A.); - κατ-αῦσαι καταντλῆσαι (cod. καταυλῆσαι), καταδῦσαι H.; also καθαῦσαι ἀφανίσαι H.. - Further πυραύστης m. `moth that gets singed in the candle' (A.), πυραύστρα f. `pair of fire-tongs', πύραυστρον n. `id.' (Herod., cod. πύραστρον), all from πῦρ αὔειν. - Also with analogical loss of σ, γοιν-αῦτις οἰνοχόη H.Etymology: The connection with fire seems secondary. Then αὔω may be from *αὔσω or *αὔσι̯ω, to ONo. ausa and Lat. hauriō (with secondary h-); the form would have pilosis. S. Schulze, Kl. Schr. 191 - S. also ἀφύσσω.Page in Frisk: 1,193Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > αὔω 2
-
17 ἀφαρεύς
Grammatical information: m.Meaning: `belly-fin of female tunny' (Arist. HA 543 a, uncertain), τοῦ θήλεος θύννου τὸ ὑπὸ τῃ̃ γαστρὶ πτερύγιον H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Fur. 174 compares ἀβαρται· πτηναί, Κύπριοι; on - τος in substr. words s. ἄ῎τρακτος, ἄσφαλτος. Chantr. wonders whether it could belong with ἄφαρ, which I do not understand.Page in Frisk: --Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀφαρεύς
-
18 βάτραχος
Grammatical information: m.Meaning: `frog' (Hdt.). Also name of a fish `Lophius piscatorius' (Arist.), s. Strömberg Fischnamen 92f.).Other forms: Ion. βάθρακος with normal displacement of aspiration (Schwyzer 269, Lejeune, Phonét. 50); βότραχος (Hp.) and βρόταχος (Xenoph. 40, s. Bechtel Dial. 3, 109); βρατάχους βατράχους H.; - βρούχετος.. βάτραχον δε Κύπριοι H. (after βρυχάομαι?, Schwyzer 182); βύρθακος βάτραχος H.; βρύτιχοι βάτραχοι μικροὶ ἔχοντες οὑράς H. (cf. βρύω?); - βριαγχόνην βάτραχον. Φωκεῖς H. (mistake?; for *βρ(α)τ-αγχ-?); βρόγχος βάτραχος H. may also be a mistake); still βλίκανος, βλίκαρος, βλίχα(ς) (H., EM, Suid.); βλίταχος (H.). - βάβακοι ὑπὸ Ήλείων τέττιγες, ὑπὸ Ποντικῶν δε βάτραχοι H. ( βαβάζω, s. v.). - Mod. Gr. forms in Hatzidakis Lexikogr. Archiv ( Anh. Άθ. 26) 48ff., also G. Meyer IF 6, 107f.Derivatives: Demin. βατράχιον (Paus.), plant `Ranunculus' (Hp., Dsc., cf. Strömberg Pflanzennamen 119); βατραχίσκοι μέρος τι τῆς κιθάρας H.; on the suffixes Chantr. Form. 408. - βατραχίτης, - ῖτις ( λίθος; from the colour; Plin.; s. Redard Les noms grecs en - της 53).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Several variants will be due to folketymology or taboo, and also simple phonetic variation. A priori for all these forms a local, i.e. Pre-Gr. form is to be expected. To this will point the variation α\/ο. This holds also for βαρδακος if this must be read in H. for βαρακος βάραχος (Fur. 184 A. 2; s. Latte). The form may in origin have been onomat.? (cf. Grošelj, Živa Ant. 6 (1956) 235) βρατ-αχ-, cf. βρεκεκεξ. Or even * brt-ak-, from which the forms with - υ- might come ( βύρθακος, βρύτιχος). The desperate forms βριαγχόνη, βρόγχος (this form to be read for βρούχετος?) contain a (misread) prenasalized *( βρατ)αγχος, which would also point to Pre-Greek. On the χ-suffix in animal names Specht Ursprung 255. - The forms βλικ\/χ- and βάβακοι, of course, are etymologically unrelated. - For the meaning `hearth' Szemerényi, Gnomon 43 (1971) 660 refers to Alb. vatre.Page in Frisk: 1,226-227Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάτραχος
-
19 βορβορύζω
Grammatical information: v.Meaning: `rumble' (Hippon, s. LSJSup.)Derivatives: βορβορυγή ποιός τις ἦχος, ὅν καὶ κορκορυγην καλοῦσιν H., βορβορυγμός `id.' (Hp.); also βορβόρωσις (Archig. ap. Aët.), as if from βορβορόω (s. βόρβορος). βορβορίζει γογγύζει, μολύνει. Κύπριοι H., βορβορισμός (Cael. Aur.) = βορβορυγμός;Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Onomatopoetic reduplicated formation. Connection with βόρβορος though partly different in meaning; such developments are found sometimes. In βορβορίζει the two meanings come together. No etym.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βορβορύζω
-
20 βουνός
Grammatical information: m.Meaning: `hill' (Hdt.).Other forms: βουνός στιβάς, κύπριοι H.Derivatives: βοῦνις f. `hilly' (A.; cf. θοῦρις Schwyzer 464). Plant names βουνιάς `Brassica napus' (Agatharch.) and βούνιον `Bunium ferulaceum' (Dsc.), cf. Strömberg Pflanzennamen 117. βουνίτης epithet of Pan, but reinterpreted as containing βοῦς; Dor. βωνίτης, Redard, Noms en - της 39; also βωνίτης.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Acc. to Hdt. 4, 199 Cyrenaean, but the word is Dorian (Solmsen, Berliner Phil. Wochenschrift 1906, 756f.). A dialectal word that was spread in Hellenistic times (DELG). - Fur. 08, 213 cites μουνιάς, μουνιαδικόν as variants of βουνιάς, which may points to Pre-Gr. origin. He further adduces Basque muno `hill'. Further he refers to προύνους βουνοὺς H. - Fur. 213 n. 53 thinks that βουνός στιβάς (`bed of straw') derives from βῡ́νω(?)Page in Frisk: 1,260Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βουνός
См. также в других словарях:
Κύπριοι — Κύπριος of Cyprus masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κύπριοι — κύπριος of Cyprus masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι … Dictionary of Greek
Arcadocypriot Greek — Distribution of Greek dialects in the classical period.[1] Western group … Wikipedia
завор — род. п. ора м., завора ж. частокол, околица, межа, забор , др. русск. заворъ запор, ограда , чеш. zavora запор, засов, задвижка , слвц. zavora, польск. zawora – то же. От завереть запереть , лит. veriù, verti совать , греч. ἄορον ̇μοχλόν, πυλῶνα … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
лахон — тряпка, лоскут , укр. лах м., лаха ж. отрепья , лахи мн. тряпье , польск. ɫасh – то же. Сюда же лохма, лохмотье. Возм., родственно греч. λακίς лохмотья, клок , λάκη ̇ ῥάκη ̇ Κρῆτες (Гесихий), λακίζω раздираю , ἀπέληκα ̇ἀπέρρωγα, Κύπριοι (Гесихий) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Aeolic Greek — For the architectural style, see Aeolic order. Distribution of Greek dialects in the classical period.[1] Western group … Wikipedia
Zypern-Griechen — Das historische Siedlungsgebiet der Zypern Griechen bis 1974 (gelb) Als Zypern Griechen, auch Zyperngriechen, griechisch Ελληνοκύπριοι, werden die etwa 580.000 griechischsprachigen Bewohner der Mittelmeerinsel Zypern bezeichnet. Sie stellen mit… … Deutsch Wikipedia
НИКОКЛ — • Nicŏcles, Νικοκλη̃ς, 1. сын и наследник Евагора I, сделавшийся владетелем Кипра в 374 г. до Р. X. К нему адресованы были 2 речи Исократа (πρòς Νικοκλέα об искусстве управлять и Νικοκλη̃ς ή Κύπριοι об обязанностях относительно … Реальный словарь классических древностей
Греческая ветвь — Греческая группа в настоящее время это одна из самых своеобразных и относительно малочисленных языковых групп (семей) в составе индоевропейских языков. При этом греческая группа одна из самых древних и хорошо изученных ещё со времён… … Википедия
Греческая группа языков — Греческая группа в настоящее время это одна из самых своеобразных и относительно малочисленных языковых групп (семей) в составе индоевропейских языков. При этом греческая группа одна из самых древних и хорошо изученных ещё со времён… … Википедия
