-
1 uro
ūro, ussi, ustum, 3, v. a. [for uso from root us; cf. Gr. euô, to singe; auô, to kindle], to burn (class.).I.Lit.1.In gen.:2.(sacer ignis) urit corpore serpens Quamcumque arripuit partem,
Lucr. 6, 660:urere ne possit calor amplius aridus artus,
id. 4, 871:calidum hoc est: etsi procul abest, urit male,
Plaut. Most. 3, 1, 81:urit odoratam nocturna in lumina cedrum,
Verg. A. 7, 13:homines in usum nocturni luminis,
Tac. A. 15, 44:picem et ceras alimentaque cetera flammae,
Ov. M. 14, 533.—In partic.a.To burn up, destroy by fire, consume (syn. cremo):b.hominem mortuum, inquit lex in XII., in urbe ne sepelito neve urito,
Cic. Leg. 2, 23, 58 Mos.; so XII. Tab. ib. 2, 24, 60:flamma cum corpora fulva leonum soleat torrere atque urere,
Lucr. 5, 898 (902): in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic. Phil. 8, 5, 15:agros,
Liv. 26, 21, 15:urbes hostium,
Tac. H. 2, 12:superbas Carthaginis arces,
Hor. Epod. 7, 6:Achaïcus Ignis Iliacas domos,
id. C. 1, 15, 35; cf.:usto ab Ilio,
id. Epod. 10, 13:ustis navibus,
id. ib. 9, 8:neglectis urenda filix innascitur agris,
id. S. 1, 3, 37:cum frondibus uritur arbos,
Ov. M. 2, 212 et saep.:acanthi radices ustis laxatisque mire prosunt,
burned, scorched, Plin. 22, 22, 34, § 76:a sole usti,
id. 23, 4, 42, § 85:ecce sexus infirmus se uri perpetitur,
Lact. 5, 13, 14:urbis hostium,
Tac. H. 2, 12:praedas,
id. A. 4, 48:regionem,
Curt. 4, 9, 8; 4, 14, 2.—Of encaustic painting, to burn in (very rare):B.picta coloribus ustis puppis,
Ov. F. 4, 275:tabulam coloribus,
id. ib. 3, 831.—Transf.1.To burn, i. e. to scorch, parch, dry up; to sting or pain acutely (syn. torreo):2.videmus ceteras partes incultas (terrarum), quod aut frigore rigeant aut urantur calore,
Cic. Tusc. 1, 28, 69:cum Sol gravis ureret arva,
Ov. M. 6, 339:terras (Sol),
id. ib. 4, 194:campum (seges),
Verg. G. 1, 77 sq.:solum (cicer),
Plin. 18, 12, 32, § 124:vineas (fimum suillum),
id. 17, 27, 46, § 258:urentes harenae,
Hor. C. 3, 4, 31;v. Orell. ad h. l.: sitis usserat herbas,
Ov. F. 4, 299:sitis arida guttur Urit,
id. M. 11, 130:fauces urit sitis,
Hor. S. 1, 2, 114:nec febribus uror anhelis,
Ov. P. 1, 10, 5:pestilentia urens simul urbem atque agros,
Liv. 10, 47, 6:dysenteria si urat,
Plin. 28, 9, 33, § 128: calx urit, discutit, extrahit, burns, heats (when taken as a medicine), id. 36, 24, 57, § 180:uri, vinciri, ferroque necari,
Sen. Ep. 37, 1:hae sunt, quarum Delicias et panniculus bombycinus urit,
oppresses, Juv. 6, 260.—To rub sore; to gall, fret, chafe, corrode:3.calceus... si pede minor, uret,
Hor. Ep. 1, 10, 43:si te gravis uret sarcina chartae,
id. ib. 1, 13, 6:teneros urit lorica lacertos,
Prop. 4 (5), 3, 23:uri virgis,
Hor. S. 2, 7, 58:loris non ureris,
id. Ep. 1, 16, 47:antiqua terebra urit eam partem quam perforat: Gallica excavat nec urit,
Col. Arb. 8, 3:ut prensos urant juga prima juvencos,
Ov. R. Am. 235. —To pinch with cold; to nip, blast, wither:II.pernoctant venatores in nive, in montibus uri se patiuntur,
Cic. Tusc. 2, 17, 40:Scythae continuis frigoribus uruntur,
Just. 2, 2, 9:iis, quae frigus usserit, sunt remedio,
Plin. 22, 25, 57, § 119; Ov. Tr. 3, 2, 8; id. F. 1, 680:urebant montana nives,
Luc. 4, 52; Val. Fl. 2, 287.—Trop., to burn, inflame, consume with passion; in pass., to burn, glow, be heated, be inflamed, be enamored; of love or lust:B.me tamen urit amor,
Verg. E. 2, 68:Daphnis me malus urit,
id. ib. 8, 83:vires urit videndo Femina,
id. G. 3, 215:urit me Glycerae nitor, Urit grata protervitas,
Hor. C. 1, 19, 5 sq. — Pass.:uritur infelix Dido,
Verg. A. 4, 68: Hor. Epod. 14, 13; Ov. M. 1, 496; 3, 464; 7, 22;13, 763 al.: meum jecur urere bilis,
Hor. S. 1, 9, 66:ira communiter urit utrumque,
id. Ep. 1, 2, 13.— Pass.:uror, seu, etc.,
Hor. C. 1, 13, 9.—Of envy:urit fulgore suo,
Hor. Ep. 2, 1, 13.—Transf.1.To vex, annoy:2.uro hominem,
I gall the fellow, Ter. Eun. 2, 2, 42; cf. pass.:id nunc his cerebrum uritur, Me esse hos trecentos Philippos facturum lucri,
Plaut. Poen. 3, 5, 25. —In gen., to disturb, harass, annoy, oppress:eos bellum Romanum urebat,
Liv. 10, 17, 1; cf. pass.:quo (bello) Italia urebatur,
id. 27, 39, 9:labor aliquem urens,
id. 36, 23, 5:captos legibus ure tuis,
Ov. Am. 1, 8, 70:populum gravis urebat infesto mari annona,
Vell. 2, 77, 1:urebat nobilem populum ablatum mare,
Flor. 2, 6, 2. -
2 ūrō
ūrō ūssī, ūstus, ere [VAS-], to burn: nocturna in lumina cedrum, V.: picem, O.— To burn up, destroy by fire, waste by burning, reduce to ashes, consume: hominem mortuum: agros, L.: arces, H.: urenda filix, H.: cum frondibus uritur arbos, O.: uritur (Gallia): regionem, Cu.— To burn, scorch, parch, dry up, sting, pain: partes (terrarum) incultae, quod urantur calore: cum sol ureret arva, O.: urentes harenae, H.: pestilentia urens urbem atque agros, L.—Of encaustic painting, to burn in: picta coloribus ustis puppis, O.: tabulam coloribus, to paint encaustically, O.— To rub sore, gall, fret, chafe, corrode: calceus... si pede minor, uret, H.: loris non ureris, H.: ut prensos urant iuga prima iuvencos, O.— To pinch with cold, nip, blast, wither, frostbite: pernoctant venatores in nive in montibus; uri se patiuntur: Nec per gelidas herba sit usta nivīs, O.—Fig., to burn, inflame, consume, fire, heat, set on fire, kindle: Me tamen urit amor, V.: Urit me Glycerae nitor, H.: Uritur infelix Dido, V.: meum iecur urere bilis, H.: Urit fulgore suo qui praegravat, etc., excites envy, H.— To vex, annoy, gall, disturb, harass, oppress: hominem, T.: eos bellum urebat, L.: captos legibus ure tuis, O.* * *urere, ussi, ustus V -
3 amb-ūrō
amb-ūrō ūssī, ūstus, ere [ambi + uro], to burn round, scorch, singe, consume: hic (Verres) sociorum ambustus incendio: Terret ambustus Phaethon avaras Spes, H.—Jestingly: tribunus ambustus, singed: libris Ambustus propriis, on a funeral pile of his own books, H.: torris, i. e. still burning, V.—Meton., to injure by cold, benumb: ambusti vi frigoris, Ta. — Fig., P. pass., singed, injured, damaged: fortunarum mearum reliquias: damnatione collegae prope ambustus, L. -
4 ad-ūrō
ad-ūrō ūssī, ūstus, ere, to set on fire, kindle, scorch, parch, burn, singe: hoc, T.: panis adustus, scorched, H.: ossa flammis, H.: sine gemitu aduruntur, endure burning.—To nip, freeze, blast: ne frigus adurat, V.: Poma, O.—Of love, to burn, inflame: te Venus, H. -
5 de-ūrō
de-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn up, consume, destroy: deusti plutei turrium, Cs.: vicum, L.—Of frost: hiems arbores deusserat, L. -
6 ex-ūrō
ex-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn out, burn up, consume: vivus exustus est: vicos: classem, V. —To dry up: loca exusta solis ardoribus, S.: paludem, V.—To consume, destroy: aliis scelus exuritur igni, V.: cornua, O.: exustus flos ubertatis. —To inflame (with love): deos, Tb. -
7 in-ūrō
in-ūrō ūssī, ūstus, ere, to burn in, burn: notas et nomina gentis, V.: volnere sanguis inustus, O.: inustis barbararum litterarum notis, Cu.—Fig., of persons, to brand, mark: censoriae severitatis notā inuri.—To brand upon, brand, imprint, affix, attach indelibly: ne qua nomini suo nota turpitudinis inuratur: acerbissimum alcui dolorem: mihi superbiae infamiam: alqd istuc, L.: nota turpitudinis inusta vitae tuae.—To curl by heat; hence, of style: illa calamistris inurere, polish off with curling-irons. -
8 per-ūrō
per-ūrō —, ūstus, ere, to burn up, waste by fire: perusti late agri, L.—To heat, burn, inflame: sitis fatigatos perurebat, Cu.—To inflame, gall, rub sore: peruste funibus latus, with your side galled, H.: oneri colla perusta, O.—To nip, pinch: terra perusta gelu, O.—Fig., to burn, inflame, consume: hominem perustum gloriā volunt ince<*> dere: valido peruri aestu, O.: intestina perurens, i. e. stirring wrath, Ct. -
9 ūstulō
ūstulō —, —, āre [uro], to burn up, consume by fire: scripta ustulanda lignis, Ct.* * *ustulare, ustulavi, ustulatus Vscorch, char, burn partially -
10 ūstus
ūstus P. of uro. -
11 aduro
ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.I.A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:B.Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,
Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:sine gemitu aduruntur,
suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,
Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:flammis aduri Colchicis,
Hor. Epod. 5, 24:in desertis adustisque sole,
Plin. 19, 1, 4, § 19.—Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:II.multa contactu adurentes,
Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:(arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,
Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:ne frigus adurat,
Verg. G. 1, 92:nec vernum nascentia frigus adurat poma,
Ov. M. 14, 763:adusta gelu,
id. F. 4, 918:rigor nivis multorum adussit pedes,
Curt. 7, 3:(leonis adipes) sanant adusta nivibus,
Plin. 28, 8, 25, § 89.—Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:A.Venus non erubescendis adurit Ignibus,
Hor. C. 1, 27, 14; cf.:ardores vincet adusta meos,
Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:B.si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,
Liv. 27, 47:adustus corpora Maurus,
Sil. 8, 269:lapis adusto colore,
Plin. 2, 58, 59, § 149.— -
12 adusta
ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.I.A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:B.Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,
Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:sine gemitu aduruntur,
suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,
Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:flammis aduri Colchicis,
Hor. Epod. 5, 24:in desertis adustisque sole,
Plin. 19, 1, 4, § 19.—Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:II.multa contactu adurentes,
Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:(arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,
Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:ne frigus adurat,
Verg. G. 1, 92:nec vernum nascentia frigus adurat poma,
Ov. M. 14, 763:adusta gelu,
id. F. 4, 918:rigor nivis multorum adussit pedes,
Curt. 7, 3:(leonis adipes) sanant adusta nivibus,
Plin. 28, 8, 25, § 89.—Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:A.Venus non erubescendis adurit Ignibus,
Hor. C. 1, 27, 14; cf.:ardores vincet adusta meos,
Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:B.si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,
Liv. 27, 47:adustus corpora Maurus,
Sil. 8, 269:lapis adusto colore,
Plin. 2, 58, 59, § 149.— -
13 amburo
amb-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn around, to scorch (opp. exurere, to burn entirely up); also, with an extension of the idea, to burn wholly up, to consume (most freq. in part. perf.; class.).I.Lit.A.Hadrianus vivus exustus est:B.Verres sociorum ambustus incendio, tamen ex illā flammā periculoque evasit,
Cic. Verr. 2, 1, 27:Herculis corpus ambustum,
id. Sest. 68, 143:terret ambustus Phaëthon avaras spes,
Hor. C. 4, 11, 25 al. —So Cicero jestingly calls the tribune of the people Munacius Plancus, at whose suggestion the enraged populace set fire to the senate-house, tribunus ambustus, the singed tribune of the people, Cic. Mil. 5, 12 Moeb.—Of those whom the lightning had struck, but not killed: Sen. Agam. 537:tot circa me jactis fulminibus quasi ambustus,
Plin. Ep. 3, 11, 3; so Plaut. Ep. 5, 2, 9; id. Mil. 3, 2, 22:Cassius, quem fama est esse libris Ambustum propriis,
Hor. S. 1, 10, 64:magna vis frumenti ambusta,
Tac. H. 5, 12:ambustum theatrum,
Suet. Claud. 21 al. —Hence, ambu-stum, i, n., in medic. lang., a burn:inflammatio recentis ambusti,
Plin. 24, 8, 35, § 51:sedare ambusta,
id. 24, 4, 5, § 10:ambusta sanare,
id. 20, 20, 82, § 217:ambusta igne vel frigore,
id. 24, 8, 29, § 45 al. —From the similarity of effect, to injure by cold, to nip, benumb (cf. aduro):II.ambusti multorum artus vi frigoris,
Tac. A. 13, 35:ambusta pruinis lumina, i. e. oculi,
Val. Fl. 4, 70.—Trop.A.Of property:B.ambustas fortunarum mearum reliquias,
the charred remains, Cic. Dom. 43.—Of one who, when tried for an offence, comes off with great trouble:qui damnatione collegae et suā prope ambustus evaserat,
had come off scorched, Liv. 22, 35. -
14 ambustum
amb-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn around, to scorch (opp. exurere, to burn entirely up); also, with an extension of the idea, to burn wholly up, to consume (most freq. in part. perf.; class.).I.Lit.A.Hadrianus vivus exustus est:B.Verres sociorum ambustus incendio, tamen ex illā flammā periculoque evasit,
Cic. Verr. 2, 1, 27:Herculis corpus ambustum,
id. Sest. 68, 143:terret ambustus Phaëthon avaras spes,
Hor. C. 4, 11, 25 al. —So Cicero jestingly calls the tribune of the people Munacius Plancus, at whose suggestion the enraged populace set fire to the senate-house, tribunus ambustus, the singed tribune of the people, Cic. Mil. 5, 12 Moeb.—Of those whom the lightning had struck, but not killed: Sen. Agam. 537:tot circa me jactis fulminibus quasi ambustus,
Plin. Ep. 3, 11, 3; so Plaut. Ep. 5, 2, 9; id. Mil. 3, 2, 22:Cassius, quem fama est esse libris Ambustum propriis,
Hor. S. 1, 10, 64:magna vis frumenti ambusta,
Tac. H. 5, 12:ambustum theatrum,
Suet. Claud. 21 al. —Hence, ambu-stum, i, n., in medic. lang., a burn:inflammatio recentis ambusti,
Plin. 24, 8, 35, § 51:sedare ambusta,
id. 24, 4, 5, § 10:ambusta sanare,
id. 20, 20, 82, § 217:ambusta igne vel frigore,
id. 24, 8, 29, § 45 al. —From the similarity of effect, to injure by cold, to nip, benumb (cf. aduro):II.ambusti multorum artus vi frigoris,
Tac. A. 13, 35:ambusta pruinis lumina, i. e. oculi,
Val. Fl. 4, 70.—Trop.A.Of property:B.ambustas fortunarum mearum reliquias,
the charred remains, Cic. Dom. 43.—Of one who, when tried for an offence, comes off with great trouble:qui damnatione collegae et suā prope ambustus evaserat,
had come off scorched, Liv. 22, 35. -
15 arefacio
ārĕ-făcĭo (contr. arfăcĭo, Cato, R. R. 69;II.per anastrophen, facio are,
Lucr. 6, 962; cf. Rudd. II. p. 392), fēci, factum, 3, v. a. [areo], to make dry, to dry up (anteclass. and post-Aug.;syn.: sicco, exsicco, coquo, uro),
Cato, R. R. 69: principio terram sol excoquit et facit are, * Lucr. 6, 962; Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Vitr. 2, 1; Vulg. Job, 15, 30; ib. Jac. 1, 11.— Pass.:arefieri in furno,
Plin. 32, 7, 26, § 32:caulis arefactus,
id. 13, 22, 43, § 125; so id. 34, 13, 35, § 133; Cels. 5, 27, n. 7; * Suet. Vesp. 5:arefacta est terra,
Vulg. Gen. 8, 14:ficulnea,
ib. Matt. 21, 19.—Trop. (eccl. Lat.), to wither up, break down:gentem superbam arefecit Deus,
Vulg. Eccli. 10, 18:arefacient animam suam,
ib. ib. 14, 9. -
16 arfacio
ārĕ-făcĭo (contr. arfăcĭo, Cato, R. R. 69;II.per anastrophen, facio are,
Lucr. 6, 962; cf. Rudd. II. p. 392), fēci, factum, 3, v. a. [areo], to make dry, to dry up (anteclass. and post-Aug.;syn.: sicco, exsicco, coquo, uro),
Cato, R. R. 69: principio terram sol excoquit et facit are, * Lucr. 6, 962; Varr. L. L. 5, § 38 Müll.; Vitr. 2, 1; Vulg. Job, 15, 30; ib. Jac. 1, 11.— Pass.:arefieri in furno,
Plin. 32, 7, 26, § 32:caulis arefactus,
id. 13, 22, 43, § 125; so id. 34, 13, 35, § 133; Cels. 5, 27, n. 7; * Suet. Vesp. 5:arefacta est terra,
Vulg. Gen. 8, 14:ficulnea,
ib. Matt. 21, 19.—Trop. (eccl. Lat.), to wither up, break down:gentem superbam arefecit Deus,
Vulg. Eccli. 10, 18:arefacient animam suam,
ib. ib. 14, 9. -
17 bustum
bustum, i, n. [buro = uro, whence also comburo; cf. burrus, red], orig. the place where the bodies of the dead were burned and buried; later also, in gen., for a tomb: bustum proprie dicitur locus, in quo mortuus est combustus et sepultus... ubi vero combustus quis tantummodo, alibi vero est sepultus, is locus ab urendo ustrina vocatur; sed modo busta sepulchra appellamus, Paul. ex Fest. p. 32 Müll.; cf. Serv. ad Verg. [p. 256] A. 3, 22; 11, 201; Inscr. Murat. 1514, 3.I.The place of burning and burying; the funeral-pyre after the burning of the body:II.semiustaque servant Busta neque avelli possunt,
Verg. A. 11, 201 Don. ad loc.; Lucr. 3, 906; Stat. S. 5, 1, 226; cf. Cic. Leg. 2, 26, 64.—Transf.A.In gen., a mound, tomb (most freq. in the poets):2.in busto Achilli,
Plaut. Bacch. 4, 9, 14: si quis bustum (nam id puto appellari tumbon) violarit, Solon ap. Cic. Leg. 2, 26, 64; Cic. Phil. 14, 13, 34; id. Tusc. 5, 35, 101; id. Att. 7, 9, 1; Cat. 64, 363; Verg. A. 11, 850; 12, 863; * Hor. C. 3, 3, 40; Prop. 3 (4), 6, 29; 1, 19, 21; 2 (3), 13, 33; Ov. M. 4, 88; 13, 452 al.; Suet. Caes. 84; id. Ner. 33, 38; Luc. 8, 748 —Trop., of things that, like a tomb, give up a body to destruction; so of the maw of an animal that eats men:B.viva videns vivo sepeliri viscera busto,
seeing the living body enclosed in the living grave, Lucr. 5, 991.—So of Tereus, who devoured his son:flet modo, seque vocat bustum miserabile nati,
Ov. M. 6, 665.—Sarcastically, of one who annulled the laws:bustum legum omnium ac religionum,
Cic. Pis. 5, 11; and:bustum rei publicae,
id. ib. 4, 9.—Of a battle-field:civilia busta Philippi,
Prop. 2, 1, 27 Kuin.—Ad Busta Gallica, a place in Rome, so called from the Gauls who were burned and buried there, Varr. L. L. 5, § 157 Müll.; Liv. 5, 48, 3; 22, 14, 11.—C. D.The burned body itself, the ashes, Stat. Th. 12, 247. -
18 circumustus
circum-ustus, a, um [uro], burnt around, Paul. ex Fest. p. 5, 3, Müll. -
19 deuro
dĕ-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn up, consume (freq. in the historians; elsewh. rare; not in Cic.).I.Prop.: pluteos turrium, *Caes. B. G. 7, 25:II.vicum,
Liv. 10, 4; cf.:agros vicosque (with depopulari),
id. 39, 2:partem Circi,
Tac. A. 6, 45:montem Caelium,
id. ib. 4, 64:frumenta,
id. 40, 41 et saep.—Transf., of cold, to destroy (cf.: aduro, amburo, and Gr. kaiein):hiems arbores deusserat,
Liv. 40, 45; cf. Curt. 8, 9, 12. And of destruction by a serpent's breath, Sen. Clem. 1, 25, 4. -
20 exardesco
ex-ardesco, arsi, arsum, 3, v. inch. n., qs. to blaze out, i. e. to kindle, take fire (class.; esp. freq. in the trop. sense and in Cic.; cf.: ardeo, ferveo, caleo, flagro, candeo, uro, etc., incendor, inflammor, etc.).I.Lit.:B.nulla materies tam facilis ad exardescendum est, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 45 fin.:sulphur exardescens,
Plin. 35, 15, 50, § 175.—Transf., of the sun's heat:II. A.exarsit dies,
Mart. 3, 67, 6.—And of a fiery color:fulgor carbunculi exardescens,
Plin. 37, 7, 25, § 94.—Of personal subjects:2.exarsit iracundia ac stomacho,
Cic. Verr. 2, 2, 20; cf. id. de Or. 3, 1, 4: (Induciomarus) multo gravius hoc dolore exarsit, * Caes. B. G. 5, 4, 5:infestius Papirium exarsurum,
Liv. 8, 33; cf.graviter,
Cic. de Or. 3, 1, 4:haud secus exarsit quam Circo taurus aperto,
Ov. M. 12, 102:adeo exarserant animis,
Liv. 3, 30; so,animis,
Tac. A. 1, 51 fin.:libidinibus indomitis,
id. ib. 6, 1:in omni genere amplificationis,
Cic. Or. 29, 102:hodierno die ad spem libertatis exarsimus,
id. Phil. 4, 6 fin.:ad cupiditatem libertatis recuperandae,
id. ib. 11, 2; id. Verr. 2, 1, 25:ad bellum,
Liv. 41, 27, 3; Tac. A. 12, 38:plebes ad id maxime indignatione exarsit,
Liv. 4, 6; cf.:ad quod exarsit adeo, ut, etc.,
Tac. A. 1, 74:milites in perniciosam seditionem exarsuri,
Liv. 40, 35, 7; cf.:in iras,
Verg. A. 7, 445; Claud. Rapt. Pros. 1, 32:in proelium,
Tac. H. 1, 64.—Of the passion of love: in C. Silium ita exarserat (Messalina), Tac. A. 11, 12.—Of impersonal and abstract subjects:► * Part.immane quantum animi exarsere,
Sall. H. Fragm. 2, 53 (p. 229 ed. Gerl.):ex quo exardescit sive amor, sive amicitia,
Cic. Lael. 27, 100; cf.:novum atque atrox proelium,
Liv. 27, 2:admirabilis quaedam benevolentiae magnitudo,
Cic. Lael. 9, 29:ira,
id. Tusc. 2, 24, 58; cf.:iracundia exercitus in eum,
Tac. H. 1, 58:ambitio,
Liv. 3, 35; 35, 10:violentia Turni,
Verg. A. 11, 376:dolor Alcidae,
id. ib. 8, 220 et saep.:injuria,
Cic. Lael. 21, 76:bellum,
id. Lig. 1, 3; Liv. 40, 58; 41, 25; cf.:certamina inter patres plebemque,
Tac. H. 2, 38:seditio,
id. ib. 2, 27:tanta ista importunitas inauditi sceleris,
Cic. Sull. 27, 75:fames auri,
Plin. 33, 3, 14, § 48 et saep.:tum propter multorum delicta etiam ad innocentium periculum tempus illud exarserat,
Cic. Sull. 6:altercatio ex iracundia muliebri in contentionem animorum exarsit,
Liv. 10, 23; cf.:studia in proelium,
Tac. H. 1, 64:Corinthiorum vasorum pretia in immensum exarsisse,
i. e. had risen, Suet. Tib. 34; cf.:quibus initiis in tantum admiratio haec exarserit,
Plin. 37 prooem. §2: ira,
Vulg. Psa. 88, 45 al. (See also excandefacio and incendo.)perf.: exarsus, a, um, burned up:res vestras incendio exarsas esse,
Cod. Just. 9, 1, 11.
См. также в других словарях:
uro — uro·bi·lin; uro·bi·lin·o·gen; uro·bi·lin·o·gen·uria; uro·bi·lin·uria; uro·canic; uro·cer·i·dae; uro·chlo·ral·ic; uro·chord; uro·chor·da; uro·chor·dal; uro·chordata; uro·chrome; uro·cop·tis; uro·cyst; uro·cys·tis; uro·dae·al; uro·dae·um;… … English syllables
Đuro Đaković (factory) — Đuro Đaković is a Croatian heavy industrial concern supplying farm equipment, military vehicles, power plant equipment, railway equipment, trams, and steam and diesel locomotives. Now located in Slavonski Brod, Croatia, Đuro Đaković continues to… … Wikipedia
URO VAMTAC — URO VAMTAC … Википедия
URO VAMTAC — Un vehículo VAMTAC del Ejército de Tierra de España en Herat, Afganistán, en 2005. Tipo Vehículo de alta movilidad multipropósito … Wikipedia Español
Đuro — (Serbian: Ђуро) or Djuro or Gjuro is a South Slavic given name derived from Serbian Djuradj (George), may refer to: Đuro Bago Đuro Basariček Đuro Đaković Đuro Daničić Đuro Deželić Đuro Ferić Đuro Keškec Đuro Kurepa Đuro Salaj Đuro Živković Gjuro… … Wikipedia
Uro — Données clés Titre original Uro Réalisation Stefan Faldbakken Scénario Stefan Faldbakken[1] Harald Rosenløw Eeg Acteurs principaux Nicolai Cleve Broch … Wikipédia en Français
Đuro Đaković (Industrieunternehmen) — Đuro Đaković Holding d.d Rechtsform Aktiengesellschaft ISIN HRDDJHRA0007 Gründung … Deutsch Wikipedia
URO VAMTAC — S3 URO VAMTAC der spanischen Armee in Herat, Afghanistan (2005) Allgemeine Eigens … Deutsch Wikipedia
Uro (trucks) — Uro is a Galician (Spain) brand of all wheel drive and military trucks, based in Santiago de Compostela.Uro parent company, Urovesa, was started in 1981 by a group of ex IPV employees.They quickly established themselves as a leading player in the … Wikipedia
Đuro Kurepa — Born August 16, 1907(1907 08 16) Majske Poljane, Austria Hungary Died November 2, 1993(199 … Wikipedia
Uro — puede referirse a: uro, la variedad salvaje del toro; uro, nombre común de la planta Acer monspessulanum; uru o uro, etnia que habita en las islas flotantes del lago Titicaca; URO, UROVESA Vehículos Especiales S.A, una compañía automovilística… … Wikipedia Español