(samolotem)

См. также в других словарях:

• przylatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przylatywaćtuję, przylatywaćtuje {{/stl 8}}– przylecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, przylatywaćcę, przylatywaćci, przylatywaćciał, przylatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» …   Słownik języka polskiego

• bagaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «rzeczy zapakowane w paczki, walizki itp., które podróżujący ma ze sobą lub wysyła je za opłatą do miejsca przeznaczenia pociągiem, samolotem itp.» Lekki, ciężki bagaż. Duży bagaż. Przewóz bagażu. Mieć dużo bagażu …   Słownik języka polskiego

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

• dziesięciogodzinny — «trwający dziesięć godzin» Dziesięciogodzinna podróż samolotem …   Słownik języka polskiego

• latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… …   Słownik języka polskiego

• lądować — ndk IV, lądowaćduję, lądowaćdujesz, lądowaćduj, lądowaćował «osiągać ląd opuszczając się z góry (np. samolotem); osiadać na ziemi, wysiadać na ląd» Samolot ląduje. przen. «zacząć dawać sobie radę, zwłaszcza pod względem finansowym; wydobywać się… …   Słownik języka polskiego

• lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 …   Słownik języka polskiego

• lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… …   Słownik języka polskiego

• morski — morskiscy przym. od morze Brzeg, pejzaż morski. Kąpiele morskie. Fale morskie. Flora, fauna morska. Plankton morski. Ptactwo morskie. Piasek morski …   Słownik języka polskiego

• nalatać się — dk I, nalatać sięam się, nalatać sięasz się, nalatać sięają się, nalatać sięaj się, nalatać sięał się 1. «o ptakach: zmęczyć się fruwaniem; o ludziach: przebyć wiele kilometrów drogą powietrzną, samolotem» Nalatał się na myśliwcach w czasie wojny …   Słownik języka polskiego