Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(samolotem)

  • 1 lecieć

    глаг.
    • бежать
    • летать
    • лететь
    • мчаться
    • перелетать
    • полететь
    • пролетать
    • проноситься
    • слетать
    * * *
    lec|ieć
    \leciećę, leć, \leciećiał несов. 1. лететь;

    \lecieć samolotem лететь на самолёте;

    2. разг. бежать, нестись, мчаться;

    \lecieć na łeb na szyję бежать сломя голову;

    3. падать, валиться;

    \lecieć z rąk валиться из рук;

    \lecieć przez ręce слабеть, обвисать на руках у кого-л.;

    \lecieć z nóg падать с ног;

    4. разг. течь, литься;
    5. перен. бежать, протекать;

    czas \lecieći время бежит (летит); ● jak \lecieći разг. подряд, без разбора;

    \lecieć na coś разг. гнаться за чём-л., зариться на что-л.;
    \lecieć na kogoś разг. быть неравнодушным к кому-л.;

    jak \lecieći? разг. как дела?, как поживаешь?;

    ceny \leciećą w górę цены поднимаются
    +

    2. gonić, pędzić 3. padać 4. ciec, płynąć, lać się

    * * *
    lecę, leć, leciał несов.
    1) лете́ть

    lecieć samolotem — лете́ть на самолёте

    2) разг. бежа́ть, нести́сь, мча́ться

    lecieć na łeb na szyję — бежа́ть сломя́ го́лову

    3) па́дать, вали́ться

    lecieć z rąk — вали́ться из рук

    lecieć przez ręce — слабе́ть, обвиса́ть на рука́х у кого́-л.

    lecieć z nóg — па́дать с ног

    4) разг. течь, ли́ться
    5) перен. бежа́ть, протека́ть

    czas leci — вре́мя бежи́т (лети́т)

    - lecieć na coś
    - lecieć na kogoś
    - jak leci?
    - ceny lecą w górę
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > lecieć

См. также в других словарях:

  • przylatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przylatywaćtuję, przylatywaćtuje {{/stl 8}}– przylecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, przylatywaćcę, przylatywaćci, przylatywaćciał, przylatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aerofobia — ż I, DCMs. aerofobiabii, blm med. psych. «chorobliwy lęk przed powietrzem, przeciągiem, wiatrem, a także przed ruchem w powietrzu, np. podczas jazdy kolejką linową, podczas lotu samolotem» …   Słownik języka polskiego

  • bagaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «rzeczy zapakowane w paczki, walizki itp., które podróżujący ma ze sobą lub wysyła je za opłatą do miejsca przeznaczenia pociągiem, samolotem itp.» Lekki, ciężki bagaż. Duży bagaż. Przewóz bagażu. Mieć dużo bagażu …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • dziesięciogodzinny — «trwający dziesięć godzin» Dziesięciogodzinna podróż samolotem …   Słownik języka polskiego

  • latać — ndk I, lataćam, lataćasz, lataćają, lataćaj, lataćał 1. «przebywać drogą powietrzną pewną przestrzeń (zwykle tam i na powrót albo co pewien czas); unosić się, krążyć w powietrzu, fruwać» Latać nisko, wysoko. Latać nad ziemią, nad wodą, nad… …   Słownik języka polskiego

  • lądować — ndk IV, lądowaćduję, lądowaćdujesz, lądowaćduj, lądowaćował «osiągać ląd opuszczając się z góry (np. samolotem); osiadać na ziemi, wysiadać na ląd» Samolot ląduje. przen. «zacząć dawać sobie radę, zwłaszcza pod względem finansowym; wydobywać się… …   Słownik języka polskiego

  • lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 …   Słownik języka polskiego

  • lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… …   Słownik języka polskiego

  • morski — morskiscy przym. od morze Brzeg, pejzaż morski. Kąpiele morskie. Fale morskie. Flora, fauna morska. Plankton morski. Ptactwo morskie. Piasek morski …   Słownik języka polskiego

  • nalatać się — dk I, nalatać sięam się, nalatać sięasz się, nalatać sięają się, nalatać sięaj się, nalatać sięał się 1. «o ptakach: zmęczyć się fruwaniem; o ludziach: przebyć wiele kilometrów drogą powietrzną, samolotem» Nalatał się na myśliwcach w czasie wojny …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»