-
1 palnąć
глаг.• бить• колотить• стрельнуть• ударить• ударять* * *paln|ąć\palnąćięty сов. разг. 1. выпалить, пальнуть;2. выпалить;\palnąć kazanie (mówkę) прочитать нотацию;
3. хлопнуть, треснуть; ударить;\palnąć pięś-cią-w stół ударить кулаком по столу; ● \palnąć głupstwo а) ляпнуть; сморозить глупость;
б) сделать глупость, совершить ошибку+3. walnąć
* * *palnięty сов. разг.1) вы́палить, пальну́ть2) вы́палитьpalnąć kazanie (mówkę) — прочита́ть нота́цию
3) хло́пнуть, тре́снуть; уда́ритьpalnąć pięścią w stół — уда́рить кулако́м по́ столу
•Syn:walnąć 3) -
2 palnąć głupstwo
1) ля́пнуть; сморо́зить глу́пость2) сде́лать глу́пость, соверши́ть оши́бку -
3 palnąć się
-
4 palnąć\ się
сов. разг. хлопнуться, треснуться+walnąć się, stuknąć się, grzmotnąć się
-
5 palnąć głupstwo
стрельнуть глупостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > palnąć głupstwo
-
6 głupstwo
сущ.• абсурд• бессмысленность• вздор• глупость• дурачество• ерунда• нелепость• несуразность• чепуха• чушь* * *głupst|wo☼ 1. глупость ž;gadać (pleść) \głupstwowa говорить глупости, молоть вздор; narobić \głupstwow наделать глупостей;
kogoś się \głupstwowa trzymają у кого-л. в голове одни глупости;palnąć (strzelić) \głupstwo ляпнуть (брякнуть) глупость; дать маху;
2. пустяк ♂;to \głupstwo это пустяк (пара пустяков);
wydawać pieniądze na \głupstwowa тратить деньги на пустяки; попусту тратить деньги+1. niedorzeczność, bzdura 2. bagatelka, drobiazg
* * *c1) глу́пость żnarobić głupstw — наде́лать глу́постей
kogoś się głupstwa trzymają — у кого́-л. в голове́ одни́ глу́пости
palnąć (strzelić) głupstwo — ля́пнуть (бря́кнуть) глу́пость; дать ма́ху
2) пустя́к mto głupstwo — э́то пустя́к (па́ра пустяко́в)
wydawać pieniądze na głupstwa — тра́тить де́ньги на пустяки́; по́пусту тра́тить де́ньги
Syn: -
7 huknąć
глаг.• бахнуть• загреметь* * *hukn|ąć\huknąćięty сов. 1. грянуть, грохнуть;\huknąćął strzał прогремел выстрел;
2. na kogo прикрикнуть на кого, ругнуть кого;3. разг. треснуть, стукнуть+2. krzyknąć 3. palnąć, trzasnąć, łupnąć
* * *huknięty сов.1) гря́нуть, гро́хнутьhuknął strzał — прогреме́л вы́стрел
3) разг. тре́снуть, сту́кнутьSyn: -
8 kazanie
сущ.• проповедь* * *kazani|e☼ проповедь ž; поучение;prawić (wygłaszać) \kazanie читать проповедь;
palnąć (wyciąć) komuś \kazanie перен. прочесть нотацию кому-л.;● siedzieć jak na niemieckim (tureckim) \kazanieu ничего не понимать, сидеть как дурак (дурак дураком)
* * *спро́поведь ż; поуче́ние- siedzieć jak na tureckim kazaniuprawić (wygłaszać) kazanie — чита́ть про́поведь
-
9 lunąć
lun|ąćсов. 1. хлынуть, хлестнуть;\lunąćęła ulewa хлынул ливень;
2. прост. треснуть, ударить+1. chlusnąć 2. huknąć, grzmotnąć, palnąć
* * *сов.1) хлы́нуть, хлестну́тьlunęła ulewa — хлы́нул ли́вень
2) прост. тре́снуть, уда́ритьSyn: -
10 mówka
сущ.• речь* * *mów|ka♀, мн. Р. \mówkaek ирон. шутл. короткая речь;palnąć \mówkakę а) произнести (закатить) речь;
б) прочитать нотацию (наставление)* * *ж, мн Р mówek ирон. шутл.коро́ткая речьpalnąć mówkę — 1) произнести́ (закати́ть) речь; 2) прочита́ть нота́цию (наставле́ние)
-
11 rąbnąć
сов. разг. 1. рубануть;2. стукнуть, трахнуть; 3. резануть; выпалить; 4. прост. хватить; опрокинуть;\rąbnąć kielicha тяпнуть рюмочку;
5. прост. стянуть, украсть;● \rąbnąć artykuł разразиться сгатьёй, написать резкую статью+1. ciachnąć 2. walnąć, wyrżnąć 3. palnąć
* * *сов. разг.1) рубану́ть2) сту́кнуть, тра́хнуть3) резану́ть; вы́палить4) прост. хвати́ть; опроки́нутьrąbnąć kielicha — тя́пнуть рю́мочку
5) прост. стяну́ть, укра́сть•Syn: -
12 wyciąć
глаг.• вырезать• кроить• отрезать• порезать• резать* * *wyci|ąćwytnę, wytnie, wytnij, \wyciąćął, \wyciąćęty сов. 1. вырезать;2. вырубить; З. высечь (в камне etc.); 4. разг. смазать, треснуть, стукнуть;● \wyciąć w pień (со do nogi) перебить всех поголовно;
jakby \wyciąćęty z żurnalu c иголочки (одетый)+2. wyrąbać 3. wyrzeźbić 4. palnąć, walnąć
* * *wytnę, wytnie, wytnij, wyciął, wycięty сов.1) вы́резать2) вы́рубить3) вы́сечь (в камне и т. п.)4) разг. сма́зать, тре́снуть, сту́кнуть•- wyciąć co do nogi
- jakby wycięty z żurnaluSyn: -
13 bąk
-
14 byk
сущ.• бугай• бык• телец* * *♂ астр. Телец* * *м1) быкwalka byków — бой быко́в
2) разг. оши́бка żnarobić byków w wypracowaniu — наде́лать оши́бок в сочине́нии
palnąć (strzelić) byka — сде́лать глу́пость
•- leży jak bykSyn: -
15 wydać
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydadzą, wydany сов.1) вы́датьwydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р
wydać wspólników — вы́дать соо́бщников
wydać resztę — дать сда́чу
2) израсхо́довать, издержа́ть3) изда́тьwydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу
wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з
4) дать, устро́итьwydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.
5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть•- wydać zapach
- wydać bitwę
- wydać opinię
- wydać wyrok
- wydać na świat
- wydać plon
- wydać owoceSyn: -
16 wydąć
глаг.• выдавать• выдать• затратить• издавать• издать• испускать• испустить• потратить• предать• раскрывать* * *1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)2) wydać (na świat) произвести(на свет)3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)4) wydać (plony) принести(плоды)5) wydać (przyjęcie) дать, устроить6) wydać (resztę) дать (сдачу)7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)8) wydać (wyrok) вынести (приговор)9) wydać (zakaz) наложить (запрет)14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)pot. palnąć разг. выдать (сказать)* * *wyda|ć\wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;\wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;
2. израсходовать, издержать;3. издать;\wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;
4. дать, устроить;\wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;
\wydać plon (owoce) принести плоды+2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić
* * *wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.наду́тьwydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться
wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́
См. также в других словарях:
palnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, palnąćnę, palnąćnie, palnąćnij, palnąćną, palnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć mocno, walnąć, kropnąć, grzmotnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palnąć — dk Va, palnąćnę, palnąćniesz, palnąćnij, palnąćnęła, palnąćnęli, palnąćnięty, palnąćnąwszy 1. pot. «uderzyć, zadać cios, ugodzić; walnąć» Palnąć pięścią w stół. Palnąć kogoś w plecy. 2. pot. «strzelić» Palnąć sobie w łeb. ◊ Palnąć z bata, z bicza … Słownik języka polskiego
palnąć — pot. Palnąć głupstwo, gafę, byka a) «powiedzieć lub napisać coś niedorzecznego»: Nie jestem pewien, czy spełniam wszystkie kryteria – mówiąc to zląkł się, że palnął głupstwo, gdyż te zastrzeżenia nie mogły robić dobrego wrażenia (...). J.… … Słownik frazeologiczny
palnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uderzyć samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Palnął się o kant stołu. Palnąć się pięścią w głowę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palnąć się — w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52 … Słownik frazeologiczny
palnąć [strzelić] głupstwo — {{/stl 13}}{{stl 33}} zrobić lub powiedzieć coś nietaktownego, nieodpowiedzialnego, nierozważnego, kompromitującego :{{/stl 33}}{{stl 10}}Palnął głupstwo, pytając go o żonę przy jego przyjaciółce. W tym momencie pojął, że strzelił głupstwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
palnąć [strzelić] sobie w łeb — {{/stl 13}}{{stl 33}} popełnić samobójstwo :{{/stl 33}}{{stl 10}}Bankrut palnął sobie w łeb. Przyjdzie sobie w łeb strzelić, jeśli nam się nie powiedzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gafa — Palnąć gafę zob. palnąć … Słownik frazeologiczny
głupstwo — Palnąć głupstwo zob. palnąć … Słownik frazeologiczny
byk — 1. Chwycić, wziąć, brać itp. byka za rogi «od razu, energicznie przystąpić, przystępować do rzeczy, do sedna sprawy»: Lekarz poprosił, aby go jeszcze odwiedził po zrobieniu koniecznych analiz. – Wtedy (...) chwycimy byka za rogi, jak to się u nas … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny