-
1 dawać
dawać (daję) < dać> (dam) geben; hergeben; dowód liefern; okazję bieten; zysk abwerfen; lekcje, informacje erteilen; wyraz verleihen; cień, ofiarę spenden; koncesję, zezwolenie erteilen; kredyt, ochronę gewähren; ogłoszenie aufgeben;dawać do naprawy reparieren lassen;dawać spokój k-u jemanden in Ruhe lassen;dawać do zrozumienia zu verstehen geben;dawać sobie spokój sich zufrieden geben (z I mit D);nie dawać spokoju keine Ruhe geben;dawać sobie radę zurechtkommen (z I mit D);dawać za wygraną sich geschlagen geben;dawać popalić k-u fam. jemanden zusammenstauchen;dawać znać Bescheid sagen;dawać znać o sobie von sich hören lassen;dawać się (być możliwym) (inf +) lassen;(nie) dawać się otworzyć sich (nicht) öffnen lassen;dawać się słyszeć zu hören sein;dawać się we znaki k-u jemandem zusetzen;nie dawać się sich nicht unterkriegen lassen -
2 bemerkbar
sich [durch etw] \bemerkbar machen ( durch Gesten) zwrócić [czymś] na siebie uwagę; ( sich zeigen, sich abzeichnen) zaznaczyć się [poprzez coś]; ( negative Wirkung zeigen) dać się [czymś] we znaki -
3 mitspielen
-
4 waschen
-
5 mitnehmen
mit|nehmenvt irrjdn im Auto \mitnehmen zabrać kogoś samochodem5) (fam: ebenfalls besichtigen)[etw] \mitnehmen Sehenswürdigkeit zahaczyć [o coś] ( pot) -
6 znak
\znak drogowy Verkehrszeichen nt\znak zapytania Fragezeichen nt\znak interpunkcyjny Interpunktionszeichen nt\znak dodawania/odejmowania/mnożenia/dzielenia Plus-/Minus-/Mal-/Divisionszeichen nt\znak zodiaku Sternzeichen ntbyć spod \znaku Byka ein Stier sein, im Zeichen des Stiers geboren sein2) ( dowód)na \znak zgody/protestu/przyjaźni zum [ lub als] Zeichen der Versöhnung/des Protests/der Freundschaft5) \znak krzyża Kreuzzeichen ntcoś stoi pod \znakiem zapytania etw wird in Frage gestellt, etw ist fraglichani \znaku życia ohne Lebenszeichen\znaki szczególne besondere Kennzeichen ntPldać \znak benachrichtigen, wissen lassendawać się komuś we \znaki jdm spürbar zusetzen, sich +akk bemerkbar machenstawiać między czymś a czymś \znak równości zwei Sachen gleichsetzen [ lub gleichstellen] -
7 Substanz
См. также в других словарях:
dać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… … Słownik frazeologiczny
dawać się – dać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}we znaki {{/stl 13}}{{stl 7}} dokuczać komuś, przeszkadzać; wywierać negatywne skutki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głód dawał im się we znaki. Najbardziej dał nam się we znaki brak specjalistycznej obsługi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać [zadać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}bobu {{/stl 13}}{{stl 7}} z premedytacją uczynić komuś coś przykrego z chęci ukarania go, dokuczenia mu; dać komuś nauczkę, dać się komuś we znaki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dawać się — 1. Dać się lubić «być miłym, zasługiwać na sympatię»: Waluś prędko oswoił się z internatem. Był miłym dzieckiem, dawał się lubić. I. Newerly, Pamiątka. 2. Dać się poznać jako ktoś «okazać się jakimś»: Bronisław Czech, urodzony w 1908 roku w… … Słownik frazeologiczny
dawać – dać znak życia — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podtrzymać znajomość, kontakt z kimś, odezwać się do kogoś (telefonicznie lub listownie), informować o sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj jakiś znak życia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojeść — dk, dojeśćjem, dojeśćjesz, dojeśćjedzą, dojeśćjedz, dojeśćjadł, dojeśćjedli, dojeśćjedzony, dojeśćjadłszy dojadać ndk I, dojeśćam, dojeśćasz, dojeśćają, dojeśćaj, dojeśćał, dojeśćany 1. «skończyć jeść, zjeść coś do końca» Dojadać w milczeniu… … Słownik języka polskiego
zaleźć — dk XI, zaleźćlezę, zaleźćleziesz, zaleźćleź, zaleźćlazł, zaleźćlazła, zaleźćleźli załazić ndk VIa, zaleźćłażę, zaleźćzisz, zaleźćłaź, zaleźćził, pot. «idąc wolno, leząc, wlokąc się dotrzeć gdzieś, znaleźć się gdzieś» Był tak zmęczony, że ledwie… … Słownik języka polskiego
kurta — ż IV, CMs. kurtarcie; lm D. kurt → kurtka ◊ przestarz. Skroić komuś kurtę «obić kogoś, rozprawić się z kimś, zaszkodzić komuś, dać się we znaki» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
dogryźć — dk XI, dogryźćgryzę, dogryźćgryziesz, dogryźćgryź, dogryźćgryzł, dogryźćgryzła, dogryźćgryźli, dogryźćgryziony dogryzać ndk I, dogryźćam, dogryźćasz, dogryźćają, dogryźćaj, dogryźćał, dogryźćany 1. «gryząc rozerwać zębami do końca, skończyć… … Słownik języka polskiego