Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

(βασιλεῖαι

  • 1 βασιλείαι

    βασιλεία
    kingdom: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > βασιλείαι

  • 2 βασιλεῖαι

    βασιλεία
    kingdom: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > βασιλεῖαι

  • 3 βασιλείαι

    βασιλείᾱͅ, βασίλεια
    queen: fem dat sg (attic doric aeolic)
    βασιλείᾱͅ, βασίλειος
    royal: fem dat sg (attic doric aeolic)
    βασιλείᾱͅ, βασιλεία
    kingdom: fem dat sg (attic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > βασιλείαι

  • 4 βασίλειαι

    βασίλεια
    queen: fem nom /voc pl
    βασίλειος
    royal: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > βασίλειαι

  • 5 βασίλει'

    βασίλεια, βασίλεια
    queen: fem nom /voc sg
    βασίλειαι, βασίλεια
    queen: fem nom /voc pl
    βασίλεια, βασίλειον
    kingly dwelling: neut nom /voc /acc pl
    βασίλεια, βασίλειος
    royal: neut nom /voc /acc pl
    βασίλεια, βασίλειος
    royal: neut nom /voc /acc pl
    βασίλειε, βασίλειος
    royal: masc voc sg
    βασίλειε, βασίλειος
    royal: masc /fem voc sg
    βασίλειαι, βασίλειος
    royal: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > βασίλει'

  • 6 ἀοίδιμος

    ᾰοίδιμος, -ον
    a of song

    ἐγὼ τόδε τοι πέμπω μεμιγμένον μέλι λευκῷ σὺν γάλακτι πόμ' ἀοίδιμον Αἰολίσσιν ἐν πνοαῖσιν αὐλῶν N. 3.79

    ἐν ζαθέῳ με δέξαι χρόνῳ ἀοίδιμον Πιερίδων προφάταν (ἀοιδίμων Π̆{S}.) Pae. 6.6
    b renowned in song

    ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομένου O. 14.3

    γᾶς ὀμφαλὸν παρ' ἀοίδιμον P. 8.59

    ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι κλειναὶ Ἀθᾶναι fr. 76. 1.

    Lexicon to Pindar > ἀοίδιμος

  • 7 βασίλεια

    βᾰςῐλεια, -ίλεα
    1 queen ἀλλὰ θεῶν βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ πέμπε δράκοντας ἄφαρ (Heyne: βασίλεια codd: βασιλέα Boeckh. i. e. Hera) N. 1.39

    ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομενοῦ O. 14.3

    ἰὴ ἰὲ βασίλειαν Ὀλυμπίων νύμφαν ἀριστόποσιν Πα. 21. 3, 11, 19, 27.

    Lexicon to Pindar > βασίλεια

  • 8 βασίλεα

    βᾰςῐλεια, -ίλεα
    1 queen ἀλλὰ θεῶν βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ πέμπε δράκοντας ἄφαρ (Heyne: βασίλεια codd: βασιλέα Boeckh. i. e. Hera) N. 1.39

    ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομενοῦ O. 14.3

    ἰὴ ἰὲ βασίλειαν Ὀλυμπίων νύμφαν ἀριστόποσιν Πα. 21. 3, 11, 19, 27.

    Lexicon to Pindar > βασίλεα

  • 9 Ἐρχομενός

    a city of Boeotia, where the Graces were especially worshipped: the inhabitants were Minyai. ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομενοῦ, παλαιγόνων Μινυᾶν ἐπίσκοποι (Cavedoni: Ὀρχομ- codd.) O. 14.4 γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν Ἐρχομενοῖό τε πατρῴαν ἄρουραν (Schr.: Ὀρχομ- codd.) I. 1.35 δαιτίκλυτ[ον] πόλιν ἐς Ὀρχομενῶ διώξιππον (Pindarice Ἐρχομενοῦ expectes ?) ?fr. 333a. 8.

    Lexicon to Pindar > Ἐρχομενός

  • 10 λιπαρός

    λῐπᾰρός (-όν; -ᾶς, -ᾷ, -άν, -ᾶν, -αῖς, -αί; -ῷ)
    1 bright, radiant

    ἐνέποι κεν Καλλιμάχῳ λιπαρὸν κόσμον Ὀλυμπίᾳ O. 8.82

    ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραι N. 7.99

    Οὐλύμπου λιπαρὰν καθ' ὁδὸν fr. 30. 4. of cities,

    λιπαρὰ Μαραθών O. 13.110

    ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι

    βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομενοῦ O. 14.3

    τᾶν λιπαρᾶν ἀπὸ Θηβᾶν P. 2.3

    “

    ἐν δὲ Νάξῳ λιπαρᾷ P. 4.88

    λιπαρᾶν εὐωνύμων ἀπ' Ἀθανᾶν N. 4.18

    ταῖς λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις I. 2.20

    ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι Ἀθᾶναι fr. 76. τὰν λιπαρὰν μὲν Αἴγυπτον ἀγχίκρημνον fr. 82. λιπαρᾶν τε Θηβᾶν μέγαν σκόπελον fr. 196. καὶ λιπαρῷ Σμυρναίων ἄστει fr. 204.

    Lexicon to Pindar > λιπαρός

  • 11 χάρις

    χᾰρῐς (-ις, -ιν; -ιτες, -ίτων, -ίτεσσι（ν), - ις（ς）ι（ν), -ιτας, -ιτες.)
    1
    a splendour, honour, glory of the lustre given by achievement, esp. in games.

    Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις O. 1.18

    αἰὼν δ' ἔφεπε μόρσιμος πλοῦτον τε καὶ χάριν ἄγων γνησίαις ἐπ ἀρεταῖς O. 2.10

    ὦ Ζεῦ, δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.89

    Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.93

    καὶ Νεμέᾳ γὰρ ὁμῶς ἐρέω ταύταν χάριν O. 8.57

    κατακρύπτει δ' οὐ κόνις συγγόνων κεδνὰν χάριν O. 8.80

    καί νυν ἐπωνυμίαν χάριν νίκας ἀγερώχου κελαδησόμεθα (v. ἐπωνύμιος) O. 10.78

    σφὸν ὄλβον υἱῷ τε κοινὰν χάριν ἔνδικόν τ' Ἀρκεσίλᾳ P. 5.102

    νικῶντί γε χάριν, εἴ τι πέραν ἀερθεὶς ἀνέκραγον, οὐ τραχύς εἰμι καταθέμεν N. 7.75

    κλειναῖς λτ;τγτ; Ἐρεχθειδᾶν χαρίτεσσιν ἀραρὼς ταῖς

    λιπαραῖς ἐν Ἀθάναις I. 2.19

    ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ εὕδει χάρις (i. e. ἔργων παλαιῶν) I. 7.17 acc. s. pro prep., for the glory of, for the sake of c. dat., gen.,

    συμποσίου τε χάριν κᾶδός τε τιμάσαις ἑόν O. 7.5

    ὄφρα Θέμιν ἱερὰν Πυθῶνά τε καὶ ὀρθοδίκαν γᾶς ὀμφαλὸν κελαδήσετ' ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ ἑπταπύλοισι Θήβαις χάριν P. 11.12

    b
    I lustre, glory given by poetry

    τὶν δ' ἁδυεπής τε λύρα γλυκύς τ αὐλὸς ἀναπάσσει χάριν O. 10.94

    σὺν Ὀρσέᾳ δέ νιν κωμάξομαι τερπνὰν ἐπιστάζων χάριν I. 4.72

    θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς καὶ χάριν ἀοιδᾷ φυτεύει fr. 141. acc. s. pro prep., c. gen.,

    τὸ Καστόρειον δ' ἐν Αἰολίδεσσι χορδαῖς θέλων ἄθρησον χάριν ἑπτακτύπου φόρμιγγος ἀντόμενος P. 2.70

    σέθεν ἁδυεπὴς ὕμνος ὁρμᾶται θέμεν αἶνον ἀελλοπόδων μέγαν ἵππων, Ζηνὸς Αἰτναίου χάριν N. 1.6

    and so, ἀγαυὸν καλάμῳ συνάγεν θρόον μήδεσί τε φρενὸς ὑμετέραν χάριν as a glory for you Pae. 9.37
    II pl., poems, songs ταὶ Διωνύσου πόθεν ἐξέφανεν σὺν βοηλάτᾳ χάριτες διθυράμβῳ; O. 13.19 ἀμφοτερᾶν τοι χαρίτων σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος, καὶ τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων καὶ τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ (i. e. songs for both Thebes and Delos) I. 1.6

    χρὴ δὲ κωμάζοντ' ἀγαναῖς χαρίτεσσιν βαστάσαι I. 3.8

    c
    I favour, blessing

    ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον P. 1.33

    τῷ μὲν διδύμας χάριτας εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν κῶμόν τ P. 3.72

    τὶν δὲ τούτων ἐξυφαίνονται χάριτες P. 4.275

    γλυκυτάτᾳ γενεᾷ εὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών P. 11.58

    οὐδ' ἀμόχθῳ καρδίᾳ παραιτεῖται χάριν (i. e. τὰ Ὀλύμπια νικῆσαι Σ.) N. 10.30 ἐπί τε κλυτὰν πέμπετε χάριν, θεοί benison fr. 75. 2. ὁ [Λοξ]ίας [πρό]φρων ἀθανάταν χάριν Θήβαις ἐπιμείξων Παρθ. 2.. χάριτάς τ' Ἀφροδισίων ἐρώτων fr. 128. 1.
    II goodwill, goodfeeling: gratitude, thanks “φίλια δῶρα Κυπρίας ἄγ' εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς χάριν τέλλεται” O. 1.75 ἄνεται δὲ πρὸς χάριν εὐσεβίας ἀνδρῶν λιταῖς in gratitude for their piety O. 8.8

    ὁπᾷ τε κοινὸν λόγον φίλαν τείσομεν ἐς χάριν O. 10.12

    νικῶν Ἴλᾳ φερέτω χάριν Ἁγησίδαμος O. 10.17

    ἀρέομαι πὰρ μὲν Σαλαμῖνος Ἀθαναίων χάριν μισθόν P. 1.76

    ἄγει δὲ χάρις φίλων ποί τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα P. 2.17

    οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ' ἀμφὶ γέλως γλυκὺς ὦρσεν χάριν P. 8.86

    Θώρακος, ὅσπερ ἐμὰν ποιπνύων χάριν τόδ' ἔζευξεν ἅρμα Πιερίδων (“dans son zèle pour ma cause,” Puech: cf. Πα. 9. 37) P. 10.64 ἁδεῖα δ' ἔνδον μιν ἔκνιξεν χάρις (ἡδονή Σ.) I. 6.50 acc. s. pro prep., Διὸς δὲ χάριν ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων by the grace of Zeus P. 3.95
    d χάριν prep., v. l. a. fin., 1. b. α. fin., 1. c. β. fin.
    e fragg.

    ε]ὐκλέα χάριν Pae. 2.103

    χάριν Πα. 12. a. 11. χ]άριν [ἀμ]φέπων (vix κίθαριν, Snell) fr. 215b. 7. Ποσειδᾶνος χά[ρι]ν ?fr. 345a. 9.
    2 pro pers.,
    a s., Charm, Grace

    Χάρις δ, ἅπερ ἅπαντα τεύχει τὰ μείλιχα θνατοῖς O. 1.30

    οἷς αἰδοία ποτιστάξῃ Χάρις εὐκλέα μορφάν O. 6.76

    ἄλλοτε δ' ἄλλον ἐποπτεύει Χάρις ζωθάλμιος O. 7.11

    ἐν δ' ἄρα καὶ Τενέδῳ Πειθώ τ ἔναιεν καὶ Χάρις υἱὸν Ἁγησίλα ( χάρισ coni. van Groningen; varie tentabant locum docti, e. g. lacunam post υἱὸν ponentes) fr. 123. 14
    b pl., the Graces, Aglaia, Euphrosyne, Thalia, daughters of Zeus and ?Eurynome, worshipped chiefly at Orchomenos.

    κοιναὶ Χάριτες ἄνθεα τεθρίππων δυωδεκαδρόμων ἄγαγον O. 2.50

    Οὐλυμπιονίκαν δέξαι Χαρίτων θ' ἕκατι τόνδε κῶμον O. 4.9

    ἐξαίρετον Χαρίτων νέμομαι κᾶπον O. 9.27

    ὦ λιπαρᾶς ἀοίδιμοι βασίλειαι Χάριτες Ἐρχομενοῦ O. 14.4

    οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας O. 14.8

    ἄνευ οἱ Χαρίτων τέκεν γόνον (i. e. ἄχαριν, graceless) P. 2.42

    σὲ δ' ἠύκομοι φλέγοντι Χάριτες P. 5.45

    ἦ γὰρ ἑλικώπιδος Ἀφροδίτας ἄρουραν ἢ Χαρίτων ἀναπολίζομεν P. 6.2

    ἔπεσε δ' οὐ Χαρίτων ἑκὰς ἁ δικαιόπολις νᾶσος P. 8.21

    σὺν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικράτη Χαρίτεσσι γεγωνεῖν P. 9.3

    Χαρίτων κελαδεννᾶν μή με λίποι καθαρὸν φέγγος P. 9.89

    παρὰ καλλιχόρῳ πόλι Χαρίτων Καφισίδος ἐν τεμένει (at Orchomenos) P. 12.26

    ὅ τι κε σὺν Χαρίτων τύχᾳ γλῶσσα φρενὸς ἐξέλοι βαθείας N. 4.7

    φέρε στεφανώματα σὺν ξανθαῖς Χάρισσιν N. 5.54

    παρὰ Κασταλίαν τε Χαρίτων ἑσπέριος ὁμάδῳ φλέγεν N. 6.37

    εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54

    Χάριτες, Ἄργος Ἥρας δῶμα θεοπρεπὲς ὑμνεῖτε N. 10.1

    Χαρίτεσσί τε καὶ σὺν Τυνδαρίδαις θαμάκις N. 10.38

    σὺν Χάρισιν δ' ἔμολον Λάμπωνος υἱοῖς I. 5.21

    τὰν Ψαλυχιαδᾶν δὲ πάτραν Χαρίτων ἄρδοντι καλλίστᾳ δρόσῳ I. 6.63

    χρὴ δ' ἐν ἑπταπύλοισι Θήβαις τραφέντα Αἰγίνᾳ Χαρίτων ἄωτον προνέμειν I. 8.16

    Χάρισι πάσαι[ς fr. 6. e.

    χάριτε[ς Pae. 3.2

    ]Χάρισι Pae. 4.13

    σε, χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ, λίσσομαι Χαρίτεσσίν τε καὶ σὺν Ἀφροδίτᾳ με δέξαι Pae. 6.3

    Χαρίτεσσί μοι ἀγχιθ[ Pae. 7.10

    μήλ]ων Χαρίτεσσι μίγδαν [Κύ]νθιον παρὰ κρημνόν Pae. 12.7

    σεμνᾶν Χαρίτων μέλημα τερπνόν (sc. ὦ Πάν: on account of his skill in dancing and piping) fr. 95. 3. Εὐρυνόμα Χάριτ[ας] π[ ]ασσιας ἔτικτεν ( Εὐρυνόμα Blass: ευρυχμα Π: π[αραθαλ]ασσίας coni. Snell) ?fr. 333a. 10. σὺν Χαρίτ[εσσι P. Oxy. 841, fr. 112.

    Lexicon to Pindar > χάρις

  • 12 γένος

    A race, stock, kin,

    ἀμφοτέροισιν ὁμὸν γ. ἠδ' ἴα πάτρη Il.13.354

    ;

    αἷμά τε καὶ γ. Od.8.583

    ;

    ὑμετέρου δ' οὐκ ἔστι γένεος βασιλεύτερον 15.533

    ;

    γένος πατέρων αἰσχυνέμεν Il.6.209

    ;

    γ. ἀπόλωλε τοκήων Od.4.62

    ;

    ὅθι τοι γένος ἐστὶ καὶ αὐτῇ 6.35

    : freq. abs. in acc., ἐξ Ἰθάκης γένος εἰμί from Ithaca I am by race, 15.267, cf. Il. 5.544, 896, S.Ph. 239, etc.; in [dialect] Att. freq. with the Art.,

    ποδαπὸς τὸ γένος εἶ

     ;

    Ar. Pax 186

    , cf. Pl.Sph. 216a: so in dat.,

    γένει πολῖται D.23.24

    ; γένει υἱός, opp. an adopted son, Id.44.2; οἱ ἐν γένει, = συγγενεῖς, S.OT 1430;

    οἱ ἔξω γένους Id.Ant. 660

    ;

    οὐδὲν ἐν γένει Id.OT 1016

    ;

    γένει προσήκειν τινί X.An.1.6.1

    ;

    γένει ἀπωτέρω εἶναι D. 44.13

    : in gen., γένους εἶναί τινος to be of his race,

    ἄναγνος καὶ γένους τοῦ Λαΐου S.OT 1383

    , cf. X.HG4.2.9; ἐγγυτέρω, ἐγγύτατα γένους, nearer, next of kin, Is.8.33, A.Supp. 388.
    2 direct descent, opp. collateral relationship,

    γένος γάρ, ἀλλ' οὐχὶ συγγένεια Is.8.33

    ; αἱ κατὰ γένος βασιλεῖαι hereditary monarchies, Arist.Pol. 1285a16, 1313a10.
    II offspring, even of a single descendant,

    σὸν γ. Il.19.124

    , 21.186;

    ἡ δ' ἄρ' ἔην θεῖον γ. οὐδ' ἀνθρώπων 6.180

    ;

    ἁμὸν Οἰδίπου γ. A. Th. 654

    ; Διὸς γ., of Bacchus, S.Ant. 1117 (lyr.);

    Τέκμησσα, δύσμορον γ. Id.Aj. 784

    .
    2 collectively, offspring, posterity,

    ἐκεῖνοι καὶ τὸ γ. τὸ ἀπ' ἐκείνων Th.1.126

    ;

    ἐξώλη ποιεῖν αὐτὸν καὶ γ. καὶ οἰκίαν D.19.71

    .
    III generally, race, of beings,

    θεῶν Ar.Th. 960

    ;

    ἡμιθέων γ. ἀνδρῶν Il.12.23

    ; ἡμιόνων, βοῶν γ., Il.2.852, Od.20.212; ἵππειον γ., i.e. mules, S.Ant. 342;

    ἰχθύων πλωτὸν γ. Id.Fr.941.9

    .
    b clan, house, family, Hdt.1.125, etc.; Φρὺξ μὲν γενεῇ, γένεος δὲ τοῦ βασιληΐου ib.35; τοὺς ἀπὸ γένους men of noble family, Plu.Rom.21;

    ἱερεὺς κατὰ γ. IG 5(1).497

    , al.; also ἱέρεια ἀπὸ γένους, διὰ γένους, ib.607.29,602; esp. at Athens and elsewhere as a subdivision of the φρατρία, Arist.Ath. Fr.3, Pl.Alc.1.120e, etc.; = Lat. gens, D.S.4.21, Plu.Num.1.
    c tribe, as a subdivision of ἔθνος, Hdt. 1.56, 101.
    d caste, Id.2.164.
    e of animals, breed, Id.4.29.
    2 age, generation, Od.3.245; γ. χρύσεον, etc., Hes.Op. 109: hence, age, time of life,

    γένει ὕστερος Il.3.215

    , cf. Arist.Rh. 1408a27.
    IV sex, Epich.172.1, Pl.Smp. 189d; gender, Arist.Rh. 1407b7, Diog.Bab.Stoic.3.214, etc.
    V class, sort, kind,

    τὰ γ. τῶν κυνῶν ἐστι δισσά X.Cyn.3.1

    ;

    τὸ φιλόσοφον γ. Pl. R. 501e

    ; τὸ τῶν γεωργῶν [γ.] Id.Ti. 17c, cf. R. 434b, Arist.Pol. 1329a27;

    τῶν ἰχθυοπωλῶν γ. Xenarch.7.4

    ;

    τὸ τῶν παρασίτων γ. Nicol.

     Com.1.1, etc.
    2 in Logic, opp. εἶδος (species), Pl.Prm. 129c, al., Arist.Top. 102a31, 102b12, al.;

    τὰ γ. εἰς εἴδη πλείω καὶ διαφέροντα διαιρεῖται Id.Metaph. 1059b36

    .
    3 in the animal kingdom, τὰ μέγιστα γ., = the modern Classes, such as birds, fishes, Id.HA 490b7, cf. 505b26; so in the vegetable kingdom, γένη τὰ μέγιστα, = σιτώδη, χεδροπά and ἀνώνυμα, Thphr.HP8.1.1.
    b genus, τὸ τῶν καρκίνων γ., τὸ τῶν περιστερῶν γ., etc., Arist.HA 487b17, 488a4;

    τῶν δένδρων καὶ τῶν φυτῶν εἴδη πλείω τυγχάνει καθ' ἕκαστον γένος Thphr.HP1.14.3

    ;

    τοῦ αὐτοῦ γένους [πίτυς] καὶ πεύκη Dsc. 1.69

    , al.
    c γένος τι a species of plant, Thphr.HP4.8.13; so later, γένη, = crops,

    ἄλλοις γένεσι τοῖς πρὸς πυρὸν διοικουμένοις PTeb.66.43

    , al. (ii B. C.);

    οἷς ἐὰν αἱρῶμαι γένεσι πλὴν κνήκου PAmh.2.91.15

     (ii A. D.); produce, POxy.727.20 (ii A. D.); materials, ib.54.16 (iii A. D.); ἐν γένεσιν in kind, opp. ἐν ἀργυρίῳ, PFay.21.10 (ii A. D.).
    4 τὰ γ. the elements, Pl.Ti. 54b. (Cf. Skt. jánas, gen. jánasas; Lat. genus, -eris, v. γίγνομαι.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γένος

  • 13 γέρας

    γέρᾰς, αος (in Prose
    A

    - ως X.Ages.1.5

    , Luc. Tyr.9), τό: nom. pl. γέρᾰ, apoc. for γέραα, Il.2.237, 9.334, Od.4.66;

    γέρᾱ E.Ph. 874

    ;

    γέρεα Hdt.2.168

    , SIG1037 (Milet.); γέρη ib.1025 ([place name] Cos);

    γέρᾱτα IG14.1389i29

    : gen. pl.

    γερῶν Th.3.58

    , etc.; [dialect] Ep. dat.

    γεράεσσι Hes.Th. 449

    , Theoc.17.109:— gift of honour,

    μοῖραν καὶ γ. ἐσθλὸν ἔχων Od.11.534

    ; τὸ γὰρ γ. ἐστι θανόντων the last honours of the dead, Il.16.457; privilege, prerogative conferred on kings or nobles,

    γ. θ' ὅ τι δῆμος ἔδωκεν Od.7.150

    , cf. Il.20.182;

    τὰς ἀγγελίας ἐσφέρειν ἐδίδου γ. Hdt. 1.114

    , etc.;

    πρότερον δὲ ἦσαν ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ βασιλεῖαι Th. 1.13

    ;

    τιμαὶ καὶ ἔπαινοι καὶ γ. Pl.R. 516c

    ; γ. καὶ ἆθλα ib. 460b; freq. of priests (cf. 3), Aeschin.3.18;

    δαίμοσιν νέμει γέρα ἄλλοισιν ἄλλα A.Pr. 231

    ; so later,

    γ. ἀλειτουργησίας PFlor.382.3

     (iii A. D.).
    2 generally, gift, present, Od.20.297, etc.
    4 reward, POxy.1408.16 (iii A. D.). (If akin to γέρων, prop. privilege of age.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γέρας

  • 14 πατρικός

    πατρῐκός, ή, όν, ([etym.] πατήρ)
    A derived from one's fathers, hereditary,

    νόμοι Cratin.116

     ;

    ἀρίς Call.

     Com.16 ;

    φίλος Ar.Av. 142

     ;

    φίλοι OGI227.9

     (Didyma, iii B. C.) ;

    βασιλεῖαι Th. 1.13

    , Arist.<Pol. 1285a19 ;

    ἁμαρτεῖν τοῦ π. τύπου Democr. 228

     ;

    αἱ π. ἀρεταί Th.7.69

     ;

    ξένος And.2.11

    , Th. 8.6 ;

    ἐχθρός Lys. 14.40

     ;

    φύσει τῆς πρὸς ὑμᾶς ἔχθρας αὐτοῖς ὑπαρχούσης πατρικῆς D.21.49

     ; εἰς τὸ π., = by right of inheritance, PTeb.5.12 (ii B.C.).
    II = πάτριος, of or belonging to one's father,

    γᾶρυς S.Ichn. 65

     (lyr.) ;

    ὁ π. λόγος Pl.Sph. 242a

     ;

    ἡ π. πρόσταξις Arist.EN 1180a19

     ; οἰκονομία π., opp. δεσποτική and γαμική, Id.Pol. 1253b10 ; ἐνευχόμενός σοι τοὺς π. θεούς the gods of your father(s), PCair.Zen.421.2 (iii B.C.) ; ἡ πατρική (sc. οὐσία) patrimony, E. Ion 1304 ;

    π. οἰκία PStrassb.99.4

     (ii B.C.) ; τὰ π. AP11.75 (Lucill.) ; but τὰ π., also, father's house, LXXSi.42.10.
    2 like a father, paternal,

    π. γὰρ ἀρχὴ βούλεται ἡ βασιλεία εἶναι Arist.EN 1160b26

     ;

    π. καὶ συγγενικὴ αἵρεσις Plb.31.25.1

     ; παρρησία π. Plu. 2.802f ;

    π. θεός OGI418

     (Judaea, i A. D.). Adv.,

    τὰς κολάσεις πατρικῶς ποιεῖσθαι Arist.Pol. 1315a21

     ;

    ὁ θεὸς π. κηδόμενος τοῦ ἀνθρωπείου γένους Plu.2.117d

    .
    3 Gramm., ἡ πατρική, = ἡ γενική, the genitive, Choerob. in Theod.1.111 H.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πατρικός

  • 15 ἀσπιδοειδής

    A shaped like a shield, Agatharch.105.
    II adorned with serpents,

    βασιλεῖαι OGI90.44

     ([place name] Rosetta).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀσπιδοειδής

  • 16 ὠνητός

    ὠν-ητός, ή, όν, also ός, όν, E.Hel. 816:—
    A bought, of slaves,

    ἐμὲ δ' ὠνητὴ τέκε μήτηρ Od.14.202

    ;

    δοῦλος οὐκ ὠνητὸς ἀλλ' οἴκοι τραφείς S.OT 1123

    , cf. E.Hec. 365, Pl.Lg. 841d, etc.; opp. μίσθιος, Plu.Lyc.16: but ὠνητὴ δύναμις a mercenary force, opp. οἰκεία, Th.1.121; ὠν. σῖτος, opp. δωρητός, Plu.Cor.16.
    II to be bought, that may be bought,

    ἐλπίς E.Hel. 816

    ;

    λόγοι Id.Fr. 978

    ;

    βασιλεῖαι Pl.R. 544d

    ;

    ἀρχαί Arist.Pol. 1273a36

    ;

    φιλίη APl.4.80

     (Agath.): c. gen. pretii, δόξα χρημάτων οὐκ ὠνητή not to be bought for money, Isoc.2.32: but ἐλπὶς χρήμασιν ὠνητή with money, Th. 3.40.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὠνητός

  • 17 ῥητός

    ῥητ-ός, ή, όν, ([etym.] ἐρῶ)
    A stated, specified, covenanted, μισθῷ ἔπι ῥ. Il.21.445; παρεῖναι ἐς χρόνον ῥ. Hdt.1.77, cf. Aeschin.3.124; ἐν ἡμέραις ῥ. Th.6.29;

    ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ βασιλεῖαι Id.1.13

    ; ῥ. ἀργύριον a stated sum, Id.2.7, 4.69; ἐπὶ ῥητοῖσι, [dialect] Att. ἐπὶ ῥητοῖς, on stated terms, on certain conditions, according to covenant, Hdt.5.57, E.Hipp. 459, Th.1.122, And.3.22, al.;

    παρέσεσθαι εἰς ῥ. ἡμέραν X.HG3.5.6

    ; ῥ. ἀπόκρισις a distinct, definite answer, Plb.32.6.7: ῥητόν, τό, fixed date for a lawsuit, PSI4.463.14 (iii B.C.), etc.; so perh.

    ἀπὸ ῥητῶν IG12

     (9).1273 (Euboea, vi B.C.). Adv. - τῶς expressly, distinctly, Plb.3.23.5, SIG685.77 (ii B.C.), Phld.Rh.1.105 S., 1 Ep.Ti.4.1, Gal.17(2).427: [comp] Sup.

    ῥητότατα S.E.M.7.16

    .
    2 spoken of, famous,

    ῥητοί τ' ἄρρητοί τε Hes.Op.4

    .
    3 of language, in common use (= συνήθης), A.D.Pron. 113.18;

    φράσις Id.Synt.39.15

    . Adv.

    - τῶς Phld.Rh.1.161

     S.
    II that may be spoken or told,

    εἰ ῥητόν, φράσον A.Pr. 765

    ; ἦ ῥητόν; ἢ οὐχὶ θεμιτὸν ἄλλον εἰδέναι; S.OT 993; αὐδῶν ἀνόσι' οὐδὲ ῥητά μοι ib. 1289;

    ῥ. ἄρρητόν τ' ἔπος Id.OC 1001

    ; δεινὸν γάρ, οὐδὲ ῥ. Id.Ph. 756; cf.

    ἄρρητος 111.3

    .
    2 that can be spoken or enunciated,

    συλλαβή Pl.Tht. 202b

    , cf. 205d, 205e;

    διάλεκτοι Phld.Rh.1.110S.

    ;

    οὐ ῥ. κατ' ἰδίαν αἱ ἐγκλιτικαί A.D.Pron.36.30

    ; communicable in words, Pl.Ep. 341c.
    III Math., rational, of magnitudes, opp. surds ([etym.] ἄλογα)

    , ῥητὰ πρὸς ἄλληλα Id.R. 546c

    , Hp.Ma. 303b, cf. Euc.10 Deff.3 and 4, Hero *Deff.128; in Metric, ῥ. πούς, opp. ἄλογος, Aristid.Quint.1.14; v. ἄρρητος IV.
    IV τὸ ῥ. the precise, literal contents of a document, the letter of the law, S.E.M.2.36, etc.; ῥητός literal, opp. allegorical, Ph.1.69, al.
    V = ῥῆμα 1.3, even of a living thing, Hebr. dâvâr, LXX Ex.9.4.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥητός

  • 18 αἰών

    αἰών, ῶνος, ὁ (Hom.+; gener. ‘an extended period of time’, in var. senses)
    ① a long period of time, without ref. to beginning or end,
    ⓐ of time gone by, the past, earliest times, readily suggesting a venerable or awesome eld οἱ ἅγιοι ἀπʼ αἰῶνος προφῆται the holy prophets fr. time immemorial (cp. Hes., Theog. 609; Περὶ ὕψους 34, 4 τοὺς ἀπʼ αἰ. ῥήτορας; Cass. Dio 63, 20 τῶν ἀπὸ τοῦ αἰ. Ῥωμαίων; IMagnMai 180, 4; SIG index; Gen 6:4; Tob 4:12; Sir 14:17; 51:8; En 14:1; 99:14; Jos., Bell. 1, 12; Just., D. 11, 1) Lk 1:70; Ac 3:21; make known from of old Ac 15:18; πρὸ παντὸς τ. αἰ. before time began Jd 25a (for the combination with πᾶς cp. Sallust. 20 p. 36, 5 τὸν πάντα αἰῶνα=through all eternity); pl. πρὸ τῶν αἰ. 1 Cor 2:7 (cp. Ps 54:20 θεὸς ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰ. [PGM 4, 3067 ἀπὸ τ. ἱερῶν αἰώνων]); ἐξ αἰ. since the beginning D 16:4 (Diod S 1, 6, 3; 3, 20, 2; 4, 83, 3; 5, 2, 3; Sext. Emp., Math. 9, 62; OGI 669, 61; Philo, Somn. 1, 19; Jos., Bell. 5, 442; Sir 1:4; SibOr Fgm. 1, 16 of God μόνος εἰς αἰῶνα κ. ἐξ αἰῶνος). W. neg. foll. ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη never has it been heard J 9:32.
    ⓑ of time to come which, if it has no end, is also known as eternity (so commonly in Gk. lit. Pla. et al.); εἰς τὸν αἰῶνα (since Isocr. 10, 62, also Diod S 1, 56, 1 εἰς τ. αἰ.=εἰς ἅπαντα τ. χρόνον; 4, 1, 4; SIG 814, 49 and OGI index VIII; POxy 41, 30=‘Long live the Caesars’; PGM 8, 33; 4, 1051 [εἰς αἰ.]; LXX; En 12:6; 102:3; PsSol 2:34, 37; ParJer 8:5; JosAs 15:3 εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον 4:10 al. Jos., Ant. 7, 356 [εἰς αἰ.]) to eternity, eternally, in perpetuity: live J 6:51, 58; B 6:3; remain J 8:35ab; 12:34; 2 Cor 9:9 (Ps. 111:9); 1 Pt 1:23 v.l., 25 (Is 40:8); 1J 2:17; 2J 2; be with someone J 14:16. Be priest Hb 5:6; 6:20; 7:17, 21, 24, 28 (each Ps 109:4). Darkness reserved Jd 13. W. neg.=never, not at all, never again (Ps 124:1; Ezk 27:36 al.) Mt 21:19; Mk 3:29; 11:14; 1 Cor 8:13. ἕως αἰῶνος (LXX) 1 Cl 10:4 (Gen 13:15); Hv 2, 3, 3; Hs 9, 24, 4. In Johannine usage the term is used formulaically without emphasis on eternity (Lackeit [s. 4 below] 32f): never again thirst J 4:14; never see death 8:51f; cp. 11:26; never be lost 10:28; never (= by no means) 13:8. εἰς τὸν αἰ. τοῦ αἰῶνος (Ps 44:18; 82:18 al.) Hb 1:8 (Ps 44:7). ἕως αἰῶνος (LXX; PsSol 18:11) Lk 1:55 v.l. (for εἰς τὸν αἰ.); εἰς ἡμέραν αἰῶνος 2 Pt 3:18.—The pl. is also used (Emped., Fgm. 129, 6 αἰῶνες=generations; Theocr. 16, 43 μακροὺς αἰῶνας=long periods of time; Philod. περὶ θεῶν 3 Fgm. 84; Sext. Emp., Phys. 1, 62 εἰς αἰῶνας διαμένει; SibOr 3, 767; LXX, En; TestAbr B 7 p. 112, 3 [Stone p. 72].—B-D-F §141, 1), esp. in doxologies: εἰς τοὺς αἰῶνας (Ps 60:5; 76:8) Mt 6:13 v.l.; Lk 1:33 (cp. Wsd 3:8); Hb 13:8. εἰς πάντας τοὺς αἰ. (Tob 13:4; Da 3:52b; En 9:4; SibOr 3, 50) Jd 25b. εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας to all eternity (cp. Ps 88:53) Ro 1:25; 9:5; 2 Cor 11:31. αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰ. Ro 11:36; ᾧ κτλ. 16:27 (v.l. αὐτῷ). τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰ. 1 Pt 5:11; more fully εἰς τοὺς αἰ. τῶν αἰώνων (Ps 83:5; GrBar 17:4; PGM 4, 1038; 22b, 15) for evermore in doxologies Ro 16:27 v.l.; Gal 1:5; Phil 4:20; 1 Ti 1:17; 2 Ti 4:18; Hb 13:21; 1 Pt 4:11; 5:11 v.l.; Rv 1:6, 18; 5:13; 7:12; 11:15 al. 1 Cl 20:12; 32:4; 38:4; 43:6; εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος τῶν αἰ. Eph 3:21 (cp. Tob 1:4; 13:12; En 103:4; 104:5). Of God ὁ ζῶν εἰς τοὺς αἰ. (cp. Tob 13:2; Sir 18:1; Da 6:27 Theod.) Rv 4:9f; 10:6; 15:7; formulaically= eternal 14:11; 19:3; 20:10; 22:5.—κατὰ πρόθεσιν τῶν αἰώνων according to the eternal purpose Eph 3:11. All-inclusive ἀπὸ αἰώνων καὶ εἰς τ. αἰῶνας from (past) eternity to (future) eternity B 18:2 (cp. Ps 40:14 and Ps.-Aristot., De Mundo 7, 401a, 16 ἐξ αἰῶνος ἀτέρμονος εἰς ἕτερον αἰῶνα; M. Ant. 9, 28, 1 ἐξ αἰῶνος εἰς αἰῶνα; SibOr Fgm. 1, 16 of God μόνος εἰς αἰῶνα κ. ἐξ αἰῶνος).
    ② a segment of time as a particular unit of history, age
    ⓐ ὁ αἰὼν οὗτος (הָעוֹלָם הַזֶּה) the present age (nearing its end) (Orig., C. Cels. 1, 13, 15, in ref. to 1 Cor 3:18; s. Bousset, Rel. 243ff; Dalman, Worte 120ff; Schürer II 537f; NMessel, D. Einheitlichkeit d. jüd. Eschatol. 1915, 44–60) contrasted w. the age to come (Philo and Joseph. do not have the two aeons) Mt 12:32. A time of sin and misery Hv 1, 1, 8; Hs 3:1ff; ending of Mk in the Freer ms. 2; ἡ μέριμνα τοῦ αἰ. (v.l. + τούτου) the cares of the present age Mt 13:22; pl. cp. Mk 4:19. πλοῦτος earthly riches Hv 3, 6, 5. ματαιώματα vain, futile things Hm 9:4; Hs 5, 3, 6. πραγματεῖαι m 10, 1, 4. ἐπιθυμία m 11:8; Hs 6, 2, 3; 7:2; 8, 11, 3. πονηρία Hs 6, 1, 4. ἀπάται Hs 6, 3, 3 v.l. οἱ υἱοὶ τοῦ αἰ. τούτου the children of this age, the people of the world (opp. children of light, enlightened ones) Lk 16:8; 20:34.—The earthly kingdoms βασιλεῖαι τοῦ αἰ. τούτου IRo 6:1. συσχηματίζεσθαι τῷ αἰ. τούτῳ be conformed to this world Ro 12:2. As well as everything non-Christian, it includes the striving after worldly wisdom: συζητητὴς τοῦ αἰ. τούτου searcher after the wisdom of this world 1 Cor 1:20. σοφία τοῦ αἰ. τούτου 2:6. ἐν τῷ αἰ. τούτῳ 3:18 prob. belongs to what precedes=those who consider themselves wise in this age must become fools (in the estimation of this age). The ruler of this age is the devil: ὁ θεὸς τοῦ αἰ. τούτου 2 Cor 4:4 (θεός 5). ἄρχων τοῦ αἰ. τούτου IEph 17:1; 19:1; IMg 1:3; ITr 4:2; IRo 7:1; IPhld 6:2; his subordinate spirits are the ἄρχοντες τοῦ αἰ. τούτου 1 Cor 2:6, 8 (ἄρχων 1c).—Also ὁ νῦν αἰών (Did., Gen. 148, 21): πλούσιοι ἐν τῷ νῦν αἰ. 1 Ti 6:17; ἀγαπᾶν τὸν νῦν αἰ. 2 Ti 4:10; Pol 9:2. Cp. Tit 2:12. Or (Orig., C. Cels. 2, 42, 30) ὁ αἰ. ὁ ἐνεστώς the present age Gal 1:4 (cp. SIG 797, 9 [37 A.D.] αἰῶνος νῦν ἐνεστῶτος). The end of this period (cp. SibOr 3, 756 μέχρι τέρματος αἰῶνος) συντέλεια (τοῦ) αἰ. Mt 13:39f, 49; 24:3; 28:20 (cp. TestJob 4:6; TestBenj 11:3; JRobinson, Texts and Studies V introd. 86). συντέλεια τῶν αἰ. Hb 9:26; on GMary 463, 1 s. καιρός end.
    ⓑ ὁ αἰὼν μέλλων (הָעוֹלָם הַבָּא) the age to come, the Messianic period (on the expr. cp. Demosth. 18, 199; Hippocr., Ep. 10, 6 ὁ μ. αἰ.=the future, all future time; Ael. Aristid. 46 p. 310 D.: ἡ τοῦ παρελθόντος χρόνου μνεία κ. ὁ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος λόγος; Jos., Ant. 18, 287; Ar. 15, 3; Orig., C. Cels. 8, 24, 20; Did., Gen. 164, 2) in 2 Cl 6:3, cp. Hs 4:2ff, opposed to the αἰὼν οὗτος both in time and quality, cp. Mt 12:32; Eph 1:21; δυνάμεις μέλλοντος αἰ. Hb 6:5. Also αἰ. ἐκεῖνος: τοῦ αἰ. ἐκείνου τυχεῖν take part in the age to come Lk 20:35. ὁ αἰ. ὁ ἐρχόμενος Mk 10:30; Lk 18:30; Hs 4:2, 8. ὁ αἰ. ὁ ἐπερχόμενος Hv 4, 3, 5: pl. ἐν τοῖς αἰῶσιν τοῖς ἐπερχομένοις in the ages to come Eph 2:7. As a holy age ὁ ἅγιος αἰ. (opp. οὗτος ὁ κόσμος; cp. εἰς τὸν μείζονα αἰ. TestJob 47:3) B 10:11 and as a time of perfection αἰ. ἀλύπητος an age free from sorrow 2 Cl 19:4 (cp. αἰ. … τοῦ ἀπαραλλάκτου TestJob 33:5), while the present αἰών is an ‘aeon of pain’ (Slav. Enoch 65, 8).—The plurals 1 Cor 10:11 have been explained by some as referring to both ages, i.e. the end-point of the first and beginning of the second; this view urges that the earliest Christians believed that the two ages came together during their own lifetimes: we, upon whom the ends of the ages have come (JWeiss. A Greek would not refer to the beginning as τέλος. The Gordian knot has οὔτε τέλος οὔτε ἀρχή: Arrian, Anab. 2, 3, 7). But since τὰ τέλη can also mean ‘end’ in the singular (Ael. Aristid. 44, 17 K.=17 p. 406 D.: σώματος ἀρχαὶ κ. τέλη=‘beginning and end’; 39 p. 737 D.: τὰ τέλη … δράματος; Longus 1, 23, 1 ms. ἦρος τέλη; Vi. Thu. 2, 2 [=OxfT ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΒΙΟΣ 2] τέλη τοῦ πολέμου; Aëtius, Eye Diseases p. 120, 25 Hirschb. after Galen: τὰ τέλη τ. λόγου=the close of the section; Philo, Virt. 182) and, on the other hand, the pl. αἰῶνες is often purely formal (s. above 1a and b, 2a at end) τὰ τέλη τῶν αἰ. can perh. be regarded as equal to τέλος αἰώνων (SibOr 8, 311)=the end of the age(s). Cp. TestLevi 14:1 ἐπὶ τὰ τέλη τῶν αἰώνων.—For the essential equivalence of sing. and pl. cp. Maximus Tyr. 14, 8b τὰ τῆς κολακείας τέλη beside τέλος τῆς σπουδῆς. Cp. also τέλος 5.
    ③ the world as a spatial concept, the world (αἰ. in sg. and pl. [B-D-F §141, 1]: Hippocr., Ep. 17, 34; Diod S 1, 1, 3 God rules ἅπαντα τὸν αἰῶνα; Ael. Aristid. 20, 13 K.=21 p. 434 D.: ἐκ τοῦ παντὸς αἰῶνος; Maximus Tyr. 11, 5e; IAndrosIsis, Cyrene 4 [103 A.D.] P. p. 129]; Ps 65:7; Ex 15:18 [cp. Philo, Plant. 47; 51]; Wsd 13:9; 14:6; 18:4; αἰῶνες οἱ κρείττονε Tat. 20:2) ApcPt 4:14. Created by God through the Son Hb 1:2; through God’s word 11:3. Hence God is βασιλεὺς τῶν αἰ. 1 Ti 1:17; Rv 15:3 (v.l. for ἐθνῶν); 1 Cl 61:2 (cp. PGM 12, 247 αἰώνων βασιλεῦ; Tob 13:7, 11, cp. AcPh 2 and 11 [Aa II/2, 2, 20 and 6, 9]); πατὴρ τῶν αἰ. 35:3 (cp. Just., A I, 41, 2; AcPh 144 [Aa II/2, 84, 9]); θεὸς τῶν αἰ. 55:6 (cp. Sir 36:17; ὁ θεὸς τοῦ αἰ.; En 1:4; PGM 4, 1163; TSchermann, Griech. Zauber-pap 1909, 23; AcJ 82 [Aa II/1, 191, 24f]). But many of these pass. may belong under 2.
    ④ the Aeon as a person, the Aeon (Rtzst., Erlösungsmyst. 268 index under Aion, Taufe 391 index; Epict. 2, 5, 13 οὐ γάρ εἰμι αἰών, ἀλλʼ ἄνθρωπος=I am not a being that lasts forever, but a human being [and therefore I know that whatever is must pass away]; Mesomedes 1, 17=Coll. Alex. p. 197, 17; Simplicius in Epict. p. 81, 15 οἱ αἰῶνες beside the μήτηρ τῆς ζωῆς and the δημιουργός; En 9:4 κύριος τ. κυρίων καὶ θεὸς τ. θεῶν κ. βασιλεὺς τ. αἰώνων; PGM 4, 520; 1169; 2198; 2314; 3168; 5, 468; AcPh 132 [Aa II/2, 63, 5]; Kephal. I p. 24, 6; 45, 7) ὁ αἰ. τοῦ κόσμου τούτου Eph 2:2. The secret hidden from the Aeons Col 1:26; Eph 3:9 (Rtzst., Erlösungsmyst. 235f); IEph 19:2 (Rtzst. 86, 3); cp. 8:1 (Rtzst. 236, 2). Various other meanings have been suggested for these passages.—CLackeit, Aion I, diss. Königsbg. 1916; EBurton, ICC Gal 1921, 426–32; HJunker, Iran. Quellen d. hellenist. Aionvorstellung: Vortr. d. Bibl. Warburg I 1923, 125ff; ENorden, D. Geburt des Kindes 1924; MZepf, D. Gott Αιων in d. hellenist. Theologie: ARW 25, 1927, 225–44; ANock, HTR 27, 1934, 78–99=Essays I, ’72, 377–96; RLöwe, Kosmos u. Aion ’35; EOwen, αἰών and αἰώνιος: JTS 37, ’36, 265–83; 390–404; EJenni, Das Wort ˓ōlām im AT: ZAW 64, ’52, 197–248; 65, ’53, 1–35; KDeichgräber, RGG I3 193–95; HSasse, RAC I 193–204; MNilsson, Die Rel. in den gr. Zauberpapyri, K. humanist. Vetenskapssamfundets Lund II ’47/48, 81f; GJennings, A Survey of αιων and αιωνιος and their meaning in the NT, ’48; GStadtmüller, Aion: Saeculum 2, ’51, 315–20 (lit.); EDegani, ΑΙΩΝ da Omero ad Aristotele ’61 (s. Classen, Gnomon 34, ’62, 366–70; D.’s reply in RivFil 91, ’63, 104–10); MTreu, Griech. Ewigkeitswörter, Glotta 43, ’65, 1–24; JBarr, Biblical Words for Time2 ’69; OCullman, Christus u. die Zeit3 ’62.—B. 13. EDNT. DDD s.v. Aion. DELG. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > αἰών

  • 19 βασιλεύω

    βασιλεύω fut. βασιλεύσω; 1 aor. ἐβασίλευσα; pf. 3 sg. βεβασίλευκεν 2 Km 5:10 (Hom.+)
    ① to exercise authority at a royal level, be king, rule (B-D-F §177; 233, 2; 234, 5; Rob.: 801, 833, 902).
    ⓐ of temporal princes τινός over (of) someth. (1 Esdr 1:37; 6:16; 1 Macc 1:16; 11:9 al.) τῆς Ἰουδαίας Mt 2:22 of Archelaus, who was called king without having the official title (Jos., Vi. 5 βασιλεύοντος Ἀρχελάου, Ant. 17, 188ff; 317ff; 18, 93 βασιλεὺς Ἀ.); τοῦ Ἰσραήλ GJs 23:2; τῶν περάτων τῆς γῆς IRo 6:1; ἐπί τινα (Gen 37:8; 1 Km 8:9; 12:1 al.) Lk 19:14, 27.—βασιλεῖαι βασιλεύσουσιν ἐπὶ τ. γῆς royal powers will reign on (the) earth (s. ἐπί 1a) B 4:4. On βασιλεὺς τ. βασιλευόντων 1 Ti 6:15 s. βασιλεύς 2b.
    ⓑ of God and those closely united w. him
    α. God (Ps.-Phoc. 111) Rv 11:17; 19:6 (s. 2 below for a difft. interpr. of both pass.).
    β. Christ Lk 1:33; 1 Cor 15:25; εἰς τ. αἰῶνας MPol 21.
    γ. God and Christ together: their βασιλεία … βασιλεύσει (s. 1a above: B 4:4) εἰς τ. αἰῶνας τ. αἰώνων (cp. Ps 9:37) Rv 11:15.
    δ. faithful Christians, who have been called to rule w. God Ro 5:17b; Rv 5:10 (ἐπὶ τ. γῆς, as 1a above); 20:4, 6; 22:5 (cp. Da 7:27).
    ⓒ fig. death Ro 5:14 (ἐπί τινα), 17a; sin 21a; grace 21b; sinful desire 6:12.
    ② to obtain royal power, become king, so esp. in aor. (Hdt. 1, 130, 1; Thu. 2, 99, 3; Polyb. 5, 40, 6; 4 Km 14:29; 15:1, 7, 10; 1 Macc 1:10 al.) Rv 11:17; 19:6 (for both s. 1bα above); GHb 70, 16–18; Ox 654, 8 (GTh 2). χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε without us you have become kings 1 Cor 4:8 (Appian, Basil. 1a §5 β. has the sense ‘seize the rule’).—DELG. M-M. TW. Spicq.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > βασιλεύω

См. также в других словарях:

  • βασιλεῖαι — βασιλεία kingdom fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βασιλείαι — βασιλείᾱͅ , βασίλεια queen fem dat sg (attic doric aeolic) βασιλείᾱͅ , βασίλειος royal fem dat sg (attic doric aeolic) βασιλείᾱͅ , βασιλεία kingdom fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βασίλειαι — βασίλεια queen fem nom/voc pl βασίλειος royal fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βασίλει' — βασίλεια , βασίλεια queen fem nom/voc sg βασίλειαι , βασίλεια queen fem nom/voc pl βασίλεια , βασίλειον kingly dwelling neut nom/voc/acc pl βασίλεια , βασίλειος royal neut nom/voc/acc pl βασίλεια , βασίλειος royal neut nom/voc/acc pl βασίλειε ,… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • γένος — Όρος που χρησιμοποιείται στη ζωολογία και στη βοτανική για να προσδιορίσει τη συστηματική ταξινόμηση, ενώ στη γλωσσολογία αναφέρεται στη μορφολογική κατηγοριοποίηση των ονομάτων (ουσιαστικών, επιθέτων, αντωνυμιών, άρθρων, μετοχών) σε αρσενικά,… …   Dictionary of Greek

  • Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… …   Dictionary of Greek

  • АФОН — [Св. Гора; греч. ̀ρδβλθυοτεΑθως, ̀λδβλθυοτεΑγιον ̀ρδβλθυοτεΟρος], крупнейшее в мире средоточие правосл. монашества, расположенное в Греции на п ове Айон Орос (Св. Гора, Афонский п ов). Находится под церковной юрисдикцией К польского Патриархата.… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»