-
81 querelare
Syn:Ant: -
82 querimonia
-
83 remissione
f1) прощение; снисхождение; помилованиеremissione dei peccati — отпущение греховsenza remissione — без пощады, со всей строгостью2) досрочное освобождение ( из тюрьмы)3) снятие4) отказ5) мед. ремиссия6) покорность•Syn: -
84 richiamo
m1) призыв ( резервистов)richiamo per istruzione — призыв на поверочные сборы / на переподготовку2) отозвание, отзыв (посла, депутата)3) приманивание, заманивание; привлечение, завлечениеuccello di richiamo охот. — приманная / приманочная птицаtitolo di richiamo — интригующее название (книги, фильма)cantante / attore di richiamo — популярный певец / актёр4) жалоба, упрёкfare un richiamo all'ordine — призвать к порядку5) оклик7) полигр. колонтитул•Syn: -
85 возбудить
сов. - возбудить, несов. - возбуждатьВвозбудить аппетит — stuzzicare l'appetitoвозбудить любопытство — destare / suscitare la curiosità2) (кого-что волновать и т.п.)возбудить всех против себя — mettere tutti contro di sé3) (предложить для решения, обсуждения) sollevare vt, promuovere vtвозбудить иск — sporgere querela• -
86 жалоба
ж.1) (выражение неудовольствия, страдания, боли) lamento m, lamentela2) ( официальное заявление) lagnanza, lamentela, reclamo m, ricorso mподать жалобу (на кого-что-л.) — sporgere querela (contro qc, qd)кассационная жалоба — ricorso in cassazione -
87 жаловаться
несов. (сов. пожаловаться, нажаловаться)жаловаться на нездоровье — lamentarsi della cattiva saluteЯ не жалуюсь. — Non mi posso lamentare; mi accontento.На что жалуетесь? — Che cosa la disturba? ( у врача) Cosa c'è che non va?жаловаться в суд — querelare vt, muovere causa (contro qd, qc) -
88 подать
I п`одатьж. ист.tributo m, gravezze f plподушная подать — testatico m, capitazioneII под`атьсов. Вподать руку — dare / porgere / tendere la mano3) тж. без доп. ( о милостыне) fare / dare l'elemosina4) (для посадки, погрузки)подать автомашину — condurre l'automobile alla portaпоезд подан на второй путь — il treno è pronto sul secondo binario5) ( доставить) consegnare vt, tornire vt, provvedere vtподать заявление — presentare una domandaподать жалобу — dare querela, querelare vt7) разг. ( переместить) spostare vt, spingere vt•••подать руку помощи — porgere / prestare aiuto, dare una mano, dare soccorsoне подать виду — far finta di niente; non dare a vedere (niente)тут рукой подать — a portata di mano, è a due passiподать в отставку — rassegnare / dare le dimissioni -
89 пожаловаться
сов. на + В1) lamentarsi / rammaricarsi( con qd, di qc)2) ( подать жалобу) querelare qd, dare querela contro qd; presentare un reclamo -
90 предъявить
сов. В1) ( представить) esibire vt, presentare vt; fornire vt, produrre vt адм.предъявить документы — esibire i documentiпредъявить доказательства — fornire le prove2) ( заявить требуя) esigere vt; intimare vt адм.предъявить обвинение — muovere l'accusa (di); contestare il reatoпредъявить ультиматум — inviare un ultimatumпредъявить требования — intimare vt, esigere vt; rivendicare vt (о социальных, политических правах) -
91 предъявление
с.1) ( представление) presentazione f, esibizione fпредъявление документов — esibizione di documenti2) ( заявление с требованием) intimazione fпредъявление требований — avanzamento di richieste; rivendicazione f (профсоюзного, политического характера) -
92 преследование
с.1) ( действие) inseguimento m2) юр. azione fуголовное преследование — azione / procedimento penaleсудебное преследование — azione legale / giudiziariaвозбудить судебное преследование — sporgere querela; intentare una causa3)4) ( гонение) persecuzione f5) спорт. inseguimento m -
93 принести
сов. Впринести пользу — giovare vi (a); far prò; arrecare utilitàветром принесло безл. — l'ha portato il vento2) ( родить - о животных) figliare vt3) безл. разг. ( о нежелательном приходе)кого это принесло? — chi, diavolo, è venuto?принести благодарность — esprimere la gratitudineпринести жалобу — sporgere / presentarequerela ( в суд) > принести клятву — prestare giuramento••принесла его нелегкая — il diavolo l'ha portato -
94 desistenza
-
95 remissione
remissióne f 1) прощение; снисхождение; помилование remissione dei peccati -- отпущение грехов senza remissione -- без пощады, со всей строгостью 2) досрочное освобождение( из тюрьмы) remissione dei prigionieri -- освобождение военнопленных 3) снятие remissione del debito -- снятие задолженности 4) отказ remissione di una querela -- отказ от иска 5) med ремиссия 6) покорность piena remissione -- полная покорность 7) fig спасение, выход un male senza remissione -- безысходное горе -
96 desistenza
-
97 remissione
remissióne f 1) прощение; снисхождение; помилование remissione dei peccati — отпущение грехов senza remissione — без пощады, со всей строгостью 2) досрочное освобождение ( из тюрьмы) remissione dei prigionieri — освобождение военнопленных 3) снятие remissione del debito — снятие задолженности 4) отказ remissione di una querela — отказ от иска 5) med ремиссия 6) покорность piena remissione — полная покорность 7) fig спасение, выход un male senza remissione — безысходное горе -
98 incurvo
in-curvo, āvī, ātum, āre1) искривлять ( membra incurvata dolore O); изгибать, сгибать (bacillum C; arcum V)2) угнетать, подавлять, надломить (magnum animum non incurvat injuria Sen)3) разжалобить, растрогать ( aliquem querelā Pers) -
99 querella
-
100 aliquis
ali-quis, aliqua, aliquid, Plur. aliqui, Pron. indef. subst. u. adi. (alius quis), eig. = alius nescio quis, d.h. dieser od. ein anderer aus der Mehrzahl, irgend jemand (einer), irgend ein od. etwas, dieser u. jener, im Plur. auch irgendwelche, einige, manche, I) im allg.: a) allein: α) subst.: is aliquis, dieser Jemand, Cic.: quisquis est ille, si modo est aliquis, Cic.: declamabam saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cotidie, Cic.: aut ipse occurrebat aut aliquos mittebat, Liv.: quem igitur cum omnium gratia voluit, hunc voluit cum aliquorum querela, Cic.: nihilne tibi videor an aliquid dicere? Cic.: vellem aliquid Antonio praeter illum libellum libuisset scribere, Cic.: aliquid facerem, ut hoc ne facerem, ich würde, ich weiß nicht was, tun, Ter.: aliquid fiet, interea fiet aliquid, es wird irgend etwas geschehen, Komik.: u. so erit hic aliquid aliquando, Cic. ep. (vgl. Klotz u. Spengel Ter. Andr. 314). – fem. aliqua (Akk. aliquam), Ov. met. 10, 560 (Varr. LL. 6, 56 zw.). – β) adi. (vgl. Osann Cic. de rep. 1, 68. p. 140), aliquis deus, irgend ein G., Cic.: aliquis error. Verg.: aliquo tempore anni, einmal im Jahre, Liv.: sine aliquo quaestu atque praeda, Cic.: sine aliquo timore, ohne Anwandlung von Furcht, Cic.: non sine aliqua spe et cogitatione, Cic.: qui alicui rei est, der zu etwas taugt, Cic.: aliquo modo, Plaut.: aliquo pacto, Ter.: aliqua ex parte, einigermaßen, Cic.: aliquā re publica, wenn der St. einigermaßen bestehen kann, bei leidlichen Verhältnissen im St., Cic. – aliqui... alii, quidam... aliqui, quidam... alii... aliqui, Plin. (s. Sillig zu 33, 101 u. zu 34, 106). – aliquantum... aliquid... nihil, Plin. ep. (s. ali-quantus). – b) verstärkt durch alius, irgend ein anderer, irgend etwas anderes (vgl. Stürenb. Cic. Arch. 11. p. 92), quae non habent caput aut aliquam aliam partem, Varr. LL.: dum aliud aliquid flagitii conficiat, Ter.: sin, ut tu scribis, ista evanuerint, aliquid aliud videbimus, Cic. – c) verstärkt durch unus (s. Moser u. Osann Cic. de rep. 1, 48. p. 99), ein einziger, unbestimmt u. gleichgültig, welcher? irgendeiner, aliquis unus pluresve divitiores, Cic.: unum aliquem diem, irgend einen beliebigen Tag, Cic. – d) partitiv mit ex, de od. mit dem Genet., aliquis ex vobis, Cic.: aliquis ex iis, Petron.: aliquis de tuis, Cic.: exspectabam aliquem meorum, Cic. – e) wie im Griech. τίς, um eine Zahl ungefähr anzugeben (s. Holstein Cic. de fin. 2, 62), einige, etwa, hos aliquos dies, einige T., Plaut.: aliquos viginti dies, Plaut.: aliqua folia quinque, Cato: tres aliqui aut quattuor, Cic. – f) aliquid mit dem Genet. eines Subst. od. eines Adi. neutr. der 2. Declin., aliquid monstri, Ter.: agri aliquid, Liv.: aliquid virium, Cic.: falsi aliquid, Cic.: laxare aliquid laboris, Liv.: sehr selten in einem casu obl., aliquo loci morari, Ulp. dig. – g) auch mit Adii. qualit., aliquis imbecillior, einer, der schwächer ist, Cic.: aliquid divinum, etwas, was göttlich ist, Cic.: in quo est aliquid extremum, worin es etwas Äußerstes gibt, Cic. – auch für was gew. tale quid mit mehr Bestimmtheit, aliquid in somno tale, quale etc., Cic.; vgl. aliquid huiusmodi, Cic. – h) in Konditionalsätzen mit si, nisi etc., Cic. u.a. – i) mit der 2. pers. sing., exoriare aliquis, Verg. Aen. 4, 525. – u. kollektiv mit der 2. pers. plur. (vgl. Passows Handw. in v. τίς no. B, II, 1, c), aperite atque Erotium aliquis evocate ante ostium, Plaut. Men. 674: aperite aliquis actutum ostium, Ter. adelph. 634. – k) Akk. aliquid = in irgend etwas, in irgend einer Beziehung, einigermaßen, si in me al. offendistis, Cic.: ne additus nomini honos aliquid libertati officeret, Liv.: sublevare alqm al., Caes.: perlucens iam al. lux, Liv. – 1) neutr. pl. subst., aliqua, einiges, etwas, in narratione aliqua eicienda, Quint.: u.m. Genet., trium rerum aliqua consequemur, Cic. – II) insbes.: A) ein unbestimmtes Einzelnes aus einer größern Mehrheit hervorhebend, mancher, manch einer, dieser und jener, wie τίς, dicet aliquis forte, Vitr.: dixerit hic aliquis, Catull.: est aliquis, qui se inspici, aestimari fastidiat, Liv. – B) prägnant wie im Griech. τίς, τί, etwas der Rede Wertes, etwas Bedeutendes, Großes (s. Kühner u. Meißner Cic. Tusc. 1, 45), si nunc aliquid assequi se putant, Cic. – dah. a) esse aliquem od. aliquid, wie im Griech. τινά, od. τί ειναι (vgl. Passows Handw. in v. τίς no. B, II, 2, d.p. 1912, b), etwas sein, d.i. von Wert-, etwas Rechtes sein, etwas gelten, etwas zu sagen od. zu bedeuten haben, etwas heißen od. sagen wollen, Cic.: est aliquid nupsisse Iovi, es ist etwas, es ist keine Kleinigkeit, Ov. – b) dicere aliquid, wie λέγειν τι, etwas Gewichtiges, nicht ganz Grundloses behaupten, Cic. – c) in der Umgangsspr., aliquid, etwas = etwas Bedeutendes, zumal Erwünschtes, Angenehmes, fiet aliquid, es kann etwas geschehen, -eintreten, -sich ereignen, Plaut. u. Ter.: u. so Vestorio aliquid significes, sage etwas Schönes, Angenehmes, eine Schmeichelei, Cic. – u. aliquid in verblümter Sprache für den sinnlichen Liebesgenuß, sin de Aurelia aliquid aut Lollia, Cic. ep. 9, 22. § 4 (vgl. Tusc. 3, 43). Prop. 2, 18, 11. – / Nomin. Sing. Femin. aliqua, adj., Pompon. com. 114 (aliqua strena, nach Ribbecks Vermutung). Cic. ep. 6, 20, 2 (aliqua res); subst., Sen. contr. 10, 3 (32), 2 u. 10, 4 (33), 20; Plur. Femin, aliquae, adj. Lucr. 4, 261 (aliquae res). – Archaist., Dat. Sing. aliquoi, Sen. contr. 9, 5 (28), 11. – arch. Nom. Plur. aliques, nach Charis. 159, 7. – Dat. u. Abl. Plur. auch aliquis, Corp. inscr. Lat. 8, 2728, 82. Liv. 24, 22, 14; 26, 15, 3; 26, 49, 6; 45, 32, 6. Plin. 2, 55 u.a. (s. Sillig zu 33, 48). – Dat. Plur. Femin. aliquabus, Soran. Lat. p. 10, 22. – alicui dreisilbig, Tibull. 4, 7, 1. Ov. trist. 4, 7, 7.
См. также в других словарях:
querela — /kwe rɛla/ s.f. [dal lat. querela, der. di queri lagnarsi ]. 1. (lett.) a. [cantilena di parole lamentose, uggiose e importune: Già desïai con sì giusta q.... farmi udire (F. Petrarca)] ▶◀ lagna, (non com.) lagnìo, (non com.) lagno, lamentela,… … Enciclopedia Italiana
Querēla — (lat.), 1) im Allgemeinen Beschwerde, Klage, namentlich wenn dieselbe ohne genügenden Grund erhoben wird; daher Queruliren, vielfach u. ohne Grund klagen; Querulant, ein Mensch, welcher viel u. ohne Grund sich beschwert; 2) Name mehrer bestimmten … Pierer's Universal-Lexikon
Querela — (lat., Querel), Beschwerde; besonders Beschwerdeführung in höherer Instanz gegen den Unterrichter, z. B. wegen versagter oder verzögerter Rechtshilfe (q. denegatae s. protractae justititae), wegen Nichtigkeit des Urteils (q. nullitatis). Fürs… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Querela — Querela, lat., Beschuldigung, Klage, Beschwerde. Q. inofficiosi testamenti, Anfechtung eines ungültigen Testamentes; q. inofficiosi donationis einer unberechtigten Schenkung; q. dotis, Anfechtung einer dos, die den Pflichttheil verkürzt; q.… … Herders Conversations-Lexikon
querela — index grievance, plaint Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
querela — |é| s. f. 1. Discussão; debate; contestação; disputa. 2. Pendência. 3. Queixa ou denúncia apresentada em juízo e na qual se pede imposição de pena e reparação de agravo. 4. Libelo. 5. [Linguagem poética] Queixume; lamento; queixa. 6. Canto terno … Dicionário da Língua Portuguesa
querela — que·rè·la s.f. 1. OB lagnanza, rimostranza 2. CO TS dir. atto con cui la persona che si ritiene offesa da un reato non perseguibile d ufficio, sporge denuncia all autorità competente perché questa intraprenda azione penale contro il presunto… … Dizionario italiano
Querela — Lit. a plaint, a plea . Latin term for one of the procedures imposed on Henry III in the provisions of *Oxford in May 1258. The querela was a simple oral complaint by which a legal action could be initiated. The barons sought to cut through… … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
querela — A complaint; an action; a suit. See audita querela; duplex querela … Ballentine's law dictionary
querela — {{hw}}{{querela}}{{/hw}}s. f. 1 (dir.) Atto con cui la persona offesa da un reato denuncia lo stesso all autorità giudiziaria, chiedendo che si proceda penalmente contro il colpevole. 2 (lett.) Lamento. ETIMOLOGIA: dal lat. querela ‘lamento’, poi … Enciclopedia di italiano
querela — /kwariyla/ Lat. An action preferred in any court of justice. The plaintiff was called querens, or complainant and his brief, complaint, or declaration was called querela … Black's law dictionary