-
1 μυλίτης
μυλίτηςmolar tooth: masc nom sg -
2 μυλίτης
II molar tooth, Gal.14.722.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυλίτης
-
3 μυλίται
μυλίτηςmolar tooth: masc nom /voc plμυλίτᾱͅ, μυλίτηςmolar tooth: masc dat sg (doric aeolic) -
4 μυλίταις
μυλίτηςmolar tooth: masc dat pl -
5 μυλίτην
μυλίτηςmolar tooth: masc acc sg (attic epic ionic) -
6 μυλίτου
μυλίτηςmolar tooth: masc gen sg -
7 μυλίτας
μυλίτᾱς, μυλίτηςmolar tooth: masc acc plμυλίτᾱς, μυλίτηςmolar tooth: masc nom sg (epic doric aeolic) -
8 μυλιτών
-
9 μυλιτῶν
-
10 μυλίτη
-
11 μυλίτῃ
-
12 κόχλαξ
2 = λίθος μυλίτης, Gal.19.118. -
13 μύλη
Grammatical information: f.Meaning: `handmill, mill, (Od.), (the nether) millstone', metaph. `molar' (LXX), `knee-cap, hard formation in a woman's womb' (Hp., Arist.).Other forms: hell. a. late also μύλος m. (LXX, NT, Str.; cf. Fraenkel Nom. ag. 2,58)Compounds: Compp., e.g. μυλο-ειδής `as a millstone' (H 270), μυλή-φατος `ground by a mill' (β 355, A. R., Lyc.; after ἀρηΐ-φατος a.o.; diff. Chantraine Sprache 1, 145); χειρο-μύλη `handmill' (X.), also - μυλος ( Edict. Diocl.), - μυλον (Cass. Fel.; cf. on βούτυρον); dimin. - μύλιον (Dsc., pap.).Derivatives: A. Subst. 1. μύλαξ, - ακος m. `millstone, big rounded stone' (M161, AP, Opp.), cf. λίθαξ a.o. (Chantraine Form. 379). 2. From this with ρ-suffix μύλακρος m. `millstone' (Alcm.), pl. = γομφίοι ὀδόντες (H.); f. - ακρίς, - ίδος as attr. of λᾶας `millstone' (Alex. Aet.), as subst. `cockroach', also (influenced by ἀκρίς) `locust' (Ar. Fr. 583, Poll.); also - αβρίς `id.' (Pl. Com., Poll.; prob. after ἁβρός, ἅβρα), - ηθρίς `id.' (Poll.). 3. μυλών, - ῶνος m. `millhouse, mill' (Att.) with - ωνικός `miller' (pap.), - ώνιον dimin. (gloss.). 4. μυλωθρός m. `miller' (Att., Arist.); on the formation which is not quite clear cf. Chantraine Form. 373; from this - ωθρίς f. `milleress' name of a comedy of Eubulos; - ωθρικός `belonging to a miller' (Plu.), - ωθρέω `grind' (Men.); backformation - ωθρον = μυλών (Phot.)?; also - ωθριαῖοι adjunct of καλυπ-τῆρες (= `roof-tiles'?; Delos IIa, reading uncertain); beside it μυλωρός `miller' (Aesop., Poll.), after πυλωρός a.o. 5. μυλάριον dimin. `small handmill' (pap.). 6. μυλεύς m. surn. of Zeus as keeper of mills (Lyc.; Bosshardt 67). 7. μυλίας m. ( λίθος) `millstone, stone, from which millstones were made' (Pl., Arist., Str.; Chantraine Form. 96). 8. μυλίτης m. ( λίθος, ὀδούς) `millstone, molar' (Gal.). 9. Μυλόεις ποταμὸς Άρκαδίας H.; s. Krahe Beitr. z. Namenforsch. 2. 233. -- B. Adj., all rare and late: 1. μύλ-ιος `belonging to a mill' (Procop.); 2. μυλ-ικός `id.' (Ev. Luk., Gal.); 3. - ινος `consisting of millstones' (Smyrna); 4. - αῖος `working in a mill' (AP), - αῖον n. `handmill' (pap.); 5. - ιαῖοι ὀδόντες `molars' (medic.); 6. - όεις `consisting of a millstone, belonging to a mill' (Nic., Nonn.); 7. - ητικη ἔμπλαστρος `remedy for toothache' (Gal.). -- C. Verbs, all rare. 1. μυλιάω only in ptc. μῡλιόωντες `gnashing with the teeth' (Hes. Op. 530; on - ιάω Schwyzer 732); 2. μυλόομαι `be hardened, cicatrized' (Hp.). -- On itself stands μύλλω = βινέω (Theoc. 4,58) with μυλ(λ)άς f. `whore' (Phot., Suid.), μυλλός m. `cake in the form of the pudenda muliebria' (Ath. 14, 647 a; Sicilian).Etymology: The primary verbal noun μύλη (accent as e.g. μάχη) with the secondarily arising μύλος (after λίθος or ὄνος ἀλέτης?) like the primary yot-present μύλλω deviate through the υ-vowel from the other cognate words for `grind', which show an e: o-vocalism: Celt., OIr. melim, Slav., e.g. OCS meljǫ (IE * mel-); Germ., e.g. Goth. malan, Lith. malù, Hitt. 3. sg. mallai (IE * mol-); Lat. molō, on itself ambiguous, prob. from * melō like OIr. melim. In μυλ- we must assume a zero- [or reduced] grade variant (ml̥-; mel-?) (Schwyzer 351). With μύλλω from *ml̥-i̯ō agree in Germ. OHG muljan, OWNo. mylia `crush'; on the meaning s. below, on the υ -vowel cf. φύλλον against Lat. folium. A weak grade appears also in Welsh malu `grind', as well as in Arm. malem `crush'. An u-vowel could also be found in the reduplicated Arm. ml-ml-em `rub'; (it could however also be drived from lengthened grade mēl- or mōl). The technical meaning `grind' might have been specialized from the general `rub'. As verbal noun μύλη has in Greek the character of an archaism, while μύλλω, which was degraded to an obscene meaning, was further replaced by the also old ἀλέω (s.v. and Porzig Gliederung 156), which was limited to the eastern languages. -- On itself stands μάλευρον (s.v.); remarkable and\/but suspect is the e-vowel of Myc. mereuro `meal' and meretirija `milleresses'. -- More forms in WP. 2, 284ff., Pok. 716f., W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. molō, Fraenkel Wb. s. málti.Page in Frisk: 2,268-270Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύλη
См. также в других словарях:
μυλίτης — molar tooth masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλίτης — ο (ΑΜ μυλίτης) 1. ως επίθ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε μύλη, σε μυλόπετρα («μυλίτης λίθος») 2. τραπεζίτης, γομφίος νεοελλ. 1. ο λίθος από τον οποίο κατασκευάζονται οι μυλόπετρες 2. μυλόπετρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μύλη + επίθημα ίτης (πρβλ. στυλ… … Dictionary of Greek
μυλίται — μυλίτης molar tooth masc nom/voc pl μυλίτᾱͅ , μυλίτης molar tooth masc dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλιτῶν — μυλίτης molar tooth masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλίταις — μυλίτης molar tooth masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλίτην — μυλίτης molar tooth masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλίτου — μυλίτης molar tooth masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυλίτῃ — μυλίτης molar tooth masc dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύλη — η (ΑΜ μύλη) 1. χειρόμυλος 2. το στρογγυλό οστό τής επιγονατίδας 3. σαρκώδης όγκος τής μήτρας, ο οποίος παρατηρείται κατά την κύηση και που σήμερα ορίζεται ως προϊόν εκφύλισης τών τροφοβλαστικών λαχνών τού πλακούντα, οι οποίες μετασχηματίζονται σε … Dictionary of Greek
ψευδομυλίτης — ο, Ν (παλ. όρος) (για δόντι) μυλίτης θηλαστικού που εμφανίζεται κατά την πρώτη οδοντοφυΐα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο) * + μυλίτης] … Dictionary of Greek
μυλίτας — μυλίτᾱς , μυλίτης molar tooth masc acc pl μυλίτᾱς , μυλίτης molar tooth masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
