-
1 φρονημα
1) образ мыслей, мышление, настроение(φ. καὴ γνώμη Soph.)
ἐν ἐλευθέρῳ φρονήματι βεβιωκώς Plat. — мысливший, как мыслят люди свободные;μένειν ἐμπέδοις φρονήμασιν Soph. — сохранять неизменный образ мыслей2) разум, (здравое) суждение, здравый смысл(διαφαίνειν ἀλκέν καὴ φ. μετὰ νοῦ καὴ συνέσεως βεβαιον Plut.)
3) возвышенный образ мыслей, благородство, мужество(ἀνέρ φ. ἔχων Thuc.)
δουλοῦν τὸ φ. Thuc. — сломить мужество4) намерение, воля(τοιόνδ΄ ἐμὸν φ. Soph.)
ἐν φρονήματι εἶναι τῆς Πελοποννήσου ἡγήσεσθαι Thuc. — мечтать о гегемонии над Пелопоннесом5) (само)уверенность Xen.6) высокомерие, гордыня(φρονήματος πλέως ὅ μῦθός ἐστιν Aesch.)
παυσάμενοι τῶν φρονημάτων Isocr. — отбросив гордость -
2 φρόνημα
τό1) взгляд, воззрение; идея, убеждение;πολιτικά φρόνήματα — политические взгляды;
αλλάζω τα φρονήματα μου менять свои взгляды;εκφράζω το φρόνημα μου выражать своё убеждение; 2) самосознание;εθνικό φρόνημα — национальное самосознание
-
3 φρόνημα
τὸ φρόνημα, ατος 1. мысль; 2. образ мыслей; 3. высокомерие -
4 φρόνημα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > φρόνημα
-
5 φρόνημα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > φρόνημα
-
6 φρόνημα
помышление, мысль, намерение.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > φρόνημα
-
7 φρόνημα
думамысльΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > φρόνημα
-
8 φρόνημα
мужество, отвага -
9 φρόνημα
[фронима] ουσ ο мысль, мнение, взгляд, убеждение. -
10 αδικος
21) несправедливый, неправильно поступающий(ἔς τινα Her., тж. πρός и περί τινα Xen., Plat.)
περιπίπτειν ἀδίκοισι γνώμῃσι Her. — быть жертвой несправедливых приговоров;ἄδικα ἐργα Her. и χεῖρες ἄδικοι Xen. — обиды, насилия;ἄρχειν χειρῶν ἀδίκων Xen., Dem. — прибегать к насилию первым, быть обидчиком2) неправедный, неправый, нечестный(φρόνημα Aesch.; φρένες Soph.)
πλοῦτος ἄ. Isocr. — нечестно нажитое богатство3) незаконный4) плохой, негодный(οἰκέτης, ἵππος Xen.)
5) свободный от судебных заседаний, неприсутственный (лат. nefastus)(ἡμέρα Luc.)
-
11 αιφνιδιος
-
12 ανατρεφω
(fut. ἀναθρέψω)1) вскармливать, выращивать, воспитывать(τινά и τι Xen., Arst., Plut.)
; pass. вырастать, расти Arst., Anth.; ἥ φλόξ ἀνατραφεῖσα Plut. разгоревшееся пламя2) возбуждать, оживлять, ободрять(τὸ φρόνημα Xen.)
-
13 ανεμοεις
-
14 απλαστος
I21) неподатливый, непластичный(λίθος Arst.)
2) досл. не вылепленный, перен. неподдельный, непритворный(ὅ τοῦ φίλου τρόπος, φρόνημα Plut.)
II2 -
15 βαρυς
βᾰρεῖα, βαρύ1) тяжелый, тяжеловесный Her., Plat., Arst., Plut.2) тяжеловооруженный(δύναμις Plut.)
τὸ βαρύτατον τοῦ στρατεύματος Xen., τὰ βαρέα τῶν ὅπλων Polyb. и τὰ ἐν βάρεσιν ὅπλοις Diod. — тяжеловооруженные войска3) отяжелевший, ослабевший(σὺν и ἐν γήρᾳ, νόσῳ Soph.; ὑπὸ τῆς μέθης Plut.)
πολλοῖσι β. ἐνιαυτοῖς Theocr. — удрученный старостью;β. ἐκ τοῖν σκελοῖν Luc. — с трудом передвигающий ноги4) сильный, мощный, грозный(χείρ Hom.; δύναμις Polyb. - ср. 1; πόλις Diod.)
5) тяжелый, тяжкий, тягостный, тж. жестокий(ὀδύναι Hom.; πένθος, νόσος Pind.; τύχαι Aesch.; μῆνις Soph.; πόλεμος Dem.)
6) невыносимый, несносный(τοῖς συνοῦσι Plat.; ἡλίου θάλπος Anth.; φρόνημα Plut.)
7) трудный, затруднительный(τινι Soph.)
8) опасный(χωρίον Xen.)
9) разгневанный, гневный(βαρὺν θυμὸν ἔχειν Theocr.)
10) тяжелый или резкий(ὀδμή Her. и ὀσμή Arst.)
11) низкий, глубокий, глухо звучащий(φθόγγος Hom.; χορδή Plat.)
; но тж. сильный, мощный(φωνή Arst.; βρύχημα λέοντος Anth.)
12) угрюмый, мрачный(βαρύτερος τὸ ἦθος ὤν Plut.)
13) степенный, серьезный, важный(σεμνὸς ἢ β. Arst.)
14) суровый, строгий(εὔθυνος Aesch.)
15) грам. тяжелыйβ. συλλαβή Plat. — слог, произносимый с понижением тона (accentus gravis) -
16 βεβαιος
2 и 31) крепкий, прочный, надежный(κρύσταλλος Thuc.; ὄχημα Plat.; εἰρήνη Isocr.)
2) неизменный верный(φίλος Aesch.; φιλία Plat., Arst.; σύμμαχος Plut.)
3) достоверный, несомненный(τέκμαρ Aesch.; ψῆφος Eur.; κίνδυνος Thuc.; λόγος Plat.; σημεῖον Plut.)
4) меткий(τόξευμα Soph.)
5) уверенный (в себе)(φρόνημα Plut.)
6) безопасный(τινι Thuc.)
-
17 γαληνη
дор. γᾰλάνᾱ (λᾱ) ἥ1) безветрие, штиль(λευκέ γ. Hom.; νηνεμία τε καὴ γ. Plat.; γαλῆναι καὴ εὐδίαι Arst.)
2) спокойное море, морская гладь(γ. ὁμαλότης θαλάττης, sc. ἐστίν Arst.)
ἐλάαν γαλήνην Hom. — плыть по спокойному морю3) спокойствие, безмятежность, ясность(φρόνημα νηνέμου γαλάνας Aesch.; ἐν γαλήνῃ ποιεῖν τι Soph.; γ. ἡσυχία τε Plat.; σοφία καὴ γ. Plut.)
4) гален, сернистый свинец Plin. -
18 γνησιος
31) кровный, родной(ἀδελφός Arph.; θυγάτηρ Isae.; παῖδες Dem.; μήτηρ Luc.)
2) законный(υἱός Hom.; γυναῖκες Xen.)
3) благородный(φρόνημα Soph.)
γνήσια φρονεῖν Eur. — держаться благородного образа мыслей4) подлинный, истинный(ἀρετή Pind., Lys.; πολῖται Arph.)
γνῆσιοι τῆς Ἑλλάδος Dem. — коренные греки -
19 διαφαινω
1) показывать, являть, обнаруживать(λευκότητα Arst.; καλὸν πρόσωπον Theocr.; τὰς ἑαυτῶν φύσεις Polyb.; ἀλκέν καὴ φρόνημα Plut.)
ὥσπερ ἀστραπέ διαφαίνων Plut. — сверкающий как молния;διά τινος δ. Xen. — просвечивать сквозь что-л.2) ярко пылать(διέφαινε - v. l. διέφᾱνε πυρά Pind.)
3) (рас)светать(ἠὼς διέφαινε Her.)
τῆς ἡμέρας διαφαινούσης Polyb. — с рассветом4) med.-pass. быть заметным, показываться, виднеться(ἐν μέσῃ τῇ στήλῃ Her.)
ὅτι νεκύων διεφαίνετο χῶρος Her. — там, где земля была свободна от трупов5) med.-pass. просвечивать, быть прозрачным(τὸ μὲν διαφαινόμενον λευκόν, τὸ δὲ μέ διαφαινόμενον μέλαν Arst.)
6) med.-pass. быть раскаленным(ὅ μόχλος διεφαίνετο Hom.)
7) med.-pass. отличаться, выделяться(δυνάμει Thuc.)
-
20 δουλοω
1) обращать в рабство, порабощать, покорять(τινα Plut.; καὴ σὲ καὴ πᾶσαν πόλιν Aesch.; Λυδοὴ ὑπὸ Πέρσῃσι δεδούλωντο Her.)
2) лишать силы или воли, надламыватьδουλοῖ φρόνημα τὸ ἀπροσδόκητον Thuc. — неожиданное подавляет мысль;δεδουλωμένος τέν γνώμην и τῇ γνώμῃ Thuc. — павший духом
См. также в других словарях:
φρόνημα — mind neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρόνημα — το, ΝΜΑ [φρονῶ] 1. διανόημα, σκέψη (α. «μ ένα βλέμμα όπου φονεύει / τα φρονήματα τα αισχρά», Σολωμ. β. «Ζεύς τοι κολαστὴς τῶν ὑπερκόπων ἄγαν φρονημάτων», Αισχύλ.) 2. συναίσθηση αξίας ή υπεροχής, αυτοπεποίθηση (α. «έχει υψηλό φρόνημα» β. «ἀνδρὶ … Dictionary of Greek
φρόνημα — το, ατος 1. ό,τι φρονεί κανείς, ιδεολογία, αρχές, κοσμοθεωρία: Άλλαξε τα πολιτικά του φρονήματα. 2. συναίσθηση της αξίας ή της υπεροχής, αυτοπεποίθηση, το ηθικό: Μετά τη νίκη του ο στρατός έχει υψηλό φρόνημα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φρόνημ' — φρόνημα , φρόνημα mind neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονημάτων — φρόνημα mind neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονήμασι — φρόνημα mind neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονήμασιν — φρόνημα mind neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονήματα — φρόνημα mind neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονήματι — φρόνημα mind neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονήματος — φρόνημα mind neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φρονώ — φρονῶ, έω, ΝΜΑ έχω τη γνώμη, νομίζω, πιστεύω (α. «δεν φρονούμε τα ίδια» β. «φρονώ ότι η Καρχηδών πρέπει να καταστραφεί», παροιμ. φρ. γ. «ἄλλα φρονεόντων καὶ ἄλλα λεγόντων», Ηρόδ.) αρχ. 1. σκέπτομαι, συλλογίζομαι, διανοούμαι («ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς… … Dictionary of Greek