Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zedrzeć

  • 1 zedrzeć

    глаг.
    • содрать
    * * *
    zed|rzeć
    \zedrzećrę, \zedrzećrze, \zedrzećrzyj, zdarł, zdarty сов. 1. содрать;

    \zedrzeć skórę а) содрать (ссадить) кожу;

    б) перен. содрать шкуру;
    2. износить, истрепать; zdarł dwie pary butów przez zimę он износил две пары ботинок за зиму
    +

    2. podrzeć

    * * *
    zedrę, zedrze, zedrzyj, zdarł, zdarty сов.
    1) содра́ть

    zedrzeć skórę — 1) содра́ть (ссади́ть) ко́жу; 2) перен. содра́ть шку́ру

    2) износи́ть, истрепа́ть

    zdarł dwie pary butów przez zimę — он износи́л две па́ры боти́нок за́ зиму

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć

  • 2 zedrzeć się

    сов.
    износи́ться, истрепа́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć się

  • 3 zedrzeć\ się

    сов. износиться, истрепаться
    +

    podrzeć się, zniszczyć się

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć\ się

  • 4 zedrzeć plaster

    содрать пластырь

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zedrzeć plaster

  • 5 nadrzeć

    глаг.
    • надрать
    * * *
    nad|rzeć
    \nadrzećrę, \nadrzećrze, \nadrzećrzyj, \nadrzećarł, \nadrzećartycoe. 1. нарвать, надрать;
    2. износить, изорвать, истрепать
    +

    1. narwać 2. zedrzeć

    * * *
    nadrę, nadrze, nadrzyj, nadarł, nadarty сов.
    1) нарва́ть, надра́ть
    2) износи́ть, изорва́ть, истрепа́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nadrzeć

  • 6 naskórek

    сущ.
    • кожица
    • кожура
    • кутикула
    • шкура
    • эпидермис
    * * *
    naskór|ek
    ♂, Р. \naskórekka эпидермис;

    zedrzeć sobie \naskórek содрать себе кожу

    + epidemia

    * * *
    м, Р naskórka
    эпиде́рмис

    zedrzeć sobie naskórek — содра́ть себе́ ко́жу

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > naskórek

  • 7 obcas

    сущ.
    • каблук
    • пята
    • пятка
    * * *
    каблук;

    niski (płaski), wysoki \obcas низкий, высокий каблук; zedrzeć (zdeptać) \obcasy стоптать каблуки

    * * *
    м
    каблу́к

    niski (płaski), wysoki obcas — ни́зкий, высо́кий каблу́к

    zedrzeć (zdeptać) obcasy — стопта́ть каблуки́

    Słownik polsko-rosyjski > obcas

  • 8 obedrzeć

    глаг.
    • ободрать
    * * *
    obed|rzeć
    \obedrzećrę, \obedrzećrze, \obedrzećrzyj, obdarł, obdarty сов. 1. ободрать;

    \obedrzeć skórę z zająca ободрать зайца, снять шкуру с зайца; \obedrzeć korę ободрать (содрать) кору;

    2. kogo z czego перен. лишить кого чего; отнять у кого что;
    \obedrzeć kogoś ze złudzeń развеять (рассеять) чьй-л. иллюзии; ● \obedrzeć kogoś ze skóry содрать шкуру (три шкуры) с кого-л.
    +

    1. zedrzeć 2. pozbawić

    * * *
    obedrę, obedrze, obedrzyj, obdarł, obdarty сов.
    1) ободра́ть

    obedrzeć skórę z zająca — ободра́ть за́йца, снять шку́ру с за́йца

    obedrzeć korę — ободра́ть (содра́ть) кору́

    2) kogo z czego перен. лиши́ть кого чего; отня́ть у кого что

    obedrzeć kogoś ze złudzeń — разве́ять (рассе́ять) чьи́-л. иллю́зии

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obedrzeć

  • 9 zdzierać

    глаг.
    • вымогать
    • сдирать
    * * *
    zdziera|ć
    \zdzieraćny несов. 1. сдирать;
    2. изнашивать, трепать; ср. zedrzeć
    +

    2. drzeć

    * * *
    zdzierany несов.
    1) сдира́ть
    2) изна́шивать, трепа́ть; ср. zedrzeć
    Syn:
    drzeć 2)

    Słownik polsko-rosyjski > zdzierać

  • 10 odrzeć

    глаг.
    • ободрать
    * * *
    odrze|c
    \odrzecknę, \odrzeccze, \odrzeckł сов. ответить
    * * *
    odrę, odrze, odrzyj, odarł, odarty сов. kogo-co z czego
    1) содра́ть с кого-чего что

    odrzeć fotel z obicia — содра́ть оби́вку с кре́сла

    2) перен. лиши́ть кого-что чего; отня́ть у кого что

    odrzeć z sensu — лиши́ть смы́сла

    odrzeć kogoś ze złudzeń — разве́ять чьи́-л. иллю́зии

    3) огра́бить, обобра́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odrzeć

См. также в других словарях:

  • zedrzeć — dk XI, zedrzećdrę, zedrzećdrzesz, zedrzećdrzyj, zdarł, zdarty, zdarłszy zdzierać ndk I, zedrzećam, zedrzećasz, zedrzećają, zedrzećaj, zedrzećał, zedrzećany 1. «ciągnąc, szarpiąc, odrywając zdjąć zewnętrzną warstwę, usunąć osłonę czegoś; zsunąć,… …   Słownik języka polskiego

  • zedrzeć — 1. Zdzierać gardło, głos a) «głośno i dużo mówić, krzyczeć lub śpiewać aż do ochrypnięcia»: Halo, młodzi ludzie, proszę podejść bliżej. Gardło sobie zdzieram opowiadając o dziejach Malborka, a wy szepczecie na boku i nic do was nie dociera. Z.… …   Słownik frazeologiczny

  • zedrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zdzierać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdzierać się – zedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać stopniowemu niszczeniu przez ciągłe używanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty zdzierają się szybko. Głos zdarł się jej całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdzierać – zedrzeć [drzeć] skórę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś pod względem materialnym, narzucając zbyt wysokie ceny, opłaty, pobierając wysokie podatki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzeć skórę z klientów. Z kogoś zdarli skórę pośrednicy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdzierać – zedrzeć głos [gardło] — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiele i głośno mówić, krzyczeć itp., nadwerężając tym gardło, doprowadzając często do ochrypnięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ja tu zdzieram gardło, a wy nic sobie z tego nie robicie. Prawie zdarła głos, pracując w szkole. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zdzierać — → zedrzeć …   Słownik języka polskiego

  • zasłona — 1. Zasłona dymna «czyjeś działanie lub słowa mające ukryć rzeczywisty cel lub zamiar»: Nie potrafiłem oprzeć się wrażeniu, że Prochyra od początku dzisiejszej rozmowy zachowywał się inaczej niż zwykle. Sztucznie. Tak jakby miał coś do ukrycia.… …   Słownik frazeologiczny

  • zdzierać — 1. Zdzierać gardło, głos a) «głośno i dużo mówić, krzyczeć lub śpiewać aż do ochrypnięcia»: Halo, młodzi ludzie, proszę podejść bliżej. Gardło sobie zdzieram opowiadając o dziejach Malborka, a wy szepczecie na boku i nic do was nie dociera. Z.… …   Słownik frazeologiczny

  • pozdzierać — dk I, pozdzieraćam, pozdzieraćasz, pozdzieraćają, pozdzieraćaj, pozdzieraćał, pozdzieraćany 1. «zedrzeć, oderwać wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; pozrywać» Pozdzierać tapety ze ścian. Pozdzierać korę z drzew. 2. «zedrzeć, zniszczyć wiele… …   Słownik języka polskiego

  • koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»