Перевод: с польского на русский

с русского на польский

podrzeć

  • 1 podrzeć

    глаг.
    • драть
    • изодрать
    • изорвать
    • отрывать
    • поранить
    • порвать
    • продрать
    • прорывать
    • раздирать
    • разорвать
    • разрывать
    • рвать
    • терзать
    * * *
    pod|rzeć
    \podrzećrę, \podrzećrze, \podrzećrzyj, \podrzećarł, \podrzećarty сов. порвать, разорвать;

    \podrzeć buty изорвать (износить) ботинки

    + porwać

    * * *
    podrę, podrze, podrzyj, podarł, podarty сов.
    порва́ть, разорва́ть

    podrzeć buty — изорва́ть (износи́ть) боти́нки

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podrzeć

  • 2 podrzeć się

    сов.
    1) порва́ться, разорва́ться
    2) разг. рассо́риться
    3) разг. покрича́ть, поора́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podrzeć się

  • 3 podrzeć\ się

    сов. 1. порваться, разорваться;
    2. разг. рассориться; 3. разг. покричать, поорать
    +

    1. porwać się 2. pokłócić się 3. powrze-szczeć

    Słownik polsko-rosyjski > podrzeć\ się

  • 4 porwać

    глаг.
    • восторгать
    • восхитить
    • восхищать
    • выхватить
    • грабить
    • нести
    • ограбить
    • очаровывать
    • похитить
    • похищать
    * * *
    1) (uprowadzić) похитить, унести, угнать
    2) porwać (podrzeć) порвать
    * * *
    porw|ać
    \porwaćę, \porwaćie, \porwaćij, \porwaćany сов. 1. похитить; выкрасть;
    угнать;

    \porwać samolot угнать самолёт;

    2. схватить;

    \porwać w objęcia схватить в объятия;

    3. перен. охватить; обуять;

    \porwaćał go gniew его охватил (им овладел) гнев; \porwaćał go śmiech он не мог удержаться от смеха; он неудержимо расчохотался;

    4. перен. увлечь;

    \porwać za sobą masy увлечь за собой массы;

    5. порвать, разорвать;
    ● \porwać za broń взяться за оружие
    +

    1. uprowadzić 2. chwycić, złapać 3. ogarnąć, zdjąć 5. podrzeć

    * * *
    porwę, porwie, porwij, porwany сов.
    1) похи́тить; вы́красть; угна́ть

    porwać samolot — угна́ть самолёт

    2) схвати́ть

    porwać w objęcia — схвати́ть в объя́тия

    3) перен. охвати́ть; обуя́ть

    porwał go gniew — его́ охвати́л (им овладе́л) гнев

    porwał go śmiech — он не мог удержа́ться от сме́ха; он неудержи́мо расхохота́лся

    4) перен. увле́чь

    porwać za sobą masy — увле́чь за собо́й ма́ссы

    5) порва́ть, разорва́ть
    •
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > porwać

  • 5 wydeptać

    глаг.
    • вытоптать
    • носить
    * * *
    wydep|tać
    \wydeptaćczę/\wydeptaćcę, \wydeptaćtany сов. 1. вытоптать;
    2. разг. выбегать, выхлопотать; 3. стоптать
    +

    2. wystarać się 3. zniszczyć, podrzeć

    * * *
    wydepczę / wydepcę, wydeptany сов.
    1) вы́топтать
    2) разг. вы́бегать, вы́хлопотать
    3) стопта́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydeptać

  • 6 zedrzeć

    глаг.
    • содрать
    * * *
    zed|rzeć
    \zedrzećrę, \zedrzećrze, \zedrzećrzyj, zdarł, zdarty сов. 1. содрать;

    \zedrzeć skórę а) содрать (ссадить) кожу;

    б) перен. содрать шкуру;
    2. износить, истрепать; zdarł dwie pary butów przez zimę он износил две пары ботинок за зиму
    +

    2. podrzeć

    * * *
    zedrę, zedrze, zedrzyj, zdarł, zdarty сов.
    1) содра́ть

    zedrzeć skórę — 1) содра́ть (ссади́ть) ко́жу; 2) перен. содра́ть шку́ру

    2) износи́ть, истрепа́ть

    zdarł dwie pary butów przez zimę — он износи́л две па́ры боти́нок за́ зиму

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć

  • 7 porwać się

    сов.
    1) схвати́ться

    porwać się się za głowę — схвати́ться за́ голову

    2) вскочи́ть, сорва́ться

    porwać się się na (równe) nogi — вскочи́ть на́ ноги

    3) na kogo-co, do czego бро́ситься на кого-что

    porwać się się do walki — 1) подня́ться ( встать) на борьбу́; 2) бро́ситься (на кого-л.)

    porwać się się na czyjeś życie — соверши́ть покуше́ние на кого́-л., покуси́ться на чью́-л. жизнь

    4) порва́ться, разорва́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > porwać się

  • 8 zedrzeć się

    сов.
    износи́ться, истрепа́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć się

  • 9 porwać\ się

    сов. 1. схватиться;

    \porwać\ się się za głowę схватиться за голову;

    2. вскочить, сорваться;

    \porwać\ się się na (równe) nogi вскочить на ноги;

    3. na kogo-co, do czego броситься на кого-что;

    \porwać\ się się do walki a) подняться (встать) на борьбу;
    б) броситься (на кого-л.);
    \porwać\ się się na czyjeś życie совершить покушение на кого-л., покуситься на чыо-л. жизнь; 4. порваться, разорваться
    +

    1. chwycić się 4. podrzeć się porwanie ☼ похищение; угон ♂

    + uprowadzenie pory|ć, \porwać\ sięty сов. изрыть; избороздить
    + zryć

    Słownik polsko-rosyjski > porwać\ się

  • 10 zedrzeć\ się

    сов. износиться, истрепаться
    +

    podrzeć się, zniszczyć się

    Słownik polsko-rosyjski > zedrzeć\ się

См. также в других словарях:

  • podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… …   Słownik języka polskiego

  • podrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. drzeć (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postrzępić — dk VIa, postrzępićpię, postrzępićpisz, postrzępićstrzęp, postrzępićpił, postrzępićpiony «podrzeć coś w strzępy, poszarpać na strzępy brzegi czegoś; wystrzępić» Postrzępione nogawki, mankiety. przen. Postrzępione chmury. Postrzępione zdania.… …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… …   Słownik języka polskiego

  • dodrzeć — dk XI, dodrzećdrę, dodrzećdrzesz, dodrzećdrzyj, dodrzećdarł, dodrzećdarty, dodrzećdarłszy dodzierać ndk I, dodrzećam, dodrzećasz, dodrzećają, dodrzećaj, dodrzećał, dodrzećany «podrzeć zupełnie, do końca, zniszczyć» Dodrzeć buty, ubranie. dodrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza …   Słownik języka polskiego

  • notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… …   Słownik języka polskiego

  • podziurawić — dk VIa, podziurawićwię, podziurawićwisz, podziurawićaw, podziurawićwił, podziurawićwiony «narobić dużo dziur, poprzedziurawiać» Podziurawić coś nożem. Podziurawione pociskami ściany. Podziurawiony jak rzeszoto. podziurawić się rzad. «stać się… …   Słownik języka polskiego

  • pończocha — ż III, CMs. pończochaosze; lm D. pończochaoch «część ubioru z dzianiny okrywająca obcisło całą nogę, sięgająca powyżej kolana» Cieliste, brązowe, kolorowe pończochy. Pończochy elastyczne, nylonowe, wełniane. Włożyć pończochy. Cerować, podrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»