-
1 odpowiedzieć
глаг.• ответить• отвечать• ручаться• соответствовать* * *\odpowiedziećem, \odpowiedzieće, \odpowiedziećedzą, \odpowiedziećedz, \odpowiedziećedział, \odpowiedziećedzieli сов. ответить* * *odpowiem, odpowie, odpowiedzą, odpowiedz, odpowiedział, odpowiedzieli сов.отве́тить -
2 odpowiedzieć głupstwo
ответить глупостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpowiedzieć głupstwo
-
3 odpowiedzieć jutro
ответить завтраOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpowiedzieć jutro
-
4 odpowiedzieć otwarcie
ответить открытоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odpowiedzieć otwarcie
-
5 listownie
письменно, письмом;odpowiedzieć \listownie ответить письмом
* * *пи́сьменно, письмо́мodpowiedzieć listownie — отве́тить письмо́м
-
6 odeprzeć
глаг.• опровергать• отбить• отражать* * *odep|rzeć\odeprzećrę, \odeprzećrze, \odeprzećrzyj, odparł, odparty сов. 1. отбить, отразить;2. тк. прош, возразить; ответить+2. odpowiedzieć
* * *odeprę, odeprze, odeprzyj, odparł, odparty сов.1) отби́ть, отрази́ть2) тк., прош. возрази́ть; отве́титьSyn:odpowiedzieć 2) -
7 odmownie
отрицательно;odpowiedzieć \odmownie ответить отказом; załatwić \odmownie prośbę отклонить просьбу, отказать в просьбе
+ negatywnie* * *отрица́тельноodpowiedzieć odmownie — отве́тить отка́зом
załatwić odmownie prośbę — отклони́ть про́сьбу, отказа́ть в про́сьбе
Syn: -
8 odrzec
глаг.• ободрать* * *odrze|c\odrzecknę, \odrzeccze, \odrzeckł сов. ответить* * *odrzeknę, odrzecze, odrzekł сов.отве́титьSyn: -
9 ostro
ost|ro\ostrorzej 1. остро;\ostro zakończony остроконечный;
2. резко;\ostro odpowiedzieć резко ответить; \ostro zahamować резко затормозить;
3. круто;droga \ostro spadała w dół дорога круто спускалась вниз;
4. строго, сурово;\ostro spojrzeć строго посмотреть; \ostro skarcić сделать резкое замечание;
5. больно;muchy cięły \ostro мухи больно кусались;
● \ostro wziąć się do kogoś, czegoś энергично взяться (приняться) за кого-л., что-л.+1. spiczasto 3. spadzisto 4. surowo
* * *1) о́строostro zakończony — остроконе́чный
2) ре́зкоostro odpowiedzieć — ре́зко отве́тить
ostro zahamować — ре́зко затормози́ть
3) кру́тоdroga ostro spadała w dół — доро́га кру́то спуска́лась вниз
4) стро́го, суро́воostro spojrzeć — стро́го посмотре́ть
ostro skarcić — сде́лать ре́зкое замеча́ние
5) бо́льноmuchy cięły ostro — му́хи бо́льно куса́лись
•Syn:spiczasto 1), spadzisto 3), surowo 4) -
10 odrzeć
глаг.• ободрать* * *odrze|c\odrzecknę, \odrzeccze, \odrzeckł сов. ответить* * *odrę, odrze, odrzyj, odarł, odarty сов. kogo-co z czego1) содра́ть с кого-чего чтоodrzeć fotel z obicia — содра́ть оби́вку с кре́сла
odrzeć z sensu — лиши́ть смы́сла
odrzeć kogoś ze złudzeń — разве́ять чьи́-л. иллю́зии
3) огра́бить, обобра́ть•Syn:
См. также в других словарях:
odpowiedzieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpowiadać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiedzieć — → odpowiadać … Słownik języka polskiego
stawać – stanąć [odpowiadać – odpowiedzieć] przed sądem — {{/stl 13}}{{stl 7}} być sądzonym, oskarżonym w procesie sądowym; ponosić odpowiedzialność przed sądem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed sądem stają winni znęcania się nad więźniami politycznymi w czasach stalinowskich. Odpowiedzieć przed sądem za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpowiadaćam, odpowiadaća, odpowiadaćają {{/stl 8}}– odpowiedzieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XId, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwie, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćdział, odpowiadaćdzieli {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… … Słownik języka polskiego
skontrować — dk IV, skontrowaćruję, skontrowaćrujesz, skontrowaćruj, skontrowaćował, skontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zwykle zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadać kontrę; odpowiedzieć ciosem na… … Słownik języka polskiego
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
interes — 1. Mieć interes do kogoś «chcieć załatwić z kimś jakąś sprawę, rozstrzygnąć jakąś kwestię»: – Miał pan do niego jaki interes? – Niewielki, ale miałem. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. 2. Mieć interes w czymś «być czymś osobiście zainteresowanym,… … Słownik frazeologiczny
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny