-
1 zaprosić
-
2 zaprosić
-
3 zapraszać
zapraszać [zapraʃaʨ̑]\zapraszać kogoś na urodziny/wesele/obiad jdn zum Geburtstag/zur Hochzeit/zum Mittagessen einladen\zapraszać kogoś do stołu jdn zu Tisch bittenzaprosić kogoś do restauracji jdn ins Restaurant einladen -
4 gościna
być w gościnie u k-o bei jemandem zu Gast sein;przyjechać pf w gościnę zu Besuch kommen;zaprosić pf w gościnę zu Gast einladen;podziękować pf za gościnę sich für die Gastfreundschaft bedanken, sich für die Einladung bedanken; -
5 wesele
-
6 zapraszać
zapraszać (-am) < zaprosić> (zaproszę) (na A) einladen (zu D); (do G) einladen, auffordern (zu D);zapraszać na urodziny zum Geburtstag einladen;zapraszać na imprezę zu einer Party einladen;zapraszać na ślub zur Hochzeit einladen;zapraszać do siebie zu sich einladen;zapraszać do stołu zu Tisch bitten -
7 gest
przywołać kogoś \gestem jdn heranwinkenzaprosić kogoś \gestem eine einladende Geste zu jdm machen -
8 auffordern
auf|fordernvtjdn zum Bleiben/Gehen \auffordern prosić [ perf po-], aby ktoś pozostał/poszedłzu einer Partie Schach \auffordern zapraszać [ perf zaprosić] na partię szachów2) ( zum Tanz bitten)jdn \auffordern prosić [ perf po-] kogoś do tańca -
9 bitten
bitten <bat, gebeten>I. vt1) ( ersuchen)jdn um etw \bitten prosić [ perf po-] kogoś o cośjdn \bitten etw zu tun prosić [ perf po-] kogoś, by coś zrobiłdarf ich Sie um das Brot \bitten? czy mogę Pana prosić o chleb?2) ( einladen)jdn zum Abendessen \bitten zapraszać [ perf zaprosić] kogoś na kolację3) ( bestellen)jdn zu sich \bitten prosić [ perf po-] kogoś do siebie4) sich gerne \bitten lassen lubić się prosić[aber] ich bitte Sie! [ależ] ja Pana proszę!; ( schockiert) wypraszam sobie!II. vi1) ( höflich auffordern)darf ich um Ihre Aufmerksamkeit \bitten? czy mogę prosić o Państwa uwagę?darf ich \bitten? ( beim Tanzen) czy mogę prosić?es wird gebeten nicht zu rauchen (form: als Hinweis) prosimy nie palić; ( als Schildinschrift) uprasza się o niepalenie2) ( flehen)um Gnade \bitten dopraszać się łaski3) (herein\bitten)ich lasse \bitten! proszę niech wejdzie/wejdą! -
10 einladen
ein|laden1) ( bitten zu)jdn [zum Essen/in ein Restaurant/zu sich] \einladen zaprosić kogoś [na jedzenie/do restauracji/do siebie]2) (CH auffordern)jdn \einladen etw zu tun nakłonić kogoś do zrobienia czegoś -
11 laden
laden ['la:dən] <lädt, lud, geladen>vt1) (ver\laden)etw [auf den Lkw] \laden ładować [ perf za-]; coś [na ciężarówkę] ( von einem Transportmittel nehmen)etw aus dem Auto \laden wyładowywać [ perf wyładować] coś z samochoduvoll ge\laden z pełnym ładunkiem2) ( aufbürden)3) (geh: ein\laden)jdn [zu einem Empfang] \laden zapraszać [ perf zaprosić] kogoś [na przyjęcie]die ge\ladenen Gäste zaproszeni goście8) ge\laden haben (fam: betrunken sein) być pijanym
См. также в других словарях:
zaprosić — kogoś na chatę zob. chata 2 … Słownik frazeologiczny
zaprosić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapraszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaprosić — dk VIa, zaprosićproszę, zaprosićsisz, zaprosićproś, zaprosićsił, zaprosićproszony zapraszać ndk I, zaprosićam, zaprosićasz, zaprosićają, zaprosićaj, zaprosićał, zaprosićany 1. «zwrócić się do kogoś z zaproszeniem, zaproponować komuś, aby przybył… … Słownik języka polskiego
zaprosić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zapraszać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapraszać — Zaprosić kogoś na chatę zob. chata 2 … Słownik frazeologiczny
gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość … Słownik języka polskiego
chata — 1. pot. Wolna chata «mieszkanie, w którym chwilowo nie ma domowników (zwłaszcza rodziców) i można z niego swobodnie korzystać»: Co robi młodzież, kiedy ma wolną chatę? Imprezę! TSt 7/2000. 2. pot. Zaprosić kogoś, pójść do kogoś itp. na chatę… … Słownik frazeologiczny
obiad — m IV, D. u, Ms. obiedzie; lm M. y «najobfitszy, gorący posiłek spożywany najczęściej w środku dnia» Skromny, smaczny, postny, wystawny obiad. Obiad z trzech dań. Gotować, przyrządzać obiad. Podać, zjeść obiad. Zaprosić kogoś na obiad. Czekać na… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
zapraszać — ndk I, zapraszaćam, zapraszaćasz, zapraszaćają, zapraszaćaj, zapraszaćał, zapraszaćany forma ndk czas. zaprosić (p.) zapraszać się 1. forma ndk czas. zaprosić się (p.) 2. «zapraszać siebie wzajemnie, nakłaniać siebie wzajemnie do bywania u siebie … Słownik języka polskiego
zaproszenie — n I 1. rzecz. od zaprosić. 2. lm D. zaproszenieeń «prośba o przyjście w odwiedziny, o przybycie na coś» Serdeczne, uprzejme zaproszenie. Zaproszenie na obiad, na herbatę. Przyjąć zaproszenie. 3. lm D. zaproszenieeń «karta z wydrukowanym tekstem… … Słownik języka polskiego