Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

zagłębiać

См. также в других словарях:

  • zagłębiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagłębiaćam, zagłębiaća, zagłębiaćają, zagłębiaćany {{/stl 8}}– zagłębić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zagłębiaćbię, zagłębiaćbi, zagłębiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sięgać czymś w głąb czegoś; zanurzać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagłębiać się – zagłębić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schodzić, zanurzać się, spuszczać się w głąb czegoś; wchodzić w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dłuto zagłębiło się w mokrym gipsie. Myśliwi zagłębiali się w las. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagłębić — dk VIa, zagłębićbię, zagłębićbisz, zagłębićgłęb, zagłębićbił, zagłębićbiony zagłębiać ndk I, zagłębićam, zagłębićasz, zagłębićają, zagłębićaj, zagłębićał, zagłębićany «zanurzyć coś głęboko, zapuścić w głąb czegoś, umieścić w głębi, we wnętrzu… …   Słownik języka polskiego

  • nurzać — ndk I, nurzaćam, nurzaćasz, nurzaćają, nurzaćaj, nurzaćał, nurzaćany «zagłębiać coś w czymś, zwykle w jakimś płynie» Dzieci nurzały nogi w błocie. nurzać się «pogrążać, zagłębiać się w czymś; tarzać, pławić się» Wróble nurzały się w piasku. Wóz… …   Słownik języka polskiego

  • topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… …   Słownik języka polskiego

  • wkopywać się – wkopać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc w czymś, wchodzić we wnętrze, zagłębiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kret wkopał się w ziemię. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadać ciałem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzęznąć — + rzad. grząźć ndk Vc, grzęznę, grzęźniesz, grzęźnij, grzązł, grzęzła, grzęźli «zagłębiać się w czymś grząskim; pogrążać się, zapadać się» Grzęznąć w błocie, w piasku, w śniegu. ◊ Grzęznąć w długach, w kłamstwach, w rozpuście itp. «zaciągać coraz …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • pogrążać — ndk I, pogrążaćam, pogrążaćasz, pogrążaćają, pogrążaćaj, pogrążaćał, pogrążaćany pogrążyć dk VIb, pogrążaćżę, pogrążaćżysz, pogrążaćgrąż, pogrążaćżył, pogrążaćżony 1. «zagłębiać, zanurzać w czymś» Burza pogrążyła łódź w wodzie. przen. Śmierć… …   Słownik języka polskiego

  • ryć — ndk Xa, ryję, ryjesz, ryj, rył, ryty 1. «robić doły w ziemi; kopać, przekopywać, rozkopywać, grzebać» Kret ryje korytarze w ziemi. Dziki ryły pole. ◊ posp. Ryć pod kimś «działać podstępnie na czyjąś szkodę; intrygować» 2. «wyrzynać na płycie… …   Słownik języka polskiego

  • skos — m IV, D. u, Ms. skossie; lm M. y 1. «kawałek tkaniny odcięty ukośnie, pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny» Spódnica, falbana, plisa ze skosu. 2. «powierzchnia ukośna, skośna» Skos ściany. skosem «ukośnie, z ukosa, nieprostopadle»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»