-
1 zacofany
-
2 zacofany
-
3 zacofany
adj -
4 ciemny
ciemny (-no) dunkel; (zacofany) rückständig, beschränkt, ungebildet; (podejrzany) finster, zwielichtig;ciemny jak tabaka w rogu strohdumm;ciem chleb m Schwarzbrot n;robi się ciemno es wird dunkel;ciemno, choć oko wykol es ist stockdunkel;zrobiło mi się ciemno przed oczami es wurde mir schwarz vor Augen;w ciemno aufs Geratewohl; -
5 ciemny
\ciemny chleb Schwarzbrot nt, Vollkornbrot nt4) ( zacofany) ungebildet, unwissend5) ( zły)\ciemny typ ( pot) ein finsterer Typ m6) widzieć/przedstawiać coś w \ciemnych barwach etw in düsteren Farben sehen/[aus]malentyp spod ciemnej gwiazdy verdächtiger Typ mciemna karta [historii] schwarzes Kapitel nt [der Geschichte] -
6 kołtun
kołtun [kɔwtun] m -
7 prymitywny
prymitywny [prɨmitɨvnɨ] adj -
8 wsteczny
-
9 rückständig
Land zacofany -
10 unterentwickelt
[körperlich/geistig] \unterentwickelt sein być [fizycznie/psychicznie] niedorozwiniętym -
11 zopfig
См. также в других словарях:
zacofany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zacofanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} opóźniony w rozwoju społecznym, gospodarczym, technicznym itp.; ciemny, obskurancki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacofani ludzie. Zacofany kraj. Zacofana gospodarka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zacofany — zacofanyni «opóźniony w rozwoju społecznym, będący objawem wstecznictwa; ciemny, ograniczony, obskurancki» Zacofany człowiek. Zacofany kraj. Zacofana gospodarka. Zacofane poglądy, obyczaje, pojęcia … Słownik języka polskiego
ciemniak — m III, D. a, N. ciemniakkiem 1. B.=D.; lm M. te i, ci ciemniakacy, DB. ów pot. pogard. «człowiek odznaczający się ciemnotą umysłową, tępy, nierozgarnięty, zacofany» 2. B.=M.; lm MB. i zootechn. «klatka dla lisów przeznaczonych do uboju na futro,… … Słownik języka polskiego
ciemny — ciemnyni, ciemnyniejszy 1. «pozbawiony jasności, światła, pogrążony w mroku; nie oświetlony» Ciemna noc. Ciemne zaułki, ulice, okna. Ciemne mieszkanie. ◊ Ciemna karta czegoś (np. czyjegoś życia, historii, dziejów) «okres załamań, niepowodzeń,… … Słownik języka polskiego
drobnomieszczański — drobnomieszczańskiscy «odnoszący się do drobnomieszczaństwa, drobnomieszczanina, właściwy drobnomieszczaństwu; złożony z przedstawicieli drobnomieszczaństwa; wyrażający ideologię drobnomieszczaństwa; zacofany, ograniczony, filisterski, kołtuński» … Słownik języka polskiego
kołtun — m IV, D. a, Ms. kołtunnie; lm M. y 1. B.=M.; lm B. y «zbity, twardy kłąb włosów na głowie, zlepionych brudem i ropnym wysiękiem ze skóry będącej w stanie zapalnym, zwykle na skutek wszawicy» Włosy zbite w kołtun. przen. zwykle w lm a) pot. pogard … Słownik języka polskiego
kołtunowaty — kołtunowatyaci 1. «o włosach, sierści, grzywie itp.: skłębiony, zmierzwiony; kołtuniasty» Kołtunowata czupryna. 2. «o człowieku, jego umysłowości, przekonaniach: nieco zacofany, obskurancki; trochę kołtuński» Kołtunowate poglądy … Słownik języka polskiego
kołtuński — kołtuńskiscy «charakterystyczny dla człowieka kołtuna; zacofany, obskurancki» Kołtuńskie opinie, obyczaje, stosunki. Kołtuńskie środowisko … Słownik języka polskiego
nienowoczesny — nienowoczesnyśni «nie dostosowany do nowych czasów, niezgodny z duchem nowej epoki; przestarzały, zacofany» Nienowoczesny artysta, pisarz. Nienowoczesny utwór. Nienowoczesne poglądy … Słownik języka polskiego
niepostępowy — niepostępowywi «nie idący z postępem; zacofany, konserwatywny, zachowawczy, wsteczny» Niepostępowy program … Słownik języka polskiego
obskurancki — «właściwy obskurantowi; wsteczny, zacofany» Obskuranckie poglądy. Obskurancki umysł … Słownik języka polskiego