-
1 nieokrzesany
nieokrzesany fig ungehobelt, grob -
2 nieokrzesany
nieokrzesany [ɲɛɔkʃɛsanɨ] adj -
3 prymitywny
prymitywny [prɨmitɨvnɨ] adj -
4 derb
-
5 flapsig
-
6 rau
-
7 roh
etw \roh essen jeść [ perf z-] coś na surowo\roh zu jdm sein być brutalnym wobec kogoś -
8 rüde
См. также в других словарях:
nieokrzesany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieokrzesanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} cechujący się brakiem dobrych manier, zdradzający swoim zachowaniem nieobycie towarzyskie, brak kultury itp.; prostacki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieokrzesany gbur. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieokrzesany — nieokrzesanyni «pozbawiony ogłady towarzyskiej; prostacki, gburowaty, ordynarny» Nieokrzesany prostak … Słownik języka polskiego
dziki — Nieokrzesany Eng. Madly and crudely exuberant; untamed; uncouth … Słownik Polskiego slangu
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
cep — m IV, D. a, Ms. cepie; lm M. y 1. częściej w lm; także cepy blp, D. ów «narzędzie do ręcznego młócenia zboża, złożone z długiego kija i przytwierdzonego do niego rzemieniem krótszego drewnianego drążka» Nowy cep a. nowe cepy. Zrobić dwa cepy a.… … Słownik języka polskiego
cham — m IV, DB. a, Ms. chammie; lm M. y, DB. ów 1. obelż. «człowiek ordynarny, grubiański, nieokrzesany» Skończony cham. ◊ posp. Robić coś (coś zrobione) na chama «robić coś (coś zrobione) bez obsłonek, bez ukrywania właściwej intencji, często przemocą … Słownik języka polskiego
chamowaty — chamowatyaci obelż. «mający cechy chama; ordynarny, grubiański, nieokrzesany» … Słownik języka polskiego
drągal — m I, DB. a; lm M. e, DB. drągalli ( lów) pot. «człowiek wysoki i niezgrabny, nieruchawy, nieokrzesany; często o wyrośniętym, dorastającym chłopcu» … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
gbur — m IV, DB. a, Ms. gburze; lm M. y, DB. ów obelż. «człowiek nieokrzesany, zachowujący się ordynarnie, niegrzecznie, nietaktownie; grubianin, prostak, cham» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
gburowaty — gburowatyaci «zachowujący się jak gbur, grubianin, właściwy gburowi; nieokrzesany, prostacki, szorstki, nietaktowny» Gburowaty krzyk, śmiech. Gburowate odezwanie, zachowanie się … Słownik języka polskiego