-
1 zabawiać
zabawiać gości seine Gäste unterhalten -
2 zabawiać
I. vt1) ( dostarczać rozrywki) unterhalten, amüsierenII. vr sich +akk unterhalten, sich +akk amüsieren\zabawiać się czyimś kosztem sich +akk auf jds Kosten unterhalten [ lub amüsieren] -
3 zabawiać
-
4 bawić
bawić [baviʨ̑]I. vt1) ( zabawiać)\bawić kogoś rozmową jdn unterhalten, mit jdm Smalltalk betreiben ( fam)2) ( rozweselać) Spaß machen, für gute Laune sorgenwszystko go bawi alles macht ihm Spaßto mnie nie bawi das macht mir keinen Spaß\bawić u kogoś sich +akk bei jdm aufhalten\bawić nad morzem sich +akk an der See aufhaltenIII. vr1) ( zabawiać się)\bawić się czymś mit etw spielen\bawić się w berka/chowanego Fangen/Verstecken spielendobrze się \bawić sich +akk gut amüsierenbaw się dobrze! viel Vergnügen!, viel Spaß!2) ( mieć uciechę)\bawić się czyimś kosztem sich +dat einen Scherz auf jds Kosten erlauben, sich +akk auf jds Kosten amüsieren\bawić się z kimś mit jdm spielen, sich +akk mit jdm necken\bawić się z kimś w kotka i myszkę mit jdm Katz und Maus spielen4) ( zajmować się)\bawić się w coś sich +akk mit etw abgeben [ lub beschäftigen]nie bawmy się w sentymenty ersparen wir uns die Sentimentalitäten -
5 unterhalten
unterhalten * [ʊntɐ'haltən]2) ( betreiben, halten) Kraftfahrzeug utrzymywać [ perf utrzymać]; Firma, Pension, Geschäft prowadzić2. irrII. vr1) ( sich vergnügen)sich \unterhalten bawić się, zabawiać się ( pej)2) ( sprechen)sich mit jdm [über jdn/etw] \unterhalten rozmawiać [ perf po-] z kimś [o kimś/czymś]sie \unterhalten sich nur auf Japanisch [oni] rozmawiają ze sobą tylko po japońsku -
6 zerstreuen
zerstreuen *I. vtII. vrsich \zerstreuen1) ( sich amüsieren) bawić sięum sich zu \zerstreuen żeby się rozerwać
См. также в других словарях:
zabawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabawiaćam, zabawiaća, zabawiaćają, zabawiaćany {{/stl 8}}– zabawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zabawiaćwię, zabawiaćwi, zabawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabawiać się — I – zabawić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bawić się przez jakiś czas; spędzać pewien czas na bawieniu się, rozrywce itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabawiać się wesoło. Chodź, pójdziemy się zabawić. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabawiać się — Zabawić się cudzym, czyimś kosztem zob. koszt 1 … Słownik frazeologiczny
zabawiać się — 1) Robić coś zbyt długo lub ślamazarnie Eng. To handle or tamper with something, especially slowly or sluggishly 2) Robić coś; zajmować się czymś Eng. To do something casually 3) Drażnić się z kimś; żartować sobie z kogoś; traktować kogoś… … Słownik Polskiego slangu
zabawić — dk VIa, zabawićwię, zabawićwisz, zabawićbaw, zabawićwił, zabawićwiony zabawiać ndk I, zabawićam, zabawićasz, zabawićją, zabawićaj, zabawićał, zabawićany 1. częściej ndk «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki; uprzyjemniać komuś czas» Zabawiać… … Słownik języka polskiego
anegdota — ż IV, CMs. anegdotaocie; lm D. anegdotaot 1. «krótkie, zabawne opowiadanie z dowcipnym, często nieoczekiwanym zakończeniem, także krótkie opowiadanie o charakterystycznym zdarzeniu z czyjegoś życia» Śmieszna, zabawna anegdota. Opowiadać anegdoty … Słownik języka polskiego
bawić — ndk VIa, bawićwię, bawićwisz, baw, bawićwił, bawićwiony 1. «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki, uprzyjemniać komuś czas, zabawiać» Bawić dzieci. Bawić gości opowiadaniem dowcipów. Bawić kogoś rozmową. 2. «wprawiać w zadowolenie, w dobry… … Słownik języka polskiego
błazen — m IV, DB. błazenzna, Ms. błaźnie; lm M. te błazenzny a. ci błaźni 1. «aktor cyrkowy występujący w roli komicznej; klown» Błazen cyrkowy. Grać rolę błazna. 2. «człowiek zachowujący się niepoważnie, ośmieszający się, stający się pośmiewiskiem;… … Słownik języka polskiego
emablować — ndk IV, emablowaćluję, emablowaćlujesz, emablowaćluj, emablowaćował, emablowaćowany książk. «zwykle o mężczyznach: otaczać szczególnymi względami kobietę, usilnie zabawiać; nadskakiwać» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
kompania — ż I, DCMs. kompanianii; lm D. kompanianii (kompanianij) 1. «grono osób, znajomych, kolegów, spędzających wspólnie czas, np. w podróży, na zabawie, rozrywkach; towarzystwo» Liczna, dobrana, wesoła, męska kompania. Zabawiać się przy kieliszku w… … Słownik języka polskiego
nudzić — ndk VIa, nudzićdzę, nudzićdzisz, nudź, nudzićdził, nudzićdzony 1. «wywoływać uczucie nudy, znudzenia; być, stawać się nudnym, przykrzyć się» Nudzić kogoś gadulstwem, rozwlekłym opowiadaniem, wiecznymi wymówkami. Nudził słuchaczy zbędnymi… … Słownik języka polskiego
