wypowiedzi

См. также в других словарях:

• wasz — wasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu wy» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, użytkowaniu zespołu osób, w którego skład wchodzi osoba (lub osoby)… …   Słownik języka polskiego

• to — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. n odm. jak przym. IIIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje ogólnie na rzecz, osobę, zjawisko, sytuację, twierdzenia, sądy itp., które mówiący i słuchacz identyfikują na tle kontekstu towarzyszącego rozmowie lub na tle… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

• znaczy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}spój., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co to znaczy I. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}znaczy II {{/stl 13}}{{stl 8}}oper. met. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• no — I {{/stl 13}}{{stl 8}}oper. met., pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najczęstszy wyraz wprowadzający wypowiedzi mówione; sygnał wejścia, wstęp do mówienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}A. No, jak to zrobiłeś? B. No,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

• ekwiwokacja — ż I, DCMs. ekwiwokacjacji; lm D. ekwiwokacjacji (ekwiwokacjacyj) log. «błąd logiczny polegający na użyciu terminu w jednej wypowiedzi w dwu różnych znaczeniach, podczas gdy poprawność wypowiedzi wymaga użycia go za każdym razem w tym samym… …   Słownik języka polskiego

• jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… …   Słownik języka polskiego

• koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

• niedomówienie — n I 1. rzecz. od nie domówić. 2. lm D. niedomówienieeń «niejasne, niecałkowite wypowiedzenie się; niedokończenie wypowiedzi; niedopowiedzenie» Unikać niedomówień. Postawić sprawę jasno, bez niedomówień. 3. lm D. niedomówienieeń lit. «figura… …   Słownik języka polskiego

• on — I m, D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. jego, go, niego, NMs. nim; ona ż DC. jej, niej, B. ją, N. nią, Ms. niej; ono n D. jego, go, niego, C. jemu, mu, niemu, B. je, nie, NMs. nim; lm M. m. os. oni, ż. rzecz. one, D. ich, nich, C. im, nim …   Słownik języka polskiego