-
21 pozamyka|ć
pf Ⅰ vt 1. to close, to shut [drzwi, okna, szuflady, książki, oczy]; (na klucz) to lock [drzwi, bramę]- pozamykać drzwi na kłódkę to padlock the doors2. (pozagradzać) to close [drogi, granice] 3. (w pomieszczeniu, pojemniku) pozamykał dokumenty w szufladach he locked the documents in a drawer- pozamykać dzieci w pokojach to lock the children in their rooms- pozamykali wszystkich przywódców opozycji pot. all (the) opposition leaders were locked up4. (wstrzymać działalność) to close (down), to close [sth] down- pozamykać nierentowne kopalnie to close down unprofitable mines- na jeden dzień pozamykano wszystkie banki all banks were closed for one day5. pot. (powyłączać) to turn [sth] off, to turn off [światła, gaz] Ⅱ pozamykać się 1. [drzwi, okna, książki] to close 2. [osoby] to hide; (na klucz) to lock oneself- ludzie pozamykali się w domach people shut themselves up in their houses; (na klucz) people locked themselves in their housesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pozamyka|ć
-
22 zawie|sić
pf — zawie|szać impf Ⅰ vt 1. (powiesić) to hang, to suspend [lampę, obraz] 2. (zasłonić) to cover, to hang- zawiesić ściany obrazami to cover a. hang the walls with pictures- drzwi zawieszone portierą a curtained door3. (wstrzymać) to suspend [obrady, śledztwo, strajk, linię autobusową, połączenie lotnicze]- zawiesić karę Prawo to suspend a sentence- zawiesić głos to pause4. (czasowo pozbawić praw) to suspend [ucznia, członka organizacji, urzędnika]- na czas śledztwa nauczyciel został zawieszony w czynnościach the teacher was suspended while investigations were carried out- kilku studentów zostało zawieszonych w prawach za posiadanie narkotyków several students were suspended from school over drug allegations5. Komput. [operacja] to hang, to crash [komputer] 6. Chem. to suspend [substancję] Ⅱ zawiesić się — zawieszać się Komput. [komputer] to hang (up), to crashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawie|sić
-
23 anhalten
-
24 Luft
frische \Luft świeże powietrzean die [frische] \Luft gehen wyjść na [świeże] powietrzedie \Luft anhalten wstrzymać oddechkeine \Luft mehr bekommen nie móc złapać oddechunach \Luft schnappen zaczerpnąć tchu[tief] \Luft holen [głęboko] oddychać [ perf odetchnąć]dort herrscht dicke \Luft ( fam) tam jest napięta atmosferadie \Luft ist rein ( fam) nic nie zagrażasich in \Luft auflösen rozpłynąć się w powietrzujdn wie \Luft behandeln traktować kogoś jak powietrzees liegt etwas in der \Luft zanosi się na cośseinem Ärger \Luft machen wyładowywać [ perf wyładować] złośćjdn an die [frische] \Luft setzen (fam: jdn aus der Wohnung hinauswerfen) wywalić kogoś za drzwi ( pot) ( jdn feuern) wywalić kogoś z pracy ( pot) -
25 sperren
sperren ['ʃpɛrən]I. vt3) ( untersagen) Urlaub wstrzymywać [ perf wstrzymać], zawieszać [ perf zawiesić]; Handel, Ausfuhr zakazywać [ perf zakazać]4) ( einschließen)II. vrsich gegen etw \sperren opierać się czemuś, wzdragać się przed czymś -
26 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
27 aussetzen
aus|setzenI. vt2) ( preisgeben)jdn/etw einer Gefahr \aussetzen ( dat) narazić kogoś/coś na niebezpieczeństwoheftigen Vorwürfen ausgesetzt sein być wystawionym na ostrą krytykę3) ( festsetzen)6) ( bemängeln)an jdm/etw etw auszusetzen haben mieć komuś/czemuś coś do zarzuceniaII. vrsich einer Gefahr ( dat) \aussetzen narażać się na niebezpieczeństwoIII. vi1) ( pausieren) pauzować[beim Spiel] eine Runde \aussetzen opuścić kolejkę [w grze] -
28 stoppen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wstrzymać się — w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… … Słownik języka polskiego
wstrzymywać się — Wstrzymać się w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
nabrać wody w usta — Wstrzymać się lub odmówić komentarza bąј działania, po to, żeby uniknąć odpowiedzialności Eng. To refrain from comment or action, and thus avoid responsibility … Słownik Polskiego slangu
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
poczekać — dk I, poczekaćam, poczekaćasz, poczekaćają, poczekaćaj, poczekaćał «spędzić pewien czas na czekaniu, zatrzymać się spodziewając się, że coś się wydarzy, ktoś przyjedzie itp.; wstrzymać się z czymś, zwlec z czymś, zwlec z jakąś czynnością do… … Słownik języka polskiego
zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… … Słownik języka polskiego