-
1 wstrzymać się
сов.воздержа́ться; сдержа́ться, удержа́тьсяwstrzymać się się od śmiechu, płaczu — сдержа́ть смех, слёзы
wstrzymać się się od głosowania — воздержа́ться от голосова́ния
-
2 wstrzymać\ się
сов. воздержаться; сдержаться, удержаться;\wstrzymać\ się się od śmiechu, płaczu сдержать смех, слёзы; \wstrzymać\ się się od głosowania воздержаться от голосования
-
3 wstrzymać się od głosu
воздержа́ться от голосова́ния -
4 głos
сущ.• вотум• глас• голос• голосование* * *♂, Р. \głosu голос;na \głos вслух, громко; w \głos, na cały \głos во весь голос; ● \głos doradczy совещательный голос; dać \głos, udzielić \głosu дать (предоставить) слово; zabrać \głos взять слово, выступить; wstrzymać się od \głosu воздержаться от голосования; być przy \głosie a) иметь слово, говорить;
б) (о śpiewaku) быть в голосе;dać (oddać) \głos na kogoś голосовать за кого-л.* * *м, Р głosuго́лосna głos — вслух, гро́мко
- dać głosw głos, na cały głos — во весь го́лос
- udzielić głosu - być przy głosie
- dać głos na kogoś
- oddać głos na kogoś
См. также в других словарях:
wstrzymać się — w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… … Słownik języka polskiego
wstrzymywać się — Wstrzymać się w pół drogi zob. droga 34 … Słownik frazeologiczny
nabrać wody w usta — Wstrzymać się lub odmówić komentarza bąј działania, po to, żeby uniknąć odpowiedzialności Eng. To refrain from comment or action, and thus avoid responsibility … Słownik Polskiego slangu
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
poczekać — dk I, poczekaćam, poczekaćasz, poczekaćają, poczekaćaj, poczekaćał «spędzić pewien czas na czekaniu, zatrzymać się spodziewając się, że coś się wydarzy, ktoś przyjedzie itp.; wstrzymać się z czymś, zwlec z czymś, zwlec z jakąś czynnością do… … Słownik języka polskiego
zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… … Słownik języka polskiego