Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

wrzątkiem

См. также в других словарях:

  • parzyć — I ndk VIb, parzyćrzę, parzyćrzysz, parz, parzyćrzył, parzyćrzony 1. «dawać się odczuwać jako coś gorącego, oddziaływać na coś gorącem; palić, piec» Herbata parzy język. Gorący piasek parzył nam stopy (nas w stopy). Słońce parzyło żarem. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • sparzyć — I dk VIb, sparzyćrzę, sparzyćrzysz, sparz, sparzyćrzył, sparzyćrzony 1. «dotykając czymś gorącym, uszkodzić ciało, tkanki; oparzyć, przypiec» Sparzyć rękę, palec. Sparzyć usta, język herbatą, papierosem. 2. «wywołać podrażnienie skóry takie, jak… …   Słownik języka polskiego

  • wrzątek — m III, D. wrzątektku, N. wrzątektkiem, blm «ciecz wrząca (najczęściej woda); ukrop, war» Sparzyć, wyparzyć coś wrzątkiem, Oparzyć się wrzątkiem …   Słownik języka polskiego

  • kasza — ż II, DCMs. kaszaszy; lm D. kasz «ziarna zbożowe oczyszczone i łuszczone, grubo zmielone lub utłuczone, czasem całe (np. kasza gryczana); krupy, potrawa z tych ziaren» Kasza gryczana, jęczmienna, jaglana, krakowska, kukurydziana, owsiana,… …   Słownik języka polskiego

  • naciągnąć — dk Va, naciągnąćnę, naciągnąćniesz, naciągnąćnij, naciągnąćnął, naciągnąćnęła, naciągnąćnęli, naciągnąćnięty, naciągnąćnąwszy naciągać ndk I, naciągnąćam, naciągnąćasz, naciągnąćają, naciągnąćaj, naciągnąćał, naciągnąćany 1. «ciągnąc napiąć,… …   Słownik języka polskiego

  • napar — m IV, D. u, Ms. napararze; lm M. y «płyn otrzymywany przez zalanie wrzątkiem ziół, jagód, liści itp.» Napar z liści mięty, szałwii, z kwiatów rumianku, z owoców bzu czarnego. Napary ziołowe do picia, do płukania jamy ustnej, do mycia włosów.… …   Słownik języka polskiego

  • naparzyć — dk VIb, naparzyćrzę, naparzyćrzysz, naparzyćparz, naparzyćrzył, naparzyćrzony naparzać ndk I, naparzyćam, naparzyćasz, naparzyćają, naparzyćaj, naparzyćał, naparzyćany 1. «zalać coś wrzątkiem (np. zioła lecznicze, herbatę, kawę) w celu otrzymania …   Słownik języka polskiego

  • oparzyć — dk VIb, oparzyćrzę, oparzyćrzysz, oparz, oparzyćrzył, oparzyćrzony oparzać ndk I, oparzyćam, oparzyćasz, oparzyćają, oparzyćaj, oparzyćał, oparzyćany 1. tylko dk «uszkodzić tkankę skóry przez oblanie gorącym płynem, dotknięcie gorącym przedmiotem …   Słownik języka polskiego

  • poparzyć — dk VIb, poparzyćrzę, poparzyćrzysz, poparzyćparz, poparzyćrzył, poparzyćrzony «spowodować oparzenie, sparzenie; oparzyć w wielu miejscach, sparzyć jedno po drugim» Poparzyć kogoś dotkliwie wrzątkiem. Poparzyć sobie ręce kwasem. poparzyć się «ulec …   Słownik języka polskiego

  • prażucha — ż III, CMs. prażuchausze; lm D. prażuchauch 1. gw. «potrawa z prażonej mąki żytniej lub gryczanej, sparzonej wrzątkiem i okraszonej, zwykle słoniną» 2. zwykle w lm, gw. «kluski prażone» …   Słownik języka polskiego

  • rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»