-
1 oparzyć
(-ę, -ysz); vt perf(ogniem, gorącym przedmiotem) to burn; ( gorącym płynem) to scald; ( żrącą substancją) to burn, to scorch* * *pf.2. zwł. kulin. scald.pf.get burned; oparzyć się w rękę burn sb's hand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oparzyć
-
2 oparzyć
oparzyć się sich verbrennen -
3 oparzyć
oparzyć [ɔpaʒɨʨ̑]1) ( czymś gorącym) verbrennen2) ( żrącym środkiem chemicznym) verätzen\oparzyć się w palec sich +dat den Finger verbrennen -
4 oparzyć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обварить• обжечь• обжигать• ошпаривать• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• спалить• шпарить* * *oparz|yć\oparzyćony сов. обжечь; обварить, ошпарить (parą, wrzątkiem);● jak \oparzyćony как ошпаренный
* * *oparzony сов.обже́чь; обвари́ть, ошпа́рить (parą, wrzątkiem) -
5 oparzyć
1. brûler2. échauder -
6 oparzyć
1 dóigh 2 scalladh -
7 oparzyć
1. обпекти;2. обшпарити -
8 oparzyć
1 banlian2 bantal3 magbanlî -
9 oparzyć
garalmak; haplamak; otlamak; ötmek -
10 oparzyć
ζεματίζω -
11 oparzyć oparz·yć
-ę, -ysz1. vt pf1) (płomieniem, gorącym metalem) to burn2) (gorącą wodą) to scald3) (chemiczne) to burn2.oparzyć się vr pf to get burned -
12 oparzyć się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oparzyć się
-
13 oparzyć się
-
14 oparzyć\ się
сов. обжечься; обвариться, отпариться (parą, wrzątkiem) -
15 oparzyć się
[опажичь шіĕ]v.dkопектися, ошпаритися -
16 oparzyć się
1. обпектися;2. обшпаритися -
17 parz|yć
impf Ⅰ vt 1. (od gorąca) [asfalt, kwas] to burn; [wrzątek, zupa] to burn, to scald- parzyć kogoś w stopy to burn sb’s feet- parzyć kogoś w język to burn a. scald sb’s tongue- jej łzy parzyły mnie jak rozpalone żelazo książk., przen. it broke my heart to see her cry- torba z pieniędzmi niemal go parzyła książk., przen. he wanted to get rid of the money bag as soon as possible ⇒ sparzyć , oparzyć2. (jadem) to sting- pokrzywy parzyły go w nogi nettles stung his legs- parzące meduzy stinging jellyfish ⇒ sparzyć , oparzyć3. (zaparzać) to brew [kawę, herbatę, zioła]; to make [kawę, herbatę]- rytuał parzenia herbaty a tea-making ceremony- parzyć kawę w ekspresie to percolate coffee- świeżo parzona kawa freshly brewed/percolated coffee ⇒ zaparzyć4. (polać wrzątkiem) to scald [owoce, warzywa]; (gotować na parze) to steam [paszę]- ciasto parzone steamed dough ⇒ sparzyćⅡ parzyć się 1. (od gorąca) parzyć się w ręce/język to burn one’s hands/tongue (czymś with sth) ⇒ sparzyć się , oparzyć się 2. (czuć podrażnienie skóry) parzyliśmy się pokrzywami w nogi nettles stung our legs ⇒ sparzyć się 3. [herbata, kawa, zioła] to brew- herbata właśnie się parzy the tea is brewing a. has just been made ⇒ zaparzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > parz|yć
-
18 poparzyć
глаг.• обжечь* * *poparz|yć\poparzyćony сов. обжечь;\poparzyć wrzątkiem (parą) ошпарить (обварить) кипятком (паром); \poparzyć pokrzywą обжечь крапивой
+ oparzyć, sparzyć* * *poparzony сов.обже́чьpoparzyć wrzątkiem (parą) — ошпа́рить (обвари́ть) кипятко́м (па́ром)
poparzyć pokrzywą — обже́чь крапи́вой
Syn: -
19 sparzyć
глаг.• выжигать• гореть• жечь• жечься• обварить• обжечь• обжигать• ошпаривать• ошпарить• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• случить• спалить• шпарить* * *sparz|yć\sparzyćony сов. 1. обжечь;2. (zalać wrzątkiem) ошпарить+* * *sparzony сов.1) обже́чь2) ( zalać wrzątkiem) ошпа́ритьSyn: -
20 sparz|yć
pf Ⅰ vt 1. (oparzyć) [osoba, kwas, żelazko] to burn [osobę]; [zupa, wrzątek] to burn, to scald- sparzyć komuś/sobie palce to burn sb’s/one’s fingers- sparzył (sobie) usta/język herbatą he burnt his lips/tongue on his tea, the tea scalded his lips/tongue ⇒ parzyć2. (jadem) [pokrzywa, meduza] to sting [osobę]- sparzyć kogoś w nogę to sting sb’s leg ⇒ parzyć3. (polać wrzątkiem) to scald [owoce, narzędzia] ⇒ parzyć Ⅱ sparzyć się 1. (oparzyć się) to burn oneself; (cieczą) to scald oneself- sparzyć się w rękę/nogę to burn one’s hand/leg- sparzył się w usta/język herbatą he burnt his lips/tongue on his tea, the tea scalded his lips/tongue ⇒ parzyć się2. (jadem) sparzył się pokrzywą w nogę a nettle stung his leg ⇒ parzyć się 3. przen. (mieć złe doświadczenia) to get one’s fingers burnt przen. (na czymś on sth)■ kto się na gorącym sparzył, ten na zimne dmucha przysł. once bitten, twice shyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sparz|yć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
oparzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, oparzyćrzę, oparzyćrzy, oparzyćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oblewając, dotykając czymś gorącym lub żrącym środkiem chemicznym, uszkodzić powierzchnię ciała : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oparzyć — dk VIb, oparzyćrzę, oparzyćrzysz, oparz, oparzyćrzył, oparzyćrzony oparzać ndk I, oparzyćam, oparzyćasz, oparzyćają, oparzyćaj, oparzyćał, oparzyćany 1. tylko dk «uszkodzić tkankę skóry przez oblanie gorącym płynem, dotknięcie gorącym przedmiotem … Słownik języka polskiego
oparzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} oparzyć samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oparzyć się żelazkiem. Uważaj, żebyś się nie oparzył. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oparzyć — Ktoś zerwał się, skoczył, wyskoczył, wybiegł itp. jak oparzony «ktoś zerwał się, skoczył, wyskoczył, wybiegł itp. raptownie, szybko, bez zastanowienia»: Potężny chrząszcz uderzył w twarz inspektora, który podskoczył jak oparzony. A. Szklarski,… … Słownik frazeologiczny
oparzać — → oparzyć … Słownik języka polskiego
oparzenie — n I 1. rzecz. od oparzyć. 2. lm D. oparzenieeń «miejsce oparzone na ciele; oparzelina, oparzelizna» Oparzenie na twarzy, na rękach. oparzenie się rzecz. od oparzyć się … Słownik języka polskiego
spiec — dk XI, spiekę, spieczesz, spiecz, spiekł, spieczony, spiekłszy spiekać ndk I, spiecam, spiecasz, spiecają, spiecaj, spiecał, spiecany 1. «zbyt mocno opalić, osmalić, przypiec, wysuszyć; zrumienić coś; oparzyć» Spiec twarz na słońcu. Placek… … Słownik języka polskiego
skoczyć — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
skakać — 1. Skakać z radości «bardzo się cieszyć»: Podczas inspekcji Hania dygotała nerwowo, potem, gdy całość wypadła pomyślnie, prawie skakała z radości. T. Bojarska, Świtanie. 2. Skakać z tematu na temat «zmieniać często temat rozmowy, mówić co chwila… … Słownik frazeologiczny
wyskoczyć — żart. Wyskoczyć z butów, z ubrania itp. «zdjąć szybko i sprawnie buty, ubranie itp.»: Jarosław zdołał zręcznie wyskoczyć ze spodni (...). J. Machulski, P. Wereśniak, R. Zatorski, Kiler. Gnać, jechać, pędzić co koń wyskoczy zob. koń 2. Ktoś nie… … Słownik frazeologiczny
wyskakiwać — żart. Wyskoczyć z butów, z ubrania itp. «zdjąć szybko i sprawnie buty, ubranie itp.»: Jarosław zdołał zręcznie wyskoczyć ze spodni (...). J. Machulski, P. Wereśniak, R. Zatorski, Kiler. Gnać, jechać, pędzić co koń wyskoczy zob. koń 2. Ktoś nie… … Słownik frazeologiczny
