Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

vaults

  • 1 caverna

        caverna ae, f    [cavus], a hollow, cavity, cave, cavern, grotto, hole: terrae cavernae: curvae, rocky vaults, V.: caecae, O.: navium, holds.—Plur., reservoirs, Cu.
    * * *
    hollow/grotto/cavern/cave/crevice/hole; burrow/den; cavity (tooth); hold (ship); aperture; orifice (body); interior (Trojan horse); celestial sphere; "depths"

    Latin-English dictionary > caverna

  • 2 caverna

    căverna, ae, f. [cavus], a hollow, cavity, cave, cavern, grotto, hole:

    caverna terrae,

    Lucr. 6, 597; Cic. N. D. 2, 9, 25; 2, 60, 151: silicum, rocky vaults (of the interior of Aetna), Luc. 6, 683, for which curvae cavernae, Verg. A. 3, 674:

    imae,

    Ov. M. 5, 502; 6, 698:

    caecae,

    id. ib. 5, 639;

    15, 299: navium,

    the holds of ships, Cic. de Or. 3, 46, 180 Orell. N. cr.:

    puppis,

    Luc. 9, 110:

    aurium loco,

    Plin. 11, 37, 50, § 137:

    vasorum fictilium,

    id. 12, 3, 7, § 16:

    arboris,

    clefts, Gell. 15, 16, 3 al.:

    caeli,

    the vault of heaven, Lucr. 4, 171; 6, 252; Cic. Arat. 253:

    aetheriae,

    Lucr. 4, 391;

    aëris,

    Manil. 1, 202; the excrementary canal of animals, Plin. 8, 55, 81, § 218; 28, 8, 27, § 106; 30, 15, 47, § 137;

    hence, utraque (mulieris),

    Aus. Epigr. 71, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > caverna

  • 3 circino

    circĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [circinus], to make round, to round (perh. not anteAug.):

    arbores, quae in orbem ramos circinant,

    Plin. 17, 12, 17, § 88; 16, 38, 73, § 185:

    circinatum tympanum,

    id. 18, 34, 77, § 332:

    folia circinatae rotunditatis,

    id. 16, 23, 35, § 86 — Poet.: (Cyllenius) inclinat cursus, et easdem circinat auras, flies through in a circular course, * Ov. M. 2, 721:

    utque suos arcus per nubila circinat Iris,

    vaults, arches, Manil. 1, 710.

    Lewis & Short latin dictionary > circino

  • 4 cryptarius

    cryptārĭus, ii, m. [crypta], a superintendent of vaults, Inscr. Orell. 2566.

    Lewis & Short latin dictionary > cryptarius

  • 5 descendo

    dē-scendo, di, sum, 3 ( perf. redupl.: descendidit, Valer. Antias ap. Gell. 7, 4 fin.; and, descendiderant, Laber. ib.; perf.: desciderunt, Inscr. Frat. Arv. 13 Henzen.), v. n., to come down; and of inanimate subjects, to fall, sink down, to descend, opp. to ascendo (class. and freq.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ex equo,

    to alight, Cic. de Sen. 10, 34; Auct. B. Hisp. 15, 2;

    for which, equo,

    Sall. Hist. Fragm. 5, 13:

    sicut monte descenderat,

    id. J. 50, 2:

    e curru,

    Suet. Tib. 20:

    e tribunali,

    id. Claud. 15:

    de rostris,

    Cic. Vatin. 11:

    de templo,

    Liv. 44, 45:

    de caelo,

    id. 6, 18;

    for which, caelo,

    Hor. Od. 3, 4, 1:

    e caelo,

    Juv. 11, 27:

    caelo ab alto,

    Verg. A. 8, 423; cf.:

    vertice montis ab alto,

    id. ib. 7, 675; and:

    ab Histro (Da cus),

    id. G. 2, 497:

    ab Alpibus,

    Liv. 21, 32, 2; 27, 38, 6:

    monte,

    Verg. A. 4, 159:

    aggeribus Alpinis atque arce Monoeci,

    id. ib. 6, 831:

    antro Castalio,

    Ov. M. 3, 14:

    per clivum,

    id. F. 1, 263 et saep.—Indicating the terminus ad quem:

    in mare de caelo,

    Lucr. 6, 427:

    Juppiter in terras,

    id. 6, 402:

    in pon tum,

    Sil. 1, 607; 15, 152; cf.:

    caelo in hibernas undas,

    Verg. G. 4, 235:

    caelo ad suos honores templaque, etc.,

    Ov. F. 5, 551:

    in aestum,

    Lucr. 6, 402:

    in inferiorem ambulationem,

    Cic. Tusc. 4:

    in campos,

    Liv. 6, 737; cf. Curt. 9, 9:

    in Piraeum,

    Quint. 8, 6, 64 et saep.:

    ad naviculas,

    Cic. Ac. 2, 48 fin.:

    ad genitorem imas Erebi descendit ad umbras,

    Verg. A. 6, 404:

    sinus vestis infra genua,

    Curt. 6, 5 et saep. Poet. also with dat.:

    nocti, i. e. ad inferos,

    Sil. 13, 708; cf.

    Erebo,

    id. 13, 759.—With sup.:

    per quod oraculo utentes sciscitatum deos descendunt,

    Liv. 45, 27, 8.— Absol.:

    turbo descendit,

    Lucr. 6, 438; cf. Verg. E. 7, 60:

    asta ut descendam (sc. ex equo),

    dismount, alight, Plaut. As. 3, 3, 120; Suet. Galb. 18:

    descendens (sc. e lecto),

    Tib. 1, 5, 41:

    descendo (sc. de arce),

    Verg. A. 2, 632:

    umbrae descendentes (sc. ad inferos),

    Stat. S. 5, 5, 41.— Poet.: trepidi quoties nos descendentis arenae vidimus in partes, i. e. that seemed to sink as the wild beasts rose from the vaults, Calp. Ecl. 7, 69.—
    B.
    In partic.
    1.
    To go down, to go, to come, sc. from the dwelling-houses (which in Rome were mostly situated on eminences) to the forum, the comitia, etc.: in forum descendens, Crass. ap. Cic. de Or. 2, 66, 267; so, ad forum, Cic. Fragm. ap. Non. 538, 26; Q. Cic. Petit. cons. 14; Valer. Antias ap. Gell. 7, 9 fin.; Liv. 24, 7; 34, 1; cf.:

    fuge, quo descendere gestis,

    Hor. Ep. 1, 20, 5;

    Orell. ad loc.: ad comitia,

    Suet. Caes. 13 al.:

    de palatio et aedibus suis,

    Cic. Rosc. Am. 46.— Absol.:

    hodie non descendit Antonius,

    Cic. Phil. 2, 6, 15; id. Verr. 2, 2, 38; Liv. 2, 54; Sen. Ben. 3, 27 al. —
    b.
    Transf.:

    in causam,

    Cic. Phil. 8, 2; Liv. 36, 7; Tac. H. 3, 3:

    in partes,

    id. A. 15, 50. —
    c.
    Of land, etc., to sink, fall, slope:

    regio,

    Val. Fl. 1, 538.—
    d.
    Of forests whose wood is brought to the plain, Stat. Ach. 2, 115:

    Caucasus,

    Val. Fl. 7, 55.—
    e.
    Of water conveyed in pipes, to fall:

    subeat descendatque,

    Plin. 31, 6, 31, § 57; cf.

    of the sea: non magis descenderet aequor,

    Luc. 5, 338.—
    2.
    In milit. lang., to march down, sc. from an eminence [p. 555] into the plain:

    ex superioribus locis in planitiem,

    Caes. B. C. 3, 98; cf. id. ib. 3, 65, 2:

    qua (sc. de monte),

    Sall. J. 50, 3:

    inde (sc. de arce),

    Liv. 32, 32; cf. id. 7, 29:

    in aequum locum,

    Caes. B. G. 7, 53, 2;

    for which, in aequum,

    Liv. 1, 12:

    in campum omnibus copiis,

    id. 23, 29:

    in plana,

    Front. Strat. 2, 5, 18:

    ad Alexandriam,

    Liv. 45, 12 et saep.— Absol., Liv. 44, 5; Front. Strat. 3, 17, 9:

    ad laevam,

    Sall. J. 55 al. —With supine:

    praedatum in agros Romanos,

    Liv. 3, 10, 4; 10, 31, 2.—Hence,
    b.
    Transf.:

    in aciem,

    to go into battle, to engage, Liv. 8, 8; 23, 29; Front. Strat. 1, 11, 11 al.:

    in proelium,

    id. ib. 2, 1, 10; Just. 21, 2, 5:

    in certamen,

    Cic. Tusc. 2, 26:

    ad pugnam, ad tales pugnas,

    Val. Fl. 3, 518; Juv. 7, 173; Front. Strat. 2, 1, 11; 2, 5, 41;

    and even, in bellum,

    Just. 15, 4, 21; 38, 8, 1; cf.:

    in belli periculum,

    id. 15, 1, 2.—
    3.
    In medic. lang., of the excrements: to pass off, pass through, Cels. 2, 4 fin.:

    olera,

    id. 1, 6:

    alvus,

    id. 2, 7.—
    4.
    Pregn., to sink down, penetrate into any thing (freq. only after the Aug. per.;

    not in Cic. and Caes.): ferrum in corpus,

    Liv. 1, 41; cf. Sil. 16, 544:

    toto descendit in ilia ferro,

    Ov. M. 3, 67:

    (harundo) in caput,

    Luc. 6, 216; cf.:

    in jugulos gladiis descendebant (hostes),

    Flor. 3, 10, 13:

    ense in jugulos,

    Claud. B. Get. 601:

    in terram (fulmen),

    Plin. 2, 55, 56, § 146:

    in rimam calamus,

    id. 17, 14, 24, § 102:

    subjacens soli duritia non patitur in altum descendere (radices), lapathi radix ad tria cubita,

    Plin. 19, 6, 31, § 98 et saep.:

    toto corpore pestis,

    Verg. A. 5, 683:

    galeas vetant descendere cristae,

    to sink down, Stat. Th. 9, 262. —
    5.
    In an obscene sense, Catull. 112, 2; Juv. 11, 163.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen. (esp. freq. in Quint.), to descend, etc.:

    a vita pastorali ad agriculturam,

    Varr. R. R. 2, 1, 3 sq.; cf.:

    ad aliquem,

    Just. 1, 4, 1:

    usus in nostram aetatem descendit,

    Quint. 1, 11, 18:

    (vox) attollitur concitatis affectibus, compositis descendit,

    id. 11, 3, 65; cf. id. 9, 4, 92:

    grammatici omnes in hanc descendent rerum tenuitatem,

    id. 1, 4, 7 et saep.:

    in omnia familiaritatis officia,

    Plin. Pan. 85, 5.— Pass. impers.:

    eo contemptionis descensum, ut, etc.,

    Tac. A. 15, 1 et saep.:

    si quid tamen olim Scripseris, in Maeci descendat judicis aures,

    Hor. A. P. 387:

    si descendere ad ipsum Ordine perpetuo quaeris sunt hujus origo Ilus et Assaracus, etc.,

    Ov. M. 11, 754.—
    B.
    In partic.
    1.
    (Acc. to no. I. A. 4.) To sink deep into, to penetrate deeply:

    quod verbum in pectus Jugurthae altius, quam quisquam ratus erat, descendit,

    Sall. J. 11, 7; cf.:

    ut altius injuriae quam merita descendant,

    Sen. Ben. 1, 1 med.; id. Contr. 1 praef.; Spart. Ant. Get. 6:

    cura in animos Patrum,

    Liv. 3, 52; cf.:

    qui (metus deorum) cum descendere ad animos... non posset,

    id. 1, 19:

    nemo in sese tentat descendere,

    to examine himself, Pers. 4, 23.—
    2.
    To lower one's self, descend to an act or employment, etc.; to yield, agree to any act, esp. to one which is unpleasant or wrong (freq. in Cic. and Caes.; cf. Orell. ad Cic. Cael. 2, and Fabri ad Liv. 23, 14, 3).—Constr. with ad, very rarely with in or absol.:

    senes ad ludum adolescentium descendant,

    Cic. Rep. 1, 43; cf. id. de Or. 2, 6:

    ad calamitatum societates,

    id. Lael. 17, 64:

    sua voluntate sapientem descendere ad rationes civitatis non solere,

    id. Rep. 1, 6 al.:

    ad ejusmodi consilium,

    Caes. B. G. 5, 29, 5:

    ad innocentium supplicia,

    id. ib. 6, 16 fin.:

    ad vim atque ad arma,

    id. ib. 7, 33:

    ad gravissimas verborum contumelias,

    id. B. C. 3, 83:

    ad accusandum, ad inimicitias,

    Cic. Mur. 27, 56; id. Sest. 41, 89; cf. id. Div. in Caecil. 1: ad extrema, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:

    ad frontis urbanae praemia,

    Hor. Ep. 1, 9, 11:

    preces in omnes,

    Verg. A. 5, 782:

    videte, quo descendam, judices,

    Cic. Font. 1, 2; cf. id. Verr. 2, 1, 38; Caes. B. C. 1, 81, 5:

    ad intellectum audientis,

    Quint. 1, 2, 27:

    ad minutissima opera,

    id. 1, 12, 14; 4, 2, 15: placet mihi ista defensio;

    descendo,

    I acquiesce, id. ib. 2, 2, 72.—
    3.
    (Mostly ante-Aug.) To descend or proceed from any person or thing:

    ex gradu ascendentium vel descendentium uxorem ducere,

    Dig. 23, 2, 68 et saep.:

    quod genus liberalitatis ex jure gentium descendit,

    ib. 43, 26, 1; cf. ib. 18, 1, 57 fin.:

    a Platone,

    Plin. 22, 24, 51, § 111; Lampr. Alex. Sev. 43.—Hence, subst.: dē-scendens, entis, m. and f., a descendant; plur. descendentes, posterity, Dig. 23, 2, 68. —
    4.
    (In Quint.) To depart, deviate, differ from:

    tantum ab eo defluebat, quantum ille (sc. Seneca) ab antiquis descenderat,

    Quint. 10, 1, 126; id. 3, 5, 8.
    The passive is very rare, Plin.
    2, 16, 13, § 71; Prud. Apoth. 1075.

    Lewis & Short latin dictionary > descendo

  • 6 fornix

    fornix, ĭcis, m., an arch or vault (cf.: camera, testudo, tholus, lacunar).
    I.
    Lit.:

    Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,

    Sen. Ep. 90 med.:

    si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,

    Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:

    aqua fornicibus structis perducta (Romam),

    Plin. 31, 3, 24, § 41:

    conspicio adverso fornice portas,

    the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:

    fornices in muro erant apti ad excurrendum,

    vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—
    B.
    In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;

    also called Fornix Fabianus,

    Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:

    Arcus Fabianus,

    Sen. Const. Sap. 1); and:

    Fornix Fabii,

    Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.—
    II.
    Transf., a brothel, bagnio, stew, situated in underground vaults, Hor. S. 1, 2, 30 sq.; id. Ep. 1, 14, 21; Juv. 3, 156; 11, 171.—Hence, transf., of one who gave himself up to prostitution:

    (Caesarem) Curio stabulum Nicomedis et Bithynicum fornicem dicit,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > fornix

  • 7 Fornix Fabius

    fornix, ĭcis, m., an arch or vault (cf.: camera, testudo, tholus, lacunar).
    I.
    Lit.:

    Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,

    Sen. Ep. 90 med.:

    si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,

    Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:

    aqua fornicibus structis perducta (Romam),

    Plin. 31, 3, 24, § 41:

    conspicio adverso fornice portas,

    the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:

    fornices in muro erant apti ad excurrendum,

    vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—
    B.
    In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;

    also called Fornix Fabianus,

    Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:

    Arcus Fabianus,

    Sen. Const. Sap. 1); and:

    Fornix Fabii,

    Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.—
    II.
    Transf., a brothel, bagnio, stew, situated in underground vaults, Hor. S. 1, 2, 30 sq.; id. Ep. 1, 14, 21; Juv. 3, 156; 11, 171.—Hence, transf., of one who gave himself up to prostitution:

    (Caesarem) Curio stabulum Nicomedis et Bithynicum fornicem dicit,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Fornix Fabius

  • 8 suspendo

    suspendo, di, sum, 3, v. a. [sus, from subs, for sub; v. sub, III., and pendo], to hang up, hang, suspend (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    pernas suspendito in vento biduum... suspendito in fumo biduum... suspendito in carnario,

    Cato, R. R. 162, 3:

    aliquid in fumo,

    Plin. 30, 4, 11, § 31:

    suspensae in litore vestes,

    Lucr. 1, 305:

    religata ad pinnam muri reste suspensus,

    Liv. 8, 16, 9:

    oscilla ex altā pinu,

    Verg. G. 2, 389:

    columbam malo ab alto,

    id. A. 5, 489:

    tignis nidum suspendat hirundo,

    id. G. 4, 307:

    habilem arcum umeris,

    id. A. 1, 318:

    stamina telā,

    Ov. M. 6, 576:

    aliquid collo,

    Plin. 37, 9, 40, § 124:

    (ranae) suspensae pedibus,

    id. 32, 8, 29, § 92; Col. 7, 10, 3:

    aliquid e collo,

    Plin. 23, 7, 63, § 125:

    allium super prunas,

    id. 19, 6, 34, § 115:

    vitem sub ramo,

    id. 17, 23, 35, § 209:

    cocleam in fumo,

    id. 30, 4, 11, § 31: aliquid lance, to weigh, Pert. 4, 10; cf.:

    in trutinā Homerum,

    Juv. 6, 438:

    suspendi a jugulis suis gladios obsecrantes,

    Amm. 17, 12, 16:

    se suspendit fenestrā,

    i. e. to look out, App. M. p. 148, 6.— Poet.:

    nec sua credulitas piscem suspenderat hamo,

    had hung, caught, Ov. M. 15, 101.—In a Greek construction: [p. 1820] (pueri) laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, with their satchels hanging on their arms, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., of persons.
    a.
    To choke to death by hanging, to hang (cf.:

    suffoco, strangulo): capias restim ac te suspendas,

    Plaut. Poen. 1, 2, 184; cf. id. Pers. 5, 2, 34:

    nisi me suspendo, occidi,

    id. Rud. 5, 3 59:

    se suspendere,

    id. Trin. 2, 4, 135; Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129; id. Att. 13, 40, 1: caput obnubito: arbori infelici suspendito, Lex. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 6:

    uxorem suam suspendisse se de ficu,

    Cic. de Or. 2, 69, 278:

    se e ficu,

    Quint. 6, 3, 88:

    hominem in oleastro,

    Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57:

    more vel intereas capti suspensus Achaei,

    Ov. Ib. 297:

    aliquem in furcā,

    Dig. 48, 13, 6; cf.:

    virgines, quae corporibus suspensis demortuae forent,

    Gell. 15, 10, 2.—
    b.
    To hang at the whipping-post; pass., to be flogged, Amm. 15, 7, 4.—
    2.
    Of offerings in a temple, to hang up, dedicate, consecrate:

    votas vestes,

    Verg. A. 12, 769; cf. id. ib. 9, 408:

    arma capta patri Quirino,

    id. ib. 6, 859:

    vestimenta maris deo,

    Hor. C. 1, 5, 15:

    insignia,

    Tib. 2, 4, 23.—
    3.
    Esp., of buildings, to build upon arches or vaults, to arch or vault: primus balneola suspendit, Cic. Fragm. ap. Non. 194, 14; cf. id. Top. 4, 22:

    pavimenta,

    Pall. 1, 20, 2:

    cameras harundinibus,

    to arch over, Plin. 16, 36, 64, § 156:

    castra saxis praeruptis,

    to build on, Sil. 3, 556:

    velabra,

    Amm. 14, 6, 25:

    duo tigna... suspenderent eam contignationem,

    propped up, supported, Caes. B. C. 2, 9, 2; cf. id. ib. § 5.—
    b.
    Transf. (with esp. reference to the thing beneath), to prop up, hold up, support:

    muro suspenso furculis,

    Liv. 38, 7, 9:

    agentem ex imo rimas insulam,

    Sen. Ben. 6, 15, 5:

    tellus ligneis columnis suspenditur,

    Plin. 33, 4, 21, § 68:

    dolia subjectis parvis tribus lapidibus suspenduntur,

    Col. 12, 18, 6; cf. id. 2, 15, 6; 3, 13, 8:

    orbis Libycos Indis dentibus,

    tables with ivory feet, Mart. 2, 43, 9:

    cum terra levis virgultaque molem suspendant,

    Luc. 3, 397; Petr. 135:

    pes summis digitis suspenditur,

    is raised on tiptoe, Quint. 11, 3, 125.—
    c.
    Esp., of ploughing, etc., to lift up, raise:

    si non fuerit tellus fecunda... tenui sat erit suspendere sulco,

    Verg. G. 1, 68:

    ripas... litora multo vomere suspendere,

    Stat. Th. 4, 181; cf.:

    vineam in summā terrā suspendere,

    Col. 3, 13.—
    II.
    Trop.; pass. suspendi, to depend, rest, etc.
    A.
    In gen. (very rare):

    extrinsecus aut bene aut male vivendi suspensas habere rationes,

    dependent upon externals, Cic. Fam. 5, 13, 1:

    cui viro ex se ipso apta sunt omnia, nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere, etc.,

    id. Tusc. 5, 12, 36:

    genus, ex quo ceterae species suspensae sunt,

    Sen. Ep. 58, 7:

    numquam crediderim felicem ex felicitate suspensum,

    id. ib. 98, 1.—
    B.
    In partic., to cause to be suspended, i. e.,
    1.
    To make uncertain or doubtful, to keep in suspense:

    medio responso rem suspenderunt,

    Liv. 39, 29, 1:

    illa Suspendit animos fictā gravitate rogantum,

    Ov. M. 7, 308:

    ea res omnium animos exspectatione suspenderat,

    Curt. 9, 7, 20:

    aliquem exspectatione,

    Plin. Ep. 2, 20, 3:

    diu judicum animos,

    Quint. 9, 2, 22; cf.:

    senatum ambiguis responsis,

    Suet. Tib. 24:

    suspensa ac velut dubitans oratio,

    Quint. 10, 7, 22:

    exspectationem,

    Curt. 7, 4, 14; cf. infra, in the P. a. —
    2.
    To stay, stop, check, interrupt, suspend (syn. supprimo):

    nec jam suspendere fletum Sustinet,

    Ov. F. 4, 849:

    lacrimas,

    id. Am. 1, 7, 57:

    spiritum,

    Quint. 1, 8, 1:

    sermonem,

    Quint. 11, 3, 35 sq.:

    fluxiones oculorum,

    Plin. 28, 7, 21, § 73:

    epiphoras,

    id. 25, 12, 91, § 143:

    causas morbi,

    Veg. Vet. 3, 65, 5:

    gressum,

    id. ib. 2, 55, 3:

    manum tuam,

    id. ib. 2, 40, 3; cf. P. a. 2. infra. —
    * 3.
    To hang or fix upon something:

    suspendit pictā vultum mentemque tabellā,

    Hor. Ep. 2, 1, 97.—
    4.
    Aliquem or aliquid naso (adunco), to turn up one ' s nose at, to sneer at a person or thing (Horatian):

    naso suspendis adunco Ignotos,

    Hor. S. 1, 6, 5:

    Balatro suspendens omnia naso,

    id. ib. 2, 8, 64.—
    5.
    Of a temporary removal from office, to suspend:

    duobus hunc (episcopum) mensibus, Greg. M. Ep. 3, 46: ab officio suspensus,

    id. ib. —Hence, suspen-sus, a, um, P. a.
    A.
    Lit. (mostly poet. and in post-Aug-prose).
    1.
    Raised, elerated, suspended: Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic. Agr. 2, 35, 96; so,

    saxis suspensam hanc aspice rupem,

    Verg. A. 8, 190: equi illi Neptunii, qui per undas currus suspensos rapuisse dicuntur, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 27, 67; cf.:

    vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter,

    skimming lightly over the waters, Verg. A. 7, 810:

    (corus) suspensum in terras portat mare,

    raised on high, Sil. 1, 470:

    suspensis auribus,

    Prop. 3, 6 (4, 5), 8:

    aura suspensa levisque,

    Lucr. 3, 196:

    terra,

    loosened, loose, Col. 11, 3, 54:

    suspensissimum pastinatum,

    id. 3, 13, 7:

    (oliva) inicitur quam mundissimis molis suspensis ne nucleus frangatur,

    id. 12, 51, 2, and 54, 2:

    radix suspensa pariter et mersa,

    Plin. Ep. 8, 20, 6:

    suspensum inter nubila corpus,

    Sil. 12, 94; 1, 470:

    loco ab umore suspenso,

    Pall. 1, 40, 1:

    alituum suspensa cohors,

    Sen. Phoen. 77.—
    2.
    Transf., suspended, i. e. pressing or touching lightly, light:

    suspenso gradu placide ire perrexi,

    on tiptoe, Ter. Phorm. 5, 6, 28; so,

    gradu,

    Ov. F. 1, 426; 6, 338; cf.:

    evagata noctu suspenso pede,

    Phaedr. 2, 4, 18:

    pedes,

    Sen. Contr. 1 praef. fin.:

    suspensa levans digitis vestigia primis,

    Verg. Cir. 212:

    vestigia,

    Sil. 15, 617:

    suspensā manu commendare aliquem,

    slightly, Plin. Ep. 6, 12, 1:

    suspensis dentibus,

    Lucr. 5, 1069:

    suspensis passibus,

    Amm. 14, 2, 31:

    molis suspensis,

    Col. 12, 51, 2; 12, 54, 2.—
    B.
    Trop.
    1.
    Uncertain, hovering, doubtful, wavering, hesitating, in suspense, undetermined, anxious (the predom. and class. signif.;

    syn.: incertus, dubius): nolo suspensam et incertam plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione pendere,

    Cic. Agr. 2, 25, 66; cf.:

    civitas suspensa metu,

    id. ib. 1, 8, 23:

    suspensum me tenes,

    id. Att. 10, 1, 2:

    maneo Thessalonicae suspensus,

    id. ib. 3, 8, 2; Hirt. B. G. 8, 43:

    tot populos inter spem metumque suspensos animi habetis,

    Liv. 8, 13:

    suspensus animus et sollicitus,

    Cic. Att. 2, 18, 1:

    suspenso animo exspectare, quod quis agat,

    id. ib. 4, 15, 10:

    animus,

    id. de Or. 1, 56, 239; id. Fam. 16, 3, 2; id. Verr. 2, 5, 6, § 14:

    animus suspensus curis majoribus,

    id. Phil. 7, 1, 1:

    auditā inspectāque re, omnia suspensa neutro inclinatis sententiis reliquere,

    Liv. 34, 62, 16:

    dimissis suspensā re legatis,

    id. 31, 32, 5.— Comp.:

    exercitus suspensiore animo, Auct. B. Afr. 48, 3: suspensus incertusque vultus, coloris mutatio,

    Cic. Clu. 19, 54; 3, 8; cf.: hominum exspectationem et spem rei publicae suspensam tenere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 1; Cic. Fam. 11, 8, 1:

    suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus,

    Plin. Ep. 6, 20, 19:

    pro homine amicissimo,

    id. ib. 8, 5, 3:

    munera suspensi plena timoris,

    Ov. H. 16, 84 Ruhnk.:

    suspensa et obscura verba,

    Tac. A. 1, 11.— Neutr. absol.:

    quare non semper illam (nequitiam) in suspenso relinquam?

    Sen. Ep. 97, 14:

    est suspensum et anxium, de eo, quem ardentissime diligas, interdum nihil scire,

    Plin. Ep. 6, 4, 3:

    rem totam in suspenso reliqui,

    id. ib. 10, 31 (40), 4:

    ipse in suspenso tenuit,

    Tac. H. 1, 78 fin.:

    si adhuc in suspenso sit statuta libertas,

    Dig. 9, 4, 15; Just. Inst. 1, 12, 5.—
    2.
    Of goods held under a lien or judgment:

    suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus ejus me obligaturus,

    Sen. Ben. 4, 12, 3.—
    3.
    Dependent:

    qui fideles nobis socii, qui dubii suspensaeque ex fortunā fidei,

    Liv. 44, 18, 4:

    animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos,

    id. 4, 32, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > suspendo

См. также в других словарях:

  • vaults — vɔːlt n. arch, dome; room with an arch or a dome; secure room for storing money or valuables; underground burial chamber; pole vaulting v. leap up or over (especially with the help of the hands or a vaulting pole); rising up suddenly (as to… …   English contemporary dictionary

  • vaults — plural of vault present third singular of vault …   Useful english dictionary

  • Edinburgh Vaults — The Edinburgh Vaults or South Bridge Vaults are a series of rooms under the South Bridge in Edinburgh, Scotland.Edinburgh was a growing community in the late 18th century and two bridges were built to facilitate the expansion, North Bridge and… …   Wikipedia

  • London Silver Vaults — Coordinates: 51°31′03″N 0°06′47″W / 51.517483°N 0.112943°W / 51.517483; 0.112943 …   Wikipedia

  • Imperial Crypt Vaults — The Imperial Crypt Vaults are the various chambers of the Imperial Crypt in Vienna in which most members of the senior lines of the Habsburg dynasty, the hereditary Emperors of the Holy Roman Empire, have been entombed, beginning in 1632.The… …   Wikipedia

  • Diggin' in dah Vaults — Compilation album by Black Moon Released October 29, 1996 Recorded 1992 1 …   Wikipedia

  • Diggin' In Dah Vaults (álbum de Black Moon) — Saltar a navegación, búsqueda Diggin In Da Vaults Álbum compilatorio de Black Moon Publicación Octubre 25, 1996 Género(s) Rap / Hip Hop …   Wikipedia Español

  • List of architectural vaults — The following is a list of arched structures known in architecture as vaults.* Ambulatory vault – the covered portion of the covered passage around a cloister. Often written in the context of an ambulatory vault mosaic. * Annular vault – A Barrel …   Wikipedia

  • Stories from the Vaults — Hosted by actor Tom Cavanagh, Stories from the Vaults is a humorous and quirky series of 30 minute shows featuring a behind the scenes look at the Smithsonian Institution, the world s largest museum complex. The new series, produced by… …   Wikipedia

  • Come to the Sunshine: Soft Pop Nuggets from the WEA Vaults — Studio album by Various Artists Released March 11, 2004 …   Wikipedia

  • Time Vaults — Album par Van der Graaf Generator Sortie 1982 Enregistrement 1971 1975 à Rockfield, Norton Canon, Ross on Wye et Crowborough (Royaume Uni) Genre rock prog …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»