-
1 caput
caput itis, n [CAP-], the head: Capillus circum caput Reiectus, T.: caput obnubito, L.: capitis nives, H.: capite operto: aperire: velare, L.: abscindere cervicibus: capite demisso: attollere, O.: extollere, to become bold: breve (equi), H.: coronatum (bovis), Tb.: per caput pedesque ire, heels over head, Ct.: dux cum exercitu supra caput est, i. e. is ready to fall upon us, S.: capita conferre, to lay heads together, i. e. to confer in secret, L.: caput aut collum petere, strike at the vital parts: haec alias inter caput extulit urbes, towers, i. e. excels, V.: aliena negotia Per caput saliunt, run through the head, i. e. the mind, H.: capitis labor, mental exertion, H. — Meton., the head, top, summit, point, end, extremity: iocur sine capite (of a sacrifice), L.: in extis, O.: tignorum, Cs.: cornu duxit, donec curvata coirent capita, the ends, V. — The origin, source, spring, head (of a river), L.: caput unde erumpit Enipeus, V.: celsis caput urbibus exit, my source springs among great cities, V.—The mouth, embouchure (rare): multis capitibus in Oceanum influit, Cs.—Of plants: diducere terram ad capita, the roots, V.: papavera demisere caput, the heads, V.: capitum iugatio, branches (of the vine). — Of mountains, the summit: capita aspera montis, V. — Of persons, a head, person: ridiculum caput! T.: carum, V.: duo haec capita taeterrima: ignota, L.: di capiti ipsius reservent, for himself, V.: capiti cane talia Dardanio rebusque tuis, i. e. for Aeneas and yourself, V.: Perfidum, H.: de sacrando cum bonis capite alcuius, L.: ut caput Iovi sacraretur, L.—With numerals: capitum Helvetiorum milia CCLXIII, souls, Cs.: nullum caput Proserpina fugit, H.: in capita, to each person, L.; cf. sus Triginta capitum fetūs enixa, V.—Fig., life, physical life: Capitis periculum adire, to risk life, T.: caput obiectare periclis, V.: capitis poena, capital punishment, Cs.: certamen capitis et famae: ut capite dimices tuo, L.: caput offerre pro patriā: patrium tibi crede caput (i. e. patris vitam), O.: accusatus capitis absolvitur, of a capital crime, N.: Sthenium capite damnare.—Civil life, personality, civil rights, liberty and citizenship: capitis causae, involving citizenship: iudicium capitis: capitis deminutio, loss of civil rights, Cs.—Poet.: capitis minor, H.—Of persons, a leader, chief, guide: concitandorum Graecorum: capita nominis Latini, heads, chiefs, L.: ut se Suevorum caput credant, chief tribe, Ta.: capita coniurationis securi percussi, L.: illic est huic rei caput, author, contriver, T.: ab illo fonte et capite Socrate: corpori valido caput deerat, leader, L.: ipsum Expugnare caput, the great man himself, H. —A head, chief, capital: Thebae totius Graeciae, first city, N.: Roma, orbis terrarum, L.: castellum eius regionis, principal place, L.: Romam caput Latio esse, L.: ius nigrum, cenae caput, principal dish: fundus, vestrae pecuniae, chief source of income: caput esse artis, decere, the note, characteristic: ad consilium de re p. dandum caput est nosse rem p., first qualification: caput litterarum cum alquo, reason for corresponding: Epicuri, chief dogma: caput belli et summa, V.—In writings, a division, paragraph, chapter: legis: caput Annianum de hereditatibus, passage in the will of A.— Of money, the principal sum, capital, stock: quibus ille de capite dempsisset, reduced their debts: de capite deducite alqd, L.: Quinas hic capiti mercedes exsecet, extort sixty per centum, H.* * *head; person; life; leader; top; source/mouth (river); capital (punishment); heading; chapter, principal division -
2 cōnītor
cōnītor (not conn-), nīsus or nīxus, ī [com- + nitor], dep., to put forth all one's strength, make an effort, strive, struggle, endeavor: omnes conisi hostem avertunt, L.: valido corpore: dextrā, V.: omnibus copiis, L.: uno animo invadere hostem, L.: sese ut erigant.—To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach: summā in iugum virtute, Cs.: in unum locum, L.—To labor, be in labor: Spem gregis conixa reliquit, V.—Fig., to endeavor, struggle: ut omnes intellegant: ratio conixa per se, putting forth her own energy: ad convincendum eum, Ta.: omnibus copiis, L.* * *Iconiti, conisus sum V DEPstrain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach)IIconiti, conixus sum V DEPstrain, strive (physically); put forth; endeavor eagerly; struggle (to reach) -
3 per-ūrō
per-ūrō —, ūstus, ere, to burn up, waste by fire: perusti late agri, L.—To heat, burn, inflame: sitis fatigatos perurebat, Cu.—To inflame, gall, rub sore: peruste funibus latus, with your side galled, H.: oneri colla perusta, O.—To nip, pinch: terra perusta gelu, O.—Fig., to burn, inflame, consume: hominem perustum gloriā volunt ince<*> dere: valido peruri aestu, O.: intestina perurens, i. e. stirring wrath, Ct. -
4 bidens
bĭdens (old form duidens), entis (abl. bidenti, Lucr. 5, 209; Verg. Cir. 212; Pomp. ap. Gell. 16, 6, 7:I.bidente,
Tib. 2, 3, 6; Verg. Cat. 8, 9; Plin. 17, 21, 35, § 159; gen. plur. bidentium, Hor. C. 3, 23, 14:bidentum,
Ov. M. 15, 575), adj. [bis-dens], with two teeth (not in Cic.).Adj.A.Lit.:B.amica, i.e. anus,
Auct. Priap. 82: bos, Paul. ex Fest. p. 35 Müll.:hostiae,
Plin. 8, 51, 77, § 206.—Transf., with two prongs, points, etc.:II.ancora,
Plin. 7, 56, 57, § 209:forfex,
Verg. Cat. 8, 9:ferrum = forfex,
id. Cir. 212.—Subst.A.Masc., a heavy hoe or mattock with two crooked iron teeth; Gr. dikella: valido bidenti ingemere, Lucr. 5, 209: Tib. 1, 1, 29; 1, 10, 49; 2, 3, 6:B.glaebam fran/gere bidentibus,
Verg. G. 2, 400:duros jactare bidentis,
id. ib. 2, 355:durus bidens et vomer aduncus,
Ov. F. 4, 927:bidentibus soli terga convertere,
Col. 4, 14, 1; 4, 17, 8; Pall. Jul. 5; cf. id. ib. 1, 43, 1; Dig. 33, 7, 8 al.—Hence, meton. for agriculture:bidentis amans,
Juv. 3, 228.—Fem. (old form duidens, Paul. ex Fest. p. 66 Müll.; cf. the letter B), an animal for sacrifice (swine, sheep, ox): bidentes hostiae, quae per aetatem duos dentes altiores habent, Jul. Hyg. ap. Gell. 16, 6, 14: bidentes sunt oves duos dentes longiores ceteris habentes, Paul. ex Fest. p. 33 Müll.; Isid. Orig. 12, 1, 9. It is more correct to understand by bidens an animal for sacrifice whose two rows of teeth are complete; cf. Paul. ex Fest. p. 4 Müll.: ambidens sive bidens ovis appellabatur, quae superioribus et inferioribus est dentibus, and in Heb., the dual of, of the two rows of teeth; v. Gesen. Heb. Lex. under:mactant lectas de more bidentīs Legiferae Cereri,
Verg. A. 4, 57 Forbig. ad loc; id. ib. 7, 93; 12, 170; * Hor. C. 3, 23, 14; Ov. M. 10, 227; 15, 575; Pompon. ap. Gell. 16, 6, 7; Plin. 8, 51, 77, § 206.— Transf. from the lang. of offerings to a general use = ovis, a sheep, Phaedr. 1, 17, 8. -
5 capud
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
6 caput
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
7 conitor
cō-nītor (less correctly con-nītor; cf.I.Ritschl, Opusc. II. 448 sq.), nisus or nix us (conisus,
Plaut. Mil. 1, 1, 29; Liv. 1, 33, 5; 3, 63, 4 et saep.; Val. Max. 2, 7, 2; Ser. Ep. 94, 31; Val. Fl. 3, 193; Sil. 2, 629; Tac. A. 11, 31; 15, 42 al.:conixus,
Cic. Tusc. 2, 21, 47 B. and K.; id. N. D. 2, 43, 110; Lucr. 2, 160; Verg. E. 1, 15; id. A. 5, 264 et saep.; Liv. 3, 70, 5 al.; Plin. 8, 8, 8, § 26; Sil. 9, 379; Tac. H. 4, 53; Gell. 15, 16, 4), 3, v. dep. ( inf. conitier, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44; cf. Trag. Rel. p. 284 Rib.), to put forth all one's strength, strive, struggle, endeavor.Lit., of physical exertion.A.In gen.a.Absol. or with abl. of means:b.pol si quidem Conisus esses, per corium, per viscera Perque os elephanti transmineret bracchium,
Plaut. Mil. 1, 1, 29: dein ejus germanum cornibus conitier, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44 (Trag. Praet. v. 23 Rib.):corniger est valido conixus corpore taurus,
Cic. N. D. 2, 43, 110; cf.:atque genu flexo Taurus conititur ingens,
id. Arat. 290 (536):illam famuli ferebant, conixi umeris,
Verg. A. 5, 264:dextrā,
id. ib. 5, 642:fert ingens toto conixus corpore saxum,
id. ib. 10, 127:adversis Conixi incurrunt hastis,
id. ib. 11, 613:undique omnes conisi hostem avertunt,
Liv. 3, 63, 4; 35, 5, 12:omnibus copiis conisus Ancus,
id. 1, 33, 5:tres juvenes conixi arborem unam evellebant,
id. 33, 5, 7; 41, 4, 2:Antiochus omnibus regni viribus conixus,
id. 33, 19, 9:ni equestre proelium conixi omni vi perficerent,
id. 3, 70, 5:totis conisus viribus,
Val. Fl. 3, 193:si coniterentur (mulae),
Dig. 9, 2, 52, § 2.—With inf.:c.coniterentur modo uno animo omnes invadere hostem,
Liv. 9, 31, 12 Weissenb. ad loc.:inligare conisa est,
Tac. A. 15, 51; Dig. 23, 3, 9, § 3.—With ut:d.(parvi) conituntur sese ut erigant,
Cic. Fin. 5, 15, 42.—With ad and acc.:B.ut rursus ad surgendum coniti non possent,
Curt. 7, 3, 13:ceteris ad convincendum eum conisis,
Tac. A. 15, 66:omnibus imperii nervis ad revocandam pristinae disciplinam militiae conisus est,
Val. Max. 2, 7, 2.—Esp.,1.To press upon, press toward, struggle toward, strive to reach; with in and acc. of place:2.equitatus summum in jugum virtute conititur,
Caes. B. C. 1, 46:in unum locum,
Liv. 31, 21, 10:praealtam in arborem,
Tac. A. 11, 31.—So poet., of a weapon:in hastam,
Sil. 10, 252.—Of things:in quem coepere locum conixa feruntur (primordia rerum),
Lucr. 2, 160.—To struggle in giving birth, to labor (cf. enitor):II.spem gregis, ah! silice in nudā conixa reliquit,
Verg. E. 1, 15. —Trop., of mental effort, etc.:praesto est domina omnium et regina, ratio, quae conixa per se et progressa longius, fit perfecta virtus,
putting forth her own energy, Cic. Tusc. 2, 21, 47:quantum coniti animo potes,
id. Off. 3, 2, 6. -
8 contorqueo
con-torquĕo, torsi, tortum (also -torsum, acc. to Prisc. 9, p. 871 P.), 2, v. a., to turn, twist, twirl, swing, whirl or brandish, etc. (class. in prose and poetry).I.Lit.A.Of weapons, arms, etc. (mostly poet.):B.telum contortum validis viribus,
Lucr. 1, 971; cf.:hastam viribus,
Ov. M. 5, 32:lenta spicula lacertis,
Verg. A. 7, 165:hastile adducto lacerto,
id. ib. 11, 561:cuspidem lacerto,
Ov. M. 8, 345:valido sceptrum lacerto,
id. ib. 5, 422:(hastile) certo contorquens dirigit ictu,
Verg. A. 12, 490:sed magnum stridens contorta phalarica venit,
id. ib. 9, 705:hastam In latus, etc.,
id. ib. 2, 52; Quint. 9, 4, 8:telum in eum,
Curt. 8, 14, 36.—Of other objects:* Cat.gubernaclum quolibet,
Lucr. 4, 904; cf.:membra quocumque volt,
Cic. Div. 1, 53, 120:tantum corpus,
Lucr. 4, 900:globum eā celeritate, etc.,
Cic. N. D. 1, 10, 24; id. Arat. 61: equum magnā vi, Poët. ap. Quint. 8, 6, 9:amnis in alium cursum contortos et deflexos videmus,
Cic. Div. 1, 19, 38:proram ad laevas undas,
Verg. A. 3, 562:silvas insano vortice,
whirling them round in its raging whirlpool, id. G. 1, 481; cf.64, 107:II.frementes aquas subitis verticibus,
Luc. 4, 102 Weber; cf. id. 3, 631; Sil. 3, 50:an omnis tempestas aeque mare illud contorqueat,
Sen. Ep. 79, 1 al.:vertex est contorta in se aqua,
Quint. 8, 2, 7:nubila fumo,
Sil. 4, 309.—Trop. (mostly in Cic. and of rhet. matters;A.the metaphor taken from missiles which are brandished, that they may be discharged with greater force): (auditor) tamquam machinatione aliquā tum ad severitatem, tum ad remissionem animi est contorquendus,
Cic. de Or. 2, 17, 72.—So of discourse that is thrown out violently or forcibly, hurled:Demosthenis non tam vibrarent fulmina illa, nisi numeris contorta ferrentur,
Cic. Or. 70, 234; cf. Quint. 10, 7, 14:quam rhetorice! quam copiose! quas sententias colligit! quae verba contorquet! ( = summā vi et impetu profert),
hurls forth, Cic. Tusc. 3, 26, 63; cf.:longas periodos uno spiritu,
Plin. Ep. 5, 20, 4:deinde contorquent et ita concludunt, etc.,
twist the argument, Cic. Div. 2, 51, 106.— Hence, contortus, a, um, P. a. (acc. to II.), of discourse.Brandished, hurled, full of motion, powerful, vehement, energetic, strong (rare;B.mostly in Cic.): contorta et acris oratio,
Cic. Or. 20, 66:vis (orationis),
Quint. 10, 7, 14:levibus mulcentur et contortis excitantur,
id. 9, 4, 116.—Involved, intricate, obscure, perplexed, complicated:contortae et difficiles res,
Cic. de Or. 1, 58, 250: contorta et aculeata quaedam sophismata, id. Ac. 2, 24, 75.— Adv.: con-tortē (acc. to II.), intricately, perplexedly:dicere,
Cic. Inv. 1, 20, 29; Auct. Her. 1, 9, 15. —* Comp.:concluduntur a Stoicis,
Cic. Tusc. 3, 10, 22.— Sup. not in use. -
9 corpus
corpus, ŏris, n. [cf. Sanscr. kar-, to make; Lat. creo], any object composed of materials perceptible by the senses, body, substance (opp. anima and animus; cf. the definition in Dig. 41, 3, 30 pr.).I.Lit. (very frequent in every period and species of composition).A.In gen., a body, whether living or lifeless:B.tangere aut tangi nisi corpus nulla potest res,
Lucr. 1, 305:animi voluptates et dolores nasci fatemur e corporis voluptatibus et doloribus, etc.,
Cic. Fin. 1, 17, 55; cf. id. Tusc. 4, 10, 23:vita, quae corpore et spiritu continetur,
id. Marcell. 9, 28:parvissima quaeque Corpora constabunt ex partibus infinitis,
Lucr. 1, 617:ignea rerum,
id. 1, 680:terraï,
id. 5, 236:acerbum Neptuni,
id. 2, 472:aquae,
id. 2, 232 et saep.— Poet., plur. for sing.:nudabant corpora (nymphae) venti,
Ov. M. 1, 527; Tib. 1, 8, 52 (cf. sômata, Soph. Elec. 1232).—In partic.1.The flesh of animal bodies:b.ossa subjecta corpori,
Cic. N. D. 2, 55, 139; cf. Quint. 1, prooem. § 24;12, 10, 5: amittere,
to become poor, lean, Lucr. 1, 1038; Cic. Fam. 7, 26, 2 fin.; cf.:abiit corpusque colorque,
Ov. H. 3, 141;and the opp. facere,
to become fat, to thrive, Cels. 7, 3 fin.; cf.:quo cibo fecisti tantum corporis,
Phaedr. 3, 7, 5.—In a play upon words:inque omni nusquam corpore corpus erat,
Mart. Spect. 7, 6.—Transf., the wood under the bark of a tree, Plin. 17, 24, 37, § 234.—Of discourse:2.nervis illis, quibus causa continetur, adiciunt superinducti corporis speciem,
the covering, integument, Quint. 5, 8, 2; 2, 10, 5:corpus eloquentiae facere,
the substance, the most essential part, id. 10, 1, 87; cf.:corpus orationis enervatur,
Petr. 2.—A lifeless body, a corpse, Caes. B. G. 2, 10; 2, 27; Liv. 32, 13, 8 et saep.; Ov. M. 7, 548; id. F. 2, 835 al.—In a double sense, Cic. Sull. 31, 89 Halm.— Poet., the souls of the dead, the shades or departed spirits, Verg. A. 6, 303; 6, 306.—3.As opposed to the head, the trunk, Ov. M. 11, 794.—4.In mal. part., the body, person:5.usuram ejus corporis cepit sibi,
Plaut. Am. prol. 108:illa quae corpus puplicat volgo suum,
id. Bacch. 4, 8, 22; id. Cist. 2, 3, 21; cf.:corpore quaestum facere,
id. Poen. 5, 3, 21 al.;v. quaestus.— Hence also,
the testicles, Phaedr. 3, 11, 3; Hor. S. 1, 2, 43.—Periphrastically for the individual, the person (esp. poet., to suggest that which is physically admirable or excellent;II.also freq. in the histt.): delecta virum corpora,
Verg. A. 2, 18; cf.:lectissima matrum,
id. ib. 9, 272:quo pulchrior alter non fuit, excepto corpore Turni,
id. ib. 7, 650;11, 690: septena quot annis Corpora natorum,
id. ib. 6, 22:ultor vestrae, fidissima corpora, mortis,
Ov. M. 3, 58; 7, 655:sororum,
Sil. 14, 105; Val. Fl. 2, 653:conjugum vestraque ac liberorum vestrorum,
Liv. 21, 13, 7; Tac. A. 4, 72 et saep.:uti corpora nostra ab injuriā tuta forent,
Sall. C. 33, 2; Liv. 9, 8, 5; 31, 46, 16:qui liberum corpus (sc. Virginiam) in servitutem addixissent,
id. 3, 56, 8; so,liberum,
Sall. C. 33, 2; Liv. 5, 22, 1; 29, 21, 6; Plin. Pan. 33, 1.—Of animals: corpora [p. 473] magna boum, heads, Verg. G. 3, 369:seu quis Pascit equos... Corpora praecipue matrum legat,
id. ib. 3, 51; id. A. 1, 193:pro tribus corporibus triginta milia talentum auri precatur accipias,
Curt. 4, 11, 6.—Meton., a whole composed of parts united, a body, frame, system, structure, community, corporation, etc.;of ships,
the framework, Caes. B. C. 1, 54.—Of fortifications:totum corpus coronā militum cingere,
Caes. B. G. 7, 72.—Of a land:Sicilia dirempta velut a corpore majore,
Just. 4, 1, 1.—Of the state:alterum (praeceptum Platonis), ut totum corpus rei publicae curent, nec dum partem aliquam tuentur, reliquas deserant,
Cic. Off. 1, 25, 85:quae (multitudo) coalescere in populi unius corpus poterat,
Liv. 1, 8, 1; cf. id. 34, 9, 3; and:nullum civitatis,
a political body, id. 26, 16, 9; 38, 9, 12; Tac. G. 39; Just. 3, 2, 2:totum corpus Macedoniae,
id. 7, 1, 12; Liv. 26, 16, 9:sui corporis regem creari,
id. 1, 17, 2:corpus mercatorum,
guild, Ambros. Ep. 20, 6:corpori valido caput deerat (sc. exercitui dux),
Liv. 5, 46, 5:oriundi ab Sabinis sui corporis creari regem volebant,
id. 1, 17, 2; cf. id. 4, 9, 4; 6, 34, 5 al.:fabrorum et naviculariorum,
Dig. 50, 6, 5:utros ejus habueris libros... duo enim sunt corpora... an utrosque, nescio,
Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4; so of a book, id. Fam. 5, 12, 4; Sen. Tranq. 9, 6; Suet. Gram. 6; Dig. 32, 50 al.; cf.:corpus omnis Romani juris,
Liv. 3, 34, 7;hence, Corpus Juris,
title of a Roman collection of laws, Cod. Just. 5, 13:rationum,
Dig. 40, 5, 37:patrimonii,
ib. 4, 2, 20:omnia maternae hereditatis,
ib. 4, 31, 79. -
10 impes
impĕs ( inp-; nom. given Prisc. 702 P., but used only in gen. and abl. sing.), pĕtis, m. [in-peto; cf. praepes], = impetus, violence, vehemence, force:II.impete vasto amnis fertur,
Ov. M. 3, 79:in juvenes certo sic impete sus fertur,
id. ib. 8, 359; Laev. ap. Gell. 19, 7, 8; Lucr. 4, 416; 903:non potuit nubes capere inpetis auctum,
id. 6, 327 sq.; 334; 591:valido impete quatere,
id. 2, 330; Sil. 13, 248.— Plur.:venti flamina ruunt impetibus crebris,
Lucr. 1, 293.— -
11 inpes
impĕs ( inp-; nom. given Prisc. 702 P., but used only in gen. and abl. sing.), pĕtis, m. [in-peto; cf. praepes], = impetus, violence, vehemence, force:II.impete vasto amnis fertur,
Ov. M. 3, 79:in juvenes certo sic impete sus fertur,
id. ib. 8, 359; Laev. ap. Gell. 19, 7, 8; Lucr. 4, 416; 903:non potuit nubes capere inpetis auctum,
id. 6, 327 sq.; 334; 591:valido impete quatere,
id. 2, 330; Sil. 13, 248.— Plur.:venti flamina ruunt impetibus crebris,
Lucr. 1, 293.— -
12 kaput
căpŭt ( kăp-căpud), ĭtis ( abl. sing. regularly capite:I.capiti,
Cat. 68, 124; cf. Tib. 1, 1, 72 Huschk., where the MSS., as well as Caes. German. Arat. 213, vary between the two forms), n. [kindr. with Sanscr. kap-āla; Gr. keph-alê; Goth. haubith; Germ. Haupt].The head, of men and animals:b.oscitat in campis caput a cervice revolsum,
Enn. Ann. 462 Vahl.: i lictor, conliga manus, caput obnubito, form. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; cf. Liv. 1, 26, 6:tun' capite cano amas, homo nequissume?
Plaut. Merc. 2, 2, 34; so,cano capite,
id. As. 5, 2, 84; id. Cas. 3, 1, 4; Tib. 1, 1, 72; Pers. 1, 83 al.; cf. Tib. 1, 10, 43, and:capitis nives,
Hor. C. 4, 13, 12, and Quint. 8, 6, 17 Spald.:raso capite calvus,
Plaut. Am. 1, 1, 306:irraso,
id. Rud. 5, 2, 16:intonsum,
Quint. 12, 10, 47:amputare alicui,
Suet. Galb. 20; Vulg. 1 Par. 10, 9:capite operto,
Cic. Sen. 10, 34, 34:obvoluto,
id. Phil. 2, 31, 77 Klotz:caput aperire,
id. ib.:abscindere cervicibus,
id. ib. 11, 2, 5:demittere,
Caes. B. G. 1, 32; Cat. 87, 8; Verg. A. 9, 437: attollere. Ov. M. 5, 503:extollere,
to become bold, Cic. Planc. 13, 33: efferre, to raise one ' s head, to be eminent, Verg. E. 1, 25 al.—Of animals, Tib. 2, 1, 8; Hor. S. 1, 2, 89; 2, 3, 200; id. Ep. 1, 1, 76 al.—Prov.: supra caput esse, to be over one ' s head, i. e. to be at one ' s very doors, to threaten in consequence of nearness ( = imminere, impendere), Sall. C. 52, 24; Liv. 3, 17, 2; Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Tac. H. 4, 69; cf. Kritz ad Sall. l. l.: capita conferre (like our phrase to put heads together, i. e to confer together in secret), Liv. 2, 45, 7:c.ire praecipitem in lutum, per caputque pedesque,
over head and ears, Cat. 17, 9:nec caput nec pedes,
neither beginning nor end, good for nothing, Cic. Fam. 7, 31, 2; cf. Cato ap. Liv. Epit. lib. 50; Plaut. As. 3, 3, 139 sq.—Capita aut navia (al. navim), heads or tails, a play of the Roman youth in which a piece of money is thrown up, to see whether the figure-side (the head of Janus) or the reverse - side (a ship) will fall uppermost, Macr. S. 1, 7; Aur. Vict. Orig. 3; cf. Ov. F. 1, 239; Paul. Nol. Poëm. 38, 73.—d.Poet., the head, as the seat of the understanding:e.aliena negotia Per caput saliunt,
run through the head, Hor. S. 2, 6, 34; so id. ib. 2, 3, 132; id. A. P. 300.—Ad Capita bubula, a place in Rome in the tenth region, where Augustus was born, Suet. Aug. 5.—2.Transf., of inanimate things.a.In gen., the head, top, summit, point, end, extremity (beginning or end):b.ulpici,
Cato, R. R. 71:allii,
Col. 6, 34, 1:porri,
id. 11, 3, 17:papaveris,
Liv. 1, 54, 6; Verg. A. 9, 437:bulborum,
Plin. 19, 5, 30, § 94:caulis,
id. 19, 8, 41, § 140 al.:jecoris (or jecinoris, jocinoris),
Cic. Div. 2, 13, 32; Liv. 8, 9, 1; cf. id. 27, 26, 14; 41, 14, 7; cf. Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:extorum,
Ov. M. 15, 795; Luc. 1, 627; Plin. 11, 37, 73, § 189: pontis, tēte de pont, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 4; cf. Front. Arat. 2, 13, 5:tignorum,
Caes. B. C. 2, 9:columnae,
Plin. 34, 3, 7, § 13:molis,
the highest point of the mole, Curt. 4, 2, 23:xysti,
Plin. Ep. 2, 17, 20:porticus,
id. ib. 5, 6, 19 al.—Esp., of rivers,(α).The origin, source, spring ( head):(β).caput aquae illud est, unde aqua nascitur,
Dig. 43, 20, 1, § 8; so Lucr. 5, 270; 6, 636; 6, 729; Tib. 1, 7, 24; Hor. C. 1, 1, 22; id. S. 1, 10, 37; Verg. G. 4, 319; 4, 368; Ov. M. 2, 255; Hirt. B. G. 8, 41; Liv. 1, 51, 9; 2, 38, 1; 37, 18, 6:fontium,
Vitr. 8, 1; Mel. 3, 2, 8; Plin. Ep. 8, 8, 5; 10, 91, 1 al.—(more rare) The mouth, embouchure, Caes. B. G. 4, 10; Liv. 33, 41, 7; Luc. 2, 52; 3, 202.—c.Also of plants, sometimes the root, Cato, R. R. 36; 43; 51:d.vitis,
id. ib. 33, 1; 95, 2; Plin. 17, 22, 35, § 195; Verg. G. 2, 355.—Also, in reference to the vine, vine branches, Col. 3, 10, 1; Cic. Sen. 15, 53.— Poet., also the summit, top of trees, Enn. ap. Gell. 13, 20, and ap. Non. 195, 24; Ov. M. 1, 567; Poët. ap. Quint. 9, 4, 90; Claud. Rapt. Pros. 3, 370. —e.Of mountains, rocks, Verg. A. 4, 249; 6, 360.—f.Of a boil that swells out, Cels. 8, 9;II.hence, facere,
to come to a head, Plin. 22, 25, 76, § 159; 26, 12, 77, § 125; cf.: capita deorum appellabantur fasciculi facti ex verbenis, Paul. ex Fest. p. 64 Müll.—Per meton. (pars pro toto), a man, person, or animal (very freq. in prose and poetry; cf. kara, kephalê,, in the same signif.;III.v. Liddell and Scott and Robinson): pro capite tuo quantum dedit,
Plaut. Most. 1, 3, 54; id. Pers. 1, 1, 37:hoc conruptum'st caput,
id. Ep. 1, 1, 85:siquidem hoc vivet caput, i. e. ego,
id. Ps. 2, 4, 33; so id. Stich. 5, 5, 10; cf. id. Capt. 5, 1, 25:ridiculum caput!
Ter. And. 2, 2, 34:festivum,
id. Ad. 2, 3, 8:lepidum,
id. ib. 5, 9, 9:carum,
Verg. A. 4, 354; Hor. C. 1, 24, 2:liberum,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:vilia,
Liv. 25, 6, 9:viliora,
id. 9, 26, 22:vilissima,
id. 24, 5, 13:ignota,
id. 3, 7, 7; cf. id. 2, 5, 6:liberorum servorumque,
id. 29, 29, 3 al. —In imprecations:istic capiti dicito,
Plaut. Rud. 3, 6, 47; cf.:vae capiti tuo,
id. Most. 4, 3, 10; so id. Poen. 3, 3, 32; Ter. Phorm. 3, 2, 6; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Tib. 1, 2, 12; Verg. A. 8, 484; 11, 399 al.—With numerals:capitum Helvetiorum milia CCLXIII.,
souls, Caes. B. G. 1, 29; 4, 15:quot capitum vivunt, totidem studiorum Milia,
Hor. S. 2, 1, 27; id. Ep. 2, 2, 189; cf. id. C. 1, 28, 20 al.; so, in capita, in distribution, to or for each person (cf. in Heb. also, for each head, poll, = for each individual, v. Robinson in h. v.), Liv. 2, 33, 11; 32, 17, 2; 34, 50, 6 al. (cf.:in singulos,
id. 42, 4, 5).—Of. the poll-tax:exactio capitum,
Cic. Fam. 3, 8, 5; so,capite censi, v. censeo.—Of animals,
Verg. A. 3, 391; Col. 6, 5, 4 fin.; 8, 5, 4; 8, 5, 7; 8, 11, 13; Veg. Vet. 1, 18.—Trop.1.Life, and specif.,a.Physical life:b.carum,
Plaut. Capt. 2, 1, 33 sq.; 5, 1, 26:si capitis res siet,
if it is a matter of life and death, id. Trin. 4, 2, 120: capitis periculum adire, to risk one ' s life, Ter. And. 4, 1, 53; id. Hec. 3, 1, 54; cf. id. Phorm. 3, 2, 6 Runnk.:capitis poena,
capital punishment, Caes. B. G. 7, 71:pactum pro capite pretium,
Cic. Off. 3, 29, 107:cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae,
id. ib. 1, 12, 38:cum dimicatione capitis,
id. Prov. Cons. 9, 23; cf.:suo capite decernere,
id. Att. 10, 9, 2; so Liv. 2, 12, 10; Cic. Fin. 5, 22, 64; Liv. 9, 5, 5:caput offerre pro patriā,
Cic. Sull. 30, 84:patrium tibi crede caput, i. e. patris vitam et salutem,
Ov. M. 8, 94; so,capitis accusare,
to accuse of a capital crime, Nep. Paus. 2 fin.:absolvere,
id. Milt. 7, 6:damnare,
id. Alcib. 4, 5; id. Eum. 5, 1:tergo ac capite puniri,
Liv. 3, 55, 14:caput Jovi sacrum,
id. 3, 55, 7:sacratum,
id. 10, 38, 3 al.; cf. Ov. M. 9, 296.—Civil or political life, acc. to the Roman idea, including the rights of liberty, citizenship, [p. 290] and family (libertatis, civitatis, familiae): its loss or deprivation was called deminutio or minutio capitis, acc. to the foll. jurid. distinction: capitis deminutionis tria genera sunt: maxima, media, minima; tria enim sunt, quae habemus: libertatem, civitatem, familiam. Igitur cum omnia haec amittimus (as by servitude or condemnation to death), maximam esse capitis deminutionem; cum vero amittimus civitatem (as in the interdictio aquae et ignis) libertatem retinemus, mediam esse capitis deminutionem;2. (α).cum et libertas et civitas retinetur, familia tantum mutatur (as by adoption, or, in the case of women, by marriage) minimam esse capitis deminutionem constat,
Dig. 4, 5, 11; cf. Just. Inst. 1, 16, 4; Cic. de Or. 1, 40, 181; 1, 54, 231; id. Tusc. 1, 29, 71; Liv. 3, 55, 14; 22, 60, 15:capitis minor,
Hor. C. 3, 5, 42:servus manumissus capite non minuitur, quia nulnum caput habuit,
Dig. 4, 5, 3, § 1.—Of the deminutio media, Cic. Brut. 36, 136; id. Verr. 2, 2, 40, §§ 98 and 99; id. Quint. 2, 8 al.—Of the deminutio minima, Cic. Top. 4, 18; cf. Gai Inst. 1, 162.—With gen.:(β).scelerum,
an arrant knave, Plaut. Curc. 2, 1, 19; id. Bacch. 4, 7, 31; id. Mil. 2, 6, 14; id. Ps. 1, 5, 31; 4, 5, 3; id. Rud. 4, 4, 54:perjuri,
id. ib. 4, 4, 55:concitandorum Graecorum,
Cic. Fl. 18, 42:consilil,
Liv. 8, 31, 7:conjurationis,
id. 9, 26, 7:caput rei Romanae Camillus,
id. 6, 3, 1; cf.:caput rerum Masinissam fuisse,
id. 28, 35, 12; so id. 26, 40, 13:reipublicae,
Tac. A. 1, 13:nominis Latini,
heads, chiefs, Liv. 1, 52, 4:belli,
id. 45, 7, 3:Suevorum,
chieftribe, Tac. G. 39 fin. al.—The predicate in gen. masc.:capita conjurationis ejus virgis caesi ac securi percussi,
Liv. 10, 1, 3.—With esse and dat.:(γ).ego caput fui argento reperiundo,
Plaut. As. 3, 3, 138; cf.:illic est huic rei caput,
author, contriver, Ter. And. 2, 6, 27; so id. Ad. 4, 2, 29 al.—Absol.:urgerent philosophorum greges, jam ab illo fonte et capite Socrate,
Cic. de Or. 1, 10, 42:corpori valido caput deerat,
guide, leader, Liv. 5, 46, 5:esse aliquod caput (i. e. regem) placebat,
id. 1, 17, 4; cf. id. 1, 23, 4; Hor. S. 2, 5, 74 al.—Of things, head, chief, capital, etc.;thus of cities: Thebas caput fuisse totius Graeciae,
head, first city, Nep. Epam. 10 fin.; so with gen., Liv. 9, 37, 12; 10, 37, 4 Weissenb. ad loc.; 23, 11, 11; 37, 18, 3 (with arx); cf.:pro capite atque arce Italiae, urbe Romanā,
Liv. 22, 32, 5; and with dat.:Romam caput Latio esse,
id. 8, 4, 5; and:brevi caput Italiae omni Capuam fore,
id. 23, 10, 2 Drak. N. cr. —Of other localities:castellum quod caput ejus regionis erat,
the head, principal place, Liv. 21, 33, 11.—Of other things:jus nigrum, quod cenae caput erat,
the principal dish, Cic. Tusc. 5, 34, 98; cf. id. Fin. 2, 8, 25:patrimonii publici,
id. Agr. 1, 7, 21; cf. id. ib. 2, 29, 80; Liv. 6, 14, 10: caput esse artis, decere, the main or principal point, Cic. de Or. 1, 29, 132:caput esse ad beate vivendum securitatem,
id. Lael. 13, 45: ad consilium de re publicā dandum caput est nosse rem publicam;ad dicendum vero probabiliter, nosse mores civitatis,
id. de Or. 2, 82, 337; 1, 19, 87:litterarum,
summary, purport, substance, id. Phil. 2, 31, 77:caput Epicuri,
the fundamental principle, dogma, id. Ac. 2, 32, 101; cf. Quint. 3, 11, 27: rerum, the chief or central point, head, Cic. Brut. 44, 164.—So in writings, a division, section, paragraph, chapter, etc.:a primo capite legis usque ad extremum,
Cic. Agr. 2, 6, 15; cf. id. ib. 2, 10, 26; id. Verr. 2, 1, 46, § 118 Ascon.; id. Fam. 3, 8, 4; Gell. 2, 15, 4 al.; Cic. de Or. 2, 55, 223; id. Fam. 7, 22 med.; Quint. 10, 7, 32:id quod caput est,
Cic. Att. 1, 17, 4; so id. Fam. 3, 7, 4.—Of money, the principal sum, the capital, stock (syn. sors;opp. usurae),
Cic. Verr. 2, 1, 4, § 11; 2, 3, 35, § 80 sq.; id. Att. 15, 26, 4; Liv. 6, 15, 10; 6, 35, 4; Hor. S. 1, 2, 14 al. -
13 missus
1.missus, a, um, Part., from mitto.2.missus, ūs, m. [mitto], a sending away, a sending, despatching.I.Lit.A.missu Caesaris ad Ambiorigem ventitare consueverat, Caes. B. G. 5, 27:B.duas venisse legiones missu Caesaris,
id. ib. 6, 7:Archippi regis missu,
Verg. A. 7, 752: quae valido venit contorta falarica missu, Enn. ap. Non. 555, 15 (Ann. v. 534 Vahl.).—A throwing, hurling, launching:II.pilum, haud paulo quam hasta vehementius ictu missuque telum,
Liv. 9, 19, 7 Weissenb. ad loc.: telorum, Auct. B. Hisp. 17, 3; 31, 1.—Transf.A.A cast, a shot:B.vix absunt nobis missus bis mille sagittae,
Lucr. 4, 408.—In the public games, a course, a round, a heat:C.spectaculum multiplicatis missibus in serum produxit,
Suet. Ner. 22; id. Dom. 4: unus est missus qui ordinarius dicitur, Schol. Juv. 11, 193.—At table, a course:novem libras carnis per tres missus ponebat,
Capitol. Pert. 12; Lampr. Heliog. 30. -
14 obpressus
1. 2.oppressus ( obp-), ūs, m. [opprimo], a pressing down, pressure ( poet. and in post-class. prose):in oppressu valido,
Lucr. 1, 851:montis,
Sid. Ep. 9, 11. -
15 oppressus
1. 2.oppressus ( obp-), ūs, m. [opprimo], a pressing down, pressure ( poet. and in post-class. prose):in oppressu valido,
Lucr. 1, 851:montis,
Sid. Ep. 9, 11. -
16 peruro
pĕr-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to burn through and through; hence,I.Lit.A.To burn up, consume:B.perussit ignis multa,
Lucr. 5, 396:perusti late agri,
Liv. 24, 20:vas,
Plin. 34, 17, 49, § 165.—Esp., to be burned or scorched by the sun:Libyco sole perusta coma,
Prop. 4 (5), 9, 46:mixti Garamante perusto,
sunburned, swarthy, Luc. 4, 679:perusti Indiae populi,
Sen. Med. 484:zona perusta,
Macr. Somn. Scip. 2, 8.—To heat, burn, inflame:C.febri peruri,
Plin. Ep. 7, 1, 4:sitis praecipue fatigatas perurebat,
Curt. 4, 16, 12.—To inflame, gall, rub sore:2.Ibericis peruste funibus latus,
Hor. Epod. 4, 3:oneri colla perusta,
Ov. P. 1, 5, 24:tempora,
Luc. 6, 193.—Transf., of cold, to nip, pinch:II.substramentis per hiemem operito, ne peruratur,
Cato, R. R. 161:aliquid frigore,
Sen. Q. N. 4, 13, 6:terra perusta gelu,
Ov. Tr. 3, 4, 48:perurere congelationibus vulnera,
Col. 4, 8, 2.—Trop., to burn, inflame, consume:hominem perustum gloriā volunt incendere,
Cic. Fam. 13, 15, 2:valido perurimur aestu,
Ov. A. A. 3, 543:(uniones), qui male cor meum perurunt,
Mart. 12, 49, 9:intestina,
Cat. 78, 3:pectus curis,
Sen. Med. 547; Val. Fl. 1, 76:paupertatis maledictum quosdam perurit,
Sen. Const. Sap. 17, 2. -
17 torqueo
torquĕo, torsi, tortum, 2 (archaic inf. torquerier, Hor. S. 2, 8, 67), v. a. [Gr. trepô, to turn; cf. atrekês; also Sanscr. tarkus; Gr. atraktos, a spindle; and strephô, to twist], to turn, turn about or away; to twist, bend, wind (class.; syn. converto).I.Lit.A.In gen.:B.cervices oculosque,
Cic. Leg. 2, 15, 39:oculum,
to roll, distort, id. Ac. 2, 25, 80:ora,
to twist awry, id. Off. 1, 36, 131:ab obscenis sermonibus aurem,
Hor. Ep. 2, 1, 127:oculos ad moenia,
Verg. A. 4, 220:ad sonitum vocis vestigia,
id. ib. 3, 669:serpens squamosos orbes Torquet,
Ov. M. 3, 42; cf.anguis,
Verg. G. 3, 38:capillos ferro,
i. e. to curl, frizzle, Ov. A. A. 1, 505:stamina pollice,
id. M. 12, 475:remis aquas,
id. F. 5, 644:spumas,
Verg. A. 3, 208:taxos in arcus,
to bend, id. G. 2, 448:tegumen torquens immane leonis,
winding about him, id. A. 7, 666:cum terra circum axem se convertat et torqueat,
Cic. Ac. 2, 39, 123:torta circum bracchia vestis,
Tac. H. 5, 22.—In partic.1.To whirl around, to whirl in the act of throwing, to wield, brandish, to fling with force, to hurl (mostly poet.):2.torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum,
Hor. Ep. 2, 2, 73:amnis torquet sonantia saxa,
Verg. A. 6, 551:stuppea torquentem Balearis verbera fundae,
id. G. 1, 309:jaculum in hostem,
id. A. 10, 585; Ov. M. 12, 323: hastam in hunc, id. ib 5, 137;for which: hastam alicui,
Val. Fl. 3, 193:telum aurata ad tempora,
Verg. A. 12, 536:tela manu,
Ov. M. 12, 99:valido pila lacerto,
id. F. 2, 11:glebas, ramos,
id. M. 11, 30:cum fulmina torquet (Juppiter),
Verg. A. 4, 208;and trop.: cum Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,
id. ib. 9, 671; cf.:Eurus nubes in occiduum orbem,
Luc. 4, 63.—In prose:torquere amentatas hastas lacertis,
Cic. de Or. 1, 57, 242.—To twist awry, misplace, turn aside, distort:3.negat sibi umquam, cum oculum torsisset, duas ex lucernā flammulas esse visas,
Cic. Ac. 2, 25, 80:ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro,
Verg. G. 2, 247.—To wrench the limbs upon the rack, to put to the rack or to the torture, to rack, torture (class.):II.ita te nervo torquebo, itidem uti catapultae solent,
Plaut. Curc. 5, 3, 12:eculeo torqueri,
Cic. Fin. 3, 13, 42:aliquem servilem in modum,
Suet. Aug. 27; cf.:ira torquentium,
Tac. A. 15, 57:servum in caput domini,
against his master, Dig. 48, 18, 1: vinctus tortusve, [p. 1880] Suet. Aug. 40 fin. —Trop.A.In gen., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct (a favorite expression of Cicero):B.versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere ac flectere,
Cic. Cael. 6, 13:torquere et flectere imbecillitatem animorum,
id. Leg. 1, 10, 29:oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,
id. Or. 16, 52:omnia ad suae causae commodum,
id. Inv. 2, 14, 46:verbo ac litterā jus omne torqueri,
wrested, perverted, id. Caecin. 27, 77:sonum,
to inflect, Auct. Her. 3, 14, 25:cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques,
Verg. A. 12, 180:versare sententias, et huc atque illuc torquere,
Tac. H. 1, 85.—In partic. (acc. to A. 2.), to rack, torment, torture (syn.:C.ango, crucio): tuae libidines te torquent,
Cic. Par. 2, 18:mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit,
id. Pis. 37, 90: acriter nos tuae supplicationes torserunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1:equidem dies noctesque torqueor,
Cic. Att. 7, 9, 4:verbi controversia jam diu torquet Graeculos homines,
id. de Or. 1, 11, 47; 3, 9, 33:stulti malorum memoriā torquentur,
id. Fin. 1, 17, 57:sollicitudine, poenitentia, etc., torquetur mens,
Quint. 12, 1, 7:invidiā vel amore vigil torquebere,
Hor. Ep. 1, 2, 37; Ov. H. 20, 123:torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,
id. ib. 9, 36; cf. Hor. S. 2, 8, 67:Aeacus torquet umbras,
holds inquisition over, Juv. 1, 9.— Transf.: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, qs. to rack with wine, i. e. to try or test with wine, Hor. A. P. 435; so,vino tortus et irā,
id. Ep. 1, 18, 38.—To hurl, fling (of language):A.curvum sermone rotato enthymema,
Juv. 6, 449.—Hence, tortus, a, um, P. a., twisted, crooked, contorted, distorted.Lit.:2. * B.via (labyrinthi),
Prop. 4 (5), 4, 42:quercus,
i. e. a twisted oakgarland, Verg. G. 1, 349.—Hence,Trop.:condiciones,
confused, complicated, Plaut. Men. 4, 2, 25. — Adv.: tortē, awry, crookedly:torte penitusque remota,
Lucr. 4, 305 (329). -
18 turgesco
I.Lit.:II.ne aqua in eorum corpore turgescat,
Varr. R. R. 8, 9, 13:hoc (umore) aetas illa (puerilis) turgescit,
Quint. 11, 3, 28:prima Ceres docuit turgescere semen in agris,
Ov. Am. 3, 10, 11:brassica valido caule, Col. poët. 10, 325: virgulta,
Plin. 8, 50, 76, § 200: hic satur irriguo mavult turgescere somno, i. e. to grow fat or stout, Pers. 5, 56:bullatis nugis Pagina turgescit,
i. e. is full, id. 5, 18.—Trop.A.To swell with passion:B.sapientis animus numquam turgescit, numquam tumet,
Cic. Tusc. 3, 9, 19: cor turgescit tristibus iris, id. poët. id. ib. 3, 9, 18:turgescit vitrea bilis,
Pers. 3, 8.—Of speech, to be inflated, turgid:genus dicendi, quod immodico tumore turgescit,
Quint. 12, 10, 73. -
19 validus
vălĭdus, a, um, adj. [valeo], strong, stout, able, powerful, robust, vigorous (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cæs.; very rare in Cic.; cf. valens).I.Lit.A.In gen.:B.quasi incudem me homines octo validi caedant,
Plaut. Am. 1, 1, 7:quantus et quam validus est,
id. ib. 1, 1, 143:lictores,
id. As. 3, 2, 29:videmus ea, quae terra gignit, corticibus et radicibus valida servari,
Cic. Fin. 5, 11, 33:legiones,
Lucr. 5, 1228:leo,
id. 5, 985; 5, 1310:tauri,
Ov. M. 7, 538; 9, 186:lacerti,
Lucr. 4, 829; Ov. M. 9, 223:vires,
Verg. A. 2, 50:robur pectoris,
Ov. Tr. 5, 12, 11:validissima forma,
Quint. 12, 10, 5:ventus,
Lucr. 6, 137; 3, 509:aestus,
id. 1, 300:fulmen,
id. 6, 228:flumen,
id. 1, 291:pontes,
id. 1, 285:turres,
id. 5, 1440:tormenta,
id. 6, 329:bipennis,
Verg. G. 4, 331:urbs valida muris,
Liv. 1, 15, 4:validiores munitiones,
id. 36, 17, 4; 24, 37:praesidia,
id. 44, 35:robustis apta materia validissima est,
the strongest, most nourishing food, Cels. 2, 18 fin. (cf. valens, A.):ptisanae usus validissimus saluberrimusque,
Plin. 18, 7, 15, § 74.—With inf.:pondus sustinere valida abies,
Plin. 16, 42, 81, § 222:(canis) validus servare gregem,
Claud. in Eutrop. 1, 34.—In partic.1.Well in body, in good health, sound, healthy:2.salvus atque validus,
Ter. Hec. 3, 5, 7:jamne isti abierunt, Qui me vi cogunt, ut validus insaniam?
of sound body, Plaut. Men. 5, 3, 2:si, ut spero, te validum videro,
Cic. Fam. 16, 4, 3:validus male filius,
i. e. sickly, Hor. S. 2, 5, 45:necdum ex morbo satis validus,
Liv. 3, 13, 2:color validus,
healthy complexion, Plin. 20, 5, 20, § 42.—Of medicines, strong, powerful, active, efficacious:II.medicamen,
Ov. M. 15, 533; 7, 262:sucus,
id. ib. 7, 316:venenum,
id. ib. 7, 123; Tac. A. 13, 15 fin.:validissima faex aceti contra cerastas,
Plin. 23, 2, 32, § 67.—Trop., strong, mighty, powerful, effective:A.Jovi opulento, incluto... valido viripotenti,
Plaut. Pers. 2, 3, 1:aevi leges,
Lucr. 5, 58:valida urbs et potens,
Cic. Rep. 2, 2, 4:fama validissima,
Tac. A. 13, 8:ducibus validiorem quam exercitu rem Romanam esse,
Liv. 2, 39, 2:delecti, quibus corpus annis infirmum, ingenium sapientiā validum erat,
Sall. C. 6, 6:mente minus validus quam corpore toto,
Hor. Ep. 1, 8, 7:quam sit ingenio validus,
Quint. 10, 1, 62:opibus, ingenio validus,
Tac. H. 1, 57:vir gratiā et facundiā validus,
Plin. Ep. 3, 9, 12:Tiberius spernendis rumoribus validus,
Tac. A. 3, 10; 4, 37:auctor validissimus mittendi secretos nuntios,
id. ib. 6, 31:ad Caesaris amicitiam validus,
id. ib. 6, 8:adversus consentientis nec regem quemquam satis validum nec tyrannum fore,
Liv. 34, 49, 9:cum validae tum breves vibrantesque sententiae,
Quint. 10, 1, 60:validissimum genus (dicendi),
id. 12, 10, 63. —With gen.:orandi validus,
Tac. A. 4, 21:colonia virium et opum,
id. H. 2, 19:aevi,
Aur. Vict. Caes. 16 fin. —Hence, advv.vălĭdē, strongly, stoutly, vehemently, mightily, powerfully, exceedingly, very, etc. (not in Cic. or Cæs.):* 2.ut valide tonuit!
Plaut. Am. 5, 1, 10:quam valide tonuit,
id. ib. 5, 1, 78:fluctuat valide mare,
id. Rud. 2, 1, 14:ne tua vox valide valet!
id. Pers. 3, 3, 22:vostra latera loris faciam valide varia uti sint,
id. Ps. 1, 2, 12:amare valide coepi hinc meretricem,
id. Merc. prol. 42; [p. 1956] 48.— Comp.:validius clamare,
Phaedr. 3, 16, 6:quo me validius cruciaret,
Quint. 6, praef. §8: quanto validius bonos inhibet pudor quam metus,
id. 9, 2, 76:utros peccare validius putem,
id. 10, 3, 12:abrogant fidem validius,
Plin. 28, 2, 4, § 20:poëtae sunt molesti validius,
Phaedr. 4, epil. 9.— Sup.: validissime alicui favere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1:cupere,
Plin. Ep. 9, 35, 1; 3, 15, 2.—As a reply in the affirmative, certainly, by all means, to be sure: Ca. Legirupa. Ba. Valide. Ps. Pernicies adulescentum. Ba. Acerrime, etc., Plaut. Ps. 1, 3, 130; cf. v. 110.—B.In a contr. form, valdē, an intens. adv., strongly, vehemently, energetically, vigorously, intensely, very, very much, exceedingly (freq. and class.; cf.: graviter, multo, bene, magnopere, etc.).(α).With verbs: quidquid volt, valde volt, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:(β).nunc inhibere illud tuum, quod valde mihi arriserat, vehementer displicet,
Cic. Att. 13, 21, 3:epistula tua, quae me valde levavit,
id. ib. 4, 7, 1:de Vergilii parte valde probo,
id. ib. 13, 26, 1:alicui valde interdicere, ut, etc.,
id. Rep. 1, 39, 61:non valde moveri,
id. ib.:hos sermones... lacessivi numquam, sed non valde repressi,
id. Fam. 3, 8, 7:litteras tuas valde exspecto,
id. ib. 16, 19:ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit,
Quint. 10, 1, 112.—Strengthened by nimis:tu vero eum nec nimis valde umquam nec nimis saepe laudaveris,
Cic. Leg. 3, 1, 1.—By tam:hoc est in vitio, dissolutionem naturae tam valde perhorrescere,
Cic. Fin. 5, 11, 31:nil mihi tam valde placeat, quod, etc.,
Cat. 68, 77:quem tam diu tamque valde timuissent,
Nep. Eum. 11, 2:de remedio non tam valde laboro,
Petr. 17.—By quam:vosmet videte, quam mihi valde placuerit,
Plaut. Merc. prol. 103:quam valde universi admurmuraverint,
Cic. Verr. 2, 5, 16, § 41: significare quam valde probetis ea, quae, etc., Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1.—With adjectives:(γ).magistratus valde lenes et remissi,
Cic. Rep. 1, 43, 66:aetas valde longa,
id. ib. 1, 37, 58:exspectatio valde magna,
id. Fam. 15, 17, 3:cui me praeripere desponsam laudem, valde est iniquum,
id. Har. Resp. 3, 6:homo et acutus, ut Poenus, et valde studiosus ac diligens,
id. Ac. 2, 31, 98:mala valde est Bestia,
Cat. 69, 7:quoties verbum verbo aut non dissimile valde quaeritur,
Quint. 9, 3, 75.—With tam:quasi vero quicquam sit tam valde, quam nihil sapere, vulgare,
Cic. Div. 2, 39, 81.—With quam: nam suos valde quam paucos habet, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3.—With adverbs: insanum valde uterque deamat, Plaut. Fragm. ap. Non. 127, 26:b.valde vehementer et libere dicere,
Cic. Att. 14, 1, 2:illud valde graviter tulerunt,
id. ib. 1, 17, 8:rem valde bene gerere,
id. Fam. 1, 8, 7:valde multum,
id. Q. Fr. 3, 9, 9.—Comp. (rare; cf.c.valide, supra): novit me valdius ipso,
Hor. Ep. 1, 9, 6:valdius oblectat populum,
id. A. P. 321.—Sup.:* 2.quos valdissime diligunt,
Sen. Brev. Vit. 8, 4.—As a strongly confirmative reply, yes, certainly: Ca. Meam tu amicam vendidisti? Ba. Valde, viginti minis, Plaut. Ps. 1, 3, 110. -
20 vis
vīs, vis, f., plur. vīres, ĭum (class. only in nom., acc. and abl. sing. and in plur.; gen. sing. very rare; Tac. Or. 26; Dig. 4, 2, 1; Paul. Sent. 5, 30; dat. sing. vi, Auct. B. Afr. 69, 2; C. I. L. 5, 837; collat. form of the nom. and acc. plur. vis, Lucr. 3, 265; 2, 586; Sall. ap. Prisc. p. 707, or H. 3, 62 Dietsch; Messala ap. Macr. S. 1, 9, 14) [Gr. is, Wis, sinew, force; iphi, with might], strength, physical or mental; force, vigor, power, energy, virtue (cf. robur).I.Lit.1.In gen.(α).Sing.:(β).celeritas et vis equorum,
Cic. Div. 1, 70, 144:magna vis eorum (urorum) et magna velocitas,
Caes. B. G. 6, 28:contra vim atque impetum fluminis,
id. ib. 4, 17:tempestatis,
id. B. C. 2, 14:venti,
Lucr. 1, 271:solis,
id. 4, 326 (301):horrida teli,
id. 3, 170:acris vini,
id. 3, 476:ferri aerisque,
id. 5, 1286:veneni,
Cic. Cael. 24, 58 et saep.—Plur. (most freq. of physical strength):2.non viribus aut velocitatibus aut celeritate corporum res magnae geruntur,
Cic. Sen. 6, 17:nec nunc vires desidero adulescentis, non plus quam adulescens tauri aut elephanti desiderabam,
id. ib. 9, 27:hoc ali vires nervosque confirmari putant,
Caes. B. G. 6, 21:me jam sanguis viresque deficiunt,
id. ib. 7, 50 fin.:perpauci viribus confisi transnatare contenderunt,
id. ib. 1, 53:nostri integris viribus fortiter repugnare,
id. ib. 3, 4:lacertis et viribus pugnare,
Cic. Fam. 4, 7, 2:omnibus viribus atque opibus repugnare,
id. Tusc. 3, 11, 25:non animi solum vigore sed etiam corporis viribus excellens,
Liv. 9, 16, 12:validis viribus hastam contorquere,
Verg. A. 2, 50:quicquid agas, decet agere pro viribus,
with all your might, Cic. Sen. 9, 27; so,supra vires,
Hor. Ep. 1, 18, 22:et neglecta solent incendia sumere vires,
id. ib. 1, 18, 85:seu virium vi seu exercitatione multā cibi vinique capacissimus,
Liv. 9, 16, 13; cf.:in proelii concursu abit res a Consilio ad vires vimque pugnantium,
Nep. Thras. 1, 4 dub. (Siebel. vires usumque).— Poet., with inf.:nec mihi sunt vires inimicos pellere tectis,
Ov. H. 1, 109.—In partic.a.Energy, virtue, potency (of herbs, drugs, etc.):b.in radices vires oleae abibunt,
Cato, R. R. 61, 1:vires habet herba?
Ov. M. 13, 942:egregius fons Viribus occultis adjuvat,
Juv. 12, 42. —Vis, personified, the same as Juno, Aus. Idyll. de Deis; cf. Verg. A. 7, 432 Serv. —c.Hostile strength, force, violence, = bia: EA POENA, QVAE EST DE VI, S. C. ap. Cic. Q. Fr. 2, 3, 5:d.cum vi vis illata defenditur,
Cic. Mil. 4, 9; cf.:celeri rumore dilato Dioni vim allatam,
Nep. Dion, 10, 1:ne vim facias ullam in illam,
Ter. Eun. 4, 7, 37:sine vi facere,
id. ib. 4, 7, 20:vim afferre alicui,
Cic. Caecin. 21, 61; id. Verr. 2, 1, 24, § 62; 2, 4, 66, § 148:adhibere,
id. Off. 3, 30, 110; id. Cat. 1, 8, 19:praesidio tam valido et armato vim adferre,
Liv. 9, 16, 4:iter per vim tentare,
by force, forcibly, Caes. B. G. 1, 14; so,per vim,
id. B. C. 2, 13; Cic. Att. 7, 9, 4:ne id quidem satis est, nisi docet, ita se possedisse nec vi nec clam nec precario possederit,
id. Caecin. 32, 92; so the jurid. formula in Lex Thoria ap. Grut. 202, 18; Dig. 41, 1, 22; Ter. Eun. 2, 3, 28:vis haec quidem hercle est, et trahi et trudi simul,
Plaut. Capt. 3, 5, 92; Ter. Ad. 5, 8, 20:naves totae factae ex robore ad quamvis vim et contumeliam perferendam (shortly afterwards: tantas tempestates Oceani tantosque impetus ventorum sustineri),
violence, shock, Caes. B. G. 3, 13:caeli,
a storm, tempest, Plin. 18, 28, 69, § 278.—To avoid the gen. form (v. supra):de vi condemnati sunt,
Cic. Phil. 2, 2, 4: de vi reus; id. Sest. 35, 75; id. Vatin. 17, 41:ei qui de vi itemque ei qui majestatis damnatus sit,
id. Phil. 1, 9, 23; cf. id. ib. 1, 9, 21 sq. Halm ad loc.; Tac. A. 4, 13.—In mal. part., force, violence: pudicitiam cum eriperet militi tribunus militaris... interfectus ab eo est, cui vim adferebat, Cic. Mil. 4, 9:B.matribus familias vim attulisse,
id. Verr. 2, 1, 24, § 62:vis allata sorori,
Ov. A. A. 1, 679:victa nitore dei vim passa est,
id. M. 4, 233:vim passa est Phoebe,
id. A. A. 1, 679.—Transf., concr.1.Quantity, number, abundance (cf.: copia, multitudo); with gen.:2.quasi retruderet hominum me vis invitum,
Plaut. Ep. 2, 2, 66:innumerabilis servorum,
Cic. Har. Resp. 11, 22:in pompā cum magna vis auri argentique ferretur,
Cic. Tusc. 5, 32, 91:vis magna pulveris,
Caes. B. C. 2, 26:vis maxima ranunculorum,
Cic. Fam. 7, 18, 3:argenti,
id. Prov. Cons. 2, 4:vim lacrimarum profudi,
id. Rep. 6, 14, 14:odora canum vis,
Verg. A. 4, 132; cf. absol.:et nescio quomodo is, qui auctoritatem minimam habet, maximam vim, populus cum illis facit,
Cic. Fin. 2, 14, 44.—Vires, military forces, troops:3.praeesse exercitui, ut praeter auctoritatem vires quoque ad coërcendum haberet,
Caes. B. C. 3, 57:satis virium ad certamen,
Liv. 3, 60, 4:undique contractis viribus signa cum Papirio conferre,
id. 9, 13, 12:robur omne virium ejus regni,
the flower, id. 33, 4, 4:concitet et vires Graecia magna suas,
Ov. H. 15 (16), 340.—Vires, the virile forces or organs, Arn. 5, 158; 5, 163; Inscr. Orell. 2322; 2332:II.veluti castratis viribus,
Plin. 11, 18, 19, § 60; cf.:vis (= vires) multas possidere in se,
Lucr. 2, 586.—Rarely sing.:vis genitalis,
Tac. A. 6, 18.—Trop.A.Mental strength, power, force, vigor:B.vis illa divina et virtus oratoris,
Cic. de Or. 2, 27, 120:vis ac facultas oratoris,
id. ib. 1, 31, 142:suavitatem Isocrates... sonitum Aeschines, vim Demosthenes habuit,
id. ib. 3, 7, 28:summa ingenii,
id. Phil. 5, 18, 49:magna vis est conscientiae in utramque partem,
id. Mil. 23, 61:magna vis est in fortunā in utramque partem,
id. Off. 2, 6, 19:patriae,
id. de Or. 1, 44, 196:quod ostentum habuit hanc vim, ut, etc.,
power, effect, id. Div. 1, 33, 73:qui indignitate suā vim ac jus magistratui quem gerebat dempsisset,
Liv. 26, 12, 8:hujus conventionis,
Dig. 43, 25, 12.— Plur. (post-Aug.):eloquentiae,
Quint. 5, 1, 2:facilitatis,
id. 12, 9, 20:ingenii,
id. 1, 2, 23; 12, 1, 32:orationis,
id. 8, 3, 87.—Transf., of abstr. things, force, notion, meaning, sense, import, nature, essence (cf. significatio):id, in quo est omnis vis amicitiae,
Cic. Lael. 4, 15:eloquentiae vis et natura,
id. Or. 31, 112:vis honesti (with natura),
id. Off. 1, 6, 18; cf. id. Fin. 1, 16, 50:virtutis,
id. Fam. 9, 16, 5:quae est alia vis legis?
id. Dom. 20, 53:vis, natura, genera verborum et simplicium et copulatorum,
i.e. the sense, signification, id. Or. 32, 115:vis verbi,
id. Inv. 1, 13, 17; id. Balb. 8, 21:quae vis insit in his paucis verbis, si attendes, si attendes, intelleges,
id. Fam. 6, 2, 3:quae vis subjecta sit vocibus,
id. Fin. 2, 2, 6:nominis,
id. Top. 8, 35: metônumia, cujus vis est, pro eo, quod dicitur, causam, propter quam dicitur, ponere, Quint. 8, 6, 23.
См. также в других словарях:
valido — / valido/ agg. [dal lat. valĭdus forte, robusto , der. di valēre essere in forze ]. 1. a. [che possiede la pienezza delle forze e delle capacità fisiche e psichiche: nonostante l età, è ancora v. ] ▶◀ energico, forte, gagliardo, in forma (o, fam … Enciclopedia Italiana
valido — adj. s. m. 1. Que ou quem recebe favor ou proteção de um indivíduo rico ou poderoso. = PROTEGIDO 2. Que ou quem é muito estimado por outrem. = QUERIDO • Sinônimo geral: FAVORITO • Antônimo geral: DESVALIDO ‣ Etimologia: particípio de valer •… … Dicionário da Língua Portuguesa
válido — adj. 1. Que tem as condições legais necessárias. 2. Que é bom, correto ou adequado. = EFICAZ 3. [Figurado] Que tem energia ou está de boa saúde. = ENÉRGICO, FORTE, SÃO, VIGOROSO ‣ Etimologia: latim validus, a, um, forte, enérgico, são •… … Dicionário da Língua Portuguesa
válido — válido, da (Del lat. valĭdus). 1. adj. Firme, subsistente y que vale o debe valer legalmente. 2. aceptable. Un argumento válido. 3. Dicho de una persona anciana: Que puede valerse por sí misma. U. t. c. s. Residencia para válidos. 4. p. us.… … Diccionario de la lengua española
valido — valido, da (Del part. de valer). 1. adj. Recibido, creído, apreciado o estimado generalmente. 2. m. Hombre que, por tener la confianza de un alto personaje, ejercía el poder de este. 3. primer ministro … Diccionario de la lengua española
Valido — No debe confundirse con balido. Gaspar de Guzmán, Conde Duque de Olivares, por Velázquez, 1624. Aparece el valido como burócrata, apoyado en una mesa y exhibiendo la llave que le caracteriza como hombre que disponía de la confianza absoluta del… … Wikipedia Español
valido — và·li·do agg. AU 1. in condizioni di perfetta efficienza fisica e psichica: furono arruolati tutti gli uomini validi, un intelligenza ancora valida nonostante l età Sinonimi: abile, adatto, capace, efficiente, valente. Contrari: debole, 2fiacco.… … Dizionario italiano
valido — {{hw}}{{valido}}{{/hw}}agg. 1 Forte, gagliardo, vigoroso, resistente: intelligenza valida; essere valido alla fatica; essere valido di corpo; essere valido per qlco. 2 (dir.) Che è stato posto in essere con piena osservanza delle norme che lo… … Enciclopedia di italiano
valido — {{#}}{{LM SynV40354}}{{〓}} {{CLAVE V39371}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}valido{{]}} {{《}}▍ s.m.{{》}} {{♂}}(de un rey){{♀}} = privado • favorito {{#}}{{LM V39371}}{{〓}} {{SynV40354}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
válido — adj Que es bueno o tiene valor para alguna cosa o en relación con un criterio, una norma, una regla o una ley determinada: un razonamiento válido, una conducta válida, un documento válido, moneda válida, un juego válido … Español en México
válido — {{#}}{{LM SynV40355}}{{〓}} {{CLAVE V39372}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}válido{{]}}, {{[}}válida{{]}} {{《}}▍ adj.{{》}} = correcto • valedero • apto • {{SynB06304}}{{↑}}bueno{{↓}} • efectivo • legal • vigente ≠ nulo… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos