-
1 torta
torta, ae. f., v. torqueo fin. -
2 torta
-
3 torqueo
torquĕo, torsi, tortum, 2 (archaic inf. torquerier, Hor. S. 2, 8, 67), v. a. [Gr. trepô, to turn; cf. atrekês; also Sanscr. tarkus; Gr. atraktos, a spindle; and strephô, to twist], to turn, turn about or away; to twist, bend, wind (class.; syn. converto).I.Lit.A.In gen.:B.cervices oculosque,
Cic. Leg. 2, 15, 39:oculum,
to roll, distort, id. Ac. 2, 25, 80:ora,
to twist awry, id. Off. 1, 36, 131:ab obscenis sermonibus aurem,
Hor. Ep. 2, 1, 127:oculos ad moenia,
Verg. A. 4, 220:ad sonitum vocis vestigia,
id. ib. 3, 669:serpens squamosos orbes Torquet,
Ov. M. 3, 42; cf.anguis,
Verg. G. 3, 38:capillos ferro,
i. e. to curl, frizzle, Ov. A. A. 1, 505:stamina pollice,
id. M. 12, 475:remis aquas,
id. F. 5, 644:spumas,
Verg. A. 3, 208:taxos in arcus,
to bend, id. G. 2, 448:tegumen torquens immane leonis,
winding about him, id. A. 7, 666:cum terra circum axem se convertat et torqueat,
Cic. Ac. 2, 39, 123:torta circum bracchia vestis,
Tac. H. 5, 22.—In partic.1.To whirl around, to whirl in the act of throwing, to wield, brandish, to fling with force, to hurl (mostly poet.):2.torquet nunc lapidem, nunc ingens machina tignum,
Hor. Ep. 2, 2, 73:amnis torquet sonantia saxa,
Verg. A. 6, 551:stuppea torquentem Balearis verbera fundae,
id. G. 1, 309:jaculum in hostem,
id. A. 10, 585; Ov. M. 12, 323: hastam in hunc, id. ib 5, 137;for which: hastam alicui,
Val. Fl. 3, 193:telum aurata ad tempora,
Verg. A. 12, 536:tela manu,
Ov. M. 12, 99:valido pila lacerto,
id. F. 2, 11:glebas, ramos,
id. M. 11, 30:cum fulmina torquet (Juppiter),
Verg. A. 4, 208;and trop.: cum Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,
id. ib. 9, 671; cf.:Eurus nubes in occiduum orbem,
Luc. 4, 63.—In prose:torquere amentatas hastas lacertis,
Cic. de Or. 1, 57, 242.—To twist awry, misplace, turn aside, distort:3.negat sibi umquam, cum oculum torsisset, duas ex lucernā flammulas esse visas,
Cic. Ac. 2, 25, 80:ora Tristia temptantum sensu (sapor) torquebit amaro,
Verg. G. 2, 247.—To wrench the limbs upon the rack, to put to the rack or to the torture, to rack, torture (class.):II.ita te nervo torquebo, itidem uti catapultae solent,
Plaut. Curc. 5, 3, 12:eculeo torqueri,
Cic. Fin. 3, 13, 42:aliquem servilem in modum,
Suet. Aug. 27; cf.:ira torquentium,
Tac. A. 15, 57:servum in caput domini,
against his master, Dig. 48, 18, 1: vinctus tortusve, [p. 1880] Suet. Aug. 40 fin. —Trop.A.In gen., to twist, wrest, distort, turn, bend, direct (a favorite expression of Cicero):B.versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere ac flectere,
Cic. Cael. 6, 13:torquere et flectere imbecillitatem animorum,
id. Leg. 1, 10, 29:oratio ita flexibilis, ut sequatur, quocumque torqueas,
id. Or. 16, 52:omnia ad suae causae commodum,
id. Inv. 2, 14, 46:verbo ac litterā jus omne torqueri,
wrested, perverted, id. Caecin. 27, 77:sonum,
to inflect, Auct. Her. 3, 14, 25:cuncta tuo qui bella, pater, sub numine torques,
Verg. A. 12, 180:versare sententias, et huc atque illuc torquere,
Tac. H. 1, 85.—In partic. (acc. to A. 2.), to rack, torment, torture (syn.:C.ango, crucio): tuae libidines te torquent,
Cic. Par. 2, 18:mitto aurum coronarium, quod te diutissime torsit,
id. Pis. 37, 90: acriter nos tuae supplicationes torserunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1:equidem dies noctesque torqueor,
Cic. Att. 7, 9, 4:verbi controversia jam diu torquet Graeculos homines,
id. de Or. 1, 11, 47; 3, 9, 33:stulti malorum memoriā torquentur,
id. Fin. 1, 17, 57:sollicitudine, poenitentia, etc., torquetur mens,
Quint. 12, 1, 7:invidiā vel amore vigil torquebere,
Hor. Ep. 1, 2, 37; Ov. H. 20, 123:torqueor, infesto ne vir ab hoste cadat,
id. ib. 9, 36; cf. Hor. S. 2, 8, 67:Aeacus torquet umbras,
holds inquisition over, Juv. 1, 9.— Transf.: (reges) dicuntur torquere mero, quem perspexisse laborant, qs. to rack with wine, i. e. to try or test with wine, Hor. A. P. 435; so,vino tortus et irā,
id. Ep. 1, 18, 38.—To hurl, fling (of language):A.curvum sermone rotato enthymema,
Juv. 6, 449.—Hence, tortus, a, um, P. a., twisted, crooked, contorted, distorted.Lit.:2. * B.via (labyrinthi),
Prop. 4 (5), 4, 42:quercus,
i. e. a twisted oakgarland, Verg. G. 1, 349.—Hence,Trop.:condiciones,
confused, complicated, Plaut. Men. 4, 2, 25. — Adv.: tortē, awry, crookedly:torte penitusque remota,
Lucr. 4, 305 (329). -
4 anguis
anguis (dissyl.), is (rare form an-guen, like sanguen for sanguis, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. M. 1, 29 Mai.— Abl. angue; but angui, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, or Trag. v. 51 Vahl.; Hor. Ep. 1, 17, 30; Ov. M. 4, 483 MS.; cf. Prisc. p. 766 P.; in Cic. Div. 2, 31, 66, suspected by Schneid. Gram. II. 227, on account of angue just before; angue also, Enn. ap. Acron. ad Hor. C. 3, 11, 18, or Trag. v. 441 Vahl.; Varr. Atac. ap. Charis. p. 70; Cic. Div. 2, 30, 65; Prop. 4, 4, 40; Ov. H. 9, 94; id. Am. 3, 6, 14; id. M. 10, 349; 15, 390; Sen. Herc. Fur. 793; Stat. Th. 4, 85; cf. Neue, Formenl. I. p. 218), m. and f.; cf. Charis. p. 70 P.; Rudd. I. p. 25; Neue, Formenl. I. p. 612 [cf. enchelus; Lith. angis; old Germ. unc = adder; echis; echidna = adder; Sanscr. ahis; Germ. Aal = Engl. eel. Curtius], a serpent, a snake (syn.: serpens, coluber, draco).I.Lit.: angues jugati, Naev. ap. Non. p. 191, 18; Plaut. Am. 5, 1, 56:II.emissio feminae anguis... maris anguis,
Cic. Div. 2, 29:vertatur Cadmus in anguem,
Hor. A. P. 187 al. —As fem.: caerulea, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28:angues volucres vento invectae,
Cic. N. D. 1, 36: torta, Varr. Atac. ap. Non. p. 191, 22; Tac. A. 11, 11 al.— Masc.:domi vectem circumjectus,
Cic. Div. 2, 28:ater,
Prop. 3, 5, 40:tortus,
Ov. M. 4, 483, and id. Ib. 4, 79; Stat. Th. 4, 485.—Sometimes serpent, snake, as a hateful, odious object:odisse aliquem aeque atque angues,
Plaut. Merc. 4, 4, 21:cane pejus et angui,
Hor. Ep. 1, 17, 30.—Transf.A.In fable, an emblem.1.Of terror;2.hence the snaky head of Medusa,
Ov. M. 4, 803.—Of rage;3.hence the serpent-girdle of Tisiphone,
Ov. M. 4, 483 and 511;her hair of snakes,
Tib. 1, 3, 69; Prop. 3, 5, 40.—Of art and wisdom;B.hence the serpent-team of Medea,
Ov. M. 7, 223, and of the inventive Ceres, id. ib. 5, 642; cf. Voss, Mythol. Br. 2, 55.—As a constellation.1.= draco, the Dragon, between the Great and the Little Bear, Hyg. Astr. 2, 3; 3, 2:2.flexu sinuoso elabitur Anguis,
Verg. G. 1, 244:neu te tortum declinet ad Anguem,
Ov. M. 2, 138.—= hydra, the Hydra, water-serpent, which extends over the constellations Cancer, Leo, and Virgo, carries on its back the Crater, and on its tail the Corvus, Ov. F. 2, 243; Manil. 1, 422; cf. Hyg. Astr. 3, 39.—3.The Serpent, which Anguitenens (Ophiouchos) carries in his hand, Ov. M. 8, 182.—C.Prov.: Latet anguis in herbā, there's a snake in the grass, of some concealed danger, Verg. E. 3, 93. -
5 lancea
lancĕa, ae, f. [lonchê, acc. to Paul. ex Fest. p. 118 Müll.; acc. to Varr. ap. Gell. 15, 30 fin., of Spanish origin], a light spear, with a leather thong fastened to the middle of it, a lance, spear (cf.: telum, spiculum, hastile, pilum, jaculum, etc.): Suevi lanceis configunt, Sisenn. ap. Non. 556, 8:lancea infesta... medium femur trajecit voluseni,
Hirt. B. G. 4, 48:ceteri sparos aut lanceas portabant,
Sall. C. 56, 3:Romanus miles missili pilo aut lanceis assultans,
Tac. H. 1, 79; 3, 27:lata,
i. e. with a broad head, Verg. A. 12, 375; Suet. Claud. 35:cujus torta manu commisit lancea bellum,
Luc. 7, 472; Just. 24, 5:haec, duas lanceas dextra praeferens,
Curt. 6, 5, 26:mihi non parvam incussisti sollicitudinem, injecto non scrupulo, sed lancea, ne sermones nostros anus illa cognoscat,
i. e. great dread, App. M. 1, p. 107, 5. -
6 revincio
rĕ-vincĭo, vinxi, vinctum, 4, v. a.I. A.Lit.:B. * II.nisi esset (terra) caelo revincta,
Lucr. 5, 553:ancorae pro funibus ferreis catenis revinctae,
Caes. B. G. 3, 13:tignis in contrariam partem revinctis,
id. ib. 4, 17; cf.:trabes introrsus,
id. ib. 7, 23:stipites demissi et ab infimo revincti,
id. ib. 7, 73:navigium (with religare),
Plin. Pan. 82, 2:aliquem ad saxa,
to bind fast, Ov. M. 11, 212; cf.:zonam de poste,
id. ib. 10, 379:errantem Mycono e celsā Gyaroque revinxit,
Verg. A. 3, 76: caput tortā angue, bound around, Varr. Atacin. ap. Charis. p. 70 P.; cf.:latus ense,
to gird, Prop. 3, 14 (4, 13), 11:templum Velleribus niveis et festā fronde revinctum,
Verg. A. 4, 459.—In a Greek construction: ecce manūs juvenem interea post terga revinctum trahebant,
with his hands tied behind him, Verg. A. 2, 57:qui recitat lanā fauces et colla revinctus,
wrapped up, Mart. 6, 41, 1.— Poet.:latices in glaciem revincti,
bound, stiffened, Claud. in Rufin. 1, 167.— -
7 supercilium
sŭper-cĭlĭum, ii, n. [super and root kal-; Gr. kaluptô; Lat. celāre, to hide, cover; cf. Gr. kulon, epikulion, eyelid; cf. also, Ang.-Sax. hlid; Engl. lid; Germ. Augenlid]:I.cilium est folliculus, quo oculus tegitur, unde fit supercilium,
Fest. p. 43 Müll.; Plin. 11, 37, 57, § 157.Lit., the eye-brow (good prose; more freq. in the plur.).(α).Plur.:(β).ex superciliorum aut remissione aut contractione facile judicabimus, etc.,
Cic. Off. 1, 41, 146:supercilia abrasa,
id. Rosc. Com. 7, 20:superiora superciliis obducta sudorem a capite defluentem depellunt,
id. N. D. 2, 57, 143:nec sedeo duris torva superciliis,
Ov. H. 16 (17), 16:constricta,
Quint. 1, 11, 10:torta,
Plaut. Rud. 2, 2, 12:conjuncta,
Suet. Aug. 79:usque ad malarum scripturam currentia,
Petr. 126; Plin. 11, 37, 51, § 138:balenae,
id. 9, 62, 88, § 186; Quint. 11, 3, 78; 11, 3, 79; 11, 3, 160:mulieres potissimum supercilia sua attribuerunt ei deae (Junoni Lucinae),
Varr. L. L. 5, § 69 Müll.; cf. Fest. p. 305 ib.—Sing.:B.altero ad frontem sublato, altero ad mentum depresso supercilio,
Cic. Pis. 6, 14:triste,
Lucr. 6, 1184:altero erecto, altero composito supercilio,
Quint. 11, 3, 74:quo supercilio spicit,
Plaut. Mil. 3, 1, 100:hirsutum,
Verg. E. 8, 34; Hor. Ep. 1, 18, 94; Ov. A. A. 3, 201; Juv. 2, 93 al.:supercilium salit (as a favorable omen),
Plaut. Ps. 1, 1, 105.—Transf., the prominent part of a thing, the brow, ridge, summit (not ante-Aug.):II.clivosi tramitis,
Verg. G. 1, 108:tumuli,
Liv. 34, 29, 11:infimo stare supercilio,
at the bottom of the projection, id. 27, 18, 10; cf. Stat. Th. 6, 63: supercilium quoddam excelsum nacti, Auct. B. Afr. 58, 1; Plin. 6, 5, 5, § 17.—In archit., a projecting moulding over the scotia of a column or cornice, Vitr. 3, 3 med.; a threshold, id. 4, 6, 5.—Of the coast of the sea:supercilia ejus sinistra,
Amm. 22, 8, 8; the shore of a river:Nili,
id. 14, 8, 5:Rheni,
id. 14, 10, 6:fluminis,
id. 17, 9, 1:amnis,
App. M. 5, p. 169, 34.—Trop.A. B.Pride, haughtiness, arrogance, sternness, superciliousness (class.; mostly sing.):supercilium ac regius spiritus,
Cic. Agr. 2, 34, 93; id. Sest. 8, 19; id. Red. in Sen. 7, 14; Sen. Ben. 2, 4, 1; Juv. 6, 169; 5, 62:triste Catonis,
Mart. 11, 2, 1:pone supercilium,
id. 1, 5, 2:supercilii matrona severi,
Ov. Tr. 2, 309; cf.:contegere libidines fronte et supercilio, non pudore et temperantiā,
Cic. Prov. Cons. 4, 8. -
8 tortula
tortŭla, ae, f. dim. [torta; v. torqueo, P. a.], a small twist, Vulg. Num. 11, 8.
См. также в других словарях:
Torta — es un término de cocina que designa a un alimento de forma redonda y aplanada. Con esa amplitud del término, entre otras cosas, puede referirse a: Torta, en México, un alimento a base de pan similar al sándwich. Torta, pastel grande, en Argentina … Wikipedia Español
torta — (De or. inc.). 1. f. Masa de harina, con otros ingredientes, de forma redonda, que se cuece a fuego lento. 2. Cualquier masa reducida a forma de torta. 3. coloq. Bofetada en la cara. 4. coloq. Golpe, caída, accidente. 5. coloq. borrachera (ǁ… … Diccionario de la lengua española
torţă — TÓRŢĂ, torţe, s.f. 1. Faclă. 2. (fiz.) Tip de descărcare electrică de înaltă frecvenţă, având aspectul unei flăcări de lumânare. [var.: (înv.) tórţie s.f.] – Din it. torcia. cf. fr. t o r c h e . Trimis de LauraGellner, 28.06.2004. Sursa … Dicționar Român
TORTA — apud Althelmum, de Laude Virgin. c. 28. Punica mala vident granis scitisque referta, Botros et ficos, et plures ordine tortas: placenta est: seu panis ex pinguibus palmulis, farina et aqua confectus Erotiano in Onomastico, qui ἄρτον ἐγκρυφίαν ab… … Hofmann J. Lexicon universale
torta — / torta/ s.f. [lat. tardo tōrta, voce di formazione ignota]. 1. (gastron.) [vivanda o preparazione generalm. dolce dalla tipica forma rotonda e schiacciata: t. al cioccolato ] ▶◀ ‖ dolce, tortello, [salata] pizza. 2. (fig.) [guadagno illecito o… … Enciclopedia Italiana
torta — tȏrta ž <G mn tȍrātā/ ī> DEFINICIJA kulin. kolač okrugla oblika, s preljevom i nadjevom (od voća, kreme i sl.) ETIMOLOGIJA njem. Torte ← tal. torta ← lat. torta: okrugli kruh … Hrvatski jezični portal
Torta — Tor ta, n. [Cf. Sp. torta a cake.] (Metal.) a flat heap of moist, crushed silver ore, prepared for the patio process. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
tortă — TÓRTĂ s.f. v. tort2. Trimis de LauraGellner, 29.06.2008. Sursa: DEX 98 TÓRTĂ s.f. v. tort. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
torta — s. f. 1. [Culinária] Bolo enrolado com recheio (carne, peixe, fruta, compota, etc.). 2. [Culinária] Espécie de pastelão. = TARTE ‣ Etimologia: latim torta, ae, bolo chato … Dicionário da Língua Portuguesa
tòrta — torta, torto, tourto, touerto f. tourte. Tòrta fulhetada : tourte feuilletée … Diccionari Personau e Evolutiu
torta — torta1 [tō̂r′tä; tôrt′ə] n. 〚It〛 [also in roman type] 1. cake, pie, or a similar, often elaborate, dessert 2. any of various layered savory dishes, often containing a creamy cheese, herbs, etc. torta2 [tō̂r′tä] n. 〚 … Universalium