-
121 exaporior
ex-ăpŏrĭor, āri, v. dep., to be in utter perplexity:nec aporiati exaporiantur,
Ruf. Aquil. Orig. in Cant. p. 305. -
122 exclamo
ex-clāmo, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I.Neut., to call or cry aloud, to call or cry out, to exclaim:B.cum exclamasset Laelius,
Cic. Rep. 6, 12 fin.:in stadio cursores exclamant quam maxime possunt,
id. Tusc. 2, 23, 56; cf. Plaut. Most. 2, 2, 57:majus,
Cic. Tusc. 2, 24, 56:contiones saepe exclamare vidi, cum apte verba cecidissent,
i. e. to applaud loudly, id. Or. 50, 168; cf. Quint. 1, 6, 45.— Pass. impers.:quoties exclamandum erit, lateris conatus sit ille, non capitis,
Quint. 1, 11, 8; 3, 8, 59.—Transf.1.Of inanim. and abstr. things (postAug.):2.apud hunc (oratorem) patria ipsa exclamabit,
Quint. 12, 10, 61:ignis exclamat,
i. e. crackles aloud, makes a noise, Stat. Th. 6, 202:dominae femur exclamare coëgit,
Juv. 6, 423:quae (verba) aut maxime exclamant, aut sono sunt jucundissima,
Quint. 8, 3, 17:minus exclamantes syllabae,
id. 9, 4, 137.—Of a sound made with musical instruments:II. A.sacris tubis,
Vulg. 1 Macc. 16, 8; cf. 3, 54; 4, 40.—With inanim. objects.(α).With an object-clause, in oratio recta:(β).ibi nescio quis maxima Voce exclamat: Alcumena, adest auxilium, ne time,
Plaut. Am. 5, 1, 12: cf.:non possum quin exclamem: Euge, euge, etc.,
id. Trin. 3, 2, 79 (quoted Cic. de Or. 2, 10, 39):mihi libet exclamare, Pro deum, etc.,
Cic. N. D. 1, 6, 13; Ter. Eun. 4, 1, 11; id. Ad. 4, 4, 10; Quint. 6, 3, 81; Hor. S. 1, 7, 33; Ov. M. 5, 13 al.—With acc. and inf.:hic exclamat, eum sibi esse sodalem,
Plaut. Capt. 3, 2, 11; Ter. Eun. prol. 23.—With ut:(γ). B.quas (geometricas formas) ut vidisset, exclamavisse, ut bono essent animo, videre enim se hominum vestigia, etc.,
Cic. Rep. 1, 17:ut equites desilirent,
Liv. 4, 38, 2.—With personal objects, to call upon:voce clara exclamat uxorem tuam,
Plaut. Am. 5, 1, 68: M. Brutus cruentum pugionem tenens Ciceronem exclamavit, Anton. ap. Cic. Phil. 2, 12, 30:aliquem suo nomine,
Cael. Aur. Acut. 2, 6. -
123 explano
ex-plāno, āvi, ātum, 1, v. a.* I.Lit., to flatten or spread out:II.suberi cortex in denos pedes undique explanatus,
Plin. 16, 8, 13, § 34.—Trop., of speech, to make plain or clear, to explain (class.:2.syn.: explico, expono, interpretor): qualis differentia sit honesti et decori, facilius intelligi quam explanari potest,
Cic. Off. 1, 27, 94; cf. Quint. 5, 10, 4:rem latentem explicare definiendo, obscuram explanare interpretando, etc.,
Cic. Brut. 42, 152:explanare apertiusque dicere aliquid,
id. Fin. 2, 19, 60:docere et explanare,
id. Off. 1, 28, 101:aliquid conjecturā,
id. de Or. 2, 69, 280:rem,
id. Or. 24, 80:quem amicum tuum ais fuisse istum, explana mihi,
Ter. Ph. 2, 3, 33:de cujus hominis moribus pauca prius explananda sunt, quam initium narrandi faciam,
Sall. C. 4, 5.— Pass. impers.:juxta quod flumen, aut ubi fuerit, non satis explanatur,
Plin. 6, 23, 26, § 97.—To utter distinctly:et ille juravit, expressit, explanavitque verba, quibus, etc.,
Plin. Pan. 64, 3.—Hence, explānātus, a, um, P. a. (acc. to II.), plain, distinct (rare):claritas in voce, in lingua etiam explanata vocum impressio,
i. e. an articulate pronunciation, Cic. Ac. 1, 5, 19: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, Sen. de Ira, 1, 1, 4.— Adv. ex-plānāte, plainly, clearly, distinctly:scriptum,
Gell. 16, 8, 3.— Comp.:ut definire rem cum explanatius, tum etiam uberius (opp. presse et anguste),
Cic. Or. 33, 117. -
124 exprimo
I.Lit.:B.oleum ex malobathro,
Plin. 12, 26, 59, § 129:sucum expresso semini,
id. 20, 1, 2, § 3:sucum flore,
id. 21, 19, 74, § 127:sucum radici,
id. 27, 13, 109, § 136; cf.: vinum palmis, oleum sesamae (dat.), id. 6, 28, 32, § 161:oleum amygdalis,
id. 13, 1, 2, § 8:sudorem de corpore,
Lucr. 5, 487:lacrimulam oculos terendo,
Ter. Eun. 1, 1, 23:si nubium conflictu ardor expressus se emiserit, id esse fulmen,
Cic. Div. 2, 19, 44:liquorem per densa foramina (cribri),
Ov. M. 12, 438; cf.:aquam in altum,
Plin. 31, 3, 23, § 39:aquam in altitudinem,
Vitr. 8, 7:quantum has (turres) quotidianus agger expresserat,
had carried up, raised, Caes. B. G. 7, 22, 4 Oud.:pecuniam alicui,
Suet. Oth. 5; id. Vesp. 4.—Transf.1.With an object denoting that out of which something is pressed or squeezed, to press, squeeze, wring:2.spongiam ex oleo vel aceto,
Cels. 5, 24 med.:lanam ex vino vel aceto,
Plin. 29, 2, 9, § 31; cf.:Venus madidas exprimit imbre comas,
Ov. A. A. 3, 224:spongiae expressae inter duas tabulas,
Plin. 31, 11, 47, § 128:oleam,
id. 12, 27, 60, § 130:folia rosae,
id. 21, 18, 73, § 122:tuberculum,
id. 11, 11, 12, § 29.—To form by pressure, to represent, form, model, portray, express (mostly poet. and in postAug. prose;II.freq. in the elder Pliny): (faber) et ungues exprimet et molles imitabitur aere capillos,
Hor. A. P. 33; cf.:alicujus furorem... verecundiae ruborem,
Plin. 34, 14, 40, § 140:expressa in cera ex anulo imago,
Plaut. Ps. 1, 1, 54:imaginem hominis gypso e facie ipsa,
Plin. 35, 12, 44, § 153; cf.:effigiem de signis,
id. ib.:optime Herculem Delphis et Alexandrum, etc.,
id. 34, 8, 19, § 66 et saep.:vestis stricta et singulos artus exprimens,
exhibiting, showing, Tac. G. 17:pulcher aspectu sit athleta, cujus lacertos exercitatio expressit,
has well developed, made muscular, Quint. 8, 3, 10.Trop.A.To squeeze or wring out, to extort, wrest, elicit: lex, quam ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus, qs. pressed out, Cic. Mil. 4, 10:B.utilitas expressit nomina rerum,
has imposed, Lucr. 5, 1029: cf.:cum ab iis saepius quaereret, neque ullam omnino vocem exprimere posset,
Caes. B. G. 1, 32, 3:expressa est Romanis necessitas obsides dandi,
Liv. 2, 13, 4:confessionem concessi maris hosti,
id. 37, 31, 5:confessionem cruciatu,
Suet. Galb. 10:deditionem ultimā necessitate,
Liv. 8, 2, 6:pecunia vi expressa et coacta,
Cic. Verr. 2, 2, 69, § 165:tu si tuis blanditiis a Sicyoniis nummulorum aliquid expresseris,
Cic. Att. 1, 19, 9:risum magis quam gemitum,
Plin. Ep. 4, 7, 7 et saep.—With ut:expressi, ut conficere se tabulas negaret,
have constrained, Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:expressit, ut polliceretur,
Curt. 6, 7. —Transf. (acc. to I. B. 2.), to imitate, copy, represent, to portray, describe, express, esp. in words (cf. reddo):A.cum magnitudine animi tum liberalitate vitam patris et consuetudinem expresserit,
i. e. imitated, Cic. Rab. Post. 2, 4:lex expressa ad naturam,
id. Leg. 2, 5, 13:vitia imitatione ex aliquo expressa,
id. de Or. 3, 12, 47:rem ante oculos ponit, cum exprimit omnia perspicue, ut res prope dicam manu tentari possit,
Auct. Her. 4, 40, 62; cf. id. ib. §63: hanc speciem Pasiteles caelavit argento et noster expressit Archias versibus,
Cic. Div. 1, 36, 79:mores alicujus oratione,
id. de Or. 2, 43, 184:multas nobis imagines fortissimorum virorum expressas scriptores Graeci et Latini reliquerunt,
id. Arch. 6, 14; cf. id. ib. 12, 30:in Platonis libris omnibus fere Socrates exprimitur,
id. de Or. 3, 4, 15: Mithridaticum bellum magnum atque difficile totum ab hoc expressum est, depicted to the life, id. Arch. 9, 21; cf.:ut Euryalum exprimat infans,
may resemble, Juv. 6, 81.—With rel.-clause as object:diligenter, quae vis subjecta sit vocibus,
id. Fin. 2, 2, 6:exprimere non possum, quanto sim gaudio affectus,
tell, express, Plin. Ep. 5, 15, 2; Vell. 2, 124, 1:verbis exprimere quid quis sentiat,
Plin. Ep. 5, 16, 7:quod exprimere dicendo sensa possumus,
Cic. de Or. 1, 8, 32:mores in scriptis exprimere,
Suet. Vit. Ter. 4.—Of translating into another language, to render, translate:si modo id exprimere Latine potuero,
Cic. Rep. 1, 43; cf. id. ib. 1, 44: katalêpsin, verbum e verbo exprimentes comprehensionem dicemus, id. Ac. 2, 10, 31:nec tamen exprimi verbum e verbo necesse erit,
id. Fin. 3, 4, 15; cf.:verbum de verbo expressum extulit,
Ter. Ad. prol. 11:fabellae Latinae ad verbum de Graecis expressae,
Cic. Fin. 1, 2, 4; Plin. Ep. 4, 18, 1.—Of words, to pronounce, utter:nolo exprimi litteras putidius nolo obscurari neglegentius,
with affected distinctness, Cic. de Or. 3, 11, 41:verba,
Quint. 1, 2, 6; 9, 4, 10; 40 al.—Rarely of a personal object:oratorem imitando effingere atque exprimere,
Cic. de Or. 2, 22, 90:moderatorem rei publicae nostris libris diligenter expressimus,
id. Att. 8, 11, 1.—Hence, expressus, a, um, P. a., clearly exhibited, prominent, distinct, visible, manifest, clear, plain, express (syn. solidus, opp. adumbratus).Lit.:B.species deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75; cf.:litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae,
id. Verr. 2, 2, 77, § 189:corpora lacertis expressa,
powerful, muscular, Quint. 8 praef. §19: protinus omnibus membris, expressus infans,
fully formed, id. 2, 4, 6.—Trop.1.In gen.:2.habuit Catilina permulta maximarum non expressa signa, sed adumbrata virtutum,
Cic. Cael. 5, 12; cf.:est gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
id. Tusc. 3, 2, 3 (v. Madv. ad Cic. Fin. 5, 22, 62, p. 723 sq.):indicia solida et expressa,
id. Planc. 12; cf.:veri juris germanaeque justitiae solida et expressa effigies,
id. Off. 3, 17, 69:expressa sceleris vestigia,
id. Rosc. Am. 22, 62:expressiora et illustriora,
id. Fam. 1, 7, 9; cf. Plin. Ep. 5, 15, 3; and:quid expressius atque signatius in hanc causam?
Tert. Res. Carn. 3.—Expressa carmina Battiadae, translated, Cat. 65, 16.—Of distinct pronunciation:* 1. 2.vitia oris emendet, ut expressa sint verba, ut suis quaeque litterae sonis enuntientur,
Quint. 1, 11, 4:expressior sermo,
id. 1, 1, 37:expressior loquacitas generi picarum est,
Plin. 10, 42, 59, § 118. —In a bad sense, of a too emphatic, affected pronunciation: sonus erat dulcis: litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, Cic Off. 1, 37, 133.—Hence, adv.: expressē.Trop., expressly, distinctly, clearly:conscripta exempla,
Auct. Her. 4, 7, 10:quod ipsum expressius Hesiodus hoc versu significavit,
Col. 11, 1, 29.—Of pronunciation, distinctly:ut ea (R littera) a nullo expressius efferretur,
Val. Max. 8, 7, 1 ext. -
125 expromo
ex-prōmo, mpsi (msi), mptum (mtum), 3, v. a., to take out or forth, to draw out, fetch out, bring forth (syn. proferre).I.Lit. (rare):II. A.heminas octo in urceum,
Plaut. Mil. 3, 2, 18:mox inde sensim ad mandendum manibus expromit,
Plin. 10, 72, 93, § 199:maestas voces,
Verg. A. 2, 280.—In gen.:B.exprome benignum ex tete ingenium,
Plaut. Mil. 4, 2, 64; cf.:quidquid est incoctum non expromet, bene coctum dabit,
id. ib. 2, 2, 53:supplicia in civis Romanos,
Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139:in meo inimico crudelitatem exprompsisti tuam,
id. Mil. 13, 33:vim eloquentiae in ea causa,
id. Or. 36, 125:omnem industriam vitae et vigilandi laborem in antelucanis cenis,
id. Cat. 2, 10, 22:suum odium,
id. Att. 2, 12, 2:sed quid ego vestram crudelitatem expromo,
id. Dom. 23, 60:vel hilarissimum convivam hinc indidem expromam tibi,
I'll show myself to you, Plaut. Mil. 3, 1, 72. (In Plaut. Bacch. 4, 4, 9, promat, v. Ritschl ad h. l.)—In partic., of speech, to utter, disclose, declare, state (syn.:exponere, narrare, etc.): occulta apud amicum,
Ter. Heaut. 3, 3, 14:sed jam exprome, si placet, istas leges de religione,
Cic. Leg. 2, 7, 17:sententiam,
Tac. A. 12, 9:multas mente querelas,
Cat. 64, 223:causas,
Ov. F. 3, 725 et saep.—With acc. and inf. or rel.-clause as object:expromit, repertum in agro suo specum altitudine immensa,
Tac. A. 16, 1:quid in quamque sententiam dici possit, expromere,
Cic. Div. 2, 72, 150:expromerent, quid sentirent,
Liv. 29, 1, 7:indignationem expromens,
Vell. 2, 19.—Hence, expromptus, a, um, P. a., ready, at hand:nunc opus est tua mihi exprompta malitia atque astutia,
Ter. And. 4, 3, 8. -
126 expromptus
ex-prōmo, mpsi (msi), mptum (mtum), 3, v. a., to take out or forth, to draw out, fetch out, bring forth (syn. proferre).I.Lit. (rare):II. A.heminas octo in urceum,
Plaut. Mil. 3, 2, 18:mox inde sensim ad mandendum manibus expromit,
Plin. 10, 72, 93, § 199:maestas voces,
Verg. A. 2, 280.—In gen.:B.exprome benignum ex tete ingenium,
Plaut. Mil. 4, 2, 64; cf.:quidquid est incoctum non expromet, bene coctum dabit,
id. ib. 2, 2, 53:supplicia in civis Romanos,
Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139:in meo inimico crudelitatem exprompsisti tuam,
id. Mil. 13, 33:vim eloquentiae in ea causa,
id. Or. 36, 125:omnem industriam vitae et vigilandi laborem in antelucanis cenis,
id. Cat. 2, 10, 22:suum odium,
id. Att. 2, 12, 2:sed quid ego vestram crudelitatem expromo,
id. Dom. 23, 60:vel hilarissimum convivam hinc indidem expromam tibi,
I'll show myself to you, Plaut. Mil. 3, 1, 72. (In Plaut. Bacch. 4, 4, 9, promat, v. Ritschl ad h. l.)—In partic., of speech, to utter, disclose, declare, state (syn.:exponere, narrare, etc.): occulta apud amicum,
Ter. Heaut. 3, 3, 14:sed jam exprome, si placet, istas leges de religione,
Cic. Leg. 2, 7, 17:sententiam,
Tac. A. 12, 9:multas mente querelas,
Cat. 64, 223:causas,
Ov. F. 3, 725 et saep.—With acc. and inf. or rel.-clause as object:expromit, repertum in agro suo specum altitudine immensa,
Tac. A. 16, 1:quid in quamque sententiam dici possit, expromere,
Cic. Div. 2, 72, 150:expromerent, quid sentirent,
Liv. 29, 1, 7:indignationem expromens,
Vell. 2, 19.—Hence, expromptus, a, um, P. a., ready, at hand:nunc opus est tua mihi exprompta malitia atque astutia,
Ter. And. 4, 3, 8. -
127 fabulor
fābŭlor, ātus (archaic inf. praes. fabularier, Plaut. Am. 1, 1, 46; id. Most. 3, 1, 77; id. Ps. 1, 1, 60; id. Trin. 2, 4, 60; Ter. Hec. 3, 1, 36; also act. form fabulaverit, Afran. ap. Non. 232, 26 dub.: fabulabere, Rib. v. 147:A.fabulem,
Plaut. Mil. 2, 5, 33 Fleck.), 1, v. dep. a. [fabula], to speak, converse, talk, chat (mostly ante- and post-class.; esp. [p. 714] freq. in Plaut.; not in Cic.; syn.: aio, inquam, dico, loquor, etc.).In gen.: ut pro viribus tacere ac fabulari tute noveris, Enn. ap. Non. 475, 3 (Trag. v. 182 ed. Vahl.):B.clare advorsum fabulabor,
Plaut. Am. 1, 1, 144:reliqua alia,
id. Poen. 3, 4, 8:ut aperte tibi nunc fabuler,
Ter. Ph. 4, 3, 49:quod omnes homines fabulantur per vias, Mihi esse filiam inventam,
Plaut. Cist. 5, 1:aliquid,
to say, utter, Liv. 45, 39 fin.:(ars medendi) ictum fulmine Aesculapium fabulata,
Plin. 29, 1, 1, § 3:inter sese,
Plaut. Ep. 2, 2, 53:cum aliquo,
Suet. Calig. 22; id. Dom. 4:stabant Fronto et Festus fabulantes,
Gell. 19, 13, 1:inter fabulandum,
id. 15, 1, 4.—Esp., to speak a language:qui Obsce et Volsce fabulantur,
Titin. Com. v. 104 Rib. -
128 ferio
fĕrĭo, īre (archaic FERINVNT for feriunt; acc. to Fest. s. v. nequinunt, p. 162, 24 Müll.; part. fut. feriturus, Serv. Verg. A. 7, 498. The perf. forms are supplied by percutio, v. Varr. L. L. 9, 55, § 98 Müll.), 4, v. a. [perh. Sanscr. dhūr-, injure, destroy; Lat. ferus, ferox; Gr. thêr; Aeol. phêr; cf. Gr. thourios, impetuous, thorein, to leap; and Lat. furere, furia, etc.], to strike, smite, beat, knock, cut, thrust, hit (class.; syn.: icio, percutio, verbero, vapulo, pulso, tundo, pavio).I.Lit.A.In gen.:2.fores,
to knock, Plaut. Men. 1, 2, 63; cf.parietem,
Cic. Cael. 24, 59:murum arietibus,
to batter, shake, Sall. J. 76, 6:pugiles adversarium,
Cic. Tusc. 2, 23 fin.: jacere telum, voluntatis est;ferire quem nolueris, fortunae,
to strike, id. Top. 17, 64:partem corporis sibi,
Lucr. 2, 441:frontem,
Cic. Att. 1, 1, 1:femur,
Quint. 11, 3, 123:pectora solito plangore,
Ov. M. 4, 554; cf.:calce feritur aselli,
id. F. 3, 755: uvas pede (rusticus), to stamp or tread, Tib. 2, 5, 85:feriri a serpente,
to be stung, Plin. 29, 4, 22, § 71; cf. Ov. Ib. 481:cetera (venenata animalia) singulos feriunt,
id. ib. 23:tabulam malleo,
Cels. 6, 7 fin.: stricto ferit retinacula ferro, cuts to pieces (shortly before:incidere funes),
Verg. A. 4, 580: certatim socii feriunt mare et aequora verrunt, strike, lash (in rowing), id. ib. 3, 290: ut frontem ferias, that you may beat your brow, i. e. be provoked, Cic. Att. 1, 1, 1.— Poet.:sublimi feriam sidera vertice,
hit, touch, Hor. C. 1, 1, 36; cf. in the foll. 2.— Absol.:pugno ferire vel calce,
Quint. 2, 8, 13; cf. Hor. S. 2, 7, 99:occursare capro, cornu ferit ille, caveto,
pushes, butts, Verg. E. 9, 25.—Of inanim. and abstr. subjects:B.principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant,
strike, touch, Lucr. 6, 923:oculos (corpora, simulacra),
id. 4, 217; 257:oculorum acies (res),
id. 4, 691:speciem colore (res),
id. 4, 243; cf.:his spectris etiam si oculi possent feriri, etc.,
Cic. Fam. 15, 16, 2:feriuntque summos fulmina montes,
Hor. C. 2, 10, 11:nec semper feriet, quodcumque minabitur, arous,
id. A. P. 350; cf.:si fractus illabatur orbis, Impavidum ferient ruinae,
id. C. 3, 3, 8:nec levius tabulae laterum feriuntur ab undis, Quam, etc.,
Ov. Tr. 2, 47.— Poet.: ferientia terram corpora, smiting (in falling), Luc. 4, 786:sole fere radiis foriente cacumina primis,
hitting, touching, Ov. M. 7, 804:palla imos ferit alba pedes,
touches, reaches to, Val. Fl. 1, 385:ferit aethera clamor,
Verg. A. 5, 140:feriat dum maesta remotas Fama procul terras,
extends to, Luc. 5, 774.—In partic.1.To kill by striking, to give a deathblow, to slay, kill: hostem, Enn. ap. Cic. Balb. 22, 51 (Ann. v. 284 ed. Vahl.); Sall. C. 7, 6; 60, 4; id. J. 85, 33; cf.:b.aliquem securi feriri,
to be beheaded, Cic. Verr. 2, 1, 30, § 75:aliquem telo trabali,
Verg. A. 12, 295:retiarium (mirmillo),
Quint. 6, 3, 61:te (maritum),
Hor. C. 3, 11, 43:leonem atque alias feras primus aut in primis ferire,
Sall. J. 6, 1:aprum,
Ov. M. 3, 715.—Of the animals for sacrifice, to kill, slaughter; and hence, to offer, sacrifice:2.nos humilem feriemus agnam,
Hor. C. 2, 17, 32:vaccam Proserpinae,
Verg. A. 6, 251; cf. the form of oath in making a compact (when a swine was sacrificed): SI PRIOR DEFEXIT [p. 737] (populus Romanus) PVBLICO CONSILIO DOLO MALO, TV ILLO DIE IVPPITER, POPVLVM ROMANVM SIC FERITO, VT EGO HVNC PORCVM HIC HODIE FERIAM:TANTOQVE MAGIS FERITO, QVANTO MAGIS POTES POLLESQVE,
Liv. 1, 24, 8:Quid aut sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione res transigitur? per quem populum fiat, quo minus legibus dictis stetur, ut eum ita Juppiter feriat, quemadmodum a Fetialibus porcus feriatur,
id. 9, 5, 3. (Cf. also:Jovis ante aram Stabant et caesā jungebant foedera porcă,
Verg. A. 8, 641).— Hence,Transf., foedus ferire, to make a compact, covenant, or treaty (in Hebrew in precisely the same manner,): accipe daque fidem, foedusque feri bene firmum, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 33 ed. Vahl.):3.is, quicum foedus feriri in Capitolio viderat,
Cic. Rab. Post. 3, 6:videret ut satis honestum foedus feriretur,
id. Inv. 2, 30, 92:amorum turpissimorum foedera ferire,
to form illicit connections, id. Cael. 14, 34:Tarchon jungit opes foedusque ferit,
Verg. A. 10, 154 al. —Of money, to strike, stamp, coin:II.asses sextantario pondere,
Plin. 33, 3, 13, § 44. Thus the designation of a triumvir monetalis is III. VIR. A. A. A. F. F., i. e. Triumvir auro argento aeri flando feriundo, Inscr. Orell. 569.Trop.A.In gen.:B.quae faciliora sunt philosophis, quo minus multa patent in eorum vita, quae fortuna feriat,
reaches, affects, Cic. Off. 1, 21, 73:accidit, ut ictu simili (i. e. morte propinqui) ferirer,
was struck with a similar blow, Quint. 6 praef. §3: verba palato,
to bring out, utter, speak, Hor. S. 2, 3, 274; cf.:sonat vox, ut feritur,
Quint. 11, 3, 61:feriunt animum (sententiae),
id. 12, 10, 48:ut omnis sensus in fine sermonis feriat aurem,
id. 8, 5, 13; cf. id. 9, 3, 4.— Absol.:binis aut ternis ferire verbis,
Cic. Or. 67, 226:videtur Chrysippus medium ferire voluisse,
i. e. to avoid extremes, id. Fat. 17, 39.—In partic., to cozen, cheat, gull, trick (mostly in vulg. lang.;C.not in Cic.): ubi illa pendentem ferit, jam amplius orat,
Plaut. Trin. 2, 1, 19; Ter. Ph. 1, 1, 13:cum ferit astutos comica moecha Getas,
Prop. 4 (5), 5, 44:austeros arte ferire viros,
id. 3, 3 (4, 2), 50.—To punish, inflict punishment: aliquem condemnatione centum librarum auri, Cod. 11, 11, 1.
См. также в других словарях:
Utter — Ut ter, a. [OE. utter, originally the same word as outer. See {Out}, and cf. {Outer}, {Utmost}.] [1913 Webster] 1. Outer. Thine utter eyen. Chaucer. [Obs.] By him a shirt and utter mantle laid. Chapman. [1913 Webster] As doth an hidden moth The… … The Collaborative International Dictionary of English
utter — ut·ter vt: to put (as a counterfeit note) into circulation as if genuine convicted of utter ing a forged check ut·ter·er n Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Utter — Ut ter, v. t. [imp. & p. p. {Uttered}; p. pr. & vb. n. {Uttering}.] [OE. outren, freq. of outen to utter, put out, AS. [=u]tian to put out, eject, fr. [=u]t out. [root]198. See {Out}, and cf. {Utter}, a.] [1913 Webster] 1. To put forth or out; to … The Collaborative International Dictionary of English
Utter — ist der Familienname folgender Personen: George H. Utter (1854–1912), US amerikanischer Politiker Tobias Utter (* 1962), hessischer Landtagsabgeordneter (CDU) Werner Utter (1921–2006), Chefpilot und Vorstandsmitglied der Deutschen Lufthansa AG,… … Deutsch Wikipedia
utter — [adj] outright, absolute all fired*, arrant, blasted*, blessed*, blooming*, complete, confounded, consummate, downright, entire, flat out*, infernal, out and out*, perfect, pure, sheer, stark, straight out*, thorough, thoroughgoing, total,… … New thesaurus
utter — Ⅰ. utter [1] ► ADJECTIVE ▪ complete; absolute. DERIVATIVES utterly adverb. ORIGIN Old English, «outer». Ⅱ. utter [2] ► VERB … English terms dictionary
utter — utter1 [ut′ər] adj. [ME < OE uttera, compar. of ut, OUT] 1. complete; total 2. unqualified; absolute; unconditional utterly adv. utterness n. utter2 [ut′ər] vt. [ME uttren < utter, outward … English World dictionary
utter — vb 1 *say, tell, state Analogous words: enunciate, *articulate, pronounce: *speak, talk 2 *express, vent, voice, broach, air, ventilate Analogous words: enunciate, * … New Dictionary of Synonyms
utter — I. adjective Etymology: Middle English, remote, from Old English ūtera outer, comparative adjective from ūt out, adverb more at out Date: 15th century carried to the utmost point or highest degree ; absolute, total < utter darkness > < utter… … New Collegiate Dictionary
utter */ — I UK [ˈʌtə(r)] / US [ˈʌtər] verb [transitive] Word forms utter : present tense I/you/we/they utter he/she/it utters present participle uttering past tense uttered past participle uttered literary 1) to say something As soon as he d uttered the… … English dictionary
utter — utter1 utterable, adj. utterer, n. utterless, adj. /ut euhr/, v.t. 1. to give audible expression to; speak or pronounce: unable to utter her feelings; Words were uttered in my hearing. 2. to give forth (cries, notes, etc.) with the voice: to… … Universalium