-
1 uniemożliwiać
uniemożliwiać [uɲɛmɔʒlivjaʨ̑], uniemożliwić [uɲɛmɔʒliviʨ̑]\uniemożliwiać komuś coś jdn an etw +dat hindern, jdm etw unmöglich machen -
2 uniemożliwiać
-
3 przeszkadzać
przeszkadzać (-am) < przeszkodzić> (-ę) stören; (uniemożliwiać) verhindern; (utrudniać) behindern;przeszkadzać k-u (w L) jemanden stören (bei D);przeszkadzać k-u (+ inf) jemanden hindern (an D);nie przeszkadzaj mi w pracy! störe mich nicht bei der Arbeit!;przeszkadza mi hałas der Lärm stört mich;to mi nie przeszkadza das stört mich nicht;choroba przeszkodziła mu w karierze die Krankheit behinderte ihn bei der Karriere;nie przeszkadza mu to jednak, żeby … das hindert ihn jedoch nicht daran, zu … (+ inf);proszę sobie nie przeszkadzać! lassen Sie sich nicht stören! -
4 uniemożliwić
-
5 odcinać
I. vtII. vr1) ( celnie ripostować) scharf antworten2) ( zrywać z)\odcinać się od czegoś sich +akk von etw distanzieren, von etw zurückziehenwieża odcina się na tle nieba der Turm hebt sich vom Himmel ab4) dałbym sobie rękę odciąć, że... ich würde mir die Hand dafür abschlagen [ lub abhacken] lassen, dass... ( fam) -
6 przekreślać
przekreślać [pʃɛkrɛɕlaʨ̑] < perf przekreślić>vt\przekreślać czyjeś plany jds Pläne durchkreuzen -
7 skuwać
vt1) ( uniemożliwiać ucieczkę)\skuwać przestępcę einem Verbrecher Handschellen anlegenrzeka skuta lodem ein zugefrorener Fluss m -
8 uziemiać
2) (pot: uniemożliwiać działanie) lahm legen -
9 zawalać
-
10 hindern
-
11 verhindern
verhindern *\verhindern, dass jd etw tut uniemożliwić komuś zrobienie czegoś\verhindern, dass etw geschieht nie dopuścić, aby coś się wydarzyłoich konnte nicht \verhindern, dass sie wegfuhr nie mogłem przeszkodzić w jej wyjeździe
См. также в других словарях:
uniemożliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIII, uniemożliwiaćam, uniemożliwiaća, uniemożliwiaćają, uniemożliwiaćany {{/stl 8}}– uniemożliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uniemożliwiaćwię, uniemożliwiaćwi, uniemożliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uniemożliwiać — ndk I, uniemożliwiaćam, uniemożliwiaćasz, uniemożliwiaćają, uniemożliwiaćaj, uniemożliwiaćał, uniemożliwiaćany uniemożliwić dk VIa, uniemożliwiaćwię, uniemożliwiaćwisz, uniemożliwiaćliw, uniemożliwiaćwiony «czynić coś niemożliwym, nie dającym się … Słownik języka polskiego
podtrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, podtrzymywaćmuję, podtrzymywaćmuje, podtrzymywaćany {{/stl 8}}– podtrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, podtrzymywaćam, podtrzymywaća, podtrzymywaćają, podtrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blokować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, blokowaćkuję, blokowaćkuje, blokowaćany {{/stl 8}}– zablokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wyłączać lub uniemożliwiać ruch jednej części urządzenia przez odpowiednie ustawienie innej jego części … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przykuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przykuwaćam, przykuwaća, przykuwaćają, przykuwaćany {{/stl 8}}– przykuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, przykuwaćkuję, przykuwaćkuje, przykuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
most — Spalić, popalić, palić za sobą mosty «uniemożliwić, uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zerwać, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie»: Nie zgodziłam się na małżeństwo dlatego, że cię nie kochałam. To znaczy, nie kochałam aż … Słownik frazeologiczny
wiązać — (sobie, komuś) ręce «utrudniać, uniemożliwiać (sobie, komuś) działanie»: (...) nie chcę jej wiązać rąk. Powinna być wolna i żyć od nowa z kim tylko zechce. P. Pytlakowski, Czekajac. Przyjęta w ubiegłym roku przez parlament ustawa o ochronie praw… … Słownik frazeologiczny
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… … Słownik języka polskiego
kłoda — ż IV, CMs. kłodzie; lm D. kłód 1. «pień zrąbanego lub zwalonego drzewa bez gałęzi; duży kawał drzewa, kloc» Kłody dębowe, sosnowe. ◊ Leżeć, walić się, zwalić się jak kłoda «leżeć, walić się, zwalić się, sztywno, ciężko, bez czucia» ◊ Nieczuły,… … Słownik języka polskiego
krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… … Słownik języka polskiego