-
1 umieć
umieć [umjɛʨ̑] <umiem, umie>vi1) ( posiadać wiedzę) können, wissen2) ( potrafić)\umieć coś robić etw tun können\umieć pływać/prowadzić samochód schwimmen/Auto fahren können\umieć sobie radzić zurechtkommennie \umieć kłamać nicht lügen können -
2 umieć
umieć pływać schwimmen können;umieć na pamięć auswendig können;czy umiesz gotować? kannst du kochen?;umieć sobie poradzić sich zu helfen wissen;umieć się bawić es verstehen zu feiern -
3 draufhaben
-
4 können
können ['kœnən]I. <konnte, gekonnt> vtgut Deutsch \können dobrze znać język niemieckinichts \können nic nie potrafićetw dafür \können mieć na coś wpływnichts dafür \können nie mieć na coś wpływuII. <konnte, gekonnt> vi( fähig sein) mócich kann nicht mehr ( fam) już nie mogę( vermögen)etw tun \können móc coś uczynićetw nicht vergessen \können nie być w stanie czegoś zapomniećlaufen/lesen \können umieć chodzić/czytać( dürfen)etw tun \können móc coś zrobićkann ich heute ins Kino? [czy] mogę pójść dzisiaj do kina?\können Sie mir sagen, wo/wie...? [czy] może mi Pan powiedzieć, gdzie/jak...?kann ich Ihnen weiterhelfen? czy mogę Panu pomóc? -
5 znaleźć
-
6 liczyć
umieć liczyć rechnen können;liczyć sobie trzydzieści lat dreißig Jahre alt sein;liczyć się (mieć wartość) zählen;to się nie liczy das zählt nicht;liczyć się ze słowami auf seine Worte achten;liczyć się z każdym groszem mit jedem Pfennig rechnen müssen -
7 policzyć
policzyć kości k-u jemandem den Hintern versohlen;policzyć się ausrechnen;policzyć się z (I) abrechnen (mit D)umieć liczyć rechnen können;liczyć sobie trzydzieści lat dreißig Jahre alt sein;liczyć się (mieć wartość) zählen;to się nie liczy das zählt nicht;liczyć się ze słowami auf seine Worte achten;liczyć się z każdym groszem mit jedem Pfennig rechnen müssen -
8 poradzić
radzić sobie (z I) zurechtkommen, fertig werden (mit D);umieć sobie radzić sich zu helfen wissen;nie radzę ci wracać ich rate dir davon ab, zurückzukehren; -
9 potrafić
potrafić pf (-ię) (umieć) können;potrafić (+ inf) (być zdolnym) imstande sein; fähig sein zu (+ inf) -
10 radzić
radzić sobie (z I) zurechtkommen, fertig werden (mit D);umieć sobie radzić sich zu helfen wissen;nie radzę ci wracać ich rate dir davon ab, zurückzukehren; -
11 zachować
-
12 zliczać
trudno zliczyć, ile razy unzählige Male;nie umieć do trzech zliczać nicht bis drei zählen können -
13 zliczyć
trudno zliczyć, ile razy unzählige Male;nie umieć do trzech zliczać nicht bis drei zählen können -
14 znaleźć*
umieć się znaleźć w każdej sytuacji sich in jeder Situation zurechtfinden; →LINK="znajdować" znajdować -
15 obchodzić
I. vt1) ( chodzić wokół)\obchodzić dom/park um ein Haus/einen Park herumgehen5) ( interesować) angehen, interessierenco mnie to obchodzi? was geht mich das an?nic mnie to nie obchodzi das geht mich nicht an ( fam), das ist nicht meine AngelegenheitII. vr\obchodzić się z kimś/czymś mit jdm/etw umgehen, jdn/etw behandeln2) ( posługiwać się) umgehen, bedienenumieć \obchodzić się z kserokopiarką mit dem Kopierer umgehen können, den Kopierer bedienen können3) ( radzić sobie) auskommen, zurechtkommen\obchodzić się bez czegoś ohne etw auskommen\obchodzić się czymś sich +akk mit etw begnügen [ lub zufrieden geben]nie obyło się bez płaczu/kłótni es ging nicht ohne Tränen/Streit abnie obejdzie się bez walki es wird nicht ohne Kampf abgehen4) obejdzie się [es] ist nicht nötig, [es] geht schon -
16 potrafić
potrafić [pɔtrafiʨ̑]vi1) ( umieć) können, imstande seinpotrafię to zrobić ich kann das machen2) ( być zdolnym do)\potrafić coś zu etw fähig sein, die Fähigkeit zu etw haben -
17 umiał
-
18 znajdować
I. vt1) ( natrafiać na zgubioną rzecz) [auf]finden2) ( zdobyć dzięki staraniom)znaleźć wolny stolik/mieszkanie do wynajęcia einen freien Tisch/eine Wohnung finden3) ( natrafiać na coś) entdecken, herausfinden4) ( doświadczać czegoś)\znajdować poparcie Unterstützung finden [ lub erfahren]\znajdować zrozumienie Verständnis finden5) znaleźć argument ein Argument findenznaleźć czas [die] Zeit findennie móc znaleźć sobie miejsca nicht still halten können, keine Ruhe haben ( fam)\znajdować przyjemność w czymś Gefallen an etw +dat findennie znajduję słów podziwu mir fehlen vor Bewunderung die Worte, ich bin vor Bewunderung sprachloscoś znalazło zastosowanie w czymś etw fand in etw +dat AnwendungII. vr2) ( pojawiać się) auftauchenznajdujesz się wśród przyjaciół du bist unter Freunden\znajdować się w niebezpieczeństwie in Gefahr sein [ lub schweben]4) ( występować) sich +akk befindenbiuro znajduje się w dzielnicy willowej das Büro befindet sich in einem Villenviertel5) znaleźć się na bruku auf der Straße stehenznaleźć się na liście auf die Liste kommen, sich +akk auf der Liste findenznajdzie się na to rada dafür wird sich [schon] eine Lösung finden\znajdować się w czyichś rękach sich +akk in jds Händen befindenumieć się znaleźć sich +akk gut zurechtfinden -
19 auskennen
aus|kennenvr irrsich \auskennen znać sięsich in Warschau \auskennen orientować się w Warszawiesich mit Kindern \auskennen umieć obchodzić się z dziećmisich mit Computern \auskennen znać się na komputerach -
20 auswendig
etw \auswendig lernen uczyć się czegoś na pamięćetw \auswendig können umieć coś na pamięć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
umieć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2. Nie umieć czegoś ani (ni) w ząb zob. ząb 7. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2.… … Słownik frazeologiczny
nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie (umieć, potrafić) zrobić kroku — {{/stl 13}}{{stl 8}}{bez kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być całkowicie uzależnionym od kogoś, nie mieć własnej woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie potrafił zrobić kroku bez matki. Kroku nie zrobił bez pomocy kolegów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie umieć zliczyć do trzech — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} być nierozgarniętym, tępym, mało bystrym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygląda, sprawia pozory jakby nie umiała zliczyć do trzech. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pacierz — Umieć, znać itp. coś jak pacierz; nauczyć się czegoś jak pacierza «umieć coś, nauczyć się czegoś bardzo dobrze, doskonale, bezbłędnie»: Bracie, ja wszystko miałem wykute jak pacierz. T. Różewicz, Opowiadania. Nawet jak sobie ułożę, nauczę się jak … Słownik frazeologiczny
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
władać — ndk I, władaćam, władaćasz, władaćają, władaćaj, władaćał 1. «sprawować władzę, panować, rządzić» Władać państwem, światem. ◊ Uczucie, zawiść, trwoga itp. władają kimś «ktoś jest przeniknięty jakimś uczuciem, zawiścią, trwogą itp., jest opanowany … Słownik języka polskiego