-
1 omijać
omijać przeszkody Hindernissen ausweichen; niebezpieczeństwa, trudności vermeiden;omijać k-o jemanden meiden;nie ominie go kara er wird seiner Strafe nicht entgehen;ominął ją awans sie wurde bei der Beförderung übergangen -
2 omijać
1) ( wymijać) vorbeifahren\omijać sąsiadów die Nachbarn meiden, den Nachbarn aus dem Weg gehen5) ( nie dostać awansu)ominął go awans er wurde bei der Beförderung übergangennie ominie go kara er wird der Strafe nicht entgehen -
3 wymijać
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
4 wyminąć
wymijać się aneinander vorbeigehen; AUTO aneinander vorbeifahren -
5 obchodzić
I. vt1) ( chodzić wokół)\obchodzić dom/park um ein Haus/einen Park herumgehen5) ( interesować) angehen, interessierenco mnie to obchodzi? was geht mich das an?nic mnie to nie obchodzi das geht mich nicht an ( fam), das ist nicht meine AngelegenheitII. vr\obchodzić się z kimś/czymś mit jdm/etw umgehen, jdn/etw behandeln2) ( posługiwać się) umgehen, bedienenumieć \obchodzić się z kserokopiarką mit dem Kopierer umgehen können, den Kopierer bedienen können3) ( radzić sobie) auskommen, zurechtkommen\obchodzić się bez czegoś ohne etw auskommen\obchodzić się czymś sich +akk mit etw begnügen [ lub zufrieden geben]nie obyło się bez płaczu/kłótni es ging nicht ohne Tränen/Streit abnie obejdzie się bez walki es wird nicht ohne Kampf abgehen4) obejdzie się [es] ist nicht nötig, [es] geht schon -
6 okrążać
-
7 opłynąć
-
8 wymijać
I. vtczasem wyminął nas inny samochód zuweilen [ lub ab und zu] kam uns ein anderes Auto entgegen2) ( omijać)statek zręcznie wymijał skały das Schiff fuhr geschickt an den Felsen vorbei, das Schiff umschiffte geschickt die Felsen\wymijać straże/posterunki die Wachen/Posten umgehenz trudem wyminęliśmy się na wąskim moście auf der schmalen Brücke kamen wir kaum aneinander vorbei -
9 umfahren
um|fahren ['ʊmfa:rən], [ʊm'fa:rən]etw \umfahren Straßenschild najechać na cośjdn \umfahren potrącić kogośer wurde umgefahren [on] został potrącony -
10 umgehen
um|gehen ['ʊmge:ən],1) ( behandeln)mit jdm/etw \umgehen können umiejętnie się z kimś/czymś obchodzićmit jdm rücksichtslos/einfühlsam \umgehen traktować [ perf po-] kogoś bezwzględnie/delikatnie2) ( handhaben)mit etw vorsichtig \umgehen ostrożnie się z czymś obchodzić [ perf obbejść]3) ( im Umlauf sein) Gerücht: krążyć; Grippe: grasowaćetw ist nicht zu \umgehen czegoś nie da się uniknąć -
11 unterlaufen
См. также в других словарях:
omijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, omijaćam, omijaća, omijaćają, omijaćany {{/stl 8}}– ominąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, omijaćnę omijaćnie, omiń, omijaćnął, omijaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będąc w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omijać — kogoś, coś z daleka zob. daleki 1 … Słownik frazeologiczny
omijać — ndk I, omijaćam, omijaćasz, omijaćają, omijaćaj, omijaćał, omijaćany 1. forma ndk czas. ominąć. 2. «unikać kogoś lub czegoś, nie utrzymywać z kimś stosunków towarzyskich, nie wstępować, nie bywać gdzieś» Omijać czyjś dom. Omijać przykrych… … Słownik języka polskiego
zapowietrzony — Omijać, unikać kogoś jak zapowietrzonego; uciekać, stronić od kogoś jak od zapowietrzonego «omijać z daleka, unikać kogoś»: (...) niedawno dostała wiadomość o śmierci matki i nie wiadomo czemu wszyscy jej z tego powodu unikają jak zapowietrzonej … Słownik frazeologiczny
ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… … Słownik języka polskiego
zapowietrzony — zapowietrzonyrzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapowietrzyć (p.) zapowietrzony, zapowietrzona w użyciu rzecz., przestarz. «człowiek chory na chorobę zakaźną» dziś tylko we fraz. Omijać kogoś jak zapowietrzonego, uciekać, stronić od kogoś… … Słownik języka polskiego
chleb — 1. Chleb powszedni a) «codzienne jedzenie konieczne, by utrzymać się przy życiu»: (...) nigdy nie musiał pracować ciężko na chleb powszedni. C. Miłosz, Legendy. b) «rzecz codzienna, zwykła, nic nadzwyczajnego»: Teraz wszystko wydawało się… … Słownik frazeologiczny
daleki — 1. Być, stać, trzymać się z daleka od kogoś, od czegoś; omijać, obchodzić kogoś, coś z daleka «unikać kogoś lub czegoś; nie zbliżać się do kogoś lub czegoś»: (...) starałem się trzymać z daleka od szalejącego tłumu zaśmiecającego ulice Warszawy… … Słownik frazeologiczny
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego