-
1 używać
używać (-am) < użyć> (użyję) verwenden, benutzen; gebrauchen; życia, wolności genießen; przemocy, siły anwenden;używać świata das Leben genießen;używać sobie es sich gut gehen lassen, sich ausleben; -
2 używać
używać [uʒɨvaʨ̑]1) ( stosować)\używać czegoś etw gebrauchen [ lub benutzen]2) ( posługiwać się)\używać czegoś do czegoś etw für etw gebrauchen [ lub verwenden]3) ( zażywać)\używać czegoś lekarstwa etw einnehmenII. vi1) ( korzystać z)2) ( wyżywać się) -
3 nehmen
nehmen ['ne:mən] <nimmt, nahm, genommen>vtjdm seine Sorgen \nehmen uwolnić kogoś od troskjdm die Hoffnung/Illusionen \nehmen pozbawić kogoś nadziei/iluzji4) ( versperren)jdm die Sicht \nehmen zasłonić komuś widok6) ( zerlegen)eine Maschine auseinander\nehmen rozmontować maszynę7) ( akzeptieren)jdn \nehmen, wie er ist akceptować [ perf za-] kogoś takim, jaki jest8) ( anlasten)jdm etw übel \nehmen brać coś komuś za złe9) ( empfinden)etw [zu] leicht \nehmen traktować [ perf po-] coś [zbyt] beztroskoetw schwer\nehmen przejmować [ perf przejąć] się czymśetw \nehmen Farbe, Öl używać czegośich nehme den Zug um 12.45 pojadę pociągiem o 12.45was nimmt er dafür? ile [on] sobie za to liczy?\nehmen wir den Fall... weźmy na przykład...
См. также в других словарях:
używać — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
używać – użyć [poużywać] sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} dokuczać komuś, być złośliwym w stosunku do kogoś, wyżywać się na kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak już sobie na mnie poużywałeś, to pozwól, że i ja powiem swoje. Używali sobie na nim wszyscy, bo nie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użyć — dk Xa, użyję, użyjesz, użyj, użył, użyty używać ndk I, użyćam, użyćasz, użyćają, użyćaj, użyćał, użyćany 1. «posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie; zużytkować» Nieumiejętnie czegoś używać. Używać czegoś do pracy, na co dzień,… … Słownik języka polskiego
użyć — 1. pot. Użyć jak pies w studni «nie zaznać niczego dobrego, źle spędzić czas»: – Ale Tomek! Tomek używa też jak pies w studni! Ho! Ho! Ho! – zaczął się znowu śmiać wujek. – On dopiero ma tam za swoje! H. Ożogowska, Dziewczyna. 2. Używać sobie na… … Słownik frazeologiczny
jeździć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, jeżdżę, jeździ, jeźdź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się za pomocą naziemnego środka lokomocji lub zwierzęcia; podróżować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeździć pociągami,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny