-
1 tremo
trĕmo, ŭi, 3, v. n. and a. [cf. Gr. tremô, to tremble; atremas, quiet].I.Neutr., to shake, quake, quiver, tremble, etc. (freq. and class.; cf. trepido): sapiens si algebis, tremes, Novat. ap. Cic. de Or.2, 70, 285 (Com.Rel. v. 116 Rib.):B.pro monstro extemplo'st, quando qui sudat tremit,
Plaut. As. 2, 2, 23:viden', ut tremit atque extimuit,
id. Mil. 4, 6, 57:totus Tremo horreoque, Ter Eun. 1, 2, 4: si qui tremerent et exalbescerent objecta terribili re extrinsecus,
Cic. Ac. 2, 15, 48:timidus ac tremens,
id. Pis. 30, 74:tremo animo,
id. Q. Fr. 1, 1, 1, § 4; so,animo,
Sen. Agam. 833:toto pectore tremens,
Cic. Tusc. 4, 22, 49: corde et genibus tremit, Hor. C. 1, 23, 8.—In a Greek construction:tremis ossa pavore,
Hor. S. 2, 7, 57:ingemit et tremit artus,
Lucr. 3, 489; cf. Verg. G. 3, 84.—Of things: mare caelum terram ruere ac tremere diceres, Afran. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Com. Rel. v. 9 Rib.):II.membra miserae tremunt,
Plaut. Cas. 3, 5, 2:genua,
Sen. Ep. 11, 2:artus, Verg, A. 3, 627: manus,
Ov. M. 8, 211:umeri,
Verg. A. 2, 509:haec trementi questus ore,
Hor. Epod. 5, 11; so,ore tremente,
Ov. Tr. 3, 11, 54 et saep.:Africa terribili tremit horrida terra tumultu, Enn. ap. Fest p. 153 Müll. (Ann. v. 311 Vahl.): verbere ripae,
Hor. C. 3, 27, 23:aequor,
Ov. M. 4, 136:ilices,
Hor. Epod. 10, 8:hasta per armos Acta,
Verg. A. 11, 645:vela,
Lucr. 4, 77:frusta (carnis),
i.e. to quiver, Verg. A. 1, 212:seges altis flava spicis,
Sen. Oedip 50; id. Med. 46.—Act., to quake or tremble at a thing (mostly poet. and perhaps not ante-Aug.):virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv, 22, 27, 3: Junonem Offensam,
Ov. M. 2, 519:neque iratos Regum apices neque militum arma,
Hor. C. 3, 21, 19:jussa virum nutusque,
Sil. 2, 53:te Stygii tremuere lacus,
Verg. A. 8, 296:non praesidum gladios tremunt,
Lact. 5, 13, 17:varios casus,
Sen. Troad. 262:hostem,
id. ib. 317. — Hence, trĕmendus, a, um, P a. (acc. to II.), that is to be trembled at; hence, fearful, dreadful, frightful, formidable, terrible, tremendous ( poet. and in post-Aug. prose):manes adiit regemque tremendum,
Verg. G. 4, 469:Chimaera,
Hor. C. 4, 2, 15:vates visu audituque,
Stat. Th. 10, 164:oculi,
Ov. M. 3, 577:cuspis,
Hor. C. 4, 6, 7:tumultus,
id. ib. 1, 16, 11:Alpes,
id. ib. 4, 14, 12:monita Carmentis,
Verg. A. 8, 335:nefas,
Val. Fl. 2, 209:tigris animal velocitatis tremendae,
Plin. 8, 18, 25, § 66. -
2 tremō
tremō uī, —, ere [2 TER-], to shake, quake, quiver, tremble: totus Tremo horreoque, T.: toto pectore: corde et genibus, H.: tremis ossa pavore, H.: tremit artūs, V.: cum a me trementibus labris requirebas: cum tremerent artūs, V.: haec trementi questus ore, H.: aequor, O.: ilices, H.: frusta (carnis), i. e. quiver, V.—With acc, to quake before, tremble at, shudder at: securīs dictatoris, L.: Iunonem, O.: iratos Regum apices, H.* * *tremere, tremui, - Vtremble, shake, shudder at -
3 tremo
to tremble, shake, shudder. -
4 con-tremō
con-tremō —, —, ere, to tremble, quake: caelum tonitru contremit, Pac. ap. C. -
5 in-tremō
in-tremō uī —, ere, to tremble, shake within, quake to the centre: intremere murmure Trinacriam, V.: intremuit malus, V.: tellus, O.: genua intremuere, O.: (clamore) intremuere undae, V. -
6 circum tremo
circumtrĕmo (Lucr. 1, 1089), more correctly written apart, circum trĕmo. -
7 tremebundus (tremib-)
tremebundus (tremib-) adj. [tremo], trembling, quivering, shaking: manus: Membra, O. -
8 tremefaciō
tremefaciō fēcī, factus, ere [tremo+facio], to cause to shake, agitate, make tremble: nutu Olympum, V.: se tremefecit tellus, quaked, C. poët.: tremefacta tellus, V.: scuticae habenis, O.* * *tremefacere, tremefeci, tremefactus V -
9 tremendus
tremendus adj. [P. of tremo], to be dreaded, fearful, dreadful, frightful, formidable, terrible, tremendous: rex, V.: oculi, O.: Alpes, H.: Carmentis monita, V.* * *tremenda, tremendum ADJterrible, awe inspiring -
10 tremēscō (tremīscō)
tremēscō (tremīscō) —, —, ere, inch. [tremo], to begin to shake, tremble, quake, dread: tonitru tremescunt Ardua terrarum, V.: iubeo tremescere montes, O.: sonitumque pedum vocem<*> que, V.: telum instare, V. -
11 attremo
at-trĕmo, ĕre, v. n., to tremble at a thing (post Aug., and very rare):alicui,
Stat. Th. 8, 81:censurae alicujus,
Sid. Ep. 6, 1. -
12 circumtremo
circumtrĕmo (Lucr. 1, 1089), more correctly written apart, circum trĕmo. -
13 contremo
con-trĕmo, ŭi, 3, v. n., to tremble greatly, to quake (rare): caelum tonitru contremit, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157 (Trag. Rel. v. 413 Rib.):fulminis horribili cum plagā torrida tellus Contremit,
Lucr. 5, 1220. -
14 formido
1.formīdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [v. 2. formido], to fear, dread any thing; to be afraid, terrified, frightened (class.; syn.: metuo, timeo, vereor, trepido, tremo, paveo).(α).With acc.:(β).illum,
Plaut. Capt. 4, 4, 5:et illud paveo et hoc formido,
id. Cist. 2, 1, 58:malum (shortly after: metuo malum),
id. Am. prol. 27:ipse se cruciat omniaque formidat,
Cic. Fin. 2, 16, 53:illius iracundiam formidant,
id. Att. 8, 16, 2: apoteugma formido et timeo, ne, etc., id. Q. Fr. 3, 2, 2:cum formidet te mulier,
Hor. S. 2, 7, 65:fures,
id. ib. 1, 1, 77:acumen judicis,
id. A. P. 364:nocturnos tepores,
id. Ep. 1, 18, 93. —In pass.:hic classe formidatus,
Hor. C. 3, 6, 15:formidata Parthis Roma,
id. Ep. 2, 1, 256:nautis formidatus Apollo (i. e. the temple of Apollo on the Leucadian promontory),
Verg. A. 3, 275; cf.:nec formidatis auxiliatur aquis,
i. e. the hydrophobia, Ov. P. 1, 3, 24:quo etiam satietas formidanda est magis,
Cic. Or. 63, 213.—With inf.:(γ).si isti formidas credere,
Plaut. Ps. 1, 3, 82; cf.:ad haec ego naribus uti Formido,
Hor. Ep. 1, 19, 46:meus formidat animus, nostrum tam diu ibi sedere filium,
Plaut. Bacch. 2, 3, 4.—With ut or ne:(δ).aliquem non formido, ut, etc.,
Vop. Tac. 2, § 2:formido miser, ne, etc.,
Plaut. As. 2, 4, 55.—With dat.: auro formidat Euclio: abstrudit foris, fears for the gold, Plaut. Aul. argum. 6.—(ε).With si:(ζ).male formido, si hera mea sciat tam socordem esse quam sum,
Plaut. Cist. 4, 2, 4.—Absol.:2.intus paveo et foris formido,
Plaut. Cist. 4, 2, 20:ne formida,
id. Mil. 4, 2, 20; id. As. 2, 4, 56; 3, 3, 48; id. Mil. 3, 3, 20: neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1.formīdo, ĭnis, f. [Sanscr. root dhar-, whence firmus; prop. the fear that makes rigid, Corss. Ausspr. 1, 148], fearfulness, fear, terror, dread (class.).I.Lit.:B.parasitus, qui me conplevit flagiti et formidinis,
Plaut. Men. 5, 5, 3: popolo formidinem inicere, Furius ap. Macr. S. 3, 9, 8:Stoici definiunt formidinem metum permanentem,
Cic. Tusc. 4, 8 fin.:ut aliqua in vita formido improbis esset posita, apud inferos antiqui supplicia constituta esse voluerunt,
id. Cat. 4, 4, 8:quae tanta formido,
id. Rosc. Am. 2, 5:neque miser me commovere possum prae formidine,
Plaut. Am. 1. 1, 181:subita atque improvisa,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:formidinem suam alicui inicere,
id. Verr. 2, 3, 28, § 68:formidinem inferre,
Tac. H. 2, 15:intendere,
id. ib. 2, 54:facere,
id. ib. 3, 10:mortis,
Cic. Rep. 1, 3; Hor. Ep. 2, 2, 207:poenae,
id. ib. 1, 16, 53:fustis,
id. ib. 2, 1, 154.—In plur.:pericula intendantur, formidines opponantur,
Cic. Quint. 14, 47:ex ignoratione rerum ipsa horribiles exsistunt formidines,
id. Fin. 1, 19, 63:contra formidines pavoresque,
Plin. 28, 8, 29, § 115.—In partic., awe, reverence:II. A.(portae) religione sacrae et saevi formidine Martis,
Verg. A. 7, 608; Sil. 1, 83.—In gen.:B.alta ostia Ditis Et caligantem nigrā formidine lucum Ingressus,
Verg. G. 4, 468; Front. de Fer. Als. 3:defensoribus moenium praemia modo, modo formidinem ostentare,
Sall. J. 23, 1; 66, 1.—In partic., a scarecrow made of differentcolored feathers, a bugbear: cum maximos ferarum greges linea pennis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso effectu dicta formido, Sen. de 1ra, 2, 12 (cf. Nemes. Cyneg. 303 sq.):cervum puniceae septum formidine pennae,
Verg. A. 12, 750; cf. Luc. 4, 437:furum aviumque Maxima formido,
Hor. S. 1, 8, 4.—Personified, as a goddess, Hyg. Fab. prooem. p. 10 Munk. -
15 horrendus
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
16 horrens
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
17 horreo
horrĕo, ui, ēre, v. n. and a. [for horseo, kindred to Sanscr. hrish, to stand erect, to bristle], to stand on end, stand erect, to bristle.I.Lit. (for the most part only poet.;II.not in Ciceron. prose): in corpore pili, ut arista in spica hordei, horrent,
Varr. L. L. 6, § 49 Müll.; cf.:et setae densis similes hastilibus horrent,
Ov. M. 8, 285:saepe horrere sacros doluit Latona capillos,
Tib. 2, 3, 23:horrentibus per totum corpus villis,
Plin. 8, 40, 61, § 150:horrentes barbae,
Petr. 99:horrentibus scopulis gradum inferre,
Plin. Pan. 81, 1:horrentes rubi,
Verg. G. 3, 315:horrentibus hastis,
id. A. 10, 178:horrebant densis aspera crura pilis,
Ov. F. 2, 348:rigidis setis,
id. M. 13, 846:horret capillis ut marinus asperis Echinus aut currens aper,
Hor. Epod. 5, 27:pervigil ecce draco squamis crepitantibus horrens Sibilat,
Ov. H. 12, 101: densantur campis horrentia tela virorum, Enn. ap. Prisc. p. 866 P. (Ann. v. 288 Vahl.); cf.: hastis longis campus splendet et horret, id. ap. Macr. S. 6, 4 (Sat. v. 15 Vahl.); imitated Verg. A. 11, 602 Serv.; Liv. 44, 41, 6: mare cum horret fluctibus, is ruffled, rough, Att. ap. Non. 422, 33:duris cautibus horrens Caucasus,
Verg. A. 4, 366:silvis horrentia saxa fragosis,
Ov. M. 4, 778. —Transf.A.To move in an unsteady, shaking manner.1.In gen., to shake, tremble (very rare):2.corpus ut impulsae segetes Aquilonibus horret,
Ov. H. 10, 139; cf. horresco.—In partic.a.To shake, shiver with cold, rigere ( poet. and very rare):b.saepe etiam dominae, quamvis horrebis et ipse, Algentis manus est calfacienda sinu,
Ov. A. A. 2, 213:horrenti tunicam non reddere servo,
Juv. 1, 93:sola pruinosis horret facundia pannis,
Petr. 83.—To tremble, shudder, quake with fright; more freq. as a verb. act., with an object, to shudder or be frightened at, to tremble at, be afraid of (the class. signif. of the word, equally freq. in prose and poetry; cf.: exsecror, abominor, aversor, abhorreo, odi, exhorresco).(α).Absol.:(β).totus, Parmeno, Tremo horreoque, postquam aspexi hanc,
Ter. Eun. 1, 2, 4: Ph. Extimuit tum illa? Me. Horret corpus, cor salit, Plaut. Cist. 2, 3, 9:arrectis auribus horrent Quadrupedes monstrique metu turbantur,
Ov. M. 15, 516:scilicet horreres majoraque monstra putares, si mulier vitulum ederet,
Juv. 2, 122.—With acc.:(γ).si qui imbecillius horrent dolorem et reformidant,
Cic. Tusc. 5, 30, 85:deorum (conscientiam) horrere,
id. Fin. 1, 16, 51:judicium et crimen,
id. Verr. 2, 5, 29, § 74; cf.:ingrati animi crimen,
id. Att. 9, 2, A, 2:ipsam victoriam,
id. Fam. 7, 3, 2: Ariovisti crudelitatem, * Caes. B. G. 1, 32, 4:nomen ipsum accusatoris,
Quint. 12, 7, 1:fragilitatis humanae vires,
Plin. Pan. 27, 1:pauperiem,
Hor. S. 2, 5, 9:onus,
id. Ep. 1, 17, 39:iratum mare,
id. Epod. 2, 6:nutum divitis,
id. Ep. 1, 18, 11:strictas secures trepida cervice,
Sil. 6, 695 et saep.:te Negligit aut horret,
Hor. Ep. 1, 7, 64; cf.:quem dives amicus odit et horret,
id. ib. 1, 18, 25:horrent admotas vulnera cruda manus,
Ov. P. 1, 3, 16:aciem ac tela horrere,
Liv. 21, 53, 2; Curt. 7, 8, 4; 9, 2, 33:illam, quam laudibus effert, horrere,
to loathe, Juv. 6, 183. —With an inf. or relat.-clause:(δ).ego vestris armis armatus non horrui in hunc locum progredi,
Cic. Agr. 2, 37, 101:horreo dicere,
Liv. 7, 40, 9:horret animus referre,
id. 2, 37, 6; 28, 29, 4; Lact. 7, 15, 11; 6, 17, 7:dominatio tanto in odio est omnibus, ut quorsus eruptura sit, horreamus,
Cic. Att. 2, 21, 1; 1, 27, 1:quemadmodum accepturi sitis, horreo,
id. Phil. 7, 3, 8.—With ne:c.eo plus horreo, ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas,
Liv. 34, 4, 3.—To shudder with amazement, to be astonished, amazed (very rare):B.quae mehercule ego, Crasse, cum tractantur in causis, horrere soleo,
Cic. de Or. 2, 45, 188:animo horrere,
id. Dom. 55, 140:cogitatione,
Curt. 9, 6, 12; cf. horrendus, 2.—To be of a rough or frightful appearance; to look rough, look frightful; to be terrible, dreadful, horrid (rare; mostly poet.):2.possetne uno tempore florere, deinde vicissim horrere terra,
Cic. N. D. 2, 7, 19: quaedam loca frigoribus hiemis intolerabiliter horrent, Col. 1, 4, 9; German. Progn. 2, 158; cf.: nec fera tempestas toto tamen horret in anno. Ov. F. 1, 495:Phoebus,
Stat. Th. 4, 1.—Trop.:A.horrebant saevis omnia verba minis,
Ov. R. Am. 664.—Hence,horrens, entis, P. a. (acc. to I.), bristly, shaggy, rough ( poet. and very rare):B.horrens Arcadius sus,
Lucr. 5, 25:horrentique atrum nemus imminet umbra,
Verg. A. 1, 165:horrentes Marte Latinos,
id. ib. 10, 237:horrensque feris altaribus Esus,
Luc. 1, 445.—hor-rendus, a, um, P. a.1.(Acc. to II. A. 2. b.) Dreadful, terrible, fearful, terrific, horrible (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.horrendum et dictu video mirabile monstrum,
Verg. A. 3, 26:truces horrendaeque imagines,
Plin. Pan. 52, 5:silva invia atque horrenda,
Liv. 9, 36, 1:Roma,
Hor. C. 3, 3, 45:rabies,
id. S. 2, 3, 323:diluvies,
id. C. 4, 14, 27:tempestas (with foeda),
Vell. 2, 100, 2:nox,
Ov. F. 6, 140:vox,
Val. Fl. 1, 210; cf.:lex erat horrendi carminis,
Liv. 1, 26, 6:juvenis Parthis horrendus,
Hor. S. 2, 5, 62:pallor utrasque Fecerat horrendas aspectu,
id. ib. 1, 8, 26:res horrenda relatu,
Ov. M. 15, 298:horrendum dictu!
Verg. A. 4, 454.— Neutr. adv.:belua Lernae Horrendum stridens,
Verg. A. 6, 288:arma Horrendum sonuere,
id. ib. 9, 732;12, 700: intonet horrendum,
Juv. 6, 485.— Plur.:horrenda circumsonantibus Alemannis,
Amm. 27, 10, 10.—In a good sense, wonderful, awful, venerable ( poet.):horrenda virgo (Camilla),
Verg. A. 11, 507:horrendae procul secreta Sibyllae,
id. ib. 6, 10:tectum augustum, ingens... Horrendum silvis et religione parentum,
id. ib. 7, 172. — Adv.: horrendē, dreadfully, Vulg. Sap. 6, 5; 17, 3. -
18 intremo
in-trĕmo, ŭi, 3, v. n. and a.I.Neutr., to tremble, shake, quake:II.totum corpus intremit,
Cels. 3, 3:omnem Murmure Trinacriam,
Verg. A. 3, 581:intremuit malus,
id. ib. 5, 505; so,tellus,
Ov. M. 1, 284:quercus,
id. ib. 7, 629:genua intremuere,
id. ib. 10, 458;2, 180: quo (clamore) intremuere undae,
Verg. A. 3, 672.— -
19 paveo
păvĕo, pāvi ( part. pres. gen. plur. paventūm, Ov. M. 14, 412), 2, v. n. and a. [etym. dub.; perh. akin with pavio].I.Neutr., to be struck with fear or terror, to tremble or quake with fear, to be afraid, be terrified (perh. not used by Cic.; not in Cæs.;II.syn.: tremo, trepido, timeo, metuo): nam et intus paveo et foris formido,
Plaut. Cist. 4, 2, 20:mihi paveo,
Ter. Phorm. 1, 4, 10; Plaut. Curc. 2, 1, 10:ne pave,
id. Am. 5, 1, 58; id. Mil. 3, 3, 21:quaeres, quando iterum paveas,
Hor. S. 2, 7, 69:paventes ad omnia,
Liv. 5, 42, 4:repente Maurus incerto vultu pavens ad Sullam accurrit,
in great fear, Sall. J. 106, 2; Ov. M. 8, 89:admiratione paventibus cunctis,
seized with astonishment, Liv. 7, 34, 7; cf.:speque metuque pavent,
Ov. F. 3, 362:in alieno discrimine sibi pavens, ne adlevasse videretur,
Tac. H. 2, 63; cf.venae,
id. ib. 5, 6:hoc sermone pavent,
i. e. express their fears, Juv. 6, 189.—With prepp. (eccl. Lat.):pavete ad sanctuarium meum,
Vulg. Lev. 26, 2; cf. id. Deut. 31, 6:pavens pro arcā Dei,
id. 1 Reg. 4, 13:pavebit a facie consilii Domini,
id. Isa. 19, 17; cf. id. ib. 30, 31;31, 4: super quo pavet anima,
id. Ezech. 24, 21.—Act., to fear, dread, be terrified at:(β).et illud paveo et hoc formido,
Plaut. Cist. 2, 1, 59;so with a general object: ad hoc mulieres... miserari parvos liberos, rogitare, omnia pavere,
Sall. C. 31, 3: noctem paventes, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 10, 23:quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen?
Hor. C. 4, 5, 25:ut pavet acres Agna lupos capreaeque leones!
id. Epod. 12, 25:tristiorem casum,
Tac. H. 1, 29:mores alicujus,
id. ib. 1, 50:saturam serpentibus ibin,
Juv. 15, 3:mortem,
Plin. 2, 12, 9, § 54:funera,
Hor. C. 4, 14, 49:(Castanea) pavet novitatem,
Plin. 17, 20, 34, § 149.— Pass. (in Plin. 31, 9, 45, § 104, read batuerentur):nec pedibus tantum pavendas serpentes,
Plin. 8, 23, 35, § 85.—Perh. here too belongs: paveri frumenta dicebant antiqui, quae de vaginā non bene exibant, Fest. p 251 and 253 Müll.; v. Müll. ad loc.—With inf. ( poet.):pavetque Laedere jactatis maternas ossibus umbras,
Ov. M. 1, 386:nec illae numerare aut exigere plagas pavent,
Tac. G. 7. -
20 sedulus
sēdŭlus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Curt. from root hed-, to go; Gr. hodos, way; whence Lat. solum, solium; cf. tremulus, from tremo; prop. active, inclined to motion; but perh. better referred to root sed-, sid-, (Sanscr. sad-), of sedeo; Engl. sit; cf. assiduus. The derivation from sē - dolo, adopted by Don. Ter. Ad. 3, 3, 59; Serv. Verg. A. 2, 374; Non. 37, 28; and Isid. Orig. 10, 244 and 247; cf. Döderl. Syn. 1, p. 117 sq. al., is an error]; orig. sitting fast, persisting in some course of action; hence, busy, diligent, industrious, zealous, careful, unremitting, solicitous, assiduous, sedulous (mostly poet.;II.syn.: diligens, officiosus, attentus): eloquentes videbare, non sedulos velle conquirere,
orators, not those who labor at oratory, Cic. Brut. 47, 176:haec a concubitu fit sedula, tardior illa,
Ov. A. A. 1, 377:exanimat lentus spectator, sedulus inflat,
Hor. Ep. 2, 1, 178:tantum venerata virum hunc sedula curet,
Tib. 1, 5, 33; cf.puer (minister),
Hor. C. 1, 38, 6:agricola,
Plin. 17, 14, 24, § 101:olitor, Col. poët. 10, 148: apis,
Tib. 2, 1, 50; Ov. M. 13, 928:Baucis,
id. ib. 8, 640:anus,
Tib. 1, 3, 84:nutrix,
Ov. H. 21, 95; id. M. 10, 438; Hor. A. P. 116:mater,
Phaedr. 4, 5, 13:deducat juvenum sedula turba senem,
Tib. 1, 4, 80:sedula fune viri contento bracchia lassant,
Ov. F. 4, 297:labor,
Sen. Hippol. 1109:opera,
App. M. 9, p. 237:industria,
id. ib. 2, p. 128:ministerium,
id. ib. 11, p. 267:cura,
Col. 8, 1, 3 et saep.: velim te arbitrari factum. R. Sedulum est, submoventur hostes, removentur lapides, Plaut. Fragm. ap. Charis. p. 194 P.—With an invidious implication, officious, obtrusive:A.ne studio nostri pecces odiumque libellis Sedulus importes opera vehemente minister,
Hor. Ep. 1, 13, 5:hospes,
id. S. 1, 5, 71:nec quisquam flammae sedulus addat aquam,
Tib. 2, 4, 42:luna,
Prop. 1, 3, 32; cf.:male sedulus,
Ov. A. A. 3, 699; id. M. 10, 438.—Hence, advv.sēdŭlō, busily, diligently, industriously, eagerly, carefully, zealously, unremittingly, assiduously, solicitously, sedulously.1.In gen. (very freq. and class.;2.a favorite word of Plaut. and Ter.): nam ille amico suo sodali sedulo rem mandatam exsequitur,
Plaut. Bacch. 3, 3, 71 sq.:ut cognorant, dabimus operam sedulo,
id. Cas. prol. 16; so,operam dare,
id. Pers. 4, 7, 10; id. Men. 5, 7, 20:addere,
id. Cist. 1, 1, 54; id. Most. 1, 2, 41:comparare quae opus sunt,
Liv. 1, 41:faciam sedulo, Ut, etc.,
Plaut. Capt. 2, 3, 25.—Most freq. with facere; cf. Cato, R. R. 2, 2; Plaut. Ep. 2, 2, 108; id. Bacch. 4, 8, 30; id. Merc. 2, 3, 126; id. Poen. 1, 2, 144; id. Pers. 1, 1, 47 sq.; Ter. And. 3, 4, 18; 4, 1, 56; id. Eun. 2, 3, 71; id. Heaut. 1, 1, 74; 2, 4, 16; id. Ad. 1, 1, 25; 2, 2, 43; Cic. Clu. 21, 58; id. Fin. 3, 4 fin.; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 a, 2.—With fieri, Plaut. Merc. 2, 2, 31; id. Rud. 1, 4, 22; id. Trin. 1, 2, 155; Ter. Ad. 3, 3, 59; id. Phorm. 1, 4, 51; 5, 8, 12; Cic. Fam. 2, 11 fin.; cf.:sedulo id ago,
Ter. And. 3, 5, 8:agitans mecum,
id. Phorm. 4, 3, 10: ad socios nostros sedulo dispertieram, alio frumentum, alio legatos, etc., Cato ap. Charis. p. 197 P.; cf.: salutem impertit studiose et sedulo, Lucil. ap. Non. 37, 30:aliquid conservare,
Cato, R. R. 5, 8:servare,
Plaut. Capt. 2, 2, 7; id. Curc. 5, 2, 41; id. Rud. 2, 3, 52:celare,
id. Aul. 1, 2, 35:dissimulare,
Ter. Hec. 4, 2, 2; id. Phorm. 2, 3, 81:animum advertere,
Plaut. Stich. 4, 1, 40; id. Rud. 2, 2, 1; cf.:munditer se habere,
id. Poen. 1, 2, 26: Ge. Valuistine usque? Ep. Sustentatum'st sedulo, id. Stich. 3, 2, 14; 4, 2, 8:sedulo aliquid dicere,
to assert emphatically, protest, id. Capt. 4, 2, 106; cf.: ego illud sedulo Negare factum;ille instat factum,
Ter. And. 1, 1, 119; so,moneo,
id. Ad. 3, 3, 72:et moneo, et hortor,
id. Hec. 1, 1, 6:credere,
i. e. sincerely, id. Phorm. 2, 4, 13; cf.argumentari,
Cic. Att. 3, 12, 1.—In partic., with an implication of design, on purpose, designedly, intentionally (rare;B.not in Cic.): aliquid occultare,
Plaut. Capt. 2, 2, 48:fingit causas, ne det, sedulo,
Ter. Eun. 1, 2, 58:nusquam nisi in virtute spes est, milites, et ego sedulo, ne esset, feci,
Liv. 34, 14:diem extrahere,
id. 28, 15:tempus terere,
id. 3, 46: imitari aliquem, Quint. 7, 1, 54.—sēdŭlē, busily, diligently, carefully, etc. (post-Aug. and rare):semper custos sedule circumire debet alvearia,
Col. 9, 9, 1: hoc munus implet sedule, Prud. steph. 5, 407; Vulg. 4 Reg. 4, 13.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tremo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, ndm a. Mc. tremomie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysokie, zwykle stojące lustro, pozwalające na oglądanie odbicia całej postaci, najczęściej umieszczone w ozdobnej ramie i połączone z konsolą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tremo w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tremó — s. m. 1. Mesa e espelho que se põem no pano de uma parede entre duas janelas. 2. O pano ou espaço de parede que está entre duas janelas. • Sinônimo geral: TRUMÓ … Dicionário da Língua Portuguesa
tremó — (Del fr. trumeau). m. Adorno a manera de marco, que se pone a los espejos que están fijos en la pared … Diccionario de la lengua española
tremó — (Del fr. trumeau, pantorrilla.) ► sustantivo masculino Adorno que se pone como marco a un espejo fijo en una pared. * * * tremó (del fr. «trumeau») m. Cierto adorno que se pone, a manera de *marco, a los *espejos fijos en la pared. * * * tremó.… … Enciclopedia Universal
tremo — n III, Ms. tremomie; lm D. trem a. ndm przestarz. «wysokie lustro w ramie sięgające do podłogi, odbijające całą postać» Tremo w złoconych ramach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
tremo — trè·mo s.m. OB tremore {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1364. ETIMO: der. di tremare … Dizionario italiano
tremo--tremo — trè·mo trè·mo conf. TS zool. orifizio, dotato di orifizio: monotremo {{line}} {{/line}} ETIMO: dal gr. trêma … Dizionario italiano
Multicar — Rechtsform Tochterunternehmen der Hako Werke Sitz Waltershausen … Deutsch Wikipedia
Multicar — FUMO Multicar TREMO … Wikipedia
tremol — m. Tremó. * * * tremol. m. tremó. * * * ► masculino Tremó … Enciclopedia Universal
tremare — v. intr. [lat. trĕmĕre, con mutamento di coniug.] (io trèmo, ant. trièmo, ecc.; aus. avere ). 1. [essere scosso da rapidi movimenti oscillatori per cause fisiche, paura, ecc., anche con le prep. di, da, per : t. di (o dal ) freddo ; t. per la… … Enciclopedia Italiana