-
1 tremo
tremo, uī, ere (τρέμω), zittern, erzittern, I) intr.: a) v. Lebl.: manus tremit, Hieron.: tremunt manus, Ov.: quibusdam tremunt genua, Sen.: tremerent artus, zittern, zappeln, Verg. (u. so trementibus artubus, Sisenn. fr.): tremit hasta, Verg.: numquam Roma tremuit, von Erbbeben, Plin.: cum ipsum solum suffossionibus et cuniculis tremeret, Sen.: ad cuius (fulminis) ictum vicina quoque tremuerunt, Sen.: trementia frusta (tergorum), zappelnde, Verg.: trementia labra, Cic. u. Sen.: trementia membra, Sen. rhet.: trementes oculi, Iuven, u. Amm. – b) v. Pers.: timidus ac tremens, Cic.: toto pectore tremens, Cic.: totus tremo horreoqe, Ter.: tremerem animo, Cic.: tremens animi, Tert. de pall. 4. – mit Acc. resp., an etwas, tremis ossa pavore, Hor.: tremit artus, Verg. – II) tr. vor etwas zittern, virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv. 22, 27, 3: te, Verg.: iratos regum apices, Hor.: offensam Iunonem, Ov.: non praesidum gladios tremunt, quo minus veram et solidam libertatem constanti mente defendant, Lact. 5, 13, 17: tremenda sunt iudicia tua, Augustin. conf. 12, 25, 34. – / Fut. Akt. nach der 2. Konjug. tremebit, Commodian. instr. 1, 41, 10.
-
2 tremo
tremo, uī, ere (τρέμω), zittern, erzittern, I) intr.: a) v. Lebl.: manus tremit, Hieron.: tremunt manus, Ov.: quibusdam tremunt genua, Sen.: tremerent artus, zittern, zappeln, Verg. (u. so trementibus artubus, Sisenn. fr.): tremit hasta, Verg.: numquam Roma tremuit, von Erbbeben, Plin.: cum ipsum solum suffossionibus et cuniculis tremeret, Sen.: ad cuius (fulminis) ictum vicina quoque tremuerunt, Sen.: trementia frusta (tergorum), zappelnde, Verg.: trementia labra, Cic. u. Sen.: trementia membra, Sen. rhet.: trementes oculi, Iuven, u. Amm. – b) v. Pers.: timidus ac tremens, Cic.: toto pectore tremens, Cic.: totus tremo horreoqe, Ter.: tremerem animo, Cic.: tremens animi, Tert. de pall. 4. – mit Acc. resp., an etwas, tremis ossa pavore, Hor.: tremit artus, Verg. – II) tr. vor etwas zittern, virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv. 22, 27, 3: te, Verg.: iratos regum apices, Hor.: offensam Iunonem, Ov.: non praesidum gladios tremunt, quo minus veram et solidam libertatem constanti mente defendant, Lact. 5, 13, 17: tremenda sunt iudicia tua, Augustin. conf. 12, 25, 34. – ⇒ Fut. Akt. nach der 2. Konjug. tremebit, Commodian. instr. 1, 41, 10. -
3 attremo
-
4 attremo
at-tremo (ad-tremo), ere, bei etw. zittern, beben, m. Dat., Stat. Theb. 3, 309; 8, 81. Sidon. ep. 6, 1. -
5 contremebundus
contremebundus, a, um (con u. tremo), fort und fort erzitternd, contremebunda est facta terra, erzitterte fort und fort, Augustin. in psalm. 76, 20 extr.
-
6 contremo
con-tremo, ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – / Die Perf.-Formen s. con-tremēsco.
-
7 intremo
-
8 praetremo
prae-tremo, ere, vorher zittern, Fest. 205, 18 (nach Otfr. Müllers Herstellung; vgl. Bergk Beitr. 1, 27. A. 2).
-
9 tremebundus
tremebundus (tremibundus), a, um (tremo), zitterig, manus, Cic.: membra, Ov.: vox, Cornif. rhet.: oratio, Nazar. pan.: pulli, Gell.: effetae tremebundior (cucumis) ubere porcae, schlotteriger, weicher, Colum. poët. 10, 396.
-
10 tremefacio
tremefacio, fēcī, ere, erzittern machen, Passiv tremefīo, factus, fierī (tremo u. facio), erzittern, Olympum, Verg.: totum caelum, Arnob.: se gravido corporo Cic. poët.: tremefactus uterque est polus, Ov.: compuncti et tremefacti, Augustin.: necesse fuit tremefieri peccatores, Cassiod. in psalm. 45, 6.
-
11 tremendus
tremendus, a, um (tremo), schrecklich, furchtbar, fürchterlich, Hor.: rex, v. Pluto, Verg.: velocitas, Plin.: oculos ira tremendos fecerat, Ov.
-
12 trementer
trementer, Adv. (tremens v. tremo), mit Zittern und Zagen, Dracont. hexaëm. 671.
-
13 tremesco
tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo), I) intr. zittern, erzittern, a) v. Lebl.: magna ut tremescat Roma et magnae mandonum gulae, Varro fr.: quoniam plaustri concussa tremescunt tecta, Lucr.: tonitru tremescunt ardua terrarum et campi, Verg.: iubeo tremescere montes, Ov.: quercus tremescere motu, Ov. – b) v. leb. Wesen: omnem tremescens ad strepitum, Ov. met. 14, 214. – II) tr. vor etw. zittern, erzittern, v. Pers., sonitum pedum vocemque, Verg. Aen. 3, 648: Phrygia arma, ibid. 11, 403. – m. folg. Infin., telum instare tremescit, Verg. Aen. 12, 916. – v. Lebl., m. folg. indir. Fragesatz, mons ipse tremescit, quā tellure cadat, Stat. Theb. 9, 535. – / Die Schreibung tremesco jetzt nach den besten Hdschrn. in den Ausgaben, s. Wagner Orthogr. Verg. p. 476; vgl. Eutych. 448, 28 K. (wo tremesco terresco horresco).
-
14 tremidus
tremidus, a, um (tremo), Nbf. v. trepidus, zitternd, ohne Beleg bei Eutych. 453, 22 K. Not. Tir. 94, 81. Not. Bern. 100 (b).
-
15 tremipeda
-
16 tremor
tremor, ōris, m. (tremo), I) das Zittern, die zitternde Bewegung der Glieder, tremorem pallor consequitur, Cic.: pallor et tremor et dentium crepitus, Liv.: nervorum torpor tremorque, Sen.: tremor omnium mem rorum, Liv.: tremor totius corporis, Veget.: tremore membrorum laborare, Macr.: des Feuers, tremor ignium clarus, Lucr.: der Erde, das Beben, Dröhnen, Verg., Sen. u.a. (s. bes. Sen. nat. qu. 6, 21, 2). – Plur., tremores labantis soli, Sen.: tremores terrae, Plin. ep.: late disserpunt inde tremores, Lucr.: sollicito manes totumque tremoribus orbem, Ov. – II) meton., der Zittern od. Schrecken erregende Gegenstand, der Schrecken, Petron. 123. v. 239. Mart. 5, 24, 4 u. 5, 65, 5.
-
17 tremulus
tremulus, a, um (tremo), I) zitternd, a) übh.: α) v. Lebl.: flamma, Cic. poët.: lumen, Enn. fr. u. Verg.: sal (Meer), Catull.: mare, Ov.: artus, Enn. fr.: oculi, Apul.: ova = ὠὰ ἡμιπαγη, halbweich gesottene, halbharte, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 13, 156. Th. Prisc. 2, 10 (wo ed. Ald. tomatula). – subst., tremulus, ī, f., die Zitterpappel (franz. tremble), Plin. Val. 2, 12. – Acc. netr. adv., tremulum crissat, Mart. 14, 203, 1. – β) v. Pers.: accurrit ad me tremulus, Ter. eun. 336. – Plur. subst., tremuli, am Zittern Leidende, Zitternde, Plin. 20, 85 u.a. – b) zitternd vor Lebhaftigkeit, equus, Nemes. cyn. 257. – II) act., was zittern macht, zitternd, frigus, Cic. poët.: horror, Prop.
-
18 contremebundus
contremebundus, a, um (con u. tremo), fort und fort erzitternd, contremebunda est facta terra, erzitterte fort und fort, Augustin. in psalm. 76, 20 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contremebundus
-
19 contremo
con-tremo, ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – ⇒ Die Perf.-Formen s. contremesco.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contremo
-
20 intremo
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tremo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, ndm a. Mc. tremomie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysokie, zwykle stojące lustro, pozwalające na oglądanie odbicia całej postaci, najczęściej umieszczone w ozdobnej ramie i połączone z konsolą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tremo w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tremó — s. m. 1. Mesa e espelho que se põem no pano de uma parede entre duas janelas. 2. O pano ou espaço de parede que está entre duas janelas. • Sinônimo geral: TRUMÓ … Dicionário da Língua Portuguesa
tremó — (Del fr. trumeau). m. Adorno a manera de marco, que se pone a los espejos que están fijos en la pared … Diccionario de la lengua española
tremó — (Del fr. trumeau, pantorrilla.) ► sustantivo masculino Adorno que se pone como marco a un espejo fijo en una pared. * * * tremó (del fr. «trumeau») m. Cierto adorno que se pone, a manera de *marco, a los *espejos fijos en la pared. * * * tremó.… … Enciclopedia Universal
tremo — n III, Ms. tremomie; lm D. trem a. ndm przestarz. «wysokie lustro w ramie sięgające do podłogi, odbijające całą postać» Tremo w złoconych ramach. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
tremo — trè·mo s.m. OB tremore {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1364. ETIMO: der. di tremare … Dizionario italiano
tremo--tremo — trè·mo trè·mo conf. TS zool. orifizio, dotato di orifizio: monotremo {{line}} {{/line}} ETIMO: dal gr. trêma … Dizionario italiano
Multicar — Rechtsform Tochterunternehmen der Hako Werke Sitz Waltershausen … Deutsch Wikipedia
Multicar — FUMO Multicar TREMO … Wikipedia
tremol — m. Tremó. * * * tremol. m. tremó. * * * ► masculino Tremó … Enciclopedia Universal
tremare — v. intr. [lat. trĕmĕre, con mutamento di coniug.] (io trèmo, ant. trièmo, ecc.; aus. avere ). 1. [essere scosso da rapidi movimenti oscillatori per cause fisiche, paura, ecc., anche con le prep. di, da, per : t. di (o dal ) freddo ; t. per la… … Enciclopedia Italiana