Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

tremō

  • 1 tremo

    tremo, uī, ere (τρέμω), zittern, erzittern, I) intr.: a) v. Lebl.: manus tremit, Hieron.: tremunt manus, Ov.: quibusdam tremunt genua, Sen.: tremerent artus, zittern, zappeln, Verg. (u. so trementibus artubus, Sisenn. fr.): tremit hasta, Verg.: numquam Roma tremuit, von Erbbeben, Plin.: cum ipsum solum suffossionibus et cuniculis tremeret, Sen.: ad cuius (fulminis) ictum vicina quoque tremuerunt, Sen.: trementia frusta (tergorum), zappelnde, Verg.: trementia labra, Cic. u. Sen.: trementia membra, Sen. rhet.: trementes oculi, Iuven, u. Amm. – b) v. Pers.: timidus ac tremens, Cic.: toto pectore tremens, Cic.: totus tremo horreoqe, Ter.: tremerem animo, Cic.: tremens animi, Tert. de pall. 4. – mit Acc. resp., an etwas, tremis ossa pavore, Hor.: tremit artus, Verg. – II) tr. vor etwas zittern, virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv. 22, 27, 3: te, Verg.: iratos regum apices, Hor.: offensam Iunonem, Ov.: non praesidum gladios tremunt, quo minus veram et solidam libertatem constanti mente defendant, Lact. 5, 13, 17: tremenda sunt iudicia tua, Augustin. conf. 12, 25, 34. – / Fut. Akt. nach der 2. Konjug. tremebit, Commodian. instr. 1, 41, 10.

    lateinisch-deutsches > tremo

  • 2 tremo

    tremo, uī, ere (τρέμω), zittern, erzittern, I) intr.: a) v. Lebl.: manus tremit, Hieron.: tremunt manus, Ov.: quibusdam tremunt genua, Sen.: tremerent artus, zittern, zappeln, Verg. (u. so trementibus artubus, Sisenn. fr.): tremit hasta, Verg.: numquam Roma tremuit, von Erbbeben, Plin.: cum ipsum solum suffossionibus et cuniculis tremeret, Sen.: ad cuius (fulminis) ictum vicina quoque tremuerunt, Sen.: trementia frusta (tergorum), zappelnde, Verg.: trementia labra, Cic. u. Sen.: trementia membra, Sen. rhet.: trementes oculi, Iuven, u. Amm. – b) v. Pers.: timidus ac tremens, Cic.: toto pectore tremens, Cic.: totus tremo horreoqe, Ter.: tremerem animo, Cic.: tremens animi, Tert. de pall. 4. – mit Acc. resp., an etwas, tremis ossa pavore, Hor.: tremit artus, Verg. – II) tr. vor etwas zittern, virgas ac secures dictatoris tremere atque horrere, Liv. 22, 27, 3: te, Verg.: iratos regum apices, Hor.: offensam Iunonem, Ov.: non praesidum gladios tremunt, quo minus veram et solidam libertatem constanti mente defendant, Lact. 5, 13, 17: tremenda sunt iudicia tua, Augustin. conf. 12, 25, 34. – Fut. Akt. nach der 2. Konjug. tremebit, Commodian. instr. 1, 41, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tremo

  • 3 attremo

    at-tremo (ad-tremo), ere, bei etw. zittern, beben, m. Dat., Stat. Theb. 3, 309; 8, 81. Sidon. ep. 6, 1.

    lateinisch-deutsches > attremo

  • 4 attremo

    at-tremo (ad-tremo), ere, bei etw. zittern, beben, m. Dat., Stat. Theb. 3, 309; 8, 81. Sidon. ep. 6, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attremo

  • 5 contremebundus

    contremebundus, a, um (con u. tremo), fort und fort erzitternd, contremebunda est facta terra, erzitterte fort und fort, Augustin. in psalm. 76, 20 extr.

    lateinisch-deutsches > contremebundus

  • 6 contremo

    con-tremo, ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – / Die Perf.-Formen s. con-tremēsco.

    lateinisch-deutsches > contremo

  • 7 intremo

    in-tremo, ere, erzittern, erbeben, ubi corpus totum intremit, Cels.: intremit omnis murmure Trinacria, Verg. – mit Dat. = vor etwas erzittern, erbeben, Hannibali ecce senectus (Fabii) intremit, Sil. 16, 666 sq. Vgl. intremisco.

    lateinisch-deutsches > intremo

  • 8 praetremo

    prae-tremo, ere, vorher zittern, Fest. 205, 18 (nach Otfr. Müllers Herstellung; vgl. Bergk Beitr. 1, 27. A. 2).

    lateinisch-deutsches > praetremo

  • 9 tremebundus

    tremebundus (tremibundus), a, um (tremo), zitterig, manus, Cic.: membra, Ov.: vox, Cornif. rhet.: oratio, Nazar. pan.: pulli, Gell.: effetae tremebundior (cucumis) ubere porcae, schlotteriger, weicher, Colum. poët. 10, 396.

    lateinisch-deutsches > tremebundus

  • 10 tremefacio

    tremefacio, fēcī, ere, erzittern machen, Passiv tremefīo, factus, fierī (tremo u. facio), erzittern, Olympum, Verg.: totum caelum, Arnob.: se gravido corporo Cic. poët.: tremefactus uterque est polus, Ov.: compuncti et tremefacti, Augustin.: necesse fuit tremefieri peccatores, Cassiod. in psalm. 45, 6.

    lateinisch-deutsches > tremefacio

  • 11 tremendus

    tremendus, a, um (tremo), schrecklich, furchtbar, fürchterlich, Hor.: rex, v. Pluto, Verg.: velocitas, Plin.: oculos ira tremendos fecerat, Ov.

    lateinisch-deutsches > tremendus

  • 12 trementer

    trementer, Adv. (tremens v. tremo), mit Zittern und Zagen, Dracont. hexaëm. 671.

    lateinisch-deutsches > trementer

  • 13 tremesco

    tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo), I) intr. zittern, erzittern, a) v. Lebl.: magna ut tremescat Roma et magnae mandonum gulae, Varro fr.: quoniam plaustri concussa tremescunt tecta, Lucr.: tonitru tremescunt ardua terrarum et campi, Verg.: iubeo tremescere montes, Ov.: quercus tremescere motu, Ov. – b) v. leb. Wesen: omnem tremescens ad strepitum, Ov. met. 14, 214. – II) tr. vor etw. zittern, erzittern, v. Pers., sonitum pedum vocemque, Verg. Aen. 3, 648: Phrygia arma, ibid. 11, 403. – m. folg. Infin., telum instare tremescit, Verg. Aen. 12, 916. – v. Lebl., m. folg. indir. Fragesatz, mons ipse tremescit, quā tellure cadat, Stat. Theb. 9, 535. – / Die Schreibung tremesco jetzt nach den besten Hdschrn. in den Ausgaben, s. Wagner Orthogr. Verg. p. 476; vgl. Eutych. 448, 28 K. (wo tremesco terresco horresco).

    lateinisch-deutsches > tremesco

  • 14 tremidus

    tremidus, a, um (tremo), Nbf. v. trepidus, zitternd, ohne Beleg bei Eutych. 453, 22 K. Not. Tir. 94, 81. Not. Bern. 100 (b).

    lateinisch-deutsches > tremidus

  • 15 tremipeda

    tremipeda, ae, Akk. Plur. pedas (tremo u. pes), mit zitternden Füßen, Varro sat. Men. p. 218, 8 R. (Bücheler remipedas, s. rēmipēs).

    lateinisch-deutsches > tremipeda

  • 16 tremor

    tremor, ōris, m. (tremo), I) das Zittern, die zitternde Bewegung der Glieder, tremorem pallor consequitur, Cic.: pallor et tremor et dentium crepitus, Liv.: nervorum torpor tremorque, Sen.: tremor omnium mem rorum, Liv.: tremor totius corporis, Veget.: tremore membrorum laborare, Macr.: des Feuers, tremor ignium clarus, Lucr.: der Erde, das Beben, Dröhnen, Verg., Sen. u.a. (s. bes. Sen. nat. qu. 6, 21, 2). – Plur., tremores labantis soli, Sen.: tremores terrae, Plin. ep.: late disserpunt inde tremores, Lucr.: sollicito manes totumque tremoribus orbem, Ov. – II) meton., der Zittern od. Schrecken erregende Gegenstand, der Schrecken, Petron. 123. v. 239. Mart. 5, 24, 4 u. 5, 65, 5.

    lateinisch-deutsches > tremor

  • 17 tremulus

    tremulus, a, um (tremo), I) zitternd, a) übh.: α) v. Lebl.: flamma, Cic. poët.: lumen, Enn. fr. u. Verg.: sal (Meer), Catull.: mare, Ov.: artus, Enn. fr.: oculi, Apul.: ova = ὠὰ ἡμιπαγη, halbweich gesottene, halbharte, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 13, 156. Th. Prisc. 2, 10 (wo ed. Ald. tomatula). – subst., tremulus, ī, f., die Zitterpappel (franz. tremble), Plin. Val. 2, 12. – Acc. netr. adv., tremulum crissat, Mart. 14, 203, 1. – β) v. Pers.: accurrit ad me tremulus, Ter. eun. 336. – Plur. subst., tremuli, am Zittern Leidende, Zitternde, Plin. 20, 85 u.a. – b) zitternd vor Lebhaftigkeit, equus, Nemes. cyn. 257. – II) act., was zittern macht, zitternd, frigus, Cic. poët.: horror, Prop.

    lateinisch-deutsches > tremulus

  • 18 contremebundus

    contremebundus, a, um (con u. tremo), fort und fort erzitternd, contremebunda est facta terra, erzitterte fort und fort, Augustin. in psalm. 76, 20 extr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contremebundus

  • 19 contremo

    con-tremo, ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – Die Perf.-Formen s. contremesco.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contremo

  • 20 intremo

    in-tremo, ere, erzittern, erbeben, ubi corpus totum intremit, Cels.: intremit omnis murmure Trinacria, Verg. – mit Dat. = vor etwas erzittern, erbeben, Hannibali ecce senectus (Fabii) intremit, Sil. 16, 666 sq. Vgl. intremisco.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intremo

См. также в других словарях:

  • tremo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, ndm a. Mc. tremomie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysokie, zwykle stojące lustro, pozwalające na oglądanie odbicia całej postaci, najczęściej umieszczone w ozdobnej ramie i połączone z konsolą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tremo w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tremó — s. m. 1. Mesa e espelho que se põem no pano de uma parede entre duas janelas. 2. O pano ou espaço de parede que está entre duas janelas. • Sinônimo geral: TRUMÓ …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tremó — (Del fr. trumeau). m. Adorno a manera de marco, que se pone a los espejos que están fijos en la pared …   Diccionario de la lengua española

  • tremó — (Del fr. trumeau, pantorrilla.) ► sustantivo masculino Adorno que se pone como marco a un espejo fijo en una pared. * * * tremó (del fr. «trumeau») m. Cierto adorno que se pone, a manera de *marco, a los *espejos fijos en la pared. * * * tremó.… …   Enciclopedia Universal

  • tremo — n III, Ms. tremomie; lm D. trem a. ndm przestarz. «wysokie lustro w ramie sięgające do podłogi, odbijające całą postać» Tremo w złoconych ramach. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • tremo — trè·mo s.m. OB tremore {{line}} {{/line}} DATA: ca. 1364. ETIMO: der. di tremare …   Dizionario italiano

  • tremo--tremo — trè·mo trè·mo conf. TS zool. orifizio, dotato di orifizio: monotremo {{line}} {{/line}} ETIMO: dal gr. trêma …   Dizionario italiano

  • Multicar — Rechtsform Tochterunternehmen der Hako Werke Sitz Waltershausen …   Deutsch Wikipedia

  • Multicar — FUMO Multicar TREMO …   Wikipedia

  • tremol — m. Tremó. * * * tremol. m. tremó. * * * ► masculino Tremó …   Enciclopedia Universal

  • tremare — v. intr. [lat. trĕmĕre, con mutamento di coniug.] (io trèmo, ant. trièmo, ecc.; aus. avere ). 1. [essere scosso da rapidi movimenti oscillatori per cause fisiche, paura, ecc., anche con le prep. di, da, per : t. di (o dal ) freddo ; t. per la… …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»