-
1 trucīdō
trucīdō āvī, ātus, āre [trux+SAC-], to cut to pieces, slaughter, butcher, massacre: cavete neu capti sicut pecora trucidemini, S.: civīs trucidandos denotavit: tribunos suppliciis trucidatos occidit, L.: pueros coram populo, H.— To cut up, demolish, destroy, ruin: seu piscīs seu porrum, chew, H.: fenore trucidari: fenore plebem, L.* * *trucidare, trucidavi, trucidatus Vslaughter, butcher, massacre -
2 trucido
trŭcīdo, āvi, ātum, 1, v. a. [perh. for truci-cidare, i. e. truncum caedere], to cut to pieces, to slay or kill cruelly, to slaughter, butcher, massacre (class.; syn.: obtrunco, jugulo, perimo).I.Lit.:II.cavete neu capti sicut pecora trucidemini,
Sall. C. 58, 21; cf.:pecus diripi, trucidari, Auct. B. Afr. 20, 6: cives Romanos necandos trucidandosque curavit,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:ne hic ibidem ante oculos vestros trucidetur,
id. Rosc. Am. 5, 13:trucidando occidere,
Liv. 29, 18, 14:quos ferro trucidari oportebat, eos nondum voce vulnero,
Cic. Cat. 1, 4, 9; id. Rosc. Am. 5, 13:ne pueros coram populo Medea trucidet,
Hor. A. P. 185:trucidatae legiones,
Tac. A. 2, 45:nobilissum corpus ignobili saevitiā,
Val. Max. 9, 2, 2.—Transf., to cut up, demolish; to destroy, ruin:seu pisces seu porrum et caepe trucidas,
chew up, Hor. Ep. 1, 12, 21:haec (nubes) multo si forte umore recepit Ignem, continuo magno clamore trucidat,
i. e. extinguishes, Lucr. 6, 147:juventus ne effundat patrimonium, ne fenore trucidetur,
Cic. Cael. 18, 42:plebem fenore,
Liv. 6, 37, 2. -
3 trucido
to kill cruelly, slay, butcher, massacre, slaughter. -
4 con-trucīdō
con-trucīdō āvī, ātus, are, to cut to pieces, cut down, put to the sword: corpore contrucidato.— Fig.: rem p. -
5 trucīdātiō
trucīdātiō ōnis, f [trucido], a slaughter, massacre, butchery: velut pecorum, L.: civium.* * *slaughtering, massacre -
6 contrucido
con-trŭcīdo, āvi, ātum, 1, v. a., to hew or cut to pieces, to cut down, to put to the sword, slay (rare, but in good prose).I.Prop.:* II.debilitato corpore et contrucidato se abjecit exanimatus (cf., shortly after, concisum vulneribus),
Cic. Sest. 37, 79; so,plebem immisso milite,
Sen. Ira, 1, 2, 3:universos,
Suet. Calig. 28; cf. id. ib. 48; id. Ner. 43 al.:taurorum opima corpora,
Sen. Ep. 115, 5:bestias ad munus populi comparatas,
Suet. Caes. 75.—Trop.:hi summi imperii nomine armati rem publicam contrucidaverunt,
cut in pieces, Cic. Sest. 10, 24 (v. the figure in connection). -
7 eneco
ē-nĕco or ēnĭco, cŭi (enicavit, Plaut. As. 5, 2, 71), ctum (less freq. enecatum; in the part. enecatus, Plin. 18, 13, 34, § 127; 30, 12, 34, § 108;I.and, enectus,
id. 7, 9, 7, § 47; 26, 15, 90, § 159), 1 (old form of the fut. perf. enicasso, Plaut. Most. 1, 3, 55 and 66), v. a., to kill off, kill completely, to kill, [p. 646] stay (freq. and class., esp. in the transf. signif.; syn.: neco, interficio, interimo, conficio, caedo, occido, concido, trucido, jugulo, obtrunco, etc.).Lit.:II.puer ambo anguis enicat,
Plaut. Am. 5, 1, 67; id. Most. 1, 3, 62; id. Aul. 5, 22; id. Rud. 2, 5, 19; Varr. ap. Non. 81, 12; Plin. 23, 2, 31, § 63 et saep.:cicer, ervum,
i. e. to stifle in growth, to destroy, Plin. 18, 17, 44, § 155; cf.Bacchum (i. e. vinum),
Luc. 9, 434 (with exurere messes).—Transf., in gen., to exhaust utterly, to wear out, destroy: enectus Tantalus siti, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10 Fischer N. cr.; cf. fame, Plaut. Pers. 2, 5, 17; Cic. Div. 2, 35; Liv. 21, 40 al.:2.bos est enectus arando,
Hor. Ep. 1, 7, 87.—In colloq. lang., to torment, torture, plague to death:B.aliquem amando,
Plaut. Merc. 2, 2, 41:aliquem jurgio,
id. ib. 3, 2, 14:aliquem odio,
id. As. 5, 2, 71; id. Pers. 1, 1, 49; id. Rud. 4, 3, 7:aliquem rogitando,
Ter. Eun. 3, 5, 6;and simply aliquem,
Plaut. Most. 3, 1, 120; id. Am. 5, 1, 4.—Esp. freq.:enicas or enicas me,
you kill me, Plaut. Merc. 1, 2, 45; 2, 4, 25; id. Poen. 5, 4, 98; id. Truc. 1, 2, 21; Ter. Ph. 2, 3, 37; 5, 6, 16. —Trop.:ea pars animi, quae voluptate alitur, nec inopia enecta nec satietate affluenti,
Cic. Div. 1, 29, 61; cf. id. Att. 6, 1, 2. -
8 interficio
interfĭcĭo, fēci, fectum (archaic pass.:I.interfiat,
Lucr. 3, 872:interfieri,
Plaut. Trin. 2, 4, 131), 3, v. a. [inter-facio], to put between.In gen. (rare):II.terrae natura medicatas aquas interficit,
Plin. 2, 100, 104, § 222 (al. inficiat).—In partic.A.To consume, devour: piscium magnam atque altilium vim, Lucil. ap. Non. 330, 31 al. —B.To destroy, bring to naught:C.messes,
Verg. G. 4, 330: herbas, Cic. Fragm. ap. Non. 450, 2:usum, fructum, victum,
Plaut. Merc. 5, 1, 4:virginitatem,
App. M. 5, p. 160, 25.—To kill, slay, murder (class.;2.syn. neco, occido, trucido): aliquem,
Cic. Att. 13, 10; Caes. B. G. 1, 12 fin.; 2, 23; Sall. Cat. 18, 5; Liv. 31, 18, 7 al.:feras,
Lucr. 5, 1249.—With abl. of separation, to cut off from:aliquem et vitā, et lumine,
Plaut. Truc. 2, 6, 37.—With abl. of means:anum siti fameque atque algu,
id. Most. 1, 3, 36.—Esp. with se, to commit suicide: se ipsum, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:* D.omnes desperatā salute se ipsi interficiunt,
Cic. de Or. 3, 3, 10; Caes. B. G. 5, 37, 6; Liv. 31, 18, 7; Tac. A. 6, 18; Quint. 11, 1, 36; Curt. 6, 11, 20; Aug. Civ. Dei, 1, 17 fin. al.—To interrupt:sermonem,
App. M. 11, p. 269. -
9 interneco
inter-nĕco, āvi, ātum, 1, v. a., to kill, destroy (ante- and post-class.; cf.: interficio, trucido, etc.).I.Lit.:II.internecatis hostibus,
Plaut. Am. 1, 1, 34, 6. —Transf.:sementes,
Amm. 23, 6, 50: culmum, Prud. prooem. Apoth. 61. -
10 obcido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
11 obtrunco
I.Lit. (post-Aug. and very rare):II.vitem,
Col. 4, 29, 13.—In gen., to cut down, cut to pieces, kill, slay, slaughter (not in Cic. or Cæs.;syn.: trucido, jugulo, occido): ipsus Amphitruo optruncavit regem Pterelam in proelio,
Plaut. Am. 1, 1, 259: (Medea) puerum interea obtruncat, Poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67: ceteri vice pecorum obtruncabantur, Sall. Fragm. ap. Non. 497, 27:caedere alios, alios obtruncare,
id. J. 97, 5:regem,
Liv. 1, 5:(hostes),
Sall. J. 67, 2:cervos ferro,
Verg. G. 3, 374:gallum,
Plaut. Aul. 3, 4, 10; Liv. 7, 26, 5; 8, 24, 9; 10, 38, 11; Curt. 6, 1, 1; Just. 16, 5, 15; Tac. H. 1, 80; 3, 12. -
12 occido
1.occīdo ( obc-), cīdi, cīsum, 3 (occisit for occiderit, Lex Num. Pompil. ap. Paul. ex Fest. s. v. occisum. pp. 178 and 179; also Lex XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4), v. a. [ob-caedo], to strike down, strike to the ground; to beat, smash, crush.I.Lit.A.In gen. (very rare):B.aliquem pugnis,
Ter. Ad. 4, 2, 20:occare id est comminuere, ne sit glaeba: quod ita occidunt, occare dictum,
to crush, Varr. R. R. 1, 31, 1:occisum ad mortem,
wounded to death, Vulg. Apoc. 13, 3.—In partic., to strike or cut down; to cut off, kill, slay (class. and very freq.; syn.: interficio, trucido, obtrunco): summus ibi capitur meddix: occiditur alter, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll. (Ann. v. 296 Vahl.):II.L. Virginius filiam suā manu occidit,
Cic. Fin. 2, 20, 66:ejus copias,
id. Phil. 14, 14, 36:ipse pro castris fortissime pugnans occiditur,
Caes. B. G. 5, 36: occidione occidere, to completely cut off, destroy; v. occidio:ad unum omnes,
to cut off all to the last man, Liv. 3, 23:aliquem veneno,
to destroy with poison, Suet. Claud. 44; Just. 3, 2, 1:occisus videtur non tantum qui per vim aut per caedem interfectus est, velut jugulatus... sed et is qui veneno Necatus dicitur,
Paul. Sent. 3, 5, 2 sqq.; cf.:et occidet eum lingua viperae,
Vulg. Job, 20, 16:occisa sunt in terrae motu,
id. Apoc. 11, 13:dedistine ei gladium qui se occideret?
Plaut. Trin. 1, 2, 92: cum ipse se conaretur occidere, Cic. ap. Quint. 5, 10, 69; so,se occidere,
Curt. 6, 10, 18; Quint. 7, 3, 7; Suet. Vit. 10; Eutr. 1, 8; 6, 24; Lact. 3, 18, 8; cf.:occidit, adversariumne? immo vero aiunt se et eum, quem defendit,
Cic. de Or. 2, 74, 302.—Transf.A.To plague to death; to torture, torment, pester (cf. exanimo, II. B.; very rare;B.not in Cic. or Cæs.): occidis me, cum istuc rogitas,
Plaut. Ps. 4, 1, 21:aliā occidis fabulā,
id. Men. 5, 5, 23:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5:legendo,
id. A. P. 475.—To ruin, undo:2. I.occidisti me tuis fallaciis,
Ter. Phorm. 4, 3, 67.—Hence, oc-cīsus, a, um, P. a., ruined, lost, unfortunate, undone (Plautin.):occisa est haec res, nisi, etc.,
Plaut. Capt. 3, 4, 7.— Sup.:occisissimus sum omnium, qui vivunt,
I am the most unfortunate, Plaut. Cas. 3, 5, 53.Lit.A.In gen. (rare):B.et alia Signa de caelo ad terram occidunt,
Plaut. Rud. prol. 8: ut alii [p. 1251] super alios occiderent, Liv. 21, 35:arbores ita inciderant, ut momento levi impulsae occiderent,
id. 23, 24.—In partic.1.Of the heavenly bodies, to go down, set (class.): prope jam occidente sole, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24:2.soles occidere, et redire possunt: Nobis, cum semel occidit brevis lux, Nox est perpetua una dormienda,
Cat. 5, 4:Capra, Aquila, Canicula,
Col. 11, 2, 94:occasura pars caeli,
i. e. western, Plin. 2, 25, 23, § 92: SOL OCCASVS SVPREMA TEMPESTAS ESTO, i. e. sundown, sunset, Lex XII. Tab.; cf. Gell. 17, 2, 10 (Varr. L. L. 6, § 5 Müll., gives, instead of it, OCCASVS SOLIS; v. 2. occasus); so,ante solem obcasum,
before sunset, Plaut. Ep. 1, 2, 41:donec lux occidat,
Juv. 13, 158.—Fig.:non occidet ultra sol tuus,
Vulg. Isa. 60, 20.—Pregn., to fall, perish, die (class.;II. A.syn.: obeo, pereo, intereo): exstincto calore, occidimus ipsi et extinguimur,
Cic. N. D. 2, 9, 23:in bello,
id. Fam. 9, 5, 2:Eudemus proelians ad Syracusas occidit,
id. Div. 1, 25, 53:sperans hostium saevitiā facile eum occasurum,
Sall. J. 7, 2:occiderit ferro Priamus?
Verg. A. 2, 581: dextrā suā, to die by one's own hand (by suicide), id. ib. 12, 659:minimo vulnere,
Ov. M. 6, 265.—Of persons:B.sin plane occidimus,
Cic. Q. Fr. 1, 4, 4.—So, esp., occidi, an exclamation of despair, I am lost, undone, Plaut. Stich. 2, 3, 75; Ter. And. 3, 4, 26:nulla sum, nulla sum: tota tota occidi,
Plaut. Cas. 3, 5, 1:occidimus funditus,
Verg. A. 11, 413.—Of things:3.non hercle occiderunt mihi etiam fundique atque aedes,
I have not yet lost, Plaut. Truc. 1, 2, 72:occidit spes nostra,
is gone, id. Most. 2, 1, 2:lumen (oculorum),
Lucr. 3, 414:dolus,
Plaut. Truc. 2, 5, 6:causa,
Lucr. 2, 790:rem publicam occidere,
Cic. Dom. 30, 96:vita,
id. Tusc. 1, 45, 109:occidit ornatus (mundi),
perishes, id. Ac. 2, 38, 119:vestra beneficia occasura esse,
id. Mil. 36, 100.—Hence, occĭdens, entis, P. a.; as subst., m., the quarter of the setting sun, the west, the occident (class.):ab oriente ad occidentem,
Cic. N. D. 2, 66, 164:vel occidentis usque ad ultimum sinum,
Hor. Epod. 1, 13:cui se oriens occidensque submiserat,
Plin. 7, 30, 31, § 112:validissima in se civium arma viribus occidentis coepta,
Tac. H. 2, 6: partes mundi, Paul. ex Fest. p. 339 Müll.occīdo, for occedo, q. v. -
13 perimo
pĕrĭmo (orig. form pĕrĕmo, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.), ēmi, emptum (emtum), 3, v. a. [per-emo], to take away entirely, to annihilate, extinguish, destroy; to cut off, hinder, prevent.I.In gen. (class.;II.syn.: perdo, deleo): penitus materiem omnem,
Lucr. 1, 226:sensu perempto,
Cic. Tusc. 1, 37, 89: luna subito perempta est, was taken away, i. e. vanished, disappeared, id. poët. Div. 1, 11, 18:divum simulacra peremit fulminis ardor,
id. ib. 1, 12, 19:Troja perempta,
destroyed, ruined, Verg. A. 5, 787:corpus macie,
Liv. 2, 23; cf. id. 38, 21: ne quid consul auspici peremat, should hinder, prevent, Cato ap. Fest. p. 217 Müll.:reditum,
Cic. Planc. 42, 101:nisi aliqui casus consilium ejus peremisset,
id. Off. 3, 7, 33:si causam publicam mea mors peremisset,
id. Sest. 22, 49; id. Fragm. ap. Non. 450, 5:perimit urbem incendio,
Vulg. Jos. 11, 11.— Absol.:sin autem (supremus ille dies) perimit ac delet omnino, quid melius, quam? etc.,
Cic. Tusc. 1, 49, 117.—In partic., to kill, slay ( poet. and in post-Aug. prose; cf.trucido): perempta et interempta pro interfectis poni solet a poëtis,
Fest. p. 217 Müll.; Lucr. 3, 886:crudeli morte peremptus,
Verg. A. 6, 163:aliquem caede,
id. ib. 9, 453:sorte,
id. ib. 11, 110: hunc, ubi tam teneros volucres matremque peremit (trans. from Homer), Cic. poët. Div. 2, 30, 64; Ov. M. 8, 395:conceptum abortu,
Plin. 3, 44, 69, § 172:caedes fratrum indigne peremptorum,
Just. 7, 6. -
14 trucidatio
I.Lit.:II.inde non jam pugna, sed trucidatio velut pecorum fleri,
Liv. 28, 16, 6:civium,
Cic. Phil. 4, 5, 11.—In plur. absol.: tantas trucidationes facis, Cato ap. Gell. 13, 24, 12.—Transf., a cutting to pieces, cutting up, cutting off, Cels. praef. med.:arborum,
a lopping, trimming, Plin. 17, 27, 45, § 257.
См. также в других словарях:
trucido — / trutʃido/ [var. roman. di trucio logoro, sporco (raccostato a sucido ), cui talora si sovrappone anche il sign. di truce ], roman. ■ agg. 1. [che esprime minaccia, che incute spavento] ▶◀ e ◀▶ [➨ truce (1)]. 2. (estens.) [che dimostra crudeltà … Enciclopedia Italiana
trucido — trù·ci·do agg., s.m. RE centr. 1. agg., torvo, minaccioso, truce 2. agg., s.m., che, chi è rozzo, volgare o sporco {{line}} {{/line}} DATA: 1987. ETIMO: da trucio con influsso di sudicio; nell accez. 1 cfr. truce … Dizionario italiano
trucido — {{hw}}{{trucido}}{{/hw}}agg. ; anche s. m. (f. a ) (region.) Truce | Rozzo, volgare … Enciclopedia di italiano
trucido — pl.m. trucidi sing.f. trucida pl.f. trucide … Dizionario dei sinonimi e contrari
trucido — A agg. (rom.) truce, bieco, feroce, sinistro B agg.; anche s. m. (rom.) rozzo, sciattone, cafone, becero … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Piotta (chanteur) — Nom Tommaso Zanello Naissance 26 avril 1973 (1973 04 26) … Wikipédia en Français
Tomás Milián — Tomás Milián, real name Tomás Quintín Rodriguez (born March 3, 1932), is a Cuban American actor. Career Milian was born in Havana. The son of a Cuban general, he settled in the United States to study in New York s Actor s Studio and became an… … Wikipedia
Tomas Milian — Tomás Milián (bürgerlich Tomás Quintin Rodriguez; * 3. März 1932 in Havanna, Kuba) ist ein kubanischer Schauspieler. Inhaltsverzeichnis 1 Leben und Werk 2 Filmografie 2.1 Kinofilme 2.2 Fernsehproduktionen … Deutsch Wikipedia
John Dunn — Ugo Tucci Pour les articles homonymes, voir Tucci. Ugo Tucci est un producteur italien. Biographie Cette section est vide, pas assez détaillée ou incomplète. Votre aide est la bienvenue ! Filmographie sélective 1959 : Le notti dei Teddy … Wikipédia en Français
Néo-polar italien — Le néo polar italien, connu sous le nom de polar bis italien ou poliziottesco / poliziesco all italiana dans la langue originale, a été un genre cinématographique italien en vogue entre les années 1970 et le début des années 1980. Sa thématique… … Wikipédia en Français
Poliziottesco — Néo polar italien Le néo polar italien, connu sous le nom de polar bis italien ou poliziottesco dans la langue originale, a été un genre cinématographique italien en vogue entre les années 1970 et le début des années 1980. Sa thématique repose… … Wikipédia en Français