Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+spring

  • 21 īnsultō

        īnsultō āvī, ātus, āre, freq.    [insilio], to spring at, leap upon, leap, bound, jump, spring: fremit aequore toto Insultans sonipes, V.: busto, H.: Fluctibus insultavere carinae, O.: istas (forīs) calcibus, T.: nemora avia matres Insultant thiasis, V.—Fig., to be insolent, scoff at, revile, abuse, taunt, insult: vehementius: tibi in calamitate: impune, L.: Cernis ut insultent Rutuli, exult, V.: multos: sibi per contumelias, L.: Huic capiti, V.: in rem p.: in omnīs: morte meā, Pr.
    * * *
    insultare, insultavi, insultatus V
    leap, jump, dance or trample (upon or in), behave insultingly, mock (at)

    Latin-English dictionary > īnsultō

  • 22 mānō

        mānō āvī, —, āre    [MAD-], to flow, run, trickle, drop, drip: toto manabat corpore sudor, V.: manant ex arbore guttae, O.: lacrima, H.— To be drenched, flow, drip, overflow: simulacrum multo sudore manavit: signa Lanuvi cruore manavere, L.: manantia labra salivā, Iu.— To give out, shed, pour forth, distil: lacrimas marmora manant, O.: fidis poëtica mella, distil poetic honey, H.— To flow, extend, be diffused, spread: aër, qui per maria manat: multa ab eā (lunā) manant.—Fig., to extend, be diffused, spread, get abroad: cum malum manaret in dies latius: manat totā urbe rumor, L.: manat per compita rumor, H.— To flow, spring, arise, proceed, emanate, take origin, originate: ex uno fonte omnia scelera manare: ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit.— To escape, be forgotten: Omne supervacuum pleno de pectore manat, H.
    * * *
    manare, manavi, manatus V
    flow, pour; be shed; be wet; spring

    Latin-English dictionary > mānō

  • 23 resultō

        resultō —, ātus, āre, freq.    [resilio], to spring back, rebound: tela galeā resultant, V.— To reverberate, resound, re-echo: ubi vocis resultat imago, V.: colles clamore resultant, ring, V.
    * * *
    resultare, resultavi, resultatus V
    reverberate, resound; re-echo; rebound, spring back

    Latin-English dictionary > resultō

  • 24 scatebra

        scatebra ae, f    [scato], a bubbling, gushing: (unda) scatebris temperat arva, spring-water, V.
    * * *
    gush of water from the ground, bubbling spring

    Latin-English dictionary > scatebra

  • 25 scatō

        scatō —, —, ere,    to bubble, gush, well up, spring forth: Fontes scatere, Enn. ap. C.
    * * *
    scatere, -, - V
    gush out, bubble, spring forth; swarm (with), be alive (with)

    Latin-English dictionary > scatō

  • 26 subsiliō

        subsiliō siluī, —, īre,     to leap up: subsiluere canes, Pr.
    * * *
    I
    subsiliare, -, - V INTRANS
    jump/leap/spring up; plunge beneath
    II
    subsilire, subsilui, - V INTRANS
    jump/leap/spring up; plunge beneath

    Latin-English dictionary > subsiliō

  • 27 vērnō

        vērnō —, —, āre    [vernus], to spring, feel new life, grow young: Vernat humus, O.: gutture vernat avis, i. e. begins to sing, O.
    * * *
    vernare, vernavi, vernatus V

    Latin-English dictionary > vērnō

  • 28 cuma

    I
    spring shoots of cabbage/similar; hollow sphere (L+S); spherical layer, stratum
    II
    spring shoots of cabbage/similar; hollow sphere (L+S); spherical layer, stratum

    Latin-English dictionary > cuma

  • 29 cyma

    I
    spring shoots of cabbage/similar; hollow sphere (L+S); spherical layer, stratum
    II
    spring shoots of cabbage/similar; hollow sphere (L+S); spherical layer, stratum

    Latin-English dictionary > cyma

  • 30 exilio

    I
    exilire, exilivi, - V INTRANS
    spring/leap/burst forth/out, leap up, start up, bound; emerge into existance
    II
    exilire, exilui, - V INTRANS
    spring/leap/burst forth/out, leap up, start up, bound; emerge into existance

    Latin-English dictionary > exilio

  • 31 exsilio

    I
    exsilire, exsilivi, - V INTRANS
    spring/leap/burst forth/out, leap up, start up, bound; emerge into existance
    II
    exsilire, exsilui, - V INTRANS
    spring/leap/burst forth/out, leap up, start up, bound; emerge into existance

    Latin-English dictionary > exsilio

  • 32 prodio

    I
    prodiere, -, - V INTRANS
    go/come forth/forward/out; appear, spring up; advance/proceed; extend, project
    II
    prodire, prodivi, proditus V INTRANS
    go/come forth/out, advance; appear; sprout/spring up; issue/extend/project

    Latin-English dictionary > prodio

  • 33 suppullulo

    I
    suppullulare, -, - V
    II
    suppullulare, -, - V

    Latin-English dictionary > suppullulo

  • 34 ver

    veris
    spring, the production of spring.

    Latin-English dictionary of medieval > ver

  • 35 emico

    ē-mĭco, cŭi (cf. Quint. 1, 6, 17), cātum, 1, v. n., to spring out, spring forth, to break forth, appear quickly (not freq. till after the Aug. per.; in Cic. and Caes. not at all).
    A.
    Lit.:

    emicat ex oculis, spirat quoque pectore flamma,

    Ov. M. 8, 356:

    flamma ex monte,

    Plin. 2, 88, 89, § 203:

    multi calami ex una radice,

    id. 27, 8, 40, § 62:

    dracones de extis,

    id. 11, 37, 77, § 197:

    fulgura ab omni parte caeli,

    Curt. 8, 4: corpore sanguis (so Lachm.;

    Munro, e corpore),

    Lucr. 2, 195:

    uterque pronus carcere,

    Ov. M. 10, 652:

    scaturigines,

    Liv. 44, 33:

    cruor alte,

    Ov. M. 4, 121:

    sanguis per foramen,

    id. ib. 9, 130:

    scintillae inter fumum,

    Quint. 8, 5, 29:

    sol super terras,

    Val. Fl. 4, 96; cf.

    dies,

    id. 1, 655:

    telum nervo,

    Ov. M. 5, 67; cf.:

    saxa tormento,

    Liv. 44, 10: hostem rati, emicant, sine discrimine insultant, rush forth, Flor. 1, 18, 4 et saep.:

    (sanguis) in illam partem,

    Lucr. 4, 1050:

    juvenum manus emicat ardens in litus,

    Verg. A. 6, 5; cf.:

    in currum,

    id. ib. 12, 327:

    Nisus ante omnia corpora,

    id. ib. 5, 319:

    sanguis in altum,

    Ov. M. 6, 260:

    rami in excelsum,

    Plin. 12, 5, 11, § 23 al.; cf. comically: cor coepit in pectus emicare, to leap, * Plaut. Aul. 4, 3, 4.—
    2.
    Transf., to stretch forth, project:

    scopulus alto gurgite,

    Ov. M. 9, 225.—
    B.
    Trop., to be prominent or conspicuous, to become apparent:

    inter quae verbum emicuit si forte decorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 73:

    Agrippinae is pavor, ea consternatio mentis emicuit, ut, etc.,

    Tac. A. 13, 16.—Esp. of good qualities, etc.:

    quos et magnitudine animi et claritate rerum longe emicuisse,

    to have shone forth, Curt. 7, 6, 20:

    egregia virtus Scaevae centurionis emicuit,

    Flor. 4, 2, 40; cf.:

    inter ceteros Themistoclis gloria emicuit,

    Just. 2, 9, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > emico

  • 36 exorior

    ex-ŏrĭor, ortus, 3 and 4 ( part. fut. act. exorturus, Aug. Civ. D. 17, 14 fin. —The praes. indic. and imperf. subj. acc. to the third conj.:

    exoritur,

    Lucr. 1, 23; Verg. A. 2, 313; Ov. F. 4, 904 al.:

    exoreretur,

    Lucr. 2, 507; cf. id. 1, 108; Liv. 27, 27, 3. — Imper.:

    exorere,

    Ter. Hec. 2, 1, 16 —v. orior), v. dep. n., to come out or forth, to spring up (esp. suddenly, unexpectedly), to rise (class.).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    post solstitium Canicula exoritur,

    Cic. Div. 2, 44, 93:

    exoriens sol,

    Verg. G. 1, 438; cf.:

    jubare exorto,

    id. A. 4, 130:

    tu sola exorere, quae, etc.,

    spring up, start up, Ter. Hec. 2, 1, 16; cf. Lucr. 1, 124; and Cic. Deiot. 1, 3.—
    b.
    Part. praes. subst., exoriens (sc. sol), the rising sun, the morning (very rare):

    qua venit exoriens, qua deficit,

    Prop. 3, 5, 27 (4, 4, 27 M.).—To designate a cardinal point, the orient, east:

    plantaria facito ab exoriente,

    Col. Arb. 3, 3.—
    B.
    Trop.:

    exoritur Antipatri ratio ex altera parte,

    springs, arises, Cic. Off. 3, 12, 52:

    lex Julia de vi adversus eos exoritur, qui vim commiserint,

    Just. Inst. 4, 18, 8:

    ego nunc paulum exorior, et maxime quidem iis litteris, etc.,

    recover myself, Cic. Att. 7, 26, 1.—
    II.
    In partic., to arise, proceed, originate, begin, appear, become.
    A.
    Lit.:

    (Nilus) exoriens penitus media ab regione diei,

    arising, proceeding, Lucr. 6, 723:

    e terraque exorta repente arbusta salirent,

    id. 1, 187; cf. ib. 180:

    ipse novas assignationes instituit et repentinus Sulla nobis exoritur,

    arises, appears, Cic. Agr. 3, 3, 10; cf.:

    sic repente anuli beneficio rex exortus est Lydiae (Gyges),

    became, id. Off. 3, 9, 38:

    exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor,

    Verg. A. 4, 625.—
    B.
    Trop.:

    honestum, quod ex virtutibus exoritur,

    Cic. Fin. 5, 23, 64; cf.:

    horum (decemvirum) ex injustitia subito exorta est maxima perturbatio,

    id. Rep. 2, 37:

    tot bella repente aliis ex locis exorta sunt,

    started up, arose, Liv. 31, 40, 7 Drak.:

    a Myrrhina haec sunt exorta omnia,

    proceeded from, are owing to, Ter. Hec. 4, 4, 10:

    exorti utero dolores,

    Plaut. Am. 5, 1, 40:

    subito exorta est nefaria Catonis promulgatio,

    Cic. Fam. 1, 5, 2; Caes. B. C. 2, 12, 4:

    id cum contingit, amor exoriatur necesse est,

    Cic. Lael 14, 48:

    amicitias exorta aliqua offensione dirumpimus,

    id. ib. 22, 85:

    exoritur trepidos inter discordia cives,

    Verg. A. 12, 583; cf. id. ib. 2, 313;

    3, 128: de Praenestinorum defectione fama,

    Liv. 6, 21, 9 al.

    Lewis & Short latin dictionary > exorior

  • 37 exsulto

    exsulto ( exult-), āvi, ātum, 1, v. freq. n. [id.], to spring vigorously, to leap or jump up (class.; esp. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    equi ferocitate exsultantes,

    Cic. Off. 1, 26, 90:

    equi,

    Nep. Eum. 5:

    exsultantes loligines,

    Cic. Div. 2, 70, 145: pisciculi, id. Fragm. ap. Non. 66, 1:

    pecora exsultantia,

    Plin. 18, 35, 88, § 364:

    taurus in herba,

    Ov. M. 2, 864; cf. id. ib. 11, 79:

    (curetes) in numerum exsultant,

    i. e. dance, Lucr. 2, 631.—
    B.
    Of inanimate subjects:

    sanguis emicat exsultans alte,

    Lucr. 2, 195:

    pila exsultat,

    Sen. Q. N. 6, 10 fin.:

    exsultant aestu latices,

    Verg. A. 7, 464; cf. Plin. 31, 10, 46, § 114:

    exsultant vada atque aestu miscentur harenae,

    Verg. A. 3, 557:

    glaebae,

    Plin. 18, 19, 49, § 179: densiores circa pampini exsultant, spring up, i. e. come up, grow up, id. 17, 22, 35, § 180:

    breves (syllabae) si continuantur, exsultant,

    to skip, hop, Quint. 9, 4, 91.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to gambol about, move freely, expatiate:

    hic (in pectore) exsultat pavor ac metus,

    riot, gambol, Lucr. 3, 141:

    cum sit campus, in quo exsultare possit oratio,

    Cic. Ac. 2, 35, 112; cf.:

    in reliquis (orationibus) exsultavit audacius (Demosthenes),

    id. Or. 8, 26:

    assurgendi exsultandique in laudando licentia,

    Quint. 2, 2, 9:

    solidos novus exsultabis in actus,

    will undertake with alacrity, Stat. S. 4, 4, 38.—
    B.
    In partic., to exult, rejoice exceedingly; to run riot, to revel; to vaunt, boast: exsultantem te et praefidentem tibi repriment legum habenae, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 41, 166; cf.:

    rex ille (Tarquinius) victoriis divitiisque subnixus, exsultabat insolentiā,

    id. Rep. 2, 25; and:

    exsultasse populum insolentiā libertatis,

    id. ib. 1, 40:

    exsultare eam (partem animi) in somno immoderateque jactari,

    id. Div. 1, 29, 60: exsultare voluptate, id. Fragm. ap. Non. 301, 7 (Rep. 3, 36 ed. Mos.):

    laetitiā,

    id. Clu. 5, 14; id. Tusc. 5, 6, 16 (with temere gestiens); id. Att. 15, 21, 1; Liv. 27, 2, 2:

    gaudio,

    Cic. Phil. 2, 27, 66:

    victoriā,

    id. Rosc. Am. 6, 16; cf.

    successu,

    Verg. A. 2, 386:

    gestis,

    Tac. Agr. 8:

    vana spe,

    Quint. 6, 4, 17 et saep.: in ruinis alicujus, [p. 706] Cic. Balb. 26, 58: in omni crudelitate, id. Fragm. ap. Non. 300, 26 (Rep. 2, 41 ed. Mos.):

    Graeci exsultant, quod, etc.,

    id. Att. 6, 1, 15: dum histrio in cubiculum principis exsultaverit (= exorchêsaito, Gronov.), Tac. A. 11, 28 (al. insultaverit).— Absol.:

    illa theatra (i. e. spectatores) exsultant,

    Cic. Leg. 2, 15, 39 Mos. N. cr.:

    furorem exsultantem reprimere,

    id. Sest. 44, 95; cf.:

    exsultantem laetitiam comprimere,

    id. Top. 22, 86:

    laus in qua maxime ceterorum exsultat oratio,

    id. Fin. 1, 16, 54.—Hence, ex-sultans ( exult-), antis, P. a.
    * A.
    (Acc. to I. B. fin.) Of short syllables, skipping, hopping:

    paululum morae damus inter ultimum ac proximum verbum... alioqui sit exsultantissimum et trimetri finis,

    Quint. 9, 4, 108.—
    B.
    (Acc. to II. B.)
    1.
    Boastful, vain-glorious:

    turbati aut exsultantis animi motus,

    Tac. H. 1, 17.—
    2.
    Of an orator or an oration, diffuse, prolix:

    fiunt pro grandibus tumidi... laetis corrupti, compositis exsultantes,

    Quint. 10, 2, 16; cf. id. 12, 10, 12; 8, 3, 56; 9, 4, 69 (with remissae);

    10, 4, 1: Cicero supra modum exsultans et superfluens,

    Tac. Dial. 18.— Hence, * Adv.: exsultanter, diffusely, at large; only comp.:

    quae hilarius et quasi exsultantius scripsi,

    Plin. Ep. 3, 18, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > exsulto

  • 38 fluo

    flŭo, xi, xum, 3 (archaic form of the sup.: FLUCTUM, acc. to Prisc. p. 817 P.; cf.: fluo, fluctum, Not. Tir. From this form are derived fluctio and fluctus. In Lucr. 6, 800, the correct read. is laveris, not flueris, v. Lachm. ad h. l.), v. n. [Gr. phlu-, phlusai, anaphluô, etc.; Lat. fleo, fletus; flumen, fluctus, etc.; orig. one root with fla-, to blow, q. v. and cf. Curt. Gr. Etym. p. 302], to flow (cf.: mano, labor, etc.).
    I.
    Lit.: per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 177 ed. Vahl.); cf.:

    ut flumina in contrarias partes fluxerint,

    Cic. Div. 1, 35, 78:

    flumen quod inter eum et Domitii castra fluebat,

    Caes. B. C. 3, 37, 1; cf.

    also: aurea tum dicat per terras flumina vulgo Fluxisse,

    Lucr. 5, 911:

    fluvius Eurotas, qui propter Lacedaemonem fluit,

    Cic. Inv. 2, 31, 96:

    Helvetiorum inter fines et Allobrogum Rhodanus fluit,

    Caes. B. G. 1, 6, 2:

    Arar in utram partem fluat,

    id. ib. 1, 12, 1:

    ea, quae natura fluerent atque manarent, ut aqua,

    Cic. N. D. 1, 15, 39: fluens unda, water from a stream (opp.: putealis unda, spring-water), Col. 1, 5, 1:

    in foveam,

    Lucr. 2, 475; cf. id. 5, 271:

    fluxit in terram Remi cruor,

    Hor. Epod. 7, 19; cf. Luc. 6, 61:

    imber,

    Ov. P. 4, 4, 2:

    sanguis,

    id. M. 12, 312:

    fluit de corpore sudor,

    id. ib. 9, 173; cf.:

    sudor fluit undique rivis,

    Verg. A. 5, 200:

    aes rivis,

    id. ib. 8, 445:

    nudo sub pede musta fluunt,

    Ov. R. Am. 190:

    madidis fluit unda capillis,

    drips, id. M. 11, 656:

    cerebrum molle fluit,

    id. ib. 12, 435:

    fluunt lacrimae more perennis aquae,

    id. F. 2, 820:

    fluens nausea,

    Hor. Epod. 9, 35; cf.:

    alvus fluens,

    Cels. 2, 6:

    fluit ignibus aurum,

    becomes fluid, melts, Ov. M. 2, 251.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of bodies, to flow, overflow, run down, drip with any fluid.— With abl.:

    cum fluvius Atratus sanguine fluxit,

    Cic. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 400:

    cruore fluens,

    id. ib. 7, 343:

    sudore fluentia brachia,

    id. ib. 9, 57; cf.:

    fluunt sudore et lassitudine membra,

    Liv. 38, 17, 7; 7, 33, 14; cf. id. 10, 28, 4:

    pingui fluit unguine tellus,

    Val. Fl. 6, 360:

    vilisque rubenti Fluxit mulctra mero,

    overflows, Sil. 7, 190. —Without abl.:

    madidāque fluens in veste Menoetes,

    Verg. A. 5, 179:

    fluentes cerussataeque buccae,

    dripping with paint, Cic. Pis. 11, 25 (cf. Cic. de Or. 2, 66, 266, 2. b. infra):

    Graeculae vites acinorum exiguitate minus fluunt,

    i. e. yield but little wine, Col. 3, 2, 24; 3, 2, 5; 12, 52, 1.—With acc. of kin. signif.:

    Oenotria vina fluens,

    Claud. Laud. Stil. 2, 264.—
    2.
    To move in the manner of fluids, to flow, stream, pour:

    inde alium (aëra) supra fluere,

    to flow, Lucr. 5, 514 and 522:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    id. 4, 675 sq.; cf.:

    principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant: Perpetuoque fluunt certis ab rebus odores, Frigus ut a fluviis, calor a sole, aestus ab undis Aequoris,

    id. 6, 922 sq.:

    aestus e lapide,

    id. 6, 1002:

    venti,

    id. 1, 280:

    fluit undique victor Mulciber,

    Sil. 17, 102:

    comae per levia colla fluentes,

    flowing, spreading, Prop. 2, 3, 13; cf.:

    blanditiaeque fluant per mea colla rosae,

    id. 4 (5), 6, 72:

    vestis fluens,

    flowing, loose, id. 3, 17 (4, 16), 32:

    tunicisque fluentibus,

    Ov. A. A. 3, 301:

    nodoque sinus collecta fluentes,

    Verg. A. 1, 320; cf.

    also: balteus nec strangulet nec fluat,

    Quint. 11, 3, 140:

    nec mersa est pelago, nec fluit ulla ratis,

    floats, is tossed about, Mart. 4, 66, 14:

    ramos compesce fluentes,

    floating around, spreading out, Verg. G. 2, 370:

    ad terram fluit devexo pondere cervix,

    droops, id. ib. 3, 524:

    omnisque relictis Turba fluit castris,

    pour forth, id. A. 12, 444:

    olli fluunt ad regia tecta,

    id. ib. 11, 236;

    so of a multitude or crowd of men: densatis ordinibus effuse fluentem in se aciem excepere,

    Curt. 6, 1, 6.—
    b.
    Pregn., of bodies, to pass away, fall away, to fall off or out, to vanish:

    excident gladii, fluent arma de manibus,

    Cic. Phil. 12, 3, 8:

    capilli fluunt,

    Cels. 6, 1; Plin. 27, 4, 5, § 17:

    sponte fluent (poma) matura suā,

    Ov. Am. 2, 14, 25:

    quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo,

    Lucr. 2, 69; cf.:

    cuncta fluunt omnisque vagans formatur imago,

    Ov. M. 15, 178: dissolvuntur enim tum demum membra fluuntque, Lucr. 4, 919:

    surae fluxere,

    Luc. 9, 770:

    buccae fluentes,

    fallen in, lank, Cic. de Or. 2, 66, 266.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to flow, spring, arise, come forth; to go, proceed:

    ex ejus (Nestoris) lingua melle dulcior fluebat oratio,

    Cic. de Sen. 10, 31:

    carmen vena pauperiore fluit,

    Ov. Pont. 4, 2, 20:

    Calidii oratio ita libere fluebat, ut nusquam adhaeresceret,

    Cic. Brut. 79, 274:

    in Herodoto omnia leniter fluunt,

    Quint. 9, 4, 18; cf.

    also: grammatice pleno jam satis alveo fluit,

    id. 2, 1, 4:

    quae totis viribus fluit oratio,

    id. 9, 4, 7:

    oratio ferri debet ac fluere,

    id. 9, 4, 112.— Transf., of the writer himself:

    alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit,

    Cic. Or. 12, 39; cf.:

    (Lucilius) cum flueret lutulentus,

    Hor. S. 1, 4, 11; 1, 10, 50; 1, 7, 28:

    facetiis,

    Plaut. Mil. 4, 8, 12:

    multa ab ea (luna) manant et fluunt, quibus animantes alantur augescantque,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    haec omnia ex eodem fonte fluxerunt,

    id. ib. 3, 19, 48:

    dicendi facultatem ex intimis sapientiae fontibus fluere,

    Quint. 12, 2, 6; 5, 10, 19; 5, 9, 14:

    omnia ex natura rerum hominumque fluere,

    id. 6, 2, 13:

    nomen ex Graeco fluxisse,

    id. 3, 4, 12:

    ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum,

    Cic. Fin. 2, 11, 34; Quint. 1, 1, 12:

    unde id quoque vitium fluit,

    id. 11, 3, 109; 7, 3, 33:

    Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret,

    spread itself, Cic. Tusc. 4, 1, 2:

    multum fluxisse video de libris nostris variumque sermonem,

    id. N. D. 1, 3, 6:

    sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora,

    flow, pass, Hor. Ep. 1, 1, 23:

    in rebus prosperis et ad voluntatem nostram fluentibus,

    going, Cic. Off. 1, 26, 90: rebus supra votum fluentibus, Sall. H. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 2, 169 (Hist. 1, 101 Dietsch); Tac. H. 3, 48; Just. 23, 3; cf.:

    rebus prospere fluentibus,

    succeeding, prospering, Tac. Or. 5; id. A. 15, 5: illius rationes quorsum fluant, proceed, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:

    res fluit ad interregnum,

    Cic. Att. 4, 16, 11;

    cuncta in Mithridatem fluxere,

    Tac. A. 11, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of speech, etc., to flow uniformly, be monotonous:

    efficiendum est ne fluat oratio, ne vagetur, etc.,

    Cic. de Or. 3, 49, 190:

    quod species ipsa carminum docet, non impetu et instinctu nec ore uno fluens,

    Tac. A. 14, 16; cf. Cic. Brut. 79.—Pregn., to dissolve, vanish, perish:

    qua (voluptate) cum liquescimus fluimusque mollitia,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    fluens mollitiis,

    Vell. 1, 6, 2; 2, 88, 2:

    cetera nasci, occidere, fluere, labi, nec diutius esse uno et eodem statu,

    Cic. Or. 3, 10:

    fluit voluptas corporis et prima quaeque avolat,

    id. Fin. 2, 32, 106:

    fluentem procumbentemque rem publicam populi Romani restituere,

    Vell. 2, 16 fin. —Hence,
    1.
    fluens, entis, P. a.
    A.
    Lax, relaxed, debauched, enervated, effeminate:

    inde soluti ac fluentes non accipiunt e scholis mala ista, sed in scholas afferunt,

    Quint. 1, 2, 8:

    Campani fluentes luxu,

    Liv. 7, 29, 5:

    incessu ipso ultra muliebrem mollitiem fluentes,

    Sen. Tranq. 15:

    fluentibus membris, incessu femineo,

    Aug. Civ. D. 7, 26.—
    B.
    Of speech,
    1.
    Flowing, fluent:

    sed in his tracta quaedam et fluens expetitur, non haec contorta et acris oratio,

    Cic. Or. 20, 66:

    lenis et fluens contextus,

    Quint. 9, 4, 127.—
    2.
    Lax, unrestrained:

    ne immoderata aut angusta aut dissoluta aut fluens sit oratio,

    Cic. Or. 58, 198:

    dissipata et inculta et fluens oratio,

    id. ib. 65, 220;

    and transf. of the speaker: in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes sumus,

    Quint. 9, 4, 138.— Adv.: flŭenter, in a flowing, waving manner (very rare):

    res quaeque fluenter fertur,

    Lucr. 6, 935 (but not ib. 520, where the correct read. is cientur;

    v. Lachm.): capillo fluenter undante,

    App. M. 2, p. 122, 7. —
    2.
    fluxus, a, um, P. a. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Lit., flowing, fluid:

    elementa arida atque fluxa, App. de Mundo: sucus,

    Plin. 9, 38, 62, § 133:

    vas fluxum pertusumque,

    i. e. leaking, Lucr. 6, 20.—
    2.
    Transf., flowing, loose, slack:

    ipsa crine fluxo thyrsum quatiens,

    Tac. A. 11, 31:

    habena,

    Liv. 38, 29, 6:

    amictus,

    Luc. 2, 362; cf.:

    ut cingeretur fluxiore cinctura,

    Suet. Caes. 45 fin.:

    fluxa arma,

    hanging slack, loose, Tac. H. 2, 99.—
    (β).
    Pregn., frail, perishable, weak:

    corpora,

    Tac. H. 2, 32; cf.:

    spadone eviratior fluxo,

    Mart. 5, 41, 1:

    (murorum) aevo fluxa,

    Tac. H. 2, 22. —
    B.
    Trop.
    1.
    Lax, loose, dissolute, careless:

    animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,

    Sall. C. 14, 5: cf.:

    animi fluxioris esse,

    Suet. Tib. 52:

    duces noctu dieque fluxi,

    Tac. H. 3, 76:

    spectaculum non enerve nec fluxum,

    Plin. Pan. 33, 1:

    fluxa atque aperta securitas,

    Gell. 4, 20, 8.—
    2.
    Pregn., frail, weak, fleeting, transient, perishable:

    res nostrae ut in secundis fluxae, ut in adversis bonae,

    decayed, impaired, disordered, Cic. Att. 4, 2, 1: hujus belli fortuna, ut in secundis, fluxa;

    ut in adversis, bona,

    id. ad Brut. 1, 10, 2:

    res humanae fluxae et mobiles,

    Sall. J. 104, 2:

    divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,

    id. C. 1, 4; cf.:

    instabile et fluxum,

    Tac. A. 13, 19:

    fluxa auctoritas,

    id. H. 1, 21:

    cave fidem fluxam geras,

    Plaut. Capt. 2, 3, 79:

    fides,

    Sall. J. 111, 2; Liv. 40, 50, 5; cf.:

    fluxa et vana fides,

    unreliable, unstable, id. 28, 6, 11; Tac. H. 2, 75; 4, 23:

    studia inania et fluxa,

    id. A. 3, 50 fin.:

    fluxa senio mens,

    id. ib. 6, 38.— Adv.: fluxē, remissly, negligently (post-class. and rare):

    more vitae remissioris fluxius agens,

    Amm. 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > fluo

  • 39 Fontanalia

    fontĭnālis (also fontān-), e, adj. [fons], of or from a spring or fountain, spring -.
    I.
    Lit.:

    aqua,

    Vitr. 8, 3.—Deriv.
    II.
    Transf.
    A.
    Adj.: Fontinalis (Fontan-) porta, in Rome, towards the Campus Martius, between the Capitoline and Quirinal hills, Liv. 35, 10, 12; Inscr. Grut. 624, 11; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.; cf. Becker's Antiq. p. 133 sq.—
    B.
    Subst.: Fontĭnā-lĭa ( Fontān-), ium, n., the festival of springs or fountains, celebrated on the 13 th of October, Varr. L. L. 6, § 22; Calend. ap. Inscr. Orell. II. pp. 400, 412; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Fontanalia

  • 40 fontanalis

    fontĭnālis (also fontān-), e, adj. [fons], of or from a spring or fountain, spring -.
    I.
    Lit.:

    aqua,

    Vitr. 8, 3.—Deriv.
    II.
    Transf.
    A.
    Adj.: Fontinalis (Fontan-) porta, in Rome, towards the Campus Martius, between the Capitoline and Quirinal hills, Liv. 35, 10, 12; Inscr. Grut. 624, 11; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.; cf. Becker's Antiq. p. 133 sq.—
    B.
    Subst.: Fontĭnā-lĭa ( Fontān-), ium, n., the festival of springs or fountains, celebrated on the 13 th of October, Varr. L. L. 6, § 22; Calend. ap. Inscr. Orell. II. pp. 400, 412; Paul. ex Fest. p. 85 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > fontanalis

См. также в других словарях:

  • Spring (Framework) — Spring Maintainer SpringSource Aktuelle Version 3.0.6[1] (23. August 2011) …   Deutsch Wikipedia

  • Spring Heeled Jack — auf einer Illustration um 1890 Spring Heeled Jack (auch: Springheel Jack oder Spring heel Jack) ist eine Figur aus der englischen Folklore, die im viktorianischen England auftrat und mehrere Menschen angegriffen haben soll. Ins Deutsche übersetzt …   Deutsch Wikipedia

  • Spring — Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its former… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring back — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring balance — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring beam — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring beauty — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring bed — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring beetle — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring box — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Spring fly — Spring Spring, n. [AS. spring a fountain, a leap. See {Spring}, v. i.] 1. A leap; a bound; a jump. [1913 Webster] The prisoner, with a spring, from prison broke. Dryden. [1913 Webster] 2. A flying back; the resilience of a body recovering its… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»