-
1 cariōsus
cariōsus adj. [caries], full of decay: dentes, Ph.—Fig.: senectus, dried up, O.* * *cariosa, cariosum ADJrotten, decayed (wood/teeth); crumbly; friable, loose, porous; decayed (old) -
2 putridus
-
3 conluviēs
conluviēs —, abl. ē, washings, offscourings, dregs (late for conluvio): magna, Ta.: rerum, Ta.* * *muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
4 fluxus
fluxus adj. [P. of fluo], flowing, loose, slack: habena, L.: crinis, Ta.: arma, Ta.—Fig., lax, loose, dissolute, careless: animi aetate, S.— Frail, weak, fleeting, transient, perishable: res nostrae, decayed: res humanae, S.: corpora, Ta.: fides, S.: mens senio, Ta.: studia inania et fluxa, Ta.* * *fluxa, fluxum ADJflowing; fluid; loose; transient, frail, dissolute -
5 carians
(gen.), cariantis ADJdecayed, rotten; defective -
6 colluvies
muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
7 colluvio
jumble/heterogeneous mass; fact/state of contamination, impure mixture; turmoil; muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
8 colluvium
muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
9 conluvio
jumble/heterogeneous mass; fact/state of contamination, impure mixture; turmoil; muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
10 conluvium
muck, decayed matter; refuse/sewage; pig-swill; filth; dregs; cesspool/mire -
11 conruptus
conrupta -um, conruptior -or -us, conruptissimus -a -um ADJrotten/decayed; infected (wounds), corrupt; degenerate/decadent; depraved/venal; incorrect/improper/disorderly; impure/adulterated/changed for worse; seditious -
12 corruptus
corrupta -um, corruptior -or -us, corruptissimus -a -um ADJrotten/decayed; infected (wounds), corrupt; degenerate/decadent; depraved/venal; incorrect/improper/disorderly; impure/adulterated/changed for worse; seditious -
13 cariosus
rotten, decayed. -
14 puter
rotten, decayed, putrid / loose, crumbling / flabby. -
15 carians
-
16 cariosus
I.Prop.:II.palmula,
Varr. R. R. 1, 67:terra,
too loose, porous, Cato, R. R. 5, 6; 34, 1; 37, 1. Cato's expression, terra cariosa, is explained by Pliny as meaning:arida, fistulosa, scabra, canens. exesa, pumicosa,
Plin. 17, 5, 3, § 34; but better by Col. 2, 4, 5, as = varia, i. e. wet on the surface and dry below:—os, Cels. 8, 2:dentes,
Phaedr. 5, 10, 5; Plin. 32, 7, 26, § 82:vina,
flat, Mart. 13, 120:amphora Falerni,
id. 11, 50.—Trop. (cf. caries, II.), withered, dry by old age: nemo illā vivit carie cariosior, Afran. ap. Non. p. 21, 27:senectus,
Ov. Am. 1, 12, 29:vetustas,
Prud. Cath. 10, 149: dii, i. e. statuae deorum, id. ap. Symm. 1, 435:dotes perfidiā cariosi,
Ambros. Ep. 10, 3.— Sup. and adv. not found. -
17 fessus
fessus, a, um, P. a. [cf. Sanscr. hā-, gahāmi, relinquo; Gr. chiros, chêra, chôris; Lat. ad-fatim, fatigo], wearied, tired, fatigued; worn out, weak, feeble, infirm (class.; esp. freq. in poets; syn.: fatigatus, defessus, lassus, languidus).I.Prop., of living beings:(β).Romani quamquam itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant, tamen, etc.,
Sall. J. 53, 5:de via fessus,
Cic. Ac. 1, 1, 1:fessum inedia fluctibusque recreare,
id. Planc. 10, 26:Veientes bello fessi,
id. Div. 1, 44, 100:militiā fessae cohortes,
Hor. C. 3, 4, 38:plorando fessus sum,
Cic. Att. 15, 9, 1:satiate videndi,
Lucr. 2, 1038:curāque viāque,
Ov. M. 11, 274:somno,
Tib. 1, 3, 88:malis,
Ov. M. 9, 293:aetate,
Verg. A. 2, 596; cf.annis,
Ov. M. 9, 440:valetudinibus,
Tac. H. 3, 2:fessi vomere tauri,
Hor. C. 3, 13, 11:elephanti fessi aegritudine,
Plin. 8, 1, 1, § 3:exercito corpore fessus,
Sall. J. 71, 1; 70, 2:cum tibi librum Sollicito damus aut fesso,
Hor. Ep. 2, 1, 221:inde Rubos fessi pervenimus,
id. S. 1, 5, 94; so,viator,
id. ib. 1, 5, 17:pastor,
id. C. 3, 29, 22:Graii (sc. bello),
id. ib. 2, 4, 11:boves,
id. Epod. 2, 63.—With gen. ( poet.):II.fessi rerum,
exhausted with events, misfortunes, Verg. A. 1, 178:fessus bellique viaeque,
Stat. Th. 3, 395:trepidi rerum fessique salutis,
despairing of safety, Sil. 2, 234.—With acc.:agmina fessa gradum,
Sil. 4, 40.—Transf., of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):alter fessum vulnere, fessum cursu trahens corpus,
Liv. 1, 25, 11; cf. Hor. C. 2, 7, 18; Lucr. 4, 848:(Phoebus) qui salutari levat arte fessos Corporis artus,
i. e. sick, diseased, Hor. Carm. Sec. 63:vox fessa loquendo,
Ov. Tr. 3, 3, 85:fessa aetas,
i. e. the weakness of age, Tac. A. 14, 33:fessa aetate Galbae,
id. H. 1, 12:domus aetatis spatio ne fessa vetusto Obruat,
worn out, decayed, Lucr. 3, 774; cf. id. 5, 308:cardines fessi et turbati,
Plin. 36, 15, 24, § 120:(amnes) In mare deducunt fessas erroribus undas,
Ov. M. 1, 582:naves,
Verg. A. 1, 168; 5, 29:puppes,
Ov. M. 6, 519; Tib. 2, 5, 46:carinae,
Ov. M. 11, 393; id. A. A. 3, 748:vela,
Prop. 3 (4), 21, 19: fessa dies, spent, i. e. drawing to a close, Stat. S. 2, 2, 48:fessae res,
critical, precarious, Plin. 2, 7, 5, § 18;also,
misfortunes, calamities, Verg. A. 3, 145:rebus succurite fessis,
id. ib. 11, 335:deligendum esse qui fessis rebus succurreret,
Tac. A. 15, 50. -
18 fluo
flŭo, xi, xum, 3 (archaic form of the sup.: FLUCTUM, acc. to Prisc. p. 817 P.; cf.: fluo, fluctum, Not. Tir. From this form are derived fluctio and fluctus. In Lucr. 6, 800, the correct read. is laveris, not flueris, v. Lachm. ad h. l.), v. n. [Gr. phlu-, phlusai, anaphluô, etc.; Lat. fleo, fletus; flumen, fluctus, etc.; orig. one root with fla-, to blow, q. v. and cf. Curt. Gr. Etym. p. 302], to flow (cf.: mano, labor, etc.).I.Lit.: per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 177 ed. Vahl.); cf.:B.ut flumina in contrarias partes fluxerint,
Cic. Div. 1, 35, 78:flumen quod inter eum et Domitii castra fluebat,
Caes. B. C. 3, 37, 1; cf.also: aurea tum dicat per terras flumina vulgo Fluxisse,
Lucr. 5, 911:fluvius Eurotas, qui propter Lacedaemonem fluit,
Cic. Inv. 2, 31, 96:Helvetiorum inter fines et Allobrogum Rhodanus fluit,
Caes. B. G. 1, 6, 2:Arar in utram partem fluat,
id. ib. 1, 12, 1:ea, quae natura fluerent atque manarent, ut aqua,
Cic. N. D. 1, 15, 39: fluens unda, water from a stream (opp.: putealis unda, spring-water), Col. 1, 5, 1:in foveam,
Lucr. 2, 475; cf. id. 5, 271:fluxit in terram Remi cruor,
Hor. Epod. 7, 19; cf. Luc. 6, 61:imber,
Ov. P. 4, 4, 2:sanguis,
id. M. 12, 312:fluit de corpore sudor,
id. ib. 9, 173; cf.:sudor fluit undique rivis,
Verg. A. 5, 200:aes rivis,
id. ib. 8, 445:nudo sub pede musta fluunt,
Ov. R. Am. 190:madidis fluit unda capillis,
drips, id. M. 11, 656:cerebrum molle fluit,
id. ib. 12, 435:fluunt lacrimae more perennis aquae,
id. F. 2, 820:fluens nausea,
Hor. Epod. 9, 35; cf.:alvus fluens,
Cels. 2, 6:fluit ignibus aurum,
becomes fluid, melts, Ov. M. 2, 251.—Transf.1.Of bodies, to flow, overflow, run down, drip with any fluid.— With abl.:2.cum fluvius Atratus sanguine fluxit,
Cic. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 400:cruore fluens,
id. ib. 7, 343:sudore fluentia brachia,
id. ib. 9, 57; cf.:fluunt sudore et lassitudine membra,
Liv. 38, 17, 7; 7, 33, 14; cf. id. 10, 28, 4:pingui fluit unguine tellus,
Val. Fl. 6, 360:vilisque rubenti Fluxit mulctra mero,
overflows, Sil. 7, 190. —Without abl.:madidāque fluens in veste Menoetes,
Verg. A. 5, 179:fluentes cerussataeque buccae,
dripping with paint, Cic. Pis. 11, 25 (cf. Cic. de Or. 2, 66, 266, 2. b. infra):Graeculae vites acinorum exiguitate minus fluunt,
i. e. yield but little wine, Col. 3, 2, 24; 3, 2, 5; 12, 52, 1.—With acc. of kin. signif.:Oenotria vina fluens,
Claud. Laud. Stil. 2, 264.—To move in the manner of fluids, to flow, stream, pour:b.inde alium (aëra) supra fluere,
to flow, Lucr. 5, 514 and 522:unde fluens volvat varius se fluctus odorum,
id. 4, 675 sq.; cf.:principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant: Perpetuoque fluunt certis ab rebus odores, Frigus ut a fluviis, calor a sole, aestus ab undis Aequoris,
id. 6, 922 sq.:aestus e lapide,
id. 6, 1002:venti,
id. 1, 280:fluit undique victor Mulciber,
Sil. 17, 102:comae per levia colla fluentes,
flowing, spreading, Prop. 2, 3, 13; cf.:blanditiaeque fluant per mea colla rosae,
id. 4 (5), 6, 72:vestis fluens,
flowing, loose, id. 3, 17 (4, 16), 32:tunicisque fluentibus,
Ov. A. A. 3, 301:nodoque sinus collecta fluentes,
Verg. A. 1, 320; cf.also: balteus nec strangulet nec fluat,
Quint. 11, 3, 140:nec mersa est pelago, nec fluit ulla ratis,
floats, is tossed about, Mart. 4, 66, 14:ramos compesce fluentes,
floating around, spreading out, Verg. G. 2, 370:ad terram fluit devexo pondere cervix,
droops, id. ib. 3, 524:omnisque relictis Turba fluit castris,
pour forth, id. A. 12, 444:olli fluunt ad regia tecta,
id. ib. 11, 236;so of a multitude or crowd of men: densatis ordinibus effuse fluentem in se aciem excepere,
Curt. 6, 1, 6.—Pregn., of bodies, to pass away, fall away, to fall off or out, to vanish:II.excident gladii, fluent arma de manibus,
Cic. Phil. 12, 3, 8:capilli fluunt,
Cels. 6, 1; Plin. 27, 4, 5, § 17:sponte fluent (poma) matura suā,
Ov. Am. 2, 14, 25:quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo,
Lucr. 2, 69; cf.:cuncta fluunt omnisque vagans formatur imago,
Ov. M. 15, 178: dissolvuntur enim tum demum membra fluuntque, Lucr. 4, 919:surae fluxere,
Luc. 9, 770:buccae fluentes,
fallen in, lank, Cic. de Or. 2, 66, 266.Trop.A.In gen., to flow, spring, arise, come forth; to go, proceed:B.ex ejus (Nestoris) lingua melle dulcior fluebat oratio,
Cic. de Sen. 10, 31:carmen vena pauperiore fluit,
Ov. Pont. 4, 2, 20:Calidii oratio ita libere fluebat, ut nusquam adhaeresceret,
Cic. Brut. 79, 274:in Herodoto omnia leniter fluunt,
Quint. 9, 4, 18; cf.also: grammatice pleno jam satis alveo fluit,
id. 2, 1, 4:quae totis viribus fluit oratio,
id. 9, 4, 7:oratio ferri debet ac fluere,
id. 9, 4, 112.— Transf., of the writer himself:alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit,
Cic. Or. 12, 39; cf.:(Lucilius) cum flueret lutulentus,
Hor. S. 1, 4, 11; 1, 10, 50; 1, 7, 28:facetiis,
Plaut. Mil. 4, 8, 12:multa ab ea (luna) manant et fluunt, quibus animantes alantur augescantque,
Cic. N. D. 2, 19, 50:haec omnia ex eodem fonte fluxerunt,
id. ib. 3, 19, 48:dicendi facultatem ex intimis sapientiae fontibus fluere,
Quint. 12, 2, 6; 5, 10, 19; 5, 9, 14:omnia ex natura rerum hominumque fluere,
id. 6, 2, 13:nomen ex Graeco fluxisse,
id. 3, 4, 12:ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum,
Cic. Fin. 2, 11, 34; Quint. 1, 1, 12:unde id quoque vitium fluit,
id. 11, 3, 109; 7, 3, 33:Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret,
spread itself, Cic. Tusc. 4, 1, 2:multum fluxisse video de libris nostris variumque sermonem,
id. N. D. 1, 3, 6:sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora,
flow, pass, Hor. Ep. 1, 1, 23:in rebus prosperis et ad voluntatem nostram fluentibus,
going, Cic. Off. 1, 26, 90: rebus supra votum fluentibus, Sall. H. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 2, 169 (Hist. 1, 101 Dietsch); Tac. H. 3, 48; Just. 23, 3; cf.:rebus prospere fluentibus,
succeeding, prospering, Tac. Or. 5; id. A. 15, 5: illius rationes quorsum fluant, proceed, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:res fluit ad interregnum,
Cic. Att. 4, 16, 11;cuncta in Mithridatem fluxere,
Tac. A. 11, 9.—In partic.1.Of speech, etc., to flow uniformly, be monotonous:1.efficiendum est ne fluat oratio, ne vagetur, etc.,
Cic. de Or. 3, 49, 190:quod species ipsa carminum docet, non impetu et instinctu nec ore uno fluens,
Tac. A. 14, 16; cf. Cic. Brut. 79.—Pregn., to dissolve, vanish, perish:qua (voluptate) cum liquescimus fluimusque mollitia,
Cic. Tusc. 2, 22, 52:fluens mollitiis,
Vell. 1, 6, 2; 2, 88, 2:cetera nasci, occidere, fluere, labi, nec diutius esse uno et eodem statu,
Cic. Or. 3, 10:fluit voluptas corporis et prima quaeque avolat,
id. Fin. 2, 32, 106:fluentem procumbentemque rem publicam populi Romani restituere,
Vell. 2, 16 fin. —Hence,fluens, entis, P. a.A.Lax, relaxed, debauched, enervated, effeminate:B.inde soluti ac fluentes non accipiunt e scholis mala ista, sed in scholas afferunt,
Quint. 1, 2, 8:Campani fluentes luxu,
Liv. 7, 29, 5:incessu ipso ultra muliebrem mollitiem fluentes,
Sen. Tranq. 15:fluentibus membris, incessu femineo,
Aug. Civ. D. 7, 26.—Of speech,1.Flowing, fluent:2.sed in his tracta quaedam et fluens expetitur, non haec contorta et acris oratio,
Cic. Or. 20, 66:lenis et fluens contextus,
Quint. 9, 4, 127.—Lax, unrestrained:2.ne immoderata aut angusta aut dissoluta aut fluens sit oratio,
Cic. Or. 58, 198:dissipata et inculta et fluens oratio,
id. ib. 65, 220;and transf. of the speaker: in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes sumus,
Quint. 9, 4, 138.— Adv.: flŭenter, in a flowing, waving manner (very rare):res quaeque fluenter fertur,
Lucr. 6, 935 (but not ib. 520, where the correct read. is cientur;v. Lachm.): capillo fluenter undante,
App. M. 2, p. 122, 7. —fluxus, a, um, P. a. (mostly poet. and in post-Aug. prose).A.Lit., flowing, fluid:2.elementa arida atque fluxa, App. de Mundo: sucus,
Plin. 9, 38, 62, § 133:vas fluxum pertusumque,
i. e. leaking, Lucr. 6, 20.—Transf., flowing, loose, slack:(β).ipsa crine fluxo thyrsum quatiens,
Tac. A. 11, 31:habena,
Liv. 38, 29, 6:amictus,
Luc. 2, 362; cf.:ut cingeretur fluxiore cinctura,
Suet. Caes. 45 fin.:fluxa arma,
hanging slack, loose, Tac. H. 2, 99.—Pregn., frail, perishable, weak:B.corpora,
Tac. H. 2, 32; cf.:spadone eviratior fluxo,
Mart. 5, 41, 1:(murorum) aevo fluxa,
Tac. H. 2, 22. —Trop.1.Lax, loose, dissolute, careless:2.animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,
Sall. C. 14, 5: cf.:animi fluxioris esse,
Suet. Tib. 52:duces noctu dieque fluxi,
Tac. H. 3, 76:spectaculum non enerve nec fluxum,
Plin. Pan. 33, 1:fluxa atque aperta securitas,
Gell. 4, 20, 8.—Pregn., frail, weak, fleeting, transient, perishable:res nostrae ut in secundis fluxae, ut in adversis bonae,
decayed, impaired, disordered, Cic. Att. 4, 2, 1: hujus belli fortuna, ut in secundis, fluxa;ut in adversis, bona,
id. ad Brut. 1, 10, 2:res humanae fluxae et mobiles,
Sall. J. 104, 2:divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,
id. C. 1, 4; cf.:instabile et fluxum,
Tac. A. 13, 19:fluxa auctoritas,
id. H. 1, 21:cave fidem fluxam geras,
Plaut. Capt. 2, 3, 79:fides,
Sall. J. 111, 2; Liv. 40, 50, 5; cf.:fluxa et vana fides,
unreliable, unstable, id. 28, 6, 11; Tac. H. 2, 75; 4, 23:studia inania et fluxa,
id. A. 3, 50 fin.:fluxa senio mens,
id. ib. 6, 38.— Adv.: fluxē, remissly, negligently (post-class. and rare):more vitae remissioris fluxius agens,
Amm. 18, 7. -
19 marcidus
marcĭdus, a, um, adj. [marceo], withered, wasted, shrunk, decayed, rotten (mostly poet. and post-Aug.).I.Lit.:II.lilia marcida,
Ov. M. 10, 92:aures,
Plin. 11, 37, 50, § 137:cicatrices, id. prooem. 23: stagna,
foul, Claud. Rapt. Pros. 1, 280:asseres vetustate marcidi fiunt,
Vitr. 2, 8, 20:manus,
Val. Max. 6, 9, 6 ext. —Transf., weak, feeble, languid, enervated, exhausted:huc incede gradu marcidus ebrio,
Sen. Med. 69:marcidus edomito bellum referebat ab Haemo Liber,
Stat. Th. 4, 652:somno,
Plin. Pan. 63:somno aut libidinosis vigiliis,
Tac. A. 6, 10; Plin. Pan. 63: sol, faint, pale, dull, Poët. ap. Diom. p. 445 P.:senectus,
Val. Max. 7, 7, 4:oculi libidine marcidi,
languishing, voluptuous, App. M. 3, p. 135, 34. -
20 morior
mŏrĭor, mortŭus, 3 ( fut. part. moriturus, a, um, Cic. Arch. 12, 30; id. Div. 2, 25, 54; 2, 47, 99; Liv. 21, 12, 4; Verg. A. 4, 308; id. ib. 2, 511 et saep.; old forms acc. to the fourth conj.: si vivimu' sive morīmur, Enn. ap. Prisc. p. 830 P.; Ann. v. 384 Vahl.; inf. moriri, Plaut. As. 1, 1, 108; id. Capt. 3, 5, 54; id. Rud. 3, 3, 12; id. Ps. 4, 7, 124 Ritschl N. cr.; Ov. M. 14, 215), v. dep. [Sanscr. root mar-, die; Gr. mor- (mro-, bro-), mar; brotos, marainô; cf.: morbus, marceo], to die (cf.: pereo, intereo, occĭdo, occumbo, obeo, exspiro; class.).I.Lit.: vivam an moriar, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. metus, p. 123 Müll. (Trag. v. 179 Vahl.): ego cum genui, tum morituros scivi, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 361 Vahl.):II.mori,
Plaut. Bacch. 3, 4, 24:atque eundem (L. Tarquinium)... accepimus mortuum esse, cum duodequadraginta regnavisset annos,
Cic. Rep. 2, 20, 36:moriendum certe est,
id. Sen. 20, 74:desiderio,
of desire, id. Att. 1, 3, 1:ut fame senatores quinque morerentur,
id. ib. 6, 1, 6:me esse homines mortuom dicant fame,
Plaut. Stich. 4, 2, 57; so,fame,
Sen. Contr. 1, 1, 3; 1, 7, 8:fame et siti,
Liv. 7, 35, 8: siti, id. 4, 30, 8; Petr. 10; Pomp. ap. Gell. 10, 24, 5:vigilando,
Juv. 3, 232: ex vulnere, of a wound, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:in tormentis,
Liv. 40, 23:alterius amore,
Ov. Am. 2, 7, 10:curis,
Tib. 2, 7, 33 (6, 51):fame,
Petr. 10:inediā,
Plin. 14, 13, 14, § 89:significabat interruptis atque morientibus vocibus,
dying accents, the accents of a dying man, Cic. Cael. 24, 59:mori videbamus in studio dimetiundi paene caeli atque terrae C. Galum,
spend his whole life in, id. Sen. 14, 49:cum te complexā morientem, Galle, puellā Vidimus,
desperately in love, dying for love, Prop. 1, 10, 5:ei mihi, si quis, Acrius ut moriar, venerit alter amor,
id. 2, 4, 1 sq.: moriar, si, may I die, if, etc., Cic. Att. 8, 6, 4.—Transf., of things, to die away, decay, to wither away, pass away, to vanish, lose its strength, etc.;A.of members of the body: id quod supra vinculum est, moritur,
loses its vitality, Cels. 7, 14.—Of plants:rutam et hederas illico mori,
die away, perish, Plin. 28, 7, 23, § 78:moriturque ad sibila campus,
Stat. Th. 5, 528.—Of fire:flammas vidi nullo concutiente mori,
die out, go out, Ov. Am. 1, 2, 11;of comets: donec in exiguum moriens vanesceret ignem,
Claud. B. Get. 248:unguenta moriuntur,
lose their strength, Plin. 13, 3, 4, § 20.— To end, close:dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
Plaut. Men. 1, 2, 45.—Comic.:vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo morientur meo,
will find their death, be destroyed, broken, Plaut. Capt. 3, 4, 117:ut iste interpositus sermo deliciarum desidiaeque moreretur,
Cic. Cael. 31, 76:ne suavissimi hominis memoria moreretur,
id. Pis. 38, 93:cum multa cotidie ab antiquis ficta moriantur,
fall into disuse, become obsolete, Quint. 8, 6, 32:gratia,
Ov. P. 3, 2, 27. —Esp. (in eccl. Lat.), of the loss of moral or spiritual vitality, to die, to lose virtue and divine guidance:in Adam omnes moriuntur,
Vulg. 1 Cor. 15, 22:confirma cetera quae moritura erant,
id. Apoc. 3, 2; cf. id. Johan. 11, 26; id. Rom. 7, 9.—Hence, mŏrtŭus, a, um, P. a., dead (class.).Adj.1.Lit.:2.sanguine tauri poto mortuus concidit,
Cic. Brut. 11, 43.—Prov.:mortuum esse alicui,
to be dead to one, to wish to have nothing further to do with him, Plaut. Cist. 3, 15.—Transf.a.Of persons, faint, overwhelmed:b.cum tu, quod tibi succederetur, exsanguis et mortuus concidisti,
Cic. Pis. 36, 88.—Of things concr. and abstr., dead, decayed, withered, passed away, etc.:c.lacerti,
Cic. Sen. 9, 27:flores,
Plin. 11, 8, 8, § 18:et antiquae leges,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 45:plausus,
id. Att. 2, 19, 3:mortuā re verba nunc facis. Stultus es, rem actam agis,
dead, done with, Plaut. Ps. 1, 3, 27.—Mare mortuum.(α).The North Sea of Europe, Plin. 4, 13, 27, § 94.—(β).The Dead Sea of Judea, Just. 36, 3.—B.Subst.: mŏrtŭus, i, m., a dead person, dead man:mortuum in domum inferre,
Cic. Mil. 27, 75:a mortuis excitare,
to awake from the dead, id. de Or 1, 57, 242:amandare aliquem infra mortuos,
even below the dead, id. Quint. 15, 49:ut multis mortuus unus sufficeret,
Juv. 15, 79:ossa mortuorum,
Vulg. Matt. 23, 27.—Prov.: mortuo verba facere, to talk to a dead man, i. e. in vain, Plaut. Poen. 4, 2, 18; Ter. Phorm. 5, 9, 26.—Esp. (eccl. Lat.), dead, without spiritual life:nomen habes quod vivas et mortuus es,
Vulg. Apoc. 3, 1:fides sine operibus mortua est,
id. Jac. 2, 26; cf. id. Eph. 2, 1; 5, 14.—Also, dead to any thing, not alive to it, not open to its influence, etc.:peccato,
Vulg. Rom. 6, 2:peccatis,
id. 1 Pet. 2, 24:legi,
id. Gal. 2, 19; cf.:mortui cum Christo ab elementis hujus mundi,
id. Col. 2, 20:mortui estis, et vita vestra est abscondita cum Christo in Deo,
id. ib. 3, 3.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Decayed — De*cayed , a. Fallen, as to physical or social condition; affected with decay; rotten; as, decayed vegetation or vegetables; a decayed fortune or gentleman. {De*cay ed*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
decayed — index old, sordid, stale, unsound (not strong) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
decayed — [adj] rotten, falling apart addled, bad, carious, carrion, corroded, decomposed, effete, gangrenous, moldered, overripe, perished, putrefied, putrescent, putrid, rank, riddled, rotted, ruined, spoiled, wasted, withered; concept 485 Ant.… … New thesaurus
decayed — adj. VERBS ▪ be, look ▪ become ADVERB ▪ badly ▪ Some of her teeth were very badly decayed. ▪ … Collocations dictionary
Decayed — Decay De*cay , v. i. [imp. & p. p. {Decayed}; p. pr. & vb. n. {Decaying}.] [OF. decaeir, dechaer, decheoir, F. d[ e]choir, to decline, fall, become less; L. de + cadere to fall. See {Chance}.] To pass gradually from a sound, prosperous, or… … The Collaborative International Dictionary of English
decayed — adjective Describing something that has, or is in process, of decaying. The decayed remains of the pilots shirt showed where the plane had been shot down … Wiktionary
decayed — adjective damaged by decay; hence unsound and useless rotten floor boards rotted beams a decayed foundation • Syn: ↑rotten, ↑rotted • Similar to: ↑unsound … Useful english dictionary
decayed — (Roget s IV) modif. Syn. decomposed, putrid, putrefied; see rotten 1 , 2 , spoiled … English dictionary for students
decayed — de cayed || eɪd adj. deteriorated by decay; rotten de·cay || dɪ keɪ n. rot, putrefaction, decomposition v. rot, decompose; deteriorate, waste away … English contemporary dictionary
The Restitution of Decayed Intelligence — Infobox Album | Name = The Restitution Of Decayed Intelligence Type = Album Longtype = Artist = Coil Released = 2003 May Recorded = Genre = Experimental Length = 28:07 Label = Beta Lactam Ring MT032 Producer = Coil Reviews = Last album = ANS… … Wikipedia
Trail of Life Decayed — Infobox Album | Name = A Trail of Life Decayed Type = EP Longtype = (Demo) Artist = Dark Tranquillity Caption = Cover artwork by Niklas Sundin Released = 1991, 1992 (EP version) Recorded = Studio Soundscape, Gothenburg Genre = Melodic death metal … Wikipedia