Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+search

  • 61 concutio

    con-cŭtĭo, cussi, cussum, 3, v. a. [quatio, as cur = quāre].
    I.
    To strike one upon another, to strike together (rare): utrum cavae manus concutiantur, an planae, Sen. Q. N. 2, 28, 1:

    concussā manu dare signa,

    Ov. M. 11, 465:

    frameas,

    Tac. G. 11.—
    II.
    To shake violently, to shake, agitate (freq. and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit. (mostly poet.): concutit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 419 Vahl.): tonitru concussa aequora caeli, Att. ap. Non. p. 505, 8 (Trag. Rel. v. 224 Rib.); cf.:

    templa caeli summa sonitu (in a parodying of pathos),

    Ter. Eun. 3, 5, 42; cf.:

    serena caeli sonitu,

    Lucr. 2, 1101; 6, 358:

    grandi tonitru concussa repente Terra,

    id. 5, 551; cf. id. 6, 544:

    terra ingenti motu concussa est,

    Liv. 3, 10, 6; Ov. M. 8, 781:

    concussae cadunt urbes,

    Lucr. 5, 1236: concusso terrae motu theatro, * Suet. Ner. 20:

    moenia,

    Ov. M. 13, 175:

    freta,

    id. ib. 6, 691;

    7, 201: undas,

    id. ib. 8, 605:

    artus,

    Lucr. 5, 1076; 6, 595; cf. id. 2, 949:

    corpora risu,

    id. 1, 918; 2, 976; cf. Juv. 3, 101; Quint. 6, 3, 9:

    caput,

    Ov. M. 2, 50:

    caesariem,

    id. ib. 1, 179; cf.

    comam,

    id. F. 2, 846:

    tempora,

    id. M. 13, 644:

    manum,

    id. ib. 11, 465:

    pectus,

    id. ib. 2, 755:

    arma manu,

    to hurl, id. ib. 1, 143; 7, 130; cf.:

    tela lacertis,

    id. ib. 12, 79:

    te certo arcu,

    to hit surely, Prop. 1, 7, 15:

    inmissis aurigae undantia lora Concussere jugis,

    Verg. A. 5, 147:

    in calicibus concussis,

    Plin. 35, 16, 55, § 193 Sillig N. cr.:

    munimenta arietibus admotis,

    Curt. 8, 2, 22:

    aures Caesaris concutit fragor,

    Luc. 6, 163:

    corpus concutit gestatio,

    Sen. Ep. 15, 6:

    pectora planctu,

    Stat. S. 5, 1, 179.— Pass.:

    quorum (ignium) ictu concuti aera verum est,

    Plin. 2, 43, 43, § 112:

    corpus concutitur gestatione,

    Cels. 3, 21:

    majore cachinno Concutitur,

    Juv. 3, 100:

    concutitur sanguis,

    Lucr. 3, 249.—Esp. in part. perf.:

    mugitibus aether,

    Verg. G. 3, 151:

    risu tremulo (ora),

    Lucr. 1, 919; 2, 976:

    rates,

    shattered, Ov. P. 2, 3, 59:

    coma,

    id. F. 2, 846:

    corpus vulnere,

    Stat. S. 3, 4, 70:

    fores,

    Ov. Am. 1, 6, 50:

    ilex,

    Verg. G. 4, 81:

    quercus,

    id. ib. 1, 159:

    materies per artus,

    Lucr. 2, 949:

    Lyrnesia moenia dextrā,

    Ov. M. 13, 175:

    mons,

    Prop. 3, 13 (4, 12), 53:

    paries,

    Dig. 39, 2, 18, § 11:

    remo concusso tollere ratem,

    Val. Fl. 1, 340.— With Gr. acc.:

    pectus concussa crebris verberibus,

    Luc. 2, 335.—
    2.
    Se, to examine by shaking one's self; the figure taken from the searching of a thief, etc., by shaking his garments; hence, trop. equiv. to search, examine (cf. excutio):

    te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,

    Hor. S. 1, 3, 35 Orell. ad loc. and cf. B. 3. infra.—
    B.
    Trop.
    1.
    To shake the power of, shake to its foundation, to shatter, cause to waver, to impair, disturb, distract:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 2, 42, 109; Plin. Pan. 6, 3:

    provincias magnis momentis,

    Vell. 2, 78:

    regnum,

    Liv. 33, 19, 1:

    orbem,

    Tac. H. 1, 16:

    opes Lacedaemoniorum,

    Nep. Epam. 6, 4:

    provincias magnis molimentis,

    Vell. 2, 78, 1:

    concusso jam et paene fracto Hannibale,

    Liv. 28, 44, 11:

    domum,

    Tac. H. 3, 45:

    concussā Transrhenanorum fide,

    id. ib. 5, 25:

    nondum concusso senatusconsulto,

    id. A. 14, 43:

    imperium Persarum,

    Curt. 4, 14, 20; cf. Plin. Ep. 10, 114 (115), 3:

    concussa fides,

    Luc. 1, 182.—
    2.
    To shake in feeling, to agitate violently.
    a.
    Usually, to put in fear, terror, or anxiety, to terrify, alarm, trouble:

    terrorem metum concutientem definiunt,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    consules declarantur M. Tullius et C. Antonius, quod factum primo populares conjurationis concusserat,

    Sall. C. 24, 1:

    populum Romanum terrore Numantini belli,

    Vell. 2, 90, 3; Quint. 4, 2, 37:

    urbem,

    Verg. A. 4, 666:

    totam Asiam,

    Curt. 4, 1, 20:

    ingens barbaros pavor concusserat,

    id. 8, 2, 24:

    casu concussus acerbo,

    Verg. A. 5, 700; Tac. H. 2, 99 fin.:

    extemplo turbati animi concussaque vulgi Pectora,

    Verg. A. 11, 451. — Poet. in a Greek constr.:

    casu animum concussus amici,

    Verg. A. 5, 869:

    hoc concussa metu mentem Juturna virago,

    id. ib. 12, 468; so Hor. S. 2, 3, 295.—
    (β).
    In the jurists: aliquem, to terrify one by threats, etc., in order to extort money from him, Dig. 1, 18, 6, § 3; Paul. Sent. 5, 25, 12; Cod. Th. 9, 27, 6; cf. concussio, II., concussor, and concussura.—
    b.
    In gen., of any excitement of the passions: magnum et summum est deoque vicinum, non concuti. Hanc stabilem animi sedem Graeci euthumian vocant... ego tranquillitatem voco, Sen. Tranq. 2, 3:

    hoc agite: Poenas petite violatae Stygis: Concutite pectus,

    Sen. Herc. Fur. 105.—
    3.
    To urge, excite, rouse to activity, = excitare, commovere (rare and not ante-Aug.):

    fecundum concute pectus,

    Verg. A. 7, 338:

    tu concute plebem,

    Petr. Poet. 124, 288:

    se concussere ambae,

    Juv. 10, 328:

    non leviter se Numidia concussit,

    Flor. 3, 1, 2.—Hence, * concussus, a, um, P. a., stirred up, restless:

    Pallas aliquanto concussior,

    Mart. Cap. 4, § 332.

    Lewis & Short latin dictionary > concutio

  • 62 conquisitio

    conquīsītĭo, ōnis, f. [conquiro], a seeking or search for, a bringing together, procuring, collecting (rare, but in good prose).
    I.
    In gen.:

    pecuniarum,

    Tac. H. 2, 84:

    (sacrorum),

    id. Agr. 6 fin.:

    difficillimum est in omni conquisitione rationis exordium,

    Cic. Univ. 2 fin.:

    piaculorum,

    Liv. 7, 3, 3.—
    II.
    Milit. t. t., a levying, levy, Cic. Prov. Cons. 2, 5; Liv. 23, 32, 19; 25, 5, 9:

    intentissima,

    id. 29, 35, 10 al.

    Lewis & Short latin dictionary > conquisitio

  • 63 conruspor

    cor-ruspor ( conr-), āri, v. dep., to search carefully after, = conquiro, Plaut. Fragm. ap. Paul. ex Fest. p. 62 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > conruspor

  • 64 contrecto

    con-trecto ( contracto), āvi, ātum, 1, v. a. [tracto], to touch, handle, come in contact with, feel (class.; most freq. after the Aug. per.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    nudum corpus aquaï,

    Lucr. 6, 854:

    pectora,

    Ov. M. 8, 607:

    omnes partes corporis inspectare et contrectare,

    Sen. Contr. 1, 2; cf.:

    membra mortuae,

    Suet. Ner. 34:

    obscena,

    Sen. Const. 13, 2:

    filium Demaeneti,

    Plaut. As. 3, 1, 17: librum manibus, * Hor. Ep. 1, 20, 11:

    vulnus,

    to meddle with, Ov. P. 2, 2, 60:

    pocula vel cibos,

    Col. 12, 4, 3:

    pecuniam,

    Suet. Calig. 42; cf.: pecunias vetitas, Cod. Th. 9, 23, 1, § 2.—
    B.
    In partic.
    1.
    To touch in examining, to search:

    ne feminae praetextatique pueri et puellae contrectarentur,

    Suet. Claud. 35.—
    2.
    To touch carnally, to have illicit intercourse with, Plaut. Poen. 5, 5, 32; id. Mil. 4, 2, 61:

    multorum uxores,

    Suet. Dom. 1; Just. 7, 3, 4.—
    b.
    Transf.:

    contrectata filiarum pudicitia,

    violated, dishonored, Tac. A. 14, 35.—
    3.
    In the Lat. of the jurists, to appropriate: rem alienam, Gai Inst. 3, 195; Dig. 13, 1, 20.—
    b.
    Esp.:

    aliquid,

    to take by stealth, to steal, purloin, Dig. 41, 2, 3; 25, 2, 3 al.—
    II.
    Trop., to contemplate, look at, consider, dwell upon:

    nudare corpus et contrectandum vulgi oculis permittere,

    Tac. A. 3, 12:

    mente varias voluptates,

    Cic. Tusc. 3, 15, 33; cf. id. de Or. 3, 6, 24:

    studia et disciplinas philosophiae,

    to apply one's self to, Gell. 17, 19, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > contrecto

  • 65 corruspor

    cor-ruspor ( conr-), āri, v. dep., to search carefully after, = conquiro, Plaut. Fragm. ap. Paul. ex Fest. p. 62 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > corruspor

  • 66 expiscor

    ex-piscor, ātus, 1, v. dep. a. (lit., to fish out; hence, trop.), to search out, find out (perh. only vulg.;

    syn.: rimor, perscrutor, scrutor, indago, investigo, quaero): proinde expiscare, quasi non nosses,

    Ter. Phorm. 2, 3, 35:

    nescis me ab illo omnia expiscatum?

    Cic. Fam. 9, 19, 1:

    simul atque audivit, a philosopho voluptatem tantopere laudari, nihil expiscatus est,

    he asked, inquired no further, id. Pis. 28, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > expiscor

  • 67 exploro

    ex-plōro, āvi, ātum, 1, v. a., to search out, seek to discover, to examine, investigate, explore (class.; in Cic. esp. freq. in the part. perf. and P. a.; syn.: speculor, scitor, sciscitor, percontor, quaero, interrogo).
    I.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    explora rem totam,

    Cic. Att. 6, 8, 5:

    fugam domini,

    id. Verr. 2, 5, 17, § 44:

    ambitum Africae,

    Plin. 5, 1, 1, § 8:

    altera (manus) motu caecum iter explorat,

    Ov. M. 10, 456:

    vehiculorum onera,

    Suet. Tib. 18:

    glebas gustu,

    Col. 2, 2, 20:

    panis potionisque bonitatem gustu,

    Tac. A. 12, 66 et saep.:

    ad explorandum idoneum locum castris,

    for choosing out, Caes. B. C. 1, 81, 1:

    insidias,

    to seek out, Verg. G. 3, 537.—
    (β).
    With rel. clause:

    explorare, qui homines inhabitarent,

    Petr. 116:

    apud se explorare, an expediat sibi consilium,

    Dig. 17, 1, 2 fin.:

    exploratum est, ubi controversia incipiat,

    Quint. 7, 1, 8.—
    b.
    In the part. perf., examined, ascertained, known:

    exploratum et provisum,

    Plaut. Capt. 3, 4, 110:

    jam explorata nobis sunt ea, quae, etc.,

    Cic. Rep. 1, 13:

    perspecta et explorata perscribere,

    id. Att. 3, 15, 8; cf.:

    res non incertis jactatae rumoribus, sed compertae et exploratae,

    Liv. 42, 13, 1:

    de numero eorum omnia se habere explorata Remi dicebant,

    Caes. B. G. 2, 4, 4; id. B. C. 2, 31, 5.—In abl. neutr. absol.: explorato, it being ascertained, i. e. when he knew:

    explorato, jam profectos amicos,

    Tac. H. 2, 49.
    II.
    In partic.
    A.
    In milit. lang., to spy out, reconnoitre:

    speculatoribus in omnes partes dimissis, explorat, quo commodissime itinere vallum transire possit,

    Caes. B. G. 5, 49 fin.; cf. id. ib. 5, 50, 3:

    itinera egressusque ejus, postremo loca atque tempora cuncta explorat,

    Sall. J. 35, 5:

    Siciliam adiit, Africam exploravit,

    Cic. de Imp. Pomp. 12, 34:

    occulte explorare loca,

    Caes. B. C. 1, 66, 2:

    explorato hostium consilio,

    Hirt. B. G. 8, 18, 2.—In the neutr. absol.:

    ante explorato et subsidiis positis,

    Liv. 23, 42, 9; so id. 23, 43, 7; 27, 2 fin.
    B.
    To try, test, put to the proof (perh. not ante-Aug.):

    et suspensa focis explorat robora fumus,

    Verg. G. 1, 175:

    taurus in adversis explorat cornua truncis,

    Luc. 2, 603; cf.:

    hoc jugulo dextram explora,

    Sil. 11, 358:

    animos,

    Ov. A. A. 1, 456; Liv. 37, 7, 10:

    explorans quid hostes agerent,

    id. 37, 28, 6:

    haec exploranda per impigros juvenes esse,

    id. 22, 55:

    secundae res animos,

    Tac. H. 1, 15:

    tyranni fidem,

    Luc. 8, 582.—Hence, explōrātus, a, um, P. a. Lit., ascertained; hence, established, confirmed, certain, sure:

    ut ei jam exploratus et domi conditus consulatus videretur,

    Cic. Mur. 24, 49: magna et prope explorata [p. 697] spes, id. Phil. 10, 10, 20; id. Off. 3, 33, 117; id. Tusc. 5, 9, 27:

    victoria,

    Caes. B. G. 7, 52, 2:

    ratio,

    Cic. N. D. 1, 23, 64:

    litterae exploratae a timore,

    i. e. affording certainty, confidence, id. Att. 3, 17, 1 et saep.:

    de quo mihi exploratum est, ita esse, ut scribis,

    I am certain, convinced, id. Fam. 2, 16, 6; cf. id. Ac. 2, 17, 54:

    quis est tam stultus, cui sit exploratum, se ad vesperum esse victurum?

    id. de Sen. 19, 67:

    in qua (amicitia) nihil fidum, nihil exploratum habeas,

    id. Lael. 26, 97:

    exploratam habere pacem,

    id. Phil. 7, 6, 16:

    (Deus) habet exploratum, fore, etc.,

    id. N. D. 1, 19, 51:

    pro explorato habebat, etc.,

    Caes. B. G. 6, 5, 3.— Comp.:

    facilior et exploratior devitatio legionum fore videtur, etc.,

    Cic. Att. 16, 2, 4.— Sup.:

    exploratissima victoria,

    Vell. 84, 1.— Adv.: explōrātē, with certainty, for a certainty, securely, surely (for the most part only in Cic.):

    haec ita sentio, judico, ad te explorate scribo,

    Cic. Q. Fr. 2, 15, b. 3; cf. judicare, Planc. in Cic. Fam. 10, 8, 6:

    satis explorate perceptum et cognitum,

    Cic. N. D. 1, 1, 1:

    navigare,

    id. Fam. 16, 8, 1.— Comp.:

    exploratius promittere,

    Cic. Fam. 6, 1, 5.— Sup. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > exploro

  • 68 ignosco

    ignosco, nōvi, nōtum, 3 ( plqpf. sync. ignosset, Sil. 8, 619; part. fut. ignosciturus, Piso Frugi ap. Prisc. p. 887; Ambros. de Noë, 13, 47; also ignoturus, Cic. ap. Prisc. p. 886), v. a. [2. in-gnosco, nosco; lit., not to wish to know, not to search into; hence, with esp. reference to a fault or crime], to pardon, forgive, excuse, overlook (class.; syn.: parco, indulgeo); constr. alicui ( aliquid, quod, si, etc.), with simple aliquid or absol.
    (α).
    Alicui ( aliquid, quod, si, etc.):

    hoc ignoscant dii immortales, velim, et populo Romano et huic ordini,

    Cic. Phil. 1, 6, 13; so,

    ut eis delicta ignoscas,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 68:

    velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa toties,

    Cic. Att. 7, 12, 3:

    abs te peto ut mihi hoc ignoscas,

    id. ib. 1, 1, 4:

    mihi, quaeso, ignoscite, si appello talem virum saepius,

    id. Agr. 2, 18, 49:

    ne discamus nobis ignoscere,

    Quint. 11, 2, 45; 10, 3, 29; cf.:

    adeo familiare est hominibus, omnia sibi ignoscere,

    Vell. 2, 30, 3:

    at vos vobis ignoscitis,

    make excuses for, justify, Juv. 8, 181; so,

    ipsi populo,

    id. 8, 189.— With dat. rei:

    ignoscas velim huic festinationi meae,

    Cic. Fam. 5, 12, 1:

    inscitiae meae et stultitiae,

    Plaut. Mil. 2, 6, 62:

    delictis,

    id. Merc. 5, 4, 37:

    vitiis,

    Hor. S. 1, 4, 131:

    dictis,

    Juv. 1, 154:

    his (sc. factis),

    id. 13, 103 et saep.— Pass. impers.:

    ignosci nobis postulabimus,

    Auct. Her. 2, 17, 25:

    ea jam aetate sum, ut non sit peccato mihi ignosci aequum,

    Ter. Hec. 5, 1, 10:

    tabellam dedit, quia ignosceretur iis, quos, etc.,

    Suet. Aug. 33:

    mihi profecto poterit ignosci, si, etc.,

    Quint. 4 praef. §

    5: deprecatores, quibus non erat ignotum,

    Cic. Att. 11, 14, 1:

    exemplis uti oportebit, quibus in simili excusatione non sit ignotum: et contentione, magis illis ignoscendum fuisse,

    id. Inv. 2, 32, 100.—
    (β).
    With a simple acc. (very rare;

    not in Cic.): orant, ignoscamus peccatum suum,

    Plaut. Am. 1, 1, 101:

    equidem istuc factum ignoscam,

    Ter. Heaut. 4, 1, 34:

    parvum si Tartara nossent Peccatum ignovisse,

    Verg. Cul. 293.—In pass.:

    ego esse in hac re culpam meritam non nego, sed eam, quae sit ignoscenda,

    Ter. Phorm. 5, 8, 26:

    et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,

    id. Heaut. 2, 1, 6.—
    (γ).
    Absol. (rare but class.):

    ignosce: orat, confitetur, purgat: quid vis amplius?

    Ter. Phorm. 5, 8, 46:

    quotiens ignoscimus (in dicendo),

    Quint. 6, 2, 14:

    ad ejus facti deprecationem ignoscendi petenda venia est,

    Cic. Part. Or. 37, 131; cf. id. Pis. 41, 98:

    contemnere fulmina pauper creditur atque deos, dis ignoscentibus ipsis,

    i. e. conniving, winking, Juv. 3, 146.— Pass. impers.:

    ignotum est, tacitum est,

    Ter. Ad. 3, 4, 28.—Hence, ignoscens, entis, P. a., forgiving, inclined to forgiveness, placable:

    animus ignoscentior,

    Ter. Heaut. 4, 1, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > ignosco

  • 69 indago

    1.
    indāgo, āvi, ātum, āre ( dep. form indagatur, Varr. L. L. 5, § 94 Müll.), v. a., [p. 932] to trace out, track, as dogs in hunting (syn.: vestigo, scrutor; class.).
    I.
    Lit.:

    canis natus ad indagandum,

    Cic. Fin. 2, 13, 39:

    feras,

    Varr. L. L. 5, § 94 Müll.:

    quae tactu quaeque naribus auribusque et oculis indagantur,

    Col. 3, 10, 9.—So of hunting in gen.:

    bestiarum cubilia,

    Sen. Vit. Beat. 14, 4.—
    II.
    Trop., to search into, investigate, explore; hunt for, strive to obtain:

    neu rem ipsam indaget, si, etc.,

    Plaut. Trin. 3, 3, 26; cf.:

    eo si pacto posset indagarier mulier,

    be traced, id. Merc. 3, 4, 38:

    indagare et odorari quid cuique opus esset,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 135:

    indicia communis exitii,

    id. Mil. 37, 103:

    inusitatas vias,

    id. Or. 3, 11:

    de re publica,

    id. Att. 2, 4, 4:

    clementiam misericordiamque apud judices,

    Gell. 6, 3, 18:

    intervalla siderum a terra,

    Plin. 2, 21, 19, § 80:

    sepulchrum (Archimedis),

    Cic. Tusc. 5, 23, 64.
    2.
    indāgo, ĭnis, f., an encircling, enclosing (mostly post - Aug.).
    I.
    Lit., of surrounding wild beasts with nets, in hunting:

    dum trepidant alae, saltusque indagine cingunt,

    Verg. A. 4, 121:

    densos indagine colles Claudere,

    Tib. 4, 3, 7:

    rates captae quasi per indaginem,

    Flor. 4, 2, 32:

    indaginis modo sylvas persultare,

    Tac. Agr. 37. —
    B.
    Transf., an enclosing, surrounding of enemies:

    efferam gentem, ritu ferarum, quasi indagine debellabat,

    Flor. 4, 12, 48; cf. id. 3, 6, 11; so,

    velut indagine aliquem insidiis circumdare,

    Hirt. B. G. 8, 18; cf.:

    cum praemissus eques velut indagine dissipatos Samnites ageret,

    Liv. 7, 37, 14:

    vastaque feras indagine claudit,

    Luc. 6, 42:

    (delatores) in illa poenarum indagine inclusos,

    Plin. Pan. 35, 2.—Of legacy-hunting:

    testamenta et orbos velut indagine capi,

    Tac. A. 13, 42.—
    II.
    Trop., a searching into, examining after, investigation:

    multis persuasisse doctrinae indaginibus,

    Plin. 9, 7, 6, § 16:

    cupediarum,

    Gell. 7, 16, 6:

    ampliorem exposcere indaginem,

    Cod. Just. 4, 31, 14:

    consilium occulta scrutari indagine,

    Amm. 15, 5, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > indago

  • 70 inquisitor

    inquīsītor, ōris, m. [id.], a searcher.
    I.
    Lit., one who searches for a suspected person, an inquisitor, tracker, detective, spy:

    scrutatur vestigia (canis) atque persequitur, comitantem ad feram inquisitorem loro trahens,

    the hunter, Plin. 8, 40, 61, § 147:

    se ab inquisitoribus pecunia redimere,

    Suet. Caes. 1:

    inquisitores algae,

    they who search the very sea-weed, Juv. 4, 49.—
    II.
    Transf., an examiner, investigator.
    A.
    In gen.:

    rerum inquisitorem decet esse sapientem, Cic. Fragm. Ac. ap. Aug. cont. Ac. 2, 11: rerum naturae,

    Sen. Q. N. 6, 13, 2.—
    B.
    In partic., one who searches for proofs to support an accusation, Cic. Verr. 1, 2, 6:

    Norbanus legatus et inquisitor reum postulavit,

    Plin. Ep. 3, 9, 29; Sen. Ben. 5, 25, 2; Tac. A. 15, 66.

    Lewis & Short latin dictionary > inquisitor

  • 71 inscrutor

    in-scrūtor, āri, v. dep., to search or examine into:

    si Homeri latentem prudentiam inscruteris altius (al. scruteris),

    Macr. S. 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > inscrutor

  • 72 mare

    măre, is ( abl. sing. mare, Varr. ap. Charis. p. 45 and 111 P.; and in Prisc. p. 759 ib.; Lucr. 1, 161; Ov. Tr. 5, 2, 20; id. P. 4, 6, 46; 198; Lact. Mort. Pers. 21, 11; gen. plur. marum, Naev. ap. Prisc. p. 770 P.), n. [root mar-, gleam, glimmer (cf. hals marmareê, Il. 14, 273); Gr. marmaros; Lat. marmor; Sanscr. mīras, sea; Goth. marei; Angl. - Sax. mere; Germ. Meer. Curtius, however, refers these words to root mar-, die; cf. morior, marceo], the sea, opp. to dry land.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: sol, qui Mare, terram, caelum contines tuo cum lumine, Enn. ap. Prob. Verg. E. 6, 31 (Trag. v. 322 Vahl.): indu mari magno, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ib.):

    mare infidum,

    Plaut. Trin. 4, 1, 13:

    fluctuosum,

    id. Rud. 4, 2, 5:

    ventosum,

    Hor. C. 3, 4, 45:

    tumultuosum,

    id. ib. 3, 1, 26:

    tumidum,

    Verg. A. 8, 671:

    placidum,

    id. E. 2, 26:

    tranquillum,

    Plaut. Poen. 3, 1, 4:

    vastissimum,

    Cic. Pis. 24, 57:

    vastum atque apertum,

    Caes. B. G. 3, 12:

    profundum et immensum,

    Cic. Planc. 6, 15:

    planum,

    Juv. 12, 62:

    numquam ingressus es mare,

    Ter. Hec. 3, 4, 5:

    mare pedibus ingredi,

    Lact. 4, 15, 21:

    remenso ire mari,

    Verg. A. 3, 144: terrā marique, by sea and by land:

    terra marique acquirenda,

    i. e. at all hazards, Juv. 14, 222; v. terra.—In plur.: maria salsa, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 145 Vahl.):

    quibus cavernis maria sustineantur,

    Cic. Tusc. 5, 24 fin.:

    in reliquis maribus,

    Caes. B. G. 5, 1, 2.— Poet. as a figure for hard-heartedness:

    te saevae progenuere ferae Aut mare, etc.,

    Ov. H. 7, 39; cf. Cat. 64, 155; cf. also: Nam mare haud est mare; vos mare acerrumum;

    nam in mari repperi, hic elavi bonis,

    Plaut. As. 1, 2, 8 sq.: meretricem ego item esse reor mare ut est;

    quod des devorat, numquam abundat,

    id. Truc. 2, 7, 17 sq. —In apposition with Oceanus:

    proximus mare Oceanum in Andibus hiemarat,

    Caes. B. G. 3, 7, 2; Tac. H. 4, 12; cf.

    also: ecce maris magna claudit nos obice pontus,

    the depths of the sea, Verg. A. 10, 377:

    maria omnia caelo Miscere,

    id. ib. 5, 790.—Prov.: mare caelo miscere, to mingle sea and sky, i. e. to raise a terrific storm, bluster:

    clames licet, et mare caelo Confundas, homo sum,

    Juv. 6, 282:

    quis caelum terris non misceat et mare caelo,

    id. 2, 25: terrā marique aliquid quaerere or conquirere, to search for a thing by sea and land, i. e. everywhere, Plaut. Poen. prol. 105; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9; Sall. C. 13: maria et montes polliceri, to promise seas and mountains, i. e. more than one can perform, id. ib. 23, 2: his qui contentus non est, in mare fundat aquas, pour water into the sea, i. e. fill that which is already full, Ov. Tr. 5, 6, 44.—
    B.
    In partic., of single seas:

    mare nostrum,

    i. e. the Mediterranean Sea, Caes. B. G. 5, 1; Sall. J. 17; Plin. 6, 28, 30, § 126; Luc. 8, 293:

    mare superum,

    the Upper Sea, the Adriatic, Plaut. Men. 2, 1, 11; Cic. de Or. 3, 19, 69; Mel. 2, 4; Plin. 3, 5, 6, § 41; 3, 5, 10 al.: mare inferum, the Etruscan Sea, Cic. l. l.; Att. 8, 3, 5; Mel. l. l.;

    Plin. l. l. al.: mare Aegeum,

    Juv. 13, 246: mare rubrum, v. ruber;

    of a fresh - water lake: Galileae,

    Vulg. Matt. 4, 18.—
    II.
    Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Sea-water, salt-water:

    Chium maris expers,

    unmixed Chian wine, Hor. S. 2, 8, 15 (id est, sine aqua marina, Schol. Acr.); so,

    vinum mari condire,

    Plin. 14, 7, 9, § 73.—
    B.
    The color of the sea, sea-green:

    smaragdi virens mare,

    Plin. 37, 6, 21, § 80. —
    * C.
    Of the air: mare aëris, the sea, i. e. expanse of air:

    id omne Aëris in magnum fertur mare,

    Lucr. 5, 276.—
    D.
    A large vessel:

    bases et mare aëneum,

    Vulg. 4 Reg. 25, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > mare

  • 73 mel

    mĕl, mellis ( abl. sing. melli, Plaut. Truc. 2, 4, 20.— Gen. and dat. plur. obsol. acc. to Prisc. p. 744 P.), n. [Gr. meli, honey; melissa, bee; cf. mulsus], honey.
    I.
    Lit.:

    hoc est melli dulci dulcius,

    Plaut. Truc. 2, 4, 20 (Spengel, dulce):

    villa abundat lacte, caseo, melle,

    Cic. Sen. 16, 56; cf. Plin. 11, 14, 14, § 33:

    roscida mella,

    Verg. E. 4, 30:

    mellis vindemia,

    Col. 9, 15, 1.—
    II.
    Trop., honey for sweetness, pleasantness:

    poëtica mella,

    Hor. Ep. 1, 19, 44:

    hoc juvat et melli est,

    is pleasant, id. S. 2, 6, 32.—Of sweetness, pleasantness of speech:

    Nestoreum mel, Auct. Pan. ad Pison. 64: Homerici senis mella,

    Plin. Ep. 4, 3, 3.—

    Prov.: quia te tango, mel mihi videor lingere,

    it seems to me as sweet as honey, Plaut. Cas. 2, 8, 21:

    mella petere in medio flumine,

    of a vain search, Ov. A. A. 1, 748. —As a term of endearment, darling, sweet, honey:

    meum mel, meum cor,

    Plaut. Poen. 1, 2, 157; 173; id. Curc. 1, 3, 8; id. Trin. 2, 1, 18: Sempronium, mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > mel

  • 74 mellis

    mĕl, mellis ( abl. sing. melli, Plaut. Truc. 2, 4, 20.— Gen. and dat. plur. obsol. acc. to Prisc. p. 744 P.), n. [Gr. meli, honey; melissa, bee; cf. mulsus], honey.
    I.
    Lit.:

    hoc est melli dulci dulcius,

    Plaut. Truc. 2, 4, 20 (Spengel, dulce):

    villa abundat lacte, caseo, melle,

    Cic. Sen. 16, 56; cf. Plin. 11, 14, 14, § 33:

    roscida mella,

    Verg. E. 4, 30:

    mellis vindemia,

    Col. 9, 15, 1.—
    II.
    Trop., honey for sweetness, pleasantness:

    poëtica mella,

    Hor. Ep. 1, 19, 44:

    hoc juvat et melli est,

    is pleasant, id. S. 2, 6, 32.—Of sweetness, pleasantness of speech:

    Nestoreum mel, Auct. Pan. ad Pison. 64: Homerici senis mella,

    Plin. Ep. 4, 3, 3.—

    Prov.: quia te tango, mel mihi videor lingere,

    it seems to me as sweet as honey, Plaut. Cas. 2, 8, 21:

    mella petere in medio flumine,

    of a vain search, Ov. A. A. 1, 748. —As a term of endearment, darling, sweet, honey:

    meum mel, meum cor,

    Plaut. Poen. 1, 2, 157; 173; id. Curc. 1, 3, 8; id. Trin. 2, 1, 18: Sempronium, mel ac delicias tuas, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > mellis

  • 75 odoror

    ŏdōror, ātus, 1, v. dep. [id.], to smell at, examine by smelling (cf. olfacio).
    I.
    Lit.:

    pallam,

    Plaut. Men. 1, 2, 55.—
    B.
    Transf., to smell out, detect by the scent; to scent:

    ibo odorans, quasi canis venaticus,

    Plaut. Mil. 2, 2, 113:

    cibum,

    Hor. Epod. 6, 10:

    hominem,

    Col. 6, 2:

    vultures sagacius odorantur,

    Plin. 10, 69, 88, § 191:

    bellum,

    Vulg. Job, 39, 25.—
    II.
    Trop.
    A.
    To aspire to, aim at a thing, in a contemptuous sense; to snuff, as a dog:

    quos odorari hunc decemviratum suspicamini,

    Cic. Agr. 2, 24, 65.—
    B.
    To search out, trace out, investigate:

    odorabantur omnia et pervestigabant,

    Cic. Verr. 2, 4, 13, § 31:

    quid sentiant,

    id. de Or. 2, 44, 186:

    quid futurum sit,

    id. Att. 14, 22, 1:

    soles enim tu haec festive odorari,

    id. ib. 4, 14, 2:

    pecuniam,

    id. Clu. 30, 82:

    tu velim ex Fabio odorere,

    id. Att. 4, 8, 4:

    sagacius,

    id. ib. 6, 4, 3:

    odorandi vias occultas sagax,

    Amm. 14, 5, 6.—
    C.
    To get an inkling or smattering of any thing:

    odoratus philosophiam,

    Tac. Or. 19, 3:

    veritatem leviter,

    Lact. 7, 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > odoror

  • 76 peragro

    pĕr-ā̆gro, āvi, ātum, 1 ( part. peragratus, in the dep. signif.; v. infra), v. a. [per and ager], to wander or travel through or over, to go or pass through, traverse, etc. (class.; cf. percurro).
    I.
    Lit.:

    provincias,

    Cic. de Or. 2, 64, 258.—Of bees:

    saltus silvasque,

    Verg. G. 4, 53:

    loca avia,

    Lucr. 1, 926:

    in peragrandā Aegypto,

    Suet. Aug. 93:

    peragratis partibus,

    Vulg. Act. 19, 1.—Of sailing:

    litora Liburnicis,

    Suet. Calig. 37:

    eques Romanus qui et commercia ea et litora peragravit,

    Plin. 37, 3, 11, § 45; Flor. 2, 7, 6; Just. 12, 10, 1.—
    (β).
    Dep. only in part.:

    peragratus omnes Germaniae partes, etc.,

    Vell. 2, 97, 4.—
    II.
    Trop., to go through, traverse, to spread through; to search through, penetrate:

    omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74:

    eloquentia omnes peragravit insulas,

    Cic. Brut. 13, 51:

    cujus res gestae omnes gentes terrā marique peragrassent,

    id. Balb. 6, 16; id. Mil. 35, 98; id. Cael. 22, 53.—Rarely with per:

    orator ita peragrat per animos hominum, ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 51, 222:

    gula peragrans,

    a roving appetite, Gell. 7, 16, 6.—Hence, * pĕrăgranter, adv., in roving about, Amm. 14, 1, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > peragro

  • 77 perquiro

    per-quīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero].
    I.
    To ask or inquire after diligently, to make diligent search for any thing:

    perquirunt, quid causae siet,

    Plaut. Stich. 1, 3, 49:

    vasa,

    Cic. Verr. 2, 4, 18, § 39; cf. id. ib. 2, 3, 58, § 134; id. Cael. 22, 53:

    a contemplandis rebus perquirendisque deterreri,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    aditus viasque in Suevos perquirit,

    Caes. B. G. 6, 9 fin.; Plin. 6, 8, 8, § 23.— Absol.:

    perquirite et videte si, etc.,

    make inquiry, Vulg. 4 Reg. 10, 23.— Impers. pass.:

    perquiritur a coactoribus,

    Cic. Clu. 64, 180. —
    II.
    To examine:

    cognitionem rei,

    Cic. de Or. 3, 29, 112.—Hence, perquīsītē, adv., exactly, accurately; in comp.:

    perquisitius conscribere,

    Cic. Inv. 1, 41, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > perquiro

  • 78 perquisite

    per-quīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero].
    I.
    To ask or inquire after diligently, to make diligent search for any thing:

    perquirunt, quid causae siet,

    Plaut. Stich. 1, 3, 49:

    vasa,

    Cic. Verr. 2, 4, 18, § 39; cf. id. ib. 2, 3, 58, § 134; id. Cael. 22, 53:

    a contemplandis rebus perquirendisque deterreri,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    aditus viasque in Suevos perquirit,

    Caes. B. G. 6, 9 fin.; Plin. 6, 8, 8, § 23.— Absol.:

    perquirite et videte si, etc.,

    make inquiry, Vulg. 4 Reg. 10, 23.— Impers. pass.:

    perquiritur a coactoribus,

    Cic. Clu. 64, 180. —
    II.
    To examine:

    cognitionem rei,

    Cic. de Or. 3, 29, 112.—Hence, perquīsītē, adv., exactly, accurately; in comp.:

    perquisitius conscribere,

    Cic. Inv. 1, 41, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > perquisite

  • 79 perscrutatus

    per-scrūtor, ātus, 1, v. dep. ( act. collat. form, v. infra fin.), to search through, examine (class.).
    I.
    Lit.:

    speculari et perscrutari aliquid,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    canes, qui investigabant et perscrutabantur omnia,

    id. Verr. 2, 4, 21, § 47:

    litteras legis,

    id. Inv. 1, 24, 68:

    arculas muliebres,

    id. Off. 2, 7, 25.—
    II.
    Trop., to examine into, investigate:

    sententiam scriptoris,

    Cic. Inv. 2, 44, 128:

    naturam rationemque criminum,

    id. Fl. 8, 19.
    1.
    Act. collat. form perscrū-to, āre:

    hunc perscrutavi,

    Plaut. Aul. 4, 4, 30.—
    2.
    perscrūtātus, a, um, in pass. signif., Amm. 17, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perscrutatus

  • 80 perscrutor

    per-scrūtor, ātus, 1, v. dep. ( act. collat. form, v. infra fin.), to search through, examine (class.).
    I.
    Lit.:

    speculari et perscrutari aliquid,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59:

    canes, qui investigabant et perscrutabantur omnia,

    id. Verr. 2, 4, 21, § 47:

    litteras legis,

    id. Inv. 1, 24, 68:

    arculas muliebres,

    id. Off. 2, 7, 25.—
    II.
    Trop., to examine into, investigate:

    sententiam scriptoris,

    Cic. Inv. 2, 44, 128:

    naturam rationemque criminum,

    id. Fl. 8, 19.
    1.
    Act. collat. form perscrū-to, āre:

    hunc perscrutavi,

    Plaut. Aul. 4, 4, 30.—
    2.
    perscrūtātus, a, um, in pass. signif., Amm. 17, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perscrutor

См. также в других словарях:

  • Search for Tomorrow — Series title card from December 23, 1981 to February 25, 1986 Genre Soap opera Created by …   Wikipedia

  • Search engine marketing — Search engine marketing, or SEM, is a form of Internet marketing that seeks to promote websites by increasing their visibility in search engine result pages (SERPs). According to the Search Engine Marketing Professional Organization, SEM methods… …   Wikipedia

  • search — consists of looking for or seeking out that which is otherwise concealed from view. People v. Carlson, Colo., 677 P.2d 310, 316. An examination of a person s house or other buildings or premises, or of his person, or of his vehicle, aircraft, etc …   Black's law dictionary

  • Search and seizure — is a legal procedure used in many civil law and common law legal systems whereby police or other authorities and their agents, who suspect that a crime has been committed, do a search of a person s property and confiscate any relevant evidence to …   Wikipedia

  • Search engine submission — is how a webmaster submits a web site directly to a search engine. While Search Engine Submission is often seen as a way to promote a web site, it generally is not necessary. Because the major search engines like Google, Yahoo, and MSN use… …   Wikipedia

  • search warrant — see warrant Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. search warrant …   Law dictionary

  • Search Engine Strategies — (SES) is a conference series focused on search engine marketing and search engine optimization.Jefferson Graham (August 14, 2006), [http://www.usatoday.com/tech/techinvestor/2006 08 13 google search x.htm Google search ads find momentum] , USA… …   Wikipedia

  • search — I verb chase after, closely examine, comb, delve, examine, examine by inspection, explore, ferret, follow the trail of, go through, hunt, indagate, inquire into, inspect, investigate, look into, look over, look through, probe, pry into, pursue,… …   Law dictionary

  • Search.ch — is a search engine and web portal for Switzerland. It was founded in 1995 by Rudolf Räber and Bernhard Seefeld as a regional search engine. In the following years many other services were added, such as a phonebook in 1999, a free SMS service in… …   Wikipedia

  • Search — Search  многозначный термин. Содержание 1 Значения 2 Акронимы 3 The Search 4 См. также …   Википедия

  • Search Engine Watch — (SEW) is a website that provides news and information about search engines and search engine marketing. [cite news |first= |last= |authorlink= |coauthors= |title=The Crumbs You Leave Behind |url= |quote=Search Engine Watch (searchenginewatch.com) …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»